De Hephaestioneis qui circumferuntur [peri poiēmatos] commentariis

11쪽

0os 0X ipso A esse derivatos eosque etiam una eum I ad

tendit; ego cur contrarium Sentiam Supra dixi neque in seis quae adhuc notae Sunt eorum eo distum ieetiones deprehendi, quae meae Sententiae repugnent. Nam quod p. 8, 1-4 G. 5 15 18 W.) Gaissordius et Wesiphalius verba καὶ - Ton σω, qua se in solis codicibus c C P insunt, in textum receperunt, perperam fecerunt. Apud Choerobos cum p. 40, 20-28 lemma, ut ita dicam, quod huc spectat in solo eo dico Ul0gitur et ne in eo quidem ea de quibus agitur sexempla d seprehenduntur. Neque ab Hephaestione ea prose ela sunt sed ex scholiis male in

ipsum verborum contextum irrepSerunt. Quamquam enim parum recte Denig l. c. p. 15, Ut Spuria ea esse demonstraret, ad codicis C lectionem quae est p. 7, 1 G 5, 12 W )εV TOἰς Ip plzροις refugit, quoniam haec lectio a codico I set Choerobosci codice V set, si modo Gaissordio fidem habes otiam a c et P aliena ab uno eo dicis C librario fieta est,

tamen Optimo iure eo offensuS est. quod tria eXempla eademque prorSUS pariter conformata ad eandem rem eXplicandam proponuntur. Aeeedunt Verba καὶ κοE, quibus simile seloeutionis genus in enchiridio fruStra quaeraS, qUae eo de quo quaeritur loco eo magis offensioni sunt, quod de eiusdem generis exemplis et de re satis trita ac pervulgata agillis.

Similitur iudieandum sest de loco qui est p. 10, 3-4 G. 6, 16-1T W.). Exemplum enim Euripideum, quod a Choe-robosco p. 43, 16-20) alienum in enchiridii codidibus o Clegitur, ad sententiarum eo nexum satis male quadrat. Νam

illud de quo agitur syllabae communis gonus in trimetris iambicis occurrere iam p. 6, 7 sqq. G. 5, 8 sqq. W ) Hephaestio docuerat exemploque confirmaverat, hic eo S lo QOS proponit, quibus Scriptor Syllabam communem aut consulto

sevitavit aut saltem disserie significavit. Immo hoc quoque eXemplum, quod hic perperam in textum irrepsit, scholii instar ad p. 8, 1-4 G. 5, 15 - 18 W.) appletum erat, ita ut illic selioliasta Auschyli versui ab Hephaestione eX- citato Singulos versus Sopho lis Euripidis Aristophanis addid0rit.

12쪽

Ergo hoc unum duobus illis locis effieitur plura inussu scholia in o et P quam in I, quorum de Origine lum d0mum reete iudicabitur, eum quae omnino in e set P scripta sint scholia e0rtiores laeti erimus. Equidem codieum c memoriam ab apparatu erili eo Commentariis Subieelo removisexcepta illa particula quae in I solio dup0rdito intoriit. Obiter moneo perperam codicis C memoriam ampleXossesso Gaissordium atque Westphalium p. 71, 18 G. 38, 12 W.)παρ' 'Αλκμα ι, cum in IIo legatur εἴσπερ Ἱλκμανι. Accedit quod p. 72, 1 38, 16) in omnibus eo dicibus legitur Σαπφοι δε, eXcepto D, de quo vide Gaissordium p. VII.

Vocabulum ωσπερ saepissimo in enchiridio simitum in modum usurpatur, atque ea Sus dati VUS ab Solutus confirmatur

Ea quam Secundo loco posui codicum familia eo potissimum aliquem numerum oblinet, quod alteram selioliorum αrecenSionem Continet, quae, quamquam etiam Manuelis Moseliopuli doctrina inquinata est p. 99, 30 W.) ), lamen eam quas in AKQ legitur scholiorum restensionem ambitu atque integritate superat. Etiamsi enim haud iniuria dubitaveris an ea Scholia, quae recensionis L propria Sunt intra ea capita, quibus etiam in X Scholia adscripta sunt, a Bygantinis demum grammaticiS Originem duxerint, negarinsequit in pOSteriore Scholiorum parte, quae in X Omnino Omis Sa eSt, non pauca ad optimo S esse revo standa sontes; es. Hoerschelmann GA p. 597-599. Atque setiam in contextu Verborum, cum huius classis archelypus codicis Aquasi frater fuerit, Sunt in L nonnulla, qua0 0X codicis svorbis coniectura derivari non potuerint, velut

13쪽

b0ndum est cum Tu κυρ ειυ; es Choerob. p. 81, 3. Tamen de huius classis prolio non paulum detrahitur cum eo, quod A tam accurate archetypi imaginem eXpressit, ut in toto orichiridio vix plures quam tres illos to eos supra 0xseriplos in solis libris My sine dubio ructu traditos inveneris, quibuS de contestiura non cogita VeriS, tum eo, quod is qui classis D archetypum consevit, cum esset rei metricae Satis peritus, non id egit, ut exemplum quod habuit quam accuratissimo deseriberet, sed ut rei metrica se sectatoribus unchiridium tradoret quam posset facillimo intellectu scriptum scholiisque quam commodissime instruetum. Qua propter ut scholia nonnulla addidit, alia mutavit, sic etiam in ConteXlia verborum non raro archetypi verba ad arbitrium dolorsit. Pauca proferam eXempla:

14쪽

επειδγη - καὶ παλιν, de quo loco iam recto iudicavit Ca0sar l. c. I p. XII sq. Hoc unum addiderim, illum de quo agitur VerSum non SecUS atque qui p. 10, 15 praecedit 8 ουχ αλις κτλ. in scholiis lue p. 22, 19 sqq. in εT 0υ-eXemplis numerari atque hoc προκεφαλου, illud ακεφαλου. λ) Νolum igitur exemplum, in quo et ipSO SyniZeSis conspiciebatur, eo dicum MPu auctor inseruit, Ut alterum quoque Syni ZeSeOS genus duobus versibus Homericis comprobaret.

est sereliquorum codi eum apud Gaissordium condicio, nostro iuro ab Hephaestione haec Verba pro G GV USUrpata eSSenegabimUS.

betur, etsi p. 68, 6 G. 36, 8 K.) in omnibus codicibus inust

Paulo iniri alior est quaestio de p. 33, 10 - 13 G. 18, 16-19 W.). Verba qua se in I ut Cho0robosci codd. δ) p. 69, 16-21) leguntur aut lacuno Sa esse aut certe depravata quivis videt neque dubium eSt, quin Asententia eius quod periit enuntiati, si modo periit, eadem sero fuerit atqu0 illius, quod in codicibus familiarum B ut V in0st. Sod die0ndi genus suspicionem moVet. Ac primum quidem voeabulum Gett p. 33, 10 G. 18, 16 W.) post γ' p. 33, 8 G. 18, 14 W.) mirum est, tum locutionem, quae similis sit

δ) cf. Anon. Ambros. in Studemundi An. var. I p. 213, 9 Sqq. et 214 6 sqq.; vide siliam Lud. Voltg in commentat. in honor. Guil. Studemund Argentorali 1889) p. 80 et 85-88. ') IJ ea de quibus agitur verba omittit p. 69, 19-21.

15쪽

continetur verbis επι zωυ παραληIouet DV. Aut dicendum erat

zους παραληIOVIας es. 31, 8. 36, 2. 50, 6 G. - 17, 13. 20, 4. 27, 9 IV.) aut ες των παραληIGUISV Se. χωρ ου cs. 31, 5. 40, 1. 3. 5. 53, 9. 67, 9. 71, 16 sq. alias G. 17, 11. 21, 23.22, 2. 4. 29, 10. 36, 2. 38, 9 sqq. W.; idem dicendi genus, Verum praepo Sitione χαῖα usurpata, occurrit 35, 5. 39, 13. 41, 1. 69, 2 sq. G. 19, 24. 21, 20. 22, 16. 36, 20 W.).

Ergo illud quod inust in L et Y 0nuntiatum a Bygantinis

domum additum est. At quemadmodum locus sanandus sit, non sacile est diiudicatu. Aut re vera in archetypo senuntiatum intercidit aut genuina verba suorunt haec διαφε- ρει δε του ορθου, t ἐκεινο μευ TOV τελευTαῖον ἰαμδου ἔχε . . . etουeto δε η σπουδεῖον η τροχαῖου. zους δε παραλγiIOVIας TOχωλον ου δεχεῖαι τρισυλλαδους κzλ. Tam modo igitur cum sint classis B libri in torpolati, eorum ieetiones in apparatu criti eo communiariis addito ibi tantum attuli, ubi perquam memorabiles eSSO Videbantur. Tolam so lusi alteram codicis M manum, quippe cuius lectiones ex codice nescio quo classis V descriptae sint: ')qua de classi iam pala CiS RgRm. Classis archetypus, per quem Solum maXima Scholiorum ἶ parS Servata est, consarcinatus Videtur ex int0gro classis X exemplari - fortass0 0X A ipso, priusquam folia illa post sol. 91 perierunt - et ex libro aliquo classis B, ita tamen, ut homo doctus qui hanc recensionem Condidit pur- multis locis proprio Marte archetypi verba emendaret vel depravaret. Seholia Omisit praeter continuum illud scholiorum ἶ corpus in communi archetypo enchiridio pra0mis Sum, quod euehiridio absoluto subiunxit. Fuisso illum hominem Ioannem TZ0lgam suspicatus est W0slphalius

ad Hephaestionis verba recuperanda omni esso pretio desti-

) Etiam in Tu nonnullae lectiones ex classi Y admiXtae Sunt.

16쪽

vatum.

17쪽

13 p. 63, 6. 64, 1. 65, 6. 66, 14. 67, 2 sqq. , 108, 4 G. 34, 5. 7. 23. 35, 16. 18 sqq. 57, 14 W.). Idem fecit eo de quo

agitur lOCO. Insulse Verba corrupte tradita emendare conati sunt

Bygantini in poematum antitheticorum descriptione, quae in priore commentario inest. Ea quam p. VI 13 - 17 proposui forma eo dicum I et M momoria suppeditatur. By-gantini in Y produntur perversa Supplementi conformatione,

quam Statim subistiuntur locutiones απο τελους et ἁT ἀρχῆ , quibus eum consera S p. XX 6 et 0 δευῖερω αTO TΞλους. p. XIV 9 vocabulum suetae, quod si ruele Gaissordius docodicum discrepantia rettulit, pra0tor libros AFl Ut tros Baroecianos p. 3 0Xcitatos in Omnibus codicibus post ομοι su deprehenditur, utrum a Bygantinis consulto additum an eX Verbis anteeedentibus Ουet 0 πεποιῆσθαι VOμ ομεν caSuillapsum sit dubitaveris. Sed hoc certum eSt Unice Veraniussu librorum I Fl et Baroceianorum memoriam quamVisset a Gaissordio ut a W0siphalio repudiatam. Nam VOCa

καzα GOG V Scriptum Significaret. Eadem enim vis subiectuosi sinu dubio illi obet 0 quod est in enuntiato anteeedenti. At postquam antea Scriptor solum carmen Alcaicum εμε δειλαν χTλ. CommemoraVit, quod, quamviS Gμορ 0υ ViderisOSSet, re Vera es Se diXit καvχ Gyga V, ei in eXtremo capite asserendum erat carmen vere ὁ:1ci ov. Atque hoc suis sopius consilium indicatur etiam vorbis Eset: δέ et γα. Simili ration0 duetus Lachmannus in Opus Q. Vol. II p. 85, eum eo dieis A notitiam nondum haberet, pro obet 0 ScripSit ου

Denique enarrationem illam, quae in metri iambici d0- seriptione exeunt se in solis classis V libris ut in seditions Turnobiana intor v0rba Hephaestionea legitur quamque Gais- sordius p. 31, 7 - 35, 2 in enchiridii contextum recepit, non esse ab Hephaestione consectam, sed ex scholiis illapsam iam cognovit W0 Alphalius p. 19, 5. Ead 0m in I seliolii instar in margine adscripta est ses. An. var. I p. 131 Schol.

18쪽

ad pag. 30, 3), in M, quo in codico scholia continua Seriptura 0Xarata singulis capitibus subiunguntur, Ut primum scholion recte continuatur an loco donli m0tri iambici 0X-plicationi, sed, ut in selioliis sit, minoribus litteris Scripta. Altera corto eodicis M manus codico aliquo classis Y usa addidit verbum κε μεvov. Dubitalioni igitur eXemplum eSt, quin senarratio illa in classi Γ in unchiridii conluxium fluxurit ex codice aliquo classis B. Quae cum ita sint, commenlarios ad unius codicis. Isidem recensendos putavi. Huius igitur diserepantiam adscripsi integram lsevissimis tantum accentuum mundis facile correctis. EX B eas tantum lectionus discrepantos ad SeripSi, quae memoratu dignae videbantur. Nota deti. Significavi eOdices interpolatos h. e. 0X00plo I reliquos sive Omnes Si Veplero Sque, cum quid singulis locis in singulis codicibus scriptum sit nec scire intersit nec, quae sest Gaissordii fides,

dici possit. In particula illa p. XVI J - XIX J, qua se in Asolio dup0rdilo d00st, Gaissordii apparatu eritieO USUS Sum. In scholiis recens undis integras adscripsi codicum Get M lectiones, quas ab ipso excussas lib0ralissime mihi supp0dilavit Slud semundus. Editionis Turnobianae lectiones, cum duobus classis B 0X0mplis uti mihi licerset Turn0busquo in scholiis otiam insolentius quam in conl0Xtu fecit verba

tradita mutaverit, pari loco atque no Stratium coniecturas habui. Neutrum commentarium ab ipso Hephaestione esse con- Scriptum, Verum Utrique Subes Se libellum quendam H0phaeStioneum, Sed a grammati eis quibusdam non levitur corruptum infra demonstrabo. In ipsa seditione id egi, ut grammaticorum illorum, qui commentarios condiderunt, Verba reconeinnarem. In commentario pOSteriore quae agrammatico prosecta esse SuSpleor typis minoribus exaranda curaVi. obiter moneo me singulos locos, quibus aliter distinxi atqu0 adhuc soliti sunt, in apparatu critico, ne

19쪽

0nchiridii caput περὶ πολυσχημαet Getaeu absolutum leguntur, pariter et prior et posterior in codicibus ad Hepha0stion0m auctorem disserto revocati, intima inter se conlinentur cognatione. Etenim quae in priore describuntur carminum genera, aeque diSposita simili torque illustrala recurrunt ad unum Omnia in altoro. Accedit vero in hoc disputatio non brevis, cui quod respondeat in illo non deprehenditur. Quae

cum sit commentariorum condicio, non efficere utrumque commentarium eiusdem enchiridii partem manifestum est. Atque Unum hoc solum inter omnes convenit: ceterum di-

VerSissima adhue circumseruntur iudicia. Qui primus nisallor hanc qua ustionsem attigit Cornutius do Pauw in sedition ab ipso a. 1726 confecta p. 167 Sq. utrumque commentarium ab ipso Hephaestione conditum esse censuit, Sed posterioremox alia enchiridii sedition0 ideo additum, quia prior compluribus locis possimo fuisset habitus. Simplicissimo dissicultatem enodare voluit Gaissordius, qui in unchiridii seditionis

Supra excitatae Vol. I p. 114 adn. priorem commentarium totum isa mala epitomatoris sive interpolatoris manu sex altero eXcerptum esse affirmavit. Hanc sententiam a Gais- sordio iactam magis quam demonstratam amplexus Bar-

hamiUS priorem commentarium totum ab unchiridii seditionus0clusit. λ) Contra Augustus Ros Abach ) po Steriorem commentarium pro eXimio quodam maioris enchiridii H0phaestionei, quod tribus libris consuetum fuisse Choeroboscus p. 35, 22 auctor est, fragmento habuit, ex quo prior

commentarius ab Hephaestione ipso eXcerptUS eSSet, Ut ultimum serichiridii minoris caput efficeret. In summa rei

20쪽

mentarium ultimum sessu onchiridii minoris caput in sino casu mutilatum, alterum a grammati eo qUOdam eX amplioribus Huphaustionis operibus eXCerptum, certiS RrgU- mentis comprobare studuit. W0 Alphalii Opinionum suam

Secutus priorem eX di Versorum Seriptorum panni S 0SSe Consulum demonstrare contenderet. His demum annis in Gais-

hac quaestione pollicitus sest: neque Vero promi SSO iam stolis. Qui adhuc rem allig0runt Omnes ab ipsa Commentariorum indole oXaminanda prosecti Sunt, D OS, Ut quam potest firmissimum quaestioni lubricae Subiciamus fundamentUm, primum a CCurale perquiremUS, quid Scriptores, qui aetate codices, in quibus commentarii legiantur, Superant,d0 Hephaestionea περὶ Ton j:1αzος doctrina tradiderint. Ac primum quidem dicendum est de Choer Ob OSCO, in cuius protegomenis ipsius enchiridii int01 prolationi praemissis p. 35, 9 Sqq. haec insunt: