De Hephaestioneis qui circumferuntur [peri poiēmatos] commentariis

31쪽

scholia alteri communiario ascriberentur, additam esse in scholiis enarrationem p. XV 13-22. Ita quo tribus illis locis modo sexplicatis emiciunturhaee.') Spectaverunt nonnulla scholia primitus ad librum quendam nunc deperditum, in quo et plura inerant set molius descripta quam in seis qui sextant commentariis. Non div0rsum fuiss0 illum libellum ab eo quod commemorat Choeroboseus δι ιλ9ρ περὶ et ριγ νυαῖος sacile conieceris. Utrum- quo commentarium sex illo libello paulo 110glegentius ossueXcerptum propter T DV l137pnc δυ αzακzωυ deSeriptiones si non certum est, at veri simillimum. Rosiat ut quanam doctrina se Huphaestioneae περὶ ποι - μαzος enarratione TZelgae fratres usi sint examinem. At quo Ioannes quidem TZelgus in libro, qui inscriptus sest διδασ

euratissim0 ad enehiridium Hephaestioneum sese applicavit, nolle se de carminum generibus resurre libero profitetur his

κόμμα καὶ κωλου etα luetoc: διδασκει του ξ γ zρου, eto δ' i περ θαυ etο δ γετρου δ) set OV καzOVομα ὀ . Festinantius ageret, qui 0X his verbis concluderet primituS pro eis, quae p. VII J-10 in eo dieibus leguntur, eam extitisse d0sinitionem, quam TZ0lges profert. Nam primum quidem quae in commentarii codicibus deprehenditur explanatio eiusmodi est, ut nemo, dum singula aesturate reputet, de origine eius Hephasessionea dubitet. Deinde eX universo Ioannis TZ0lgae libro cognoscitur eum plane eadem enchiridii

32쪽

forma usum eSSe qUR DOS adhuc utimur. Verum usus ostin 0od sem libro condendo praeterea isdem fere scholiis, quae in nostris unchiridii codicibus leguntur; conseraS e. g.

Ergo illam quoque Stichi, coli, commatis desinitionem d0- prompsit ex Sehol. Heph. y p. 7, 20-21; cf. ibid. p. 8, 1-3'). Neque mirum est, quod quae in scholiis scripta invenit, Hupha0stioni ipsi imputavit. Idum Deit p. 318 adn. τατετρασυλλαδα p etpα καὶ zo 'preis, poVo7ροδια, ου η) διποδια με-

eum alia Seholia tum schol. p. 180, 8-15 W., neque aliter segerunt Isaaeus TZelgos in Cra mori An. Par. I p. 95, 28 29 Schol. Heph. p. 199, 13-16 W.; cs. Tricha ed. Furia post Pseudo-Draconis editionem Hermannianam Lips. 18 14 p. 56')) 0t Tricha in Westphalii script. meir. gra est. VOl. I p. 258, 29 - 31 ses eum alia scholia tum schol. ἶ p. 9, 8). Patris H0phaestionis nomen, quod nescio unde cognitum habuit ), ips0 addidit. TZ0lgus igitur eum scholion illud exscripserit, quaestio oritur quase suerit seliolii illius origo, quocum mirum quantum consentit Marius Victorinus in GLVI p. 51, 7 sq. Atqu0 me iudico seliolion illud d0rivatum sesta ut 0X alio quodam motristo, fortasse Heliodoro, aut, id quod magiS placet, ex ipsius commentarii II initio, postquam iam eorruptola illa etο δε ἔλαetetou ου δυο συζυI SV, quae est in libris IMTu, irrepsit. Isaaeus TZ0lg0s in libello, quem περὶ Γλυῖαρ κωV νιεῖpaevscripsit sed. Cramur in An. Paris. I p. 59 - 162), singulis carminibus illustrandis praemisit brovem de diversis earminum generibus disputationum. Et in initio quid seni in principali carminum divisione et in carminibus κατα ciet OV

cf. Isaac. TZelg. in Cra meri A necd. Par. I p. 60, 23 - 25, quam definitionem ipso ut videtur commentario inspecto amplificavit p. 61,17-18. ' ob inserui.

33쪽

29d0scribendis sp. 60, 11 - 21) maximam partem compilavit

communiarium I, deinde totum se dedit alteri commentario, s0d non ita, ut non interdum Veliat in et DV αῖα ζων μεzρωυdescriptione sp . 64, 10 - 18) utriusque commentarii v0rba confundorol. Verum illa ipsa carmina clam dicat απερ μεzρωIέIραetzzαί τινι ου zazαIla vi', luce clarius est, id quod vel per Se augurari licet, non aliam pra0sto fuisse Isaaeo TZ0lga se Hephaestioneam περὶ ποι μαzος doctrinam atque nobis perhibetur. Seholiis quoque usus est eisdem quae etiam nunc in familia0 L codicibus leguntur: es. TZeig. l. e. p. 62, 31-32

14 sqq. Et a commentariis et a Scholiis recedunt ea, quae Is. TZelgos p. 65, 16-18 de monostrophis et epodicis profert, neque quae carminum epodicorum enarrationi pl. 66, 8-25 respondeant in eis quae extant scholiis deprehenduntur. Verum probabilius esse haec ex scholiis Pindaricis sumpta esse quam eX scholiis Hephaestion0is hodio dupui ditis inha

D0 D0motrio Triclinio non hab0o quod addam. Usus eSt altero περὶ Ton 11αetoc commenlario non raro in fabulis Aeschyleis, Sophocleis, Euripiduis interpretandis. Ν0 in

posterum illius auetoritate ad conieeturas fulciendas abuterentur, exscripsi illos lOeos integros in commentariorum oditione.

tare operae pretium non est, atque etiam GaiS sordium, clam l. c. p. 114 adn. priorem commentarium totum a stolido quodam interpolatore eX altero eXeerptum esse cenSeret, perperam iudicasse post Augusti Rossbachii ') curas copiose eXplicare Super- Do Hophaestionis Alexandrini libris Vratisi. 1857ὶ p. 14 sqq.;

34쪽

Vacaneum eSt. Nam ut quae minoris momenti sunt omittam,

descriptiones, quae in priore commenlario insunt, eX altero potuiss0 d0rivari reetissimo vir doetus demonstravit. Denique ne ea quidem, quae p. IV 14- 16 de μεzρικο ατακeto ς reseruntur, eX altero commentario sp. XII 5-6) esse pro- laeta ipse p. 24 Sq. QViei. Pluribus disputandum sest d0 H0nsii opinion0 ab ipso subtiliter explicata, quam nemo dum dedita Opera examina Vil. H0nsius in tres partes a diversis aueloribus conlaetas com

usqu0 0X Heliodori onchiridio depromptam. Primum gravissime offendimur eis, quae HenSiUS l. c. p. 152 d0 media commentarii parte protulit. Nam permirum sibi siniit Hensius grammaticum. Etenim eum caput περὶ etto γ iιαῖος eaSu mutilatum Supplere animo propOSUiSSet, non USurpavit ampliora Hephaestionis opera, sed ad Heliodori libros refugit. Nequo voro satis habuit Huliodori scrinia compila SSe, Sed eto ς απολελυν νοις omissis nonnullorum aliorum generum descriptiones ipse eXCogitavit. Attamen eRS quoque indidem, unde coloras hausit, depromere ei licuit. Νam si Omnino de carminum gonoribus Huliodorus in orichiridio verba fecit, fecit eserto de generibus καTα-αT λελυ- p vο ς, ἐζ ὁ μου V. Minime talem supplendi rationem eX more grammaticorum fuisse, profitebuntur harum rerum periti: quod si concesseris oritur iam suspicio grammatistum illum re

35쪽

hane dissicultatem sano gravissimam dissolvat frustra cireum-

mihi pursuad0bo sex his d0sinitionibus p. III 14 15:

Parum cauto Wesi phalius scripsit uno cetob α07ου abzet μαῖος quae coniectura et eis quae supra diXi redarguitur et eo, quod in carminibus χαTα GLEGOV non neceSSe eSt Omnia SyStemata eSSe paria, Sed in eorum ordine conSpici quandam; cf. etiam Caesar in em. Heph. II p. XlVet Hense l. c. p. 352.

36쪽

Atqu0 optimo hoc fecit iuro. Nam non Solum utroque loco similem in modum sermo est de νιερεσιν, Sed etiam, id quod gravius est, cum et p. V 4-5 et p. VI 20-21 0x0mpla putantur a tribus illis generibus, quae Supra primo, altero, tertio loco enumerata erant, utroque loco illud deest, quod Graeci Voeabulo seo ου , Latini sex elut , Germani segum B0ispi et Significare solent, ita ut, Si quis Verba premere Velit, neutra desinitio r0ela diei possit. Quoniam autem unus atque idem condidit capita p. III 14 15 set p. V 4-5, ossicitur omnes tres illas etωυ νιικetaeu desinitio nos ab eodem homine eSSe

Neque minus insignis est Similitudo, quase inl0resedit

eum qui capita p. III 1-IV 5 condidisset, ad strophas signi

37쪽

εἰ ξη. Addo quod Hensius grammaticum, in quem insipidi huius glossematis culpam transtulit, nuSquam nobis Ostendit. Porro quonam iudicio praeditus erat grammaticuS ille, quem Hsensius statuit 3 Excogitavit illo, Hensium si sequimur, haud ill0pidu desinitiones carminum καzα σχεσιυ et εξ ομο 0V: num idem hic non VoeeS των GUIIa μαet κων, Sed TOH GUzz μαῖος, qUae verba omni idoneo essensu carere Hensius ipse confitetur p. 147), addidisse putandus est 3 Immo statuamus ipsis illis verbis etcu suciet ματος universam illam partem, qUam Heliodoro vindicavit Hunsius, artissime cum capitibuS ante-00dsentibus conecti. Aecudit aliud. In altero commentario Semper μικT V vel κοι litu nomini eius ad quam speelant speciei nomen adiungitur atqu0 idum sit in Commentario I in phtaceto ς χαῖα Gχεο V et χορυοῖς κατα σχέο . Contra deest speciei nomen pariter in prima et altera μικzῶν et κίρυωυ ClaSSe: qURm neglegentiam quin idem homo commisserit in se iudi 0 dubitationieXemplum est. Attamen Hensius alii vindicavit p. IV 4-5, alii p. V 4-9. POStremo pereurras singulorum capitulorum initia ha00:

38쪽

Verum ne longuS Sim, iam Satis puto apparuisse tantam per totum commentarium et in argumenti disposition0 ut in die0ndi gunere conspici aequalitatem, quanta haudquaquam eo oriri potest, quod duorum hominum libelli a l0rtio quodam ipsis auctorum Verbis aesturali SSime servatis in Unum corpUS conglutinantur. Hoc saltem quivis Constedat necesseeSt, Si re Vera complures auetores in commentario illo 0X- scripti sunt, tertium illum hominem eorum verba non obiter consuisse, Sed proprio iudieio usum adeo confudisse atque immutasSe, ut novum quendam libellum os laeserit. At, inquiS, cur tandem HenSius Commentarium, elati Scapitula tam firmis inter so copulentur vinculis, in diver- Soriam auctorum fragmenta dissolvendum ess0 consuit 3 Illud solum attulit, quod parteS Specierum quarundam T DV cIU Tηνιαzικωυ in epodicorUm et et OV χατα 7ζεριχοοzylυ αυGl1Oζομῖρ6 Vd0scriptionibus VOearentur non GUIet νιαzα, Sed περλδοι. At primum quidem epodicorum enarrationi voeabulum περιοδος sustinantius inseruit. Nonne seodem iure p. VI 3 ad α 1ευ ἐκαzερωθευ Suppleri potest VOX Getpo ραι Τ ΙImmo commendatur hoc vocabulum eo, quod oliam ad f in ρδις non Supplendum eSt VOX περ ιδος, Sed Getροφη; es Crustum in

set καzα περίιθον, sed illud solum premit Hen Se, quod Περ

' es. p. ΙΙΙ 7. 14. 16; IV 6. Fortasse ad vocabulum iuας adden

dum etiam nomen 'ovoστροφικα aliquid valuit.

39쪽

SyZygii S minora sunt, p. XXXI 1 vocabulo κωλα significantur in sabulis eae stropharum partes, quae tabulantium alternationibus ossidiuntur. Vide etiam, quae de peristopae USU Heliodoreo et do puriodi coliquo usu a metri eis latinis Observato infra pluribus disputabo. λ) Sed utut hoc est, ipso vocabuli περίοδος in eoin montario I usu Hon sit coniectura redarguitur. Etenim in eodem commentario haesi inest earminum ὁμοιωυ descriptio p. IV 11 - 13: ἐζ cyot 0υ δε οσα εχ του αυTου TOῖος εGet V et jς αυῖ ς η της αυτης

περιοδου ἀρηγῆς

Vim in hac paragrapho vocabulo περίοδος Subieetam di- VerSam eSSe ab ea quae p. V1 9 sqq. deprehenditur cuivis apparet; quae sit notio bene describit scholis sta p. XIII 17 19 his verbis περ ιδος ε V s ἐκ διαφορ- ποοωυ ευ I 0 Get m

') es. praeterea Vocabuli περικοπή vim in schol. p. XIV 20 21 et apud Isaac. Tgelgam in Cramcti An. Par. Vol. Ι p. 106, 5 Sqq. ') Ex tribus scholiastarum explicationibus ea quam eXScripSi commendatur ut scholii illius in quo inest auctoritate ad ipsius Hephaestionis a G ληυ nos revocantis et re ipsa; est etiam Wesiphal Aligem0ine Metrii ed. III p. 189 et Georgium Amsel De vi atque indole rhythmorum quid veteres iudicaverint in Brestauer philolog. Abhandi. vol. I sase. 3)p. 50 sq. et Guil. Christ in Abhandi. d. Muench. Ahad. philOS.

40쪽

commentario eodem Vocabulo etiερ ιδος diversum in modum usum esse neget, a Sellum Volo Heliodorum, in quius colo-

cum Hephaestione auctore pugnat, quod Supra commentarium ex ampliore enarratione eXcerptum esse eX scholiis alteri περὶ etto γ lιαetoc commenturio adneXis concluSimUS. Hephaestio ut 0 Synarletorum eXplieationem eX maiore enchiridio, quod tribus constabat libris, sestinanti calamo eXScripsit, simili via in poematum geueribus describundis ingredi potuit. Singulas igitur quibus haec quaestio dissolvi

queat rationes ex ordine percenSegmUS.

carminibus εἰς ομο v p. IV 12, Sed ea de qua in carminibuS κατα περικοπηυ αVOμοιομερεz V p. VI 9 Sqq. agitur, nisi quod Scholiasta, quoniam carmina εζ o octav interpretabatur, colorum Solam quantitatem diversam diserte commemoravit. Caesar cum in emend. Heph. ΙΙ p. XVIlI pros εκ διαφορω, κῶλωv Scribendum eSSe censeret f εκ δια pdpc0V AGOSV, rationem, quae inter duo illa enuntiata intercedit, praepositione ταρ luculenter illustratam perperam delevit.

) Aliunde mihi περίοθος αρχικη non innotuit; cf. Guil. Christ Metrihed. II p. 87.