R.P. Theophili Raynaudi Societatis Iesu Theologi. Hoplotheca contra ictum calumniae. Robur et as triplex circa pectus ... Lucubratio. ..

발행: 1650년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

u iter Graia sna. Quis enim nescit, qlioditis institutum ab Ecclesia p. obatum, ii astum c sanctum esse , nec refornrationis indigia nil Qui hoc negat crit, Inliso anat liemate riui Ictator. Perlonae tamen singulares, exerrare a recto pollunt : de liae lunt, quae sicut obseruare leges rite conlii tutas Possiuit , ita ordinem laxatum constituunt, cum secus agunt quam deberent, de ferret regula. Itaque meri cauilli &nugae, imo calumniae iunt , obstrepere

viro magno , quia dixit quod est vetissimum, dari scilicet aliquos ordines laxatae diiciplinae , aiter tendo sermonem ad instituti sanctitatem , quae illi dubia non fuit. Ioannes Nider l. i. de resormat Religion. cap. 9. agens de quodam haud dil- similiter affecto quam hic te monstrauit Grauina, unde ea caecitas existere loleat, aperit manifestissim E. Leonaidus Lessius ex Societate IE s v, immanis calumniae instimulatus est , eo quod in Commentariolo de fide religione cape iscnda, Caluinum dixit set itatuere Deum omnium scelerum autorem,

ipsumque Catilinum dehonestasset, seribens illum Novioduni ob crimen pessimum & infandum cuius damnatus erat, mollitudine Antistitis, lola ferri candentis in dorso impressione fuisse multatum. Hoc illi tanquam atrocem calumniam, Caluiniani gregis arietes exprobrarunt,

ut ipsemet Leisus scribit ac diluit in Appendice ad opus de Antichristo. Sed

non fuit, cur Haeretici notarent calumniae virum optimum ea ex causa. Utrumque

enim caput, apud non prorsus hospitesiti Caluini rebus , est omnino manifestum. Et ut obiter de primo illo Caluini crimine dicam ; Quaerit quidem Caiauinus subterfugia, nec palam cum libet iarinis quos progenuit, autorem peccati Deum audet statueret te ipsa tamen Libet estinis praeivit, de ea iecit pancipia, e qui bus necessarib seqititur potens Dei cau& efficacitas inlcelera mortalium,

vi accurate pesequuntur Bella inust. 2.de amisi . g taliae cap. 3. dc 4. Staplet nius I i. de Iustific. a cap 4. Sanete sustrach. s. de Athei finis Caluini c. I. Gulielmus Regina idus l. 3. Caluino-Turc.

cap. 23. Coccius tom. L. l. 2. artic. I. Bcca iras opuscul. i. cap. . &opuscul. 3.

tot O , de opti l cul. de qq. Caluin isticis

2.3. . pastimque alij Haere leologi .Qd bd

vero Calliantis , nefandi criminis cauta , sit candente forro ustillatiis , scripsit invita Caluini locuples testis Hieronymus Bol secus, necnon Iulius Brigerus in floribus Caluin istariam , ac G tilicinius Reginaldus l. 2. Caluin O-Turcismi cap. I I. x Ioannes Banglie sitis l. 3. de continent. Christ. cap. 16. Nominatim vero Tlionias Sta pictonus in Promptuario Catholico, Saballio Do m. s. Gadra g. scribita superstites tunc e Caluini familia viros honestos impetrare nunquam potuisse, ut ea generis sui labes, e ciuicis scriniis,. publicisque monumentia eraderetur.Nec habuit V Uitacheriis de Caluini stibulcis non postremus , quid reponeret Ioanni Duraeo, stigmata ista Caluiniana abiicienti, quam illud ; si stigmaticus filii Caluiniis, stigmaticum quoque Dille Paulum. Sed negauit Duraeus , paritatem. Nam Paulus stigmata Christi portauit, Caluinus horrendae impii dicitiae notas tergo liliato imprelsas. Itaque Lessius ista de Catilino scribens calumniator immerito audiuit. Non unus aut alter Tlleologorum S cietatis I E s v , ted omnes ad unum,

calumnia nec leui ordinem P dicatorum grauasse dicuntur, affingentes eius Doctori biis, in causa diuinae gratiae, quod nec cogitari a Catholico possit; nimii uiri quod homo tactus a Deo efficaciter, ac praedeterminatus per immissionem robustissimi auxili j, Ze earum virium quas S. Aligustinus vocat esseaciis , non

possit ei diuinae motioni reluctati atque iesistere Diqiligod by Cooste

252쪽

De calumnia si aliis Ianetae notu. P

resistere. Hod sibi a nobis per calumniam assingi, expol ulabat heri de nudius tertius R. P. Prior coenobii Alieni9nensis Ordin. Praedicat. P. Petriis Tillhac , vir religione ac eruditione conlpicuus; pernegans, ordinis tui Doctores tale quid unquam cogitaile: imb addens , salua fide nihil tale alteri polle , cum decernente , dc anathema in aduertantes inlidente lynodo Tridentina , ratum sit, liberum, arbitrium a Deo motum & cxcitatum,

posse distentire si velit: ita ut qiiamuis

non possit non recipere motionem a Deo immissam, quoad rcceptioncm 1llam praeueniatur humana libertas tamen

postquam ea motio impressa est , fas sit homini, nolle praestare quod illa possit,& in actum iecundiam ulteriorem adque ea motio praedeterminat non erumpere, etiam ii reiicra sit erupturus certo dcintillibiliter, quia ita lubcbit 1, qua in is si luberet postet te sistere , Mn obstante impetu diuinae motionis praeim miliae. Hactenus ille , qui recepit, senium hunc tuum de diuinae glatiae eluctabilitate, omnium ordinis tui cis Sc vltra Alpes ac

Pyrenaeos adicriptione fit mandum , eademque opera, omnes nos calumniae nota inurendos hac in ροrte. Benedictus Deus , qui tandem secit Vtraque unum , & acres ac longas circa diuina auxilia et stabilia vel non elui habilia concertationes, hac veritatis pro qua sola pugnabamus , clara S liquidaerosessione conclusit. De veritate aut talsitate doctrinae ab alterutra parte traditae , non licet per maiores,editis icriptionibus pronuntiare: cui legi donec a Leginatore laxetur , standum humiliter est. Non vetamur tamen nude & citra discussionem omnem contestari, nos non fuisse calumniatores ,& simpliciter abique examine referte quid alterutra pars dicat, aut dixerit, id quod duntaxat nunc habeo propositum. Reuera ergo ri adiatum este a Theologis Ordin. Praedicat rum , hominem non possi diuino auxilio praedeterminanti resistere 1, de ex lup positione quod illud auxilium receperir, non polle non agere, S: procudere actum cui tale auxilium destinatur , idque Doctoribus illis non fuisse per calumniam astichum ; inde constare potet liquod in ordicus tuentur diuinam praedeterminatio

nem phylicam aeractum liberiim.At qui Spoleti diuinam praedeterminationem t u strarii Vel quis iam ad aliquid determinatus per extrinlecam potestatem . tio: em, cui ut modi eth diuina , po ille te determinare ad Oppositum Me cito itaque Bannes I .parte quaestione 23.articulo F. circa de 7. concilitione impugnans quandam Iahielli opinionem , argum. F. &in olutione ad 7. ei uidem Iaiicili, conceptis verbis ait, actu' nostriam te qui necessario ex prae definitione dc praedeteI- minatione diuina. sectiu inquit diuina voltintaiu impediri potest a et olun-

te nonra : Ecce non potest , ) sed necesse est necessitata consequemiae' suppositio uri,

quod volunt vi nonra sequatur vicacem Dei dire tionem ct concursunt. Id quod mox repetit , tractans locum Concitu Tridentini. Et eadem habet variis locisa Suare annotatis l. 3. de auxit. cap. 7. num. a. necnon Medina de Comet ibidem adduisti, & Aluareet toto prope opere de aintiliis. Itaque sitie Bannes S eius allectae,vere ista, aut falso dixerint, quod.

nunc non moramur, haec eis tribuendo non ium iis aut firimus calumniatores :Sed hanc denique mentem ab ho tum Theologorum allectis suillia iuscepi ungratulamur. Scio , non omnes ordinis Praedicatorum Theologos a nobis hac in parte diisensisse. Memini enim adcile Auenione anno I 6o6. I 2. Ausulti, cum F. Hyacinthus de Ia plana, hodieque lit- perstes, typis editas conclusiones Theologicas sub praesidio F. M. Vincenti; leClerc , propugnaret in templo Fratrum Praedicatorum , dicatas R. P. Stephano F s 1 Mario.

253쪽

118 Sectio II. Senes II. Caput IX.

Matio Inquisitori , earum Conclusionum septima his ipsis verbis fuit concepta. Essicacis gratiae natura talis nobis esse vuletur, ut neque physicE, neque

nroialiter voluntatem humanam piaede terminet ad volendum , & eligendum

bonum quod sibi ope gratiae inipiratur:

hac enim ratione , lublatus creditur omnis omnino liberi arbitris vlus, tam quoad exercitium, quam quoad specificationem. Nam fieri non potest quod Deus

per gratiam voluntiatem determinet, quia

ipsa detetminetur,& sine indifferentia velit id ad quod determinatur. Gratiae en Imessicacis effectus infallibilis est , non ne- cellarius.J Haec ibi. Itaque verum est, non omnes Theologos Ordinis Praedicato tum adhaesisse physicae praedeterminationi, quod tamen nemo eorum ita icialerit, de calumniatores fuerimus dicentes aliquos eorum praedeterminantem gratiam

asseruisse, non potest nobis nisi per calumniam impingi. Catholici omnino multi qui Praedestinatianos habuere pro haereticis, de Gotei chalcum erroris eorum instauratorem, eadem labe haereseos infamarunt, ut ca lumniatores nodantur a Iacobo Ussetio

Caluin ista Hiberno l. de Praedestinatione Controuersiae a Gotelchalco motae historia 6c a nupeto Autore libri 6. de haeretic. Pelagiana cap. 23. Habuerunt autem ut haereticum Gotel chalcum ac Praeis destinatianos quorum ille haeresim repastinauit Rabanus in Epistolis ad Ebher dum Comitem ac Hincinarum , Hinc-mariis Epistola ad Nicolaum I. Trithemius in Clito. Hirs augiensi anno 38 I. Flodoardus in Remens. Eccles. histor.

l. . cap. 28. Sigebertus in Chron. anno 8 9. Serarius i. i. rerum Mogunt.c. . Baronius , Genebrardus , de innumeri alij

historici Catholici vel saeculo V. cum de Praedestinatianis D. Augustino male intellecto abulis , vel laeculo I X cum de te Ichalco dogmatis rixae stiliatiano. rum insta litatote. His omnibus is quem dixi v fletius Caluin ista & eius expilator,

tanquam calumniatoribus Κ in fronte imprimendum decernunt, cum Pi aedestinatiani quibus Gotuschalcus adhaesit alij non fuerint quam Catholici inter haereticosa Semipe Lagianis recentiti eo quod

conlianter inlitaretent S. Aligustino de eius lententiam de gratia & piae deliin tione contra Massilientes alios lancto Doctori Obstrepentes tuercntur, Haec de calumnia climinatio est prorsus calumniola, de quo non puto hominum coidatum polse ambigere aut et Iairas ulpicione lagi cum apud veteres exploratissimum sit aliquos veri e futile haereticos Praedestinatianos , quotum haeresim

instaui auerit Gote ichalcus. De primis illis testatur Prosper in Chronico ad annum 23. Honoris & Gennadius in appendice ad librum S. Hieronymi de haeresibus ac Sigebertus de Gotelchalco haeresim fatariorum renouante testis est Hincinarus qui omnia cominus peispexit nec non

Rabanus qui in Concilio Moguntino secundo sub iplo Rabano celebrato eum

damnauit, ut etiam factum est a Ventialone Senonensi in Synodo Carisiaca, , quibus longe verisimilius est perfecte ponetratam elia Gotel chalci mentem quam

ab Ecclesia Lugdunensi l. de tribus Epistolis Goteschalcum in bonum lentum

trahere conante ut Andreas DuuaIlius in Notis ad eum librum obletuavit. Multo vero melius de Goteschalco de praedestinatianis mereri studuit Viserius Notiator 6c qui eum expilauit,cum transformarun vPtaedestinatianos in Catholicos calumniam palsos Ob adhaesionem cum D. Augustino circa necessitatem gratiae etiam ad initium bonorum operum & GO te chalcum eo quod PMdcstinatiani, lubscripsisset. At non haec sunt quae vel P .aedestinatianis veteres vel Goteschalco posteriores iis dilcussis de coram auditis tribuerunt , oon inquam eos lapid.1iuut dab O

254쪽

De Calumnia

bono opere ob assertionem uniuersalem necessitatis primae gratiae lublatam a Semipelagianis, sed de fatali necessitate inuecta per ferreas praefinitiones deque arctata ad solos electos Christi rede iuptione alitique capitibus doctrinae reprobae. S. Agobatdus Episcopus Lligdunensis , a Fredegito Abbate in similatus est calumniae in Canonicos Scriptores , ac eorum Interpretes ; eo quod dixistet,iplos non adeo anxie in Iaaesisse regulis

Grammaticae, ut eas nunquam violarint.

Hoc Fredegi ius tanquam calumniam Apostolis N Euangelistis alitique Cainnonicis scriptoribus impactam Obiecit,s. Agobardo,ut videre est in huius S. Antistitis lucubratione ad ipsum Fredegi-sum,circa dubitationem eius secundam. nqi iam inferius, refert ita intellexi iast Fredegi sum quod nulla sit in factis libris Grammaticae violatio,nisi quam aut ratio aliqua aut caiisa mysteri, admitti cogeret. t Turpe est enim credere Spiritum Sanctum qui omnium gentium linguas mentibus Apostolorum infudit. rusticitatem potius per eos quam nodi litatem uniuscuiusque linguae. , locutumelse. Quae Fredegi ii ratio, si valjda esset, non modo probaret quod propositum est, sed etiam Scriptores quoluis lacros de eorum Interpretes, ver dictionis ubiqtie praetulisse, & elegantissime ubi uis locutos esse, nisi mysterium aliquod adigeret, vel causa potens urgeret. Eoque etiam prorupit Fredegi ius, ut de quibusvis Scriturae expositoribus,quos ab Interpretius secernebat, idem quod de Canonicis scriptoribus de horum Interpretibus sta

tueret.

am tamen insulse , Fredesi sus in

hac calumniae impactione se gesterit, vix necet se est aperire. In primis enim, quod nulli expositores,&ve passim loquuntur Commentatores Scriptutarum diuinarum,unluam in Grammaticam peccau

aliis famae notis. 22.9

rint, adehabsilrdum est , ve refelli non debeati,cum multorum huiuimodi Commentatorum imperitia Grammaticae sielippis de tonsoribus perlpecta. In teipsc tes quoque nonnullos faede impegille. S. Agobardus optime conii in at. Duipsius vulgati interpretis in Giatiam iticam peccatis, non tacuit Hanc. Ribeia l. 2. de Templo c. a. n. 9. Ipsos denique Sacros Scriptores plerunque in L iam uiati cam deliqui ite, de Paganorum, loloecoscorum olici tantium apud At nolitum lib. I. n. O. & I.& SS. Patrum conseiasione, est testatissimum. Vidundus pi ter caeteros Origenes in Philocalia a SS. Basilio & Nazian Zeno ex Origene contexta cap. 4. & 8. ac Is qui ait id elle quod Apostolus dixit , habemm th Durum istum invasis Attilibus. S. Hieronymus q. t o ad Alsas. dc l. 1. Cominent. Ita

Epistol.ad Ephel. ubi S Pauli Soloecii mos agnoscit. S. Isidorus Epiliola ad Redemptum qui ridiculum esse ait , verba coelestis oraculi , subhcere legibus Pri iaciani atque Donati. Subscribit alter lit-dorus I. 4. epillo. 28. ubi Conradus de Dyonisius Alexandrinus ex Eusebio libro 7. histor. c. 2 o. Theodoretiis lib. s. contra Graecos, notans piscatorum nostrorum Syllogismos dis olutos esse Atticos Syllogismos , itemque Anastasius Sinaita c. 3 S. Chrysostomus Eo-

ad Gal.6. n. I .& I ahessal. 3.n I. B. P. Iuli Soloecismos studiose annotauit, & alia rum quoque Scripturarum similia lolia aceruauit Turrianus t 2. contra Magd.c.

1. Ex hoc de Canonicis Scriptoribus Grammatices negligentibus sensit, S. Gregorius apud Ioannem Diaconum ,.q.Vitae c. 77. S. Augustinus in psal. 36.conc. 3. S. Ambrosius initio operis de Virginibus allegans as nae locutionem dc oracula ex lentibus , ac Hugo l. . de claustro animae in prologo , allegans pannos viles quibus Deus insans inuol-

255쪽

Sectio II. Series II. caput x

m voluit , tegunt suam ut praeserunt

loquendi ruditatem,& in Grammaticam

strabiligines ι luvia in hanc rem lyntaginmate de libris propriis in Prologo g. 2. ad

- De Iniquo iudicio. CR xic omnino esse scelus Iudicis

utiqtie iudicantis , dubitare non licui. Uod enim recte statuit Philo initio lil ii de Iudice. Ablurdum est , eos in culpa haercle qui iura pi. xi cribunt aliis , quandoquidem his potissimum, excin phim vit petundum cli. Sicut cnim ignis quaecim liad admouentur calefa- Cicia S , illic psinissim innata libi vi calet; nix contra tua pre natui a frigida, infigi dat alia : sic ludox ipse, debct elle plenus itistitia , si altis ius administia timis et , a quo cini fonte promanant flucntadnicia luemn de potabilia sitientibus iustitiam. J Mento igitur S.Cyprianus cpl-sto .ad Donarum , inter exitialia orbis mala recenseri quod inter iura peccetur,& qui ted et crimina vindicaturus , admittat. lngens vero in Deum I pium iniuria inde redundat; quandoquidem iudex quilibet vice Dei fert iudicium , aqtio veluti a fonte est omnis auctoritas iudicandi. Ut propterea Iacobi 4. dicatur unum elle Legislatorem ac Iudicem;& Hebraei, Iudicem Des nomine donent, ut liquet ex Psalmo 8i . ubi Deus dicitur stetisse in θnagoga Deorum, id est in consessu Iudicum, qui participata a Deo

autoritate iudicant , de Deum visibilem mortalibus repraesentant. Quae caula est

cur Ualentia 2.2.disp. q. ... q.p. 2. puter.

ix licem peccatorem absque humilitate iudicantem, peccare venialiter, etiam ii iuste iudicetiqvia vicariam Dei praesem1-rum obit in malo statu. Non potest igitur dubitari, quin iniquitas Iudicij, magnam Sc tetram labem Iudici inferat. Sorduere apparenter ac per calumniam ea labe,nonnulli Sandiorum , praeter eos Iudices qui quotidie ab iis quos iure ac merito damant, audiunt iniqui & iniusti. Vix enim est teste D. Augustino l. I.

contra Parmenianum c. 6.qui lententiam damnationis adeo sedate de parienter excipiat, ut sibi non blandiat tu,& Iudicem lutulenta iniqui iudicit aspergine queritabiandus persundat, in quo vere calum

niatur.

Priuiquam calumnia de iniquo iudicio quam primo loco propoli tu in v C. uio, euulgetur, depiccanda est de geniculis , eius relatio. Est enim adeo terra, vi referri absque pollutione vix queat. Lollandus Gualtherus , referente Bel tarmino in Chronologia ad annum I 3 I6. eb dementiae ac furoris venit , vidiceret , Liici feruina Deo iniuste suille damnatum. At haec , horrendissima calumnia est. Deus enim iudex iustus ipsaque iustitia & aequiras, non potest in i qui iudicia mitiuulata abique lumma inlinquitate. Ex duplici autem duntaxat capite , duci potest haec diuini in Luci serii in ac iocios iudicis criminatio: nempe vel ex eo quia Deus Angelas per breue admodum tempus peccantibus, glauri miima Sc aeterna tormenta decreuerat. Per- breuis enim fuit Angelorum via qua durante sunt lapii : vel ex eo quod Deus Angelos iemel lapsos abiecerit, non data eis ad resurgendum facultate, sicut fecit Itominibus , quibus redemptorum post captiuitatem prouidit. Verum ex

utroque capite , iudicium Dei in Angelos malos,est iustissimum. Quodcunque enim fuerit Angelorum cadcntium pCcq catum , de quo certacii r inter Theologos , in &quantumnis breuis fuerit eo-

Ium via , quam ramen O Ies consen tiunt

256쪽

De Iniquo iudicio. 23 i

tiunt sitisse plusquam momentaneam; certissimum est, eorum peccatum fuiste

mortale. At mortali peccato cuicunque,& quantum uis, exiguo tempore duranti, iuste rependitur aeternum lupplicium grauissimum, ut late prosequor Iu Natur. Theol. dist. 8. a num. 23 I. post varios Patres ibi adductos , quibus addendus Fulgentius l. 2. de remis l. peccato. . 2I.&Algeriis l. a. de Euch .c. 7. ac Ruperius i. de volt r. Dcic. 24. praeter alios Doctores in liocargii mento late vertatos: inter

quos Guliel .Paril. Tract. de legibus c. 2I. de Colmas Phili arcus p. i .de Ostic.lacet d. lib. 2. c. 7. Itaque ex hoc capite iudicium Dei iustu peritar,& vincit cum iudicauit de malis Angelis. Nec minias aequa est via Domini, quoad perpctuam Angelorum malorum abiectionem, qua percussus non est , homo lapilis. In qinim re in varias rationes adduci e Iobius apud Pliotium Cod. 222. c. 4o. & Damaicenus orat. I. de Nativit. Dei p. nec non S. Anselmus lιχ.ciar Deus homo cap. a I.& eXScholasticis Suareae t. I. 3. p.d. q. sect. I. ac Lemus lib. 1 1. de diu perfect. num. I 2. Summam ex lioc capite benignitatem

Dei in homines , expendit luculenter S.Chrylostomus homil. 3. in ad Ephel. in morali. Itaque Dei in tuo de impiis Angelis iudicio, iustitia rata esto , & dirum anathema inliditor, blasphemo qui eam

est calumniatus.

S. David iniqui iudici j semel de iterum notatus est , ut cum iussit letho dari Amalecitem illum qui 2. Reg. I. nuncialite ei mortem Saulis, falsus manu sua obtruncatum Saulem , eo deductum ut vivere non posset post ruinam , di incubitum in gladium suum. Cum enim nihilominus Saul adhuc moram traheret in vita aerumnosa, & imminentibus Philistaeis dira metueret , saltemque cert uv

esset de hostilibus ludibriis si in hostes

vivus incurreret , aduocatum Amalecitem interposito praecepto adegit , ad

abrumpendum quantocyus vit e stam dia, dc una luccidendos dolores , praecluden 'da que qua uis morte ituriores hosti unilantias. Parens aulcm Regio mandato

Amalecites, & detracta caelo Sauli legia insignia ad Dauidem faustus ut rebat ut) , nuntius a Tetens, tu ilii Dauidis ethobtruncatus: propter quod Dauid a multis reprehenditur iniqui iudicas , ut ait Tlic odoretus 2. Reg. i. q: l. lcda longe plutibus S grauioribus , ei itidem culpae in limulatur David, in caul .i Miphibo: et hi, Filii Ionathae , quem a Siba sciuo

suo proditum , Omnibus pii minia bonis, deinde eorum nae dicta teli ciliauit, fallo delatori tependens gratiam. Id enim grauis peccati iniustitiae' erga innoxium Miphibolethum, damnant Abulentis 2. Reg . 16. q. 6. &c. I9.q. 19. & Ricii clius, ac Caietanus ibi: necnon bali amis anno mund I 3o I .anum. 11.& alij plerique anteriores, ut Lysanus, Hii So , Rabanu S,

aliique e quibus ob hanc initistitiam in

Miphibolethum , nexa cum ita fides ita te magna & ingratitudine in Ionat lian eius patrem , villim est icillum elle sub Roboano, Dati id is regnum. Et ita videturas teli apud Hieronyniuin in Tradit. Hebr. ad i. 1 Reg. c. I 9.

Neutra tamen acculatio veFate nititur , sed mera in Dauidem calumnia est. Nam Amalecites ille, Saulis tametsi te

mimortui intersector, meritissimo uilsiis est caedi. Si enim vere Statilem occiderat;

ut ipsemet fatebatur, ) omnino filius .

mortis fuit, obnsillam manum in Christit in Domini, & Regem suum , ad quod non potuit imperio Saulis adigi, qui grauiter sic imperando paccabat. Si aurca quod multi ex illimant, ut Theodor

tus, ProcopIus, Lyranus 1 Reg. I. lubscribente Saliano anno mundi 2979 n. I 12.& Selatio ac Sancto ad caput Illud.

I. libri secundi Regum : nequaquam Amalecites i ste Saulem occiderat, sed in Dauidis gratiam ut Euangelia opima

257쪽

13L Sectio II. Series II. caput x

portaret, id commentus est ; sic quoque sunt, qui finxerunt scissuram suisse inmortem commeruit,aulus falso licet, ductam in regnurn posteiorum Dauidis, profiteri te inlccille manus violentas in ob hanc diuitionem bonorum Miphibo Cluistum Domini. Quod inultum non lethi ; cum Scriptura ipsa s, Reg. i I. di abire, interes publicae rei. Quare euanci- sorte prodat, caulam diuisi regni Roboacit prima illam Dauidem dc iniquo iu- mi nepota Dauidis , repetendam esse adicio calumnia. peccatis Salomonis , cuius filius erat

Nec altera tolidius stabilitur. Tametsi Roboam. Itaque ad populum phaleras. enim David Miphibolethum dimidia Et quod vocem de coelo auditam ferunt, bonorum parte spoliauit ad Sibae dela- quae ei fabulae fuerit astipulata, interteiationem, tamen inter duos contendunteS, pida deliria quibus Rabbini ataindant, s Miphibolethum inquam & Sibam . 9 numerandum else recte admonuit Ahu- quis potest statuere uter potior iure fiae- lensi S 3.Reg. I 9.q. 3 I. Pugnat pro innorit, ut Dauidem tanto poti damnaret,qui centia Dauidis in hoc iudicio , Pettus coram omnia vlurpabat oculis,N fortal- Ioaιinis oliui adducendus c. illo 3. sis cognouit Miphthosethum tale ali- Qualiquam fateor eum pro Davide noli- qii id designassc animo , quale ei a Siba nulla adducere minus commode ad eius impingebatur , ut coniectat ProcopIus purgationem , quae loco annotato attinia Sane non legimus Davidem postea de gani. N cc commodius Dauidem purgant sarciendo eo Miplii bolet hi damno fuisse alis apud Pinedam lib. I. de Salom. c. .n. sollicitum ; ac ne in morte quidem, cum 23 . dc Sanctum a. Reg. l9. Iriam. 2 I. quialia filio daret ma uda ta, eum grauanit hac ex Abulenti ibid.q. 3 o. profecit.Ait enim cura , indemnem praestandi Miphibole- Sanctus , compeniatiim postea sitille athum : quod tamen nullo modo videtur Datii de damnum illatum Miphibolet ho ille omisturus , homo adeo iustus Sc percam innoxii inauditi damnationem. tecti tenax , ii contra iustitiam Mi phi- Sed recte dixit Propheta mandam noubolet huin innoxium dimidia bonorum 1 ci. t in centem. Quamuis igitur Da- parte multaster. Itaque praesumendum uid postea eam maculam elui siet , &videtur pro iusto Dauidis iudicio. Quam- damnum illud sarcisset,lamen iiixta lianc

uis nono me latet, praeter Interpretes in pro Davide apologiam , hibes pilus con-cotrarium supra addi: ctos, S. Glegorium tracta lupponeretur. Praeterquam quod contra Daui)em stare l. i. dialo. c. . dc ea damni reparatione non constat, ii- Quamuis enim ait, latam a Dauide con- cui constat de irrogataone. Quare sitra innocentem Ionathae filium senten- stendum est in iis quae praemi sinitis. tiam , quia per Dauidem lata est, ct oc- ' Cluistus Dominias quod non absque culto Dei iudicio pronuntiata , iustam detestatione est referendum ) a Satana credi : Tamen diserte agnoscit Miphi- calumniatorum Patre iniqui iudicii est

bosethum sitisse innocentem. Ex quo acculatus. Refert eam accusationem S. aperte tequitur, sententiam Dauidis non Amphilochius sub finem orationis de iusse iustam. In quo cogimur S. GrNO- Poenitentia, ubi resere historiam ex librocio non adhaerere , cum compertissima DMEI'um qm honestissi,n.a con ersaturare in

sit Dauidis sanctitas ; nec eum postea, nast o instituto latissim. elamerunt. sarcisse huiu modi dispendium , aliunde Eo libro cuius laciniam attexit S. Am- constet. Et idem dico de aliis quibusdam rehilochius , narratur de fratre carnis antiquis contra Dauidem adducendis i purcitiis addito, qui pet decem ac etiam secl. vltima c. 3. Crasse veto hallucurati plures annos dc in eo coeno se conuol-

uebar,

258쪽

De Iniquo iudicio.

uebat; & statim admista scelere purgabat se per confessionem. Regressus verbab Ecclesia relabebatur in coenum ; denuoque post abstersam eam labem,iterato inquinabatur. Sic faciebat per annos complures, nunc abstractus de illectus a concuplicentia sua , ut est peccatum illud viicosissimum & tenacissimae adlue-sionis ; nunc rei urgens per gratiam, &ψondens Deo vitae mutationem. Hoc coni per tot annos sectilet miser,hominis mutabilitatem in utramque patrem , α Dei erga illum benignitatem perraeius Satanas,accurrit ipse quoque in Ecclesiam cum poenitente, & disceptans in Christo cuius astabat imago ante quam iacebat plostratus poenitens , allegauit

ad uenus Christhim ; quod qui dicitur

iudicaturus fornicatores , lihinc tamen impurissimum homulum toties mentitum, totiesque isdὸ prolapsum , tamdiu sustinerer. t Plane salebat non es iustus iudex,sea ubi visum fuerit, peruertis iugietum, Ela snt Me aspicis. Me propter

paruam elationis transgressionem de supernis coelorum,inferne praecipitem egimsti,nec ullo modo pepercisti. Huic autem

mendaci , & Arnicatori ae luxurioso, ebriosoque& guloni quod ante iaciem tuam prostratus lugeat, placide inclinas

aures,tumque ei maiestatem mansuetam concedis , ac festinas ut eius miserearis. Cur ergo te vocem iustissimum iudicem. J

Calumniosa haec Christi iustitias iudicantis accusatio , non eget longa confutatione. Per se enim concidir. Christus

ipse ut citato libro refertur, in subiunxit accusationi Satanae longam increpati nem quae ibi describitur, & quoad iustitiam iudicij haec dixit. Audi veterator, super eo in quo criminaris. Et ego iustus sum; dc in quo inuenero,in eo &iudico. Ezech. I 2.v. 3o.ὶ Ecce istum poenitentem innem &confitentem , iustumque velut proublatiun eis pedibus, tuaque

victorem exhibitum. Suscipiam ergo

spiritum eius; de animam eius . vi unius sanctorum conuerram. J Subiungitur mox ibi , fratrem illum omnia haec audientem , valde dolentem ac contritum, piae dolore expirasse coelitibus inferendum , & ignem a facie Domini egrel-1um, Satanam absorbuille. Non excurrit hic in causam concellae homini peccanti indulgentiae , tanquam modici luminis intellectitatis, de fragilissimi ac intestino bello grauati, cum Satan uberi luce potiretur , nec laboraret in firmitate quam nobis compositio ex multiplici appetitu aduehit. Sic iustitiam Dei in hoc negotio demonstrant S. Gregor. 4. mor. c. y. Cassianus collat. .c. I 4. Damasc. 2.fid c. 3. Iobius apud Photium Cod. 222.c. 43.

Constantinus Magnus, a Donatistis iniqui iudici, est notatus. Cum enim in caula Caeciliani, apud Raulinum Asticae Proconsulem & Constantinum Imperatorem damnati essent , interpositis a Constantino Antistitibus,quorum iudicio penes Catholicos steterat victoria; rursusque a sententia Melchiadis Papae,& synodi Romanae, ac iudicum delegatorum, ad Constantinum prouocarent,

isque per Episcopos ale in Ahicam mil-sos , repetita damnatione eos confixil-set , id quod etiam postea semel & iterum fatigantibus eum per appellationem friuolam Donatistis , non absque stomacho repetiit: semper repulsi , ted nunquam mente sanati Donati stae , in Constaminum linguas tuas ut gladium

acuerunt, querentes illum gratia corruptum, iudicasse pro Caecili anci& Catholicis ; Donatistas autem abiecit se. Disert eam maculam Constantino inurit Parmenianus, referente D. Augustino i I .contra eius Epistolamc.6.α idem habetur ex iis quae idem s. Augustinus refert l. 2. contra Petilianum ci 1.ubi de

implanatione Constantini per Episco-

259쪽

α34 Sectio II. Series

pos Catholicos prostant querelae, quasi

. Antistites Catholica praeuaricantes, nec Constantino aperientes qliae fuissent aperienda, imis studiose celantes quae intelligere eum oportuisset ut bene ageret, in eriorem illum induxissentve Do. natistas contra ius sal que damnaret. Sed haec non tam labes fuit Constantini,aut Catholicorum Antisti tum, quam Donatistarum obfirmatio in nequitia. Vere enim in eos cadit verbum Iacobi invata iniquitatis bellantia, vialedirim fu-ὸ ror eorum quia poti x. Dud D. Augustinum episto. 68.&passina totaptiore parte Tomi teptimi, nec non apud Optatum lib. i. multa habentur de hac tanta Donatistarum pervicacia. Nec dubitauit S. Augustinus episto. I 67. dicere, videri sibi vel ipsum Diabolum , si autoritate iudicis quem ultro delegisset, toties vinceretur ἔ non futurum tam impudentem, ut in ea caula persisteret, sicut pertistebant Donatistae post tot iudicia, causantes errorem aut corruptionem Iudicum, atque adeo etiam Constantini, cuius au

toritas omnia illa iudicia firmarat. Quam ob caui am,dignissimi fuerunt qui exterminarentur , tametsi Constantinus sapienter, iussis aliquibus ad supplicium

duci, abstinuit tamen corum caede: contentus eos exilio multalle , & basilicas eorum fisco vendicasse, quas tamen po stea Muliano Apostata repetierunt. Causam abstinendi eorum caede, colligere licet , ex vana iactatione Martyrij, eorum qui pro illa causa caderent, vulgatissima inter Donatistas, ut D. Augustinus locis annotatis, &saepe alias testatur. At me-iminisse oportuerat Donatistas , auro i cum cise an quo conflatur, id est haereticos com pro suis erroribus vltrices poenas subeunt & letho dantur , incendi posse, purgari vero Sc martyres esse non

pol se, ut optimὶ philosophatur S. Greg.

S. Cyrillus Alexandrinus;& Synodus

II. caput A

Ephesina Oecumenica, a spurco Haeretiaco Arausicae Theologaustrum sub pers na Philosophi agente , iniquissinii iudiacij. quo Nestorium damnarunt,rei aguibis tur, libro quem celans nomen tuum , inseripsit disputationem de s posito. Ibi imperitus murcus per totum librum , bacchabatur hac ex causa in S. Cyrillum M praedicti Concili j Patres, & nominatim ς. pag. 274. & 27 s. ubi acerbissime ex- postulat,quod Nestorius vir innocenti iasimus & Orthodoxissimus, damnatus sit

dc Patriarcitatu motus, tanquam asse itor

duarum in Christo personarum , quia duas naturas in Cili isto profitebaturi quas pessime negalle ait, Cyrilli rin & Patres Ephesi nos: eosdem . insimulat atrocissimae crudelitatis in Nesto. ium, cuius 3c doctrinam damnarint , dc perlbnam dehonestarint, curata ei po Theodosium Imperatorem exilio, ubi vitam finiuiri&martyrium subiit homo ab omni labe semotissimus, grauatus falsiloquio linguae a vermibus exelae , stult) excogitato ad eius infamiam. Hactenus nefandissimide petulcissimi Haeretici furor in S. Cyrillum & Patres Ephesinos pro Nestori,

defensione. Verum S.Cyrillus , & Patres Ephesini,defensione nostra, &atrocissimae huius calumniae per seipsam concidentis propulsatione non egent. Quid enim stultius aeque ac malignius, quam teterrimum Haetesiarcham Nestorium post a nos dille ducentos quibus ab uniuers Ecclesia pro H. e retico est habitus, & innumeris anathematum fulminibus pettot secula obtritus, velle purgare, & pro innoxio ac Martyre vendicare Conci mant omnes illius aeui Scriptores,in Nestori, impietatem, ut videre est apud Calissianum in libris de Incarnatione , Vincentium Lyrinen: emin Commonitorio S. Leonem, Gelasium, Ut silium & alios. praeter posteriores plerosque, ut Anastasium,de Leonem Byzantinum,ac Damas nai

260쪽

De Iniquo iudicio:

cenum ; &tantb pdst , homulus sola audacia & petulcitate instructus, audet S. Cyrillum ac Patres Ephesinos impietatis

accersere, Nestori vero innocentiam celebrare 3 Quid vero indignius, nec confutatione sed supplicio dignius , quam iudicitim a tot Sanctissinnis Episcopis

latust, retractare atque Telcindete, tanquam resertissimum iniquitatis, Ob Nestoris hominis i ae ilicet) innocentissimi oppressionem Z Iustissitate impiissimus

Nestorius a Concilio Oecuniem co damnatus . neqitissime de calumnio lissime propugnatur ab hoc stilici logo, q'em rcfero , ridicule contendente, Nestorii imduas naturas & unicam in Chi isto personam agno aule, id vero inficiatum elle

S.Cyi illum de Ephesi nos Patres:quod elinoctem vertere in diem,ac vice uerta ; dc dicere bonum malum , ac malum bonum. Sed haud aliter norunt furere haec spuria Calumiana vitulam Ina. Ioanna Baldoini Flandriae Comitis, postea Constantinopolitant Imperatoris filia, damnati ad surcam patricidali iudicio patris , Hin intimulata. Obsederat Adrianopolim Latinorum imperio rebellem , Balduinus; Se cum Ioannit Iu Sque mali j Calo- Ioannem dicunt, e Bulgaria suppetias obsessis laturus aduenil

tet,incautius agentem Balduinum in cal-ses impulerat, cic captum ac vanctum abduxerat in Bulgariam. Inde euasiste serebatur , de post longos errores in sitam Flandriam reuenisse. Contigerat enim eius clades anno I 2os. Innocentio III.

d clauum Ecclesiae sedente , Aprilis ι .vi scribit Nicetas. Reuenisse autem iactatus est, Honorio III. Pontifice anno I 2 2s .imperantς apud Flandros Ioanna uini filia , Ferdinandi Lusitani tunc captiui , conii age ; quae reducem tan id post Balduinum, Flandris acceptissimum, aegia eu dens, implorato Ludo uici Galliae Regis auxilio depellete tentauit. Sed cam ea via minus commodecessistet, denique a Burgundis ad quos

Balduinus iste profugerat, ad eam trania missus, post non leues cciiciatus, teste vitam finiuit, non paucis Ioannam parrici- dij, de iniquissimi iudicii criminantibus, quae Patri te duci, vitam adeo crudeliter eripiendam edixisset. Narratio est apud Scriptores, illius ae iii res prothciatos, vulgatissima. Multos signat Henricus Spon-

danus ad annum I 22 s. n. .

H. aec tamen , mera calumnia suit in Ioannam , quae ut Meycius in Flandriae Annalibu S lib. S. accurate tradit, non Bal duinum satrcm, ted planum nebulonem

letho dedit , iuilissimo iudicio , quippei inualorem alieni pi incipatus , S sic pro Bald no venditatem, eo quod aetatc. itatura,& corporis lineamentis, Balduinum utcunque referret, cum est et retiera Bertrandus de Rayns, natione Campanus, ex

Eremita prope Valencianas,ad et iis strophae concin nationem progressus , nec primus nec ultimus. Nam ab aliis pleri L qtie idem imposturae genus usurpatum esse , variis exemplis signatis monstrat Iustus Lipsius l. 2. monit. polit. c. s. Et

addendum est exemplum Cornelij de Hoocli qui anno is 83. Hollandis plerisque persuasit se esse Caroli V. filium, ut

eo anno scribit in Chronographia. Op me erus. Verum certe Balduinum non fuisse, inde liquet,quoiu tanto ante Cato Ioannes urgente Innocentio III. a quo Regis Bulgariae titulum acceperat , ut Balduinum dimitteret , excitiauit eius obitum in carcere. Id quod plerique , de Latinorum & Graecoriim Scriptoriam agnoscunt; sicco, vel certe non admodum acerbo mortis genere ibi extinctum testati. Solus Nicetas, ab efferato in Latinos Calo- Ioanne, truculen ter brachiis cruribus ite truncatiim,&in profundam vallem ci Sm adhuc vita superesset,praecipitem actum , ibique post tertiam diem miserrime defunctum coruos pauisse, scribit. diuessitas circa, lethi iii

SEARCH

MENU NAVIGATION