장음표시 사용
61쪽
ri, quam duo Concilia in causa schii Hatis Gra,
eorum undecimo iaculo celebrarunt. Primum in. dictum est Romae anno MLIII. a Leone IX. Pontifice Maximo , qui omnem curam , industriam. ue suam in extinguendo isto schismate Doluit .ic enim umberius in Vita Sancti illius Pontificis lib. 2. cap. 7. re lens ea quae anno MLIII.
ε sequanti , Latinos inter & Graecos sella sunt,
Aebridanus ------ Haec quidem calumnia Graeco
ei m est translata eius Maeo , atque delata m.
Uno Papa Lemi IX. Itaque a riuus Apostolicus libellam composiis luculentissimum adversus iam
dictas praesumptionea or Nanitates eorum , conat Raeos ad υiam veritatis adducere, sed Dostmodunt in. rectios Melesiastico damnavit anathemate , Dido.
licet in Acilio Roma habiιο amo MLIII. Mi-st etiam Idem Summus Pontifex Constantinopo. lini Apocratarios ad tuendam Ecclesiae Latinae cau. Iam Humbenum Cardinalem, Petriam Amklphita.
num Episcopum , & Friderisum Diaconum . dc Cancellatium, qui luit postea sun imus Pontifex , di elus D pMnαι X. Sed haec Legatio felicem exitum non habuit , nec utriuiaue Ecclesiae eone iis
Iiavir concordiam , linino Mi. et Cerularius Pa. triarcha Constantinopolitanus , qui in schismate pertinax a Legatis Sedis Aposolicae si erat ex eo mismunicatus, coacto post illorum discessum ex Urbe Constantinopoli Conciliabulo , In eos sententiam excommunicationis tulit , quodque gravius est , ipsius met Romani Pontificis nomen e Dyptichis E esiasticis erasit, ut jam observavimus in pricedenti Colloquio. Alterum Concilium in causa schismatis Graecorum Buri in Apulia habuit Urihunus lI. Ponti sex Maximus sub finem undecimi
saeculi. seu anno millesimo nonagesimo Octavo , sicut Gorberonius in Censura operum S. Anselmi, quorum novam editionem adornavit , Iuculenter
Ostendit . Ad hoc Barenis Concilium , cui teste Lum mortis sta in Chronico, interfuerunt eLxxxv. Episcopi Latini , accesserunt quoque Graeci , qui Spiritum Sanctum a solo Patre procedere
pertinaciter contendebant . Provinciam tum
Graecis disputandi demandavit Summus Ponti sex Sancto Anselmo Cantuariensi Arctiepistopo . qui egregie ea deiunctus est . & divinis testimoniis
atque firmi stimis rationibus Graecos consutavit . Avertit etiam suis pyeeibus idem S. Anselmtis acervicibus Regis Anglorum excommunicationis salmen, quod Urbanus II. in hoc Ratensi Conci. Iio in Regem Anglorum vibrare paratus erat, ut Tadmems lib. a. Historia μυω- & IV MLmus Ma .iburiensis do Gessis Ponto eum Aul. lib. I. In his ergo duobus Conciliis, Romano vi,
delicet & BMonsi, proscriptiis ouidem est Graecoctuin error asserentium spiritum Sanctum a solsPatre procedere, sed non fuit extinctam schisma, quod potius in dies crevit, viresque acquisivit eundo . Illud quippe maxima promoverunt Pa. triarchae Byrantini , qui ambitioso conatu , propter praetensum & informem queuidam Concilii Chalaedonensis Canonem, appellari volebant O euine mei, seu orbis patriarchae, nec proinde Se- .di Apollolicae ullo pacto subesse sustinebant . Illud etiam mehaolis Comiarii sthisma haud D.
rum roborarunt Imperatores Graecorum , qui minleste admodum atque indigne serebant, Imperium occidentis a Gono III. Pontifica Maximo dei tum suisse Carolo Magno, aliisque Francorum R. gibus , a se ipsis vero omnino ablatum . Postremo, Graecorum schisma auxerunt partae simili tes occilone helli sacri , quod Latini in Saracmnos susceperunt, ae tandem expugnatio Urbis Comstantinopolitanae , quam Galli anno millesimo
ducentesmo quarto Graecis abstulerunt , tenueruntque usque ad annum millesimum ducenta.
simum sexagesimum . Post obitum m a lis Graiarii Patriarcha: Constantinopolitani Graecorum illius schismatis Auctoris , tam actum est de r
conciliatione ambarum Ecclesiarum, quando pra sertim Graecorum Imperatores rebus suis, quibus linice inserviebant . eam conducere posse , persentiscebant , variaque idcirco hine inde habuta simi Concilia , de quibus suo loco dissere.
D. Ad sanciendam disciplinam , 3t vindicamdam Ecclesin libertatem plurimum undecimo ,
eulo Romanos Pontifices allaborasse, memini. te in praecedentibus nostiis Colloquiis observata . teque de Conciliis , quae ab illis suere celebrata in hocce Colloquio acturum spopondisse. Age e so . praestitam fidem impraesentiatum libera , &indica , si placet , omnia Concilia quae tam mores lauranda disciplina, qu1m pro asserenda rici sae libertate undecimo taculo a Summis Pontis. bus habita suerunt. M. Romanorum pontiscum . qui undecimo Ecdlesiae taculo Concilia eelebrarunt, primus suit Benedictus VIII. qui Romae anno MX v. Conei.
lium convocavit , ex cujus actis unum dumtaxat
luperest privilegium Coenob: o Fructuariensi colla. um , quod exhibet Fredinandus inhelius tomori. Italiae Sacra pag. Dy6. Extat etiam tomo 9. Conciliorum . Aliud Concilium anno incerto habuit Titani idem Summus Pontifex, in quo comtra Clericos incontinentes , eorumque concubinas& filios, atque bonorum Ecelesasticorum feeutam
ex Clericorum libidine dilapidationem Sanctissimae leges conditae sunt . Extant istius Concilii Tici. nensis Canones vir. & Imperatoris de iisdem
Coostitutiones , praemissa gravi ac luculenta Dratione; quam contra Clericos ineontinentes in hoe Concilio habuit Summus ponti sex tomo p. Comciliorum. Clemens II. Pontifiet Maximus duo Romae habuit Concilia ; in quorum primo , quod anno M v. lndixit Pontifex , statutum est, ut Ravennati Archiepiscopo secandus a Pontifice Ro.
62쪽
mano locus in Conciliis , absente Imperatore , tribueretur . In xltero Concilio , quod anno sequenti, seu MxLvi. habuit Clemens II. sancitum
est contra Simoniacos, ut quieumque a Simoniaco consecratus esset, a, ipso ordinationis suae temporeaeon ian an3 Simoiacum , cui se obtulerat promo vendum , quadraginta dierum poenitentiam ageret,
ρο sie in aerepti ordinis officio min rarot, seu r fert S. Petrus Damiani in libro, qui inseribitur :Gratissimur cap. is. a Leo IX. aliquot coegit
concilia, quae hic ordine recensebo. l)rimum an
no MXLIX. Romae celebravit contra Clericos Simoniacos , & in eo Clementis II. Deeretnm de Poenitentia imponenda his, qui a Sinioniacis sum rant ordinati, ciconomia quadam confirmatum est, ne videlicet nil nastris omnino destituerentur Ecclesiae , s Canones ad suminos iuris apices obse varentur. Pauci siquidem tum tempori erant Clerici sinioniae labis puri, teste B. Petro Damiani in libro mox laudato & quia simoniae vitium in
mores & consuetudinem ab erat , a multis aut nullum , aut parvum esse peccatum credebatur . Peccata enim, ut praeclare ait Sanelus Augoinus cap. 88. Enchiridit . quamυis magna o horrenda
eum in consettidιnem vererint, aut parva, aut nul
la esse creduntur, usque adeo ni nyn sesum non eccMLeanda . verum etiam praedicanda ae diffamanda in. deantur .... sic nostris temporibus ira multa mala in Verram consuesuainem iam venerunt, in pro his non solum excommisnicare aliquem laicum mn audeamus,
sed nee Clericiam degradare. Prudenti itaque o coincomta Leo IX. Decreraim quod a Clemente II. in eos, qui a simoniacis fuerant ordinati, latum e. rat , temperavit, ut hanc smoniae pestem , quae Clerum insecerat, sensim sine sensu. adhibita indulgentia, profligaret. Alterum Concilium eodem
anno MXLIX. minis in Gallia celabravit L IX. in quo ad restaurandam collapsam Ecclesiae disciplinam actum est de extirpanda penitus simo tilaca haeres. quae late serpenat , & inaunx in Clero libertate dominabatur; De ministeriis Ecclesiasticis & Altaribus, quae a Laicis tenebantur; Do incestis conjugiis, & da iis . qui legitimas relinquentes uxores, adulterinis iterum nuptus implicabantur ; De Monachis & Clericis a sancto proposito dc habitu recedentibus; Item de Cieriucis arma gerentibus, de rapinis, seu usuris, pauperumque injustis captionibus; De sodomitico vi
lio, Ac de qinbusdam haeresbus , quae in eisdem pullulabant pa bus . Hoc Remense Concilium tribus sessioniblis ruit absollitum, & in eo duod
cim promulgati sunt Canones . Romam e GaDlia anno millesimo quinquagesimo rediens LesIX. Synodum apud Sipontum Regni Neapolitani Urbem prope montem Garganum habuit, in qua duos Archiepiscopos simoniacos deposuit. Romam redux summus Pontifex, Berengarianam haeresim in Synodo Raemae eodem anno millesimo quinquagesimo habita damnavit . eamque iterum prinseripsit in Synodo Vercellensi , quam mense S ptembri ejusdem anni convocavit, ut iam obseravavimus reserendo Concilia, qnae in causa Berengariana suerunt congregata. Praeterea, conventumh uit IX. Augustae Vindelicorum quarto no-
nas Februalli anni millesimi quinquagesimi prum i , in quo Hunfridum Archiepiscopum quem teste Hermaono Contracto, a sacris suspenderat, a solvit; di eodem anno post Pascha Synodum Romaeh buit idem Sanetus Pontifex, in qua Geousum Vercellensem Episcopum , quem de adulterio deperiurio accusat uni absentem excommunieaverat , Romam non multo post venientem & satisfacti nem promittentem otticlo restituit . Ad eamdem
Synodum Romanam reserunt Conciliorum Collectores Decretum de meretricibus Presbyterorum expellendis , & fervituti addicendis . Qua de re Sanctus Petrus Damiani opusculo I 8. cap. I. haec
tra Romana moenia reperirentur Presbneris prostiια- ea, ex tune ετ deinceps Lateranensi Palatio Mikd earentur ancilla . Mentionem luperius secimus
Coneilii quod Leo IX. Romae anno ΜLIII. contra Mubaelem Ceolarium Graecorum schisiraatis Authorem indixit, quare, eo ori isso Concilio , -- et a percurramus Concilia, quae undecimo saeculo ab altis Summis Pontificibus fuerunt celebrata . Victor II. successis r L nis Ix paulo post inaugu. rationem suam habuit anno MLv. Synodum H rentiae, praesente Henriea Imperatore, in qua non
solum Berengarii confixit haeresim , ut jam diximus, sed etiam bonorum Ecclesiasticorum distractionem. & alienationem sub poena excommunicationis prohibuit, sicut resert B. Penus Damia. nr epistoli iet. libri Ejusdem Victoris II. Papae iussu, Hildebrandus S. R. Ee lesiae Cardinalis, Ee Legatus a Latere in Gallias missus indixit anno MLU. Lugdunense Concilium ad simoniam, aliaque id genus vitia quae tum in Galliarum Regno grassabantur, radicitus extirpanda. Narrant Scriptores probitamine fidei Sinctus Premi Damiani opusculo Ist. cap. 6. & Is illelmus Malme uriem sis lib. a. De GHis Regum Angloriam, quemdam Epii copum simoniacum ad criminis confessionem fuisse in hoc Concilio Lugdunensi miraculo eompulsum . Iussias quippe ille Episcopus Hymnnm glorificationis, seu Gloria Patri e . recitare, haec verba, Et Piritu. Sautio proferre non potuit. Dagaliae Synodi mandato eiusdem Pontificis Victis r
lieet & ana. In Synodo Turonensi. cui anno MLV. praesiit Hiadorandus Sedis Apostolicae Le-
gaetus , damnata est Berennariana haeresis, ut i mobservavitnus . In Synodo Totiona, cui duodeviginti Episcopi anno MLVI. interfuerunr, sancita
est disciplinatam Ecclesiastica, quam Monastica,
ac tredecim conditi sunt Canones, qui extant i mo p. Conciliorum. Praetermittere non debemus
aliam Synodum, quam idona Victy II. Papa c lebravit Romae anno MLUl I. in qua Mariorum Episcopatum, in duos antehae divisum , in pristinum statum, hoe est in unam Ditecesim, sit, lata illa divisone, redintegravit , ut compertum habemus ex epistola eius successoris Stephani X. qitem alii appellant lx. ad Pandu*ξum Marsicanum Episcopum, in qua Dephanus x. ex prel se testatur , Episcopaturn Marticanum . in duas olim partes divisum, io umh,-m sui p.rtus uni
63쪽
m in Conestio habito sub VH- II. deeessore
Lissa restitutum, de Diaee sim aenam uni Diseos decretam. Extat tae Stubant X. Epistola ad Pan. au biam Marsicanum Episcoputri tomo s. Conei. Iiorum. At Episcopalis ista MLAEorum Urbs, quae olim erat sub Samnitibus. qui nune pars Aprudii ulterioris, iuxta Lacum Fucinum, iam diu eversa fuit. Stephana X. successit Nisuras II. qui Romae anno MI IX. synodum celebravit, in qua Berengλ-xium ad Fidem Catholicam de reali praetentia Corporis de Sanguinis Christi in Eucharistiae Saera. mento profitendam compulit , εc ad simoniacam
averruncandam haeresim, quae in inve eratam consuetudinem altas radices eierat, statuit . simoniacos absque misericordia esse deponendos iuxta Ca-
super, pluralitatem Beneficiorum vetuit, Clericos
a Judieibus Lalais iudicari inhibuit, Ac, ut deinceps nullus ad statum Clericalem, nisi voeatus a Deo, accederet, cavit, ne tale ad quemlibet gradum Ecclesiasticum repente promoveretur, nisi inurato habitu saeculari, diuturna conversatione sui Diat inter Clericos comprobatus; sacerdotibus ver , Diaconis. & Subdiaconis ineontinentibus interdixit sacris, ad hunc rigorem tu ipsos exercendum ex-gitatus praesertim a S. Petro Damiam qui in Ο Puscula ID De caelibatu Sacerdotum , quod huic
Summo Pontifici nuncupavit, in hane pestem tmeis ingenii sui vitibus jure optimo invehitur. Circa haee diseiplinae Capita, & eirca Romani P rificiis electioneni, quae frequentibus id aetatis schi Dinatibus perturbari solebat, tredecim extant Camones rum p. Conciliorum. Plaeter istud Conebitum Romanum, Meuaue II. eodem anno Mi I x.
aliud Amiaphiae in Apulia celebravit, in quo Tra-
mensem Episcopum ob causas eanonicas deposuit, sicut testatur L Perms Damia ui opusculo J I. cap. o. Misit etiam idem Summus Ponti sex restaurandae gratia disciplinae Drabarram Cardinalem Leg eum Apostolicum in Gallias, qui iussu &auctoritate Pontificis Kalendis mensis Martii anno Mix. τώνωιbias Concilium convocavit, in quo simonia, Iluralitas beneficiorum, rerum Ecclesiasticarum a.
ienatio, beneficiorum a Lateis acceptio, incestae nuptrae, quae vitia tunc multas Galliae partes pervaserant, damnata ac Prohibita sunt. Adhaec, mulidixosis Si incontinentibus Geticis, qui post Nimiai
II. Decretum, aut mulieres, aut ministerium Ecclesiae statim non deseruissimi, omnis spes testir x Ionis adempta est. Omnes decem istius Coneilii Turonensis aisciplinam Ecclesiasticam. 3e Mona si eam spectantes edidit Lucas Daeberias In Notis ae Vitam Lanseranci, indeque transcripti sunt immo p. Conciliorum Labbeanae editionis.,, ia) Alterum decretum Clementis II. in alte. - rutro ex conciliis Romanis ab eo habitis reperiis ego in Ueteri codice MS. Bibliothecae Canoni-M eorum Maioris Ecclesiae Lucensis, fit retuli iuri meo Conciliorum Supplemento IO. I. Pas. 1278.
- In eo vero indicitur anathema contra sacrilegos M venditores rerum ecclesiasticarum, Et sacrorum Or- dinum, ac dignitatum At iurium ecclesiallicorum. Suh Alexandro II. suceinore Nimui II. plura Iebrata sunt Concilia. Nam praeter Papiens, Fl
quibus Auxandri II. electici in Romanum Pontimeem fuit confirmata, & flamnatus Cadalovi Pa I itantis Parmensis Episcopus , qui Ministrarum He- ei Germaniae Regis authoritate stetus insignia Pontificatus temere usurpaverat, & Honorii II. n. men sibi sumpserat, praeter, inquam , haec quatitor Concilia matra illum Antieapam congregata, tres alias Synodos pro reis alione morum . Ac
Ecclesiasticae distiplinae restauratione Romae habuit Alexander II. Primam anno Mix m. cui centum, &lius interfuerunt Episcopi, in hae synodo duo. decim conditi sunt Canones, quibus Leonis M. de
relai II. Decreta lata contra fimoniacos renovata, ae denuo fuerunt approbata, vita communis Clelmcorum Basilicae Lxteranens s sancita, beneficiorum phiralitas prohibita, consanguineorum nuptiae ad septimam nsque generationem vetitae , repentina
Cleri eorum ordinatio interdicta, Be damnata ambitio eorum, qui spe Abbatiae consequendae Monarichi fiebant . In exdem synodo Romana Pereas Flo. rentinua Episcopus, simoniae cctnvictus, depositus est. Extant disiecim istius Synodi Romanae Canonestomo s. Conciliorum . In altera synodo Romaehinita auno MLxU. Hexa re II. novam Diemst foram haeresim praesecavit . Mota quippe est tum temporis a quibusdam Iaris Consultas, di acria ter defensa quaestio de gradibus consanguini tatis. sen pertendebant nonRulli Iuris Consulti , quodermani fratres vel sorores inim se essem in secuti. o gradu consanguinitatis, filii vero eorum, vel Gliae in quarto gradu, nepotes vel neptes in sexto. ae subinde propinquitatis gradus eadem ratione , qua in successionidus numerari desaere pertinaciteratfirmabxnt. Hunc Iu isconsultorum errorem con sanguinitatis gradus perperam numerantium d mnavit Alexando II. ut videte est in Decreto SP
nodali huiusce seeundae Synodi Romanae , quod
G eianaes suae Collectioni inseruit e usa I s. quaest. q. capite Ad Sedem Apostaticam, refertur etiam i. ἡem Decretum Synodale tomos. Conciliorum. a In tertia Sunodo Romana eodem anno convocata Auxander II. omnes incestuosos , iuxta iaciorum Canonum rigorem, Ecclesiastica communione privavit, teste Sancto Petra Damiano in Apologet leo De Outemptu saecuti. quod est opusculum I 2. cap. am iussu eiusdem Pontificis Alexandra II. ad finiendam controversi m , quae orta erat de primatu imter Cantuariensem, & Eboracensem Ecclesias, habita est anno MLXXII. in Anglia Synodus . tui praefuit Hubentis Sedis Apostolicae Legatus. Causa coram Episcopis, de Abbatibus , Ac Serenissimo Angliae Rege disceptata est, pro Archiepiscopo Cantuariensi peroravit Lanfraue/υ, & postquam Primatum Cantuariensi cclesiae supra caeteras Angliae Ecelesias ex Historia Ecclesiastica sentis Anglorum a Venerabili Beda eoncinnata , ex variis Angliae Conciliis, & ex Romanorum Pontificum releriptis vindicasset, omnesque obiectiones dilui List, omnium Patrum consensu Cantuarientis A Nehiepiscopi Primatus suit confirmatus, eique adi uia
- αὶ Ego pariter in meo Conciliorum Supple.
64쪽
A vero ad Alexandrum II. pertinere licet nec M3M ut in P dam rarum illam ab niuriis, Ili
is nomen Alexandri, nec alterius cui Plλm p ἀ- ς iei Donati irarum enorem impingeret sed is
is sert & olim suspicatus sum, & nunc etiam im vetuit, ne Christiani Missas Saeerdotum
is eredo. . . - . - qui φ Rx coΠ1vvti, vel concubinarii, audirent Ex tot Conciliis, quae undecimo incula a Roma- ut Publico contemptu ad uxores dimittendas eoui
nis Pontificibus celebrata hucusque retulimus, fac, Pellerentur: sive ut ait ipsemet Gregoriin VII tale intellusere potes, quanta cura, & sollicitudine Epistes laudata ad Duonem Constanti in reformxtionem Ecclesiae ac morum incubuerint, sem Episcopum, - qui pro μανε mi, o quautove zelo disciplinam Ecclesiasticam , quae G uri te os corrigerentur , Deroeundia Devia ulo decimo erat pene collapsa, restituerint, Re o ob μuvii ne Populi resipiseerent. In eadem se pristinum ei conelliarint splendorem . At an cunda Synodo Romana . prioris Synodi metati. i,utanda disciplina Ecclesiae , δι in ejus iuribus contra Simoniacam tueresim novum robur addi atquε privilegiis uindicandis, plus his Romanis P - tum est . do celebre contra Inve' νω editumiifieibus, quos hactenus laudavi, laborasse vadetur Decretum, sicut aperte colligitur ex Epistola D. misistis, VII. Pontifex Maximus, qui sanctitate ei mR lib. III. Gregori. VII. ad minitam R. am& doctrina toto orbe celebris pro reformando Ec- Germ niae . quamvis Hugo Flawniare is Abia, etesiae statu, si mosiaca labe,& Clericorum incon- in Chronico Virdunensi, & Collectores Coneilio. tinentia υalde deturpato , & pro asserenda sacra- rum istud contrR Investituras Decretum ad pH
tuis electionum libertate, quae I messisurarum prae- mam Synodum reserant . Tertiam Romae Syno
textu a Principibus Laicis impune opprimebatur, dum habuit Gregoriar VII. anno MLXxvi. in undecim Romae undecimo taculo celebravit Conei- qua in ric ι Rex Germaniae. Sia fridus Motnnti. i. quae hie breviter reseremus. In primo Conci- nus, Wisseim- Trajectensis, de Roberiis, , Bam ito, quod Romae prima Dominica Quadragesimae bergensis Episcopi schismatis ineentores , luctu ne
anni Mox IV. coegit Gregorius VII. 6ccul inter- e communicati, ut constat non solum ex Actis fuere quinquaginta Episcopi . & Abbatum atque illius Synodi R Lamberro Se abismissi ad hune Clericorum multitudo. sicut testatur Hugo FI A Rnnum rei tis, sed etiam ex vita S. AUA-i L. -iarausi, Abbas in Chronico Virdunensi, decrevit cen*, ab Auctore coaevo scripta, εe ex Domni Summus hie Pontifex, tis qui me fimoniacam b.e- est e Pre bytero invita Mathiadis. Quartam Syno resim . Me est, imementu pretii ad aliquem sacromm dum Romae ann. MLXLVI II. indixit Gisa, iis, GHinum graiam θ ο tam premori Ium, nullum VII. cui centam circiter Episcopi, praeter Abha in sancta Eeesina ulterius minifrandi sicum hm res εο Clericos, interfuerunt. In e ibis ui Ra hiante Qui υere Musas datione pecuniae obtinent. VennM,.Thebaid- Mediolanensis. Ga redis, Nam omnino eas podam sa ). Sacerdoti s vero uxoratis bonensis Archiepiscopi , aliique plures Henrieta di incontinentibus Missarum celebratione; Diaco- nae Partis Episcopi excommunieati sunt . & abnis & Subdiaconis Altatis ministerio interdixit . omni Sacerdotali officio suspensi. Hugo etiam Buis Hujus primae Synodi Romanae praecipua Capita me Cardinalis dignitate iam pridem ob sthisma motat Gregorius VII. in Epistola ad Ottonem Con- Privata. . Ecclesiae aditu usque ad sati, factionam stantiensem Episcopum, quae extat in stonte Apin prohib tus est. Extant Acta qua, illi ua SV nodilotetiei in Auctore Anonymo coaevo eompositi , Romanae Tomo x. Conciliorum. Quint xm Romae 8i Laum tomo i . Conciliorum inserti . Com, Synodum III. Kalendas Deeembris eiusdεm anni plectitur Apologuticus iste liber eapitula 24. in MLXXVIII. celebravit Gregorius VII. in qua Ni quibus Auctor egregie ostendit. Gregorium VII. in cepborus Bormiater, qui, Michaelo detruso, Im iis, quae in prima Synodo Romana statuit . a san- perium Per vim sibi arripuerat, anathemate plectorum Patrum doctrina ne tantillum quidem de- xus est. Henrici & Risumsi Regunt Oratorex iis viasse, ideoque male ac nefarie quosdam simonia- rarunt eorum nomine , nullis se malis artibus eos, de Concubinarim Clericos adversia Sanctissi. Colloquium Sedis Apostolicae Legxtorum da exu mi illius Pontificis Decreta infremuisse . Altera se Regni in Germania habendum prohibitumi . Synodus a Gregario VII. anno ML V. Romae Multi insuper contra simoniacos, 3e coneubinarios VI. Kalend. mensis Manii telebrata est, in qua ες Bonorum Ecclesiasticorum praedones eanonet districte vetuit summus Pontifex, ne quis Christia- conditi sunt . ex quibus selectos duodecim Chimnorum Missam e iugari Presbyteri audiret. Hoe nico suo Virdunensi insertiat Huga Fl inlaeensi, . Decretum tinctissime licet institutum, sistebentis Extant etiam duodecim illi ea non es Tomo XII. tamen in suo Chronico ad annum MLXXIV. au- Conciliorum b . In sexta synodo, quam Rosus est maligne arrodere, & in sensimi haereticum mae mente Februario anni MLXXIX. habuit Gis detorquere, dictitans, Gregyiam VII. Christianis soriar VII. relaplus Berengarius haeresim suam eo Decreto prohibuisse , ne Massam Sacerdotum eiurare , & fidem Catholieam de praesentia reali Coniugatorum audirent, quia Sacramenta ab illis Corporis & Sanguinis Christi in Eucharistiae si consecta nulla & invalida sunt. Sed hoc Sigebem erantenro tertia fidei prosessioris testari compulisti, partibus Henrici Germanrae Regis addictissu sis est . In eadem Synodo H misi εν Risis Himi , ac subinde schismatici , putidum commen- Resum Oratores, Dominorum suorum nomine , tum . Nee enim statuit Gregorius VII. ni Sacra- liberum in Germania Conventum promiserant , menta per Sacerdotes coniugatos, vel concubinarios Rd quem dicti Reges eonvenirent per se, vel per consecta. essent nulla & invalida doctior quippo, suos L. Pros, Pontificis. vel Legatorum eius senisti fidei avita tenacior erat summus ille Ponti faet, tentiam de cauta Regni inter eos controversa subituri.
65쪽
Uturi. Septimam Synodum anno MLXXX. R - is tra Northmannos pervasores retum Monasterilmae habuit Gregoritis VII. in qua Imperium Hem se Calauriensis, quae insula est maris Ad riatiei inriso Germaniae Reai abrogatum est . de Roduia se Aprutio ulteriori, legiturque in Chro nico elusipha tollatum , ea ,ega , ne deinceps Benefici dem Monasterii Rer. Italic. Tom. :ia pari. 2. rum investiturae a Laicis conserrentur , vel ac- is pag. 36s.ciperentur . Promulgavit etiam in eadem Synm Consulto hie praetermitto quaedain schisin, do Gretotas VII. Sanctissimas pro Dalciplina tica Conci Iiabula, Ultrajectinum , eao Mogum i-riclesiastea Constitutiones , quae extant Tomo na, Wormalienis, ει Brixi ense , in quibus, ad X. Conciliorum. In octava Synodo, quam Gra- nutum Hemici Germaniae Regis, G wartus Rasoritis VII. Romae anno MLXXXI. convocavit, vennas quondam Episcopus, in Sedem A posto. Hemisi Germamae Regis , & omnium ejus sim licam intrusus est , de Gregorius VII. legit, torum excommunicatio suit confirmata , Aret, mus Ponti sex per summam & a saeculis inaudiis tensis, & Narbonensis Archiepiscopi ei adhaeren- tam temeritatem depositus est , ae multorum res depositi sunt , & Iia Modus , & Lanisur criminum salso insimulatus . Suffieit hie dicere . Campaniae Tyranni anathemate suerunt conli haec crimina quae Grudiris VII. in his c ven-xi, sicut testantur hujus Synodi Acta , quae ex. ticulis objecerunt schismatici , & quae Bennstxnt Tomo X. Conciliorum . Nonam Synodum Pseudo-Card malis in virulentum opus sui im comis Romae XII. Kalend. Decembris anni MLXXXIII. gessit, putidas esse calumnias , sicut aperte proincolienti Gregorius VII. in qua de fidei forma , bant eiusdem Gregisti VII. vindieata sanctuti Christianae Religionis conversatione, nec non eas , patrata ab ipso miracula Ze graviorum te. de animi constantia ad sustinendas Persecuti. ni monui huius temporis scriptorum , qui iam. nes ab H Miso Germaniae Rege Ecclesiae illa- ctissimum illum Pontificem a calumniis ei atas necessaria egregie peroravit summus Pont, schismaticis impactis egregie vindicarunt . Cet-fex , ut videre est in illius Synodi A et is , quae te huius con;urationis , ichismatis . & atrocia inserta sunt Tomo X. Conciliorum. Decimam . persecutionis adversus Gregorium VII. ab Hom& undecimam Synodum Romae anno MoxXIV. rico Rege , Ze ejus fautoribus excitam veras ea celebravit Gregorias VII. in quibus Graiisuus sis aperit Derio Flaυiniacensis in Chronico Ui Antipapa , de Henricus Germaniae Rex denuo dunensi his verbis: Ob hane igitur ea am , quia anathemate confixi sunt ut testantur Berthoia scilicet Sanctam Dei Ecelesiam eastam esse υia dias Constantiensis ad hunc annum, Ac Laeo Ostien- bat, Iiberam, atquν Catholicam; quia de Sanctua. sis lib. I. cap. 13. Praeter haec undecim Concilia, rio Dei θnoniam, er Ne morum Haeresim , erquae Romae habuit Gregorius VII. alia eiusdem faedam libidinosa eontagionis poliasionem volebat Pontificis iussit ερ aut horitate anno MLXXXV. evellere, membra miaboli reverunt in eum insums,intinnaburgi celebrata est synodus eui praefuit aere , er usque ad sanguinem praesum e m in
Sedis Apostolicae Legatus . In ea damnata est eum manus iniicere , er m eum morae vel exi- Henriciana Haeresis, eorum scilicet, oui ab Hen- Iis eo underent , multis eum modis conati βutri eo Rege excommunicato se lanismatico sta. deiicere.
hant . In GMAenum Antipapam . Ac schismati- Sub finem undecimi Saeculi Urba a II. Pon. cos ejus saniores repetita et anathematis sentem ii sex Maximus plura celebravit Concilia , cum tia , septemque in rem Disciplinae Ecclesiasticae in Italia, tum in Gallia, quo sese velut inconditi sunt canones, qui tomo X. Conciliorum asylum tutissimum receperat. Primum cone ilium recitantur desumpti ex Benhiari Constantiens ad habuit Melphiae in Apulia anno MLX XIX. ut annum MLxxxv. . testantur Lupus Protostata in Chronico , Io- a) - I n ea Synodo, quae prima fuit sub Gregorio nes Sanctae Romanae Ecclesiae Cancellarius in Epi-M VII. datum credo decretum Gregorii quo ab sola ab Abbatem Molismensem . Bolun s ad se Ecclesiae ingressu removentur Presbyteri, Diaco. diem IX. Februarii in vita Sancti Sabini Ca-- ni , Si Subdiaconi krniearii quo ad usque pae- nusini Episcopi, Labeus Tomo L. Conciliorum,
se niteant o emendent. Hoc decretum refert Gem Naraeis Auxaneser, Pagitis, & alii. Ea in Syn ,, hous Reschespergensis, de ego ex illo in meo do XVI. conditi sunt canones, quibus damna se Conciliorum supplemento tom. II. pag. I. se. tur simonia de incontinentia Clericorum , iisquavi ut etiam ibidem retuli geminas Epistolas Si, prohibetur . ne in aula εc apud proceres comin se gestidi Archiepiscopi Moguntini ad eundem rentur, virisque ac sceminis potentibus , ad sui ., Gregorium , in quibus praesto se offert ad pro. ordinis dedecus, obsequantur ; ne vestibus saecu-M mulgandos Canones in eo Concilio editos . laribus induamur aut cum luxu vivant . Praeci-M Ibi paritet mentionem siet de Concilio Paru pitur Abbatibus , ut nullum pretium ab iis , is siensi, in qno communi consensu reiecta sunt qui Mon istieam vitam profiteri volunt, exigant. se decreta ejusdem Concilii Gregoriani , tan- bacerdotibus cum imponitur circa salsas taleo. 3 quam si essent gravia nimis de ardua . Qua rum Poenitentias invigilandi. Involiturarum usus
is de re lege acta S. Gualterii Abbatis Ponti- penitus abrogatur , 5e alia id genus Disciplinam se tam apud Bolla istas ad diem VIII. Aprilis Ecclesiasticam i pectautia statuuntur , quae legiis cap. a. . possunt in Epistola Ioannis Sanctae Romanae E i , se Ad istud paritet Coneilium ego adjiciam olesiae Cancellarii relata a Labbre Tomo X. Co is iam censui sententiam a Gregorio latam eor, ciliorum. a
66쪽
Ο ., synodo huie adseri adum tensui in
se meo Supplemento tom. II. pag. M. Decre- rum, quod Remani correctores Gratiani recitant , ad can. Γ-sti sum I 6. q. I. extractum ea Cod. M Vatic. tibi sunt Concilia duo, nempe Melphi M tanum M Placentinum. Decernitur vero in iuri Io decimas Ecclesiae Parochiat i solvendas esse ais colonis Monasteriorum . non vero a M achis se de bonis quae ipsi per sese excolerent . Aliosis etiam canones hujus Concilii reperi in MS. si Cod. Biblioth. Universitatis Taurinensis, quo is rum prior est multa dignitatum quas .rte obisti tinuerint excommunicatio , exilium , & iari Monasterium reclusio contra eos qui manus inis Episcopum injecerint ; qui vero id ausi sumsi rint in Clericos quoscumque illis excommunio
,, tio decernitur, asnee consumeliam ea ιionis prari contumelia restituant. Lundem Canonem hab
,, mus apud Labbeum Can. XXXII. sed in mutiis iis discrepantem de non integrum ή ae ab eois Concrito Claromontano tribuitur. Alios etiamia Canones vide in meo Concilior. Suppl. tom. II. pag. D. in Append. Alteram Synodum anno MXC. Tia a in Galliis per svos Legatos habuit Manus II. in qua nonnulla . quae in causis Ecelesiasticis eorreeti ne indigebant, emendata sunt, δι decreta in Hi. stanias Legatio, Alphans Rege supplicante ad Ecclesiasticam Disciplinam in Toletana civitate
restaurandam , sicut narrat Berebiadus in Chronico . Extant Aeti illius Synodi Tolosauae G. mo x. Conciliorum, δι apud Cardinalem Agur rium Tom. III. Cone. His . et ,tis Notis ill strata. Tertiam Sydodum celebravit Urbantio II. anno millesimo nonagesimo primo aeud Ben ventum, in qua sententiam Anathematis in Gui. Num Antipapam , eiusque fautores coniam vir , teste Bothiari in Chronico ad hune amnum M XCI. in hac Beneventana Synodo conditi sunt quataor canonra , qui extant Tomo X. Conciliorum . Quartam Synodum habuit inues sII. anno millesimo nonagesimo tertio Troiae in Apulia , in qua de eon usiis consanguineorum
dissolvendis editus est, canon. quem Do Carnm Ienss pari. 4. cap. Iῖ. Gratianus causa ῖ . quaest. I. cap. 4. At Magister Sententiarum lib. q. dist. η I. reserunt . Paronitis unum Concitrum Troianum in Apulia habitum in duo distinxit, quorum unum anno MLXXXIX. Alterum anno MXCII. celebrarum fuerit . Sed hunc errorem refellit Labbetis Tomo X. Conciliorum , Ostem diiqne , miram anno MXCIII. ab Uvbano II. collectam GHae synodum, cui, teste Iυone Car.
notensi, adsuerunt Episcopi LXXV. Abbates XII. quod confirmat laudatu Meus ex Codicibus
MSs. in quibus haec leguntur: inmo Damintea Imramatisma MXCIII. v. Idus Martii eo enit
Troiae in Apulia Conrisiorum his porum fere LXXV. Abbarum XII. subditiar ibidem , illum suisse in ea Troiana Synodo de qtidias am intramnsanguinitaris lineam copulatis , Ac aliqua C, Pitula promulgata , inter qliae hoc unum fuit .
--ων . Guod si nee terris satisfacere consenseris , Di repus vel cum Metropolitani Comitio duoδαν
aut Ana υicinorum Discoporum in rebellem amatε
maris sententiam dicio , re per feriminam Dise pia denunties . Ut autem intelligas quid nomine Deva Dei significetur , observare debes , hancnndecimo iaculo pessimam invaluisse tonsuetudionem. ut bella inter privatos, etsi legibus probata non essent, si tamen provocatio praecessisset , non iure eonstituta haberentur , itam in adversarium caede , praedis , & incendiis grassari lic ret . Multis quidem comminationibus Episcopi Gallicani his malis mederi conati sunt, sed cum
viderent has commutationes contra haec bella privata de caedes non satis proficere, delatae sunt nacsim Sanctorum reliquiae , & eum malum adnue non cessaret , anno millesimo trigesimo qua io varia celebrata sunt Concilia , ut unieuia
qua iniurias sibi illatas uleiscendi , praedasque
agendi, iacultas adimeretur. Tandem , cum e dem mala, iis non obstantibus, perdurarent. i venta est Pax Tringa Dei appellata. qua consedideratio eum Episcopis & Magnatibus inita est , ut hisce privatis hellis indicerentur induciae ceditis hebdomadae diebus ς scilicet. diebus Iovis , Veneris, Sabbati, de Dominicae, ea lege. ut nemo illis diebus ab inimico ultionem exiseret. n. mo Praedaretur, armis, caedibus, aliisque h stilibus iactis laviret, nee etiam a fideiussore pignus totuleret. poena castis, aut exilio. & excommunica tione in rebelles irrogatis. Hanc Thestram prim lintus in Aquitaniae partibus anno millesimo quadragesimo primo institutam . Ec deinde per reliis quas Galliarum partes fuisse receptam , docent nos Glabre lib. 4. cap. s. de Hugo Fla uiaeensis in Chronico Virdunensi a Labbis Tomo I. Bibii
thecae . Petrus etiam de Marea lib. q. de cuneordia Sacerdotii ct Imperιi cap. I . ostendit hane ori ham ab Episeopis de Proceribus decretam. a v
liis Conciliis suisse undecimo rivisa laeulo eon. firmatam . Sed ad explicandum quid esset illa Treusa Dei, seu pax, quam in Concilio Troiano in Aoulia ab Urbano II. celebrato confirmatam esse ooservavimus, Eaee obiter dicta sint. Quintam synodum Urbanus II. per Gebebardum Constantiensem Episcopum, suum in Germania Legatum, celebravit Constantiae anno MXCIV. in qua me
byterorum incontinentia castigata , de simoniac . rum violentia exercita est: seuerimoria etiam ' seia13 Regina, qua dudum ais mel onem Ducem Italiae, a marito suo He-eo diso. . ad θυ. Constanti Uem yemenis, quae se tamas eamne im ditas fornicationum spurcitias, o a tantis passam fuisse tanquesta est, ut etiam a uis inimios D. .gam suam facillima ex farre, omnesino Carbes eos ad compassionem tamarum iniuriarum sibi e-ediaret , ait Beriaiaris Presbyter Constantiem sis in Chronico . Sextam Synodum ex D
scopis Italiae, Germaniae, & Galliae Urba e II. Placentiae in Longobardia mense Martio amni M X C V. indixit , ad quam , ut ait mox citatus Berrhoiam , testis oculatus tam innum, sabilis
67쪽
tabilis multitudo eonfluxit . ut in nulla Eeclesia eivitatis comprehendi cum posset, extra nrhem in campo celebranda seerit. In ea Synodo Prax des. sve AH ais Resina, adversus maritum Henricum conquesta de spurcitiis, quas ab eo passa esset, abs luta est , nec ulla irii imposita poenitetitia, eo quod illas non tam commi siste, quam invitam Pertulisse certo constaret. In eadem Synodo Legati Philippi Galliarum Regis excusantes , quod iter ad synodum aggressus, legitimis causis impeditus suisset, inducias ei usque ad Pentecosten impetra. vere . Qua de re plura habet Ivo Carnotensis Episcopus in Epistola 46. ad Urbanum II. Legati
etiam Imperatoris Orientis auxilium contra Paganos implorantes auditi sunt. Damnata rursus Haeresis Berengariana. Guueritis Anti papa, eiusque fautores cum candelis ardentibus Christiano ritu diris devoti sunt. Omnia Decreta adversus Cleri- eos simoniacos, & incontinentes renovata, aliaque statuta circa Disciplinam Ecclesiasticam suerunt condita, quae Eertiatatis recitat. Quindecim etiam Canones illius Synodi Placentinae extant T mo X. Conciliorum. Septimam synodum celebravit insantis II. in Galliis apud Clurum. Montem anno millesimo nonagesimo quinto , cui tredecim
Alchiepit copi cum suis suffraganers interfuerunt , & ducentae quindecim Paporales Uirgae numeratae sunt, teste Brethotiso in Chiomeo. In hac Synodo
Claromontana, ut ait idem Benholdus loco mox Iaudato: D minus Papa eadem flatura, quae re in praeterira yλπωσ Placentina , eo mavit, in ver. Philippam Regem Galliarum excommunicaυis , eo quod propria uxore, seu serta, dimissa, 'militis sui uxorem, seu Be. tradam Falconis Andegavorum comitis uxorem, sibi in coniugem Deiavit. Idem 1 cribit Sueberetis in Chronico . ιν1llelmus vero
Malmesburiensis lib. a. cap. 2. asserit, eadem ex communicatione multa tam fuisse Bonradam Regiam pellicem. In eadem Synodo decreta est ex. peditio in Terram Sanctam, audiore vel incentore Petro Fremita Gallo, Dioecesis Ambianensis, qui
Ierosolyma reversus, sigilificavit Papae & Regibusae Pt incipibus Occidentis, Turcas, qui iam Syriam, Bd utramque Ciliciam, Isaudiam, Pamphi. iam, Lyeiam, Pisidiam, Lycaoniam, Cappado.
tiam, Galatiam, ει utrumque Pontum, Bythi. niam, Et Asiae Minoris partem. intra modicum tempus suam in potestat cm redegerant, Ecelesias dejicete, & Christianos magno sitore prosequi . Quibus Christianorum in Oriente degentium cal mitatibus commotus Urbanus II. indixit in Synodo Claromontana Expeditionem Hierosolymita.
nam, plena poenitentiarum relaxatione. ει indulgentia tis ficta. qui ad belluin sacrum proficisce. rentur, pro tessera militari festantes signum Sanctae Crucis rubet coloris super scapulam dextram
impressun vestibus. Plures Canones ea in Synodo Claromontana conditi sunt, ex quibus triginta duos Baronius, de Conciliorum Collet ores referunt , quorum visesimus uuintus his verbis coimceptus est: Nec filios Presbtemrum , aut atiter etiam ex eone inis buseptos liberas ad Presbs ratus gradum prevehi lieres , nisi aliquo tu Amn
pore Vix paterentur PresbyterI suas sibi anserti
uxores , prudenter judicavit Ecesesia, eorum filios a factis ossiciis, & Ordinibus arcendos esse ut hoe pacto Sacerdotes a concupiscentiis camis refraenari possent . Caeterum , si Presbyterorum filii Coenobris nomen darent , aut cum illis dispensare vellet Sedes Apostolica, ad sacros ordine S Promoveri poterant , ut constat ex Epistola Urbani Il. ad Archiepiscopum Turonensem , &ex Epistola Noviomensium Clericorum ad Came-raeenses data de filiis Clericorum ad sacros Ordines admittendis , quain exhibet Masmonius Tomo I. Mψαι Italici parte a. Primarum Ecclesiae Lusdunensis in quatuor Provincias, Lugdun.en sein scilicet, ROthotuagensem . Senonentem', &Turonensem confirmavit in hae Synodo Clar montana Urbantis II. Archiepiscopos Senonentem,& Rothom agentem Pallii privatione mulctavit , eorumque in sustravaneos auctoritatem suspendit, nisi Hugο-m Lugdunensem Archiepileopum Ge-huini successorem tanqua in Pri inarem suum ete.
rerentur. Sed de hoc Primatu Ecdlesiae Lngdunensis legendus est Illustrissimus P trui de Marea in Dissiertatione quam edidit, De primiti Ggdunensi .
Bellis privatis, quae ut supra diximus, prava consuetudo invexerat. 8c quae perversa hominum opinione legitima habebiantur , si provocatio . leus ni vulgo loquebantur dithdatio praecessisset , induere indictae lunt diebus Iovis, veneris, sabbati , Si Dominicae , ut qui Deream Desi seu
pacem, his diebus frangeret, poenis cum Ecelesiastidis, tum civilibus subjaceret, scetae Trecisa Dei superius a nobis exposita ab Urbano II. in Concilio Claromontano fuit confirmata . Aliis ejusdem Synodi Claromontanae canonibus asserta
eli Ecclesiae libertas, & tanei lx Disciplina. Principibus Laieis vet: tae Episcopatuum & Abbatiarum investitutae , Ossilii Beatae Uirginis Mariae
recitatio Clericis praest rapta, Ee exhinc Sabbatum B. Virginis cultu de Olficio fuit consecratum . Creditur etiam , novem antiquis Praefationibus , quae in Ecclesia legeban ur, decimam in ea Synodo additam esse de Beata Virpine , cu us Ructorem Cuminalis Bona lib. 2. Rerum Litygiea. rum cap. Io. num. ς. ait ei se Urbanum II. seti sine
teste. Extant Concilii Claromontani Acta At ex-nones XXXII. Tomo X. Conciliorum pag. DUI. ubi lubjicitur Appendicis vice Decretum Urbani II. de Ptimatu Lugdunensi , de Petri de Marea eadem de re Dissert tio. Sequitur postea Appendix altera a Gabris Co sartio concinnata, quae canones aliquot huius Synodi integros, reliquorum Breviaria varia , aliaque huc spectantia complectitur. Stephantis quoque Bialutius in additionibus
ad caput XXXI. libri VI. Petti de Marea de Coneordia sacerdotii s Imperii multa habet, quae ad elucidationem eanonum Concilii Claromontainni haud parum iuvare possunt. Claromomano Concilio celebrato Urbanus II. Papa cum pluribus Archiepiscopis , & Episcopis Lemovicus perrexit, ibique octavam Synodum
habuit anno mallesimo nonagesimo quinto exeunte, in qua de Hierosolymitana Expeditione eum praesulibur contulit , et Flambesiam iam icem
68쪽
lam Episcopum certis eriminibus aeeusatum&con. victum deposuit. Regalem etiam Sancti Martiatis Basilicam, ab Memaro Abbate instauratam scit mni ritu dedicavit secundo Kalendas Ianuarii, ac in perpetuum diem ilium I temn m Ee rem de
dieatianis aga constituis, ut narrant Iaanun Berbus
in Histotia Comitum Pictavorum de Aquitan rum Ducum ex Tabulario Lemovicensi , Ga νμdtis Prior Vosensis in Chmnico ad annum Μ- XCV. & auctor Chrenici Malleaeensis ad eumdem annum. Extant Acta illius Synodi Lemovi-eensis Tomo X. Conciliorum. Nonam Synodum Turonibus celebravit Urbanus II. anno Lin I. in qua rursus de Expeditionem Terram Sanctam, di da aliis negotiis Ecclesiasticis actum est. Hu.jus Concilii meminere Tumnense ChroniconMS. a Lalbeo Tomo X. Conciliorum pae. ω2. laudλ- tum , de Chronographus Malleaeensis huius temporis scriptor in tuo Chronico ad annum MXCVI. De eadem Synodo Turonensi haec scribit BeriboLδει in Chronico: in tertia bis mari exadrageminae Domintis Papa Symaetim celebroit cum diis
sinum Episeopis Prmine aram in civitate Turonis, ubi iteram stiretim praeteritorum patiata Cantatiorum generalis S odi assensione νοεουυit. Decimam Synodum Urbanus II. celebravit Nemavisi die duodecima mensis Iulii anni MxCVI. di in hae Syn do Philippiam Regem Francorum, dimissa Bert
da pellice, poenitentem absolvit, ut testatur Chronographns Malleacensis. Sexdecim canones in hac
Nemausensi Synodo conditi. & quaedam illius Acto.
rum fragmenta a Gabraeis inclauio eruta extant Tomo X. Conciliorum . Undecimam synodum Urbantis II. e Gallia Romam rediens celebravit
Bari in Apulia anno MxCVIII. ut iam ostendimus asendo de Conciliis , quae undecimo Ecclesiae laeulo iri causa schismatis Graecorum fuerunt congregara. Ad hoe Barense Concilium Urbanus I l. vocaverat etiam Graecos, ne iam decreta in Terram sanctam contra Turcas expeditio aliquod ex schismate Ecclesiae orientalis pateretur imp dimentum. Hujus Barensis Concilii A cta peti, iunt . is ex vita S. Anselmi Cantuariensis Arischiepiscopi , qui istius Concilii os & ingenium
fuit, ab Fadmero ipsius neregrinationis comite descripta discimus. S. Anselmrum persuasum a P Pa, confutasse Graecos de Spiritus Sancti proces.sione disputantes, indeque magni apud omnes eo se habitum, & veneratione dignissimum comp-batum. Resert idem Eiam As S. Anselmi iter, honorem ei in Concilio Barensi ac laudes, cum ab aliis, tum ab ipso Urbam Papa delatas . De libro . quem S. Anielmus Ea precessione Spiritus Sancti contra Graecos ad potirionem Hirilberti C. nomonensis Episcopi post Concilium Batense seri. Psit, commodius agemus in quinto Colloquio in Hisoriam XII. Ecclesae saeculi, ubi reseremus Sancti Anselmi opera. Duodecimam dc ultimam synodum Uilantis II. Romae celebravit amo MxcIx. In qua, ut ait Chronographus Malleacensis, com
res . Rogerius Hovetinus de hae synodo Romana
seribit: anno MXCIX. Urbanus ripa tertia se domada P Aa maguum Conciatam tenuis Romae i.
clesiaram dantes, omnesque ilias aeripienter, re eo ,
οπι pro Melesiastitas Bonciribus Laicorum hominum Iemi ast a talia fiant. Bertholdiis vero iaChronico ait, Urbantim II. Romae collegisse Syno.
dum emtum quinquaginta E fovinum. Abbatum, e Clericorum innumera Aiam, terrιa Bebrimari post
turis , omentiam anarbematis super Guibretiam hae. resi rebam Antipapam re omnes eiuι eo liceriseraυit. Statuis quoque ibi, ne communicare praesa merent iis, qui eoumbinas habereat, nisi prius eas dimitterent. De promovenda etiam Expeditione
Hierosolymitana Urbanus II. ea in Synodo fuit multum sollicitus. Extant Tomo X. Conciliorum eum Notis Bimi, & Cossania canones septemd eim istius Synodi Romanae, quorum duodecim priores iidem sunt cum iis . qui editi sunt in Eonis cilio Placentino, quos cum Urbanus II. in Conis cilio Claromontano promulgasset, in hae quoque
Synodo Romana confirmavit. Habes nune omnia Consilia uno tenore descripta, quae undecimo Ec.
clesiae saeculo a Romanis Pontificibus pro variis emergentibus Ecclesiae negotiis fuerunt celebr
is ciendus esset Conciliorum quae mihi quaerentio obvenerunt, in meo Supplemento IO. I. sugg
- sta ; uti Romanum anna IOI4. sub Benedictois VIII. pm Episcoporum quorundam depositione, si di definienda aetate Clericorum ordinandorum , is quae pro Diaconis sabilita est ad annum XxU. is aetatis. Pro Sacerdotibus de Episcopis ad XXX.
se qui contra fixerint anathemate plectuntur. R
A manum sub Ioanne XIX. pis lite de iure M. se tropolitico inter Aquileiensem Et Gradensem
se Antistites; atque pro Aquileiensi definita est.
se Romanum alterum anno eodem I 27. Pro ain
vi probanda translatione episcopatus Citicensis adis urbem Nauburaensem . Romana Concilia duciis sub Benedicto IX. ann. Io38. leto ἰφ. allud pro vi depositione Ariberti Archiepiscopi Mediolanen. M si; hoc vero pio injungenda poenitentia Braciisse lao Bohemiae Duci, quod prupria auctoritate ly-- piana S . Adaliarti e Polonia Gn nam transtu. se lisset. Synodos alias , a Romanis lyontificibus is hoc saeculo habitas, ne lonstor sm. omitto se Has vero ex meo Conciliorum Supplementori to. I. reperas.
D. Nulla igitur alia, G ter ea, quae hactenus recensuisti , undoeimo Ecclesiae saeculo celebrata sunt Concilia λM. Nonnulla alia Concilia Nationalia undecimo Ecclesiae saeculo in Gallia. Germania. 8e An
sita habita sunt , quae ut ordine recenseam , a Conciliis Gallicanis initium qumam . In primis. occasione sectae novorum Manichaeorum in Galliis undecimo saeculo exortae, de qua in superiori colloquio sermonem habuimus, celebratum est δε- sellavis Concilium anno millesimo vigesimo simcuudo , ia quo Lis μου, dc Stephanus Heriberem. qui
69쪽
qui Reginae Constantia uxoris Rciberti Galliarum Regis erat a eonsessionibus , hujus sectae Principes . eum aliis duodecim Clericis, qui in obstinatione perstiterunt, solemni ritu de Ecclesiastico
gradu deiecti , iussa Regis Roberti ad ignem damnati sunt. Multi moderni Scriptores , quos imter censentur Conciliorum Collectoros tomo p. Conciliorum asserent , hoe Concilium indictum Disse anno millesimo decimo septimo . Sed certum est, istud Aurelianense Concilin in revocandum esse. ut diximus, ad annum millesimum vi-
Isimum secun him. In brevi siqnidem Chronicontis mensi a Labbeo tomo r. Bibliothecae edito legitur ad annum millesimum vigesimum s
cundum: Aurelianis igne re mamur inertia diab
isue a Fide Ciatholica exorbitantes em νε , denuo Manichaei . In fragmento etiam
Histoliae Aquitanae ad eumdem annum millesimum vigesimum secundum habetur apud Tolosum in--uti Manichaei oe destructi. Superest adhuc privi- Iegium a Roberro Francorum Rege concessum AD orto Miciacensi Abbati . in quo dicitur sententiam in illos haereticos prolatam fuisse anno init. Iesimo vigesimo secundo. Quaproeter, corrigendus est error illorum scriptorum, qui Concilium istud Aurelianense perperam illigant anno millesimo de.
cimo septimo . Luear meherius tomo II. Spici-legii exhibet Synodum Atrebatensem a Gerardo Atrebatensi Et Cameraeensi Episcopo celebratam anno MXXV.. eontra quosdam haereticos, qui deIt xliae finibus in Belgium venerant, & quamdam novae haereseos sectani invehentes. Evangelicae atque Apostolicae Sanctionis disciplinam pervertere moliebantur. In hac autem Atrebat ensi synodo omnia fidei dogmata , quae nunc credenda Prop nit sancta Mater Ecclesia de reali praesentia GD Poris de Sanguinis Christi in Eucharistia. dem nitentia, de jejuniis, de cultu Sanctorem, de veneratione Imaginum, de precibus fusir pro mor tuis die. tam iuculenter exposuit, tamqua solides abilivit Sanctus ille Episcopus, ut tandem con victi novi isti sectarii repudiatis illis erroribus , quos quidam nomine Gandu0Mi Italus illis imstillaverat, ad sinum Ecclesia Cathelieae eonfestim redierint. Magna undecimo Ecelesiae laenio Lemmisis in Gallia Clericos inter Civitatis. & Monachos Sameli Marriatis rixa enata est, ad quam dirimendam necessarium fuit quaedam eonvocate Concilia. Illius rixae haec causa fuit. In Litaniis. & publicis
sepelicationibus nomen S. Martialis, unius e LXX.diltipulis, ex antiquo ritu inter Consessores habebatur . enmque Hugo Abbas S. Martialis eum inter Apostolos annumerare, & Amstoli nomen illi dare coepisset, eo potissimum nomine , quod L Martialis, ut vulso creditur, primus apua Lem vicenses Euan elii praeco extitisset. Iredanus Episcopus Lemovicensis, Ze Clerici eiusdem Ecclesie antiquum morem, iuxta quem S. Martialis Consessoribus, non vero Apostolis annumerabatur, acriter defendere instituerunt. Ad hanc itaque defi-miendam tirem IVillelmus Aquitanorum Dux SP nodum Pictaυi anno MXXIII. congregari cura.
vit, in qua tamen nihil decidi potuit. Quapropter
anno sequenti, seu MXXIV. aliud Parii sis, pr.
sente Roberio Galliarum Rege, celebratum est Con-eilium, ubi frequentior Doctorum numerus adsuit, Ee in eo statutum est, S. Martialem vocandum esse Apostolum . Haec Concilii Paci fietas de Apollolatu T. Martialis sententia , in quam lubentissima inclinavit Robertus Galliarum Rex, missa est ad Ioannem XIX. Pontificem Maximum , qui eam auctoritate in confirmavit, ut videre est in epis la, quam ea de re scripsit ad Iordanum Lemo.eensem . caeterosque Galliarum Episcopos, quae
nunc extat tomo p. Conciliorum . Pro asserendo
itidem Sancto Muniati per totam Galliam Apostolatus honora, tria alia Concilia quibus piae fuit Αν-mo Archiepi icopus Bituricensis, fuerunt in Gallus
celebrata. Ptimum fuit Lammicense coactum anno MXXlX. Alterum est Bituri Ie celebratum anno
MLXXI. in quo conditi sunt Canoneet viginti aut nave, quorum primus est de Sancti Martialis Apostolatu, statuiturque, ut non inter Consessores, sed inter Apostolos proponatur de gelebretur. Tettium est Lemoviceu se secundum quod eodem anno, diebus quindecim post Concitrum Bituriemis in Ecelesia L Stephani Proto-Martyris habitum est, in quo variis documentis Apostolatus S. Martialis probatus est, eiusque memoriam, Apostolorum ritu, juxta Ioantis XIX. Papae litteras, & Bituri-eensis Synodi Decreta celebrandam, statutum fuit. Extant intepra Acta hujusce synodi Lemovicensi secundae binis tessionibus absolutae tomo p. Concultorum. Velim obiter hic observes, hanc traditi nem de adventu s. Martialis, unius e LXX. Diis
stipulis, in Gallias, Et de Lemovicensi sede ab ipso primitus sundata, in dubium a multis peritis Criiaticis revocari, eo quod antiquiores Gallicani Scriptores videlicet Severus Siameius, Se S. Gretorias Tutonensis Episcopus palani et adversari videantur . Smerus quippe Siapirius lib. a. Hist. Sacrae loquens de Lugdunensi contra Christianos persee
tione, quae sub Mareo Aurelio Imperatore exarsitan. noc Lxxv I r. ait: Tum mimum inter Gollias mandiria visa, serius trans Alers mi Religione δεβυt.ε. Gregorius uero Turonensis Episcopus lib. I. Hist. Francorum cap. Io. hec habet: Huius scilicet Imperatoris Decii γ tempore, septem υιri Dis piordinisi ad praedicandum in Gallias sunt, in Historia
Passionis Sancti Maruris Saturnini enareat . Porro,
inter illos septem Episcopos in Gallia ad praedicandum missos sub Consulatu Graii. εκ Decii. qui incidit in annum Christi ducentesimam quinqi agesimum . numeratur L Martialis, qui tantovieis fuit destinatus . Uerum , quamvis ultro fatear . hane
traditionem de adventu in Gallias s. Maraia;is . Trophimi. Dion is Areopagitae. Masdeseuae . ero. magnis laborare d: nicultatibus , existimo i mea
consultius esse, nihil palam dicere aut seribere .luod piam Gallorum opinionem congellere, aut xl si convincere possit. His Gallicanis Conciliis addi debent Concilia Narbonense anno MLIV. habitum, in quo viginti
novem conditi sunt Canones, qui omnes sere Tm gam Dei, superius a nobis expolitam , t pectant Concilium Iiaiobon use, in Normannia celebrarum,
seu in Territorio Caletensi Dioecesis Rotomagen-
70쪽
ει anno MLXXX. in quo itidem actum est dolervanda Tretiga Dei, seu pace , & tredecim disciplinae Eccletiasticae conditi sunt Canones , qui
extant tomo Io. Conciliorum, Ac apud Orderacum
lib. s. cap. ssa. fit seq. Concilium Pictainenses eundum ab Hugone Diensi Episto . ae summi Pontificis Lemto anno MLXXVII. eonvocatum, in quo decem ad disciplinam Ecclesiasticam Pertinentes editi stant Canones . qui extant tomo ImConciliorum. Praetermitto alias Synodos, quae in Galliis sub finem undecimi saeculi habitae sunt ,
Avemonensem, Ansanam, Dimionensem, August istinensem. sive AP tiensem, quia obscurae sunt. 8e nullius sere nominis, quorum tamen Acta inserta sunt tomo Io. Conciliorum.
In Germania anno MXXl I. Axibo Moguntinus Episcopus cum quinque Coepiscopis Synodum Sabati adii ad Moenum celebravit , cui intersuit Bure Mus Episcopus wormatiensis doctrina Aepietate conspicuus, qui istud Salegunsadιense Come ilium suis Decretorum l: bris intexuit. Viginti mea Synodo conditi sunt Canones, In quorum quinto praecipitur, ut unu quisque Presbyter in die non
amplius etiam tres missas celebrare praejumat. Ex
quo intelligimus, Presbyteris, qui plures Parochias in Dioecesi Moguntina regebam , plurium Missa rum in die celebrationem suisse alias permissam. In Anglia nono supra millesimo anno habita es Synodus Adinfamensis, regnante labelredoon qua pro sancienda disciplina Ecclesiastica duo supra triginta conditi sunt Cationes, qui extant tomo P. Conciliorum. Postremo. in Hispania undee o saecu-culo tria potissimum Concilia, quae hic recenserimerentur, celebrata sent, videlicet Barcinonense. Iaceetanum in Aragonia , 6c Burgense iii Castella veteri, in quibus Oilicium Gothicum in Hispatia a abrogatum est, fit Romanum admissium . Quod quidem ut Varius intelligas, observare debes, Osticium divinum, quo Hispania, & vieinae regi nes ad undecimum usque saeculum utebantur, dictu in suisse Gωbiciam , quia originem habuit eo tum pore, quo Reges cothi in Hii pania domin bantur . Dictum est etiam Moserabicum, quia
cum Arabes saeculo oesmo Hispaniam pene omitem occupassent. Christiani Minarabes, & corrupto vocabulo metit bes, idest, mixti Arabibus
appellati sunt. Illud Olficium Gothicum viguit in Hispania, di in Gallia Narbonensi, aliisque Gothorum regionibus . donec inexandri II. Papa' a ctoritate paulatim coeperit abrrigari. e usque loco
Romanuni substitui. Anno millesimo sexagesimo tertio, quo Remistis, seu Ranimirus in Aragonia regrrabat, congregatum est Iaceae in eodem Regno Concitiain, in quo. agente Remiro Rege , abrosatum est ossicium Gothicum, & Romanum su-κeptum , ut ostendit Antonias Pagius in Critica Baronii ad annum MLX. num. a. qui Sc anno se luenti probat, Alexandrum II. Papam misisse in Hilpaniam Lesatum Hugovem Candidum Presbyterum Cardinalem anno nullesimo sexagesimo o. Oavo, tum ad tollendum schisma , tum ut divinorum Orficiorum ritus. Romano ex more constitueret, quia evincit non stilum ex Diago lib. I.
H:st. Coinit. Batciu. cap. 37. sed etiam ex nis-
ta lib. I. cap. a I. ex quibus consul, of telum. Romanum, uti jam decretum fuerat in Concilio Iaceetana anno MLXIII. coacto, suisse receptum ab Hugone Legato, & a Sanctis Ranimis: Rege Aragoniae Remiri stro & successore. Testatur e iam idem Diosis , Hugonem Candidum Alexa dia II. Papae Legatum indixisse Barcinona Concilium , cui interfuere Episcopi & Abbates Prinei-patus Barcinonensis anno MLXVII. in quo communi consensu ollicium Gothicum repudiatum est, de juxta sacros Canones decretum, ut in posterum Clerici in perpetua continentia viverent. neque ut antehac, per gravem legum Ecelesiasticatum abusim factum fuerat, uxores ducerent .
De eodem Offcio Gothico in Hispania penitus abrogando & Romano in eius locum subs i tuendo
Gregorius VII. eodem anno, quo ordinatus est Poα- sex , sollicite euravit. Hanc in rem Hugonem Canis
diatim Cardinalem , illum ipsuin , qui anno Misi xviii. ab Alexandro II. Papa Legatus missus Qerat, in Hispaniam iterum destinavit . qui statim in Aragoniam cum qui hii sana Monachis Clunia. censibus perrexit , oc Episcopos apud Sanctum Joannem Pennatensem congregavit, ubi Episcopio metum Romanum iam antea a Sanctis Ram Aragoniae Rege, ει Augone Cardinali Leg to in quaedam loca introductu in , anno millesimo se .ptuagesimo tertio , Monachorum Cluniacensium opera, receperunt. Verum, licet Romanum Oruticium ab Λragonensibus facile admissum suerit . rem promovente Sauctis Rege huius nominis primo, majori tamen cum drificultate ab aliis Hispaniarum Regibus susceptum est . Tandem, sedente inbano II. Pontifice Maximo , AIρια VI. Leg:onis & Castellae Rex circa annum mill sinum octuagesimum nonum iussit , tumultuanto licet populo, dc a veteri precandi ordine , a viriliaque cariemoniis aegerrime discedente , ut Romanum Otheuim in omnibus Regni sui finibus susciperetur, sicut scribit Rciorieus Toleranus lib. 6. cap. 26. Observat tamen idem Scriptor in aliquibus Cathedralibus , dc Hispaniarum Monxst
riis ritum Moetarasteum , ipso vivente, retentum
fuisse. Immo, Toleti in antiquis Ecclesis , quae
Moserabum fuerunt, statis anni diebus etiam nun res diuina Gothico ritu peragitur . idemque fit
Salmanticae in sacello Doctoris Talabricentis. Sed haee de Gothico officio satis dacta sint occasione Conciliorum Hispaniae , in quibus undecimo cae. eulo abolitum sui , & ejus loco Romanum iu stitutum. Alia Concilia, quae in Hispania eo semheculo habita sunt. nrmirum Legione ei Pampi Ionense. Compost Alanum. Co arens oeci cum non
sint tanti momenti , silentio praetermitto , quae tamen, si per otium liceat, poteris in Collectio. ne Conciliorum Halpaniae, quam adornavit Ca dinalis ae riuino, qui omnia Concilia Hispaniae cum variis Decretis , quae in illis condita sunt . Zt quae ex MSS. Codicibus eruit οῦ accuratissime exhibet. arque eruditis Notis illus rat . Haec igitur de Conciliis, quae taculis Ecesesiae decimo , Se undecimo celebrata sunt compendro attigisse , nobis impraesentiarum sultic at