장음표시 사용
31쪽
Regno in iusta expulsus. ad Cluniacenses Monasti.
cam vitam prolatas fuerat, & sacrum Diaconatus oris dinem, hortatu Ahiatis, hasceperat, ad Regnum M iorum suorum rediret, & uxorem duceret . ut suis Baronius exIoanne Longino accuratissimo Polonorum Historiae scriptore narrat .' annos decem & amplius sederat Benedictus lx. cum Romani. anno Mxliv. illius vitiorum pertaesi, eum opera Ptolomaei Cons
lis expulerunt, & in Sedem Apostolicam, canonica parvi pendentes Decreta, intruserunt Iaaunem Epi- Icopum Sabinensem, qui multis artibus, & profusa pecunia, sibi ad supremam Ecelesiae dignitatem aditum aperuit, & appellatus est Silvester I ri. Hanc At ii papam post tres menses Beniam,s Ix.Tusculanorum Comitum auxilio a Pontificatus Cathedra exturbavit. Urbe expulit , & summum. quod amiserat, Sace
dotium recepit, erisinos tamen mores minime m tavit. Hoc interim temporis spatio presbyter quidam Gratianus persuasit tam Benedicto a x. quam ΠΙ- vestram. ut numera Ia pecunia, Pontificatu cederent. & Beueiacto I x. qui majoris videbatur auctoritatis, redditus Angliae reliquit. Hoc pacto Gratiarens ejectns est Pontifex Romanus, di Etusque Gregorius vi. Nonnulli Scriptores Ecclesastici, quos inter censentur Baromus, Natalis Alexis-re, aliique is cuti Ortonem Fri sensem, affirmant, quatuor tum Temporis Pontifices Sedem Romanam tenuisse, videlicet Benedictum IX. Si estrum III. & alium quemdamJoann m, quos simoniacos stilla ultro fatentur. led illis addunt Gν portam vi. eumque distinguunt a tribus istis simoniacis Pontificibus, qui per livi tempora Romanam afflixerunt Ecclesiam, nec solum a simoniae labe Gregιrium vi. vindicant, verum etiam illum exhibent tanquam Ecesesiae liberatorem, ut pote, qui pecuniam ad redimendam dumtaxat Ecclesiae quierem tribus hisce Pontificibus simoniacis dederit, ut dignitate cederent. At, doctissimus Pagius in sua Cratica ad annuin Maeram probat ex Scripto ribus antiquioribus Otrone Frisineensi qui centum circiter annis post Greginii n. deposi i ionem Chrom con siviam incultravit tres tantum id temporis sursia Pontifices. videlicet Penedictum IX. Silvestrum III.& Gregortam vi. cuius remerat electionem pariter simoniacam fuisse, evincit idem Parius ex Hermauno Contracto, ex Victore III. Romano Pontifice. Ne ex ementa II. Papa, qui in Gregorii VI. in Synodo Sutriensi depositi. locum sustectus est. At enim , Hermannus Contractus in suo Chtonico scribit, in Sy.
nodo Sutriensi, e Dorroneorum Pontificum dia gentius ventilaea, Gretorium VI. eonυictum, pasorali Metilo fui se prisattim, oe omnium tam Rumauorum, quam alioram agens Clement in II. Pontificem Romanum esse electum. Victor III. Papa libro g. Dix- Iogorum refert. Benedictum IX. non parva pecunia a Gregorio VI. accepta Sirmmum Sarerdotium ei reliquisse. & Homicum Germaniae Regem rus ilios. qtii inius s.lieam Sedem in feram, eum consilioer auctoritate Concitii iusto demtisse. er ipsum mei Gregoritim VI. poli rem a Synodo Sutriensi di se ussam. agnovisse, se nonpos justo honorem tu uti Saeerdotii administrare. aesemetipsum Ponti alibas indumentis exuisse. Denique, inemens II. qui, deposito Gregiario VI. electus est in Synodo Sutriensi Romanus
Poniti ex, in Moi Pontificio, quod ad Ecclesia in Graves Hist. Ecel. Tom. IV.
Bambergensem cuius antea erat Episcopus statima sua coronatione misit, extatque in libro . quem de αυιs Bamberstensibus Grattaerias edidit Ingolstadii. anno MDx I. CIemor, inquam, M. Pontisex Maximus, ac testis oculatus, lociuem de istis tribus Ponisti Mibus Bouedicto I x. Divestro III. oe Gregorio vi. hae habet: explosis tribus tuis. quibus idem nomen Papatus rapina dederis. interiae agmina Sanctorum. qui aderant, Patrum, dignatio caelestis g riae uo'stram indignissimam mediocritatem, cunctu nisibus re
Principis vice fungi. Verum praetermissa ista controversia, an scilicet electio Gregorii vI. Simoniaca se fit, necM hoc unum apud omnes certissimum inadebet, quod, sicut Benedictora Ix. imer legitim Pontifices enumeratur. & talis habetur. etiamsi
inter omnes Hi li ricos conveniat, illum S i in tua.
eum fuisse, ita eari utrobique ratione, Grexmrius ta licet ejus electio Simoniaca fuisset; inter legitim Romanos Pontificas tenseri, & ut talis haberi debet.
qui ea aetate, secuti que temporibus Gregorium v I.
ceu legitimum Pontificem Romana agnovit Eccles a. donec tamen fuerit depositus in Synodo sutriensi annoMxLvi. habita. cui depositi m cor sensit Gre diritiavi. eique stibiogatus est Smoerur natione Saxo. Episcopus Bambergensis, dictus in Pontificatu Cl mens II. qui regimen univolae Ecclesiae invitus murutumque reluctarus suscepit, & oo praeciam functurest. Concilia ad extirpandam Simoniae pestem, quae tum temposis latissime in Italia serpebat, celebra
vitis Henricum lia. Germaniae Regem, & eius ux rem Gnetem Imperiali corona insignivit, & eum eodem Imperatote in Germaniam prosectiis, dum in Italiam postea anno MXLvII. redaret, animam Deo reddidit in Romanis partibus nouo mense promo-tianis suae, inquit Hermannus Contractus . Eodem anno post Gementis II. 'obitum , Benedictus Ix.
Pontificatum iterum invasit , illumque per octamenses & dies decem tenuit, sicut legitur in antiquissimo in. Codice, cuius haec verba Panser
lacet viii. Novembris usque ad Festum S. Moxii, idest, ad d diem xvi L. mensis Iulii anni Mx Lutar. S. Alexio iacium, quo Poppo Bri sinensis Episcopus non vero Brixiensis, ut Librariorum ςrrore legitur in Hermanno Contracto, quem Baronius, aliique exscripserunt electus est Ponti sex Romanus
nutu dc studio Heηrita Imperatoris, dictuique Damastis M. qui, teste Leone Ostiensiti, a. cap. 81. post viginti tres dies apud Praenem vita decessiit. Damas ii. in Sede Pontificia successit Leo Ix. ante Pontificatum Briισο appellatus, Episcopus Tullensis, ex nobilissima Dapsburgensi familia in Alsaria oriundus. In conventu Wormatiensi anno Mx viai. ab II arvo Imperatore, id iuris pessimis illis tem-sor:bue sibi arrogante , Romanus Ponti sex designatus est; Pontificatum tamen suscipere noluit . nec Hret tortas Cleri Aa popiat Romani rem --vem esse Me dissidio eo ensum, inqnit is bis tas eius Archidiaconus in ipsius vita. Eam ob rem sanctissimus ille Pontifex Leo M. Romam eum
I litaebrando Cluniacensi Monacho qui postea C suit
32쪽
regrini habitu prosectus, nudisque pedibus eam in urbem itigressus, maximo Cleri, pupulique Rom. ni conseritu electus est Pontifex Romanus die II. menta Februa ii anni MxI I x. & dte x M. eiusdem mensis, suae erat prima Quadraselimae m. minica, ratu solen mi coniecratus est. Non minus doctrinx, quam lanctitate illultris suit LG IX. Pon. tifex Maximus. Sacra studia iusiter colebat. Psal. terium lingulis diebus recitabat , Misi,que Sacri
scium offerebat. Humi cubabat, cilicio aspero id carnem indutus corpus macerabat. Charitate erat
in pauperes incredibali, ita ut ipsummet Christum Dominum sub serma leprosi, quem in angulo Palatii inventum propriis lublatuin humeris ;n lecto suo collocavit, suscipere meruerit . Quamdiu Ro- mae versatus est, tribus per Hebdomxdam diebus a Lateranensi Ecclesia ad templum S. Petri privato habitu, nodiique pedibus cum duobus aut trihus Clericis psallendo ει orando pergetat. Pacem inter Principes conciliare summopere liuduit. Multa ad collaptam Ecclesiiae restaurandam Discipli. nam Concilia celebravit, quae in Colloquio quarto reseremus. Plura alia ejus praeclara gel H legi possunt in illius vita a IV iberto eius apud Tullenses Archidiacono duobus libris scripta. quae ex ant in tet Acta Sanetorum inensis Aprilis ab Hengehinnio, & PapArachio collecta, ae variis observationibus a viris illis eruditis illustrata . Obiit sanctissimus ille Ponti sex anno MMv. cum sedisset annis sex, mensibus duobus, di diebus novem, vel, ut alii dicunt, diebus septem. Epistola. q ae sub nomine Leoniι IX. Romani Pontificis cete imseris tur, & in qua S. Dion i Reliqnias non rn Galliis, sed in Germania apud Monachos Ratis ponenses aservari dicitur, est plane commentitia & illius Pontificis spuria proles. Quis enim, amabo , ut obiter dicam , sibi persuadeat, Lmnem IX. Pomtificem integerrimum causam etanti momenti ,
Gallis inauditis, iuesicasse. & ex solis Ratisponensium Monachorum responsionibus decretorium νωdicium in favorem illorum serre voluisse Praetere
ea, Auctor illius Epistolae, quae Doni IX. Papae
adlcribitur. aserit, fiammum illum Pontificem ad preces Legatorum Henrici , Francorum Regis , hanc controversam de Reliquiis Sancti D:onisii
in Germania diremisse , cum tamen certum sit ,
Legat s Hinrici Galliarum Regis obnixe postu. las . ne istud negotium Ratilponae confideretur , quod in Dionysiano Monasterio in Gallus peractum esse oporteret . Tertio , eiusdein Epistolae
Auctor scribit, causam illam is ivtissime suste uentilatam , cum tamen altum sit apud omnes allo. rum temporum Sc riptores de illa fabula silentium.
Quarto, fingit 4llius Epistolae scriptor, Ossa Sancti Dicin i per H Iphvm Imperatorem in san.
et i Emmerammi Monasterium fuisse' etranslata , cum tamen antiqui scriptores Gei maniae dicam , v anum dumtaxat Sancti Dionini Hemico Aucti. Imperatori datam fuisse, ideoque post Amul phi tempora. Quinto, ait eiusdem Eprstolae eoni arci nator, Leonem Ic tam Imperialibus, quam
PapAlibus litteris instinctum, Sane hi Dionysii Re- .iquias Monachis Ratisponentibus ad udicasse,
etim tamen eiusmodi Iitterae nunquam visae lue. rint. Alia huius Epi 'olae, '.quae Leoni IX. perperam tribuitur , suppositionis indieia legi possunt
apud Da Bois lib. X. Hist. Eeetesiae Parisiosis
cap. V. Natalem Alexandrum , saeculo IX. in Vira Leonis Ix. sed praesertim apud Dubistium in Historia Monasterii San. Dionysiani . Mortuo Leono IX. anno MMV. ut iam diximus . Hide brandin tunc S. R. E. Subdiaconus a Romanis ad Hemisum Imperatorem missus est . ias de A. iii partibus verba sunt Leonis Ostiensis lib. 2. cap. m. quem tamen ipse vise Cleri populiqua Romani in Pontificem eiu ι sit . dueeret. Quia eum Imperator fuisset assensus o' Guehardum Αθὶ eensem Diseopum Hid Irandus ex industraa re consilio R,manorum expetiυisset . trisit simν Me
Aerator esemia est talem scilicet Antistitem suis rebus utilissimum sibi eripi aegia serens ) hune
ergo, Gebeardum videlicet, Hild.brandus , inυito licet Impreatore, invito etiam Episcopo, Romam δε-
eum adduxit, eiqtie Vitastris nomen imponent, Roma num Papam eunctorum assensu constituit, cum iam ferme a transitu Leonis Papae anetus elaberetur. E
quibus vovis Osiensis verbis colligitur, Gesebamaum dictum Viciorem II. post annum ab obitu Le nis I x. hoc est, anno ML v. fuisse Romanum Fontificem ordinatum, de quidem, ut ait continuator Hermanui Contracti, Quadrasesima in Coma D mini , quae hoe anno incidit in diem decimam ter tiani mensis Aprilis. Diseiplinae Ecclesiasticae ob. fervxtioui cum sedulo invigilaret Victis i. venenum in Calice ei propinavit Subdiaconus quidam, a quo tamen vitae discrimine duplici miraculo ereptus est Sanctus ille Pontifex, vempe non valens ipse m nibus suis attollere calicem ac ponderosum statim redditum, & Daemone Subdiaconum invadente, a quo fraus patefacta suit. Ad grassantem Berengarii profligandam Haeresim Victore M. aliqua celebravit concilia, de quibus suo loco, seti in quarto Colloquio agemus. Obiit anno MLτH. non Romae ,
ut per errorem obrepsit contruuatori Herm ni Core. tracti ; non Florentiae etiam, ut putavit Sarontat
Sed Tusciae, ut scribit Leo ostiensis lib. 2. cap. 98. Hie praetermittere haud postlim cruditam Ontiphri. de Historia Ecelesiastica optime meriti Notam in Purinam, ubi de Clemente II. verba faciens, haech bet : Gatus sequenses Pemifices', inquit Onu-phrius, nempe Clementem II. Damasum II. Donem
Ix. θ κctorem I l. Visos quidem sanctissimos, omimos, ct de Dei Eeelsa bene meritor, ex Impera
tisis muri, ait. atidioritate creatos ex hωrram rem
pisum feriminibus Hermanos Coinraeso in Chroniaco, Lamberre seba Daburrensi in insoria Germani- ea, ct Ottone Mitingense lib. v I. cap. xxx m. oeatiis probarit Auctoribus constat. Unis miror, Platinam optimi Pontificis Damasi ii . famam ita fa-das. Sed venia Hignus est : nam alios Auctores minus, quam par est , diligent,s hae in re forte
ca) ,, Adnatatione dignum censeo Ioannem hunc
se monasticum cucullum circa obitum induisse, nanis tamen crederem dignitatem suam vivum abdi- ,, Lasse eum hoc nemo veterum notaret; sed .rta
se post otitum jussit defuncti cadavet religiosa haera veste
33쪽
., veste velatum exponi curata. Porro de religi ia is veste haec tradit eatalogus vetustissimus ab Ec-
,, cardo in corpore historico tom. coi l o. vul-
,, gatus: Phasianus Cardinatis s. Peria qui oe Io.., annes de patre Urso presbino ρο matre Stephania
,, po annos quisque oe dimidium in s. Paulo m is nactus dise esst. Catalogus autem iste, quantum is ex coniectura assequi possumus, per annos illosis scribebatur.
o De Sereio Iv. hoc mihi occurrit insta Iunium se Ee Angustum menses Pontificatus sui exordia fi- is x ille ut est in meis ad Pagium adnotationibus deis ex diplomatum fide demonstravi. 5 - Post obitum Leonis IX. Romanorum ,, Legatis ad Henricum III. Germaniae Regem. ,, & Romanorum Imperatorem missa est , quam se obierunt Hildebrandus, Umbertus dein Cxrdiis natis & Episcopus Sylvae Candidat Bonifacius is acturi pro saturi Pontificis electione, teste Bena se ne Albensi Episcopo in suo libro de rebus Henriet M III. qui per haec tempora vivebat. Altera estis haec legatio ab ea quam gessit Hildebrandus aia Victore II. in Germaniam ad Agnetem Impe-
is in ricem missus. QElore ii. e vivis erepto, electus est die II. mensis Augusti Pontifex Romanus , & die friaenti
ordinatus Ste anus x. quem alia appellant Ix. eo quod Stephanum ii. qui, ut iam observavimus mColloquio ii. in Historiam saeculorum septimi Seos avi, triduo tantum post suam electionem vixit. censent e Catalogo Romanorum Pontificum esse expun endum. At nos, qui post Onobrium , &Baronrum in serie Romanorum Pontificum hune se a m II. reponendum esse ducimus. ideo κλεῖ oris I i. successorem Dubanum x. appellamus , qui ante Pontificatum vocabatur Iunianus Frideriscus, eratque natione Lothλringus ac moesems Lotharingiae Ducis filius. A Done I x. Pontifice M ximo creatus fuerat S. R. E. Cancellarius, Ec Legatus Constantinopolim m:ssiis ad , Imperatorem Constantinum Monomachum, ubi. Michaelem Cera liniam Photiani Schismatis restauratorem, ejusque sequaces exeommunicavit. Dem, Vitam Monasti.
eam Cassini professus est, & Abbas illius Monasterii electus, novissime a rictore i I. factus Cardinalis, ae tandem eiusdem Victoris in Sede Pontificia sue. cessor fuit, ejusque disciplinam Ecclesiae restituendi desiderii ae studii servidus aemulator. Synodos Romae habuit , quibus incestas Coa anguineoru in
nuptias. & Clericorum ac Presbyterorum conjugi districte prohibuit . Vitium proprietatis, quod apud aliquos Monachos sensim sine lenia irrepsaerat, radicitus evelli 3ussit. Perrum Damiani Monachum sanctissimum creavit, invitum licet, Ca dinalem Episcopum Ostiensem. Ad procurandam Ecclesiae Graecae cum Latina unionem Constanti nopolim Lepationem decrevit. Hiaribrandum Romanae Ecclesiae Subdiaconum ad Agnetem Imperatricem pro negotiis Ecclesiae Legatum misit. Umtuit tamen ante discessiim Hildebrandi Epio apis in Ecclesia congregatis, & Ciero, populoque Roma no, ne, si e tingeret ipsum mori , antequam Hildebrandus stra Legatione senesus esset . ullurn
omnino Papam eligerent . sed Qqtie ad illius redi
tum sedes Apostolica intacta vacares, eius demum ordinanda eonsis, ut refert v. Ostiensis lib. a. cap. IOI. ubi etiam ait. eumdem summum Pontificem Stephanum x. in Tusciam inde properan Iem . non multo post morbo depressum Florentiae obiisse Iv. Kalend. Aprilis anni MLvIII. Ibiqite digno honore sepultum multis post obitum mira tulis elaruisse . Stephano x. ad meliorem vitam translato successit Nicotius it. Senis die xxv m.
mensis Decembris anni MLviii. electus Pontisex
Romanus . Eodem lxmen anno quidam nomine
Gerardus Galesensis Sedem Pontiliciam invasit . tque Antipapa dictus Bonodisias X. Sed eo pse do. Pontifice in Synodo Sutriensi anno sequenti . seu MLix. in ordinem redacto, pax Ecclesiae reddita est & Nicolatis ii. pacifice sedit , suit opti mus Ponti sex. euius eximias dotes S. Petrias Damia ni laudi hus celebrat. De Magnis viris in Collegium Cardinalium cooptandis adeo sollicitus erat summus iste Ponti sex , ut non solum admittere noluerit demissionem Pani Damiani Cardinalis
Episcopi Ostiensis . qui libellum supplicem ei
porrexerat, de Cardinalitio munere a se abdic1ndo, sol etiam Do Priam Abbatem Cassinensem
ob praeclara illius in Ecclesiam promerita , Cardinalem creaverit, ut videre est apud Baronium. Nullus praeteribat dies quo duodecim pauperum pedes non ablueret Molaus II. teste S. Petro Damiani in opusculo ix. quod inscribitur de Eleemosna cap. v m. Multa Concilia celebravit tumaret: proscribendain serpentem Berengarii HEresim, tum ad saucienaam 5e restituendam Ecclesiae di scietinam , quae in qliarto Colloquio reseremus . Obiit stanctissimus ille Pontifex Florentiae anno MLxr- cum sedisset annos duos, menses sex , &dies viginti quinque, ut legitur in omnibus sere Catalogis. Post Ni ui 11. obitum cessavit Sedes
Pontificia menses ferme tres, sicut test,tur Leo Ostiensis lib. I. cap. m. ubi haec habet : Defuncto .c Nicolao ii. Florentiae , eum ingens intre R man. sociisio de Ordinaudo Pontifio eaepisset exori. νi, Hildebrandus Archidiaconus habito Mnsilio cum
Cardinatibus, nobiaibia que Romanir . ne dissensio inereseret , anselmum Lueensem Discopum post
menses ferme tro is Romaurem Pontificem eligunt, Alexandrumque II. υocari decernunt ; nom
co γ rulere graυiore haec sine sua arae oestare gesta fuisse , Cada umque Pinm Uem a Placen riuo dumtaxas, ct Vercellensi Dis yis tua die δε-
licet xxv m. mensis Octobris ann. MI xi. γ MPapam elgi faeiune. Hinc Cadatas. seu Cada asin pleudo Synodo Basileensi Antipam creatus nomen Honoris i I. sumpsit. Romanos pecunia 5c a mis sibi subiicere, conatus est , Urbemque non semel aggressiis , magnam Romanorum edidit stragem . teste Leono Ostrensi loco mox a me laudato . Sed ad nihilum teciderunt illius pseudo. Pontificis conatus . Adveniente quippe HωtUr ri Tuscorum Duce, dg AIexandra I . legitimo
34쪽
Pontifici suppetias serente , repulsus suit Anti papa , de in Conciliis Papiens, Flωontrus, OfMnensi. & Mottiano da innatus , atque per duos annos in Cal esto S. Angeli tanquam in earcere et Numesulus est , ex quo tamen pollea supiens , in glorius 8c omnium rerum e senu Pessimam mortem incurrit . Quidam tamen Post ratium Cardinalem Aragonensem dicunt , Q MIMm Antipapam veniam ab Alexandro II. ve-IO Pontifice , conigna satisfactione prae ta, im
Petrasse . Quo tamen mortis genere , quo anno , quove loco iste Cadulus Antipapa vitam suarn terminaverit λ incertum omnino est , quia omnes Scriptores ite ejus morte silent . Ad tollendum istud selaisma diu multumque laboravit S. Petrus Damiam ; qui duas ait Cadalum An. : papam gravissimas lcripsi Epistolas . ut ei semistas magaitudinem ob oeulos poneret , sed hune virum flectere haud potuit , qui nihil Deum , multo minus homines verebatur . Extincto hoc schismate , Alexis re M. pacifice sedit, & Sanqdu me gubernavit Ecclesiam . Ab eo S. Pe ινω Damiana post multas adhibitas preces obtinuit . ut Episcopatum Ostiensem deponeret , 5e ad Eremum Fontis Avellam lecederet, quem tamen interdum deserere e ct is est , ut nomine summi Ponti fietis Legationes ad Principes obiret . Petrum Florentinum Episcopum smoniacum de posuit Alexander II. Primatum inter Cantakrientem . At Eboracensem in Anglia Episcopos comtroversuin , Cantuariensi Archiepiscopo adiudicχ-vit . Monachos singulari a flectu compleelebatur, di ideo inhibuit , ne in Ecelesiis Cati, ratibus Angliae turbarentur , atquo immunitatis privilegia multis Monasteriis concessit , prauertim Sise-berrensi in Germania , CorbeνU, Samoοπνε aes , ee Ciani reus in Gallus . Ad exim strendum schisma Photianum a Michaele Cerialarao reo novatum Constantinopolim Legatum misit , sed frustra . Viros litteratos impense coluit . Plura
Concilia tam pro fide , quam pro disciplina EGcletiastica tuenda celebravit, de quibus tuo loco, idest in quarto Colloquio agemus . Postremo , Sanctissimus ille Pontifex , cum sedisset annos
II. menses v I. dies xxi. ad Deum migravit die xxi. mensis Aprilis anni Mxx xl II. quem magnIs laudibus extollunt Victor HI. Papa lib. I. Dralog. s. Penus Damiani, Be Borioidus Coos amriensis in Chronico ad annum M . Mortuo itaque Alexa-ro ir. Romano Pontifice , indet' ιν- ν Monachus Cluniacensis, qui sub fundinis Pontificibus Leone Ix. Heuro ii. Simiano x Nia lao II. & Auxanio M. praecipuis Ecclesiae muneribus , da Legationibus perfianctus fuerat . eis.ctus est, invitus licae ac maerens summus Ponti- sex die xx I. mensis Aprilis anni MLxx rit. di
cap. x I. se loquitur : Vis Dis multae doctrimae, magnae pierarix , prudentis . iustitiae. , costantiae , er religionis . Multa pro Ecelesiae defensio- ρere. rat δε sustinuis . Gregoriam VII. magnum tuisse Pontificem , in vindicandis Ecclesiae iuribus intre,pidum , in restauranda riclaliae Diseiplina studio-
sssimum, aperte ostendunt ea . quae in suo Pomtifieam praeclare eessit, sive ad tollendos Ecetrsiasticarum Investituraruin abusirs tanto temporum decursu, tanta secularium Priner pum auth ritate obiirmaros : sive ad Simoniam , quae in Italia, Gallia, At Germania tum temporis liti se si me grassabatur , penitus eradicandam; sive denique ad coelibatum Clericorum pene ab interitu revocandum . Quae omnia sorti ae tonstanti antismo aggressus, felici exitu perseeit , renitentibus licet saeculi Principibus , obstrepentibus undique Et insultantibus adversariis , Clericis videt rcet . Sacerdotibus, Ze Episcopis conjugatis, vel conti brnariis , qui , tesse Lamberto Seb naburseo in
Chronico , elamabant : malle se sacerduium . Mam coniugem deserere , quique vindictae cupidi Principum animos in sanetum illum Pontificem vehementer accendebant, praesertim Hemisi Germaniae Regis, qui Gregorium vii. diuturna ac pene Perpetua persecutione exagitavit , Romae ineustodiam d.trusit, GHbonism Ravennensem quondam Episcopum Antipapam apud Brixiam crea vit, dictum C ementem m. Et occasone Ecet fasticarum Investiturarum, qtias simoniace con rebat , senestam in Ecesesia excitavit Controverissam, cuius originem ac progressum in proximo Colloquio exponemus . Hic breviter observ.isse sulficiat. Gregorio vii. ab Hemico Germaniae R ge iniuste vexato opem auxiliumque tulisse sceminas Principes, Et cum primis religiosas, Agnetem videlicet Augustam i H inici Regis Germari rat matrem , mirisem Godesricli Lotharingi ae ει Tusciae Ducis uxorem , fle praesertim Mathitaem Comitiise iam, Bearriris filiam. qne prae caeteris Gregoriuravis. quem Christianae persectionis Magistrum sibi delegerat, consiliis, opibus, copiis contra schi iamaticos iuvit , At Liguriam , Tusciamque Pr vincias Romanae Eetlesiae donavit . Inde orta est
sacra illa necessitudo , quae G regorιν M. curri
Comitissa Mathitae de sede Apostolica optime
merita intercessit . Ex qua tamen Clerici , qui
bus uxorum usum, vel concubinarin m consor tutuprohibebat Gregorius vll. ansam 3c occasonem
arripuerunt huius sanctissimi Pontifici ς famam prole indendi . quasi furtivis Mathiadis amoribuet
sineretur . Sed nota omnibus utriusque easti taxputidas illas obtrectationes mendaciorutraque por tenta , quae nostri temporis haeretici ad insa- mandam Sedem Apostolicam refricare non eru
bescunt , aperte sed si convincit ; signa etiam re prodigia a κ.e ster orationes Papae Gregori rvi t. st frequentius fiebant , ω zelus eius semen
eontra venaenarat detractαrum linguas communi in
bam , inquit Lambenus Sebas burrensis ad annum ML xxvii. Undecim Concilia celebravit Gregoerius vis. ita quibus multa tam pro fide eonintra Haereticum Berengarimis vindicanda , quχm
pro restituendo Ecclesiasticae Distis irre vigmeitatuit , quae in Colloquio quarto aqendo de Conciliis reseremus . Denique , sanctissimus ille Pontifex spiritum Deo reddidit die xxv. mensis Maii anni 'M xxxv. Salerni , quae virtuteia industria Roberti Giseisia siciliae , An liae s
35쪽
maniae Regis ereptus confugerat . Pmpediem moriturus in haec verba erupit: Dilexi iustiriam ct odi iniquitarem , propinea morior in exilio . Miraculis post mortem elaruit , suit' iue laudatus non solum a T. Anselmo Lucenis: Episcopo, a mi Ams Ahbata Mona surii Metensis in Epistola a Mabillonio Tomo I.
Analectorum pubblicata . sed etiam a Scripto xibus illius temporis omnibus, paucis exceptis Henricianae factioni adhaerentibus , quos ituet numerari debet Suebertus , quem sanctissimi hujus Pontificis simam calumniis arrodere non puduit . Vitam Gregorii VII. Paiaus Bermis-d sit Canonicus Regularis eirea annum Mcxxxta
edidit , quae nunc in Actis Bollaudianis ad
diem xxv. mensis Maji legitur. Nomen in ami VII. in Martyrologio Romano , cuius
corrinionem anno Moxxxx Iri fieri curavit
Gregoriar XIII. ad diem xxv. mensis M ii ia. sertum est , quod retentum est in editione eiusdem Mutyrologii a Baranio Annot tioribus aucti , Sirao V. sedente iacta , in qnahaee verba leguntur: Salerni depositio Beati Gregis ii Septimi Fecissiasticae Libertaris protranato
ris aererim. . Paulus Bern Hedensis in vita Gre-xorii VII. cap. II. refert. Sanctissuruim illum Pontificem rogatum , antequam morere.
tur , ut in tama fidelium perturbatione sibi sue. cegbrem designaret , tum pietate , & doctri na insignium virorum dedisse optionem. videlicet D siderii Cardinalis . & Abbatis Coeno hii Camnenss , Otionis Episcopi Ostiensis, S Hisonis Archiepiscopi Lugdunensis. Quapropter, deluncto Gregorio VII. Omnium votis electus est anno ML xxxv I. Desideritis Cardinalis . & A, has Cassinensis , atque per vim Pontificiis in-ssnibus ornatus , quibus tamen ipse paulo post prae fingulari modestia depostis , ad Monasterium Cassinense perrexit , ubi anno pene in tetro hane supremam Ecclesiae dignitatem constanter recusavit , sed tandem in Concilio Ca-pnano . Cardinaliam . Episcoporum , Princi Pumque precibus victus , Ac Ecclesiae charitate compulsus eam suscepit , Romamque prosectus anno ML xxxv I I. solei uni ritu Pontifex Romanus consecratus est , dictusque Victis III. Egre admodum tulit Hugo Archiepiscopus Luae dunensis uniri e tribus , num Gregorius VI 1.
Paulo ante mortem suam ad Pontificatum de
Lignarerat qnod D siderius . , seu Victor III. Pontificatur insignia resumpsisset, vidensque nullam sibi amplius affulgere spem assequendi Pontificatum , cui tamen ardenter inhiabat , in Victorem III. blaterare coepit , eiusque simam calumniis proscidit in Epistola , quam ad Comitissam Mathiadem scripsit , & quae ab Hoιο- ne Flaviniae ui in Chronico Uirdunensi , Actomo Io. Conciliorum refertur . His cxlumniis
iniuste appetitus Victor III. Synodum Beneventanam celebravit , in qua H ηο-m Archiepiscopum Lutati nensem , cte Risbardum Abbatem
Massiliensem , qui eodem spiritu serebatur. a Communione sulpendit , ut resiti Leo Opim Graves. Hi s. EM. Tom. IV.
sis Iib. r. cap. 71. Multa etiam a Gibono Antipapa ab Henrico Germaniae Rege ereato passus est Victor III. sed nihilosecius animum ad res Ecclesiae, & Rei pubi icae promovendas adiecit . Expeditiorem in Saracenos suseepit. missoque in Africam iub vexillo S. Petri in
genti Christianorum exercitu . eentum millia Saracenorum caecidit . cuius insignis vactotiae , eadem die, qua reportata seit, nuntius i. Italia miraculose acceptus est , ut scribit eiulatus LM Ostensu lib. s. eap. D. Beneventi infirmitate correptus Victor III. in Coenobium Cassinense se reportari iussit, ubi , eam morebus ingravesceret . parato sibi sepulchro, obiit
xv r. Kalend. Octobris anni MLxxxv II. admonitis prius Cardinalibus , ut , se mortuo . nullum . . praeter Ottonem Episcopum Ostiensem. deligerent Pontificem . Nomen victoris III. in Martyrologio Benedicti no ad diem xv I. me sis Septembris inscriptum est . Qua tuor Diae gorum libros de sancti Boneium & Sanctoriina Monachorum Cassinensium miraculis compo. suit doctissimus iste Pontisex , quorum tres priores editi sunt tomo IR Biblioth. Patrum Editionis Lugdunensis, sed deest quartns, qui temporum injuria periisse videtur . Desuncta
Victor. III. Cardinales anno MLx viri. apud Terracinam Campaniae oppidum convenientes .
Ortonem Episcopum Ostiensem , ob vitae sanctimoniam , & doctrinam sngularem , Roma.
num Pontificem elegerunt , dictum Urbanum II. natione. Gallum , prosessione Monachum Clunia censem . qui ut scribit orderisus lib. 8.mi ι Legatos er episeolas Franeis , ct Graecis . aliisque gentibus per orbem consituris, ut in FAd. Carbutea irrefragabiliteν per erent , ω omnem scissuram a lege Dei ct Corpore Christ. Aia est Melesia , eallide praeeaυerent . solus Henricus Teutonum Princepi, or pedisperi eius
d m Guiberto Antipapae baerebant . Multa Concilia tam in Italia, quam in Galliis .
quo se tanquam ad asylum receperat , cel bravit Urbanus II. quae in quarto Colloquio reseremus . Fertur . Urbanum II. privilegiam
RQ rio Siciliae . Calabriae , & Apuliae Dueleoncessisse , qtio ipsi indulsit , ut nullum in suis Ditionibus Sedis Apostolicae Legatum rectispere teneretur , qui Praeter voluntatem eius missus esset ; immo , ut ipsemet auctoritate Apostolica , quae per Legatum sedis Apostoli eae cohibenda forent , cohiberet. Verum hoc
inbant ii . privilegium in quo quidam Seriptores Siculi suam lantant Monarchiam , &cujus Autographum hactenus lucem non vidit
aut nunquam datum , aut saltem interpolatum esse, multis momentis evincunt Baronius Tot xl. Annalium ad annum M xcvm. ει Spondanus ad eumdem annum , quorum argumentis alia addere velle , aliquid decerpsisse eit . Hic breviter
tantum annotabo, paucis abhinc annis gravem de hoc inbant ii . privilegio exarssse contentionem ,
& hine inde hoe de argumento libros Bisse eonis
seriptos, quos inter , potissimum a viris eruditis
commendatur liber italico idiomate editus, eui
36쪽
na. Romae, antra MDCCXU. Verum hane conistroversiam Clemens XI. auctoritate Pontificia dire. mit, solemni publieato Decreto, quo Monarchiam Siculam abolevit, ac in restagantes Siculos Excommunicationis, E Interdicti Censuris animadvertit.
Non ploea addam de Romanis Pontificibus. qui
Saeculo undecimo sedem Romanam tenuerunt, qui Urbanus II. Pontifex Maximus, euius mentionem mox seci, eorum seriem claudit, utpote vita sumctus anno MXCI L. cum sedisset annos undecim, menses quatitor, & dies Octodecim.
D. In Colloquio secundo in Historiam noni Sae- euli seriem Patriarcharum Ecclesiae Constant in politanae terminasti, si bene memini, in Molao dicto M leo, qui ad Patriarchatum Consamino.
politanum anno Octingentesimo nonali silao quinto sublimatus est . Nunc itaque breviter texenda est , juxta accuratiorem calculum, series Patriarcharum , qui Nicolaσ M ira successerunt, & saeculis X. XI. Constantinopolitanam sedem tenueriant. M. Ecclesiae Constantinopolitanae ab anno Octim
gentesimo nonagesimo quinto usque ad annum non gentesimum sextum, hoc est, per undecim annos,
ut inquit Zonaras, cum praefuisset Nirelaus dictus 'sticus , a Leone Imperatore, dicto Sapiento , sint releratus in Hieram , ubi Monasterium erat ab hoe Patriarcha conditum, hute exilio occas nem dedit etelis Sancti illius Patriarchae , quiquarias nuptias , quas Leo imperator cum Loo inierat, tanquam Orientalis Ecclesiae legibus omnino contrarias libere ac constanter reprehendebat. In locum Meolai insita in exilium pulsi
subtogatus suit Euthmius. Verum, mortuo Leona Imperatore anno nongentesmo undecimo, & im.
perante Alexandro fratre Leonis, e Sede dejectus est Einbmius, & in Patriarchatum Constantinois politanum restitutus Mesaus msticus , mam post restitutionem suam per annos quatuordecim optime gessit, & obiit anno nongentesimo vigesimo quinto, ejusque nomen in Menaeis Graecorum in. scriptum est . ni videre est apud Boliandum ad diem XV. mensis Maii. Mortuo Nicolao insi- eo anno nongentesimo vigesima quinto successit in Sede Constantinopolitana Demantis Amaseae Metropolita , qui, ut scribunt Histori ei Byzantini, Patriarcharia Constantinopolitano eotitus est
annos duos, menses undecim, Ac e vivis excessit anno non gentesimo vigesino octavo. Stephanum
in Sede Constantinopositam excepit Trishon Monachus religiosis moribus ac sanctitate probatus , qui tamen ad certum dumtaxat tempus Patriarcha Constantinopolitanus ordinatus est. donec videlicet Thaopbiactus , si ius Romani Gessent
Imperatoris , maturae aetaIis annos attingeret, di
ad Patriaret, tum Constantinopolitanum promoveri posset. sedit ouebore annos tres, iuxta Catalogum Patriarcharum constantinopolitanorum , qui legitur libro 4. Iuris Graeco-Romani , donec videlicet Tleoph actus aetatem legitimam attigisset. hoc est, usque ad annum nongentesimum trigesimum primum , quo Tυ - .er dolum , seu per resignationem , quam ab ipso Theopha,
oes Caesareae Episcopus astu , malisque artibus
extorsi, solio Patriarchali a Romam Grapo
no Imperatore exturbatus est , ut Curopalator .
aliique Historici Byetantini narrant, SanctumTυ onem Patriarcham Constat inopolitanum c
lunt Graeei die XIX. Aprilis , ut videra est iα eorum Menaeis, quae ad eamdem diem XIX. Aprilis in Actis sanctorum Bollandianis e ita.
ta reperiuntur . Amoto Sancto Trisiane e s de Constantinopolitana anno nongentesimo tris smo primo , iussu Romani Laeaperi Imperat ris ε, Theopolatius .eius filius annos licet timius dumtaxat sexdecim ordinatus est Patria cha Constantinopolitanus anno nongentesimo tribusnio tertio , ct ob iuvenilem adhuc aetatem ,
ut ait Cedrenus , sub paedagogis pria indignam rem aliauandiu vis . Unde non mirum quod ille Aulicus Patriarcha curandis equis, mollitiei, & luxuriae studium omne , operam que posuerit, ut testatur incertus Continu tor Theophanis . Mortuus est indignus ille P triarcha anno nongentesimo quinqtiagesimo qui to postquam Patriarchatu Constantinopolitano lanctus suisset annos tres supra viginti ει dies visi nil qui nanet ut tradunt Histories Byzantini. Eius loco Iuflectus est 'stractus Monachus , qui a teneris unguiculis sanctioris vitae institutum sectatus omni virtute, sanaque doctrina excellinat. Niso dirum Phoeam Imperarorem eoronavit . ει Theodo m sanctissimum Eremitam Antioche. num Patriarcham conseeravit . Obiit Pot mctus anno non gentesimo septuagesimo , ejusque nomen in Graecorum Menaeis adscriptum est ad diem U. mensis Februarii . Post obitum Sancti Polyeucti Thronum Constantinopolitanum conscendit Basilius . vir omnis generis excellentiis clarus , qui tamen anno nongentesimo septuagesimo quarto invidia Episcoporum apud Ioannem miseem Imperatorem calumniam Parius . in eo in exilium nrassus est , teste Leone Diacono .& in ejus locum substitutus suit Antonius Dud ra, qui, ut scribit idem LM Diaconus . in Iriain dii Monasterio a 3nventute asceticam prosemis disciplinam, vitam ducebat Apostolicam. Sed vitille praeclaris virtutibus cumulatissime instructus Patriarctatui Constantinopolitano inenate anna
nongentesimo septuagesimo nono nunciunt ultro
remisit , & Ecclesia Constantinopolitana post illius abdicationem per annos uuatuor & dimidium mansit viduata pastore . sicut testantur C Genus & Zonaras. Quapropter, Meolaias II. diaeus Chris reges suit tantum Patriarcha Constantinopolitanus constitutus paulo post medium anni nongentesimi octogesimi tertii. Patriarchatum Constantinopolitanum tenuit Nicotaxa Chris ergo per an . XII.& menses VIII. ut seribit Gedrenus. ae subinde vita iunctus est anno nongentesimo n nagesimo sexto, quo anno ei in Sede Constanti-ropolitana Decessit Sisinnias, vir insignis.& medicae artis peritissimus , ut ait idem Cedronus. Fuit tamen Patriarcha Sisianias valde insensus Ecclesiae ratinae quippe qui, ut iam observavimus in Colloquio tertio in Historiam noni Eeclesiae saeculi, nihil non egit , ut Maisma Photianum renovare sed ore consilium, quod meditabatar, executioni
37쪽
nrandare, nec pacem, atrae vigebat Ecclesiam Grientalem inter & occidentalem, Perturbare potuit. Praeseit Sisinnias Ecclesiae Constantinopoliistanae annis tribus , teste Cedreno, & vitam eum
morie commutavit anno nongentesimo nonagesi.
mo nono, quo thccessorem habuit Sergium. quia Phorio Patriarcha quondam Constantinopolitano cum suum genus duceret, ad illum defendendum Byzantii Synodum coegit. eiusque calumnias in Ecclesiam Latinam refricuit; Schismate tamen . ut maxime in votis habebat, intentalem Ecelmsam a Latina separare minime potuit . Abiit evivis sergista anno MXIX. cum perviginti annos Ecclesiam Constantinopolitanam rexisset. sicut fidem faciunt Cum lates. Cedrenus, Gnarus , &auetor Catalogi Episeoporum Byetantinorum libru . Iuris Graec Romani. Eodem anno MXIX. lalbias consecratus est Patriarcha Constantinopo: ditanus. Hie ille est Patriarcha, qui aD--x Ira Pontifice Romano obtinere cenatus est, ut Ecel. sa Constantinopolitana diceretur inisersalis, sicut Ecclesia Romana. Qua in petitione repulsam j re merito passus est. Patriarchais Constantinopo. litano potitus est Eusathius usque ad annum
MXXU. quo mortuus est, & post ipsius obitum Basilius Imperator Alexium studiani Collegii Magistrum in solio Patriarchali collocavit . Hic
Patriarcha Alexius coronavit Imperatorem Con-
flaminum Monomaehum, & praefuit Ecclesiae Con. stantinopolitanae usque ad annum MxLIII. quo rebus humanis excelsi, eique suffectus est Mi. chaei Cerialinius qui renovavit, ae firmavit schi Drna Photianum , & pacis vinculum Ecclesiam orientalem inter & occidentalem penitus ab. rupit . Testatur squidein Michaia Caleear lib. verius Graecos , unitatem Ecclesiae orientalis eum Oceidentali durasse post Photium per decem di septetn Patriarchas usque ad Mehaelem Ceria rium, quo Romani Pontificis nomen propter A, Tyma e Diptychis Ecclesiasticis expunxit. Sed de hoe Michaesis Creuiarii schismate, quod etiamnum durat, opportunius in proximo Colloquio dissere. mus. Satis sit hie observasse, Michaelem Cerial rium Patriarcha in Constantinopolitano ab Alexio
Comnena Imperatore delectum in exilium fuisse relegatum anno millesimo quinquagesimo nono , ubi diem clausit ultimum, postquam, juxta accur liorem calculum, annos sexdecuri & menses ei citer tres Ecclesiam Constantinopolitanam administrasset. Mortuo mehaeis Cerularis, Patriarchaistum Constantinopolitanum adeptus est Constantinus Lictiades, eumque tenuit usque ad annum MLXIV. quo ex hae vita migravit, cum Ecclesiae Constam
tinopolitanae praefuisset annos quatuor, & menses sex, ut legitur in ranara, & in serie Episcoporum Constantinopolitanorum edita in Codice Iuris Graeco-Rommi. Post Patriarchae G udis obitum in Pontificiam Constantinopoleos sedem , evectus est Ioannes X bilinus, Uir, teste Zonara, omni
doctrinae genere eruditus, qui tamen cum alio XL philino, qui Dionem in compendium redegit,comfundi haud debet, ut ostendam in Colloquio quinto agendo de viris illustribus, qui X. & M. Ecelestiaculis floruerunt. Greteterus, Tom. a. de Cruce
aliquas X bilini patriarchae Constantinopolitani Homilias exhibet. Clarissimus etiam Polus ad annum MLXXV. asserit , aliis Homilias in Evangelia Dominicalia totius anni ab eodem πι iliano Patriarcha Constantinopolitano seriptas fuisse , quae MM. adhue extant in Bibliotheca Vaticina. Mortuus est Ioannes X philiavi Patriarcha Constantinopolitanus die secunda mensis Augusti anni millesimi septuagesimi quinti, eique successit Cosmas Monachus pietate insignis, qui, ut scribit Anna Comnema libro I. Auriatu, Imeeratorem Al xium Comnenum coronavit, & Patriaretalem dignitatem ultro abdicavit, anno millesimo octogasino primo, postquam eam tenuisset annos quinquaere menses noem . secessitque in Manasterium Gatha.
Anno itaque millesimo octogesimo primo Cas me Patriarchalem Ecclesiae Constantinopolitane dignitatem abdicanti si cessit Eustrarius Garida, seup tius, ut scribit ranaras, hane Patriarchicam dignitatem invasit, quam per annos tres cum usu
passet, ea dejectus est anno millesimo octogesimo quarto, arque in eius tuum summis stiis Nicolaus
Monachus , estgnomento Graminima , qui in studio
vistinis .etate acta littera m non russis erat, Inquit
idem Zonaras in Alexio Comneno . Porro, hic Nicolaus hujus nominis III. Patriarcha Constam inopolitanus e vivis sublatus est anno millesimo centesimo undecimo, postquam per viginti & s prem annos praefuisset Ecclesiae Constantinopolit,
nae, ut testatur idem Zonaras loco mox a me lai
dato his verbis: Patriarcha Nisolaus, Melesia perannas viginti septem gubernata, senex ad moLm d
cessu, cuiui funus Imperator idest. Alexius Camummu magnifieis εο adiribus prosecutus est . Hi sunt in summa omnes Patriare , qui saeculis Ecclesiae X.& XI. Sedem Constantinopolitanam tenuerunt. a ,, aὶ Mendum aliquod chronologicum in anno se obitus Teophylacti Gravesonio hie obrepsit ,
is nam si Patriarchatus ejus initium assignemusis anno Christi prI. die a. Februarii, atque Inde is supputemus annos et r. & dies viginti quinque , is quot in ea cathedra sedit iuxta omnes catalo. D ms, pertingemus ad annum p36. mensis Feri bruarii, die 2 .is Antonius Studita ex supputatione Bollandi
is norum in praeli minaribus ad to. I. Augusti amis no P 8. nuncium episcopatui remisit; tum smis des Constantinopolitana annis quatuor cum diis midio vacavit; quibus expletis anno Ga. Nia is colaus II. assii plus est, tenuitque sedem ul- is que ad annos pos .is Dei a sedit Sitanus II. usque ad annum is
is eum catalogi eidem assignent annos tres , is nec est incon ruum menses aliquot, a catalogis is neglectos ut interdum Recidit, adiungere. Himco excepit Sergius II. qui eum annos viginti in is cathedras sederit completos, ut Cedrenus set, is bit, & Brte menses ali uot, Obiisse Norter ames no Io I p. Eius in loco tutactus est Eustathius is qui usque V annum Ioas. vixit Patriarcha . is Successor ei datus est Alexius usque ad annumis Io r. quo & Michael Cerularius in eathedramis ascendit. Exactus est e Throno Cerularius anusis Io38. cum ex cataloe annos quindecim seders.
38쪽
,, Sequenti anno Iosp. assumptus est Constantinus,, III. cognomento Lich es ἱ ac tandem annom I Οεῖ. vitam cum morte commutavit. Post Li-ehudem venit Xiphilinus ab anno Io64 . v x, que ad I s. Venit post illum Cosmas I. ab ans, no Io s. ad IMI. Patriarcna, quo tandem an- ., no Euli ratius Garida occepit, Ac anno Io82. ,, exauctoratus est. Pone secutus est Nicolaus III.,, qui anno IIII. 8c cathedra, & vita decessit . Α, Haec desumpta sunt ex Continuatoribus Bollan- ,, dianas, qui omnium postremi Chrono axim Prae. ,, sulum Constantinopol. accurate discusserunt in ,, Prolemmems ad diem I. Augusti.
D. Haee quae hactenus dixisti de serie Episcoporum, qui praecipuas Sedes, Roman xm scilicet Ze Consthntinopolitanam, Saeculis Ecclesiae X. & X l. tenuerunt, attenre hodie cogitabo . Soleo squi- dein . Pythagoraeorum more exercendae metnoriae gratia , quid quoquo die dixerim , audiverim , egerim commemorare vesperi. Sic firmior reddi. ur memoria, quam Cierio merito appellat Ge. Durum omnium rerum , quae nisi cullos inventis exeo itati tie rebus 8e verbis adhibeatur , experientia intelligimus , omnia , etiamsi praeclara suerint, diu conservari non posse.
De Sebismari s er Haeresibus. qua 1 et Iis decimo, unaisimo Ecclesiam sine erant. M. Uamvis decimo Saeculo , ni iam praemo- imus . foedisssimas Eeclesiae maenias aD Ierserit quorumdam Romanorum Pontificum, &iversis in ioeis Episcoporum vita; nulla tamen quod singulate divinae providentiae beneficium fuit in errorum , schismatum, de Haeresum monstraeo saeculo prodierunt. At Saeculo undecimo, quo, depulsis ignorantiae tenebris, litterae reviviscere , Et doctrinx postlimimo revocari coeperunt, Inser nus evcmuit Haereses, de Ecclesiae sinum Schis. mala dilacerarunt, praesertim illud, cuius auctor suit Mictaei Creviarius Patriarcha Constantino. politanus, qui Orientalem Ecclesiam ab Occiden. tali penitus divulsit, Be faciem orientalis Eccle-sae olim sanctitate Ee dos rina celeberrimae fim sta illa separatione . quae ad nostra usque tempora perseverat, sic lugubrem reddidit , ut nullus sit tam durus ae serreus, qui tot Christianorum, Schismaticorum, qui in oriente pereunt, vel d Io Turcarum iugo oppressi ingemiscunt, miseriis
non commoveatur . ac multam lacrymatam vim
profundat D. Cum ex ignorantia, dissensionibus, morum ne corruptela Haereses de Schisinata suam ut pla-ximum originem habere soleam, iurassem prose. io multas Haereses, diraque statis mata erupisse decimo Ecelesiae Saetulo, cujus crassam l8norantiam, neglectum litterarum , morum e ravationem . bellarum Exitia, raros, & hoc nomine parum dignos Pontifices, immanem demum At ubique grasedantem quidvis audendi 8t agendi lieentiam in s
Hiloti nostro Colloquio descripsisti . Cum itaque,
voleme , 8e in rem Eeelesiae suae ita mirabiliter
disponente Deo, nullae decimo saeculo enatae sint Haereses, nullave suborta schismata , in eas H reses , de schismata in prasenti nostro Colloquio inquirere debemus, quae undecimum Ecclesiae Se- eulum inses arunt. M. Delcripturus Historiam Haeresum . quibus Ecclesia undecimo saeculo suit exagitata. incipiam, ac breviter me expediam ab illis Haeresibus, quae
minus celebres fuerunt, Sc in reserenda Berenga GSacramentariorum Parent rs haeresi, quae graviores in Ecclesia tumultus excitavit; consulto diutius immorabor. In primis ineunte undecimo Eeelesia Saxulo, hor eli, circa annum Mul I. Regnante in Galliis Roberto filio Hugonis Capeii, deteria est in Ut be Aurelianensi. eruda nimium arque in f has heresis. quae licet diuitur occulte germinara , in perditionis digetem male pullulans, plures in suae caecitatis Praeeipitavit laquetam, ut ait Gabo R
Glphus Monachus lib. ῖ. Historiae cap. 8. Hecautem Haeresis, quae erat Manicheae propago D pbano Aurenanensis Ecclesiae S. Petri Puellatisicholasti eo , 5t Lisio Ecclesiae sanetae Criacis eiul-dem urbis Canonico . viris relisiosis δι sapientiae opinione magno in honore habitis, ae per illos compluribus altis tam ex Clem, quam ex populo Aurelianensi pesti serum virus amavit. De hac peste in suo Regno adhue latitante de occulte serpente Roberrus Gallorum Rex admonitus ab Aresam, viro nobilitate, morum integritate, de prudentia spectatissimo, consistim operam dedit, ut ad exterminandam gliscentem illam haeresim convocaretur Synodus Aurelianensis . de qna iuproximo nostro Colloquio agemus. Ad hane Aurelianensem Synodum . cui Rex Robertus, eiusque coniux Constamia interfuerunt . adducti hinretiei a fatellitibus Regiis comprehensi fideiqne suae rationem coram reddere iussi , errores suos sibi male eoiiseii de industria dissimularunt. Sed Arefastus, qui ad expiscandos horumce haeretic
rnm errores Aurelianiam venerat , & ex consilio Ebristat religiosissimi Ecclesiae Aurelianensis Clet,ei, simulato huius seelae habitu, ad illorum
adinissus Colloquium . omnia eorum arcana audierat, penitius introspexerat, Ac memoriae Commendaverat , Regis Roberri, 8e praesentium Episcoporum jusse obtemperans, illa in Concilio palam retexit ac revelavit: quae heretiei negare non audentes . sed illa detestari nolentes , onmmtiuirensensu ρο υoluntare omnium comini, omnes per
po Iunt ignis incendium, uno Clerico, dc sanctimoniali exceptis, quibus Deus poenitentiam dedir, sicut legitur in Cόrenteo S. Perri rivi Senonenseom. S. Uenedicti, quod extat Tomo a. Spici legii Dacheriani . Testatur etiam Arimarus , qui eodem tempore floruit, in suo Chronieci apud Lab-beum Tomo a. Bibliot. pag. I M. apud Tolosam inventos esse Manichaeos . qui itidem destructi sunt, Ee eodem igni supplicio puniti. D. Quos erreres spargebant novelli isti Mani-ehaei in Galliarum Reeno undecimo Saeculo de
M. Impiae illius sectae errores, quos mulier quaedam ex Italia in Gallias advexerat, ut test niui
39쪽
Barciniua , ct Spondanus ad annum MXVII. Ar fasus, ut rnox dixi, prodidit in Conei io Aurelianensi , quos hic reseram , sicut leguntur in actis ejusdem Concilii , quae extant apud Lucam Dachenum Tomo 2. Spicilesii. Docebant itaque
novelli isti Manichaei, Christum de Uirgine Maria non esse natum , neque pro hominibus passum, nec vere in sepulchr. positum, nec a mor tuis resurrexisse. Asserebant insuper, in Baptismo nullam esse scelerum ablutionem , neque Sacramentum Corporis & Sanguinis Christi in conis. eratione Sacerdotis. Sanctos Martyres , atque Consessiores implorare pro nihilo ducebant. Bona opera inania, ae supernui laboris esse emutiebant; hine libidini & luxuriae sese totos turpiter dederites , certis noctibus congregabantur , 8e singuli lucernas in manibus tenentes . Daemonum nomina instar Litaniae recitabant, donec Daemon sub ima alienius Bestiolae inter eos appareret, quo se illis conspieuum exhibente , satim luminaria exim glaebant , de quam primum quisque poterat mulierem quae ad manum eniebat , promiscua libidine arripiebat, nil ita peccati habita ratione,
immo occurrentem niatrem , sororem, aut M
nacham indiscriminatim conssu pratant , idque etiam pro sanctitate . de Religione hujus condi, bitus honoris loco ducebant. Ex eo. autem spurincissimo concubitu procrextus insans , octava die in medio eorum copioso thne accenso probabatur per ignem iuxta morem Ethnicorum, de in igne
cremabatur , ipsiusque cineres tanta veneratione colligebantur, atque custodiebamur, quanta Corpus Christi Domini dandum aegris propediem morituris ad Viaticum in Ecclesia ast eruatur . Ea porro illis cineribus combusti pueruli inerat vis diabolicae fraudis, ut quicumque nefandae illius Seelae Mysteriis semel initiati illos vel tantillum praelibassent , vix unquam postea ab ea Haeresi resilire, δι ad gremium Ecclesae Catholicae redire possent . Sic Diabolus insensissimus generis humani hostis . sacrilegis istiusmodi superstitionibus mi seros illos deludebat haereticos , quos inter tamen, quod maxime dolendum est , multi erant ex melioribus ipsius Ciυitatis Aurelianensis Cleritas , sicut legitur in Chronico iam citato S. Petri Vivi. D. Iure optimo vivicomburio damnati sunt
illi Haeretici , qui in eoeno libidinum immersi
parvulos ex nefando coitu progenitos accenso r
so scythica crudelitate concremabant. Sed dicas, amabo , fuit ne haec nova Manichaeorum Haer
sis hoc pacto prorsus extin a M. Haee nova Manichaeorum haeresis suit quidem in Galliis omnino extincta , sed sub f. nem undecimi Melesiae Saecula in Oriente repullulare coepit , ac multorum animos infecit . At enim Imperante in Oriente Alexio Comneno H resim di Elam Bogomitorum ex Messalianorum ,
& Manichaeorum deliri is conflatam deliminavit quidam Basilius Medicus , qui Monachi habitu incedens, pellem leoninam , qui vere asinus erat , quacumque erat ex parte trahebat, faeie macilentus , mento glaber, statura procertis, ad impietarem peπrarundam cathrismtis , sicut eum
gIaphsce depingit Anna Gmnena. . Imperatoris
Alexιι Comneni filia omni scientiarum laude ci rissima libro XV. Alexaidos. Is itaque Basilius Byzantium Ingressus in manifesto Haeresis crimine fuit deprehensus ; Imperator siquidem Alex usCamaenus consulto simulavit . ia istius Bassii Haeresis Bogomisirum Principis discipulum fieri vella, eique fidem habere , Ee omnia , quae ab illo dieebantur, tanqu- Oracula aestimare . Eum mensa excepit , dc Magi lirum , atque
servatorem errantium animarum appellavit .
Hamum iacile voravit ambitiosus Basilitis , &his laudibus inflatus destrinam suam vulsavit .
virus improbitatis suae evomuit , Si omnia execrandae tuae haereseos Dogmata coram Imperat re eructavit; quam ob rein a Daemonibus, aegre
ferentibus quod illa arcani Imperatori se prole lytum simulanti mani sestant , Et persecutionem contra errorem induxisset , saxis , ex sese initar grandinis irruentibus in cella , in qua custodiebatur, noctu impetitus est, ut refert Anna Commena. Nihil non egit Imperator, ut Ba---- a pravis dogmatibus ad Catholicam fidem revocaret . Sed cuin nefarius ille haereticus oblimaro animo mordicus illis inhaereret , nec
uilionem nec aliorum tormentorum genera Per-ttinesceret, in Hyppodromo Coni antinopolita. no vivus exullus eii , ut resert Zmaras in Au-Comneno Imperatore . Sed damnxtio praedieli BasPιι , esulque iociorum praeserti in leSen. da eit apud Aunam Comnmam , quae loco mox a me laudato , omnia etiam minutissima elegatis sino stylo in sua Historia Alexaidos, quae post obitum Baronii edita est, prosequitur. Alexitu
Comnonias Imperator , & pater Anna Obmnenae , in reducendis ad veram fidem Haereticis Boginmalis plurimam operam posuit , inultique ex his revera resipuerunt ; qui vero animum in erro. re obfirmarunt , & in eo pervicaciter Perseverurunt , Crucem in morte quoque aversati sunt Nam cum inextur Comnenus Imperator pyras duas parari conlulto iussisset , quarum uni Crux supereminebat, altera Cruce carebat : Haeretici
Bos omisi ad ignem damnati , pyram Cri ce in rentem nihil cunctantes , is quod praedicti haeretici. Praeter alios errores. quibus erant insecti.
impie assererent, Crucem esse despiciendam, quod in ea Salvator Occiderit . sicut testatur Anna Camnena lib. XV. Alexardos, ubi etiam reseri , Alexium Comuenum Imperatorem iussisse Furb-mio , ut ridicula istius haeresis areana pare ficta atque convicta litterarum monumentis traderet ,
idque ab eodem Euthymio praestitum fuisse in libro, quem Dogmaticam Panomiam Imperator vin
pellantur, inquit Anna Comnena. D. Quinam erant praecipui hommee Bogomiti. rum haereticorum errores, quos consurandi curam Euthimio Alexius Comnentis Imperator coininmisit
M. Multos Bosomitorum errores reseri, eadem
que opera resellit Euth ius Monachus in sua P noplia Titulo xxiii. quorum praecipuos hic indicare abunde se: sciet, ut intelligu , nefariam ibi am
40쪽
Iam Bu-llorum Sectam ex eoiluvia & monstris aliarum haeresum luisse conflatam. In primis, dincebant eum Manichaeis, vetus Testamentum non . eonditum a hono prinei pio, seu a bono Deo, nec proinde ad ipsum pertinere viros iustos, qui in eo celebrantur. Mo lem non a Deo , sed a Sathanaele legem accepisse , & per illam hominum infinitam multitudinem perdidisse obganni hant . Secnndo. amrmabant eum Sabellianis . unam e sis dumtaxat personam Sanctissimae Trinit, ris. ac multa de Filio, & Spirito Sancto, necnon de Angelis ridicula Commenta vendita hant. Ter tio, fingebant. Patrem aeternum eructasse ex eorde tuo, Verbum, seu filium, quem esse Michae,m Archangelum stulte opinabantur . eumque descen disse de Coelis , & per aurem Virginis dexteram influxisse, carnem induisse , quae specierenus ex materia constaret, & humani corporis esset simi-
iis, cum tam ea revara esset materia expers a Pasesionem , Mortem . & resurrectionem umulasse , expletoque suo ministerio, ac ia tartara detruso Daemone, in Caelos esse reversum , & ad Patris dexteram assidere in solio, ex quo Sinhanael fumrat electus. Quarto, dicebant, Angelos, qui ceciderant . filias hominum impudice conspexisse , easque in uxores accepi tis. Quinto, Crucem despiciebant, quod in ea Salvatot suisset occisus e Cultus Imaginum Idololatriam appellabant. Et san ctorum sepulchris Daemones assidere , ibique ad decipiendis homines portenta edere garriebant . Sexto, Catholicos, qui ad impiam eorum defici tant sectam, novo Baptismo tingebant . afferen tes Baptisma, quod in Ecclesiae Catholica conse rebatur . esse dumtaxat Baptisma Ioannis, quod ne per aquam ; suum vero esse Baptisma Christi, datur per Spiritum Sanctim. Octavo, ad 'rididum Eeclesiae Sacrificium contemnebant, &sanctam Corporis & Sanguinis Domini Comm nionem, Daemonum in remplis habitantium Sa.ctificium appellare nan verebantur sacrilegi illi Haeretici. Nono , Daemones invocabant & eolrbant, eosque Christo & Spiritu Sancto sortiores esse blasphemabant. Decimo , iurabant, se non Blum in somnis . sed revera certiere Patrem aeternum ut senem densa & promissa harta ornarum; Filium tanquam juvenem pubescentem , &Spiritum Sanctum ut imberbem adolescentem . Hic sisto, nee plura addam . refugit quippe ani mus, & alias ineptissimas fabulas, horrendasque istorum Haereticorum blasphemias dicere reformidat. Legesis Suthmmiam loco mox a me titat . ubi Bogomitorum errores in aperram lucem Pr ducendi, atque refellendi provincia sibr ab Impe. rarore Alexio Comnem demandata , egregie desunctus est.
D. Immanissima ac foedissima illa errorum monstra, quae me sua turpitudinρο deterrent. indicasse laus est- Missis iraque illis haeresibus , quae unde
cimo saeculo minus celebres suerunt. veniamus ad
Haeresim Berengarii, qui ut iam insinuasti, Sacramentariorum parens fuit, ac plurimas in Ecclesia
M. Antequam exponam in quo potissimum e
rore sita init Berengari. Haeresis, necesse est, ut breviter aeseram errorem in quem Roselinus na tione Britto, seu Armoricus, Canonicus Comeen
dienfis. & praeceptor Abaelaia, circa Mysteriviri Sanctissimae Trinitatis undecimo saeculo lapsus est. Afferebat quippe Roscelinur , in Deo tro Per asesse tres res ab invicem separatas , siem sunt tres A in , aur tres ammae F tresqur Deos vere possedio, si xώs admitteret, sicut testatur miseri sin Appendice Mariani Seori ad annum Mxcivis ad hunc proscribendum Roselini errarem Ramna
ias Rementa Ald episcopus Synodum habuit
Suessone , & ad eumdem Roselinum epistolam seripsit S. Anse tis tune Abbas Beccensis, rogans eum ut se apud Synodum purgaret j mentemque suam de sancta Triade omnibus Praelativ aperiret . Uerebat ux siquidem S. Anselmus , ne Moe- sinus publice assererer . quod in scriptis , & ita privatis conventibus falso dictitare solebat, Lanis franeum, & Anselmam idem secum sentire. Haec
Sancti Anselmi ad Roseolinam Epistola legitur tia
operibus ejusdem So Anselmr libo etis epist. 4I. Citatus in hoc Suessionensi Concilio Roscelinias ut
fidei suae rationem redderet . errorem suum sabius adiuravit. Sed, post solutum concilium, in vomitum rediit, asserens, se non Ob aliam rati nem decantasse palinodiam se atque sententiam suam damnasse. quam quia perrimescebat, ne ab ignaro popula lapidibus obrueretur ; sequa in ea dem, quam eiurare coactus fiamar, sententia semper permanere velle. Obstinato animo errori suo adhaerentem Robretinum egregie coniuravit Sancton Anselmtis in Tractatu De Iae matione , quem contra ipsum edidit. & Urbano II. Pont: fiet Maximo nuncupavit. Extat etiam quaedam Epistolae M. Pan, Tneologiae Prosessoris ad G- seu in Gauias idtim Episcopum Parisiensem crentra eumdem Romimum scripm , quam meheseius . Natatis Alexander. & alii tribuune Petro Abari Mo . Sed
Buiatis in Histyla , quam a teganter descripsit celeberrimae inisestatis Parisiaensis, Tomo I. ad annum inc In Auctorem huiusce Epistola: essae quemdam Petriam iis temporibuω Theologiae pro sessorem , a Petro Abaelardo diversum se quiqus contra Haeresim Roscelini ita Syn γ Suessionena
damnatam scripserar. Eumdem Rosceti m , co tendentem Presbyterorum filios ad saeros ordinem non esse promovendos, graviter perstrinxit Thoo.MMAs Stampensis , qua rum temporis Oxoniae scholam regebat, eamque ita rem Eripsit ad Rose celinam epistolam , an qua conrrariam se nrentiam
criter propugnat. Legitur haec Epistola Thoosa di ad Robe sinum Tomo IIIo Spiei legi, Dacheri ni . Denique, RUretinum scholae Nominiatum A ctorem & Institutorem suisse amrmat Bulaeus in Historia Uniυnsitaris I risiensis Tomoe L ad annis MxcIv. additque - hana Aristotelicorum sectam ,
a veteribus pene expulsam . a Guillelmo O amo ordinis Sancti Francisci rursus excitatam , atqu. de integro suisse insta iratam . Sest de fiaeretico