Summa exhibens papæ et concilij quoad superioritatis prærogativam inter se comparationem ex occasione quatuor cleri Gallicani propositionum anno 1682. in Parisiensi ecclesiastico conventu editarum adversus Ludovicum Ellies Du Pin ... Ab Authore Jnext

발행: 1688년

분량: 461페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

tatem Coneilii ad resormat in Ecclesi inerapite o in membris, sed de decretis, quibus caδPebatur , ne, Pontifex fieret iisne consensa Concilii, dc eo modo ac tempore suo essevrescribendum ad Conei lium. Deinde istud dici. tantum nomine -Hisoantes Nationis. quam in gratiam Benedicti X lH. cui fave. hat. potuisse haec inserere proteliationi. De riique protestaticinis , huiusmodi nullam esse aiictoritatem, eum praeseitim res in Synodo

fuerit m i modΛm nefinita , cui definitio mipses quoque' Hispanos paruisse, concessisseque , ut una cum Deputatis a synodo fiero electio Pontificis. AAlterum momentuni eκ4llo rit. strumento contardis obtendi a Schel ei traici, quod ibi Natio Germanica inducatur, hanu

reddidisse rationent, fur electio sit postpo

tigari ηοη p At pracitatus Ellietas iterum: reponii, non fuisti' mentem Synodi , Pa pam tigari non posse per decreta CGcili', sea induci tantum Germanos hanc rationem ais rentes ad procrastinandam ejus electionem, non qubd revera crederent, Papam ligari non posse decreris cinctiij, sed quia timebant, ne ille iemes electus reformationem pati, aut facere non posset. Quare priusquam eligeretur, deeretum da reformatione per Concilium facienda, emissum esse. Quod in actis authen

ticis Concilii ita haberi Mis XL Eacrasan

402쪽

lagitimὸ congregata, universalou EccI iam repraesentans statuit decernit, quod futurus Rom. ..us Pontifex per Dei gratiam de proximo asumendus, cum hoc sacra concilio, vel Deputandis per inguias Nationei , debeat resor mare Ecclesialis . , in Capite o in membris , ct Curiam Roma tnam dic.

Resutatio ista tum Exceptionum. ii TE ipsi in eonsedis Ellies, dum eontendis.

Joannem XXIlI. a quo erat convocata Synodus C stantiensis,fuisse legitimum Pon. tificem. ' Hinc enim infe retur, lecteta con- illiaria', quae habuissent 'ipsum contrarium non extitisse valida im vi sanct sonuo uni edicae, quippe destituta e haractere per Chrbsum definito , ut scisicet tua de cina Pyris reterni assistentia, non praesto esset Con frici, , nisi dum Duo, nempe Christi vicarium Nomen gerens Papa, & Patres sub hoe ehara.ctere aggregati eo Mentirent in unum Atqui paret ex proxime antecedentibus, Joannem XX lII. restitisse , de oblocutum fuisse adversus illa conamina , quae nonnulli moliebantur contra Apostolicat Sed is auli oritatem in Pipa subjiciendo Concilij judicio. Si ergo Joannes Xxili. fuisset certus, indubitatus, delegitimus Papa, ex ejus dissensu prorsus lato infirmarentur Constantiensia Seionis V. ' deis creta ν

403쪽

3M . - , --αν creta , in qu nium saluissent auctoritatem C'nciiij Generalis saper Papam etiam ad Drniar em Ecclesia in Capite ct in membris Sed hoc misso 3 Mog edimur ad Elliesianas

exceptiones solidioribus argumentis confuis

tandas.

Prima igitur. Quanrumvis Concilium Constantiense initio Joannem pro Pontifico habuisset, nunquam tamen asseruit, te a judicavit, debere ab alijs etiam obedientiis repuissari pro certo & indubitato Pasti, imo sub ipso Constantiensi Concilio Petrus de Alliaeci Cardinalis Cameracensis in schedula ex marivia scripto Codisecaprauuensi an Constantiensis Couia iij qριηdice relata de publicata expresse con- cladebat, non obstante Concilij Pilan. . ducis

deripatu eontendentes condemnantis,aliumquePonti fleem subrogantis constitutione, e Ioannis XXIII.obedientiam prorsus recepta. duas tameno, dientias duorum illorum coriis tendentium, atque Papatum pro tunc etiam praetendentiqin probabiliter tenere contrarium et seque in hac opinionum diversa Madversa veritate non minores esse dissieulinistes Iuris o Facti, quam ante Concilium Pisanum fuerant de justitia duorum contendentium. Quomodo igitur Cardinalis iste a sus fuisset talem proferre sententiam, si Joannes XXIII. pro certo & indubitato Pontia see intra Concilium Constanti se ab omni

bus tuisset habitus

404쪽

eertus dc indubitatus, quomodo Nuntius Gre. torij XIl. in valvis monasterij Aveustiniano. rum ejus insignia Por tisicia Constantiae at pendens, non ab omnibus Concili j Patribus fuisset rejectus, dum tamen ex Regesto actorum Constantiensium constet, plures ex Patribus idetecte factum sustinuisse , reliquis arbitrantiis hus, id Gregorio ipsi, si personaliter Constantiam venisset, lituisse, mota solummodo quatinnione de eius Nuntio p Quomodo eidem Nuntio Gregorij publicum ingressum eum pileo rubeo facere cupienti, atque in plena Congregatione id exponenti, non data fulsisset repulsa, dum tamen, teste Ruso GUt-riensi, praevaluit sententia Cardinalis Camera censis, aliorumque cum ipso sentientium, ut tanquam Cardinalis posset eum pileo Tubeo

Constantiam publice ingredi 8 Quomodo denique, dum Gregorius X u. se gerens pro Pontifice, juxta acta Sessionis XIV. praetendere potuisset, ut prius, quam de Pontificatu cederet , a Concilio removeretur Joannis XXIII. praesidentia, novaque fieret Concilii convocatio, imo ipsimet Patres in dicta publiea Sessi ne illam Gregorij postulationem admisissent,

ejusque Pontificatus petitionem comuni co sensia acceptare potuissent, s ita filiiset certus IoannisXXIII. Papatus, ut consequenterGre- ,

gori super hoc pristenso absque ulu dubie

talis ratione pro nulla fuisset haben 'a ρ Haud igitur

405쪽

Papa, ac cinciiij igitur fundamento caret praetacta Cardinat IsCameracensis Petri de Alliaco sententia, quod ultra Ioannis XXIII. Papatum , reliquae duae Gregorij XII. & Benedicti XIII. de Papatu

pariter contendentium Obedientiae non improbabiliter sustinuerint partes suas, sicque adeo in hac triplici Papatus praetensione nos fuerint minores Iuris &-dissicultates. quam ante Concilium Pisanum erant de justitia duorum pro Papatu contendentium. Quo supposito, pro secundo lubens conce do Elli esto, potuisse Concilium authoritate sua agere, & decernere ei rea Ioannis XXIII. Papatum, eo vel maxime, quod iste Papatus a Ioanne praetensus, in foro Ecclesiae perinde habendus esset, acti re ipsa non subsisteret. Cujus ratio in anterioribus jam deducta, consulto huc reducitur. Nam ex Matthaei ro. capito constar, claves regni caelorum cum Oecume nica ligandi de solvendi aut horitate non prius esse a Christo dςcretas Petro, eiusque ad ebsuccessori, quam inciperet esse petra, supra quam aedificaretur Ecclesia. Haec autem Ecclesiae aedificatio non subsistit nisi per fidem: unde non potest dici, a Christo conferri Petri succetari authoritatem Pontificiam, seu clavium Ecclesiae potelia tem , nisi per fidem super ejusdem Domini Nostri verbis fundatam, fuerit ab Ecclesia receptus in petram, defundamentum sui aedifici j. Nequit autem stare fides de Papatu alicui ceu Petri successori

406쪽

Ad invicem μηuperi, si Dr Christum collato, nisi stet evidentia eis. dibilitatis publica; & in facie sanctae Ecclesiae

comprobata, de legitima ad Petri Cathedra' . Apotholicam successione. . Quia igitur, quan. do tres sub triplici praetenso Papatu subsistebant Obedientiae, non erat evidentia et e. ibi . litatis ab Ecclesia una , sed in schisma potius divisa, publice agnita oc comprobata, qua ostenderetur in faeie Ecclesiae , s naim ps tiretur legitimae in Petri Apostolica Cathedra successionis jure : idcireb Concilium Comnantiense omnino tunc poterat circa omnes di singulos illos de Papatu contendentes de . ernere, prout Ecclesiae sanctae paci dc unioni esset consultum ex abrogatione schismatis, M. subrogatione novi ac certi Summi Pontificis. ia Sed ad quid pro tertio eontendit Elli elius, Non Ioannem XXIlI. duntaxat sed postea ale. 'etum Martinum; habuisse Concilium Consanti ense pro Generali Synodot Hoc ex a secedentibus equidem jam habetur refutatum, quibus hoc unice adiicere placet, revocanda in memoriam, quod jam superi.s extat proba- um, nempe Synodum Constantientem, si in Segione V. fecisset Decretum Concilij super Papam quoque certum superioritatis defini- tivum, ex tune posuisse se in statu contrario erga charaeterem Concilij qua Oecumenica Formaliter constitutivum : quippe cum hic. ubsutat ex nomine Christi immediare erga hunc

407쪽

. Papa, ae ConMy. hune vieario, eo ipso autem, quod SessionisV. Constanaiensis Congregatio sanxisset superio litatem Concili j etiam sceptati super Papa' certo, ea tunc vicario Christi immediato Papae proprio characteri superposuisset character εChristi immediatiorem, sicque adeo illum, qui est in PapaChristis immediatὲ vicarius character, sustulisset e medio et nee adeo nare potuisset Syriodus in statu Concilij etiam materiasitor ac diθοsitiνὸ oeeumeniei. Ne ergo synodus constantiensis seneralitate etiam nisteriali ei dat, dicendum prorsus est, Decreta Sesoms V. statuere Concilii auctoritatem non super certo & indubitato Pontifice, sed super dubis duntaxat,& in schisma divisis Papis. M. Sed videamus pro quarto. ctiam ineptὰ Elliesius arguat Scheleitratum ineptiae, proin hantem, consta atrien es post tres Obedientias inter se unitas longὸ aliter sinuo de potestate Concilii ad Ecclesia σ in Capite o in membris reformasu mem facundam. Hujus namque probationis fundamentum desumit ille vaticanae Bibli thecae Praefectus ex Gellis Constantiensis Concilij, in quibus refertur, quod post trium

Obedientiarum unionem, magna animorum contentio exorta fuerit de reformatione E

elesiae in Capite don membris: Natione Gemmanica & Rege comanorum volentibus eam fieri ante electionem unius veri & indubitati Pontificis; reliquis vero Nationibus eum sa-gro Cardinalium Coilegia volentibus, fieri

408쪽

mlh esectionem ejusdem. - In qua contra.'versa cessit tandem Natio Germanica, prae bens consensum de eligendo ante refcπm tionem , dummodo a Concilio expediretur,issecuratio or cautio pervecretum irritans, qvi post elictionem Papa feret reformatio ante coro rationem Pape,o administrationem aliquam.Comproinde ad hanc Nationis Germanicae petitio.

siem diversat formae decreti factae fuissent, eis snaliter responsum fuit, quod Papa electus I gari non potest. Numquid ergo hinc evinciis tur , longe aliam tunc fuisse sententiam Pa. trum Constantiensium de auctoritate veri deandubitati Pontificis, quam ex decretis ais V. conentur Adversarij obtrudere Orbi Catholicol . : r. Quintk Quibus ita se habentibus, Deila

evanescunt, quae Elliesius in μὰ tertia qua σa exceptione reposuit, firmumque adeo stat argumentum, quod praetactus Scheles r tus prosequitur in haec verba. Si Concili. um , inquiens, seorsim sumptum , sit supra uni. cum & legitimum Pontificem, ae de legitimo

Pontifice intelligenda sint Se iοηis U. sepemus

allataDecreta, uti contendunt Adversarij,cur, quaeso, Concilium Constantiense haec decreta in praesenti locum habere noluit ' Cur non renovabat, Pontificem obedire debere Conisci iij decretis, adeo, ut, qui obedire contemps rit,debite puniaturiCur his fundamentis innia um, non judicabat electionem Pontilleis in

409쪽

easu contumaeiae irritandam ' Nihil hord te ea vit Concilium, quia aliena fuerunt a niente Patrum Constantiensium t unde respontiam eii , Papa electus ligari non potest. Quando deereia Segionis V. ab una obedientia fuerunt edita, tres erant de Pap/tu contendentes, de illa ad liberius obtinendam unionem, statuta sunt e quando vero agebatur post Sestonem XXXVIII. de decreto irritante, sermo erat de unico & indubitato Pontifice deinceps eligendo, quem etiam ante coronationem ligari non

νος , responsum est. Nemoria scilicet repetebant Patres Constantiensis Concilii illud Antiquorum effatum, quod, qui summam potestatem ligandi & selvendi a Christo Domino acceperat in Petro, ita alios judicet, ut de illo nemo mortalium sententiam fera ideoque Papa elictus ligari non possit. . Nec pro sexta jam potest intento nostro officere Segionis XL. Consta tiensis Concilii decretum, ab Elliesio in fine quinta exceptionis suae relatum. De iplissimo namque ili hoe decreto fatetur Elii esj consors Maymbourgusrra'. suo histor. quod per id Papa non fuerit eo

modo ligatus, quo Geranani proposuerant. QBod Naymbourgi effatum patet ex ipsis etiam deiscreti verbis, cum in eo non reperiatur poena de ositionis. quam futuro Pontifici Ecclesia in in Capite & in membris reformare detr 'ctanti , Natio Germani ea imponi volebat.

Cur autem hac in parte Patres Constantie

410쪽

invium siserio has. σειm Concilij satisfacere detrectabant Nationi

Gei manicae, juxta secundum decretum Sesonit V. rei terando statutam Conciliorum suis per Papa potestatem si istud deocretum revera extendisset se ad verum etiani indubitatum Papam ρ. Nonne hinc min. citur , Sesοηis V. decretum , ipsorum etiarn Patrum Constantiensium . iudieio ita Risse coarctatum ad Pontifices dubios, tunc de Pa patu contendentes, ut locum non haberet in praetenti, quando agebatur de unico vero dc

illlatenus vero qMad rim δε actiνam conce neret Pontificem. postea eligendum: sicclue adeo verisca retur, Papam etiam electum tiga τι non posse , nisi ex altioribus in fid adi ritis principijs, decreta quoque Conciliarιa comitantibus; uuatiti demonstratum suis. . . ,

RGUMENTU, V. Schelestrati.

Nducitur hic'aticanae. Bibliothecae praeis Actias, asseruisse, quod te, u V. imo &decreta Constantiensa non sint approbata a Martino v. vel etiam ad tempus schismatiis duntaxat confecta.

SEARCH

MENU NAVIGATION