장음표시 사용
411쪽
--., . . EXceptiones Elliesianae
EXcipitur. Approbatum esse a Romanis Pontificibus S innis Iss. ct V. decrerum, dubitari non posse, quin de omnibus quoque actis Concilij dubitetur.' Nam primὲ Joannem XXIII. uti habetues spoM XII. Concilii, declarasse, atque professum fuisse : Synodum Constantiensim se legitimam comitis Pisam continuationem, atque e rare non posse, proptereaque ejus ordinatiom. dulais rationi, o determinationi omnibus in rebus separe, promitter/que , nusquam aliquo temporis pro- .asu contraiturum. .. Secuna. Martinum v. summum Pontio
fleem electum, & omnium consensu tanquam legitimum probatum.non semel applobasse decreta Constantiensis concilij, etiam sub 1 obedientia facta. Inprimis enim Se pone XLII. vocare Concilium Constantiense Generale. Concilium, approbaredue SesοηιXLII .depositionem Joannis XXIII. ab eadem synodo factam. -Insuper confirmare decretum Concilij, quo jubetur futurus Pontifex indicere Concilium Generale, atque ad hujus Decreti executionem, dicta Sessime XLIV.&. turi Concilij Generalis locum, Papiensem civi. talem designare his verbis: Cupientes ac το
ι ra decreto hujus Generalis concit, sarissacere,
412쪽
ister assa disponestes, qvid omninὸ Generalia Con.
Tertia. Eundem Martinum V. Sel XLV 72. fuisse piotestatum: omnia is singula determi- ιa ct conclusa, ct decreta in mater,s fidei per
praesens ConciliumConciliariter tenere,θιnviola- .
biliter observare, ct nunquam contraire quoquo modo, ipsaque Conciliariter facta approbare, rati-.scare,qnon aliter, nec alio modo. At vero haud ambigendum esse, quin inter ea , quae Concitiariter facta sunt, collocari debeant Sessonis IV. s V. decreta , utpote quae Nationaliter primum expensa, postmodam definita sunt in Synodo, non aliter, ae si ad fidem pertine. rent. Hoc proinde esse, quod Martinus apopelIat Conciliariter factum , dum scilicet quid. piam in Nationibus singulis primitus examinatum atque discussum , pollea in Synodo Generali omnium eonsensu definitum est rcum econtra Conciliariter facta dici nequeant, quae apud Nationes tantum deliberata' atque conclusa, non autem ab universa Synodo fuere probata: cujusmodi fuerunt tum Nationis Gallieanae concluso de Annatis non set vendis, tum propositio de damnando libro Ioannis Falliemberg, & alia similia, quar universa Synodi sententia non sunt confirmata.
Refutatio istarum Exceptionum. V Xeeptionis tuae Ellies fundamentum prι- να
marium,quo praetendis, de omnibusCon-
413쪽
eillio dissiliari posse, si de Se ionis Ino ri
decreto, esse a Romanis Pontificibus approba-. tum, dubitetur , ruit ex apertis verbis Bullae Martini V. confirmatoria Comitii Constantiensis. Nam ex antecedenteν dictis constat, hanc Eullam non extendi, nisi ad ea, quae Contra errores Joannis Uicles oc Hus, ac Hie, Tonyma de Praga, a Ioanne XXIII. in Conci- Iio. Romano eius Pontificatus anno III. fue-Tant decreta, nec non ad duas constitutiones ejusdem Ioannis XXIII. atque ad statuta coni antiensis Concilii. circa propositiones vicies, de Hus, ac circa errorem hohem riam de conini unione sub duplici specie. Haee igitur fidei decreta intra Concilium Constanisti ense sancita, indubitanter obtinent Sedis A. potio,icae confimitationem, non vero reliqua Seίpoms IT. θ U. acta, ut tenor diplomatis Α-'postolici evidenrer docer. GHinc igitur primo nullius valoris en exis' ceptio ex hoc petita, quod Ioannes XXIII. Sesisone XII. pro tendo. υ dum OUantiensem esse Iegitimam Concui, Pis ni continuatι6nem , exinde promiserit , se flare ejus ordinataoni, declarationi , ct determinationi cyc. Tantum enim abest, quod Synodus Constantientis eκ hac Ioannis XXIII. declaratione obtinuerit co , firmationis Apostolicae fir initatem, in quantum indubitatae veritatis certitudo est, quod Ioannes id proferendo, non habuelit certum
dc indubitatum auctoritatis Apostolicae chari
414쪽
Ad inmisem cluperioriω. racterem. Et ideo recte professias est , a
obli rictum stare ordinationibus & determinationibus Concilij et iam in decretis IV. o V. Lactis, duin adversus ipsuin, ceu Papam dubium , integra subiistebat Synodi quoque acephali, ex Episcopalibus characteribus coadunatae auctoritas. ad ipsum etiain deponenduin ὁ urι alias probatum suit. Sed quid pro becundo energiae est in excep. . ets. tione Edie una exinde desumpta, quod Martinus V. oummus Pontifex electus, ct omnium consensu tanquam legitimus approbatus,Ssione XLII. Conciliu in Constantiente vocaverit D dum Generalem φ Numquid poli tres obedientias prius divitas, &ja .ri inter se unitas, dum Patrum decretis accellit character Apostolicus induin bitatus , ejuique coniensius auctorizativus, Coni tantienti x oncilio supervenit non tantum materialis, sed etiam formalis generalitas
Oecumenicae Synodi conlii tutiva λ Numquid decieta fidei lub una obedientia prius facta. sed a i cliquis quoque obedientiis inter se unitis pol iii Odum recepta, & tandem a Marti nov. legitimo Pontifice confirmata, exinde potiebantur formali charactere Oecumenici Concili jὸ Numquid proinde Martinus v. IO. annis XXIII. de politionem a Concilio factam approbans, ita frinabat Synodi adhuc a ι ephatie erga Papas dubios auctoritatem, ut propterea fas sit, talem potestatem in Concilio ace
415쪽
tatum Pontificem ' Nihil profectὁ ponderis
hine recipit Ellie sana exceptio. qua contendit , Sus. IV. 9 U. Constantiensa decreta firmaste Cone iiij auctoritatem super certo & indubitato Papa. Nec majoris valoris est m hientum, ex eo desia mptum, quod idem Martinus U. volens decreto Generalis Concilii Constantiensis satisfacere , quatenus 'arisu: Generalia Concilia omnin6 celebra da esse, . futuri Generalis Concilii Ioeum, Paniensem civitatem designavit: eκ hoc enim plus nota evincitur, nisi quod ille Pontifex lubens sit amplexus eius decreti vim directivam, absque eo, quod haec iuncta .set vi coactiva. . Tertiλ .am Elliesius ex Sessone XLV. Constantiensi adfert Martini v. protestationem de observandis & approbandis, quae iurnaterjs fidei per Concilium Constantiensi conciliariter facta fuerunt: evidenter concluditur ex verbis eiusdem protestationis, hane coarctari ad decreta materiam fidei concernentia, qualia non esse praetacta Sesonis Iss. θ V. decreta , patebit ex subsequentibus. Et hine ruit tota Elliesii consequentia Mattendentis, ea decreta Nationaliter expensa, dc postmodum in Synodo definita, esse ConciIrariter fa-: quantumvis enim hoc verum esset cujus tamen contrarium in anterioribus eli prohatum ) nullatenus contineri possent sub illa
Martini V. protestatione, utpote eoarctata ad
decreta in materijs fidei combariter sancit
416쪽
Avisem sterioritae. Morta: euius tenoris haudquaquam esse praealle gala IV ct T. Segionis ne i pie quidem Elliesius audet simpliciter assii mare.
I ducitur hic vaticanae Bibliothecae Praefectus adversus laepe dicta IV. θ U. Segionis decreta opposuisse, Martinum V. ea tantum aporobasse Concili j decreta, quae ad materiam fidei pertinebant: ijs autem verbis compr hendi non posse decreta de authoritate Concilii tu pia i apam, quia scilicet ea nomine tantum Constitutionum appellantur Ses Meum ea, quae spectant ad Bohemorum,&Huuitarum negotium, eadem Sessione dicantur, esse super materia fidei. Hinc intelligi, quod isthoe nomine ea tantum decreta compro hendantur, quae haereticos spectant: unde in duobus Manu scriptis Bibliothecae vaticanae, singulis Sessiooibus, ubi asitur de' illessisus S BOhemis, praefigitur titulus iste in materia fidei, vel in causa fidei: caeteris vero Sessionibus non praefigitur talis titulus. Tria proinde materiarum genera in Constantiens Concilio agitata dili ingui solere,unum materiae νιλ
secundum unionis , tertium materia reformationis. Per primum intelligi id , quod fiebat contra haereticos: per secundum, quod fiebat contra tres erantendentes de Papatu , & pro , trium obedientiarum unione, ac electione veri
417쪽
veri & indubitati Pontificis r per tertium, quod sebar pro reformanda Ecclesia in Capite oc in Hembris.
Exceptiones Ellies ante. ν8. N Xcipitur primL Inier ea. quae spectabant
la, quae non solum ad disci linam, sed etiana ad fidem pertinent. Talem autem esse hanc definitionem , quod concitium Generale sit universim Ecclesiam reprasientans oc. i Quis enim neger .ad fidem pertinere , quod Concilium Generale universam reprae lentet Ecclesiam, quodque errare, non possit i Quae cum IV. S Onans Synodi Constantiensis decre-xis contineamur, quis eas ad fidem pertineis re neget Manifeste istud patere ex eo, quod hujusmodi decreto non tantum de negotio aliquo disponatur, aut ad tempus aliquod caveatur, sed dogma condatur, atque decernatur, quod per peruo idem et , nec mutari potest. Quiim vis enim res disciplinae & oecon miae variari possit, quod tamen est circa hoc , quod est dogmatis, mutationem non habere. Sic verbi gratia usumCalic is concedere, vel i ninterdicere laicis, reni cisse disciplinae, at dogmatis esse, quod non sit de necessitate salutis, Calicem sumere. Hoc ergo cum definit Synodus Constantiensis, cenieri de fide aliquid definire. Ita pariter cum ad dogma pertianeat
418쪽
neat dieere.& eredere, utrum Contatum Ee Hesiam universam T .praesentet, nec ne Α utram errare polli , nec ne; utrum ei omnes. atque etiam Romani Pontifices parεre teneantur, tum in fide, tum in reformatione Ecclesia in ca ite is in membris r idcirco cum haec deis snit Synodus aliqua Generalis, non posse ejus, decreta ad fidem non pertinere. Et quemadmodum ad fidem pertinent decreta Comcillim Hussitas, quibus Romani Pontificis de Ecclesia Romanae supra alias praerogativa deis cernitur, ita ad fidem pertinere debere decreta, quibus universiae Ecclesiae&Concilii G neralis supra Romanam Ecclesiam praerogativa stabilitur.
Secundὲ. Hoc ipsissimum firmari ex BuL Pla Martini V. adversus errores Micleis, & Concilii Conliantiensis definitionibus, quat nus ibidem jubetur, interrogate suspectos
haeret eos, utrum . credant-teneant, quod quo
Iibet Concilium generale, o etiam constantiens s versam Ecclebam repraesentet. In quo haberi respectum ad decrerum Ssimis IV. θ U. Item dum ibidem jubentur interrogari: Virum credant illud, quod Consilium Constantiensi univerasalem Eccle am reprasientans approbavit, ct apyr bat in Iarbrem fidei,mad salutem animarum, es. ab universis fidelibus approbandum o tenendum, o quod condimna νit is condemnat .esse fiat o b nas moribus contrarium. hoc ab ipsis eo tenendum
pro cεηισmnato re approbato Illos igitur, qui
419쪽
decreta Concilij Constantiensis de auctorhais ' te Synodi generalis supra Papam impugnant',
non posse huic interrogationi respondere, quin Τvel opinionem suam abjurent. approbando 'universa Concili j deereta, vel Martinum temeritatis, erroris ,& impudentiae arguan 'utpote qui ea probare voluerit, quae impro- hari, oportuisset. Uno verbo Martinum via
universa Concili j Constantiens s acta & decreta, probare conciliariter facta . jubendo scilicet ea omnia, quae a Concilio ad fidem Se
salutem animarum spectantia definita sun approbari, & quae ab eo damnata sunt, damnari. Nusquam excipere Sessionis IV. θ U. decreta : qua ergo auctoritate, qua fronte vella Adversari fis ea esse excepta - .lo. Terri . Aliud porro eontineri in eadem Bulla, ex quo constet, Martinum Concilii Constantiensis deeretis de auctoritate Oncis General33 prorsus assentisse. Nam ad articulum XLI. errorum telessi,qui est hujusmodi:Non est de necessitate salutis credere, Romana Ecclesiam e supremam inter alias Ecclesias: hae e haberedintificem ad mentem Concilii Constantiensis: Error est, fi per Romanam Ecuetiam intelligat 'universalem Ecclesiam, aut Concilium Generale,
aut pro quanto negaret Primatum Romani Pontificis, Fuper alias Ecclesias particulares. Ex qua proinde observatione satis intelligi, Martinum existimasse, Universalem Ecclesiam, μίConcilium Generale majorem habere aucto- .
420쪽
ti alem: Romanum vero Ponti fiem habet e Primatum in Ecelesia super alias Ecclesias par. iticulares, non autem potestatem Ecclesia Uni versa , de Concilio Generali su periorem. . Manere igitur, quod decreta Sesiiοηum Iss. σν. de auctoritate coriij fiupra Papam fuerint i
probata a Pontific Martino V. . Quartὸ igitur. Quando Schelestratus ait, gr. hac decreta Constitutionum nomine in Concilio im. digitari; non impedire, quo minas ad fidem spectent, eo m Constitutiones synodales conatineant fidei deereta. Quod autem ea, quae errores haereticorum spectant, vulgo appetiuntur materia fidei, factum ess p ex communi loquendi more, quo solent ejusmodi controversiae specialiter nomine fidei indieitarii quamvis & alia sint, de quibus cum haereticis nulla intervenit lis, quae non minus ad fidenti pertineant. Sic in Concilio Tridentino, licet decreta de Canones contra haereticos edita, specialiter appellentur decreta , de fide, nihilominus multa esse in Ca=italis de resemati ae, non minus pertinentia ad fidem, quam quae eontinentur in Canonibus.
Refutatio istarum Exceptionum. P Rim . si constitutiones de Reformatisne