De Hephaestioneis qui circumferuntur [peri poiēmatos] commentariis

51쪽

Scrip Serat. Denique amputavit consulto libri Hupha0stion iinitium, in quo et ea, quae scholia Sta p. XIlI 14 sqq. refert 0t Hophaestionis do onchiridio testimonium, qUOd commemorat Choeroboscus p. 35, 11 sqq. , lecta eSSe probabile est. Exitum num praeciderit ambigitur. Etenim cum verba καὶ si

plures notas enarrare in animo habuisse. Τ) At primum quidem accedit ad nolas in lyricis carminibus usurpatas in sabulis diplo εσω vευευκυῖα, aceedunt praeterea qUI SinOVae notae copulationes vel ex para grapho et dipla vel ex guminis diplis oriunda se ), tum tota notarum motri- earum doctrina hoc capite eXhausta osso videtur et quae notae metricae praeter quinque illas quae enarratae sunt in Censum Venire poSSint ne Suspicari quid0m licui. Ita quo plura fuisse in H0phaestionis libro nego, praesertim clam dubium sit an in seis qua0 0XSeripsi verbis eXCerplor aliquid mula Verii. Mζκz ου GUIzημα:κωυ descriptionem p. XV 1-5 ut posse

quales poSteriorum potissimum temporum seripioribus Volut Trichase in duliciis fuerunt. Pluribus disputandum est de carminum epodistorum et ὁμοί03V eXplanationibus, in quarum priore W0si phalius

toris indicium d0prehund 0r0 sibi visus est; posterioremouitios adhuc ipsi Hophaestioni vindieaverunt.

52쪽

quod ad optime quadrat; inde ad Iευος transiit, etiamsi

eis, quorum SpecieS Sunt μεο 'δικα, προ διχα, παλιν διχα, περιωδικα, quam non Sit accommodatum nomen intρδικα patet. Una cum nomine translata est desinitio, ita tamen, ut disr01 sentia lovicula non d0sit, eum in spoliet descriptione Vocabullam GUIzημασιυ aeque omittatur atque in proodicorum atque meso dicorum enarrationibus. Minime lamen generi haec explieatio convenit. Nam listet verbo εα εμεσθα Vim non subesse addendi, sed in sino subiungendi neglexoris, Τ)in palinodicis periodicisque carminibus minime auset μαορυὀlis ρις additur αυο sιο ου et , sed Semper adiunguntur duo SySte- mala a ceteris diversa. Qua se quod in generis d0sinitione ne verbo quidem significantur aegre serimus.

S0d maioribus dissicultatibus obstricta est specioi d0- scriptio, qualis in codicibus legitur. Τριας επωδn in ossicitur una peristopa ex tribus Systematis conStante. Ergo tetraseSt quattuor Systematum coniunctio huiusmodi A A A B puritas quinque A A A A B. Sod in Pindari carminibus quae SerVata sunt iisque 41 ne semel quidem supra triadem exceditur. Tales ineptias cum ab Hephaestione prosectas eSSe negaret, Wesiphalius totum para graphi sexitum indu a

suit su0lrik II p. 258). At optimo iure Caesar etiam alium

grammaticum de Pindari aut Simonidis carminibus tam abhorrentia a veritate contendisse negavit. Remedium tamen ab eo oblatum, quo iam longe antea usus erat God. Hermannus ei. d. m. p. 716), nimis lene est. Nam etiamsi plenior0 distinction0 post Du πλειου usurpata Verba ως τα τε πλεισetoc mυοαρου καὶ Σι usu δου πεπολzα ad universam epodi- eorum Speciem referri DOSSe ponamVS, Verba tamen I Vεῖαι γαρ ως7 ὀρ τριὰς NO κη, Guetae καὶ etεῖρας καὶ Πευzὰς καὶ ἐπὶ πλειου, cum huiuSmodi Compo Silio re Vera nil Squam USU veniat, cur addita sint non intell0gitur. Idem ut alia omit-

' In scholio p. XVII 10 scriptum eSt Tpozzς, εμευ δε και To αυομοιο .Hephaestio igitur scripsisse videtur αυομοιου τι πρOGTίθεται; Vocem Em pS- ρεῖαι utrum excerptori an librario tribuam incertus haereo.

53쪽

Isaaci TZ0lga0 0t scholiasta se testimoniis. TZolgos enim gonus sic describit p. 66, 1 sqq.

Idem vid0tur scholiasta p. XVII 9 sqq. SensiSSe. AC- cedit, quod in commentario l, cum epodica proprie dicta, me Sodica, pro odica inter terna Systemata contineri, Cetera numerum ternarium egredi doceantur, ipsa illa d se tria do ottetrade et pentade praecepta ad genus epodicum detruduntur. Tetrades igitur in generis opo diei 0Xplicatione perbone ad puriodica et palinodica spectant, sed quid de pen-ladibus 8 Aut fallor aut nimium diligentia se in hoe Vocabulo in torpretando viri docti consumps serunt. Hupha ostio dicit

lamon dubitavit eorum genus in libellum restipere. Verum Si quis utique compositionem re Vera usurpatam reqUirit,

54쪽

Hophaestionis verba interpretaretur, quam, Ut generi Sali Sporvulgato nomen inderet, quod alias frustra quaesivit. Prorsus futtilia sunt, qua se in schol. ad Pind. ol. Ι 1 sp. 110d. Bo00kh.) de triade, tetrade, penta de praeScribUntiar, quandoquidem strophis sepodi eis insulso intermiscentur ver-SUS epodiei; es. Schol. in Hermog. in Rhet. gr. W.) VII p. 820, 6 sqq. Quodsi quaesi Veris utrum eXCorptor an librarius perturbationis auetor fuerit, TZelges set scholiasta,

quos Celeri S 0XCerpi oris Commentis non caruisse Vidimus, ad librarium no S reVOCant.

D0prohondisso voro mihi videor interpolatoris manum in Carminum εξ, Gl1O DV deseriptione. ΕXemplum asseri seriptor p. XIV 3 sqq. non eius formae, quam ἐζ ὁμοζυγυ esse modo docuit, Aod ita Consormalum, Ut Sit χαῖα σχέο V, quippe in quo numerus sit deforminatus. Itaque si onuntiatum διοπερ καὶ τα rLOVGIzρς ριχα - VOp CO SV a Curate Contemplamur, ouet 0 nihil aliud significaro possest nisi καetασχέο v. Sed quid est Τ Nonne μονοοῖμο ρικα, utpote qUae ossiciant speciem et 0V καῖα a fata, omnia nesseSSBrio Composita sunt καzα σχέο 3 Ergo eadem atque in illa monostrophi eorum desinitione p. XVII 1-3 eo de quo quaeritur loco Vis vocabulo μουGIIpo ρ κου Subiecta esse nequit. Immo nihil aliud significaro potest nisi carmen, quod una Stropha contineatur. Laeli mannus sopias cul. II p. 87 Sqq.), modoroelo illius verba interprofer, hanc vocabuli vim etiam ipsius commoniarii exemplo confirmari putavit. Nam cum earmen

55쪽

illud Anacroon10um p. XXI 3 sqq. Octo illis versibus aselioliasta sexcitatis confici contunderet, illud quoque carmen eX Una Stropha ConStanS μουozetpo pta si vocari p. XXI Tstatuit. Sed quae Lachmannus ad iudicium illud do carmino

Anacreonteo comprobandum attulit, propter nimiam Dagmentorum paucitatem ViX quemquam ad eius sententiam pertrahent. Contra Bergilius propter sententiam impersectam Carmen integrum esse negavit; cui opinioni seliam ipsius commentarii verba p. XXI 6 10 lavent. Non modo verbis ὀκzακωλός ε V γ' GTροφὴ καὶ IO αονια εοῖι μOVOGTροφικου δυναται ch RH izερως διαιρε Idm . . . ' σῖμο ργὶ accuratius Stropha a carmine distinguitur, quam ut nullum notionis discrimen interpositum esse veri simile sit, Sed quemad

p. XIX 5 - XX 3 cum octo illis versibus reconstitietur significatur haec compositio in para graphi exitu p. XXIS 10 - non dispicitur. Quod si recto disputaVimVS, Corruit testimonium quo quis ad illam vocabuli lio Gazροφικου notionem dessendendam innitatur. Neque mihi exemplum innotuit praeter Demetrium Triclinium, qui cum Veram vocabuli liονοστρο ρD Hv vim ignoraret, illam de qua quaeritur saepissime protulit, velut in schol. Eur. Hoe. 1024. 1056.

1088. Or. 982. 1369. 1395 0te. Nihilominus p. XIV 8 vocabuli

iudicare numinem fugit, atqu0 mihi quidem et dicendi genus

sit sententia adeo cum Hephaestionis conSuetudine pugnare Videntur, Ut, etiamsi Hephaestionei aliquid subesse non praefracte negaverim, hanc certe enuntiati conformationem

interpolatori tribuere non dubitem. Accedit quod ut in

56쪽

sιικτοις GUIT 'αT κοις, Sic eo de quo agitur loco scriptor se suam ipsius Opinionem referre diserte profitetur. Haec sunt gravis Sima quae ab eXCerptore mutata vel addita esse cenSeo; pauca addam, cum de capite περὶ Gηνιε ωυ disputabo. In commentarii seditione ea tantum verba atqu0 senuntiata litteris minoribus eXaranda clara Vi, quae ipsam sententiam pervertens addidit. Minutias quas in g0noro di eundi mutavit in ipsa editione typis exprimere non ex re Videbatur. Pro unisso mille usus esse videtur excerptor libullo illo Hephaestioneo, quem Choerobo SeuS commemorat. Ipsa Hephaestionis verba in univerSUm non SeCUS in suum V Sum do exit atqu0 Cho0roboscus, qui etiam in luminalis ut ita dicam quae ex onchiridio deSumpSit a uel oris verba immularunon hausitavit. Quale fuerit excerptoris ingonium ex eis quae mutavit Optime apparet. Quoniam codi eum nostrorum preh0lypus litteris maiusculis eXaralia S erat, certum eSt eXCerplorem non eSSe recentiorem nono vel desiimo Saestulo. Accuratiora proferre non licet, quamvis eum Choerobos coaetate supparem suiSse fastilo Conisesteris.

Haud disputatio est particula commentalionis do velorum ρὶ ποιηματος doctrina ab ordine philosophorum Vralis-la VienSium praemio ornatae, quae propediem in seBreSlauer philologis h0 Abhandiungon vol. V isse. 3 imponsis Guiluinii Ko0bner in lucem prodibit. Ibidem commentarii Hupha ostiones edentur, quam ad editionem iam in hac disputation0 locos

57쪽

Vitri.

Natus sum Maximilianus C OnSbruch, ElbingenSi S, anno h. s. LXVI a. d. XII Kal. Jul. patre Friderico, matre Maria de gente Salomon, quam praematura morte mihi ereptam lugeo Semperque lugebo. Fidui addictus sum eVangelicae. Indu ab anno h. s. LXXIV patriae urbis gymna Si iam regium frequentavi, quod etiamnunc auspiciis Maximiliani To0ppenso rel. Maturitatis testimonium adeptus vere a. h. s. LXXXIVB0rolinum me contuli studiis cum theologicis tum philologicis operam navaturus. Ibi per bis Seno S menSeS COInmoratus hane almam matrum Viadrinam adii. Seholis infor- sui virorum clarissimorum Berolini Deus Sen, Ditimarin, W. Dil

Εduardo Moyser. Praeterea benignissime mihi concesserunt aditum ad 0X0rcitationes archaeologicas Carolus Robert, ad

epigraphicas Leopoldus Colin, ad historicas Theodoricus Schaeser, ad philologicas otio Rossbach et Georgius Wissowa, ad philosophidas Bonno Cromann. His praeceptoribus meis

OmnibUS gratias ago quam maXimaS eorumque memoriam pio Semper animo re Olum.

58쪽

Praeter ceteros autem egregie de me moritus est Guil0lmus Studemund iniqua nunc naturae necessitate nobis ereptuS, Cuius Sapientissimis consiliis, ingonua se liberalitati, propenSae in me voluntati quantum debeam id vorbis 0X- sequi ut vellem non poSSum, Sed penitu8 semper in mente haerebit. Denique per bis sonos menses sodalis sui sociolatis philologae Berotinensis, post societatis philologae Vralis-la viensis, quarum exercitationibuS non mediocriter me esse adiutum ingenuo lateor.

59쪽

Sententiae contro VorSRO.

stilusendis non rationes seliolasticas quas Vocant, Sed aestheticas respoxit; ad doctrinam illam rustituendamia Surpanda sunt Quintil. lib. X cap. 1, Proeli chroslomathia, argumenta quaedam Aeschyli, Sophoclis, Euripidis sabularUm. II. Simplicissima ae volustissima doctrinae περὶ ποι μαῖος

VI. In Morosi carmine, quod ost in appendice Vergiliana, versus 60 gonuinus est sel sic scribendus: Ergo aliam molitur Opem sibi providus heros.