장음표시 사용
31쪽
IsTUD IN THEORIA QUIDEM etc. 25
a) Silasius initia membri rei publicae qua ciuis, hoc est, socii legislatoris. Quoad legislationem ipsam omnes, sub legibus publicis iam conditis liberi atque
aequales, non sunt, respectu iuris eas leges ferendi, pro aequalibus aestimandi. Qui huius iuris haud cxpaues sunt, nihilominus, qua membra reipublicae, his legibus seruandis obnoxii sunt, eoque tutelae Ex iis participes; verum non qua cives, Verum qu 2 ficu. - Nimirum uniuersum ius pendet ex legibus.
Sed lex publica, quae omnibuq id, quod illis iuridice lici
tum debe xt vel illicitum esse, determinat, cernitur in astu voluntatis publicae, unde omne ius proficiscitur, et quae proinde nemini, necesse est, queat iniuriam inferre. Quo quidem potest. nulla alia voluntas esse, quam vollantas populi uniuersi sciam omnes de omnibus, proinde quisque de se ipso decernit): neque enim, nisi sibi ipse nemo potest iniuriam inferre. Sin autem alius sit, sola voluntas cuiuspiam ab se di. vers nihil quidquam potest de eo dccernere, quod
tra quam πωΠι soactionis lini Ioeus videtur. ErSo non
nisi princepx inureis, qui quodque bonum. quod ex legibus publieis asta potest, et efiicit . et impertit, D--us enim Προ--, eas serens, quasi haud sub adspectum cadit: est lex ipsa porsonis sorma induta. non procurator salutari
domi Ae es ua, is potest. tamquam unus solusque contra quem
nulli iuri cogenti iocus est. Sie in ipsa aristocratia, velut venetiis. s. at. s unus dominus clemens est. sed nobiles, ruibus is efficitur, euncti sunt, ne du/o quide in excepto non enim nisi s avius mapistis summus imperans est subdiri. respectuque iuris exercendi aliis omnibus aequales, ita nimirum ut cuique subdito ius competat. v nurn quemque illius eogendi. Principes hoe est, personae, quibus ius haereditarium competit imperiorum quoque quidem propter eam spem illaque iura cauli eorum consuetudine) salutantur elementos et sed quoad statum possessorium nihilominus suKditi. Socii sunt. eontra quos vel minimo famulorum per principem ciuitatis ius cosens competat, necesse est. Ergo non nisi unti, potest dominus cleirions in ciuitate osse. Sed seminae quidem clementes proprie principes possunt illas quidem sic considerari, quasi ordo illarum una cum sex. proinde non nisi erga omι- iis ius tribuat huiusce tituli.
et quidem per quamdam polituram morum, atque elegari tiam υρεω-ιε qua fit. ut sexus virilis se ipse eo magis colat ac veneretur, quo plura sexum venustum lese declarant superiorem.
32쪽
non posset iniustum esse; ergo lex eius aliam porro legem postularet, qua legislatio illius circumscriberetur, proinde nulla voluntas singularis potest esse reipublicae legislatoria. Reapse conceptibus et libertatis externae, et aequalitatis, et unitatis voluntatis omnium coniunctis iste coneeptus essicitur, cuius postorioris unitatis), cum suffragatione opus sit, duobus primis coniunctis, conditio est sbi lassicientia . Haec lex constitutiva, quae non potest nisi e populi voluntate uniuersali coniuncta) oriri, patrum originarium
Is igitur, eui ius est suffragandi in ea legislati ne, dicitur ciuis eit4en , hoc est, elues ciuitatis, non municeps Burgeois). Requisitum illius necessarium, praeter naturale ne paruulus sit, ne semina γ, unum hoc est: ut suus se sui iuris , proinde illum quidpiam proprii habeat quo etiam quaevis ars, opificiumque, vel ars publica aut scientia potest referri quo alitur; hoc est, ut tum, cum ab aliis sibi, quo
vitam toleret, quaerendum est, non nisi alienandis iis, quae sua sunt ' , quaestum faciat, non concepsione alteri facta viribus suis utendi, ut nemini sensu
verbi proprio seruiat nisi reipublicae. In quo igitur artificis et magni paruiue) proprietarii cuncti sunt aequales, quippe quisque iure pollet unius modo sun
Is, qui opus conficit, istud auonaxdo potest ad alios trans- serra, quasi suum foret. Uerum moras prasatio nulla ali natio est. Famulus, minister tabernarius, mercenarius, vel ipse crinium crispator non nisi opormi su ut, nulli arii iera sensu voeabuli latiori nea membra ciuitatis . neque proinde ad ciuitatem idonei. Quamquam, cui ligna diminuenis da conduco, sartorque, cui pannum trado, ad vestem conficiendam , itinillima ad me relatione videntur versari, tamen ille ab hoc velut crispator crinium a fabricatore capi I-Iamentorum cui et capillum eam in rem doderim , proin do velut mercenarius ab artifice. qui opus conficit. quo suum est, quam diu nondum pecuniam accepit, di mori. Hie posterior igitur, ut negotians rem suam permutat cum
alio copus , superior autem usum suarum virium, quem alii cuidam concedit operam . Fateor, non nihil dissicultatis in esse in requisito dsterminando, quo possis ordinem
hoplinis, qui suus est sui iuris , tibi viudieare.
33쪽
ragii. Etenim, quod spectat hos posteriores, missa , quaestionet quo tandem iure lactum sit, ut quis plus terrae in potestatem suam acceperit, quam suis ipse manibus possit tranare namque acquisitio ex o cupationa bellica nulla est occupatio prima); et qui factum sit, ut multi homines, qui alioqui cuncti potuissent possessionem sibi perpetuam compararo, Ea r eo adam sint, ut illis solum seruirent, quo vitam possent propagare 3 iam cum superiori aequalitatis principio pugnaret, si lex quaedam eis priuilegium ordinis concederet, ut posteri vel semper magni proprie. ticli laudorum deberent manere, ita ut neque Uen di liceret aut haereditate diuisa ideoque pluribus ex populo prodesse, vel, in his ipsis quoque diuisionibus, nemo quidquam eorum, nisi qui ad certum quemdam hominum ordinem eo arbitrarie destinatum per tineant. Scilicet proprietarius magnus tot propriotarios minores cum eorum suffragiis tollit, quot capere illius locum possent; nec proinde eorum nomina suffragium fert, ideoque uno duntaxat suffragio pollet. -- Cum igitur necessario ex iacultate, studi que et sortuna cuiusque membri reipublicae pendero debent, ut quisque aliquando partem eius omnesquo uniuersum sibi comparent, huius vero discriminis in legislatione uniuersali non possit ratio haberi; sequitur, ut ex capitibus eorum, qui quidpiam possident, non vero ex magnitudine possessionum, numerus de-heat eorum, qui iuru suffragandi gaudent, diiudicari.
Verum quoque necesso est, ut, quibus ius istud suffragationis competit, omnes ad hanc legem iustitiae publicae consentiant; alioquin enim inter eos, qui ad eam haud consentiunt, et priores lis soret de iure, quae ipsa etiamnum indigeret principii iuris altioris, ut queat ea dirimi. Sin igitur prius non potest. a populo uniuerso exspectari, proinde solum suffragiorum pluralitas et quidem non suffragantium pro inae in populo magno , sed modo delegatorum, ut populum repraesentantium unum poterit, quod adsequi pos-
34쪽
sis, praeuideri; tamen ipsum principium, in ea pluralitate acquiescendi, quasi concentu uniuersali, proinde per contractum, acceptatum, esse pro ratione
pronia debebit constitutionis ciuilis fundandae. Confeci arrum. Hic igitur contractus est originaritis, in quo solo constitutio ciuilis potest, proid de tota iuridica intexhomines sandari et res publica constitui. - Uerumhicce contraitus originarius vel pactum sociale , qua coalitio voluntatis cuiusque singularis et priuatae in Populo quodam cum voluntate communi et publica
in gratiam legislationis solum iuridicae , nullo pacto opus est, ut tamquam foctum supponatur quid Z quod ea qua tale nullo modo fieri possit); quali primo si eantea ex historia probandum, populum, in cuius iura et obligationes uos ut posteri successimus, aliquaudo roapse eiusmodi actum patrasse, certumque doc mentum nobis instrumentumue, ore nobis vel scriptu-xa, debuisse relinquere, ut ad constitutionem ciuilem iam conlistentem nosmet iudicenius obligatos. Verum sola idea est rationis, cuius autem indubitata
realitas practica) eli: nimirum ut quisque legislator obligetur, ad leges suas ita serendas, uti ex voluntate uniuersi populi coniuncta potuerint oriri, et ad unumque subditum sic consideranduin , quatenus vult ciuis esse, quasi in communionem venerit ad eiusmodi voluntatem sui tragandi. Ist enim lapis est Lydius probitatis cuiusque legis publicae. Si scilicet haec ita comparata sit, ut fieri nequeat. vi populus ad eatri consentiat velut vi ad certam quamdam classem subditorum haereditate venire satus dominorum debeat ,
haud ea iusta est; quod si autem fieri posset, ut populusis eo conueniat in ossicio ut lex iusta reputetur; etiam ii populus in praesens in eo rerum statu esset, uut animorum tenore, ut, ea de ro rogatum probabile sit, sustragationem suam denegaturum ').
3 St. vi hoe viae, vemgal hellieum rationibus subditorum aequa atque eonaenteus impararetur, hi idcirco, quia on Diuitiam by Gorale
35쪽
1sTUD IN THEORIA QUIDEM etc. 29
Verum hanc circumscriptionem , manifestum est, ad iudicium legislatoris pertinere, non vero subditi. Cum igitur populus summa cum probabilitate iudiearet se Micitatem suam sub certa quadam legislatione nunc praesente perditurum esse, quid illi tum faciendum erit 3 num debebit sese opponere 3 Non potest ad haec nisi sic responderi: illi nihil reliquum est, nisi ut pareat. Neque Gnim hoc loco sermo est de felicitate, ex landatione quadam vel administratione reipublicae subdito exspectanda; verum primoselum de iure, de quo cuique ea re debet caueri. quod principium supremum est, undes Gmnes normae, quae rempublicam attingunt, nycessu est, proficiscantur, et quod nullo alio quodam circumscribitur. Respectu superioris felicitatis) nullum omnino potest
principium uniuerse valens legum proponi. Namque, cum temporibus tum quoquo errore secum in-Vicem plignante, et praeterea semper mutabili, in
quo quis felicitatem suam ponit, sed qua in re eam ponere debeat, ab nemine potest illi praescribi) essi eicitur, ut cuncta principia firma ac stabilia esse nequeant, atque ad principium legislatione per se sola haud idonea sint. Sententia: salus publica supremaeivitatis lex est, dignitatem suam atque auctorit tem obtinet haud deminutam; sed salus publica, quae primo sub contemplationem cadit, in ea ipsa constitu. tione legali versatur, quae cuique cauet per Ieges doeius libertate: in quo quidem, illi liberum est, ut, in quacumque illi placuerit, via possit felicitatem quae
rosa est, non possunt illud iniustum doelararo. quia sorta bellum, ex sententia illorum, inutile siti id enim diiudi eandi ius illis haud competit; sed, quoniam semper μνι - , ut illud haud euitari queat et veEtigal noeesiarium sit, in iudieio subditi noeesse est pro legitimo valeat. Cum au.
rem certi quidam proprietarii in eius bello oneribus onearentur, sed aliis ordinis eiusdem parceretur: tum faeila intelligitur, Populum uniuersum non posse ad eiusmodi legem suffragari. illique ius eompetit. contra eam saltem querelas mouere, quoniam non potest hane iniquam one- tum descriptionum iustam iudicara. iDiuilir o le
36쪽
rere, modo ne libertati illi legali uniuersali, proinde iuri subditorum sociorum quidquam detrahat. Quod si potestas suprema leges serat, proxim felieitatem opulentiam ciuium, multitudinem populi et id genus alia) spectantes; fit istud minime ut
finis constitutionis ciuilis fundandae, sed solum, ut adiumentum, ad flatum iuridicum potissimum contra hostes populi externos, tutandum. De quo quidem ciuitatis principi ius, oportebit, competere, ipse solique iudicandi, an eiusmodi ad salutem reipublica pertinoat, quae necessaria est, ut illius robori ac fisemitati eum intus, tum contra hostes externos pro b Ciatur; ut ita vero populum haud quasi inuitum selicem reddat, sed tantum modo ut curet, ut res publi- ea exstet ' . Atque in hac diiudicatione, illa regula prudenter instituta sit nec ne, potest quidem legislator
Peccare, verum non in ea, cum se ipse quaerit, verum lex quoque eum iuris principio Conueniat, an minus;
tum enim idea illa pacti originarii sibi pro regula in promptu est insallibili, et quidem ex anticipatione neque illi, uti in principio felicitatis, experientiari sunt exspectandae, quibus primum debeat de utilitata
adiumentorum suorum edoceri . Etenim, si modo haud pugnet, populum uniuersum ad eiusmodi legem suffragari, ut is cumque gravetur iuri consentaneum erit. Si qua vero lex publica huic conueniat, proinde respectu iuris irreprehensibilis fit; et ius cogendi
Cum ea, atque ex altera parte interdictum voluntati
legislatoris adhu resistendi coniunctum est, hoc est, potentia .in ciuitate, quae legi effectum impertit, itidem irre sibilis est, nullaque res publica exstat iuri-diee consistens sine eiusmodi potestate, quae omnem
Quo eerta quaedam pertinent interdicta inportationis. quo
adiumenta quaestus bono subditi incommodum exterorum ad industriamque aliorum exeitandam promoueantur, qu niam eluitas, line populi opulentia, non satis virium habe.ret, hostibus externia resiliendi, vel seipsam ut publicam
rem conseruandi. Diuitirco by Coosl
37쪽
isΤUD IN THEORIA QUIDEM etc. ah
resistentiam internam prosternit, quippe quae secundum normam fieret, qua, si ad uniuersos permanaret, omnis constitutio ciuilis euerteretur statusque, tu quo non nisi homines posssunt iurium possessione omni
Ex quo sequitur, Omnem vim contra supremam potestatem legislatoriam, omnem excitationem subdi. torum ad mouendam seditionem, rebellionem omnem,
summum in republica crimen esse dignumque, quod grauissimo supplicio puniatur; propterea quod eius fundamentum euertit. Idque interdictum est absolutum, ita, ut, etiamsi potestas illa eiusue procurator, ciuitatis princeps, vel pactum originarium laeserit eoque sese iuris leges serendi, ex subditorum sententia, priuarit, quod ea regimini copiam facit violenter ac tyrannice agendi, tamen non subdito licere vim opponere. In caussa est, quod in constitutione ciuili iam consistente populus nullo amplius iura fruitur iudieandi definiendique, quomodo illa debeat administrari. Fac enim, eum tali iure gaudere, et quidem contra seritentiam veri ciuitatis principis; quis tum decernat, cuiusnam partis iusta causa sit 3 Neutri,
ut iudici i n caussa propria id competit. Ergo principem oporteret principi ciuitatis esse superiorem, qui hunc inter et populum iudicaret; id quod pugnat. Nequo hic ius in casu necessitatis quoddam locum habere potest, quod praeterea, ut ius putatilium, in summa necessitate physica inluse agendi, non .ens est '), neque reprimendae potestatis populi obicem' Nullus est necessitatis casus, nisi tum . cum officia, nimiis rum abso a cum magnis fortasse quidem. sed tamen) 4.noiae retiis pugnant; velut cum de malo agitur a ciuitate pee hominis proditionem amouendo, qui ad alterum, velut pater ad filium, adi eius foret. Haec mali a ciuitata amotio in ometo est absoluto. sed amotio calamitatis hominis proditi in ometo est tantum modo hypothetico nempe quate. nus haud eulpam sibi contraxerit ex crimine erga rem publieam, Filius, qui patrem de crimine perduellionis ad magiitratum defert, fortasse istud maxime inuitus faeit, sed neeessitata cnempe morali coactus. - Quodsi autem de
38쪽
32 tollere. Si quidem princeps ciuitatis perinde poterit
erudi litatem in subditos per obstinatam eorum p-rtinaciam, quam hi seditionem querelis de malis iniquis toleratis contra illum excusari putare; et quis tandem iea in re sententiam seret 3 Is cui cura iuris publica de mandata est, atque is ipse princeps videtur qui Blus istud potest; ergo nemini in re publiea esse ius poterit, eam curam illi denegandi. Nihilominus viros summos video ius istud subditi principi se opponendi certis tempori lius adserere, in quibus hoc loco Aehenvallium, in doctrinis iuris naturalis maxime cautum, determinatumque et modestum
nominabo ' . AQui, si periculum, ait, quod reipublicae ex iniustitia principis diutius toleranda imminet, maius sit, quam quot ex armis contra illum capiendis metui potest; tum populum illi posse obsistere, atque in gratiam huius iuris pactum subiecti
nis rescindere, eumque ut tyrannum de throno do-iicere. Addit deinceps: sepopuluin hoc modo rei liue ad principem pristin uni in statum naturae re
Lubenter credo, nec Athenvallium, nec ullum quempiam virorum bonorum, qui ea de re cum eo consentientes argutati sunt, umquam in ulla quadam caussa obuia eiusmodi coepta tam periculosa suasisse vel consensu suo adprobasse; praetcrea vix dubitan.
eo. qui alium naufragum, ut suam iptas vitam conseruet, de tigno deiicit, dicatur: eum ex necessitate physica) ius istud faciendi aecepisse; salsum est. Ut enim vitam conservem, officium est duntaxat h potheticum; ne autem alium vita priuem. qui memet haud offendit quin ne in diseri men quidem adsueti amittendae vitae, in officio absolutoe videtur. Nihilominus doctores iuris ei uilis uniuersales in concedendo iure moderaminis inculpatae tutelae sibi optime constant. Neque enim magistratus meumri potest cum interdieio coniungera, quoniam haec poena illi mortem adferret, necesse foret. Uerum lex absurda foret . quae illi nee em minaretur. qui in discrimine vitae haud voluntaria sese morti obiiceret. Ius naturae. Editio sta. Pars posterior g . I 3 -acio. Di iliaco by Coos e
39쪽
IsTUD IN THEORIA QUIDEM etc. 33
dum est, si seditiones illaei quibus Helveti, Belgique uniti vel etiam Britanni constitutionen, suam pro tam felici colebratam sibi pepererunt, male succesisssent, lectores historiae illorum in caedibus auctorum
nunc tantopere celebratorum nil nisi poenam promeritam magnorum perduellium conspecturos sore. Plerumque enim euenti quaedam esse solet cum diiudici tione nostra rationum iuris contagio, quamquam illud incertum fuit, hae vero certae sunt. Sed manifestum est, respectu rationum earum. Et si concesse- .ris, eiusmodi seditione principi ' qui sere une j eusa intree, ut pamim verum cum populo sundamento substratum laesisset) nullam fieri iniuriam. - tamen populum admodum iniuste fecisse, quod tali modo ius suum quaereret; . quippe quo pro norma st tuto omnis conqitutio iuridica redditur incerta, sta. tusque introducitur licentiae status naturalis , ubi ius prorsus cessat, certς effectu caret. - Verum de propensione tot scriptorum bene sentientium populo in propriam ipsius perniciem) excusandi, hoc tantum monebo: eius rei causiam partim consuetam illusionem esse, si de principio iuris sermo sit, principium felicitatis iudiciis suis subiiciendi: paltim etiam, ubi nullum instrumentum p icti reuera reipublicae propositi, et a principe illius acceptati ab utrisque confirmati deprehenditur, ideam eos paeli originarii, quae in ratione semper sundamento est, pro eo, quod re se factum esse necesse sit, sumsisse, atque ita populo semper potestatem seruatum iri putasse, acckpta laesione graui, sed ab se ipso sic iudicata, pro arbitratu deflectendi I.
Etiamsi pactum verum populi cum principe maxime vἔolais
tum siet tamen hic tum haud continuo qua se bublico poterit. sed tantum modo per globos, rosiliere. Quae enim
hactenus fuit, constitutio a populo discilJa est; sed organiis sitio ad rempublicam nouam debebat demum fieri. Hie igitur status anarchias incipit cunctis iiipatae monstris horrendis, quae eo certe fieri possunt: iniuriaque . quae hie peruitur, fit tum a quaque parte populi erga aliam : uti ex exemplo patet adlato, ubi subditi seditiosi ciuitatis illius po-
40쪽
Ex quo manifestum est, quantam vim malorum λprincipium felicitatis quae proprie nullius omnino principii capax est) etiam in iuro publico pariat, perinde atque in philosophia morali, quamuis doctor
illius optimum consilium foueret. Summus impe rans populum vult ex sua mente felicem reddere, et fit dei pota; populus non vult ius humanum uniuersalsde felicitate sua sibi eripi, et fit rebellis. Si primum. quid iuris ubi principia ex anticipatione fixa sunt et stibilia, nullusque empiricus potest rem suam in iis habere); idea pacti socialis auctoritatem suam indabitatam obtineret: verum haud qua sactum suti Dan tono placet, qui absque eo iura omnia omneque dominium in constitutione ciuili vere exstante pro vanis deelarat et irritis), sed modo ut principium rationale uniuersae constitutionis iuridicae publicae diiudicariis dae in genere. Atque planum foret: priusquam vo Iunias adsit uniuersalis, populo nullum omnino tum cogens erga imperantem esse posse, quoniam non potest nisi per hunc cogere; sin autem illa adsit, nuIulam itidem ab eo erga hanc coactionem exercendam locum habere, quia is tum ipse summus imperans foret; proinde populo contra principem ciuitatis num
quam ius cogendi verbis iactisue resistendi) competere.
Quam theoriam quoque in praxi satis videmus confirmatam. In constitutione Magnae Britanniae. ubi populus do constitutione sua tantopere gloriatur, quasi ea exemplar sit uniuersis populis, tamen videmus, nullam de iure mentionem fieri, quod populo compotat, si rex pactum des anno 1688 migraturus sit; proinde contra illum, si illud violauerit, quoniam
stromo si eonstitutionem sibi inuicem volebant obtrudere. quae multo sutura grauior suisset, quam ea, quam reliquerant stili et vi a clericis et aristocratibus absumerentur, cum tamen sub principe cunctos in potuitate tonente plua. aequalitatis possent in deseribendis oneribus publicis Ex-