장음표시 사용
2쪽
Et in Gotidianis P Iectionibus
In Palaestra Collegii Neapolitani ejusdem Societatis,
Cupientibus, atque instantibus Theologiae Candidatis,
MAGNO' ALTA VILLAE COMITI XIX.
P A RS 6U I NT A IUSTITIA, ET IURE
PΑΤAUII, Ex Τypographia Seminarii, M. DCCXIX.
Apud Ioannem Mansre. μαε - Permissa . M PRIUILEGIO.
4쪽
batione det P. F. Ambrosio Lisotri sequisitore H Padoa nel Libro intitolato Cursus Τb Ologicus ad usum ronum Alucubratus oeci a P. Dominico Viva Soc. Jesu Sacrae I eologia Professore non v' esser cos' alc na contro la Santa Fede Cattolica , M parimente per Attestato det Segretario Nostro , niente contro Prencipi , & buoni costumi, concedemo LicenEa a Gio: Manfri Mamatore , che possi esser stampato , osservando gi' ordini in materia di Stampe, & pre
sentando te solite copie asse Publiche Librarie di Venetia , & di Padova.
6쪽
DE virtutibus Moralibωs infusis in gene
osa differans etiam rasione obiecti formaisti, e gQUA Τ. m . G, ct quomodo virtutes imo e eum vitiis opponantur In ART. I. De oppositisne virtustum infusarum eum vitiis in praefanti providemia. ibid.
DISPUTATIO ILE Iura , ct Dominis . QUAESTIO LE Iura, ct Deei ειων iurist . ibid
7쪽
inter Patrem, O Fιώωm , inter dominum , o servum, ac inter coniuges e 74 QUAEST. VI. Utrum ρεσε treatura itistialiam erga Deum exerceret
1iam ris rosam erga tremura exercisa sa
mT. II. δ in posset far meritum eandignum eadere pers erantia sinatis , remisso auxidia sicacia, prima Irgii s
8쪽
CURSUS THEOLOGICu SAd Usum Tyronum elucubratu S.
Osi rite perpensam Naturam Τheologicalium virtutum, gradum facit Theologia ad discru
ralium insularum , praesertim Cardinalium; quia tamen Iustitia prae caeteris uberem disputandi segetem subminist rat,
ideo in ea potissimum immoratur. Nos Pl xima examinabimus de natura vis tutum moralium supernaturalium in genere , ac
deinde de Iustitia in specie inquiremus quae passim in controversiam cadunt; ex minando prius naturam Iuris; quippe quod pertinet ad objectum Iustitiae , quae defini
tur, Constans , ac perpetua voluntas tribuendi
mnic. que ius Dum . Ex quo apparebit, quid si Injustitia Iustitiae opposita, quae pariter eidem Juri adversatur : Ac demum fuse agemus de esseetu morali actuum virtutum Insularum, nempe de merito , quod fundat Dei j iistitiam erga Creaturam ι & sic viam stememus ad ea, quae anno insequenti operose discutienda sunt , tum de causa meritoria Incarnationis , tum de metitis Christi Domini. & Deiparae. Prima itaque Disp. erit de virtutibus moralibus infusis in genere. II. De Jure, & Dominio. 1m. De Justitia . IV. De Injustitia . Ult. De merito.
De Virtutibus maralibus infusis in
genere . Lurima hue spectant , de quibus Amgelicus I. 1., Espar. Ripas. & alii pas. Nos teleoeora delibabimus. Primo quiadem quaeremus. An dentur huiusmodi vim tutes. II Quomodo discriminentur virtutes infusae a non infusis , de morales a Theologalibus. III. Quomodo cum vitiis, di eorum actibus opponantur. IV. M POL
sit virtus in actus vitiosos innuere. V. An possit actus unius virtutis imperare actus cujuscumqtie alterius virtutis . Demum nonnulla dicemus de virtutibus eardinalibus, de octo Beatitudinibus, ae de donis, ac fructibus Spiritus Sancti, antequam descem damus ad agendum de Iure . di Iustitia.
Utrum dent. Virtutes morales per se
isfusae distinctae a Gratia, S
I. AT Irtutes per se infusae dicuntur , V quae non possunt acquiri per frequentationem actuum , sed debent immediate a Deo infundi , ae proinde sunt si pei naturales et Virtutes vero per accidens infusae sunt, quae licet per accidens a Deo aliquando insundantur, possunt tamen per exercitium actitum supernaturalium acquiri. Utrum dentur virtutes per accidens infusae , examinavimus in de Fide disp. 4. q. x. ubi ostendimus de facto non dari , sed pei exercitium actuum supereaturalium a quiri habitus naturales, a quibus lassiciens habetur facilitas ad exercendos consimiles actus supernaturales, quod etiam dicemus in de Poenitentia disp. 3. q. ult. Nunc in. quirimus, An simul cum gratia infunda tur in Baptismo per se virtutes omnes mcirales distinctae a Gratia , cirjus sunt pr prietates , & dantes simplicitet posse relate ad actus supernaturales eQuod infundantur a Deo in Baptismo eum Gratia Virtutes Theologales , certum est apud Cathol. , & ex Suar. Lugo contra Va'. est etiam de fide. Ti id enim insta c. .
9쪽
Pars V. Disp. I. De Virtutibus Moralibus infusis.
proxime potens ad actus supernaturales per potentias iturinsecas pei manentes, quam Persola auxilia extrinseca transeuntia: sicut per lumen Gloriae intrinsecum permanens et vatur ad Deum videndum. Quod vero virtutes istae Theologales per se insundantur, adeo ut non possint per se equentationem actuum supernaturaliuacquiri . constat. quia i urit Proprietates Gratiae, atque adeo ad illam connami aliter
consequuntur . non secus ac ad ignem calor. Hinc diximus, cum de habitu Fidei, probabilius este ex Scot. Lugo Rip. contra alet. Suar. Vasq. . quod ne ipsi quidem ha-hitus Fidei. & spei, caetet oqui composs-biles cum mortali. infundantur ante insu- sonem pratiae; unde si quis cum ratione, seu cum mortali susciperet baptismum, solum acquireret chara rem baptismalem , non vero habitus insulos Fidei & Spei ;quia cum sint proprietates Gratis, connaturaliter consequuntur ad tutam, non .nt
cedunt a Quamvis ex divina misericoidia xemaneant post peccatum . quod non sit infidelitatri , aut desperationis, ut possit homo facilius disponi ad Tel urgendum . Omi Lss nunc virtutibus Theolo3alibus, inquirimus de moi alibus per se infusis. H. Dico I. In Baptismo , Praeter Gratiam, & virtutes Theologeses , infundum
lui ctiam pei sevit tutes moraIra. Ita comis munius cum D. Th..Suar. , Uas. s Maur. q. 24. de Glatia contra Scoti, & alios piid Rip. dilp. Iai. se et O. . qui docent virtutes mo Iales per se insulas esse superfluas & sussicei e Theologales. Piob. I. aiictoritate Clem. V. In ConciI. Vienn. , Qui, ut restitua in Clementina
unica. de Summa Trinit. definit , In Ba-pisnuo insundi Gratiam Sc Hi tutes z no mare autem virtutum veniunt etiam morales , ut t. taL caje . I. a. q. O .art. s. quod
co. l iri tur ex contextu. - 1'Iob. a. ratione . quia homo per Gr n. m elevatur ad sinem , de natum super.
naturalem filii Dei adoptivi i ergo debet
a dipere cotinaturaliter potentias permanentes ad eliciendos actus huic.fini & statui consentaneos; atqui non solum actus virtutum Theologalium , sed etiam moi alium sunt consentanei fini , di statui stipei nat rati . ergo noti solum dcbet accipere uti tin tes NeoIopales, sed etiam Morales; adeo ut per I heologeses exercere possit achus versa : es circa finem, idest Deum s pei m rares veto coicere possit actus versantes
III. Objic. i. Cum scolistis: satis est quod
Actus morales sint supernatui ales extrinsece per denominationem ab actibus virtutum Theologalium I ergo superfruunt v ututes mos ales per se in suis . Respond. nego antec. sicut enim non satis est, quod actus virtutum The Iogalium snt stipernatiirales extiinsece per denom n tionem a gratia; ita nec satis est, quod metus virtutum m i alium sint solum ex in sece stipernata rates: Sc ratio a priori est , quia tam Per actus Theologales, quam per morales homo eIevatus ad natum supernaturalem debet meieri praemium si Pel Nain tui a Ie; ergo utrique ad iis procedere debenta virtutibus per se infusis. IV. Objic. a. Si daretur duplex virtus moralis, v. gr. Justitiae , Temperantiae DC. altera natui alis altera supernaturalis, de per se infusa, datetur duplex praecepti imiervandi unicitique jus suum , flec. em
homo peccans contra Iustitiam violaret duo Praecepta; et go duplex peccatum committeret; sequela non admittitur ι ergo nec
id, unde sequitur. Cons. Quia virtus infusa temperantiae cum redigat ad debitam mediocrita em Pansiones appetitus sensitivi, deberet in appetitu senstivo subjectari, ut docet Angel.
I. 2. q. 36. ar. 4.; sed virtutes per se instiis, cum sint supernaturales, non possunt recipi immediate in appetitu sensitivo , u pote materiali; ergo non dantur virtuteS m rates per se infusae. Resp. r. per instantiam,datur duplex praeceptum amandi proximum, alterum natura te, alterum supernaturale, quatenus datur Praeceptum amandi proximum ex moti
Vo supernaturali cognito per lumen fide ,
atque adeo amore supernaturalii aliter non
ηι -s ergo qui peccat odio habendo
Proxamum , dupIex peccatum committit , quod nemo dixerit. Secundo directe con C. antec. de primam conseq. nego secundam zquoties enim plura praecepta idem pracbPiunt, & ex eodem motivo, tunc violatio illorum non est muItiplex, sed unum tam tum peccatum : Sic si quis die dominico , in quem incidit festum de praecepto, non a die sacrum , unum tantum Peccatum committit . quamvis violet duo Pl aec Pta a quia utrumque praeceptum idem PraeciPit, & ex eodem motivo sanctificandas sta: contra vero qui die dominico non at
dit iacium habeas votum audiendi illud ,
10쪽
si estis L. De distinctione Virtutum ΜοωI. Se.'
duo peccata committit specie diversa ν quia quamvis idem saerum praecipiatur tam ab E clesia , quam a volo; at non ex eodem motivo: Ecclesia enim praecipit illud ex motivo sanctificandi sera , votum vero illud praecipit ex moti o Religionis , & standi promissis Deo faet is . Ad Confirm. Communius dicimus in Philosophia. Potentias animae non diltingui rea. liter ab anima. Hinc omnes virtutes superis naturales, quae debent recipi in propria potentia , recipiuntur immediate in anrma . Deinde transmisso , quod potentiae disti guantur ab amma, Ec quod virtus naturainus v. gr. temperantIae debeat immediate recipi inchoative in voluntate , dc perfective in appetitu senstivo materialia in hac sententa a dicendum, etiam virtutem supernaturalem temperantiae eodem pacto recipi in appetitu lensitivo materialia quid enim obis stat, quod aliquid supernaturale i ecipiatur inpotentia materiali δ Nonne dotes coiporis gloriosi in beatis sunt supernaturales,& rectis Pluntur incolpore V. Dico a. vii tutes morales , quae per se infunduntur in Baptismo, distinguuntur realiter tum a Theologalibus , tum a gratia, quamvis numquam a gratia separentur . Ita etiam communius cum eodem SuarI.6. de gratia C. s. Vasq. , Maur. loc. Cit. ex D. Th. I. a. q. 6 a. ar. 3. contra Scotist. quod
sustinemus cohaerenter ad ea, quae diximus in de Gratia a ubi cum D. Tho. I. I. q. II . ar. 3. Suar. &c. contra Scotum , ELpar E.&c. ostendimus habitum charitatis rem liter a gratia distingui. Prob. r. authoritate ConciI. Vienn.dicem iis, in baptismo infundi gratiam, Ec virtutes sergo gistinguuntur a gratia; sicut diximus habitum Charitatis realiter a Gratia disti gui , quia de iis tamquam de dii tintas I
nostri Iesse Christi, re Charita a Dei, O communieatio Sancti Spiritias Fe exm omnibus , bis . nec non via. sess. o. can. II. Si quis. ι, erit ho manem iustifica sola preeatorum reismfFone , excinsa gratia , ct ' xharitata die. nathema M.
Prob. X. ratione eadem , qua diximus Gratiam a charitate distingui , quoties ex separabilitate unius potentiae a Natura constat , ea distingui inter se , toties dicenis dum, etiam reliquas potentias ejusdem rationis a natu la distingui, quamvis nunquam ab ea separentur; v. gr.quia ex separabilitate frigoris ab aqua constat frigus realiter ab aqua dimosui, proportionaliter philosopha mur de calore relate ad ignem : quamvis numquam ab igne separetur; quia scilicet ejusdem rationis est calor relate ad ignem , ae frigus ad aquam: Atqui ex separabilit. te Grati e a virtutibus Theologalibus Fidei , 3c Spei omnes dicimus Gratiam ab his virtutibus distingui; ergo elim habitus charitatis , di virtutes morales infusae sint ej iisdem rationis, ac habitus Fidei, 3c Spei, dantes scilicet simpliciter posse relate ad actus suos, dicendum pariter has etiam vi tutes realiter a Gratia distingui. Confirm. I. Qilia negari non potest . quod potuerit Deus consene nobis virtutes s pernaturales omnino distinctas intersit, dea gratia; sicut distinguuntur habitus Fides ,'R Spei: Quod autem de facto ita contuleis rit , sufficienter arguitur; tum ex Authoritate Viennensis Iaudati; tum ex paritate vi tutum Theologalium; ergo de facto distin
Confiim. x. Quia ut diximus in de Gratias , magis differt conceptus formalis cha, ritatis a gratia, quam charitatis a spe ; e go si charitas , & spes habitualis distinguuntur realiter; a mrtiori charitas, & gratia t& consequenter etiam vii tutes infusae . antecedens patet, Quia habitus charitatis dat posse amare Deum ut bonum fibi , habitus spei dat posse amare Deum ut bonum amanti; Gratia vero non reddit hominem potentem amare Deum, sed reddit illum amabi, lem a Deo; atqui magis differunt pssse amare Deum , & esse amabilem a Deo , quam posse amare Deum ut bonum sibi, & posise Deum amare ut honum amanti; Crgo magis differt conceptus charitatis a gratia ,
UI. Objic. Solum virtutes Fidei, & Spei distingui debent a gratia, ut possint reman re in peccatore, ad hoc ut per alius talium virtutum disponatur ad resurgendum; vir tutes vero morales non debent agratia separari; ergo nec distingui. Cons . quia in communi ni sententia InteIlectus, de voluntas non distinguuntur ab anima, quamvis calor , εc frigus distinguantur ab igne, Ze aqua: quia sciliseet in his separabilitas inserta istinetionem . non in illis; ergo quamvis virtutes fidei, desper distinguantur a gratia , aqua separantiles non per hoe distinguendae sunt reliquae viri
tes , quae numquam separantur. Resp. Conc. ant. neg. cons. Separabilitas
est quidem sufficiens, ted non pra Cil um -- put admittendi distinctionem ; aliter nec calor ab igne, nec quantitas a in1tcrIa, nec Λ a Per-