장음표시 사용
541쪽
τες, κακ&ν η Θράσος' η μη δ' εκατερον συνιέμες, atque oppugnare studet; ita si quis nocuos civitati multo
conatu adiuvet, manifestum edit iudicium mentis vcsanae, et pessima in nos molientis. Iam si homines illos propter labem inde manantem aversamur, quanam hic
poena dignus est, qui dum improbis eiusmodi opitulatur, talem se ipse praebet, et alios ad paria iacinora incitat Z Iam et sycophantia, et donorum acceptio, et lascivia, et clandestina cum hostibus foedera , et venenorum propinationes, et per Iovem latrones, parietumque eL
sessores . et pessimae quispiam notae , tum maximo odio habentur, maioresque Poenas dant, eum quae agunt, ue- dum ut par esset occulunt atque exhorrent, Sed tanta audacia esseruntur, ut iis gloriari palam non dubitent; duplici labe laborantes, malitia atque impudentiar neque
542쪽
ριόν τι η ἡ eκειθεν ἐξημμένον αναγκης ἔχων ἁτέλειαν δώ-ξαι , ουδε πως ταυτης πέρι διαγορευοντας νομους εἰς μεσον γυναι , κα-ύ- ia νομίζεις ιξελέγξου Λεω risia , - δε καὶ ουτως σφόδρ' ετέρως ποικιλλεις καὶ περιάγεις τον λογον , luc πείθειν ἔχειν eἀ π παραχρημα δοκεῖν, s τοῖς In πανυ τοι προσεσχηκοτας ετοίμως χειρου-ου ει γαρ οἰμὴυ νομοι κελευουσι φους διαρρήδόρυ βεζαέας εἰς τέλος ειν τοῖς εἰληφου ται δωρεα c, a, μὴ δὲ καΘ' -- δμου προ- πον παιπαει κεκινησθαι, ἡ δε ας δεδωρηταἰ τισαν ἀτελείας saltem alterutrum intelligunt, sed causam suam gravant, dum se publice reos arguunt.
43. Porro autem qui isto pacto sucum nobis clandestino sacere putas , hinc adeo maleficus argueris, et qui dem ipsi tibi quam nobis magis. Cum enim haud queas immunitatem demonstrare legitimam , neque ulla iuris necessitate fretam, neque tabidas proferre possis quae de illa loquantur, quibus nixus Leptinem, ut certe Pintas, eoargueres; tu nihilominus tam adulterino colore varias versasque Orationem, ut hac improvisa specie persuadere etiam videaris , et eos qui minus circumspecti sunt decipere. Nam si leges, inquis , diserte iubent, ut his , qui acceperunt, rata in perpetuum dona sint, neque si nunt ea ullo pacto commoveri; qui quas dedit nonnullis ei vitas ad omnem eventum immunitates, has decreto suo
irritas omnino et nunc ci perpetuo reddit; is inquam tam Diuiti reo by Cooste
543쪽
tus legitin effractor, ideoque dignus qui legiruparum P0e'nas luat, tamen poterit suadero nobis consilia quorum auctor est y Nonne tu ais, permultis verbis circumloque is ae .aepe audito rom rogitaus. aequum esse ut qui prae mium impetraverunt, eo perpetuo fruantur Z Esto tibi ratum hoc votum. Cavit legislator. De dona cuipiam Cri Plantur; de immunitate tamen nullum verbum lacit, Sed unice de donationibus: niqi tu sorte clam loquentem uu diali. Cur ergo quae legi glator non commemora Vit , ba CCtu improbo tibi vindicas p et quae legibus minime desi nil R Sunt, ea tu legitima appellas' leges simu I calum ni us , simulque nos vituperans, quasi nullam legum
scientiam tenEamus. i) Vulgo apud Italos in osni dato.
544쪽
44. Quod si sorte ais, cum donum dicitur, immunitatem simul intelligi, quod item populi donum est 3 aio sane confidenter, haud illud esse donum, quod Privatis quidem hominibus prodest , danti autem P pulo generatim nocet; sed illud potius quod huic et illis emolumento est et aliter enim quod accipicntibus donum est, civitati in multam cedit. Iam prius illud leges curictae donum appellant, et ne quis
quam ab eo cxci dat cavent, tamquam magistrae quaedam Et Cura trices bonorum nostrorum. Porro immunitas si sorte civitati prodest, dicatur sane donum, neque eam P tientibus eripere liceat; sin usquequaque nocet Et Vas tat, cur diu cavillando laboras ut hanc ceu reiectaneam
quandam et spuriam inter leges adoptes p Viden ut gladium per tuum latus in alios iraiicias 3 dumque alios sorire existimas, ipse plagam excipias Z qui scilicet propter Diss tuod Cooule
545쪽
λον η προιθεν τ' αλ οῖς καταψευδομενος ε θ' - γαρ ,, φησὶ ι τοίνυν Λεοντι- μη προτερον τι εναι τον αυ-s, του νόμον , πρὶν τον παλαιον τουτον ελυσε γαψαμενος
Summam audaciam tuam perpetuumque digladiandi m rem, non consideras quid orationi tuae ab aliis opponetur: veluti illud; atque haec, aiunt, demosthenicae palaes
o. Neque vero satis est Demosthoni , o Athenienses , hac et illa re videri improbo , sed talem se quaquaversus Ostondit. Nam praeter argu-mcuta cetera, quibus fretus contra Leptinem sentcntiam dixit , omne quidem criminationum genus attingens, sed tamen unde quaque veritate exclusus nunc audet violatarum quoque legum Leptiuom accusare; qua in rc multo adhuc magis quam antea a veritate se ab ho rentem demonstrat Quid ergo ait8 oportet Leptinem non ,, Prius suam legem ferre, quam hanc aliam veterem ac- iὶ Coll. ετερως
546쪽
is cusatam abrogaverit. Nunc ille aperte prositens se sa- cere contra i gum praescripta , sua in hunc legem Ob-
trudit, Et quidem alia lege iubente , ut ea lex ob id ,, ipsum quaestioni obnoxia sit, si sorte veteribus legibus
is adversetur Interest sane Athenienses, plurimi inquam interest , haec ita peragere atque hoc pacto velle legibus ortum darer atque eum qui non hac sed contra ria ratione utatur, ego in primis reum faciam lamarum
legum, quia officium negligit. 46. Sed valde abest ut Leptinis causa eiusmodi
sit. Nam si immunitas lege suisset decreta ἰ is autem lioc iuro neglecto , et lege nondum antiquata , neque eiusdem iniquitate demonstrata , Contrariam legem scribendam iudicavisset, prorsus ipsemot reum Demosth. e l. Wolf. p. 555.
547쪽
se saceret laesi iuris. Sed revera neque ulla lex immunitatem iubet, neque Leptines liuic contradicit dum suam fert: neque magis inquam peccata quam vetus ille Solo: sed ut vere dicamus ille peccat cuius sententia contra evidentiam est: qui quod publicam civitati salutem parit , haud hiercle spectat; quod autem ad illius exitium natum est , id omni ope tuetur: qui verbis pro libito utitur ;et modo ad leges provocat si secum conspirare videantur; modo quae nullae sunt, recenset in legibus. Atquellaec facinora tua , Demosthene , sunt. Quare eum sic loqueris, temet polius accusas quam Leptinem: si quidem hic uulta quum esset scripta lux de immunitate, sed consuetudo quaedam heri aut nudiusterius, o Iupiteri illapsa in urbem, hanc pro rep. legem tulii, quam egregiam atque iustissimam omnos latebuntur quamque lu
548쪽
τος Καὶ ου τουτο μυνον , ἁψα ταυτη μαλιπα κατα-
ελε χρe φει διαβολη πονηρίας, ψ F κακον τπα 23' ο δε non lege aliqua oppugnas, sed vanis quibusdam sermo nibus atque sabulis. lege omni ac veritate alienis, mon-dacio et iniquitate scatentibus; quamquam his tu haud minus qua ira oraculis nitoris. Neque id solum , sed aliud quoque mentiris contra Leptinem ς nempe quod ob privatam in aliquos simultatem , non ut urbi consuleret, legem scripserit. Sed enim quod urbis iuvandae causa, non ob ea quae tu uis, hoc Leptines consilium capessiverit, declarare sic licet. Primo quidem quia quivis cuipiam iratus, contra hunc
imum oratiouem intorquet, Praecipueque dat Operam ut se optimum, adversarium autem scelestissimum homitium pessimumque dcmonstret, urguendo, accusando, obloquendo, omni ope ac viribus incessendo, non autem
mehercule legem aliquam scribendo. Neque cui in simul
549쪽
seri potest et legis latio et hominis accusatior quippe
haec sit criminatione scelerum et patefactione quod aliquis improbus sit; illa est communis quaedam ad virtutem cohortatio, atque a vitiis abductio; nempe ut haec fugiamus, illam amplectamur.
48. Qui ergo fieri poterat ut Leptines omissa
persecutione eorum quos erat nccusaturus, bos PO-tius ad virtutem cohortaretur Z ut quos Ini scros libentissime aspiceret , eosdem ut amicissimos ot carissimos lege sua tueretur' nonne incredibile id est 'Quod si Leptines legem scribendo nequis omnino ossiciorum OnerE vacet, magnum immunibus inussit dolorem , tuque hinc facile odii coniecturam facis, superest tibi ut cunctos prope legum latores hac incussas eriminatione ;hique etiam odii culpam sustineant, qui iustitiae, pudoris, aliarumque virtutum causam orando, non omnibus generatim rem gralam sincrunt, sed bono moratis. Sucus
550쪽
autem Pessimi quique et patrii iuris osores , dici non potest qua in liuic legi insensi sint.
s. Deinde si quis a te sciscitaretur, Demosthene, quibusnain iratus L ptives lianc legem scripserit, ne mi nem ut arbitror nominares. Verum ubi aliquot esse nude adsit masti, quinam hi reapse sint, dicendum non putas: non quod nolis Leptinum copiosissime coarguere,
sed quod nihil exploratum de his dicere habeas: quo sit
ut ipse calumniator luculentissime convinci velis. Neque enim si haberes quem nominatim appellarcs, silere Pate' ruris r neque existentibus hominibus parceres, qui qui dem etiam fictos pro existentibus hahcns, mentionem horum intulisti; idque ageres non solum quia Paratissi mus ad rem uiusmodi es , sed quia haec non Parum Cala sae tuae Prodesset. Nunc quoniam de anoriymis loquoris, non soluin incredi os audientes habes, verum etiam