장음표시 사용
221쪽
' Te tu , Cede,s bonis pro debito, Lbertatem,n6 potest aliquid dispone
incarcerata non potest, immo nolo rest liber, ne testari. Secus de hsi iatest quis per pactum arceri segate pro debito,renunciando bene ncio cessionis bonorum,quia est co-era bonos mores, nisi in duobus casimus. Primo, si alienavit omnia sua bona in fraude creditorum. Secundis,si labitor tempore, quo contraxit, scierit se non soluendo esse.Nam in his duobus cas bus, non dabitur sibi res de improprie, vi Luna ciuitas daturane ciuitati obses, vel unus nobilia
alter quia non perdunt libertatem,
nec poliunt sic gari ut fini obsidem propri Quinta,& vltima, Matrimo Posset hic quaeri,an qui iurauit rediis
re ad carcerem,teneadur cum periculo vitae redire Vel utrum damnatus sonis beneficiu bonorum suorum B fligere possit de carcere.Vide soluti, quod intelligo verum,etiam in con nem in primo libro nostro im pressciseientia posse heri ad poenam, quia
tui tui culpa. Quarto, Vtrum valeat contractus
gessi per incarceratum. Ad hoe resp5 alitur cum distinctione per has conclusiones Prima,qui captiuus est pud hostes,cum libertatem perdide
ei nec testari potest, nec aliquem secium facere, ut homo liber. Secuda, Deten ius in priuato earcere iniuste, sue in carcere iniuriose, puta a latronibus, vel tyranno, siquid agit cum detentore,post m0dum potest allegare metum,& facere actum rescindi. cum alio vero ab ipso detentore cotrahere potest,nisi ad hoc detineat tpotest etiam in carcere fateretestamentum Tertia, Detentus in carcere publico iuste, si est damnatus poena capitali, non potest aliquid agere Qnaesito 17. Haec ex D.Tho.&Sil locis supra citatis.
Iso maritur de easli fortuis quid'. circa eum quadam declaranu
Espondetur,quod casus tortu ri tus est inopinatae rei euetus, cui prouideritio potest, ut ruina domus pP terremotum, vel sulgur,4 nulli imputandus, sicut etiam furtum co- putatur,quandoque inter casus se tuitos, ut quando fit a persona, qua nec diligentissimus praecauillet. ut si ab uxore fiat,vel filio, secus si a famulo, sic aiunt leges, ut citat Silues ver- bo,casus fortuitus. Primo quaeritur, utrum surtu sit. n. casus fortuitus. Respondetur, si per anqua liber,quia est effectus seruus P violentia quid subtrahitur, est aspesiae, bona sua veniunt ad succe fortuitus, nisi fuerit quis in culpa videntes ab intestato, acetiam ad pias hausis disponete non potest. Si, tomon est danatus adicimam capitis, sed est detentus in carcere, contrahere potest,& alios acP agere. Quarta,
obses proprie, ut qui datur pro is curitate ab hostibus i cum pervilia si traseat per loca periculosa si vero cladestine fiat,tunc si ab ea perlona, a qua diligentissimus praecauissῖt, puca a vili famulo,non est casus Arturutus, alias aut sic In triti talibus quis tenetur de eas sertuito. Primo,quado meceta culpa P ut eommodaui
222쪽
tibi equum, ut ires Fulgineum, & tui uisti Spoletum, de incidisti in latrones. Secund5,quando praecessit mora, puta, non reddidisti, quando de buisti,&fortuito perfit. Et in conscietia hoc verum est. Nisi eodem modo an ud dominum res fuerit peritura, idque iudicio prudentum determinabituri quia tunc no teneris,nis de damno illato ex hoc, quod tempore debito non restituisti. Tertio, quando pactum interceiast, ut teneatur de casu fortuito,quod limita nisi adueniat ex culpa eius, cui promisit quia sic non tenetur. Praeterea quaeritura ex pacto generali inito, quonitis paciscitur si teneri de omni casu, nullo expresib, an inquam teneatur de casu fortuito. De hoe variae sunt opiniones, aliqui dicunt,quod non tenetur, si nullus casus fortuitus fuit expressius nequis sub inuolutione verborum, renuntiaret ei iuri, cui non esset in specie renuntiaturus,&hoc placet Pan. infallenter est verum in conscientia, nisi in casibus, in quibus specialiter fuisse renuotiaturus. Si vero aliqui casus fortuiti fuerunt specialiter enumerati, iecuta fuit clausula generalis, puta,videonanibus alijs,videtur teneri sub illa clausula generali, si veniunt casus consimiles expresss,non autem maiores: quia generalis clausula in odiosis non comprehendit maiora expressis: secus de noodiosis, sicut in constitutione Procuratoris, in qua expressis aliquibus requirentibus speciale mandatum, subdita clausilla generali, veniunt casus maiores expressis. Quarto, utrum dicta generalis re nuntiatio ea suum, sic irramentosirmetur, ut teneat siue obliget. Re 6 detur,u iuramentum non obligat vi tra consensum iurantis, ille aut non
videtur cosensisse dictis casibus; nexpressis. Et hoc credo esse verum iacalibus, in quibus specialiter a coissensisset secus autem in illis, in quibus specialiter cosensisset, si fuissent
expressi. Qtiinto, si alicui tradaturres aestimata,& appretiata, utrum ea pereunte casu fortuito sibi pereat Dicunt aliqui Doctores, quod suoquamur in contractu, cuius nature non repugnat, quod dominium trasseratum tunc aestimatio facit empti nem:&sic aestimatio facit omne periculum,& commodum esse recipiatis. Exeplum, vicii mulier dedit virorem aestimata,vel cum quis aestimatam rem tradit, ita , estimatio reddatur non res. Si vero sumus in contractu, de cuius natura est, ut sol viro parte dominium transferatur,& pro parte non, sicut est in societate. Sie si aestimatio fiat in accipiente, rasitsolu periculu partis . Si alii sumus in
contractu, cuius nature, repugnat dominij translatio, ut in locato, lu-iusmodi, sic aestimatio non facitem -ptione tras repericulucasus magis,
qteneat ex natura contractus. Dico,
o quod aestimatio tunc operatur solu, ut sciatur rectum, si deteriorarctur, vel perderetur recipientis vitio. Et sic releuatur dominus ab onere pro . bandi verum pretium rei. Si aut res aestimata daretur cum pacto, quod aut res,aut aestimatio redderetur sic facit transire periculum peremptionis, sed non deteriorationis. Haec Siluest. vi supra.
223쪽
iiii: Quaritat an qui cedit bonis, li- itate alimenta retinere possite Espondemn in hac quaestione,
Doctores non omnino conu iniunI. Nauarica. IT .numero 86. ait,
quod in foro exteriori excusabitursantum, si de acquirendis solum retineat, quae sibi necessaria sunt ad victu' vel etiam acquistis, sed in sero is, neque tale genus raptorum iri eonscientiarn Oexcusabitur,nis quod Republiea venit sustinendum , sed
nec remissio obtenta ab ilialis,qui falsis causis, vel precibus,r entiuntur coram creditoribus ad obtinendam eam excusantes, quod nε
suppetit sibi unde sint soluendo,uel quod decepti tuerint in pretio, vel in substantia, vel qualitate mercis.
mentientes,quod non erat in tam bona, ne tanta mensurae, aut ponde. tenus necessitas eum cularet, quia lex ciuilis in foro con Ietentae: non potest concedere retentionem alieni contra ius diuinum, vel naturale. Aliorum tamen opinioeontrarium sustinet, hoe non esse coua iura diuinum,quia res publiea est, quae per suas legos concedis hoc priuilegium bonor suorum est. h. sed respublica aliquo modo habet facultatem supra bona temporalia, ut pro utilitate communi aliquid paruistis miserabilibus pota applicare. Ideo dicendum: Si qui cessuri sunt bonis iniquis vijs, per fraudes, vel 3, talia bona extorsere potiri
possunt beneficis legis, neq; r tinere sibi necenatia ad sustentati nem cuiusmodi sunt negociatores
quidam, quia pluribus mutuo acci
pientes ingentem mira maini uniet potius longe eliminandum. Haec Lope cap Ire .prime, partis in suo Instructorio.
st praecedeviis, de eo, quι contraXlt de
buum mnel absiPe fraude cedens b nq, possisibi aliquid retinere ad pro priam Utam necesarium' spondetur Qui bona fide ne- A gociantes insert ijs quibus-. dam, atque infaustis successibus ita pauperiem prolapsi sunt, licite in conscientia possunt potiti beneficio
legis,dum cedunt bonis, ne career bus mancipentur,ira ut possint relinere sibi aliquid pro victu diei, vel
mensis,vel anni, te patianm grauem necessitatem . Vudesne mala CO Iradunt, quo aestimationem inu inconscientia, indosecundum exigen-pletum, de potentium aucupentur iam decentiaeIersenae ex bonis po- in populo. interim indulgent,
ni ex alieno, pompatice viventes, cumque excoxerint substantiam, ad sacra se recipitant, inde quaeritantes compositionem cum partibus, remissionem licuius partis, quibus talis remissio non valet , quia vi ex-
ste a se partis se alere pollunt id lex significauit, dum prohibet hiniusmodi bona postea parta, neu nalitata exponantur . Quae quidem leges Q in conscientia videntur excusare, quia tum respiciunt con munem utilitatem , tum etiam credit Disilia πιν Orale
224쪽
creditorum , quia si isti ex necessario fi hi retinendo vi ilaltrumentis
artis, seu sui officii omnino nudarentur, manerent omnino, sicut autente
denudat omnibus plumis, quς prorsus ad quaerendum ibi victum volare non possunt, ita nec istis superesset remedium perueniendi, seu conuoladii ternin ad pinguiorem sertunam,
ad quam si peruenerint, illis non suffiagatur lex, quin teneantur tunc residuum soluere.Nam PCum iiiij, C. qui bonis statuitur, ut siquid pinguius eis postea accesserit, hoc iteruusq; ad nodum debiti potest postea a creditoribus legitimo modo auelli. idem. Iseod. tit. sancitur. Et haec nomunus in utilitarci creditorum videtur vergere, qua si simul, semel illo modico res Quo pro suo victu necessario expoliari sine spe respirandi ad pinguiorem futuram, ubi possent
integre soluere, relinquentur. Vnde bene ait Nauar.quod licet lucru cuiasin no excuset debitore ab statim restituendo, bene tamen carentia instrumentorum artis,quibus sibi debitnt victum parci, eum excusat ab statim restituendo, quia ea vendere nodebet,ut restituat. Ita Nauar sed tamen duae praedictae conclusones huius praetentis Quaesti, trecedentis lunt Soti, Cordube, quibus a Lsentitur frater Iosephus, licet, aproflat distilichioneni, ideo confusuloquitur. Et qaia secudu Adr Gabr. biluesti hae leges tultae sunt, quia respubl. ficultate pollet sanctedi pro bono communi super bonis subditorum, quilius legibus subditi consentiunt, v c saltem contentire tenetur. duo iste cellor bonor una, quod var-Pars secunda.
tute harum legum retinet contra ius diuinum, vel naturale, non retinet. Haec Lope in suo instruc2.c. I 9. I.
I 33. Quaeritur an celebrans in peccato,eniali, amittatfiuctum ipsius sacramenti. de quocunq; opere bono, Mibaritatefacto militer fructum amittat
Videtur secundum Caiet. omnino
amittere, quia ille actus, licet no sit mortalis. v. g. si sit ob paruam vanam gloria, tamen est actus potius demeritorius,qua in meritorius, ait ille, ergo fructu perdit. Respondet D. Tho. 3. p.q.8o, arta 8. Sot ibide in q. dicens P per u niale peccatu iro impeditur et fetus huius sacramenti. Ait. n. Aug. super illud Ioan.6. Patres vestri manducauertit manna,&c Panecdestem spiritualiter manducate,in nocetiam ad altare portate , peccata et si quotidiana,non sint mortifera. Ex quo paget. s. venialia peccata, quae quotidiana dicuntur, spiritualem adlicatione non impediut.Sed spiritualiter manducantes effectu ni huius sacra meti percipiunt. Ergo peccata venialiano impediunt effectunt huius sacra ineri. ti. Considerandum est,quod peccata venialia dupliciter accipi potuint. Vno modo prout sunt praeterita Α-lio modo prout sunt actu exercita. Primo quidem modo, peccata venia.
lia commissa nullo modo impcdi ut effectu huius iacit pol. n.conting re, taliquis post multa peccata venialia comissi,deuii te accedat adloqsachin et plenarie huius fabri consequatur effectu Secundo a sit modo, peccata venialia non ex toto i pedi ut
225쪽
Huius Sacrameli erficis sed inpar os s. Uritur,insacerdos,antequam te dictum est, cuaod effectus huius sa celabre uuisquam agere debeaιρο cramenti non solum est adeptio ha bitualis gratiae, vel charitatis, sed Griam qilaedam actualis refectio spiria malis dulcedinis,quet quidem imp ditur,si aliquis accedat ad hoc siet
mentum, per peecata venialia mente
distractus:Non autem tollitur aug nientum habitualis gratiae vel charitatis. Et per hec respondetur ad argumentum ex Caietano. 134. Quaeritur, fietur se non esse ieiunum, vel esse excommunicatum, elsuspensum,C interdι-ctum, et aliquo crimine irretitum, quid agendum
turante consecrationem, tutius
est, ut esset a misia, his grauescan-praparatus accedens iudiciammimi ducet, bibati I spondetur, si in quocunq; ne a gocio agendo prius merrimc . tat,quill sit opus,ut illud rect fat, inuit magis in hoe fieri debeat, cum nihil eo dignius agi possit, per quod totam nostram operamur intui S tem Ptaerequiritur ergo debita, ac sufficiens pr paratio sacerdotis, qua ita effieiatur dispositus, idoneus, o digno ad celebrandum acreder possit. Unde scriptum est Melesiast.
p. I 8. Ante orationem praepara a nimam tuam. Huiusmodi pr par lio consistit in mundifieationem, ε adornationem, quae prereqvirunt dobitam sui ipsius probationem,id est,
perficiat,non obuante,quod non si ieiunus , quia preceptum de perse ctione Sacramenti maius est, quam praeceptum,ut a ieiunis sumatur. Idε dicitur , si recordetur de aliquo mortali non conscsso,s ibi tunc non pos-
fit confiteri,pro re habere conru-tionem cumis tentione conlite di post celebrationem evictam. Diuus
Et si quid inueniat contra in aditiam consessitio toto corde doleat, eum firmissimo proposito emendam d=vitam, praehabita prius conressi ne, tanta diligentia in hoc equititur,quantam is seceret in magno, Marduo negocio,pro magna, di m mas . parte, quςstiones 3. arii indua re lueranda, digraui incommo
Antoninus tertia parte,titulo Ps ea pite sexto,6. In Silueste Elulatis,9 Sotus in .distinctione i 3.quastione secunda,articula 6.
man fragilitatis. Idqi non faciendo, indignὸ ad istius lacramenti celebrationem , iumptionem accedit, ita Dominici corporis reus iudicabitur. Non requitatur de hoc euidens rectitudo,cum illa absque diuinat
uelatione habeti no possit,sed exigi
226쪽
in Alum certi: tido moralis ut fit in agilibus humanis x probabilibus coniecturis, ut satis se probatum credat. Diuus Ambro lius consideras dignitatem tanti sacramet sic aiebat. Quanta cordis contritione,&lachrymarum Ponte, quanta reuerentia. estremore, quanta corporis caltuate,&animi puritate istud diuimina,& cce Ieste Mysterium est celebra dum Domine, ubi caro tua in vetitate sumitur: ubi sanguis tuus in veritate bibitur, ubi summa imis, humana diuianis iunguntur, ubi adest sanistorum praesentia Angelorum, ubi ci est cerdos, d sacri licium mirabiliter, de ineffabilitet. Tandem cum summa deuotione accedendum est ad tantum Sacramentum . Qua insem sit ista deuotio habetur in primo nouro libro impresto, Quaesito a s ex Diuo Thoma pulcherrima declaratio de deuotiove Vide ibi.
vs . Quaeritur quam amam incurrunt celebrantes, aui fiunt suspensi ab executione ordinum, νel interdicta,uel
excommunicati, inbuiusmodi fRξ spondetur primo, quod ovanes isti fiunt irregulares. Secuta .do,quod semper mortaliter peccant, . et ait Sotus ex D.Tho. .sent. d. 2 s. l. I.ar. 3. Si uest verbo Irregulari eas, verbo,Suspensio. Et limit Her. ut alibi diximus in primo nostro li-hrn exercendo aliqllem actum alicuius ordinis, sicut celebrado Missam. dico quemcunque actum exerceant certo ordini deputatum, solemni ier,piria cantare epistolam, vel Euan
geli lim cum apparatu solitoetu mani puto,itola, lalmatica,& huiusmodi. Secus autem est cantare vel dicere episto ina, vel Euangelium sine apparatu, ut diximus in his omnibus,
nulla poena incurru ur, similiter. lidiculi orationem in choro ex ossicio, elaca punium incurrunt in eandem poenam, in peccatum mort
te,& idem eli, si sint Praelati, aut Dourini, S faciant coram se aliquem - lebrare liue ille talis sit ligatus eadecensura, siue noefficitur irregularis, de similiter elficitur uregulatas pr . latus etiam quod non sit ligatus aliqua censura, si coram se faciat celebrare aliquem tali censura ligatum, ut ait Nauarras in Manuali, cap. 27. numero χ- iuncta glossia ingui .in Clementina secunda,de priuileg ijsis verbo,celebrare. In minoribus veto ordinibus constituti non incurrunt
tales cenas, ut ait Tabie n. verbo, Ir
regularitas. 4. L. quia ca. si quis E piscopus, non loquitur de eis, per nae sint restringendae, Mnon amphidae idque intelligitur de maiori e
communicatione, non de minori, cudicitur,quod excommunicatus celebrando, vel exercendo aliquid certo suo ordini deputatur efficitur irregularis. Nam excommunicatus minori, si clebrat,aut exerce t solemniter,ut diictum est, non esticitur propter hoc irregula is uicet grauiter pec
227쪽
excommunicatum,ct celebret, νeta excusare potest aliquem a sententia quem actumsolenniterfaciat alicui omcni deputatum, an incurrat praedictas pomas, oepecce ut in praeceiati studi
Espondeo, dico, i, si ignorana tia sit pro habilis, seu inuincibialis excusat ab excoicatione, ier eonsequens no efficitur irregulata , neque ullam incurrit penam, neque
peccatum. Sed si ignorantia sit erucis, vel culpabilis,non excusabitur ab
excommunicatione, Mitregularita te, ieccato. Et ita sentiunt omnes praecipue S A n to ip tit. 26.cap.7s.
Nauar. c. 27. nur. 2 I.& aqq. Imb' ero ignoritia inuincibilis, ut dietuaest,excusat ab omnibus penis,& etiasi peccato, ut bene notat S.Tho. I. a. I9-art. 6.&q.7 .at I .ad secundia. excomunicationis, & per conseques ab irregularitate. Unde quadiu ura excommimicatione a Iudice lata i uincibiliter ignorauit, etiam si est et id,quod prohibuit, faciat,eens ram non incurrit. Vt fur occultu,Idum censura excommutiicationis inaeum,qui furtum fecit,nisi restituerinfulminata est, quamdiu invitici hi li-d ter ignorat, vinculo illo non ligat j. Et ita qui statutum Iudicum ordi iriorum inuincibiliter ignorat, qua
uis Nyntraiecerit, nulla irretitur cera sura.tex.est expressus in C. Ut anima rum, de inniti t. ili 6. Si igitur in uincet
bilis ignorantia statiit excusat, forintiori ratione excusabit illa, quae est mandari,aut sententia iudicis. Haee ex Sol, sent. dist. 21 q. t. art. a. Nunc dicendum de ignorantia,qua V Is 8. Quaerisu quando dicitur, quia uis asas locuti fuerimos in primo ii excommunicatus si celebratfit irregustro lib. tamen ad praesens iterum ea dicimus, quod ignorantia inuincibilis est,qua quis non potest,uel non enetur vincere,putaqliado quis alb- quid scire non potest, vel ex grossitie intellectus, vel ex maxima difficultate,vel quia recte consulente non haber, vel quia illud scire non tenetur. laris, an de omni excommunicato eius sicutis intelligulis γα. - r
REspondetur intelligi: de omni
excommunicaro, tam occulto, quam publico, ita ait S. Aiar. 3.p. tita I . . 2. E 3. Se Sotuim 6A. 12. q. l. xl. 4. Et si id notandum est, quod
Haec ignorantia peccatum non ha-m nunc dicimus, scilicetἰ Si parochus, bet. Prop6sit id Mest expressa in tu vel superior Prς latiis Occulae ex com
betur, quod qui percussit Clericum,
quem ignorabat esse Clericum alia themate finitiditur, re ita sentiunt omnes precipue Sol. 4. sent. dist.2 a. q. I art. a.& elicitur etiam ex S. Tho.
ubi supra Ignorantia verδ est d Plex Ignorantia iuris, ignorantia
228쪽
mando, seu eorum consessiones au Adiendo, vel licram εt uiri ordinis, aut extrema unctionis conferendo, vel in nratrimonium coniungendo, non peccant, nec aliquid poenae incurrit t. Si autem non adsint tales necessitata te ς, incurrui easdem p nas, de mor aliter peccant. Erita sentit expresse
Sotus ubi supra. Et ratio est, quia il- lud Conc. Constantiense illam indulgentiam contulit in fui rem alioru non autem in Liuqrem ipsius excom d nil niuati, neeiis aliquod sublavame, illux. Ita idem Solus ibi de dist. ai
q. r. ar. 4 3e ultra dicit expresse quod Excommunicati maiori excommuni Catione, in uniuersum cuiuscunq; emeris euentur se subtraherea commisitione aliorum in rebus diuinis, praeterqua in collatione secramentorum, inqui sAD opus habent e rum olficia. Ex quibns verbis elici-
ur, quod non sic excusantur cele Cbrando, quia subditi ab alijs possunt
audire ubi libet, sed non est ita de sa- .cramentirique no nisi a suis propriis palochis, Ordinarijs recipere pos sistit. Sed si ea sus daretiit, ut d e festo ibi non esset alius sacerdos, ut posset
celebrare, tunc peccaret,lsi esset contritus, ut supra diximus, non celebrado, nec incurreret pa nam irregularitatis, idque intelligitur li non haberet copiam confessarii, ut possit ab sol ui Adhuc dicitur,q iod qui est irr
gularis,eelebrando, non incurrit alia irregularitate, ut bene notat Nauar. C. 27. nu. 9q. Dispensatio ver,super irregulari, qui in excommunicati Decet bravit, vel in suspensione, veliciterdicto, ad Summum Pontificem spes M,ut aiunt omnes Doctores, re
si sint occulti huiusmodi irtegula
tas datur Episcopis, ut super his, dispensare postini in sibi subditos , in tua diecesi verba illius ca Conc.Triden. scripta iunt in primo lib. nostro impresib, sed ut faciliuς menti defigantur, laetum hic describimus, sic enim dicunt Liceat Episcopis in i regularitatibus omnibus, vi suspensionibus ex delicto occulto prouenietibus, excepta ea, quae oritur ex homicidio voluntario, exceptis alijs deinductis ad foruni contentiosum dispesare,&m quibuscunque calibus Occultis, etiam sed Apostolica reseruatis,delinquetes quoscunq; sibi subditos in diecesi sua pro se ipsbs,aut iacarium, ad id specialiter deputandu, in soro conscientiae gratis absoluere imposita penitentia salutari, idem Mi h resis crimine in eodem sero conscientiae, eis tantum, non eorum VI
Et notandum quod excommuni tus minori excommunicat iisne, si Ce lebret,no fit irregularis.c. si celebret, de cleric excom sic tenet D.Tolet in sua summa.
niae lac conditione , t quotidie celebre teneatur beneficiatus , per seip sum omm die celebrare 'REspondetur secundu Do redillam conditione esse iniusta,ut potu quidaret materia peccandi, sed interpretari debet, ut quanto frequetius poterit, salua sua honestate, debita reuerentiandiaetin, Edduoti ne i V ita intelligendu est de quocuq; beneficiato. Et ita dicit Pan. consi
229쪽
cunque Patris,pro una muta dignfi. illis om bus, certum aliquem miliarum numerum in poste tum dicendarum statuat, quem l violabiliter praedioli Conuentus traires pO Iines in
plere, super quo eorum conscienti oneramus, ut quoad fieri postulaea de te lebr. mill ac ni cap. iri uir aut A quali et missa initiinta seu Dein gade me ben. Sc Silueit.Mnsa I., Q. γι ratione habita stipendi lustentati igitur obseruandum est, ut quotidie ibi celebretur, siue per se, siue per hun tiait Siluest. ver b. Milia 6. vltimo Quaelibet ecclesiis collegiata,
etiamconixentus tenentur celebraretis qualibet heb8omada unis nullam
de mortuis δε quotidie collegialiter fiam missam, vel de Feria, vel de Saetis, vel de mortuis . Atq; etiam sunt Graii misis ρriirutae, pro qui si La: stimatio,cum ad exiluendos his bus eleemostnae sunt recept , de trum,' rum scinpulos,munm
diui si maxime .necessarium ad obstinuandum ruerit. Et hilo minui quotidianis capitulis , de aliis suffraωgijs,quae extra laeti solent defuncti
qui talia sacruacia petieratu. Iam diuina misericordia, subueula MI,
Iom Quaerituretire inrisas disspen Dizes prouentin Ecclamβω pro eis C centιas sustentationis, quoni Odo ista decerata Meltigatur, ne peccent fi audentur illi, qui eleemosynas largiti sunt. Et si numerus missarum dicendatum sit valde magnus,ac lacer Mes pauci,respectu earum, Concit. Tridentidat facultatem Episcopis ac Praetectis iacerdotum, ut statuant quicquid magis ad Dei honorem dc
mirum,atque eccletiarum utilitatem viliterint expedire ita tamen, ut eoru semper derunctorum commemora tionat, qui proluarum animarum salute, ea ad pios usus reliquerunt, leti. I. . . Propterea in cap. stis si
uersi Bononi relebrato,animas M. in Conuentu noli rorata. Praedicato Tum,Patres nostri,ut ipsi Coneil. praedicto parerent,iusserunt oibus Pri ribus, alijs praesidentibus nostr rum conuentutim iii. virtuae Spiritus saneti, ut insta mensem, a notitia D spondetur, quamuis de hac rea A teria late tractauerimus in primo libro nota impressio. q. δ. t. men quaedam particularia, natavistincte uetunt expresta, ut m Od tauta sumus. Et primo dicimus, secudum Cordubam, quod sub decentia
sustentationis comprehenduntur ex praesentium, maior Praelarus,cumiri P ecceationes,& amicabilia conuiuia, bus patribus, qua a tonsi liis Olena esse in conuentu,omnes militias,quae defunctorum testamentis relicta, de ac nuem usum in receptae, Ut perpe
tvd,vel singulisve aliquibus diebus
deurminare diretεtur, uinumerum zedigant, Ac ex alia parte, summam
sisendii siue eleemosinae, quae pro
moderata tamen,& donationes, derat gratia gratitudinis, no quideparasitis, sed alijs personis rationabilitet exhibitae, secudum qiralitatem , di condituenem gradus ti dignit iis, vel status sui, dormionis, ubi ta intcs clericii tona Drantur: BCn ad pom
230쪽
rh Archidiaconus,quam simplex be A falsi inhabilitantem huiusmodi Gneficiatus. Plina Epilcopus, ut si licularica ad bona paterna recipien. debi .& ricinotabilitet, anileabile
ter vitii in degant in quibus omni- has modiciisHeessus non vitiat, Diu
Dite venialiter Notabilis excessus mortalis est, secudum D. Aug.d. L .
men esse contra Sotum de Iulii. iure,q. .art. q. libro Io. Vbi non obligans Episcopum aderogandum omnia superfluentia ad suum statum inpias causas, vel pauperes, assirmat, quod si et aut eo plura Episcopus
nabet ducatorum millia, si quartam partem in pauperes, aut pios, is erogauerit, ab omnibus celebitui suo
debito fecisse satis Unde insert 'dlicet non possit Episcopiis largiri colanguineis, unde locuplete creat primogenitorum iura, sed bene quate nus illi stata mutare pol lint, ut absq; necessitate deinceps vitam ducant. Haec Ludou. Lopegie 162. .par.
Y6 I. Quaeritur, si clericus alicuisidei commmissario concredit bonas , νt ipse ea tradat filio uo ueratimo. An -- rasiter peccet, ct teneat ilia datιMREspondetur, nullatenus tenere ea dona filio clerici dare, etiam si pollicitus fuerit id facere, neque retinere potest, i mortaliter peccat ea accipiendo, de filius restituere ten tur,quia huiusmodi fidei commissio, de illorum bonorum traditio, Mili
rumper filium clerici acquisitio est cortra lesem humanam iustam in reda, ct retinenda. est hane conclusionustatuit Scit. ibi supra citatus,de lustia& rei lih. q. q. I anni P rgo non po- teli talis comistio, neque traditio bonorum, neque intentio fieri.
Secunda conc lusio.Tuta conscientia,esericus bona sua amico relinquere potest, non sub conditione, ut careddat tilio, sed absolute, dum scilicet, amicus sub illa conditione ii 5 recipiat loco fit ij, sed tanquam suasi bivere,&absolute donata, etiamsi cleticus fiduciam certam conceperit,
quod amicus traditurus sit ea filio, 6 illi alias non relinqueret Patre. quia licet lex filium illegitimum clerici ad illa bona paterna acquirenda, retine da inhabilem receriti, tamen illum amicunt incapacem donationis illorum bonorum absolute sibi factae lex non reddit:Quaroetali donatione priuari non valet. imo per am si condemnari non potest, nisi probe-rur prei sumptio, scilicet, quod ideo te ceperit, ut redderet filio clerici. Sed quid luctatis amicus donatarius absolutus, de sine conditione de illis bonis poterit faceres Huius rei gratia sit tertia coclusio Amicus clerici in casu praedictae conclusionis, potest ea bona sibi donata tuta conis scientia retinere, o potest licite tanquam propria bona sua, fic non clerici iam ea donare, si vult filio clerici, dein conscientia talis donatio tenebit Meus est, si ut supra di ximu sis hidnnalici faeta no est absolute, sed sub conditione, ut ea bona redderentur elem ei filio . Quia tune neque dona tio facti amico tenuit, neqj ipse amis