De Hephaestioneis qui circumferuntur [peri poiēmatos] commentariis

21쪽

Parum caute Hense l. c. p. 155) ex eo, quod hic di- sorte Choerobos euS genuinum esse Hephaestionis unchiridium testatur, conclusit re Vera aut totum en hiridium aut saltsem hane v0l illam illius pari sem a nonnullis Huphaustioni suis su abiudicata. Nam Choerobos eum haec non suspicione dia tum addidisso, sed ne quid omisisse videretur, Vel inde probabilo sit, quod ab omnibus inl0rpretibus unchiridium progormano Hephaestionis libro habitum esse profert; quae sententia prorsus ad liquidum perdueitur Scholio quodam, quod Dionysii Thraeis arti appletum eSt, reSpecto, in quo

enumerantur τα ἐπzα κεφαλαια, de quibus in unoquoque seriploro tractando magistri Hygantini praemonere Consueverant. Omnia Septem, in quibus quaeStio Supra Significata, apud Choerobos cum redeunt; vide schol. in Dion.

Ergo utrum pro genuinis habili sint commentarii necne, ex his Cho 0robosci v0rbis non discimus, vorum dilucido ex illius

Bygantinis Hopha ostionis enchiridium ei reumferro soliti sint. Primum quidem Cho0robos eo ad manum fuit ipsum enchiridium, a quo Omnino περὶ ποι μαzος enarrationem suis su hoc scholio sit vorisimillimum, eum discernatur

libellus περὶ non ματος quasi getερου υημα a libro περὶ la - τρωυ. Eximitur illum dubitationi scholio p. 35, 25-34, in

22쪽

Pra010r0a Cho probosei temporibus sempor eum hoc libro aliud quoddam H0phaestionis opusculum cireumferebatur, quod inscriptum erat περὶ ποτ' αzος, quo in libello H0phaestio ipso Onchiridium a se eSSe conditum quodammodo testatus erat. Testimonium illud in neutro seorum qui sextant commentariorum deprehenditur; unde sequitur, ut uterque ab eo, qui Choerob OS eo praesto erat, libollo sit diversus. Sed quamnam cum illo lib0llo rationum hab0ant communiarii sex Choerobosci verbis non dispieitur. At dua0 insesso videntur in Choerobos ei senarratione difficultatus, quarum altera eo continetur, quod ViX qui S- quam sibi pursuad0bit libellum τρερὶ Tori 1μαῖος effecisse Singulare opuSeulum, quod ea SV tantum Semper Una cum Unchiridio depreh0nsum os sol. Respicias volim Aristid0m Quintilianum, cuius auctores Vel ad ea, de quibus agitur, tempora vel Uliam ad antiquiora pertinere inter omnes constat. Qui quamvis eXilem nobis, Si eum enchiridio conseras, artis metrica se epilomon tradiderit, tamen caput περὶ ποι

μοιzος non omisit; cf. p. 28, 20. 37, 6-19 ed. Jahri B0rol. 1882). Ν0quo Marius Victorinus vel potius Aelius Fustus

Aphthonius, cuius auctoreS, etSi in Singulis magna eontenti Oest, ad eandem fere atque Hephaestionem aetatem spectare omneS consentiunt, facere potuit, quin complura huic ruicapitula tribueret; es. Gramm. lat. ed. H. Keil. Vol. VI

p. 53-60. Quin etiam apud Atilium Fortunatianum GL VI p. 294, 24 - 295, 16), de cuius sontibus idem valet, eiuS- modi doctrinae vestigia perlucent. Adde quod Aristidos

Quintilianus p. 28, 20 doctrina περὶ ποιΥllimetoc, eXtremam artis metrica se partem emi ei diserte profert, iam concedes dissertationem illam περὶ non νιαzος iam ab Hephaestione consulto aliquo modo eum enehiridio coniunetam fuisse.

Aeesedit aliquid curto adminiculi huic sontonii se etiam inde quod is qui scholion p. VII 11 - 16 quasi prooemium ea pili

περὶ Ποιγημαῖος interpretando praemi Sit, commentarium, quem interpretatus est, in ultimae enchiridii partis to eo haboro non dubitavit. Quis laserit pro certo affirmari nequit. Collatis aulom Longini vorbis in Sehol. Heph. y p. 2, 16-3, 5 es. Choerobos eum p. 34, 11 sqq.) haud temere de Longino

23쪽

suspicionem mOVeris. FirmiSSimiam Vero necessitudinis, qua se iniser sepeli iridium et libellum περὶ etto γ 11αzος intercessit, indicium p0rhiboliar verbis Hephaestioneis p. 59, 12 W. Τοσαυetet περὶ pletpae Περὶ δε TC: γυαTOg C SI ISOV, quae nequis grammatico cuidam Vindicet non Vereor; es. H0nsol. c. p. 154. Neque ob Stat capitulo περὶ Ποιη 1αzος titulus libri περὶ la et si V. Etenim quam i S ets μεzρου καῖ' ὀζοχη v, ut hoc vocabulo uti mihi liceat, discrepet eum poemate, tamen quam divorsa se huic vocabulo subluelae fuerint notiones, optimo nos docet Longinus in Schol. Heph. y p. 2, 16-3, 5 es. Choer. p. 34, 11-24; schol. Heph. p. VII 11 - 16) nsequuto moro diserte dixit p. 3, 2 eto To μα la zρον Προ αI μευεῖα es. etiam Anon. Ambrosian. in Studem. An. Var. I p. 231, 13. Aliopam dissicultatum in Choerobosei Verbis Supra eX- scriptis deprehend0re sibi visus est W0siphalius sustrili I p. 189) in eo, quod idem Choerobo Scus, qui l. c. ab Hephaestione enchiridium Commemoratum esse in libello περὶ TOl. p. αTOg RUetor eSt, p. 35, 20 sqq. primum ab Hephaestionuedita osse ορερὶ is etpaev l1η ι ἶλία, deinde ea in undecim, lum

tradit. δ) C0nsuit igitur Cho0robos eo vel potius illi, qui scholion illud p. 35, 9 - 13 condidit - si quidem d0 Choerobosco

peculiarem HephaeStionis περὶ etton μαetoc libellum, sed, ut br0vitor dicam, Longini vel ori υπομυηνια quoddam, quo caput aliquod ampliorum Hephaestionis operum copio SiUS OX-plicatum esset. Illic non Hephaestionem suum ipsius, Sed Longinum vel orum Hephaestionis enchiridium exstilasse. Neque vero habemus, quod Choerobosco imputemus Stultitiam tam singularem, ut qui non dispexerit uirum Hephaustio ipsius librum an Longinus Hephaestionis commemoraverit. Quid Θ quod id om dis0rte et consulto int01 prelum i1αρzυρ2 ς ab Hephaestionis ipsius festimonio Segregavit Θ Ν0que Opinor W0stphalius, si modo Choerobos eum huius scholii esse aueiorem iam compertum habuiSSel, huiusmodi coniecturam sexcogitasset. Immo multo simplicius

24쪽

haod difficultas dissolvitur simul cum ea, quam antea Significavi. Primum teneamus oportet eos, qui ultimam 0nphiridii partem capite περὶ ut νιαῖος effectam esse SumpSerint, redargui simul ut Choerobosci et nostrorum codicum memoria nec non Verbis illis p. 59, 12 W. τοσαυτα περὶ μεῖρ ων περὶ δε si1αῖος μηetasu, quibus maior incisio significari videtur quam quae inter duo capita sese eXCipientia si uri soleat. Aliter senim iudicandum est d0 haelocutione, aliter de talibus quales luguntur p. 43, 13 - 18 et 57, 7 - 14 W., quibus cum mediis interpositae sint novorum capitum inseriptioneS, copulantur magiS quam Segregantur singula capita. Tamen et illa verba el ea quae antea attuli nobis p0rsuaserunt Hephaestionem quasi appendicis loco euehiridio libellum quondam περὶ ποιήμαzος adneXUiSSe: cui sententia0 0nchiridii condieio non medioeriter lavet. In universa enim unchiridii indole hoc maxime mirum eSt, quod, quamquam Scholarum in usum est scriptum, ad quo dimiditiora motra dispulatio procedit, eo copio Sior neqUev0ro dilucidior sit sexplicatio. Ea potissimum, quae de B Synarletis praescribuntur, et multo plura esse Videntur quam quae tironibus ediscenda sint, λ) et multo neglegentius atque intricatius descripta, quam quae tirones animis as Sequi possint. Recte igitur Westphalius δ) hoc caput ab H0phaestione parum diligenter ex maiore enehiridio exeorp-lum esse statuit. Libellum περὶ non μαzος, qui Choerobo Seo praeSto erat, non admodum parvum suis su inde facile

colligaS, quod Choerobos et aula tu pudullaro lsi ιλλυ effecit; idum intollegitur setiam sex posterioris commentarii ambitu. Transtulit igitur Huphaestio, quum in ultimo enchiridio

conficiendo operae pertaesum est, generum Carminiam enarrationem, ut labori parceret, fortasse ad Verbum eX Rmpliore enchiridio, cum quantum in scholis interpretari vellunt singulis magistris p 0rmillorol. δ) Sed sive quod poe-

Τ) Choeroboscus haec consulto ab enchiridii interpretatione seclusisse videtur; cf. Choer. p. 88, 9. ) Aligem. Metr. ed. III p. 300. Simile quid sitiam hodie in sine librorum scholarum usui de- Signatorum non raro deprehendi, vix est quod diserte moneam.

25쪽

malum divisionum paulo intrieatiorem set a solitis studiis remotiorem putavit quam quae tironum animis ne eos Sario esset insigenda, sive quod enarratio illa multo copiosior videbatur quam quae ad pressum enchiridii sermonem quadraros, disputationem etiερὶ non ultimi ea pilis locoonchiridio inseruit, sed appendicis to eo adiunxit. Cho0robos ei temporibus, cum carminum genera minime curarent, λ)appendix illa prorsus peculioris libullus saeta erat. Romanserat vero vinetali vestigium eo, quod semper ipsi en- chiridio adneXa erat hoc sero modo, si augurari licet, inscripta TOU αυTου 'Hφαισῖζωνος περὶ noviii οι ος. In hoc igitur tib ullo Hopha ostio ipse antecedens Onchiridium commemoraVerat. Iam videamus quinam scholiastis Hopha ostione is etiερὶ ποι' lioceto ς libellus praeSto fuerit. Superesse scholia quae ad doctrinam τρερὶ τροι, ocetoc, pertinent in ea Sola eo dicum

familia, quam littera L significavi, in qua scholia singulis

capitibus continuo sermone scripta subici solent, supra diXi. Nulla in ore scholia adnexa sunt priori commentario neque quae alterum sequuntur ultra sepiphlhegmaticorum eXplicationem excedunt. Consarcinatam esse hane scholiorum recenSionem non ante Manuolis Moschopuli aetatem iam supra dixi. Contineri ea complurium hominum interprelamonia diversi pretii et per so conssentaneum est et eo confirmatur, quod eidem to eo non raro adscriptae sunt duae vel oliam trus 0Xplicationes eaeque inter Se repugnanteS;

XIII 17-XIV 21. In multis scholiis nulla insunt nisi ipsa H0phaestionis verba libero circumscribendo reddita leviterqu00xplicata. Sunt lamen et in aliis huius recensionis partibus, et in ea quae ad nos pertinet non pauca, quae bonam doctrinam redoleant,') velut quae p. XIII 13 sq. de Margitae compositione reseruntur.') Quae undenam deducta sint quaeritur.

Τ) Neque Choeroboscus peculiarem illum libellum interpretatus ost

iaeque in quoquam poSteriorum tractatuum metricorum uSquam carminum genera attinguntur.

26쪽

Ac primum quidem indagemUS 11000SSe est, num iure Hense l. c. p. 156 duobus locis sp. XIII 9 - 11 ot 13 - 14)a scholiastis Holi odori libros esse exscriptos assarmaVerit, 110 fortu qua ostione instituta de disciplina Huphaustion0a prauior opinionem in Heliodoream incidamus. V0stigium Hseliodori romansisse putavit Henso in voeabulo, ita usurpato, Ut Versia S trimeter iambicus signisi plur. Sod liqui recte l. c. p. 83 Sq. hunc u Sum fuisse Holiodoroum d0- monstra Verit, tamen nescio quo pacto reliquiarum Hseliodori nimis avidus eundem fuisse morem praetersea permultis aliis scriptoribus neglexit. Ita factum est, ut, cum haud pauca Dagmunia hoc solo indicio usus ad Heliodorum revoearet, eum condonaret frustulis nonnullis ab uius doctrina plano abhorrontibus. Ut quod de voeabulo ἰανιδος dixi comprobem, eX larga eXemplorum meSSe haec proferro plaeel.

sol iam Dionysius Halicarna Sen SiS rhetor, cum de Comp. v01 b. c. 26 p. 418 Schae ) dicat etα επη καὶ etους ια ους καὶ τα ἄλλα τα ομοιοειδῆ ligetpα, ab Heliodori usu non longo abesse videtur. Caesius Bassus GL VI p. 258, 18 vorsum Phalaudium dixit separtem habere eX heroo, partem eX

p. 127 ad 20, 9; p. 131 ad 30, 3; p. 135 ad 35, 5 schol. prius ses. CaeSar. 0m. Heph. I p. XVII); p. 136 ad 36, l0; p. 132 ad 39, 4 schol. prius; p. 141 ad 51, 6 sipsa verba

Hephaestionea circumseribendo redduntur). Ex aliis seripi Oribus haue notatu digna sunt. Tricha sed. W0siphal in script. metr. graec. Vol. l) p. 264, 23-25; Studemundi An. var. I

27쪽

fuiss0 hunc usum D semetrio Triclinio ipse Hense Concessit. Sed haud hact0nus. Salis iam puto apparuiSSe non pOSSe propter hunc usum solum scholiastis Hephaestioneis aliisqu0pOSteriorum temporum seriptoribus usitatissimum aliquod scholion H0liodoro vindicari. Hoc enim nemini, qui obiter locos eXellatos percurrerit, dubium eSSe poteSt, quin maXimam certe partem ipsis scholiastis debeantur ac de origine Holi odorea ne cogitari quidem possit. Hensii coniectura resulata statuendum est, nulla in eis do quibus agitur scholiis doctrinae Heliodoreae vestigia d0pr0h0ndi. Pertinere Scholia in universum ad posteriorem commentarium etiam obiter pertu Stranti apparet, Sed negari nequit eorum partem prodere enarrationem quandam, quae ab utroquo commentario nonnihil sit diversa. Vid0 schol.

δε εστ v κzλ. , ubi f ε οἶςλη nihil esse potest nisi ipsius commontarii, ad quem Scholia pertinent, aut enchiridii praulatio.

Nequo vero in commentario neque in enchiridio neque omnino in scholiis H0phaustioneis tale quid deprehenditur.

At nemo certo negabit huiusmodi enarrationem sexplanationi περὶ etco γ l1αzος ineunti perquam accommodatam eSSe, Clam pra0sertim in alterius commentarii initio de Stichi, coli, commatis, systematis desinitionibus disserie explicetur. Etiam graviora sunt quae ad νιεῖρικα αzακτα a Scholiastis adnotantur. Ecce insunt

' es. Alfi ed. Ηilgard: de artis grammaticae ab Dionysio Thrace compositae interpretationibus veteribus. Lips. 1880.

28쪽

in seli Ol.

p. XII 11-XIII 8:

ἔχει προς αλληλα,

29쪽

quadrol. A seliolias a prioris comm0ntarii senarratio praeter verbum 8 10λοIουμευ 0 etiam aperte significatur verbis αδια- ρομον ITiV TSV p 7pNV ὀζαλλατηυ. Posterioris commentarii explicatio eX ea, quae in priore inest, vel ex aliqua eius consimili incuriose excerpta esse videtur. Sed ne prioris quid om commentarii enarratio omni ex parte integra est.

verba illa desunt, sed pro uis habemus p. IV 12 - 13 Ουeta

Τ) In carminibus, quae ex eodem pede vel eadem sygygia vel periodo constant, inter compoSitiones κατα ciet χου et καetα σχεσι, hoc unum interest, quod στίχοι ultra certum modum excedere nequeunt, cum Stropharum μεγεθος nullis Sit terminis circumscriptum.

30쪽

p. 267) neque de hac re quisquam dubitat. Adde qua0 d0

ε οδολὴ et de sιεῖρικοις αzακzοις modo di Spia faxi, Coneedes hac una conieetura Astholiorum condicionem salis bene expediri, ut statuamus suis se in seo libello, ad quem Astholiorum pars primitus pertinuit, eam sere luχzων GUGTηνιαTζχωυ ΘX- planationem, quae in priore commentario inest; post cum

δ) verba corrupte tradita semendavit Caesar em. Heph. II p. XIX.