Annales rerum belli domique ab Austriacis Habspurgicae gentis principibus, a Rudolpho primo, vsque ad Carolum 5. gestarum ... Per Gerardum De Roo, serenissimi Austriae archiducis Ferdinandi &c. olim bibliothecarium congesti, & Conradi Decij à VVeyden

발행: 1592년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

ma eorundem.

Testes adhibui

Friderisus vota

HII TORIAE AUSTRIA CIS, culo Germanis sermone habeantur, quo ab exteris quoq; harum rerum studiosis intelligantur, non alas re facturus esse videor, sicorum argumcntum suo compendio hic inseruero. Prioris igitur summa haec esti Testantur uterq;, se ad Dei honorem,ccclesiς obsequium,& reipublicς ac subditorum tranquillitatem, pacem inter se perpetuam & foedus fecisse,ex bonorum utriusque ordinis virorum consilio, in has conditiones: Vti Rom. Imperium, cui uterque inauguratus esici, ambo simul summo studio, fide, industriat administrent,alter alterum pro virili iuvet, Datris loco habeat. Uterque Rom. regis titulum usurpet, eodem in honore sit. Quicquid alteruter seorsum agit,id suo & alterius nomine actum este declaret. Duo sigilla fiant, in suo quisque alterius nomen priore loco poni jubeat. In rebus maioris momenti,&Imperi j benefici js conserendis, uter prior illa tribuerit, is ab accipiente fidem suo & collegς nomine recipiat. Neuter vero sine alterius consensu oppid arces, dominia, aut quaevis alia ab Imperio ad alienos deuolui patiatur. Quod si alterutrum in Italiam ire coligerit, is collegae nomine agendi potestatem accipiat, candem in Germania manenti relinquat. Quς Ludovicus rex filio suo Marchi oui Brandem burgico,&Marchioni Morauiae genero concessi, Fridericus

approbet, Si qua ab utroque pluribus concessa sunt,ea qui in possemone sunt retineant. Quicquid alter statuit, alter id ratum habeat , & quicunque alterum laedit, utrunq; ut1 unum cundem laesisse videatur, alterq; iniuriam alterius uti suam persequatur. Haec ad ultimum vitae halitum, uterque se bona fide seruaturum, iuret.

Haec fere est prioris diplomatis sententia, cui testes adscripti sunt Berchiold' Comes Hennebergicus, Fridericus Burggravius No-rimbergensis,&alii multi. In altero Ludovicus Rom. regis dignitatem & titulum Friderico se conccdere ic statur,co iure usurpandum,ac si a summo pontifice confirmatum haberet. Lagius prς terhςc in Annalibus exempla recenseri dicit ab utroque principe data,ab eo anno, quo pridericus liberatus fuit, vigesimo luinto scilicet. Plura apud eundem habentur, nos fortalle nimis diu his immorati ad rerum gestarum seriem reuertemur. Fridericus rex Viennam reuersus summa cum laetitia excipitur, persolutisq; D. Augustino votis barbam detruncatam Hungariae regi mittit. Leo pol diis vero, quoad vixit, offensum in Ludovicum animum non

162쪽

LIBER TERTIV . S. . 97 deposuit, sed Ponti scis anathemate fretus, omnia in ipsum hostilia molitus cst. Cumq; Spiram Nemctum bello aggredi parat et,5

mcdici ci cicin rebus interponendam, ncq; corporis constitu tionem tot laboribus diutius ferendis elle, contenderem, Argon 'toratum prosectus, nobilium foeminarum commercio animum oblectare studet, mox acri febre correptus quam atra bilis,pccurli risi croici si iritus morbus, comitabatun in aedibus Ocnsen- L pel Φρ ,stainiorum cx nac vita cmigrauit,anno citis seculi sexto & vigesis ' ρ mo, pridie Calend. Marti j. Lagius mense Iulio mortuum dicit.

Duas L copoldus ex pr dicta Catharina Sabaudiς Ducis 'ata, reliquit filias, quarum maior Catharina, Domino a Cusim vuCoucy Gallo nupsit, minor Agnes, Boleilao duci Suidnietio &

sisset, ducatui vi l ad nonagesimum lccundum unxi, quo Obiit, his mei vidua cum laude praehiit. Henricus i lcm Austriacus domum cX Missa rems Bocinia dimissus, altero post Leopolaum fratrem anno, e viui S gurium excellit. Uxorem habuit, Elisabethapa Ruperti Comitis Virnen bergi filia, ex qua prolem non suscepit. Corpus eius in Ergo uiam deportatum, in cccii0bio Campi regi jiepclitur. Resert Auctinus,

non steti iste promissis Fridcticu, axq; id ὀ Principes itcrum conueni sic Oς ni pontum. De promit solum fide, fides penes ipsum sit, ego in Putscliij analcctis inuenio, Ludovicum tino vigesimo septimo, illuc cum uxore Margayctha profectum , Omnes cum Austriaco controucrsias composui te & Ditnaaningam, Salisburgens praetuli Friderico creptam, restitui iussisse.

Fridericus verbrex, etsi a Ioanne Pontifice, qui Ludovicum oderat, sepius uti in Italiam venirct incitaretur, ire ramen noluit,

neq; aliquid memoria dignum postea gesti t, sed quorundam ho- --rλ Hiraminum perfidiam exosus, quietam vitam amplexus est , SI Maur-bachium Carthusanorum coenobium in Viennensi Sylva condidit. Ludovicus verὁa Gibellinis prius,deinde Nab ipsis Romanis vocatus,in Italiam profectus est, & a tua factionc, quae munirtistima quaeq; loca occupauerat, Romam deductus, nouum pontificem creat, Petrum de Corbaria Franciscanum, qui assumpto rit, L ci M. Nicolai quinti nomine, Ioannem Auinione agcntem, hqrcti Cum msit pontifex. declarat,& pontificatu abdicatum diris deuouci. Ioannes tamen, hunc suum Antipapam Auenionem perductum, in ordinem co-

163쪽

ys HISTORIAE AVSTRIA CAE,

git, & perpetuo carceri mancipat. Antequam ex Italia reuerteretur Ludovicus, jam a Cardinali bus coronatus, Fridericus ob per-lsessas multas in captiuitate aerumnas,lento quodam morbo pau-atim tabcscens, superueniente dysenteria,cxtinctus est,anno tricesimo. Mors eius veneni suspicione non caruit, quod nonnulli a 'Herici DL foemina quadam exhibitum, alij aliter tradunt. ooijt in arce Gu- in ire, tensiain. Corpus eiusMaurbacliij propria fundatione a monachi

conditum. Elisabetha Aragonia filium unum Frideri cum secundum in pueritia mortuum & duas procreauit filias, Elisabetham, quae Ioanni Bolaniae regi desponsa,ante nuptias obi jt, & Annam, quae Poloniae regis filio promissa, cum is quoque mortuus esset, Ludovico Romano Bauariae principi,&post eius obitum,Ioanni Comiti Goricio nupsit,quo de ipso mortuo, nulla suscepta prole, Coenobium D. Clarae Uiennae,ex sua dote condidit,ubi reliquum

tr. vitae tempus,monialibus praefuit.

Friderico mortuo, Austriacarum ditionum gubernacula ad O tionem, cognomine hilarem sue iocosum & Albertum secundum siue contractum fratres germanos deuoluta sunt, quorum Otto,instinebi,uti serebatur,Ioannis ponti scis, sub reditum Ludovici Caesaris ex Italia,Columbariam valido cum exercitu obsederat. Ad eam liberandam ciam Ludovicus aduolaret, obuium in itinere habuit Ioannem Boenitae regem, qui eo tempore ad Henricum Carinthic Ducem,uti matrimonium intersitum suum Io- . , annem,&Marsyaretham illius filiam conciliaret, proficiscebatur.

m M C saram me inium te quali arbitrum honorarium interponens, Ludovi-σrismus. cum Caesarem & Austriacos in concordiam reduxit,& Caesar Ottoni pro belli sumptibus viginti aureum numum millia pactus quatuor Imperij ciuitates pignori tradidit; Scha husium, Rhein-feldam, Neoburgum, & Tigurum. Cum vero Tigurini reclamarent,& ne abImperio destraserentur, maiorum sibi priuilegijs is dultum esse, lemonstrarent,Brisaciam Ottoni proTiguro datum, qui paulo post Augustae,in verba Imperatoris minuit. Ex eo tempore, firma & fida pax inter ipsos fiat cum m Ioannes Bocntiae rex, circa ea tempora,in Gallias ad regem Philippum iturus eset, Otto& Albertus literas illi ad pontificem dedere,quibus,acceptis,cui nex itinere Auenionem cliuertisset, omnem operam & conatum

adhibuit,uti summos Christianae reipublicae monarchas, in concordiam

164쪽

LIBER TERTIUS. 99 cordiam redigeret. Id antequam fieri potuit, ponti sex e vita migrauit,in cuius locum suffectus est. Benedictus, eo nomine duodecimus, anno supra mille trecentos trigesimo quarto. Is statim MMA Duo ubi pontificatum iniisset,censuras a Ioanne in Ludovicum factas, co firmauit. Ea res, nouorum pGermaniam motuum, causa exti tit. In Italia item, minuti ciuitatum tyranni, inter se tumultuabatur,& quisque,quod poterat, ad se trahebat. Brixiani vero contra Bergomates, Ioannem Bociniae regem, in Italiam ad se suaq; de- nais, fendenda,vocabant,&pontifex nulla ipsum reuerentia Ludovi- rex Italia cum Ct,Vti neq; caeteros principes teneri,adfirmabat, uti qui in discor- exercitu r dia electus, nunquam ab Ecclesia confirmatus, sed ambitus & in obedientiae ab eadem condemnatus, Imperium nullo iure usurparet. Ioannes itaq; cum ingenti exercitu Italiam ingressus, cum pontificiis se coniunxit. Ea res, iis in praesens tantum Cesaris animum ab eo alienavit, sed imposterum ipsi & stio ipsius, detrimeto fuit. Cum enim anno trigesimo quinto, Henricus Carininius, extremum suum clausisset diem, Caesar praeterito illius filio, qui in Margaretham unicam Henrici hqredem nabebat uxorem squam ob repandi oris vitium Maultasch vulgo vocabant) Carintniam, Carniolam,&adiunctas illis regiones, Austriacis fratribus infidem contulit, sola Tirotensi ditione Margaret hae relicta. Ioannes A. . rex ex Italia reuertus, apud Imperil principes grauiter conqueri tur, filio suo magnam neri iuriam ,eius uxorem, paterna haereditate spoliati,multisq; argumentis & exemplis, causam suam agit. Curinthia ad Respondet Caesar, pro iure suo licere sibi, ditiones absque melio- Austriacos pediris scxus haerede,ad imperium reuolutas, pro eius commodo qui- 'bus videretur, adsignare, constare sibi facti sui rationes &causas, easque prouincias Austriae vicinas, non alio modo quietiores, &Imperio obsequentiores fore, quam si ab Austriacis gubernentur. Hac re offensus rex, inimicum in Caesarem,& Austriacos ani- .. mum induit. Iritatus eadem re, Henricus Bauariae secundae Dux, qui Tirotensis reguli sororem duxerat,cum hoc isso,&altero eius o MPmi sis fratre Carolo Morauiae rectore qui postea Caesar scit foedus infriata, Lum Austriacos init, bellumque iis, communi omnium nomine, in- maecunt. dicit. Idem etiam de Imperio in spem venit, igitur censuram Ecclesiasticam, cui hactenus nittit tribuerat, refricat, facile futurum sperans, uti deiecto a rerum gubernaculis Ludovico, ipse soceri I 1 opibus

165쪽

HII TORIAE AUSTRIA CAE,

opibus adiutus,ad Imperium perueniat. Itaque contractis ex Bo mi a&Morauia militibus,Neoburgum prope Schardingam obsidet, sed Ludovico Patauium versus ducente,obsidionem soluit. Inter haec Boemiae rex domum profectus, & a suis de toto negocio edoctus,cum Henrici Bauari generi sui copiis,sitas coniungit, Austriae fines, qua Morauiae contermina esl, invadit, ferro &igni agros late perpopulatur, oppidis nonnullis occupatis, Be dictum Uverdem bergicum,& Henricum ac Ioanne fratres Henrici Lippensis filios imponit. Otto in altera Danubi j ripa erat, sed ab H ungaris &Polonis, qui suppetias venerant, destitutus, ho-Ludou. rex - stium conatus inhibere non poterat, itaq; auxilia a Ludovico i in pq ' plorat. Is cum V datrico Vvirtembergico,&Guillelmo Iulia cen- s, secundo Danubio Viennam descendit,ibique Iuliacensem, cui nupta erat Impcratricis soror, ducem creat. Inde Bocmis obuiam ire parat,de quibus iam otio pleraq; loca, per negligentiam praefectorum male custodita, recuperauerat. Interuentu quorundam

procerum,quibus bella ciuilia inter cognatos & Mnes cordi non erant, induciae fiunt, ante quarum exitum, Lincij prius, deinde Neostadij conuentus indicitur, tandemque pax inter principespis isti, pes fit,nouj P snstatibus confirmatur. Ottoni enim, qui prioremmbi A men coniugem Elisabetham Stephani Bauari filiam, amiserat, Annao Bauaros. regis Boemiae filia:& Ioanni Henrici Bauari filio, Elisabeth a Caesaris filia, despondetur. Inter haec augebatur indies fatalis inter fiontificem &Caesarem dii cordia, quam pro viribus alcbat Galorum rex. Pontifex diris execrationibus in Ludovicum dctonabat , hic ab illo ad oecumenicum concilium prouocabat, multaq; cum principibus & reliquis Imperi j ordinibus, de iniquis illius Cor a pρη δ' actionibus conquerebatur, quin &scripto publice edito, legiti-μς μή C mum se Imperatorem esse, neq; a pontifice rei j ci debere, demon t ''' strabat , erant ex princi ei bus nonnulli, qui anathematς nςgle cto, Imperatoris partes fouebant. Ecclesialli vero proceres,diuersis inter se studiis decertabant. Caesar enim cos, qui cum pon tifice contra se sentiebant, dignitate 5 redditibus spoliabat, alios in eorum locum subrogabat. Multi igitur ex proceribus, & sacer-m- isti ore dotum Vulgo, Auenionem, multi Romam, iniurias quel una i Aciba quidem gra- quorum maior pars, exhausto viatico, cum nillil illis praeter vcr- tu dantur. ba, nec ea ipsa gratis darentur, in Germaniam reuersi, Caesaris se

partibus

166쪽

LIBER TERTIUS. Iorpartibus adjunxere. Ex ijs disertissimum quenq;, Ludovicus concio natores csὶς jubet,qui causam suam ad populum pro concione

agerent. Audiebatur in omnibus sere concionibus, de C saris cupontifice controuersia, danda esse Caesari quae Caesaris sunt, recte cum atque ordine ad concilium prouocalle,& his similia. Contra principes illi, qui Ludovicum oclerant, per suos item concionatores, singulis diebus festis, excommunicationis diploma, promul Fari jubent. Hos Caesar per praefectos suos bello aggreditur, minissent icratq; deploratissimus Germaniς status.Neq; interim per Italiam res erant quietiores, Guelphi profligatis ubiq; Gibellinis, rerum l)otiebantur, & pontifex missis Roma, Mediolanum, & alias Italae ciuitates legaris, oportuna sibi contra Caesarem prςsidia comparabat. Omnia persequi, uti longum,ita neq; instituti nostri Q

ret. Ad Austriacos itaque nostros reuertemur.

Anno tricesimo octauo obi jt Otto, relictis ex priore Contu s. se duobus filiis, Friderico I crtio,&Lcopoldo hac appellatione otio Osuini

1ccundo. Corpus eius in Nouo monte Stiriae monasterio, quod obm.

ipse fundauerat, conditum est. Huic in delitijs fuere, Otto Fuch-sius eques Francus, cui a rusticorum odio Neidhardo cognomen datum,&Vvigandus a Teben, Parochus Calembergicus,V Missis, terq; iocandi & scurrandi artificio insignes,magni'; magis quam boni apud vulgum nominis. Solus igitur jam ex tam numerosa Alberti Caesaris prole, supereat Albertus secundus, cui ab euentu

prius Contracto, mox a prudentia&rerumgcrendarum dexteritatc , Sapienti cognomen fuit, non minus cnim animi prudentia Valebat, quam corporis membris aeger erat, illius dotibus, huius Albertus Comdcfectum, benigne compensante natura. Vitium hoc, illi, ex ve- thue S neno obuenisse inuenio, quod iuueni datum, medici suis antido- ' ε' tis a corde ad extima corporis mebra derivarant. Is sacris primum

destinatus, & in Patavi ensem praesulem electus, quod nullam ex fratribus prolem esse videret, Albertum Alberti Saxoniae Ducis, ex Agnete amita sua filium,in suum locum promouit, & a Ponti fice Max. sacris absolutus, uxorem duxit Ioannam Udatrici Vltimi Miut ita,

Ferretaru Comitis filiam, ex quo matrimonio nam Ottonis filiJ mistim Areret, non diu super vixere inclyta haec familia instaurata est. Primi S alI- rum ultimus.

quod annis,adeccilla fratrum, pax Alberto,&quicta gubernationis initia fuere. Anno quadragesimo eius seculi, cum sub finem

167쪽

Ioann. Bauaria Dux otii. Climes Sextus.

Roberti sub

regu mors.

161 HISTORIAE AUSTRIA CAE, superioris anni Ioannes Bauariae Dux obijsset, haereditatem eius Fridericus &Lcopo idus Austriaci, Ottonis ex Elisabeth a Bauara fili j,adire volebant , etsi sunt, qui, Leo pol dum non ex illa, scd ex Anna, secunda Ottonis uxore, natum fuisse, S: Frideri cum solum deBauaria contendisse dicant. Ambiebat eande Adolphus quoq;, Rudolphi Palatini filius, sed Imperator Ludovicus, uno gradu

propior,reliquis praelatus est. Interim Benedicto Papa civi uis sublato, successit Clemens Sextus, Gallorum regi unice charus. Is Ludovicum non jam bullis, sed bellis aggredi decreuerat, nisi inopina Roberti Apuliae regis mors, consilium hoc mutare coegisset. Is enim in lecto suo apud coniugem Ioannam caedis uti serebaturὶ consciam, a sicarijs obtruncatus est. Hac de causa omisso bello, Clemens,diras a maioribus in Caesarem motas, prosequitur, neq; antea desistit, quam Carolus Morauiς praefectiis Boemi situs,co ipsum cligeretur, qui tamen,quoaci Ludovicus vixit, Imperiu

usurpare non potuit. Ludovicus igitur, uti&ipse vires suas confirmaret, Angliae regem sibi amicitia & foedere coniungit,isq; filiam

suam, nouem annos tum natam, Monachium ad ipsum mitti

cum quadraginta aurcum uummum millibus, quς Friderico Austriaco, Ottonis filio, in matrimonium daretur. Cum vero Caesar pecuniam illam non traderet, neq; Fridericus desponsam traduceret, Anglic rex, filiam in Angliam reduci iussit. Legatis tamen eo missis,instituta desponsalibus actio est, sed Fridericus anno quadragesimo quarto iupra mille trecentos, immaturo fato obiit, quem Leopoldus frater sequenti anno secutus cst. Ambo apud patrem sepulti sunt. Solus igitur ex Austriacis Albertus, omnibus illorum ditionibus praeerat, cui cum diuturna pax fuerat, bellum tandem cum Tigurinis exortum est, de quo paulo altius repetenda erunt initia. Ante annos aliquot Tigurini magistratum duo dccim virum, quod peculatum fecisse, & nimis impotenter dominari dicerentur, solum vertere coegerant, nouum m reipublicae statum introduxerant. Qui ciuitate pulsi erant,ad Austriacorum pri sectos, per vicinam Ergouiam se contulere. Imprimis vero Ioannem Haboburgicum Comite, cuius patrem, anno tricesimo scptimo, isdem Tigurini, in proelio occiderant, in suas partes adducunt, isq; Ra- persuillam illis concedit, unde magna ciuibus incommoda,quo - tidie

168쪽

LIBER TERTIUS. to

tidie adserebant. Anno demum eius seculi quinquagesimo,Ioannes cum confoederatis Tigurinorum exulibus, quosdam ex suis, δ 3 s nin urbem clam praemisit, cum& nonnullos ex civibus conscios ε' δ'

naberet, noctu quadam adueniens,occupare Vrbem itatuit, ciues

vero detecta fraude, ad arma excitati, post primam velitationcm, capitur. ipsum cum aliis quibusdam capiunt, quibus in vincula coniectis, egressi Rapersvillam & vicina quaedam loca expugnant, ciues in sua verba iurare cogunt, agrosq; Habsburgicorum perpopulantur,id quod absq; Austriacorum damno seri non poterat. Contra qui Austriacis addicti erant, atque inter ipsos primi V valdiaeria V oemia SullZ,Tigurinos, quos extra urbis pomeria nancisci potucre,spoliant, & captiuos abducunt. Iuvabant illos Basilea& Argentoratum,quod videntcs Tigurini,ccntum Basileenses ciues,&septuaginta Argentoratenses qui ad Diuam Virginem Eremitanam relligionis causa ierantὶ capiunt, non nisi numerata fatis magna pecunia dimisiuri. Itaque Basilea, Argentoratum, Columbaria, Friburgum,& Selestadium ciuitates, cum Austriacis praefectis, foedus faciunt,Tigurum obsidere parant. Tigurini, uti ciuitatum animos sibi aequiores redderent, captiuos sine precio domum ire permittunt, utq;&ipsi contra hostium Vires se munirent, quod αὐ&, hellum sibi imminere ab Alberto prouidebant, auxilia a Carolo iis, sar Quarto qui tum, Ludovico, ad annum quadragesimum septimum,ex a poplexia in venatu extincto, rerum potiebatur postulant,quae cum nulla aduenirent, foedus cum Lucernatibus, Uriis, S uitensibus, de Unde rvvaldis faciunt. Albertus igitur, ne&alij

tumultuarentur veritus, in Ego uiam se confert, missisque neruicina loca nunciis, suos omnes Pontes vulgo Brugas ad consultandum de rebus communibus, conuocat, Uenerunt eo &Tigurinorum legati, cum quibus, de illata sibi suisque subditis iniuria, expostulat Albertus, quod etsi a Ioanne Habsburgico laesos se Albertus eum

esse interpretarentur, non tamen Rapersvillam, Z alia ditionis D risum 'Austriacae loca,bello non denunciato, inuadere debuissent, eaq;. ' uti in integrum relli tuta, sibi reddantur, de Ioannes ex custodia dimittatur, petit. Tigurini contra, iniuriarum initia non abs sς, - .sed ab Habsburgicis orta, quibus Austriaci yraefecti auxilia Vir his, Disoram

res S: arma sua coniunxissent, neque ad restitutioncm teneri, ob dei.

qui sui defendendi causa,iusta in hostes arma sumpsere. Albcrtus

169쪽

to HISTORIAE AUSTRIA CAE,

itaque circa medium Septembrem, contractis omnibus copiis, qui Alberto II. in Tigurinorum agrum ducit. Fuere cum eo, Ludovicus Marchiose a ma Brandemburgicus, Fridericus Dux Tecciorum. Item Vrsplingiorum Dux,&Bumgrauius Norimbergensis Principes, Herbipo- , , , , , tensis,Frisii genus,Babenbergensis, Constantientis, Basileensis, & Curiensis episcopi, Comites item viginti sex, Eberhardus V vir-tembergicus Supremus agminis ductor, Ludovicus Oetingensis, VI. Disi Z FridericuS Ortem burgicus, Albertus & Henricus Nellen burgici, Smalenccit duo, Tettia angis duo, Furthenbergii duo,TEierstaini j tres, Habiburgicus unus, unus item Liburgicus, Rudolphus&TTVLComites. HermannusVverden bergici,Uvilhelmus Κirchbergicus, Immerus Stram ergius, Neoburgensis, Nidouius, Petrus Arbergicus, Hermanus Friburgius, Zollerensis & Metburgius. Ad hos auxiliactiam miserant Argentoratenses, Basileenses, Bernates, Friburgici, Sol odorenses,Constancienses, Brisacenses, Schastu sienses, &II. ciuitates. Neoburgici. Aderant & a Comite Allobrogum, haud spernendae copiae. Ad sedecim millia equites Si pedites in castris fuisse inuenio. Stum p fius duo equitum, viginti peditu millia recensuit. Ti- furini de ipsit auxilia a confoederatis accersunt,quςq; & resistendo osti,& ferendae obsidioni sunt, parant. Fridericus vero Toggen- burgicus, Herdegius Rechberge rus,equitum Rhodiorum magister Vadisollae,Cunradus Berensellius, & alij nonnulli proceres, belli, quod citra vicinorum iniuriam geri non potest, incommoda considerantes,melius se utrique parti, si neutri coniungantur, consulturos rati, medios se laquam arbitros interponunt, de assidue inter Alberti castra atque urbem obequitantes,eb rem addu-

e dunt , uti omnis controuersia, Agnetis Andreae quondam Hvn-- ρμγεμ gariae rectis viduae arbitrio decidenda committeretur, cui Albere duos quos vellet, totidem Tigurini assessoreswx suis adiungerent, quodq; ipsi ,vel maior eorum pars decerneret, id viriq; pro rato de

irrevocabili acciperet. Tigurini hac coditione contenti, hoc tantum excipiebant, ne quid contra ipsorum iura,immunitates, consuetudines,& foedera facere cogerentur. Ne vero per eos stare videretur, quo minus concordia procederet, sedecim optimates ex

suis obsides,principi dant,donec lata ab Agnete & cς teris arbitris

sententia,executioni daretur. Eatum magna cum vitae sanctimonia, in monasterio Campi regij svulgo Κunigsset d) procul homi

170쪽

se illo

LIBER TERTIV s. Iosnum coetu Sc aulae strepitu vitam degebat. Viderat marito Rege mum adhuc vivo, magnos in Hungaria tumultus, & iluxam prochrum PM fidem, viderat paucis annis post, parentem Caesarem, nefando parricidio interfectum: Credibile est humanas res perolam, reliquum aetatis Deo consecrasti, iuuencula erat cum virum amisit, sed tandem ad octoginta annos cam peruenisse assirmat Sunthemius. Agnes igitur summo cum studio, paccm inter fratrem mi-gurinos,eorumq; confoederatos componere adnixa, nihil essice 'μ δ trare potuit. Vtra vcro pars, nouam bello causam dederit, parum in-'. Licrauctores conuenit. Obsides ab Alberto detentos quidam reserunt, causam non addunt. Iacobus a Κiungeis bouen, Tigurinos

dicit arbitrorum sententia minus contentos, arma arripuille. Itaq;

Albertus bellum S: ipse cotinuat, oppida circum uicina, praesidi js munit, fiunt quotidie excursiones, agri evastantur, multa utrinq; damna&incommoda accipiuntur. Tandem, ipso natali seruatoris nostridie, Tigurini, cum aliquot Alberti milites Badenae esse, per exploratores didicis scnt adcrant inter illos trecenti cquites rigariri Argento rates esὶ facto clam itinere,de nocte ipsos aggredi statue-sriacosim orant, sed antequam co peruenire potuerunt; jam illi in tutum se receperant. Itaque Tigurini, balneas quae extra oppidum crant,& vicinas quas iam casas exussere, hinc domum reuersuri, Frcu- denouiam pagum, ex intinere aggressi, diripuerunt, domibus ignem injecerunt. Postridie, qui D. Stephano Prothomartyri sacer est, Austriaci ad quatuor pugnatorum millia, oppido egresse si, Tigurinos prope Tatvillam, non longe a Badena, assequuti sent. Erant cum illis recentes peditum copiae, quas Ioannes El- lerbachius, Principis cubicularius, ex Athesina regione conscriptos,illis diebus adduxerat, de quorum aduentu, nihil etiamnum inaudierant Tigurini. Igitur Rudolphus Brunus, eorum praesc- Rudo Munus.ctus,hostium multitudine, ncc opinata, torritus, cum in ima valle, secum suis esse,&cditiora circum loca ab hostibus occupari, videret, citato equo, relictis suis, Tigurum versus abiit, uti caesis quod timebat militibus, urbi praesidio esset. Ea res ne trepidatio nem adferret, prudenter admodum cauit Mannesus quidam, qui in praesecti locum succedens, bono animo ciues esse iubet,profectum se conscio, Rudolphum, cum maioribus extemplo copiis adfuturum, itaque virum sequiique praestaret, strenuam patriae operam

SEARCH

MENU NAVIGATION