장음표시 사용
31쪽
eti Cardinalis Baronius enserit , cur, γ' an Iure de eo Ho ani
nostras de Cardinali Baronio, quod ad ionio Hispa- uentum Sancti Iacobi in Hispaniam re ni Authores uocarit in dubium, anfusa dubitatio quςNoxuinum caligine, obscurarit tum externas de a thoribus nostris inuod Baronium eo nomine Die accipiant, tantum virum, cui nostra secula paucos pares tulerunt, acerbiusquam par est, re- Prehendant. Id ego autem non ex Hispanis, sed Italis, ac Gallis authoribus noui, qui de nostris in Baronium inuectivis queruntur . Ex quibus unus Spondanus ad annum 44,num q-sicalx a Versi si hi diri Baronium consurrexit pro suarum Eccles ar mora Hispani in ditione uniuersa Hispania, multis ea de re a quocun Baronia graque homintim genere editi scriptis su Asi UD qu...is; Baronius , etiamsi id non necessariὰ euincant, quod volunt,sunt eiusmodi, ut eum potuerint inpriorisententia continere. Nec nὰ displicet zelus eorum sed vix es, ut alicui bomini non Hispano probari post assectus ille nimius, quo in tanti viri memoriam cunctis Catholicis enerandam inuebigaudent. Gaudeant
magis in depernare, quam ue ab ipsis postilis, Hea eorumsuccessoribus aeceperunt, O praeteritorum memore intimore, O tremore salute uam operen
32쪽
Spondanus, nec evissimo grauius quenquam de aliorsolare queri, cum eos praesertim moneat de cura salutis aeternae , ac nimium illum Hispanicum affectum uniueris Hispaniae attribuat, quasi omnibus probetur studium illud, sive,ut appellat,Zelus, Baronium reprehendendi. Illud mihi displicet, quod ait Homini non Hispano probari non posse Zelum tuendi suas traditiones, quod eo cogo ad tan-TYcillantur 'cii viri reprehensionem peruenire . Cum si conseri δ' rantur quae Galli scriptores aduersus Baroniunt scribunt, multo plura, lacerbiora in eum dicta inueniantur. Non videmus manticae quod in tergos. Non sunt Hispani nostri magis tenaces suarum, quam suarum Galli, traditionum, nec minus irarum aduersus eos, qui improbare conantur, intemperantes. Condonandum Hispanis est,siquid acerbius in Baronium dicunt in causa tam graui,
quam qui impugnat veluti iugulum honoris Reliagio petit quo nomine Hispania tota de Iacobi Apostoli aduentu gloriatur. pinei uis, EqWydom lecto Baronio non video, cur nostri
toniti, tam cum eo acerbe expostulent. Nam nec imprudenter opinor, se gesti,nec immoderate. Non enim sententiam illam primam suam , quam i Martyrologio tenuerat, prorsus retractauit, ut op positam sequeretur, sed exponens quae postea in Concilio Lateranensi a Roderico Ximenio contra sunt allata, tam se eo testimonio moueri dicit, ut in dubium reuocet, quae in martyrologio antea divaronili, xisset. Ex ore Baronis verba desumamus Is anno 8I6. narrato euentu litis inter Rodericum line.
nium. alios Metropolitas Hispanos super Eccle-fiarum primatu agitata, producta smeni ratio-
33쪽
cinatione Aie fuit , inquit , de insignis Rodericularchiepiscopus Tolitanus rerum Hispanicarum bisoriae scriptor ore omnium praedicatus, cuius fateor per cui us authoritate subniterim aliquantisper, ,euocarim in dubium, quae in notι ad martyrologiu de ad uentu Iacobi in Hispanias dixisse meminerim, atque omnia altiori indagine, grauiorique expendenda cautὸ putarim, ob ea quae is tanta iro in tanto Concilio sine tanti aduersari redargutione reperiuntur asserta Modeste quidem, trauiter ista Baronius. Quem enim illa non mouerent' Itaque dubium eum actaeo in Concilio reddiderunt. Cur ergo cana acriter, acerbe Hispani quemadmodum scribit
Spondanus, eum eo expostulent causam , ego certe non video. Non nego Baronium illo ipso loco multa de nouo excogit alle argumenta, quae dubitationem illam suana augerent, ct in oppositam partem inclinarent , in quam demum propendere videatur; significasseque cum ea non diluerit, imo exaggerauerit a prima sententia demotum fuisse. Verum cum id aperte non dicat , sed rem in medio relinquat , non est quod eum praeuaricationis insimulemus , aut inconstantiae arguamus . Ego certe non ausim , quod Spondanus allirmat, asse Spondatiuirere, Baronium bic retracta se quae pro eadem Iacobi profectione olim in notis martyrologi dixisset. Nec enim perinde est reuocare in dubium, ac retractare . Cum qui reuocat in dubium sis pendat iudicium qui retractat, priori relicta imo improbata sententia aliam amplectatur. Quod Baronium nego fecisse. Mihi quidem etsi patria Lusitanus, atquc adco i metitu re. Hispanus,sim ac ex ijs qui potiori fortassis iure Ia prehenditui . cobum
34쪽
eobum Apostolum ad se trahunt, altius ista peridenti illud videri solet, iustius nobis de imento, quam de Baronio esse querendum Cum ille ausus fuerit primus, quod sciam, aduentum Iacobi in Hispaniam aperte, ac pervicaciter negare, traditioni manifestae refragari. Huic ego sane merito succensuerim . aronio minus, quod illum suae dubitationis Authorem habuit, quem nisi
haberet , non dubitaret , cum praesertim Baronius In quo pecca Hispanus non esset. Vnum est quod in Baronio ii v x Πm probo, tantum fidei habere Ximento voluisse, ut eius authoritatem tot alijs argumentis pro Iacobi in Hispanias aduentu,acini praecipue Traditioni praetulerit. Nec enim quicquam, cum illam
declamationem eiusmodi quippe est haccurate legissem,de opinione, quam imbiberam dubitaui;
imo cum lentius rationes eius hominis expendi, pene contempli, quod cum non pauca in ijs uti, lia, tum quaedam falsa deprehendi, ac omnia comperi a servido ingenio temere , ac inconsiderate profecta . Itaque nihilo magis sum motus , quam rupes, cum fluctibus quatitur, ac miror tam ijs Baronium moueri potuisses, nisi fortes ut suspicio. nes etiam meas, coniecturas aperiam , occasi
ne illa uti Baronius voluit, speciosum dubitationi suae titulum obtendere, ut honestius dubitasse
Et quoniam nonnulli cum Baronio Authores partim ante illum, partim post illum in dubiunt reuocent accessiim huius in Hispaniam Apostoli Authores qui ijsdem ferme, quae apud Ximentum sunt argumens hi , hi si operae pretium duco eos recensere, ut hacniam accessu ratione natauam inuidiam in Baronium concita
35쪽
tam , cum eius causam in plures contulero Inter Antiquiores numerandus est Antonius Augusti Aunus, apud quem citatur illa historia Roderici i-menij, quam e manu scripto antiquo Toletano produxit Garcias Loaysa in Epist. Iuris Cano tom. a.
& Ioannes de Bosco in sua Biblioteca Floriacensi, qui adducit testimonium P. Gregorii VII. lib. I. Regist. Epist. is , ad Episcopos, Reges Hispaniae,
quem Ioannes Solora an Pereyra cum . Gregorio Magno videtur citando confundere . Baronius anno Christi num. 7. 4om. 9. annal anno Christia i 6. Spondanus ad annum q. ωBisciola, omnes alij Baroni traductores,in sequaces. Et Ioannes Lorinus in Acta Apostolorum cap. ravers. a. pag. S36. Animaduerto arciam Loayla virum eruditissimum, authorem esse odericum Ximentum negas se aduentum Iacobi in Hispaniam illud manu scriptum Toletaniam , in quo illius in Lateranensi Concilio causae disputatio nar. ratur idoneum esse non assentiri tamen Ximento imo eo in loco , idest in notis ad Concilium Toletanum sub Gundi maro Rege firmare, Iacobum Apostolum omnino in Hispania Euangeliun praedicasse quod oportet obseruare, eo quod video a nonnullis inter alios authores assirmantes aduentum minime illum citari, unde aliquis suspicari posset eum in opposita suisse sententia.
Ioannes de Bosco SolorZano Pere ira.
36쪽
Rationes dubitandi,an Santam Iacobus in Hillaniam venerit propo
Dilemma aratione temporis petatum.
Raemissis auctoribus quibus 1 in eam sententiam inducti sint, rationibus videamus. Prima,&potissima est Chronologia ducta, unde inuicta argumenta peti solent. Ex ea sic formani Aduersari Syllogismum . Vel Sanctus Apostolus venit in Hispaniam ante diuisionem . Prouinciarum inter Apostolos, vel postea. Non ante, non postea , ergo non venit. Propositio est iustum dilemma ρ negari nequit; Assumptio sidetur, illatio sequitur in conuincit Tota vis redit Qvio anno sit ad minorem Secunda pars, quod sit facilior pto-I cobus occi batur, nam diuisio Prouinciarum, Apostolorum ad eas missio,non nisi mortuo Iacobo contigit. Hic enim isti ex supputatione annor ab omnibus ferme Chronologis recepta constat, occisus est annoaChristo nato 4. postAscensionem, Io antequam apertum ad fidem Gentibus ostili esset, hoc quippe non nisi postea liberato e vinculis Petro reseratu paradigmate obiecto lintei,quod habetur apud Luc. ia: Acm Lucam cap. Ia accidisse, in conse apud omnes est; 'at ostendit Baronius tona. I. ad eum annu, quem sequuntur tum eius assectae, tum alij Scriptores. Qia' autem anno facta fuerit sortitio, & di Liributio Prouinciarum, de eo controuersia est.Qui-
37쪽
dam statim post Cornelii conuersionem, &linteivisionem, hoc est eodem anno AEq. ClaudisImpe abApostolis ratoris II quod multis cum Baronio placox Qm ': dam nos nisi post primum Apostolorum Concili dumi altitioum Hyerosolimis celebratu anno Christi, si post quae Ascensum in celum I 8.Claudi,9. quemadmodum putat Baronius, factam malunt, quod qui Baroniusdem tradere videtur Chrysostomus Hom. s. in , in xyi0it acta, in Lorino videre est, tum Acti .ium 3- Loratius alijs commentatoribus eius libri. Vtcunque sit, nemo serme est Auctor, qui neget Apostolorum dispersionem post necem Iacobi factam esse, nemo qui affirmet antea contigisse, atque adeo, quae erat secunda pars dilemmatis, nequit affirmari.Superestitima pars eius de, nempe Iacobum anic qua huiusmodi dispersio fieret Hispanias pet ijsse Hoc autem improbabile, imo cidinaton, multis este monstratur. Primo, quia non licuit Apostolis,ante- qua de Coelo de laratum esset, Gentibus Euange-
hii praedicate Igitur fas non fuit Iacobo prius, qua ouersionem
illa Diuinae voluntatis manifestatio fieret Gud S ':
ad Gentes proficisci, mortuus autem crat aco' ibu, praedibus, cum illa visio Petro apparuit igitur ante e caii, assumis ni re non potuit Secundo et si unquam licuit venire Iacobum, tum certe fuit , quado lapidato Stephano persecutio magna in Ecclesia, miscipulorum dispersio facta est, de qua Lucas cap 8 aci Vorum A for. . scriptura repugnat, cum excipiat Apostolos, negetque adeo eos fuisse dispersos: ait quippe textus. Omnes dispers uni per regionesau a, Samaria, Act. s. praeter Apostolos. Exire igitur Iacobo non licuit, si erat Apostolus cum Lucas diserte dicat Aposto
los mansisse quid enim manifestius, quam illa e
38쪽
tiis Iacobopertempus interdictus.
Nulla de illitis Predicatione iiiviiDpania mentio Apollonii an
ceptio. Praeter Apsolos. At dicet aliquis, postea exijsse. Tempus certe non apparet, quae est tertia negandi ratio; nam a caede Stephani ad Iacobi necem quamuis ani circiter decem interfluxerint; nulla tamen fuit occasio egrediendi. Haec enim vel esse debuit voluntaria , vel violenta. Illa nulla ratione nixa, atque adeo iusta non erat. Haec nulla item legitur fuisse,praeter illam Stephani causa persecutionem motam, igitur temere aifirmaturalia. Quarta ratio est incredibile videtur esse, si hoc accidisset, Iacobum adi)sse Hispaniam,illud Glentio praetereundum tanta enim res erat,vt na
rari debuerit ab auctore sacro. Cum praesertim ille de Philippo commemoret isse in Samariam , ibi euangelizasse, deinde monitum ab Angelo arripuisse viam, quae descendit ab Hierusalem in Gazam, conuertisse ad fidem Eunuchum illum Aethiopem Candacis Reginae AEthiopum; quem tamen constat Apostolum non fuisse; sed unum e septem Diaconis. Si ergo Lucas tam de his accurate scripsit, quae sane non admodum sunt illustria, quomodo praetermitteret rem tantam , tamque memorabilem , uti erat Iacobi maioris unius e praecipuis in Hispanias Euangeli praedica dicausa prosectio Ne alia commemorem quae de aliis Apostolis scripta reperimus , minus certe clara, quam fuit Iacob profectio. Confirmatur huiusmodi ratio Principalis ducta ex dissicultate Chronologica, eo quod Apollonius vetus , grauis auctor scribit. Diuino monitui s OHolos haerere duodecim annis in Hierusale. Quod si verum est, non potuit Iacobus inde ad Hilpanias prosa cilci, cum anno posi mortem Chri
39쪽
silio.iugulatus sit.Etsi autem haecApolloni sententia insolens videatur, atque ob id ne Baronio qui- dena probetur, indicat tamen Apollonium sensisse Iacobum ante mortem suam Hierosolymis excedere non potuisse. Quod non leue momentum est auctoritatis contra Hispanorum Traditionem. S. II. Proponitur haec di uisa chronoMica verbis D Roderici ximeni in Concilio Lateranensi apud Laronium. Lo sam OVoniam nulla re magis externi, quam D.
Roderici imeni aut horitate mouentur, quemadmodtim de Baronio proxime diximus Baronius nunc de Lorino crudito Authore obseruamus , ac ' monemus , qui in eadem cum Baronio est naui
Comment in cap Aet i, num . a. portere existimo postquam singula produxero argumenta, quae hinc inde incertis, certisque aut horibus collegi, ea ipsa, quoniam apud eum sunt, pene omnia verbis ipsius me Roderici ime nil proponere. Sic ergo ille aduersus Compostellanum in codice in a. nu scripto I Oay ae'. Si inducat etiam primam Diuini Verbi promulga, tionem, O plurimorum conuersionem ad em Chri sit in Hispania qui Diuinam paginam πεμ rμη bibs,um simonium perhibeant. Ego tantum legi datam ei
fuisse poteHatem praedicandi in Bisania sed interim cum per Iudaam, O Samariam Diuinam legem seminaret , sub Herode Hierosolymis truncato capite exhalatii animam, O Domino reddidit . uomodo
ergo praedicauit, quo nondum ingressus es uisine pridicatione quo obseero conuertit ad Dominum
40쪽
Memini bene in primis me annis accepisse a quibos dum Sanctis Monialibus. Religiosus viduis paucos admodum eius praedicatione ad dem conuersos esse , in quacum tam exiguos progressus e ci videret, in patriam reuersusfato functus e t.
Compendio dixit Rodericus, qtiae nos latius dicendo in argumenta extendimus at hoc ille praecipue tanquam Achille sus est ad Compostellanum Praesulem confutandum. .III. Adducitur correctio antiqui Breuiarij Romani, in quo Jrmatio aduentus in HispaniamS. Iacobi Mosolitollitur , ct in traditionem mutatnr. Vm in antiquis reuiarijs, quae ante Cle- mentem VIII. Pontificem in usu erant , hae eesset de aduentu Sancti Iacobi in Hispaniam particula inserta . Mox in Hypaniam profectus ibi alia quos ad Christum conuertit, ex quorum numero septe Mutaturais tostea Episcopi a B.Petro ordinati in Hispaniam pri
j I ου' se directi sunt. In recognitione δε correctione pameam. facta a Clemente VIII sic est correcta, mutata. Mox in Hispaniam di se aliquos ibi conuertisse
illius Prouinciae Ecclesiarum traditio es. Quae correctio infirmat rei veritatem,cu ex assirmatione, quae una est formula ad certum aliquid statuedum idonea,in traditionem transierit: quasi nolletClemens Romani Pontificis approbantis authoritate pene propria accessum illum confirmare , sed in Hispanicam nationem transferte quo indicauit non admodum firmum ess cui suum calculum subtrahebat. Idque senserunt Hispani, qui de eo ueti primum, mox turbari, tumultuari caeperunt. F. IV.