Immanuelis Kantii Opera ad philosophiam criticam. Latine vertit Fredericus Gottlob Born. Volumen primum quartum

발행: 1798년

분량: 830페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

4쪽

LATINE VERTIT

6쪽

I. Quaestiones phiIosophiae.

r. De Ioeo eommuni: istud quidem in heoria ete. paὶ x

. Aa pacem aeternam. πη. Somnia pneumatoptas per somnia metaphysieos illustrata. 97 . De conceptu quantitatum negatiuarmn in philoso. phiam introducendi. 61s. Idea historiae uniuersalis respeetu eosmopolitico. a 6. Responsio ad quaestionem : quidnam est mentis colis Iustratior arrm Initium probabile historiae generis humani Iass. De via prineipiorum teleologistorum in philosophia. 24as. Determinatio e noeptus de progenie hominum. ro. De vanitate omnium tentaminum philosophieorum in theodicaea. sisti. Quid significat Fran galIoram illud: S' orientudans Ie pensim gra. Obseruationes de Rusa pularitassinis et subIimitatis

mia. Finis Oin ium Iaruma

7쪽

1gr4. De tono quodam illustri ae sublimi in philosophia nuper instituto. '39 x s. Nuntium pactionis propediem confieientia ad p eam aeternam in philosophia. 4I - 16. Argumentum quo, deum esse. mo potest euinet. 4agII. Metaphysica morum. I. Initia metaphysica doctrinae iuris. Dys. Initia metaphysica Ethices. 6 1

10쪽

DE LOCO COMMUNI,

IOUD QUIDEM IN THEORIA UERUM FUERIT. ILLIUS AUTEM NULLUS USUS EST IN PRAXI.

omplexus regularum vel iplarum practicarum

tum theoria vocatur, cum hae regulae, qua principia, quodam modo uniuersiaes cogitantur, praeterea quoque a vi conditionum nosmet Continemus, quarum tamen necessaria contagio est cum earum adplicatione. Nec vicissim unaquaeque tractandi ratio, ted ea modo finis effectio praxis adpellatur, quae ut

obseruatio certorum quorumdam viae rationisquo Principiorum uniuerse repraesentatorum Cogitatur.

Atque incurrit quidem in oculos, theoriam ἱnter et praxin membrum quoddam et coniunctionis et transitionis ab una ad alteram intermedium requiri, qua ais theoria , quoad eius fieri possit, plenissima videatur : namque ad conceptum intellectualem, qui regulam eontinet, necesse est, facultatis iudicandiaetus accedat, quo usu peritus et practicus discernat, regulae hic locus sit nec ne; eumque facultati iudieandi haud vicissim que ni regulae praecipi, quas sequi ea debeat in adsumendo quidem istud pergeret in infinitum , homines esse theoretici possunt, qui

per totam vitam nequeant practici euadere, quoniam ipsis deest facultas iudicandi: velut medici, vel iurisconsulti, cognitione optime instructi, qui, si consulantur, nesciant, quid sibi agendum videatur. - Ιn quibus autem hoc donum naturae inest, ii tamen inopia poterunt laborare praemissarum; scilicet theoria esse minus plena potest , nec fortasse nisi experimentis experientiisque supplenda, . unde medicus, Oeco-

SEARCH

MENU NAVIGATION