장음표시 사용
41쪽
I. IV. Asserunturta Innocenti I. Gregory VILex Baronio aduersus accessum Iacobi Apostoli in Hupania TeItimonia DE testimonio Innocenti , quod subdit anno
Sis Christi,tom.9. argumento Chronologico inieni Baronius, haec illius est eo loco sen Baloniustentia. Caeterum, ait,s consulatur antiquitas,unde
omnino peruenerit uarielis medicatio in Hispaniam duo id Sanctissimi, atque doctissimi Romani Pontifices Innocentius L Gregorius VII conscripserunt. Habet ista quidem Innocentius in Di tota ad Decentium Eugubinum Episcopum . Legant, in iti in his Prouinciis, nempe Italia Gallia, His
pania O Africa alius Apolpolorum inuenitur aut epist.i adDe
legitur docuisse. Quod si non ligunt, quia nusquam centium inuenitur, oportet eos hoc qui, quod Ecclesia Romana euolidit, a quo eosprincipium accepisse non dubium est. Haec ipse. uibus luce clarius demonstratu ante ipsius Innocenti tempora nec quicquam de San- Iacobi accessu in Hi paniam esse conseriptum, dicam amplius, neque cunitum, etsi gnitum , certe creditum, neque pos musta temporum secula . Siquidem Gregorius huius nominis Papa VH in Dicto id,
data ad Hi paniarum Reges fonsum, Ianctum , es Hispan. quascripta reperitur quarto kalendas April. indi Lia qui numeratur annus Redemptionis mille mus
septuagesimus quartus haec 'se fui exordio habet. Cum Beatus Apostolus Paulus Hispaniam se ad si significet ac postea septem Episcopos ab Urbe Roma ad instruendos Hispaniae optat, a Petro Paulo Apo-Liolis directos fuisse , qui defructa Idololatria Chrisianitatemfundauerunt, Religionem plantaverunt,
42쪽
rium in Diuinis cultibus agendum omnderunt, Sanctas Ecclesiassuosanguine dedicauere vestra diligentia non ignoret e Inferius vero ne quid temere effutijsse videri potuisset testimonium adducit praedecessorum Romanorum Pontificum, Sacrorum Conciliorum Hispanorum, sic dicens Unde enim non dubitatis os suscepisse Religionis exordium, rectat tinde etiam suscipiatis in Eccle- Asico ordine Diuinum o tum quod Innocenti Parae ad Eugubinum Directa Episcopum vos docet Epi-Botii quod Hormii da ad Hispalensem missa decreta
insinuant; quod Toletanum, aracharens demon, I trant concilia. Oc.. igitur non intelligat ex bis, ignoratum hactenus septem istos, quos recentiores tradiderunt Iacobi Aposolifuisse Discipulos, quos non unius Iacobi, sed Principum Apsolorum Petri, Pauli fuisse, antiquitatis promptuarijs Gregorius prodit. Unde magis, magiaque Hispaniarum Ecclesia illuseratur, τι quae ab ipsis Apostolorum Principibur
Macrum acceperint Euangelium. Haec nos docent Patres, O acta magni Concili cli more suadent . Sic Baronius, apud eum Pontifices Miror tamen aliud pisclarum Stephan.VI in Epist ad Basilium Imperatorem minime adduxerit, ubi sies. In Iittitio enim in Sacerdotium omnium, quae in Urbe sunt Ecclisiarum a Principe Petro ortum accepit,per
quem etiam nos sinceri a , ct puri a doctrina
monemus omnes, ct docemus . Omisisse te .
aliud Suessionensis Concili sub Sergio Papa III.
Roma Ann. 3o celebrati Concilij. Manifestum es perhςςi si omnem Italiam Gallias ct Hi paniam nullum instit is Ecclesias, nisi eos, quos venerabilis Petrus , aut eius successorei constituerim Sacerdotes
43쪽
SV. Arguitur ex defectu authoritatis priscorum Amiborum, csuspecta Ade illorum, qui ab Hispanis recentioribus adducuntur.
Hoc nos argumento prinaum petijtXimenius,
dum dixit . . Diuinam paginam nouerunt i, limonium perhibeant. Ego an limi tam ci Laidi au. Cu Lime pote Batem radicandi in Hispania c. Qui cilio. bus verbi nc gat in sacris litteris quicquam esse, duod ad causam iaciat. Id in prima parte sententis continetur. In secunda fatetur aliquid se legisse de facultate praedicandi in Hispanijs, sed de accessu, praedicatione contrarium legisli: Addit cuippe . Seu interim cum per Iudaeam , ct Sama-ν iam Diuinam legem seminaret sub Herode Hier o
ronius refutata auctoritate Compost cliani Praesulis citantis pro se Callistumes I. aduersus Toletanum , sic reo OHellanus, inquit, succubuit, cum ne dum Calinum , s nec aliquem alium haberet, ouem depraedicatione Sancti Iacobi in Hispaniam in medium asserret authorem, quantumlibet bene venis sit instructus, i in tanta b nodo aduersus tantum Aduersarium causamsus Ecclesiae ageret, quem etiam puto, Osponte abstinuisse a citationesabu si Turpinis tamen illo tempore commentilius liber ille Icrι-ptus erat vel a sudo Ad ri sntentia, vel quod falsi fertur nomine Bedae , et lys quos assertores id Qtentiaepisse prodidere . Totam hane Baroni periodum in suis commentariis transtulit Spon-danus ad annum Christi 'num. I. Quos authores hic nominat, amprobat Cardinal si eos ipse citarat antea in notis Marty-
44쪽
Authores a rologium, nempe Turpinum in libro de gestis ut hi , Caroli Magni Sanctum Isidorum de vita, Morinuentu ita Hil te Sanctoru in cap. 73. Bedam in Collectaneis.
z. o , - Meminit etiam ibi Callisti Papae II. in litteris Apo- stolicis, sermonibus de eiusdem translatione, in quinque libris de miraculi S. Iacobi. Et Leonis III in litteris de translatione eiusdem Iacobi tertio Kalendas Ianuarii. Quarum exordium est . Noscat Fraternitas vestra. Et Innocentium II in litteris quibus Papae Callisti II commentarius comprobatur in quo recitatur epigramma Fortunati de Martyrio Sancti Iacobi. Horum tam et omnium nunc eleuat authoritatem Baronius,&quidem ij suspecti esse videntur, per singulos
discurrendo. Primus Tulpitatis videtur Fabulosus, non minus
ebbum ii . mentixi ac proinde nullus est hic auctor apud Hispalici fi Bellarminu in in libro de scriptoribus Ecclesiastiacis Sectandus Issidorus, Pseudo I dorus, in eo libro Tristi dicitur a Baronio in annalibus, Spondano eius ' lectatore; a Gabriele Bisciola altero Baronij., si fias Collcctore. Eodem nomine assicitur Beda eo in opere de vita, morte Sanctorum ab iisdem tribus scriptoribus. Quod attinet ad Callistum Papam eius monumenta in epistolas non recipit Baronius, dum ait anno illo 8a 6 narrando euentum litis inter Compostellanum: Toletanum, Baio laues Antistites non cessurum Compostellanum, si extarent illa Callisti Papae II monumenta' quo ea
in clari videtur. Idem oportet iudicium serat de epistola Leonis II super translatione corporis Sancti Iacobi. Quos autem postea Recentioris
45쪽
memoriae scriptores adduxerunt inuecti potius quam inuenti existimari debent. Inter quos Fla FlauiusDerauius Dextera multis Hispanis doctis, antiqua 'rijs hominibus suspectus habetur. Eiusdem notae sunt alij, qui cum ante motam Ilitem nulli essent
ea mota, unde unde extare coeperunt. Quod inon disimulauit Baronius exprobrare. Adijcitur, mirum esse neminem vetustum ad rq siletio au thorem sive Graecum, siue Latinum, siue Gallum , homin alui- siue Italum, siue Hispanum de eius in Hispaniam iiDi i ai ui-
Apollo accellu quicquam commemoralle . Ex in Hispaniam cutiantur omnes Bibliothecae, nullus ante cum, non Venane.
Isidorum, id est ad annum usque63o prodibit, qui de eo vel obiter meminerit. Quod cert argumento est illum mini in Hispaniam attigi sies. Si enim attigis et in scriptis Patrum aliquod eius rei, vel in annalibus scriptorum , vel in Epistolis veterum Pontificum , vel Conciliorum adiis vestigium extitisset. f. VI. Ex ipsorum et Scriptorum Hi panorum interse contentione de lucitur SIacobum in Hispanias non venisse. TEtigeram hoc initio sed cui tamen brachio obscurius attigeram. Nunc agam, accuratius; sedi paucis. Quot sunt in Hispania Prouinciae,tot huiusce contradictionis testes sunto. Utar verbis idonei scriptoris nostrae aetatis Hispani
is est Ioannes Salazar Tamayo qui de hac au- ζζζζῖ
thorum inter se Hispanorum contentione in notis 6. ad Aulum Hasum priscum e Burdegala, sed Civitate donatum Toletana, Poetam , sic scribit. De portu
46쪽
portu, quo stat Apostolus nosse cruenta inter De praeloga litterales Hispan iae populos, licet pia contentio est. Pro iti, 'ui a Carthetini Spartaria emporio Haino IerHaltis. Pronorum inter sua opinione Hat Sandoual Hi I. Tudio Is quem nos suscriptoriim subsecui uimus in Hi ria. S. Epitatu cap. a. num. 6.fol. 3 Valentia Scotinus. Pro farrabone Pon γ-
cari Pro Bracbara Aeeugna Pro Baetica illiui scripiores. Ex quo argumentum formatur hunc in modum. Non constat in quam partem Hispaniae Iacobus appulerit alsis alias imp :gnantibus, 'uidem Hispanicis argumentis, ergo dum non constat, quo appulerit , imo cum constet ad nullum portum appulisse, sequitur non venisse in Hispaniam . Nam ut veniret,debuit aliqua parte intrare, facta autem partium distributione, singulae excluduntur ergo nulla intrauit, atque adeo Hispaniam non accessit. Optime quippe a loco sicut a tempore argumentamur, ut quemadmodum , quod nec hoc , aut illo tempote fieri potuit , infectum monstratur; ita quod nec ista, nec illa parte in domum aliquam, quae plures aditus non habeat, in- Argum fium trauit, nulla ratione intrare potuit. Applicemus
ex ea negan argumentum rei, de qua quaerimus. Iacobus ut Hi-
initia . ' paniam ingrederetur debuit ingredi, vel per Prouinciam Tarraconensem, vel peristicam, vel per Lusitaniam, vel per Calleciam Lin quas Prouincia a tota diuisa est Hispania . Per nullam earum in. gressus est, ergo in Hispaniam non est ingressus Maior est certa Minorem certam ipsim et His*ani impugnando se mutuo fecerunti Consequentia est necessaria.
47쪽
Ex antiquitate, o primat Ecclesiae
Toletanae senditur an Iurat Iacobum ostolum in Hi-
HOC'x t praecipitum Aduersariorum argumentum , quod Herculis clauam appellare possiis manu praesertim imenii olim in Lateranensi Concilio vibratam, & in capita Picesulum competitorum deiectam. Nam hac ille potissimum ratione nixum Compostellanum antiquitatem suae ob aduentum Iacobi Ecclesiae ascteretem repressit, asserens Toletanam antiquiOrem esse, principatum in Hispania obtinere,
quod ab Eugenio prinio illius Apostolo instituta,&fundata fuisset excluso prorsus lacobo, quem nutilum in Hispaniam venisse assirmauit Ἀη q*isirim quit,ea Ecclesia Toletana , quoundata e i a tempo-
re Eugenii, qui Pauli Apostolinuit lycipulus. Hunc cilio inie- igitur primum conuersionis, ridet,d Hierarchie , Hispaniae ducem auctorem facit, ac negat alium quenquan prius eo in Hispania praedicasse aut Ecclesiam instituisse nominatim Iacobo excluso quod sciret,si is venisset in Hispaniam non potuisse Toletinam Ecclesiam, quae multo post R000 i' su)hii pii Eugenio inceperat, primatum obtinere. Sanc si pri si diseipulusinae Toletans sedi sunt dande, quod constar Vi P :m 'detur, tot Pontificum diplomata testantur ne ''nisi iiiii cesse prorsus est tollere aduentum Iacobi. Nam si piaedicauit.
48쪽
is venit in Hispania Toletum certe non peruenit, atque adeo ibi sedem non habuit , nec constituit, quod si venit, alias prius instituit, erexitque Eces fias, cum Toletum Mediterranea vibs sit, quo ni si magna Hispania parte peragrata perueniri ne
quit. Igitur ne Toletanae Ecclesia ius conuellatur, asserendum onnino est cum imento, eum Diui Iacobi aduentum verum non fuisse. Et quidem is cum acutus esset,& doctus vidit, nisi hoc negaret, causam suam aduersus alios quatuor Praesules Aduessarios non posse sustinere. Cum enim illi a Iacobo suas esse institutas Ecclesias affirmarent, ac ex eo sequeretur ab eo praerogatiuam antiquitatis,
dignitatis accepisse nisi refelleretur negato illius aduentu Ecclesiae Toletanae primatus, qui aiam liquitate &dignitate nititur, stare non poterat. Constabat quippe sedis Toletante Eugenium muruto post Iacobum Apostolum, siue a Diuo Petro,vii Loaysa, Roma siue a Diuo Dionysio,Lutetia Parisiorum, uti ex traditione Mariana l. . c. q. affr-mat missum,primum auctorem , antistitemque fuisse. Qtia de re latissime Loaysa in notis ad decretum Gunde mara in Toletano Concilio Aera: 1q8.
Toletanui . anno Christi 6 Io Bonifacio Papa IV. to m. a. p. r
. A . μ' Collectionis Binian: Do aliquos in testimonium
locos sis accurarius, inquit, Ecclesiae Toletanae primatum prosecuti unt Romae a Diuo Petro Apostolorum Principes, totiusque Eccles a Catholicie Pontifice, summoque Sacerdote inHittitum ortumque si mat. Nam cum primum Petrus in Urbem venit, ibique caris His Gita minafundamentaque iecit, Dio sium in Galliam, Eugenium inrispaniam mi r viros doctrina, ct sapientia excellentes , qui Paulam ex recta
49쪽
fuerant secuti, esu Frimates in prima Prouis.
eiarum diuisione consiluit, Ufacilius , O ardentius muneri Apostolico incumberent. Et Paulo post Eugenius igitur etit in Hispaniam venis, elegit primam, O praeclaram eius regionis urbem , in qua cultu Religionis ChriAiana collocaret in medio totius Prouinciaesitam, a qua velut a cor spiritu, c. Et infra. Hic sanctus Diruere homo Deiprimus Eccle ae Tolerana Prae lDii, totiusque Hispania Primas Et postea .Eugemovitas es facerdoti dignitas in Melanthium derivatur. Et indeperpetua quadam Pro lum successi sirpem rimatui in mille mum quingentesimum, O nonage mum unum pro ηλit, hoc anae Episto- ordine, Oc. Vt igitur haec veritas Tolatani Princi piis. patus Ecclesiastici sustineatur, necessarium prorsus videtur, negare Sanctum Iacobum Hispaniam accessisse quemadmodum D.Eodericuma imenium negasse comperimus.
Authoris ententia statuitur, A rmans Sanctum Iacobum in Hispaniam
menisse C TR ΝΜ omnino, indubitatum esse
volo aduentum in Hisipaniam Sancti Iacobi Apostoli argumento inuicto in irata auth uincibili Traditionis, quae nullis aut artibus eludi aut machinis expugnari,aut argumentis refelli potest. Haec satis est ad rem probandam nec oportet alia praesidii, vel scripturarum , vel librorum, ves
50쪽
rationum inquirere. Nemo desiderabit amplius dummodo non ignoret quid sit traditio . Qui dubitabit, i responsum ex oraculo Dauidico psal. Psal s que .dabo. Deus auribus no audiuimus Patres nostri anmotiauerunt nobis. Et psaI. 7. uanta Pselim 'I maudauit Patribus nonris nota facere ea Mise Disio cognoscat generatio aberi. Fili qui nascentur, exurgent, ct narrabuntsiliis suis. Et Deut.32. Memento dierum antiquorum cogitagenerationes gulas; interroga Patrem tuum, annunciabit tibi,maiores tuos, ct dicent tibi. Hoc ab initio Euangelicae praedicationis maoires nostri cum Fide Catholica acceperunt,4 ad Auos nostros transmiserunt, per quorum ad nos, qui nunc vivimus, ma- Venisse Iaeri nus peruenit, in nobis ad posteros usque ad mu-biim in His di finem transibit. Hoc in pannis in crepundijs ad se . . .' nutricibus cum lacte haurimus , hoc in cunis ab ancillis cantilla litibus audimus;hoc in scholis cum primis elementis discimus , imo cum ipsam et natura Hispanica tanquam ingenitum e maternis visceribus in lucem asserimus . Potentior est haec traditio, quam omnia librorum monumenta. De hac nemo dubitare possit, nisi qui Catholicos in
mulci' loqiii ta sine libris, pennis volat cum Fama eamque tit r. vincit Saxa cum sint muta , magis clamant saepe quam linguae. Nec tamen desunt pennae, inguet in Breuiarijs antiquissimis,quae quo magis e ac sa, iniuria temporis consumpti, eo maiori iuro amant nec solius Hispanica linguae, sed Arabicae item Breuiaria idem assirmant. Nec id praesidio Traditioni est, sed traditio ijs est venerationi Vcritas quippe traditioni nix Religioa proxima