장음표시 사용
21쪽
XI. Ludovicia in IIuratorium, italicarunt rerum Scriptores inaglio ausu colligetit in , Scripta inulta necessario iugerunt; quod ii qui iuss. codicum bibliothecas
administrant, quotidie comperiunt. In his, ut scimus, praecipua Vaticana est, cuius uberrimas italicae historiae divitias magnus illo vir Mutinae sedens et lucu-hranq noli conspexit. Λtqui tot tantaeque sunt, ut ipsarum vel ROlus indiculus, si paulo accuratior fiat, ad mediocrem libri molem conqurgere queat. Iisce enim a Nwmanus a Christi auuO 'I us lite ad MCC , id ostintra Septem annorum ceuturias, ex regni neapolitani scriptori huA Muratorio incoguitiis qui iuIue gravia lumina essecit. Quid vero si postoriores subiungantur L iuidem ut spartam aliquam in hac quoque Pruditionis parte ornarem, Iulii Caesaris Capacii cuidam operi montem intendi de vitis Pro regum aliquot regni et urbis Neapoletis, quod manu scriptum inter urbi non sitim Principum codices, pontificiis ianidiu additos, dudum olμKervaverant. Quippe Capacius, i ustquam diu ab actisneapolitaliae urbi fuerat, multisque editis Reriptis orbi inclaruerat, a Francisco Maria nobOrco 'ID, postremo Vrbini principe, instituendo suo in litteris et politica scientia silio unico praepositus suit: qua in atua et officio
dum Vei' aretur, lim Gubernatorum non p. vitas seripsit, teste etiam in elogii A Laurentio Crasso his verbis: de- ,, iique ilas Proregum Neapoleos aggre sus est, quaq,, Pro Volo edita' non vidit, morte OccupatuA alii io' u DC LXX redecim autem Pro regum 1llae in lirbinensi codice leguntur, nempe a ConSal O magno, si iii Primus regnum neap. catholico regi Fordinando adso
ruit, usque ad Petrum de Castro, qui anno M DC X
22쪽
factus imi prorex. Sunt autem hi. I. Consalvuη magnus cod. p. 2. II. Baimundus de Cardona p. t T. III. Phi- Iibertus Aurantius p. 27. IV. Pompeius Cardinalis Columna p. 35. V. Petrus de Toleto p. 45. VI. Ferdinandus de Toleto Albae dux p. 67. VII. Antonius ει- renotus Cardinalis Granuessanus p. 86. VIII. Petrus Gironus senior p. 94. IX. Henricus G manus Oliv rensium comes p. 106. x. Ferdinandus Buta de Castrop. l 22. XI. Franciscus de Castro p. 144. XII. Ioli. Alphongus Pimentellus Beneventanorum comes P. 148. XIII. Petrus de Castro p. 162. Cupacti latinitas hos cedite in opere lutulenta et pedestris mihi videbatur, solo
cismis etiam inquinata, nec venustate solum Verum etiam perspicuitate quandoque carens. Itaque ne exosam nimis barbariem aliquoties exscriberem, stilum idemtidem verti, ita tamen ut mutatis variis hac illac vocabulis, orationem incolumem nativamque servarim. Quam ob rem, tum etiam quia totum codicem evulgare non lib hat , trium tantummodo Proregum vitas delegi, duorum quidem in re militari clarorum, tertii autem propter concitatum sub eo popularem annonae causa tumultum in urbe Neapoli; ut ea narratio civilibus magistratibus salutari exemplo sit, ne famelicam plebis rabiem illiciant; et si ea forte ingruat, idoneo tempore, ac forti
manu, providoque consilio Praecaveant.
XII. Magnum augustiniani ordinis lumen Onuphrius Panvinius romanas antiquitates centum libris deseribere orsus erat. Tam vasti operis tela, quam acerba mors interrupit, in vaticanis codicibus a me fuit observata: sed praelationem tantummodo eruditissimam nunc di-Vulgare praestat, cuius nonnisi aliqua pars legebatur ha-
23쪽
elenus edita aute ipsius Patavinii commentarios de rep. mana, Venetiis anno M. D. LVIII, et alibi impressos. Pr fecto tanti est haec praelatio, ut etiamsi integra fuisset edita, nihilominus studiosorum in gratiam reeudenda saepius videretur.
XIII. Ex elegante, et adhuc inedito Procli commentario ad Platonis de rep. librum decimum, fragmenta nonnulla intuli in adnotati Ories meas ad Ciceronis de rop. librum sextum. Prolixiora vero segmenta duo scripsi sub eiusdem voluminis led. sec.ὶ initio ac sine de platonica sa-hula Eris resurgentis, et de animarum inter Re colloquio. Utinam vero mihi liceret Procli hoc scriptum eruditim mum cum ipso pulvisculo totum efferret Sed codex et misere truncatus est, et in superiore singulorum soliorum parte madore ac situ comi plus, ita ut nulla pagina integra sit, hiante oratione. Quin et ipsi quaternionessus dρque perturbati fuerunt, qui abrupto toties, ut dixi , sermonis filo, aegre ordinantur. Sequar igitur inst tutum meum ut in huius quoque voluminis calce, tamquam aliquod emblema, nova excerpta collocem Pr cliani commentarii, postremam scilicet operis disputati nem , in qua multa Philosophiae priscae theologiaeque paganae capita eVolvuntur. De sancti Augustini sermonibus dicam p. 713.
XIV. Seriptas a Vespasiano florentino illustrium sua aetate virorum vitas edidi in primo Spicilegii volumine, deque his multa in praefatione disserui. Ecce autem in
quodam vat. codice aliarum insuper eodem auctore vitarum titulos ossendi, quamquam ubinam eae lateant in-
24쪽
'oniperturn milii sit ; endex tantulit modo dieitur suime viri ecclesiastici cuiusdam Mugii qui certe codex ab eo dissori, unde vita Philelphi oli in prodiit, qui ruit sacerdotis Laticellotti: nisi sorte idem exemplar ab uno ad alterum , ut sit, dominum migravit. Notitia igitur, quam invidere lectoribuq nolo, ita se hahet in codice.
Di Uesp mano forentino rim α' ale/ιni uomini illustri, ehe si m)iser uno in eodice deli' illustrissimo e reverendis-
nedet o Fortini f2ὶ p. 3l9. VIII. Di Vuestro Nicom Spine-yti fra escano p. 32 l. IX. Di fra Giuluuio Lapaecini μο-rentino domenimno. X. Di fra S. Florentino domenteam p. 322. XI. Di Lemno sorenti .3ὶ p. 323. XII. Di Messandra ' Bardi styliuola di Aleuandro p. 327. Rehus autem quae ad Vespasiani vitas adnotari Pot rant, sequentia addenda videntur. I. Λd Eug nil IV veI Xicolai V DP. MM. Vitas. - In cod. vat. 3709. prolixus extat lati-rius dialogus de recte regendo pomiflentu ad Clementem VII ' ΡP., auctore Callisto placentino, qui eidem Pontifici a concionibus saeris suit. Lectitavi, Opus; sed cum generalia plerumque Draecopia tradat, nihil Ilio adserat quod in iamdiu cognitis libris non Iogatur. nillil ox eo
25쪽
i uilicia vi. Meliora sane iliciliatiir in dii ο-lius eodem litulo sed italica lingua seriptis sermoni in is ad Sixtum 1 u. codd. vall. 547 ,. et 59l T. I in lam ii, magnum hunc Pontificem suis potius animi et ingenii vivi hus, quam his anonymi imminis monili et consiliis, principatum sacrum rexisse. II. Nicolai togati
id est B. Nie. Alburgali j ad Galliae principes Oratio dedissidiis inter apost. sed in Pt illius regni praelati A cod. at . . t 878. Monis. n. MAA. D. lli . Doegi liaec in colloc lanei ς de D. Aicolao apud Ben. XIV. de Can. SS. t Omo sexto
III. Callisti tum II. bibliothecae extat syllahus Vaticanus, Monis. p. ll4.ὶ propter dicta apud Vespasianum p. 28 l.
IV. Seriptae a Ia OhO Zeno episcopo pataviiiO itae rom. Potiti fictim extant in orasso codice vaticano 5942. clo Iuo DPPre V sp . p. 26 l. V. Lauri Quirini oratio de pace Italiae cod. vat. 536. VI. S. Bernardini senensistractatus de usuris cod. xat. 76G7. VII. rogorii Corrarii
liber di fugiendo saeculo ad Caeciliam virginem fuit in codd. ard. Dominici Capranicae, ut in indiculo legi. Ceteroqui iam edidit Marionius. VIII. Laurentii niduli, hi
tractatu A do usui iR eod. Vat. Ott Oh. 3335. IX. Srripiam
Pallantis Strolii nomine ologantem italicam cantilenam apoicia nobili, i pio in Itali dicunt Dirmaro spleniore autem nomine Sis i me di S r Dino forest ij metimui me videro in quodam coitu e vat. cum aliis mullis Doctae eiusdemi laticis aeque carminibus. X. Marasti Vesse . nabrari carmina latina complura Sunt in cod. val. Reginae SVPcael 555. cum illa ad ipsum pomum Leonardi ni' lini epistola, quae se rima est sex li libri in oditione Meliusti. Do Marrasio utingitoiquq in hibi. sicut. Τ. l. D. 352. XI. Epigramma italicum di Ciano det Doryo a me oditum in I Ostrema voluminis l. pagina, quod incipii 4 lessandro lascium sonoria, vidi Dostea xinguium intrr PO mala minora nauti ligerit Τ. l. Part. 2. D. i53, non in m Pn sin P vn-
26쪽
molati tuas. Iain uiri auctori trulla ivluni sit, iudicabulat cruditi. Deniquo hoc loco admonendum censeo loci rem , o pug illud inseri plum consuetudines 'Iuniscerinum, euiuA dedi specimen in praef. nil Τ. VI. P. XXXIX. SPq., habere reapse Priscum auctorem Dei nardiim monachum cluniacensem, quem Τrithemius n. 347. ait si rutv medio saeculo XI.
XV. Simonis Forestani, seu Savi otii, senensis, qui aureo linguae italicae saeci uo poetica lacultate claruit, nuper seri mentionem ; sed multo vheriorem eius notitiam scripsit Marius Crescina honius in continerituriis suis de vulgari Italorum poesi T. II. Part. 2. p. lis-l 20, ad quos Iectorem a me ablegari a quum est, nodicta recinam. Carminum autem ab eo scriptorum non exiguus numerus in codicilius superest Plerumque adhuc ineditorum, veluti etiam in nobili codice vaticano, unde mihi hymnum in II. Mariam virginem, sive quandam 'iusdem invocationem , sumere placuit, a Simone compositam, pestilentia per Italiam grassante , quam anno 'M CCC LXXXIII civitatem quoque Senensem invasiisse, tradit Muratorius in annalibus. En igitur scripti huius annus naudis, quod tempus in ipsius auctoris aetatem aliunde satis exploratam prorsus incidit. Hunc nostri poetae hymnum, eiuA metri quod Itali dicunt Capitolo, apud Magliabecchium quoque extitisse, nari ut Ioc. cit. Crescim henius ; idemque legitur in codice quoque gais diano seu mediceo, ut ait Bandinius Catalog. codd. lati. Τ. V. p. 447, qui et eiusdem Xersiculos primum et ultimum indicii causa recitat. Habeant igitur a me lectores hoc Simonis Aonensis poetae carmen, quod neut rceri P o praedictis oditum dieit.
27쪽
Madri, ili Cristo gloriosa e puri , Vergine benedetin immaculata, Donna des ciet colonna alia e silurct , Sacratissima anellia incoronata Da quella sapienZa Plerno Rmore , Per . cui clair nn rei susti annia natata ;Tu se' colei , in cui l ' nito Signore Assumpse onrne n lla tua virtute, Per lor det primo padre ii nostro errore lasti nave e porto di salute ' De' santi padri, e nostra vera guidnDi ciuelle grmie ch' hal dat ei elo aviate Tu se' eoici a cui tanto si grida Misericordia , e dove ogni uom ricorre O selire colui che in te si fida lyo non saprel gili mal tanto disporre, dilant' uian savilluZZa dei tuo lumel ria plu digna Ioda e utoria torre .ua tu , Madonna, unde ii beato flume Di vene di clemenZa e caritade Esce di grmia sPm pre Per costume, ASPOlta me, Se nella tua pietade Τu exaudisti nim tin cor contrito,
Ε guorda at pianto mio plen d' umiliade. odi tu li detestabile partito Non meo pur di me, ma di tua terra
28쪽
Bineuora i santi e ensit prieghi tuoi, Ε spunta quella orribile saetia Per tua pieta, che sat che sat lo p i. O santissima inadre alma persetis,
O santa nu vocatrice Onesta e Pia, Misericordia e urngia, e non venderia l.ui si udira tua dulce naelodia, D'innanai ni tuo figliuolo 1'Orariove, Qui siori ranno i prieght ni Maria. eo la citia tua elie inginoechionet ' innarai ny piedi tuoi non puo partare, Τant' o it suo pinnio della contrigione lTu sola se' cho Iei puot consolare; Ε hen conosci quanto l' e mestiero, Tu la moi hen s eorrere e niutare. Non su ines re si dispietato e siem Che non volgesso gli Oechi a qualche Mazia; Quat sara dunque ii tuo .lomente impero 7 Vecli in eruda morte or che in stranta , Togliendo a meo a pom i suo' hei membra, Di divoraria non si v ede SBZin. O regina dei cieto , or ti riinembra Che sempre t ' hai ducta in Ogni stremo Per la pietk ohe dei tuo cor consembra. O santissima madre , or elie laremo ΤNon c' e rimam in terra nitra speranZB, Se non nel gremio tuo , a chi giremo ΤΤu se' lo seudo nostro e la baldanaa, Cho ei disendi dat Peternat spada, reho e' e rimasa omi suum . Vergin , se amor deli' umiltu t' aggrada Quando die sti: padre, rem l 'an illa, Fa che la v o min giusta non rnda. lo te n' obsecro per quella favilla Del superno splendor, la eul cran lampaLa nostra morte in eroee dipartilla, Madre, tu ei disendi , . tu Pi RPampa,
29쪽
Τu es rimpri solio it riPeo mant O , I ove nullo iwrisee e nullo inciainpa. I d io ituri salmo bene letio e Santo Diro con teco D pregiosa DiaCon P armonia ciet tuo pinioso canto. Magnifica ii Signor Pnnima nata, Ε lo spirito nilo exultera et salutare Iddio mine clesia. I'orchir conspesse tanta umilita Di me sua vera an illa. Ε tulta gentel ero ognor henedella mi dirit. Donde mi sede lui quale possente
Le magne cose seritte, e nonae Plerno,
Signor det ei Io pndre onnipotentel a tua misericordia in sempiterno Di progenie in progenie a tuiti no i Che Semiremo it sanio tuo governo Fere pote a Dei suo braecio, pol Distae e voi superbi se ancor si velle Dal regno dei suo core ; e gunt a vol l Pol depose i polenti dat in sede, Ε gli uiniit ox alto quanto OnViene, i Ome si mostra per diemplo P ere te. Gli osurienti tulti emptis di hene, I rie hi det tesor vani ha lasciato Cli' hanno Dei mondo imsta tu lor spene. Suscepit Israel suo dulce nato, Si rieordo di sua misericordia, Ε eo me a' padri nostri avea pariato. O r 3gina inimica di discordia , I u ili' nel salmo tuo, io ben Io intendi ,
30쪽
I ' iii tronde Aiamo assat liene puniti. Amor mi strinoe pur eli' io di a P pronio Dolla mi a terra clic inserina Si ginoe, Cli' io ne vegga divello Ogni mal senae , Si cli' olla possa omni viver in pne .
XVI. In lioe Spici legio T. I. p. 567. loeutu A sul a te codice quodam mediolan iisi, in iluo eum aliis multis carminibus inerat quoque imiti talio Rcripta uomine Francisci comitis Guidi do Itallisolle , postremi Pu-Piensiuin in Etruria reguli, qui anno 31 CD XL a Florentinis principatu exutus suit. Codex quidem mediolanensis nunc a me abest, sed vatica tuis adest nobilior, quo res eadem commode conli uolui'. Ialia Pripiensis reguli luctuosam catastro pii in narrat Scipio u mmirali Ahist. si Orent. lib. XXI, qui orationem tilio lite Principis ponit, huic cantilenae consonam, ictor X Suos misericordiam frustra rogantis. Longo vero accuratius de
Francisco eiusque liberis Carolo, Iluperio , et Lucetii no , item de siliatius Llidovica saltem et Gualdrada Acri- hit idem a mini ratiis in singulari tractatu de gente cOmitum Guidorviii p. 48. et seqq. Gamurrinus autemtiist. fami l. no h. tuso et umhr. Τ. I. P. I 57- i58. lal lum numerum rocenset oppidorum ab his εἰ uidis comitibus PONS sorum , quantum iiisti ac magni principatus lignitas postulat. Cantilenae quidem auctor incognitus,
aetas tam n eadem quae rei narratae est. Huic rospondit Floronti nomina nomine Peregrinus quidam , cuius il uti poetae Particulam postea r citatio. Vidit utrum liti' carmen in florentino codice Pliam liandi uitiA, qui et initium sitiemque, sed non salis emendato, adscripsit isthi tolli. Leo pol d. Τ. IlI' P. Tll.