Fontes rerum Germanicarum bd. Johannes Victoriensis und andere geschichtsquellen Deutschlands im vierzehnten iahrhundert. 1843

발행: 1843년

분량: 536페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

obedirent postea commissionem, quam petivit de sui co 1313ronatione, in continenti habuit. eo omnia secistis, ut in statu debito positus, Superbia aliquorum per eum refrenaretur, quos iam nullus audet tangere propter ea, que lacla sunt per eos, et adhuc possent similia et maiora fieri, nisi essent humiliati Modo quia χrtuna non arrisit sibi in Italia, et omni die timebatur de statu suo, et quia pauper, et quia in sinitos habens rebelles, oportuit de necessitato quod vestram gratiam ab eo retraheretis, timentes probabiliter, quod si cum vestra gratia in displicentiam aliorum deficeret simpliciter, vel statum perdere aliqualiter, quin vobis et ecclesie ex hoc maxima dampna et incommoda evenirent. Unde dicebat quod certus erat, quod si regem Robertum iuste et rationabiliter bonis temporalibus privatum propter commissionem criminis es maiestatis decapitaret tanquam dignum, qu0d sancti tali vestre displiceren0 deberet, sed placere, et omnia que sunt ecclesie Romane, Videlicet regnum et quedam alia, ad manus vestras libere recipere, et uni de vestro sanguine vel alleri nobili conserre, de quo vobis videretur. Pater sancte Testimonio c0nscientie mee alia ad presens nescio relatione digna, nisi quod per salutem animo

me vobis dic0, qu0d non credo, quod aliquis vivat hodie inter principes seculares, qui plus Deum diligat et eccle- Siam Romanam, et omnem pr0bum virum, quam ipse faciebat.

Anno D0mini m.ccc.xi dominus Otto rex Ungari et comes Palatinus Reni et dux inferioris abarie, de captivitate Ungarica salubriter liberatus et in Babariam reversus, invenit quod duces Austrie multas regi0ni suo de castro e liburg 0lestias temp0re suo captivitatis et absentie intulerunt. Unde nimium iratus mox ipSum castrum adsper xix ebdomadas in asperrima hyeme obsedit, et expugnatum dissipavit penitus et destruxit. In ip S aulen obsidionis in ili Australibus, qui ex opp0Sil Super luvium

182쪽

En castra metali fuerant, quasi sua de senSuri, mandavit, quod si pontem tran sumen ni pararent, ipse ad eos

vellet transire, cum ei pro Victoria pugnaturus, aut certe ipsi sibi faverent pontem sacere et parare, et sic ad litus suum transirent Secum pugnaturi. Au Stratibus autem neutrum sacer volentibu S ip Se 0ntem, ei pr0hibero non valentibus, paraVit. Per quem cum ad litu eorum cum eis pugnaturus transire disponeret, Omne ipS0 0n X-pectato ignaviter aufugerunt. Porro Sexaginta et plures Australes, viri nobiles et sortes, qui in ea Siro fuerant, cum diutius resistere non valerent, relicto a Siro, naVique RScensa, captivitatem navigi evadere attemptaverunt; sed deprehensi a Babaris agillariis atr0cile suerunt artali. Et ecce, cum eis iam nil aliud re Staret, nisi aut submergi aut captivari, principi Oll0nis, qui in litore equi labat, liberali latem clamorosi vocibus iiiv0cabant. Qui audito, quod se ad castrum viriliter defendissent, mox eo SecuraVit, di cens ad suos I qui dominis suis deliter assistere solent, licet sint a ipsis vis domu is copiose remunerandi, Sunt tamen etiam ab alienis principibus honorandi. Et eis ad propria remeandi plenam tribuit liberialem. Non mullo vero 13 is post temp0re quibusdam placilis inter principes ab arie et - η Austri habilis predictum castrum, d 0mino Ludivico tunc duce Superioris avarie arbitrante, est principibus Austriorestitutum, et ab eis firmius re edificatum L

183쪽

Eodem anno, videlicet m.ccc.xi obiit dominus Albertus preSbiter et monachus in Obem Illach, vir summo religionis et maxime sancillatis. Cuius animam quedam devola inclusa vidit quasi in sace ignea in celum ascendere; cuius etiam Sanctitatem magna et crebra, quo ad epulchrum eius fiunt, miracula prole Slantur . Anno Domini m. ccc xii obiit dominus it rex Ungari 13 12 et dux Babarie inseri 0ris, relinquens silium sere tredecim ' ζ' dierum dictum ainricum, qui postea a a Stro, in quo nutritus fuerat, vocabatur dominus Henricus princeps de dialern berct. h. Dum aulem predictus otio rex Ungari et dux Babarie considerans Se in proximo moriturum, commisit silium suum predictum tredecim dies habentem, et fratris sui Stephani destincti pueros Heinricum et Ollonem, quorum primus erat circa annos clo, Secundus circa quatuor vel quinque civibus seu civitatibus LaudZhut et StraWbing, contestans eos iurament publice et fideli, ut predictos pueros et principatum e0rum nulli alii committerent, quam patruo suo Lud vico uno principi in superiori Ba-baria. Quod et secerunt, non tamen Sine maxima discordia et disturbi principalus. Comites enim demat Alramus et Alberius, elabro mus de Degen berg, tunc vice dominus, et Harllibus uechperge de M iniger, et Alberius de Schon- Stain, et sere omnes ministeriales ac milites castellati, nitebantur prediclos pueros una cum principatu ducibus Au- Strie commendare. Predicto igitur et omnes ullus principatus civitates fideliter adunate, 0bilibus viriliter re- Si Stentes, domino Lud vico predicto puer0 et se ipsos commiSerunt, sicut 0ritur0, ut Supra dictum est, principi pr0miSerunt. Totius igitur ducatus n0biles reputantes es0ntempl0S, ceperunt omnium civitatum h0mines et res crudeliter persequi et vaStare, de quod per totum prin-

184쪽

cipatum n0n potuit pacificus angulus reperiri. Duravit autem scisma illud inter barones et civitates tam diu quousque in villa Comelsior per sorte bellum accisi sunt, tandem invicem Verberibus complanati. 1313 Anno Domini m. cc.x.iiii. comites domat et complices eorum Supradicti, nec non omnes barones inferioris Ba-barie, 0lentes dominum Ludovicum ducem Superioris Ba-barie SuStinere, congregato cum auxilio ducum Austrie exercitu copioS0, contra eum exierunt, tanquam Se a dominio suo excussuri. Quibus ipse Lud vicus, civitatumque iuvenes principes et 0rum, quibus c0mmiserant principatum c0nsilio et sorti auxilio animatus occurrit juxta villam Comeis tors, et ibidem publico et sorti habito bello, ,. pluribu Sque occisis, nobiliores omnes captivavit, in die

L sancti The0dori martyris a eos suo d0mini subiugavit. 131 Anil domini m.ccc.x.v. offficialibus regni in Franckensuri congregatis d0minus Lud vicus princeps superioris Ba-barie et ridericus dux Austrie electi fuerunt in die sancti Luce evangelis te in regem Romanorum, qui per ann0S quinque cottidianis pretiis se mutuo persequente in multis exercebant rapinas et incendia. 13 19 Anno Domini m.ccc.xx. d0minus Fridericus dux Austrie regem Romanum se scribens intravit pr0pe civitatem Mul-dori Babariam cum magno exercitu atque larii. Cui Ludovicus dux Babari etiam regem se scribens Romanum occurrit ibidem, videlicet apud Muldors, et contra eum castrametatu tanquam viriliter pugnaturus Baronibus autem po- fgpet li0ribus pecunia ut dicitur corruptis, abari satis mirabi-ῖ' iter decepti et in fugam conversi nullo penitu perSequente. Quod dum dux Austrie cognovisset ultro progredien cum Suo exercitu omnes villas et habitationes pauperum usque Ratisponam vastaverunt incendiis et rapinis, sed nullum potuerunt castrum, quantumvis modicum, obtinere. Cum au tem prope Ralisponam venissent, petierunt a civibus, ut Sibi ad partes Reni tendentibus darent copiam per civitatem eorum cum exercitu transeundi. Qu0 cum eis, quodam prepotento dicto Gumperto contra mult0rum Voluntatem

185쪽

procurante, utSSet denegatum, omnibus itineri suo adiacentibus devastatis, ad Austriam sine omni infestatione reversi Ratisponensibus multa dampna et pericula intulerunt, vestiaria eorum que Vienne habebant miserabiliter spoliando. Eodem tempore claruit in Ratisp0na frater Arnoldus de ordine redicatorum, Vir iteratus et nominatus, cuius similis in Astronomia nostris temporibus et partibus non est visus; qui multa predixit sutura, que ut vidimus per quin quaginta annos post eius obitum satis impleta. Hic interrogatus de lite principum Austrie et Babarie respondit: IIcet omnes doctores et astrologi ut munum vicant ducem Austrie prevalere, ego autem dico Austrenses a Babaris superari, aut falsa est et erit omnis mea scientia et inanis. Quod rei eritus comprobabit. Anno D0mini m.ccc.xx.ii hoc estigiavo anno a quo dux 1322 Babario Ludwicus et dux Austrie ridericus electi fuerant in regem Romanorum, venit ipse ridericus dux Austrie et frater eius Henricus cum exercitu copioso, congregatis Ungaris et paganis, in Babariam, Volen eam cum potentia pertransire. Cui dominus Lud Wicus habens in comi-latu suo dominum Iohannem regem Bohemi et patruelem suum einricum ducem inferioris Babarie viriliter occurrit inter Muldors et eling. Et ibidem in campo, qui dici sκpr. tu aus de Velien visen, cum ipsis Australibus sorti bello 'sive pugna inter eos a mane usque ad meridiem habito, de eis gloriosissime triumphavit. Multis enim Australibus intersectis et occisis, et maxime de Ungaris et paganis, ipse dominus ridericus dux Austrie et frater eius enricus cum aliis de exercitu suo polentibus, et nominatim circiter mille trecentis est captivatus et in castrum TraWs-nita deductus. Non solum cum magna diligentia, sed etiam cum maiori reverentia est ibidem, prout utrique principi conveniebat, reServatus. obilis autem princeps Lud icus cum Australem aliquamdiu in captivitate tenuisset, tandem eum Sine omni pecuniarum, a Strorum, civitatum, munitionum ac terrarum exactione, more liberalis principis, pristinc reddidit libertati, nullam super regni abrenuntiatione et super promisse fidei et amicitie confirmatione aliam requirens cautionem, nisi quod in signum et robur ante inter eos contracto amicitie deberent simul in uno loco

186쪽

corporis et sanquinis Domini sacramenta , servanti idem in salutem, sed in iudicium transgressori. Ipse aulem Fri-dericus in Austriam reversus, promissionis quam Sub aericorporis Christi sumptione secerat oblitus, regem se Romanum nominabat sicut prius et scribebat'. Unde etiam post aliquos annos a pediculi e S OcciSus. Domino itaque Lud vico in regem Romanum confirmato nihil de omnibus que ad virum sapientem et regni gubernatorem pertinebant sibi defuit, nisi quod linquam latinam minime intellexit. Ex quo inter alia que ei Venerunt mala indignationem domini pape domini Iohannis xx. ii. incurrit. Quod sumpsit initium tali modo. Habuit enim quendam cancellarium, qui vocabatur magister Utricus de Augusta, cui suum sigillum et omnia scribenda et expedienda fideliter commendavit. io de quodam crimine et infami apud regem est accusatus a quibusdam de potentibus, quibus ipse rex iustici complementum non poterat comm0de denegare. uapropter partes suas interp0Suit et per quedam placita ad hoc perduxit quod predicius magister Utricus deberet se cum quinquaginta prelatis expurgare de obiectis. Quod cum factum in urnber suis-Set, magister Utricus ossicio est cancellari et dignitali pristino restitulus odem tempore d0minus Lud vicus rex Romanorum estinabat pro gratia sedis apostolice solempnes ad curiam mittere nuntios una cum litteris voluntariam obedientiam et omnem subiectionem continentibus. Ex quo predictu cancellarius, occasione malignandi inventa ad supradictam infamiam suam salso vindicandam, litteras Apostolico dirigendas viliavit, salsa pro veris scribendo, d0minum papam bestiam a mari ascendentem ocilando, et plura similia ad similitudinem illius, qui quondam PetruS de in eis vocabatur, ponendo, rege penitus ignorante. Quapropter dominus Apostolicus provocatus, vel potiuS

deceptus, contra ipsum regem excommunicationis sententiam promulgavit et contra eum reges et principes inStiga it. Tantarum autem di Scordiarum seminator tam occulte tam doloso et tam diu semen suarum malitiarum inter mundi

187쪽

capita Seminavit, quousque rege de Roma, ubi nomen imperatorio obtinuerat dignitatis, reverso, malitiam suam Dei gratia ordinante in mortis articulo imperat0ri personaliter est consessus, et quod hoc fecerit et procuraverit in vindictam de eo, quod criminatores suos, de quibus Supra Scriptum est, non statim occidit, sed eos ad iudicium venire permisit in sue confusionis augmentum. Quantum autem imperator gemuerit everit et doluerit super his, Scribere nemo potest. Verum lamen cognito a medicis, quod in tribus vel quinque diebus esset sine dubio moriturus, dixit: uumris ipse nequam esset omni tormeniorum stenere tormentandus, eius tamen, vi eum percussit, iudicio et misericordi eum volumus committere iudicandum. Anno Domini m. cc.xx.vii dominus Lud vicus rex Ro 1327 manus in traxit cum sorti ac polenti ac nobili militia Italiam, et veniens Romam nomen imperatorio obtinuit digni- tulis Cum autem ibidem sere per annum cum omni Suo exercitu more potentis cesaris permansisset, nemine sibi nisi solo domino apostolico resistente, tandem Romanorum inductus vel potius seductus c0nsilio, gloriam quam gl0ri0Se aequiSi erat, maculavit. Quemdam enim papam Vel potius an lipapam in Romanam ecclesiam sublimavit. Qui tamen n0n diu rexit imperator enim ad Alemanniam re- VerS0, ipse a Romanis derelictus, ad Avinionem, ubi tunc papalis sedes erat, sestinavit, et domini Ioannis pape gratio se tradidi eluendandum, et sic scisma illud divina clementia ordinante penitus est opitum. Anno m. cc.XXX.V. dominus Lud vicus imperator con- 333S lituit Henricum ducem inferioris Bavarie procuratorem regni per Alemanniam, et super hoc palentes litteras ei dedit. Mox igitur idem Henricus vir potens et dives ad partes Rheni se transtulit, ubi pro ostensione glorie suo multa pecunia expensa civitatem Aquensem et quasdam alias cepit allemplare, non per e, Sed per interpoSi tam perSonam, regem videlicet o hemist, ut eum ille rus imperat0ri habentem SuSciperent, et ei tanquam domino sidelitatis sacerent iuramentum. Mox igitur et itale in termino, quem

188쪽

ad respondendum acceperant, ad imperat0rem miserunt, suum super tali responS consilium requirentes. Qui expavescens non S0lum prohibuit, sed etiam litteras ad omnes regni civitates sestine direxit , quibus litteras de procuratione regni Henrico principi datas seriosius revocavit. Et sic princeps qui pro magna exierat gratia acquirenda, minus gloriose ad pr0pria est reversus. Mox igitur ut in terram suam est reversus cepit imperat0rem cottidianis rapinis et incendiis infestare. 1339 Anno .ccc.xxx.Vilii obiit Hainricus dux avarie inse-β rioris et est sepultus in Lanighut Reliquit autem filium nomine Ioannem, qui filiam Ludovici habens deSponsatam, 1340 parvo p0St mortem patri temp0ro Supervixit. Quo mortuoy I imperat0 predictus eius possedit principatum. oeq. Anno D0mini m. ccc.Xl obiit reverendus pater et dominusii Nicolaus Ratisponensis episcopus et est Sepultus in m0nasterio sancti Petri in Obernaliach. Hic maxima debitaque antecessor Suus c0ntraxerat integraliter persolvit, et omnia castra ac muniti0nes, que idem antecessor suus potentibus perS0nis obligaverat, redemit, atque quamdiu vixit in sua habuit potestate. Que ei moriens plena dereliquit quasi eructantia ex hoc in illud. Hic inter regni et sedis dissens sionem, sic sibi et suo clero se episcopi providit,

quod a proceSSibUS 1347 Anno Domini m. ccc.Xl.vii dominus LudWicus imperator habens et sentiens in corpore suo debilitatem, vel, ut multi asserunt, toxicationem, cepit causa laboris venatum in sylvis et campestribus equitando se exercitare, et dum sic equitaret, corruens de equo, mortuus est. Reliquit autem multis heredibus suis multas regiones, videlicet Bavariam sere totam et marchionatum Brandenburgensem, ilem Hollandiam, ani gaw, Seland ilem Tyrolin et adiacentia. Eodem tempore, in sere circa quatuor vel quinque dies post obitum impera loris Lud vici, dux arolus filius I0annis quondam regis B0hemi intravit cum exercitu Babariam, eam rapinis et incendiis vastaturus. Audita autem morte imperatoriS, Romanum a Spirans ad regnum, festinabat Ra tisponam, ubi honorifice susceptus est. Receptis autem ibidem victualibus, in urnberkch et alias regni civitates

189쪽

prospere est prosectus. Unde mox regem e Scripsit Romanum. Quomodo autem vel ubi aut quando seu a quibus electoribus si electus nunquam potui leviter experiri. Verumtamen come de Wari Zpui kch, vir magnanimus et optime parentatuS, cum eligentium regem favore, vel ut alii dicunt cum eorum electione, opposuit Se predicio Karolo regi Bohemorum, regem se Scribens et n0 minans Romanorum. Qui cum negotium quod in manu acceperat contra Bohemum viriliter agitaret, nec ab eo ullo m0d 1319secti posset, mortuus Si de toxicati0ne, quam predicto ἰ rege Bohemi ut multi dicunt procurante, quidam sibi physicus propinavit. Et sic sepe dictus Icarolus regnum obtinuit Romanum, nemine sibi e Sis lente. Anno Domini m.ccc.xl.viii in conversione sancti Pauli 1348 factus est hora Vespertina terre motus magnus, qui in di- versis mundi partibus diverSas evertit civitates monasteria

Eodem anno, Videlicet .ccc.Xl.viii Sevire cepit in Ba- varia et Bohemia et Austria illa magna pestilentia de qua Supra scriptum St, et per anno multos, nunc hic nunc alias regnando, multa habitacula penitus devastavit. Anno Domini m.cccii.vii circa mediam quadragesimam 1357 iunior filius imperatoris Lud vici, tetrarcha ut ita dicam inserioris abari iuxta fluvium Danubii, obsedit quemdam militem suum dictum Petrum de Lli in castro utern berg, oblitus multorum fidelium serviliorum que sibi idem miles exhibuerat, maxime in eo quod sapientia sua eum adhuc puerulum in eiusdem terre possessionem venire loli viribu procuravit, et ipsum in ea quasi silium et dominum enutrivit. Igitur parentes eiusdem militis, cum non p0Ssent predicti principis sevitiam mitigare, auxilium domini Icaroli imperatoris tam sortiter implorare ceperunt, qu0d ipse imperator, congregato exercitu B0hemorum, Babariam pa. intravit, Danubi0que per pontem castri in Statiis transito, a7-ὸ sestinavit ad exercitum abarorum et iuxta eo castra metatus est in spatio dimidii miliaris. Cum autem Babarorum princeps sortiorem haberet militiam, et pugnaturos iam se perarent, quidam timidi vel perfidi bar0nes pecunia c0rrupti partes suas interponere ceperunt, et in ipsa die

qua putabantur congressuri placitaverunt quod predictus

190쪽

Ob Sessus miles, a Stro principi a SSignato, in perS0na et rebu Securus esset, donec de obiectis et obiiciendis coram impera lore et aliis principibus responderet. Quod tamen non est aclum, quia mile predi eius tantam in obsidione perpessu fuerat penui iam, quod tempus modicum Supervixit. 136, Anno Domini m. ccc. IX.iiii principes obsederunt civitalem archiepiscopi SallZpurgensi Muldors, sed quia hi, quibus obsidionis negotium et exercitus commissa suerant, nec non circum sedentes castellani, pecuniis corrupti permittebant, quasi ignorarent, adduci his qui in civitale erant victualia copi0Se, vane laborando non civitatem Muldors Sed tolam avariam vastaverunt. Interea duces Austrie congregato Xercitu ceperunt Scendere, quasi predictam civitatem ab obsidentibus de sensuri, principes autem Ba-barie, quibus Rud0lsus dux palatinus Rheni et purgravius de uriaber et comites de assa , de ortamund deSWartZbur et plures alii cum copi0sis exercitibus et nobili militia Succurrerunt, ut ab obsidione revocatis, ipSis ducibus Austrie occurrere et eum eis sestinabant elanter et viriliter pugnaturi. Interea duce Austrie cum unum eRStrum modicum expugna Ssent, et audirent barones ab obsidione Mitidor recessisse dixerunt: Sufflet notis quod uno castro eaepugnato et raritate ab obsidione liberata nostram obtinuimus et perferimus propositum et intentum. Sicque Babaris non expectatis in Austriam sunt reversi. Quo predicti principes et comites audit0, et ipsi ad propria redierunt, Mitidor amplius n0n impugnantes. 1365 Anno Domini m. cccclx.v. dominus I arolus imperator et δε rex B0hemi intravit curiam Aventonensem, ubi tunc Sedes apostolica erat. Cui Urbanus papa inter alias amicitias sibi ostensas concessit ut archiepiscopus Pragensi Sit apost0lice sedis legatus per subiectas sibi dyocese et per duos ali 0 episcopatus, videlicet BabenpergenSem et Ra-lisponen Sem.

30 Anno Domini m. ccax.vii. dominus Icarolus imperat0 et Α, rex Bohemi vocalus a domino Urbano papa intravit Italiam cum militia gl0riosa, pugnaturus contra Mediolanei Sem et Veronensem et aut0res eorum, quia episcopatus et res eorum violenter possederunt, dominum papam et

SEARCH

MENU NAVIGATION