장음표시 사용
421쪽
firmet, rursus percontor ; an igitur Gallia is constitutiones resornrationis in sacrosancto Trident Ino Concilio Conciliariter factas non recipiendo, erargui possit contrarἱetatis dei decretis ορροφ. Det Ne hane gravissimam calumniam Christiani stimo R egno putemus, oportet indagare naturam decretorum fidei,una de consti tutionum moralium. In his igitur ita disiem
ni debet tum id, quod est Drmale , impor tans honestatis moralis formalitatem in ipsis fidei principijs radicatam dc contentam, ut, hale formalitas importet nec itatem oecificaqtimis in ordine ad salutem, ipsique fidei adverΑsetur, impugnare velle honestatis ejusmodi moralitatem , in fidei prinei piis fundatam. Tum distingui insit per debet, quod inconstitutionibus mariaibas est materiale, importansactum individuum varijs circumstantijs paseitieularibus vestitum, & ex motivo honestatis moralis, taliter a Concilio seu Papa praecep tum. ut in vi hujusmodi,licet humani praecepti superinduat nec iratem etiam exercitij. Quae tamen legis humanae seu Synodalis quoad exemcitium obligatio, ut suum sortiatur effectum, praerequirit tum debitam promulgationem, secundum plures Doctores in lingulis provi ei, faciendam , tum secundum quoidam, si Gguloruin seu Regnorum, seu Provinciarum
de utilitare,dς sao statui congrua conformita-
422쪽
te, tonsultare ex rationabili Legislatis isse
luntate adhuc valentium, prudentem accepistationem. Sub quibus adeo circumstantijsita primum inducitur constitutionis Synoda lis Pontificiat quoad exmitium obligatio de Meessitas , ut haec lit forma siubstantifice conlii tutiva Legis humanae qua obligatoriae. Conis Dat igitur ex his fundamentis , Synodalian Grum decreta, s attendamur quoad forni. Iitatem honestatis moralis in fide radicatam, ut
sic reduci quidem posse ad ipsam fidem, sic que adeo, quoad specificationis ex ejusdem
formali motivo desumptae neces tatem miri suam, recte dici, pertinere ad materiam dei: attamen si eadem morum decreta Couinci iaνia spectentur secundum id, quod in ipsis est materiale, nempe secundum actum indivi. dualibus ex prudentia ponderandiλ6ccircumspecte ad cujusque Nationis mores conforis mandis circumitanti js vestitum, ut sie minimὰ esse materiam fidei, sed virtutis prudentiae, nec adeo sub tali respectu reputari posse inter deincteta fidei, sed inter constitutiones morales. Hinc secundo advertendum est , a Scheles rato prudenter distingui tria materiarum genera , quae in Constantiens Concilio a-jgitabantur, unum scilicet materia fidei. peri Divinum verbum seu traditum, seu scriptum revelatae; alterum materia unionis, quae lices ponderanda fuerit ex principio fidei, unum
Ecclesiae Caput visibile essissiliantis . sicqup
423쪽
Patres in unam Synodum eoadunatos , str iste obligantis ad extirpandum schisma , prudenterque statuenda media, quibus ea unitas restauraretur, eo ipso tamen , quod horum mediolum sanctio originattia respiceret equi dem fidei principia. sed resblutio & conclaissio ex ijs facienda, ordinari deberet per virtutem prudentiae, non in generalibus primcipijs Divinitus revelatis subsilientis, sed ad statuta particularibus circumstantiis circuminspectὲ ponderandis vestita progredientis ritici co horum materia non est fidei. Atque se seoportionaliter disserendum est de tertio genere materiarum in Constantiens Syn do lancitarum, scilicet de materia reformatis
thus praesuppostis . haud di Meultra ima Ellieiij exceptio elidituo per exemplum ab ipsomet hic propositum. Aix enim, usum
calicis comedere,ve interdicere Laicis , rem es insciplinae , at dogmatis esse, non esse de necessitara salutis, umere calicem.QEod utrumque omnino concedimus, Elliesumque revocamus ad primo pium ab ipsomet prius positum, quod nem. pe perpetuo idem iit , nec mutari possit,quod est dogmatis, licet res disciplinae possint va. riari. Constat autem, in antiqua Ecclesia La. ieis fuisse potestatem sumendi quoque calicem Sanguinis Christi , quod tamen variatum est a Gelasio I. propter Manichaeos, sub unius
*mici , nempe Corporis Christi haei in s
424쪽
Gelasi statutum ob varias rationes religi sas denuo mutatum in ab Ecclesia , proh bente Laicis usum sacri Calicis. Hoc igitue naturaim in Concilio etiam Constantiensigontra Bohemos renovatum, non est dogmatis , sieque adeo praeter sanctiones dogmaticas in Concilio etiam Constantiensi locus filii alteri emieri constirutionum Synoda. tium, quod ut se non es et dogmatis, sedalisciplinae, litat radicaretur in fidei pri
cipiis, attamen per prudentiae cireumspecti nem ad - varias individuales, circumstantias applicatum, spectaret ut sic ad prudentiae, non autem fidei materiam. Quis sie constituto k tertio aeterita progredior addictam Ellisianam primam exinceptionem discutiendam. Haud enim abnuo, esse de fide , quod Contilium Oecumeni cum si repraesentans universam Ecclesiam. Sed mox oritur stio, an non aeque de fidost, quod univerudis Ecclesia in Concilio Oe, .cumenico re resentata , ex hujus membris' Hierarchicis, qua inNomine Christi coadunais, ira coalescens, importare debeatetiam Caput, . sub cuius , ceu vicario Christi charactere, ν-ta υρον Matth. convoeari, de consistere idebeas 3 Dum iterum de fide est , Ecelesiarn ἰin oeeumenica Synodo repraesentatam erra. ro non posse, iterunisciscitori an non aeque da
fide sit , od juxta citatiun sacrum Evangelio D d cum
425쪽
tum textum , ista in dogmatibus isdei deeudendis infallibilitas pendeat eκ contentu Dia O- irum, quos idem sacer contextus indicat, esse Christi nomen vicarium in terris visibile, adeoque Papam ceu Caput Ecclesiae hoe charactere insignitum, una cum Ecclesiae Corpore hierarchico, ex Praelatis Ecclesiasticis eo Christi nomine coadunatis coaIeicentc. Qii' rursus ita se habente, omnino concedo, quod Concilio Oecumenico ex Capite , & hierarinthicis Ecclesiae membris indivisibiliter lubsistenti, si potestas immediate a Deo tum liganindi & solvendi, tum fidei dogmata sub consuliminata infallibilitate stabiliendi, licque adebdogmatibus fidei per taIeConcilium definitis. nec non Decretis moralibus, quoad honestatis moralis in fide radicatae specificationem , debeat ipse quoque Papa ex fide, & Religionis specificativo motivo parere. Sed procul adhuc abest,quod Papa hinc concludatur dogmaticis, imo & moralibus Concili j sanctionibus . nisi ex altiori fidei 5 Religionis principio,non autem ex praecisa ligandi & solvendi vel sua,vel Con. ciliari auctoritate subesse , tametsi quoad vim
d rectivain, ipsis etiam Synodalibus constitutionibus ad individuantes circumstantias comtractis , atque ut sic ad prudentiam , non ad fidem spectantibus, ex vi Legis reternae eisdem sese insinuantis, ipsemet Summus quTque Pontistos teneatur te conformare. Sic sic: adeo
426쪽
Ad latium si perlaritas. adeo distinguere seni per oportet inter fidei
prudentiae legislativae materias. Quario. Dum Nartinus jubet interrogari suspectos haereseos, utrum credant dCteneant , quodlibet Generale Concilium, etiamμConstantiense, universam repraesentare Ecclesiam In quo, ait Elliesius, respici ad Decreta IV. 9 V. Exinde sumo occasionem percontandi ; an sermo ibi fit de Concilio Constantiensi
considerare Fub illo statu θ tempore, in quo erat, iam Sestionis V. Decretarde cimiiij , auctoritata condebantus Rursus, an concitium Constantiensi pro eo statu insigniebatur Chri ti maris charactere ἰ Et , an ine character pro ranc extiterit penes Ioannem XXIII Si Eli iesius,uti alias contendit, hoc asserere nitatur,dum ex anterioribus perspectum habetur, Joannem XXIII. contradi xisse illi per Gersenium primitus assertae, M post ipsius fugam in Concilio molle Concilii super Papam auctoritati : manifeste hinc evincetur, pro eo statu Synodi Constantiensis Papam ab Elliesio legitimum appellatum Ses. t onis U. Decretis non tantum non imperitissa sium 2hristi vicarium characteiem, sed positi- ave illis restitisse, adeoque Decreta illa pro . tunc fuisse destituta charactere Concilii Oecumenici, nec adeo universam Ecclesiam, nota
ex solo corpore hierarchico, sed etiam ex Capite vices Christi in terris visibiliter gerente consistentem , repraesentasse. Quando igituςyςusicari potest, Concilium Conflantiente
427쪽
spectu Iss. o V. Sessionum, & ibi sanellorum Decretorum repraesentasse universam Ecclesam , nisi quando, & in quantum Martinus v. seo auctoritativo eonsensu de approhatione eisdem impertiit suum Christi viearium characteremi At Martinus V. in kIBu concitij constansensis confirmatoria aperte dicit, se non confirmare seu approbare ultra sanctiones in Concilio Romano, & alias in duabus constitutionibus a Ioanne XXII l. eis ditas, nisi illa Concit Constantiensis Deereta.& sententias, quae sitnt condemnatyri a dc rc probatoria errorum otelessi, Hussi, Hieronymi de Praga dc Bohemorum. Illa igitur. Bulla Martini v. Sessionum Constantie sum etiam tu. & U. Decretis, quatorius concernunt illos errores ibi damnatos, adjecit equidem suum Christi vicarium characterem, sinue in ordine ad ejusmodi Decreta constituit Concilium Constantiense in statu Synodi complete ct formaliter Oeeumenicae, non ver Δ in ordine ad Decreta auctoritatem Synodi Generalis Iupra Papam Iegitimum sancientia, re
stratempus schismatis non tam re ipsa,quam per Adversariorum machinationes protensa, ma-Nime cum ex littera Decretorum SMonis Iriconstet, ea fuisse coarctata ad extirpationem schismatis: Decreta vero Sesonis V. non ni
si sub praevia Cardinalium, de Regis Galliae
Oratorum protestatione, nec adeo Conciliariter
428쪽
a is sit perspicuum. Iuxta quam proinde re mitiionem Bullae Martini v. non alioru Conis et iij Constantientis Decretorum, nisi quatenus
Wiclem,&c. errores contingunt, approbatoriae & confirmatoriae, prorsus substitit illa M. spectis haereticis proponenda interrogatio; mirhin credant illud, quod Conritιuvi Constantienseam versalem Ecclesiam reprasentans approbavit in
.suroremfdei , ct ad salutem animarum: o quia istud ab uniuersis fidelibus sit approbandum 9 t nendum, sitque ab si dem haereticis ad veram fidem
conversis pro condemnaro'approbato tenendum ,
quod constantiensis Synodus generalis sper auctoritativum Martini V. accessam sermaliter re . completὰ Oecumenica b condemnavit, ct cox demnat, esse fidei ac bonis moribus contrariami Sed quid pro quinto enititur Elliesius iis sua tertia exceptione evincere ex hoc, quod quadragesimus primus Micleis error, quo dicebatur ; non si de necesitaresalutis, credere, Romanam Ecclesiam esse supremam inter alias Eccle-san, sita Pontifice ad mentem Concilij Con- nanti ensis hunc in modum calligatus , ac emendatus; quod scilicet error sit, si per Romanam Ecclesiam intelligatur universalis Ecclesia, . aut Concilitum Generale, sive quatenus siub Js verbis negaretur Primatus Romani Pontificis super has Ecclesias particulares An non advertis
Elliesii, juxta illa Pontificis verba, sub Romana Melesia intelligi posse universalem Ecclesiami Quomodo quiem unimulis E l
429쪽
Pata, ae Conril , sia denominari posset Romana , nisi ex deno minatione Canitis ' Qui vero intelligi queat
universalis Eccletia , nisi quatenus una cum Corpore importat etiam Caput i An non hinc evincitur, Concilium Generale universalem
Ecclesiam repraesentans quod , ait Pontifex, per Romanam Ecclesiam posse intelligi non debere ex praecisis Ecclesiae membris hiera chicis, sed una & Capite , vicarium Christi momen, Concilij qua Oecumenici formaliter constitutivum praeseserente subsistere A me igitur fas est dicere, quod universalis Ec. alesia , Romana dicta, potuerit a Concilio constantiensi fuisse repraesentata pro eo st au Segionum I T. ct V. dum carebat Capite ceristo de indubitato, vel etiam, si Joannes XXIII. fuisset legitimus Pontifex, dum positive fuerat Contrarius Decretis auctoritatem Synodi G neralis sit per Papam saraeire molientibus t Profecto in illo IU. θ U. Sessionis statu , dum nullus extiterat verus & certus Papa , suam Concilio auctoritatem Christi vicariam inge.
Tens, non poterat Conciliam pro tunc ace-νbalum, venire nomine universalis Eccletiae, sed erat quaedam collectio ex Ecclesiijs dunta-Nat particularibus . sive harum Capitibias , nempe Episcopis coadunata. Quia proinde error VI ictessianus esset, negare Primatum Romani Pontificis sui ter alias Ecclesilas particulares ue eonsequens hinc est, Primatum Ro
mani Pontificis super quastis Ecclesias parti:
430쪽
culares protensum superentinere ipsi quoquo Synodo acepi,aia,quantum vis Generali , qualis 'fuerat Constantiensis , quamdiu ipsi non a cessit ex Martino V. oe menteus Christi via carius , solius Papae antecedenter-Concialium qua Oecumenicum, proprius characterilibus ita se habenti M pro quinto gredimun ad vindieandum Scheles rati a
gumentum cuius tenor ι si integrὸ de Φωσerὸ referatur , in hune , modum se habet. Nempe contendebat Maymbo urgus intrast. suo historico , Martinum V. etiam Decreta Sesonis U. qua Concilii super Papa aucto- Titatem concernentia confirmasse , dum Sessione XLV. omnia & singula in materia 'Mei Conciliariter facta approbavit. verum huic Μaymbourgi praetensioni reposuerax Echelastrati sue an non videret Auctor ille. , Martinum v. ibi solummodo agere de Qe-
cretis ad misteriam fidei spectantibus, seu ut clarius exprimit ejusdem Pontificis Bulla, de articulis Joannis V Uicles, Ioannis Huss, Hieronymi de Praga , & Bohemorum , qui in Sessionibus publicis Canciliariter damnati erant, itanquam haeretici Hos enim , Marti nus v. sese pro damnatis habere significat , confirmans: de probans Decreta in materia pdei Constantiae edita; non vero decreta s