Classicorum auctorum e vaticanis codicibus editorum tomus 1.10. ... curante Angelo Maio Vaticanae Bibliothecae Praefecto Tomus 4

발행: 1831년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

DE PRAEFECTURA SUA.

ces, Praefectura recepta Callipoleos, me de mentis proposito decessisse P Siquid feci praeter academiae Praescri-Pta , sententiam immutavi; sin cunctis eius legibus parui , non e fastigio me demisi, o bone, sed pro loco , in quo eram , adscendi, Neque euim Philosophiam deseruit Socrates cum prytanin egit Athenis r inhibuit enim triginta tyrannos. Neque rursus nobilis Xenophon philosophiam dimisit cum decem millium dux sui te ab extre

i) Constantinopolim dieit callipolim . id est pulchram tir-bem , constanter Themistius . his quidem in hae oratione , tum in orat. III. p. 4 r. his A ; et p. 44; item his. B. V. o. C. VI.83. B; XI. 15 i. B; xlv. 18 i. D; XXI. u 8. A; XXXI. 354. D. Et quid m eius urbis pulchritudinem . Theodosio imperante. de seribit Themistius orat. XVIII. p. 22-223: tum eamdem sub Iuliano Himerius orat. VII. Vide etiam XVI.

in apolog. Soeratis cedit. Iraneosuri. an. 16ou. p. 25.) quo in i eo et eius eonstantia adversus XXX. tyrannos narratur. de qua vide etiam Laertium lib. I. segm. 34.

362쪽

324 . TREMISTII ORATIO

mis enim periculis Graecos servavit. Neque item Pammenides cum leges condidit Italis: bonis enim instituti nibus magnam Graeciam implevit, Nunc autem si quid boni magistratui meo inest, non meum id est, sed ab excmplari expressum. Nam si lucro abstinui , aemulatus sum eum qui quotidie alios ditat, Si iram cohibui, ad eum qui me elegit respexi. Si pupillorum tutelam gessi, communem parentem imitatus sum. Si ci item annonam non sivi damno adfici, hoc item ab eodem sente hausi. Si ius ex legum praescripto reddidi, ad vivam Iegem spectavi.

iὶ Parmenides Eleae seu Veliae , quae fuit Lucaniae urbs. ortus, et inter cleaticae sectae doctores satis telobris, noruit. teste Lafirtio. eirea olympia dein LXIX, id est quingentis eire iter ante Ch. annis. Iamvero leges ab eo scriptas civibus quidem suis dixerant Laertius ex Speusippo. et Plutarchus contra Colotem edit. Paris. an. I 62έ. t. a. p. II 26. qui addit . cives eleates quotannis eoaetos a magistratibus iurare in Parmenidis leges. Nutie Themistius leges Parmenidis ad universam magnam Graeciam Pertinuisse testis est. 2ὶ De eongiariis atque annona epolitanae Drbi a Theodosio liberaliter suppeditatis. praeter Themistium in orat. XVIII. p. a M. vide eliam eod. theod. lib. I. . tit. II. leg. έ.

363쪽

DE PRAEFECTURA SUA.

δμσωίαο προς δὲ αρετης λτίδειξιν ἁπο σι η, μῖδες αλι-i o. Ergo cum huic aemulationis studio intentus fuerim eorum quae dicturus sum invidiam deprecor, et sententiam vestram Contestor non minus mihi honorifiei fuerunt aliquot menses multis annis: neque reliqui subditos meos gravem incusantes meam dominationem, sed discu-Pientes. Neque enim temporis diuturnitate tibi benivolentiam subditorum comparabis, sed providentia et sedulit te et item si nihil praeseras communi utilitati, non vanam gloriae speciem, non dominandi cupiditatem: si nihil odii, nitiit gratiae causa facias. Qui hisce regulis utitur , multorum annorum non indiget, immo et hoc spatium pertimescit: dissicile enim est homini honestam simam diu in-

εὶ Themistius iniit urbis epolitanae praefecturam anno Post eh. natum Mi. circa kal. septembres. uti reeis adnotavit Harduinus ad Orat. XVII. adeoque nonnisi paucorum mensium magistratum gessit. Porro hoc ipso anno 18έ. vertente Quintus etiam Auri Symmachus romanae urbis praefecturam suscepit V. corsinium de praelae. urbis . Quare duo principes oratores duabus primipiabus urbibus eodem tempore Praesuerunt.

364쪽

tactam tueri r ad virtutis autem significationem pauci menses sussciunt, immo una dies. Neque enim vel in aliis artibus multitudinem operum, sed pulchritudinem ac diligentiam exquirimus. Phidiam ob Iovem pisaeum miror, Polygnotum ob exhedram , Myronem ob buculam. Paso nis opera quam numero excedunt Zeuxidis Apellisque Iabores t Quis tamen non pluris facit unam horum tabellam quam universam Pasonis artem P Quod si tibi tempus valde ponderandum videtur plurimique faciendum, li-

o Iuppiter pisaeus dictus etiam ol3mpius. Vide Plinium hist. lib. XXXIV. Metis I9. Cod. IrMFεως. et) De hae Polygnoti pictura ita Lueianus imag. cap. 7. 'o Πολυπιπιις οφρύων eo ἐπιπρεπὰς καi ar alia, eo clam ri Κάσανδραν ἐν τη Mσχη ἰποίησa τοις Λελφοῖς. HIνgno tis superci irorum decorem et ruborem auctuatim genis c det . qualem cu-aandriam in exhedra Delphis seit. S) μγonem sinquit Plinius lih. XXXIV. Me t. t 9 btieula mamma nobilitaseit. Id Nyrotiis opus poetae graeei et latini pa3 sim eelebrarunt.

365쪽

DE PRAEFECTURA SUA.

γενῶν αὶ ἀντὶ μολις πιομοσι- επλήρουν εἰς δισχιλιους' -'eet etiam gloriari ob prolixum temporis spatium quo Callipoli publice versatus sum. Neque enim vel olim ades scens solitariam philosophiam elegi, sed ex puero in ephobos , Ex his in viros , e quibus in hanc senectam eum civ tatis benivolentia deveni. Neque illotis, ut est in prove hio, manibus habenas urbis corripui, sed antiquam perpetuamque exercitationem usu perfeci, atque a scabello civilis virtutis pedetemptim ad fastigium adscendi. it. Ex eo tempore hanc dignitatem coepi veluti exemcere , quo me legatum ad inclytam Romam destinavistis et ad Constantini filium misistis. Ex eo item tempore curam populi in me recepi, quo publicum frumentum advexi. Ex eo deuique tempore senatus commodis et regi-

Reapse tertia Themistii oratio seripta suit legationis e-sa ad Constantium. 23 Themistium praefuisse senatui epolitano eo tabat hactenus ex orat. XXXI. Iam apparet praesuisse etiam annonae et cen-

366쪽

τε επιλιπαρηίντος, μή ra kr αλλω τῶ , ἁλλ' Hi τοῖς λω ni consulere exorsus sum , quo Congenotam album a trecentis ad bis mille explevi. quamobrem et duas aereas merui a duobus imperatoribus statuas . et honores Te Seriptorum eximios , invitationes autem ad hanc dignitatem non semel neque iterum sed saepenumero. Adde ve

ro his omnibus, qualecumque id demum est, mihi haec

sui. Porro ut bene intelligamus voeabulum ino νων. videtur respieiendum ad Suid ain voe. ψογνια et γε m. Nam γενη vocabantur subdivisiones euriarum iti graeeis urbibus. st) statua aerea a Constantio imperatore donari meruit Themistius oh panegyrieum ei dietum. Vide orat. IV. p. 54. B. Sed et altera item ahrea statua honoratum constat ex orat. XVII. Ρ. ut 4. B. XXXI. 353. B. Conser or. XI. p. x 6. B. In hae autem . quae ntine editur. oratione dieit Themistitis se a duobus impp. duas illas statuas conseeulum. Quoniam igitur priorem a Constantici retulit. superest quaerendum quisnam imperator alteram ei d ereverit. Iam et earmen titii ex his statuis suisse additum. testis est Libanius epist. 64. editi amstet. an. 3738. 2 intelli e primum duas Constantii imp. epistolas ad senatum. alteram prolixam in ed. Themistii p. x8. et seqq. ; alteram breviorem in eod. th. lib. 6. tit. 4. leg. tu . qua in utraque Themistius ob obtinendos honores amplissime commendatur. Sed et Iuliani extat longissima ad Themistium epistola. qua nimirum in mistiario cuidam seripto respondetur. quod indidem constat, holequam nune edimus orationi multo suisse simillimum. I liere istius

seriptum aliud de se Iuliani memorat or. XXXI. p. 354. D. Codie illis denique se a quodam imperatore donatum confirmat Themisistius or. nuper citata p. 353. A.

367쪽

DE PRAEFECTURA SUA. 329

απωκ su 3 , νῖν δε eis ετι , ερω μηδεν ἱστοροειλαμενος μή contigisse neque flagitanti , neque ob aliud meritum , quam eruditionis: et quidem cum leguminum nulla messis tuisset, et ab homine minime indulgente, qui ad senatum scribens id ipsum diserte fassus est, inihi videlicet ut partem aliquam dignitatis admitterem, aegre persuasisSeῆ

ut totam vero subirem, prorsus animum non flexisse et praeterea me numquam tantum accepisse, quanto adie Cerim e quo pacto huius magistratus nomen augustius Ped

didi , cum me eligi passus Sum.1 a. Quod si quis me roget, cur tunc quidem abnuerim, nunc vero non item , dicam liercle nihil reticens aut am-

sit Cod. Desin. 2 Nempe trimestrem praes turam. 3) Themistium praesectore suisse Dini epolitanae, Theodosio imperante. patet invicte ex hae oratione . tum etiam ex XVII. nee non XVIII. p. A. Sed quoniam nonnulli vel res Themis iura stiti Iuliano, immo etiam sub Valentiniano et Valent i p. praeseeturam gessisse innuerunt; hine Petavius in notia ador. XVIlI. p. 488. saepius eo magistratu insignitum suspieatus est; Hardi inus autem in indiee ehronologieo diserte statuit tereum fuisse urbi epolitanae praesecium, nempe anno CCCLXIl. auhIuliano, iterum anno CCCLX Ill. suh Valentiniano et Valente. deniqtie anno CCCLXXXIV. sub Theodosio. Et praeseetueam qui-

368쪽

33o TREMISTII ORATIO

τε υδοιίας αἰδοιος iae haοι μεινος ὁ αwrοκράτωρ πασα bigens. Venerandus milii quidem ille est imperator sem-

dem saltem sub Iuliano administratam esse a Themistio recenti res passim scriptores sibi Persuaserunt, quos inter Paene novissimus ei. Wee dorsius ad Himerii orationem VII. cap. I S. et i 6. rem sibi eotis isse visus est. Ea Porro opinio manavit ab insertintione graeei epigrammatis quod nos in calce orationis exhibebibimus qualem dedit eam Aldus in editione Themistit. Θιρωστιουστιχοι εἰς ἐρωτον, Ora υπασον αυτον εποιηυν o -ιMὐς Iουλιανας. Ad quam inseriptionem vel respexit Suidas eum idem in lexi eo adfirmavit. vel vim versa ad Suidam auetor inscriptionis. Sed enim eius inseriptionis et Suidae auctoritas Satis infirmatur a contrario eius epigrammatis titulo . uti est in Planudea lib. u. cap. 52. ep. 7. quicumeongruunt codices duo aniliologiae ambrosiani pari. stap. A. Hέ. et 161. Παλλαδα εις Oa; πιον τον φιλογοφον γε- λενον ὐπαρχον Κωνσταντινουπολεως επὶ Ουαλεντιανου καi Oυαυνος. Cui titulo innititue etiam opinio de Themistii psae iactura sub Valentiniano et Valente impp. Mibi iam serme exploratum est. Themisti uin numquam, nisi sub Theodosio . in praesecturae dignitate suisse constitutum. Nam r. hoe orationis loco, in quo de Iuliano plane sermo esse videtur, ait Themistius se quidem olim ad id munus saepe invitatum . verum tuu recusasse quod nunc recepit. a. Tota hae oratione et praeterea XVII. quam Themistius de sua sub Theodosio Praefectura eo eripsit, unam dumtaxat commemorat praefecturam. quum tamen et alias nomicia di. Si eas gessisset, plurima esset Oeeasio. I. Immo Themistius in oratiouis XVII. exordio prorsus negare videtur, se ante Theodosii imperium fuisse praeseetum. Λit enim ab hoe principe philosophiam tandem aliquando ad reip. ad ministrationem esse revocatam, seque a prioribus impp. ob et quentiam tantummodo honoratum, ad actuoSa vero muciera invitatum saepe quidem sed incassum ; itaque unice legationibus obevn.

dis operam dedisse. Quo ex loco iure olim conclusit Tillemontius histi des emp. paris. IDo. T. 5. p. 77o- Themistium notitii si sub Theodosio praesectura functum esse. 4. Denique Iulianus post im-

369쪽

DE PRAEFECTURA SUA.

μενον ουκ-λ τὰμὰ ιδια μό-ον, αλλα η ' γα- perque perhonorifica memoria colendas. Neque enim eo

rum cuiquam inferior fuit, qui philosophiam magnop

re extulerunt, sed et in consessum me assumpsit cum pallio, et convivam et itineris comitem esse voluit, et moderate tulit monentem, et erga reprehendentem haud gra

vate se habuit. Et quidem mihi uni tantum detulit, ut,

portum initum quod Brevissimo tempore tenuit in epistola sua ad Themistium sedit. Iuliani petaviana lips. I 6. t. I. P. 266. no-gat diserte Themistium eo tempore ulli urbi praeesse. Itaque et Midas et qui epigrammati titulum inseripsit aut horum alteruter visis fortasse litteris aliqui hus Iuliani aut etiam Valentis quae Themistio eam diguitatem offerebant . rem designatam pro conlata habuerunt. Porro ex hae tenus dictis argumenta etiam Uernsdorsi, liret per se ingeniosa et probabilia , satis everti videntur; praesertim quum voeabulum xv mmν in loco Himerii hiante ipse Uer dorsius su Pleat. et quidem ex genere coniecturali plane incerto nec temere obtrudendo. Conser eius praefationem p. XXl-XXII. iὶ Iulianum intelligendum puto. euius eximium philosophandi studium testatur Mamertinus in eius paneg. cap. 25. et ipse Iulianus in epist. ad Themistium. De Iuliani eomitate vide item Mamertinum capp. II. et 26. Emendari se, quum deviaret a fruge na. permississe Iulianum . aiunt Eunapius Cod t. vata T. II. p. um, et Ammianus Marcellinus XXV. 4. qui tamen ibidem . uedum taciturnum aut arcanum . dicit eum linguae sustoris et admodum raro silentis. Porro Themistius se imperatoribus assedisse memorat etiamor. XVII. p. 23έ. B. XXXI. 555. A. Convivam eumdem adhibitum imperatoriae mensae ait Libanius epist. 6έ.

370쪽

THEMISTII ORATIO

λοῖτο γαρ Σικελι ' καλῶς εφευγε Πεισισπατον Σολ- 3ὶ, taciturnus alioqui et propositi tenax, tamen in singulis paene rebus quid rei publicae commodum seret sciscitarintur. Multa vero et rerum humanarum vices aliter essiciunt, atque videbatur existimandum.Verumtamen adversus hanCeomitatem et humanitatem atque effusam suadendi vim, quis adeo adamante durior esset, qui obsisteret , neque arbitraretur ab ipsa philosophia coram sedente sibi muneris diplomata exhiberi P Ab ea igitur manu rescriptum accepi , quae numquam nigrum calculum praebet, a qua quotidie bonorum sontes manant et malorum cohibitiones. 33. Recte Platoni non conveniebat cum Dionysio , qui

siὶ Themistius or. XV. p. 19o. B. ait a Theodosio tertium iam annum imperante nondum prolatam capitalem sententiam. Idem adfirmare videtur Themistius in hae oratione . quam certe non ante sextum Theodosii imperantis annum conscripsit. su Platonis iurgium eum Dionysio seniore videsis apud Laeditium lib. IlI. segm. 18.

33 Quam praeclare Solon Pisistrati irrannidi adversatus sit narrat Laertius lib. I. segni. 49. Seqq.

SEARCH

MENU NAVIGATION