Fontes rerum Germanicarum bd. Johannes Victoriensis und andere geschichtsquellen Deutschlands im vierzehnten iahrhundert. 1843

발행: 1843년

분량: 536페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

Κudulsus dolens quod quasi otio marcesceret, nec ipse nec comes aquam iransVadare presumeret, e sames utramque partem valide premeret assumptis usibus, aque impetum non sormidan S, comitem aqua iransvadata aggreditur, omnibus suis cuneis ad pretium preparatis. Videntes qui cum comite fuerant regem Franci non venire, comitem allocuntur dicentes esse levis et iactantis animi securitatem hominum precipitare in dubios casus, et pro

rebus alienis se periculo ulmittere cum ingenuum M pro propriis defendendis potius decertare, et milites ad magis nece3Saria conservare. Sicque comes ad regis gratiam veniens, omnia ad imperium pertinentia reddidit, absolute sibi per omnia se submittens. Et pactis firmatis, regalibus donativis specialiter ab eo in posterum honoratus, inter amicos est re ceteris familiarior reputatus. I iis ad volum impletis, Montis-Pelgardi comitem rex invadit in ipso itinere constitutum, qui similiter a retroa iis temporibus se imperio exhibuit contumacem civitalem enim et castrum suum militari robore circumvallat, ei omnia que sine recognitione habuit reddere coartavit. De cuius etiam submissione firmissimis sponsionibus receptis, rex cum gloria triumphali et gaudi magno rediit, gratias agens deo, quod sine humani sanguinis effusione sibi omnia in prosperum proVenerunt. He regis expeditio in armis belli is novissima fuit in quibus se a cunabulis ratione revia Semper exercuit, ut deo propitio semper audem victorie reportaret, et raro gladio, nisi in prelio Ottaxari, cruentaret, iuxta illud Sapientie: Custodivit eum dominus ab inimicis, et a Sedu toribus tutavit illum, et certamen sorte dedit illi, ut vinceret. Et sicut dicit Seneca: Si vis omnia tibi subicero, te subice rationi si is ipsum rexeris multos reges. De zmonatione Accaron, et morte restis. Cap. z. Anno domini supradicto scilicet .cαlxxx.ix Accaron tres urbs sortissima in littore maris a Christianis inhabitata, a Soldano principe Babiloniorum cum trigintatribus regibus et innumerabili multitudine gentium obsidetur, habente trecenta machinas tormentales, que incessanter ignem qui recus dicitur iniecerunt, ei omnia quo eligerant

372쪽

incendio absumpserunt. Cives autem de diversis partibus adunati, sicut Veneli, anuenSes, Pisani, cum TemplaritS, Hospitalariis sancti Iohannis, et de domo Theutonica Cruciferis inlus existentes, viriliter restiterunt. Quod periculum itum est per quendam cardinalem, quem papa deStinaverat, qui nullatenus admittebal, quod Christianicum gentilibus per pacta pacis vel reugarum aliqualiter

concordarent, nec mercatum ei concederent, nec fidem

in promissionibus conServarent. Super quo Christiani dolentes dixerunt: se non posse cum gentilibus agere bella, cum essent plures et fortiores, et semper promissa de pacis et Deustarum interstitus inriolabiliter custodirent Cardinalis autem indutus suis insignibus, ascendit in locum eminentem ad populum locuturus. Qui dum ut benediceret putaretur conScendisse, o contrario maledixit, omneS-que communicantes gentilibus excommunicationi gravissime sua et auctoritate apostolica irretivit, et abiit maximo timore civibus derelicto. Qui non bene concordantes, ni chilominus cum stipendiarii in hostium acies proruperunt, portasque minus pro id reserantes, hostes serociter invaserunt. Et dum alacriter dimicarent, magis conculcati quam prostrali per multitudinem paganorum, Christianis civitatem repetentibus, hostes intermixti parile intraverunt. Plures elium ad naves concurrenteS, Sanctorum reliquias et thesauros maximo abstulerunt, et in mare dilapsi clandestino abierunt, alios in mortis periculo relin quentes. In tempore huius obsidionis multa miracula pro testimonio Christiane fidei conligerunt. Nam dum Christiani crebro cum gentilibus conlliclarent, et sors inoinde plures proSterneret, pagani Chri Stianorum animas occisorum viderunt evolare ad etherea mansiones. InSuper pauci Christiani epissime paganos non habente numerum occiderunt. Et dum quidam rex potens cerneret Christianorum animas in larma iuvenili ab angelis sursum deserri, nocte quadam super hoc in tentorio colloquium habuit, dicens: Frustra contra Christianos mynamus, quia uno mortuo alius statim eae ore eius nascitur, et ob hoc eorum numerus nullatenus minoratur. Quod dum ap0slata

quidam Saxonice gentis, nomine emtoldus qui ad gentilitatis ritum transierat audivit, ad fratres Theutonico a

373쪽

quibus au sfugit revertitur penitentia assumpta eundem

regem, cuius introilum et Xitum noverat, in Suo can0peo cum pluribus iugulavit. Sicque non longe post civitas illa clarissima, Christian0rum domicilium, funditu est eversa, ei totaliter dissipatu, que ad nostra climata pretiosas merces ad necessitates hominum in speciebus aromaticis et aliis consuevit boni fori pretio destinare Crebro etiam a papa et principibus Christianis auxilium postulabant, et non sui qui manum porrigeret adiutricem.

Huic applicari potest, quod de civitate umancia invictissima dicitur, quam Scipio subegit, et dum quereret a quodam Tyres Celtico principe, qua de causa civitas

semper invicta, nunc Victa suisset, resp0ndit: Concordia victoriam, discordia excidiu in prebuit. Anno d0mini m.ce.lxxxx.i Rudolsus rex graviter infir 12l inlatus, tam lab0re quam seni pregravatus, in civitate Spi- ,rensium moritur, et ibidem cum imperatoribus et regibus sepelitur. Vir qui ornavit tempora sua claris peribus, habitu non pompo sus, victu non deliciosus; sicut domagno arolo scribitur, quod vestimenta peregrina, quamvis pulcherrima, respuebat. In estivitatibus ornatus pretiosius incedebat, et aliis diebus habitus ei plebeius sucra et communis. In cibo et p0tu temperans', sed in potu temperatior, quia ebrietatem in qualicunque homine abh0rrebat. Sicut etiam de Cathone scribit Lucanus: isHuic epulo Vicisse samem, magnique penates. Submovisse hiemem tecto pretiosaque VestiS, Hircam membra Super Romani more Quiritis Induxisse togam. Hic monasterium sanctimonialium ordinis sancti Dominici in ulna landavit; et divino cultu ac bonis temporalibus abundanter decoravit. Privilegia multa libertates et gratias ecclesiis athedralibus monasteriis ei conventualibus locis dedit. Pacem, quam Semper amavit, regno reliquit. Regnavit annis xviii, menses viii, dies xiiii in terris. Transiit in divisione apostolorum, tertio anno papatuS Nicola quarti sine fine cum sanctis et piis regibus in

celestibus regnaturUS.

374쪽

INCIPIT LIBER TERTIUS. De oculione Alberti ducis Austrie ad regnum, de electione comitis dolη, et aliis incidentibus. v. i.

1290 Anno domini m.co.lxxxx.i Rudolsus archiepiscopus Salcg- purgensis moritur, et Stephanus ainrici ducis Ba ario filius eligitur, pro cuius causa Chunradus episcopus a ventinus ad curiam destinatur. Papa audiens insufficientiam Stephani, non admisso eo, Chunradum predictum ad ecclesiam transtulit lavavensem, et benedictione apostolica firmatum, contra ossensores ecclesie animatum ad kathedram transmiSit. Archiepiscopus Moguntinus sciens Albertum ducem cum rege Bohemie, ducibus Saxonio et Ba arte habere allinatum et consanguinitatem, misit berhardum comitem de Kataenelnpogen, ut Veniat et regnum sibi dispositum suscipere non obmitta Quem dux reverenter susceptum et magnifice honoratum dimisit, asserens se Venturum. Moritur hoc tempore Rudolsus dux S evorum in Bo- hemia, et Prage sollempnibus exequiis tumulatur, uxorem gravidam relinquens. Quo angustata in partu silium edidit, qui Iohannes dictus est, et heu dolor postea, sicut de Alexandro Paride dicitur, unesta ruula patrio est

Hiis temporibus oruit comes aggori Adolsus, celebris et saniosus, qui in prolio uringensi, cuius habita est mentio, quinque de novem strenuissimos in apparatu signorum ducis Brabanti resplendentes proStravit, novissime captum dux ad se accersitum, si affatur: o miles egregie, quisnam es tu, quem michi sensi ossi tum infestum Respondit Comes sum Mazorie, rerum dominus non maynarum. Et os, ait, qui estis, cuius inpenio me captiuum Duae, inquit, Sum Brabamie, quem in condenso pretio meo non cras si Credo, ait, me quinque duces hos ense meo sub signis paribus occidisse, et miror vos meum gladiuum evasisse. Quem pro libertate animi liberum dux dimisit, et honoratum muneribus in amicum familiarem de cetero adoptavit .

375쪽

Porro tempus indictum ad electionem appropinquavit, 292 et convenerunt principes, ut est moris orta est autem , altercalio inter metatores sedium Coloniensis et Moguntini pontificum, pro consessione eorundem. Et prevalente Coloniensi, tractatus initur . M0guntino allegante pro Alberto, respondetur ab aliis dicentibus' Albertum quidem dignum, sed non iustum esse ut Alius inmediate patri succedat in hoo regno. Una eademque sententia, uno animo in Adollam omnes consentiunt. Qui absens celeriter advocatur, et Aquisgrani cum conthorali Imagina, nobilissimi viri filia de impurch, cum maximo totius terre gaudio coronatur. berhardus comes, cuius sororis lilius Adulsus fuerat, rubore perfusus, Albertum metuere cepit, ne sorte legationis sue ipse vel sui poster improperium sustinerent. Albertus autem eum in gratiam ascivit, et nichil nox inputans in amicitia conservavit, et adherere Adolso suo legitimo domino non Vela Vit. Albertus exasperatus super laboribus et expensis et promissionum defrustrationibus, ad superiora rediit, terram Constantiensis episcopi devastavit, circa Turegum civitatem in ArgoWia agros vineas dissipavit, castrum ellen-burch et comitem circumdedit, et ipsum castrum infra dies quatuordecim sutassum destruxi Vigil tamen de turri cadens mirabiliter salvus evasit, et in Stokach civitate proxima quod gestum fuerat nunciavit. Insignia imperialia que in castro iburch fuerant, Adollas petiit ab Alberto quibus redditis, et hominio sicut dicitur regi laclo, eodisque susceptis, in illis partibus negotia sua

secit. Et audiens in Austria quedam sibi contraria concitata, abiit, et sedatis adversitatibus et molitionibus aliquorum, civitates suas lustrans venit Iudenburch. Cui ibidem in mensa sedenti pira, quibus libenter Vescebatur, toxica sunt allata, trecentis marcis eius morte per tres occultos adversarios a quodam suo secretario comparata. Mox Sumpto piro venenum per viscera se diffudit, sed a medicis per unum oculum est excussum. Sicque vita et salus principi conSerVatur. Adolsus virum expeditum comitem de Oetting ad sum-

ter sus sed di.

376쪽

mum pontificem dirigit, qui celeriter approbationem et confirmationem electionis Suo cum gaudio rep0rtavit. Hoc temp0ro regnum ungari heredibus viduatur. Stephanus rex Bel filius, tres habuit illos; adeglaum Cholomannum Stephanum. Stephanus autem, adhuc patre Stiriam tenente Sororem marchionis Astensis duxerat. Quo defuncto cum fratribus, consors, quia silium non habuit, iuxta morem terre de regno exire compellitur. Frater eius marchio hec audiens, in portu Adri eam excepit, et ad natales limites secum vehi lue tamen antequam navem ascenderet, se monstravit claris indiciis impregnatam et peperit silium, quem Andream vocavit. Successu temporis ipsa nupsit ditissimo et potentissimo Venet0rum, qui puerum regaliter educavit. Cognito quod regum Ungari p0Steritas iam cessasset Andream regis esse filium publicavit. Qui sultus Ungarorum quorundam amminiculo, regnum potentialiter introivit, et ut thronum suum stabiliret, Agnetem

ducis Alberti filiam petiit matrimonialiter sibi iungi. Qu0ddux dissiculier annuit. Sed ut regnum suis terris tam vicinum lucrifaceret, Andrea maximum exercitum contra Viennam ordinante, et in conspectu omnium demonstrant in monte qui ad australem partem urbis vergit, S Sensit; P0soniumque cum districtu adiacente dotalitio ille confirmatur. Et sic exactis nuptiis Agnes regina efficitur Ungarorum, quo OnSuevit plus de irtute animi, quam de corporis pulchritudine gl0riari. In hoc dux Albertus nuptuprimordiali altum et nubilo iecit succedentibus liberis sundamentum, et omnibus suis lactis, quo ad curi sue honorificam conservationem e principatuum suorum inministrationem, per animi magnificentium laudabiliter se gerebat quam magnarum et excelsarum rerum cum animi

quadam ampla et splendida propositione agitati0nem et

amministrationem Tullius esse dicit. De traditione omitatis saneti Vili, de obitu ducis Meinhardi, de gestis dos et aliis dipersis. v. n. 1292 Anno domini m.cc.lxxxx.ii rex Adulsus a Meinhardo et Alberto ducibus pecuniam exegerat excesSivam, ut eo ad Summa per investituram et laudationem statueret principatus Quam quia ferro n0n poterant, orta es gra is averSio

377쪽

inter eos. Quod dum Chun radiis archiepiscopus et Utricus comes demeti nenburch cognovissent, rati tempus illuxisse quo in Karini hi atque in lyria, presul pro eccleSia, e0mes pro iure consortis Sue, aliquid apprehenderet, ad in- , icem conp0nunt. Filius ducis Mein hardi Lude vicus in civitate sancti iti pro tunc fuerat, et terre capitaneatum Frilgo de eunenbercti vir nobilis gubernabat. Hic cum predictis conventionem fecit, ut et princeps caperetur et civitas. Sullossa est autem in una parte civitas, et princeps armatus progrediens, Strennue prelians, intromissus capitur, et ad munitionem resulis, quo erue dicitur, ducitur, positam in montanis. Mein hardus autem pater capti venit Karinthiam, Frit Zone reo sceleris fugiente et postea misere vivente ac in exilio miserabilius moriente, alios saeti complices, privatos suis se0dis et possessionibus, collicidio penisque gravissimis tormentavit Commendatorem de Pul St, ordinis sancti Iohannis, per cuius domum muri suffossios acta est, ligatum ad caudam equi, tractum per taleaSopidi, morte horribili interemit. Alios eciam quosdam vias publicas depredantes, terre pacem turbantes, vel ignominiosa morte , ablatione rerum, et iurium suorum districlissime castigavit. Consequenter mars calcatum terre, nobilibus de Charsiperch cum castro abiudicatum, de vensiain hun-

radiis suscepit, et in silios hereditario iure duxit. Adolsus ut se in regno roboraret filium unum ille regis Boliemi e copulavit, qui antequam iungerentur moriuntur. Alterum silium ille einrici purchgravi de No ruber Sociavit Filiam Rudolla Palatino ducique Baivario tradidit, et sibi non modicum robur amicitie comparavit. Primo anno regni sui Columbariam in Alsati obsedit. 1293Νobilem virum de Rapol flain et eiusdem civitalis culte- tum civitate sibi tradita captivavit ArgentinenSe ac tolam Alsatiam suo imperio subiugavit, qui propter Albertum ducem aliqualiter obstiterunt. Anno domini m.cαlxxxx. iii Albertus et Meinhardus Fri- sacum obsident, et per inundationem uvii pretereuntis impediti pro tempore destiterunt. Et redeuntibus quidam

1 vel schein liter et seliten. uers fland abiudicacione rerum iurium districtissime.

378쪽

prepositus montis sancti Virgilii aditum patefecit, et castro remanente civitas incendio devastatur. 1292 Anno domini m. .lxxxx. icolaus papa moritur, et Suc--, cedit Celestinus quintus eodem anno electus die quin loiulii, qui sui ordinis beati Benedicti seditque menses quinque, et resignavit per hunc modum dum enim quiesceret, vox ad eum facta est per tubam, quasi esset angelus d0mini, per tres vices, ut quantocitius propter mundiales occupationes contemplationi insisteret, curam deponeret. Quo facto Bonifacius octavus succedit eodem anno in vigilia nativitatis domini electus, qui hanc fraudulentiam di

296 Hoc anno Alberius dux Austrie obsedit opidum quod Rastat dicitur in odium episcopi Salizburgensis, asserens ipsum ad fundum Admontensis monasterii pertinere ratione advocalie hoc agens, quia princeps Styri idem monasterium habet defensare, cum tamen Salcgburgensis episcopus sit fundator. Instigator huius rei sui Heinricus abbas, terre capitaneus et lantscriba, estimans se collum a iugo episcopalis obedienti excussisse. Dux autem, cum in Obsidione depredationem suorum victualium per incolas in montanis callium habentes notitiam crebrius et alias molestias sustineret, obsidione soluta in Austriam est re

1293 Anno domini m.cc.lxxxx.v. obiit dux Meinhardus, et in monasterio sancti Iohannis in Stams, isteretensis ομdinis, quod ipse sumptuose construxerat, sepelitur. Hoc monasterium digito sancti Iohannis baptiste est celebre quo dominum demonstravit ut dicitur, claris miraculis refulgens, advenientibus beneficia multa prestans. Quem beata Tecla ad partes Ipium in Seleuciam, quam prope monasterium asserunt esse sitam, ubi ipsa quiescit ut asseritur, apportavit Seleucia tamen altera in Asia legitur clarior ista multum, in Isauria provincia condita a Seleuco. Filiis thesaurum magnum reliquit, res ducatus et comit tus prediis ac possessionibus pluribus augmentavit, in excommunicatione decessit propter quasdam ecclesias, quas Ieserat in bonis earum. Abbas vero Stainsensis a curia absolutionem, filios et patriam elisicans, apportavit Epita fium suum sic in ipso monasterio legitur exaratum

379쪽

isHeu Meinhari, actor pacis litisque subactor, Cenobii factor huius, pius et benefactor, Qui similem nescit, dii et comes hic requiescit,

Bis quingentenos annos deciesque Vicenos, Et nonagenos iungas medios quoque denos Post ortum Christi, tunc lux hec tollitur isti: Quem fratres isti deplorant pectore tristi . Anno domini m.co.lxxxx. vi. Ad ollas in Misnam et Thu Issringiam componit exercitum, quas terras Rudolsus rex im 1296 perio mira providentia quondam subdidit, nunc Vers, X-ortis commotionibus ibidem, ne imperium perderet iura sua, rex incolarum insolentias retundere cogitavii Senior enim Ianigravius veros heredes suis bonis patrimonialibus voluit spoliare, quos rex in sua iustitia censuit solidare ei regno sidelitates debila con SerVare. Quo facto rediit et insolentius agere cepit. Res ecclesiarum contra fas et iustitiam infestavit, civitatem novam exstruxit, ad eamque episcopi aguntini et aliorum hominum nobilium homines invitans, libertati donavit, ct veros dominos suis obsequiis spoliavit. Et sic pene contra Se omnes nobiles concitavit Bene meritos nobiles humiliavit, viles et degeneres exaltavit, et eos qui eum avertere Voluerant contempsit, et salutis ac honoris monita pronichil reputavit, nesciens regnum Suum in numero appensione et divisione constitutum, conplendum finiendum et alteri divinitus iam provisum. Nam cometa per idem tempus apparens futuros eventus, ut ea, que circa eum gesta sunt postea, videtur manifestis indiciis, longo investiens aera tempore pre Saga SSO. Anno domini .co.lxxxx.vii Bonifacius papa Sextum 1297 Decretalium compositum publicavit, in quo de riderici Secundi depositione mentionem facit. Saccitarum ordinem ad Carmelitas, Wilhelmitas ad eremitas transtulit. Et Saccite quidem sunt sublati. Wilhelmite convalescentes iterum Surrexerunt, plurima tum loca eorum Augustinensibus provenerunt'. Columpnenses ac eorum nepote usque ad quintam generationem ne ad dignitates recipiantur ecclesiasticas condempnavit, civitatem et castrum eorum expugnavit, et aliis possessionibus spoliavit, ne pla-

1 De letale vers is rusalE. 2 Saecitarum bis provenerunt is ausalZ.

380쪽

cari potuit, nec a proposito avelli. Recidendos infructuosos palmites allirmavit, et in sua duritia permanebat. Qui

ad ridericum regem Sicilie, postea ad Philippum regem

Franci venientes suum exilium et sactam eis calumpniam deplorabant. Nec poterat molli sicari papa precibus, nec setibus afflictorum, durum se nimis exhibens, contra Versus Ovidianos, qui dicit: hQuid magis est durum saxo, quid mollius unda'

Dura tamen molli saxa cavantur aqua.

De innitatione Alberti secundario, de interfectione dos, et declaratione Alberti in regem. v. i. 297 Anno domini m. cc.lxxxx. iii Kenegestatis rex ad coronandum se et reginam, ducis Alberii sororem, invitavit episcopum Moguntinum. Assuit Alberius cum comitiva exculta, et huius est gaudia decentissime illustravit. Cuius gloriam ut vidit pontifex ad regnum iterum invitat, Adol- sum pro normibus excessibus deponendum affirmat, et sibi regnum radendum certisSime asseverat, dummodo regem B0hemi secum ducat. Albertus eiuri cum ducem arinthio cum adiectione amplioris summe ad Carniolam prius obligatam stipendiat, et electam constans militiam, procinctum inchoans venit 129 BaWariam. Cui dux Otto transitum denegavit, Oneo Adolsus ut admitteret demandavit. Adolsus linam properans plures, quos Albertus sibi attraxerat, rapinis et incendiis scrutabatur. Dux Otto Ba arte in regis succursum estinans, pacto quingentarum marcarum terram Alberti comitis de Ayerlocli adiit. Quo dissipato comes ducem invadit. Et cum ancipiti congressu alacriter aliquamdiu se concuterent preliantes, comes occiditur, vir mirificus et famosus. Super quo Albertus et eius exercitus non modicum turbabatur. Processit tamen, et ad oppidum quod entginge dicitur pervenit. Quem Adolsus insequitur et ibidem contra se super aquam quo AltZach dicitur castra locant. Dumque neutra pars ad alteram transvadare presumeret, et utrobique Victualium penuria stringerentur, Moguntinus Alberto cur torpeat et disserat demandavit. Qui statim Renum transiens, venit Argentinam Adolsus estimans eum

SEARCH

MENU NAVIGATION