장음표시 사용
31쪽
inustiones : quae est germana calumniae catio, ut est demonstratiun.
Virus es malignitas Calumniae.
Ractauit hoc argumetum, lucule tet V. CL. Iustus Lipsius Oratione de Calumnia , quae apud eum legitur in calce quintae Centuciae Epistolarum:Sed iis quae ibi tradit, praetermissis, ex constituta germana notione Calumniae, erui generatim potest, quanta sit Calumniae malisnitas & viruletla,siue intensiva sue extenua. Intensiua dico,quae ex eius specie & quidditate ducitur, ipsique calumniatori insistit,Extensiva verb, quae petitur ex varietate eoruin, ad quos calumnia
diffundi potest, imponendo eis salsu crimen. Non dico ex varietate eorum qui Pet Calumniam quamcunque laeduntur: hoc enim ad intensivam Calumniae vir
lentiam pertinet, quae iuxta S. Basilium Epist. 7s. & Orat. de patientia per si-meonem Magistrum ex variis sancti viri dictis contexta est telum trisulcum, uno N eodem ictu fetiens eum qui calumniam facit , & qui patitur , 5 qui audit. Extensilia igitur calumniae malignitas petenda est a varietate eorum quibus impingi potest fallum crimen. Sunt autem
omnino multi, imo Omnes quantumuis
labis puri α sancti, ne ipio quidem Deo
Sanctitatis sonte . excepto. Vtraque calumniae malignitas , generatim expendenda est hoc loco. Ac quoad intensivam quidem , video
Patres adeo calumniae atrocitatem auersari,ut dicant esse peccatum Diabolicum. Athanasius in Apolog. ad Constan. tum , id perspicuὲ voluit , cdm dixir, Calumniati, esse vii Diaboli motibus.
3. in Exod. Blsis testimoniis & detractionibus ac calumniis grauantes proximum, os ait habere apertum a Diabolo. Cyrillus Monachus in actis S. Sahae, Artentum Samaritanum Christianorum apud Iustinianum Calumniatorum, vocat linguam Diaboli. 3. Reg. . 2I. Calumniatores Naboth dicuntur Νιι Diaboli. Eodem nomine calumniatores dc lignat S. Chrysostomus hom. 7 9. in Matth. Operaepretium porro videtur, id diligentius expendere. Etenim quandoquidem omnia peccata, Diabolo fere temper incentore & consultore pessimo admittuntur , necesse est speciale quid esse in calumnia , propter quod peccatum Di bolicum nominetur, prae omni biis aliis. Inde autem eius atrocitas & lumina virulentia deprehendi poterit. Existimarim ergo, calumniam peccatum diabolicum prae caetetis cenleri, non modo ob insignem de praecellentem malitiam , sed etiam ex speciali sua & peculiari ratione. Est enim mendacium , de salsb impositum probrum. At Diabolus ut Christus ipse Ioan. s. pronuntiauit, mendax est de pater mendacij. Ille inquit agens de Satana ) homicida rear ab inιrio,
Er in veritate non stetit, quia non est veri, ras in eo : Ckm loquitur mendaciam , ex
propriis loquitur ; quia mendax est, ct pater eis . Odium acerbissimum quo Satata in hominem flagrat iam ab orbis initio, semper exinde in eius exitium & cladem intentus, mendaciis exprompsit quorum est feracissimus ; idque est eius veluti quarto modo proprium. Imb cum suetit primus autor mendacij , idque sit eius inuentum , pater mendacii diei potest, cuius vestigiis insistunt omnes qui mentiuntur. Et hoc est quod Christus dicit, mendax est pater eius e non patrem Satanae insinuando, qui nullus est . sed Patrem mendaci, et ad quod antecedens, spectat relatiuum emi, ut Optime glossatb. Dorotheus doctr. s. num. I. S
32쪽
Petrus Simonis l. 4. de verit. c. I 7. Cum ergo calumnia ex tua natura sit mendacium , quod est peccatum maxime proprium Diaboli, merito calumnia appellatur peccatum Diabolicum, & calumniator centetur quidam Diabolus. Hoc ut in Aius illustretur, considerandum est Diaboli nomen, & unde petatur. Immensa qvidem est sylva nominum quibus Satan in Scripturis de alibi denominatur , ut videre est apud Cassia-ntim collat. 7. c. 32. Spurcus Uui erus
l. I. de praestigiis cap. 2I. & χχ. diligentiam hic probauit. Nullum tamen videtur cile decantatius Sc magis protritum nomen , quam Diaboli, quod est a calumnia derivatum ; etiamsi non me latet ab aliis alias huius vocis originationes proferri: ut ab autoribus Mallei p. I. q. q. qui derivant nonien Diaboli a &Gλγ , quia facit duos bolos, siue mo sellos , unum de corpore , & unum de anima. Sed hoc est iocari non etymologiam reddere. Minus inepte Ama deus Lati lanensis hom. 8. de B. Virg. aliam nominis huius notationem proponit dicens; tDiabolus id est Deors msitiens appellatur, quia defluxit ex supernis ; de
stantibus inuidens, quos valet adhuc secum ad inferiora demergit. J Idem habet Rii pertus l. i. de Victor. verbi Dei cap. 26. id referens ad eius E caelo & ilige ad peccata defluuium. Putatque Rupertus illud Heb. vari E sonans deorsum fluens idem esse ac si diceretur clausus Ergastuti. Tamen haec vocis notio non est solida. neque enim Diabolus dictus est a verbo δια & αλλειν prout descensum aut defluxum sonante. Quanquam Clyctouarus
in Elucidat. Eccles. ad illud hymni de S.
Michaele , in virtute comerentem Zabu-
vocis originationi subscripsit,quatenus Diabolum dici censuit Zabtilonem, voce sonante fluxum noctis, ut est apud
psal. 67. Min c. I. Aggaei, ac in c.
Ephesi ubi sic scribit. f Diabolus nomen
Graecum est, quod interpretatur criminator. Iuxta Hebraei veto sermonis proprietatem, quia & tribus Zabulon quandam similitudinem huius vocabuli habet, η υρρυων idest deorsum fluens, dici potest quod scilicet paulatim de virtute ad virtutem fluxerit de de caelestibus ad terrena corruerit. J Perspicuum tamen existimo
S. Hieroesmum allegari extra rem, cum dicitur a merere Diabolum hebraice dici Zabulum quasi defluentem. Imo aperte videtur agnoscere, hanc non esse vera Originationem Vocis Zabutim , pro quo
bulon cum de satana agitur, sicut & Laevinus Torrentius ad Sueton tu in Claudio c. X. putans Zabulonem Iacobi Patriarchae filium in typum Diaboli a Patribus astumptum et se , indeque Diabolum dictum Zabulum , siue Zabulonem. At haec omnia nutant , imo plane concidunt.
Nam Zabulon Iacobi filius, fere semper bene audit apud Patres, nec Diaboli irpus
habetur. Nec Diabolus dicitur Zabulus, quasi Zabulon ε, quae vox habιtaculum fortitudinis lonat, vel fluxum nodiis , iuxta hebreae vocis corticem. Sed dicitur Zabuli ,vel Icήλ, cum Za p. articula augente significationem, quod placuit Brou vero ad 9. Rabani carmen, aut Zabulus appellatur pro δια errore ex similitudine
conformationis elementariae breuiatae e
nato, ut nonnullis visum. Adi Iustellum ad Cano. 78. Aphricanum pag. 79. vel Zabulus dicitur a διὰGλοι, qui Helychio διωλοὶ διίουλοι id est duplicis consilii &versipellis , ut implanet atque decipiat. Aut quae syncera& solida ordinatio est,
dicitur Zabulus a verbo , AEO-lice , particula Za non ad augendum adhibita, sed loco praepositionis
διἁ, ut saepe alibi, Zanikm pro Dianium apud S. Isidorum l. 14. Ethym. c. 6. Zamrhytum pro Diarrhytum in Antonini Itinerario. Zua pro Diata, dc Zataris pro Diatario
33쪽
Diatartu, de quo pluribus Catanaeus ad l. 1. Epistolarum Plinii. Lipsius de tecta
ronunt. c. 16. Raderus ad Martialemibro. a. Epigramin. 43. Molanus ad Vsbard. 26.Marti j, Laurentius Pignorius I. deletuis pag. a 4 . Commodianus Zacones dixit pro D cones , eo Carmine. Irimperium Christi Zacones exercere ca- se. Similiter ergo Zabullis apud antsequiores Patres praefertim Cyprianum, Hilarium, Ambrosi uni, Paulinum, dicitur pro Diabulus: aut per frequentem V.& o, commutationem , , ab eo quod est δια χλειν, id est accusare leucriminari quod quia structis salsis cit- minationibus & impactis salsis probris
praestat, idque est calumniari, calumnia-ror quoque appellatur, de hoc est quod
Diaboli nomine praefertur,ut assiimabam, S passim agnoscunt Doctores, nec non Grammatici, ut Macrobius. 7. satur. c. . cui διὰ λη' sonat calumniolam delationem. Confirmaturque optime , ex eo quod Apostolus notas haereticorum asinsignans. 1. Timoth. 3. praeter caeteras tra criminationes . Graece est διαίολοι,
ut ibi recte notauit Erasmus. Eoque per tinet , quod Satanas latine aliquando Mcusator, aliquando Calumniator audit in Scripturis. Latinis nominibus accusatoris , & ω-lumniatoris , designatum aliquando in Scripturis Satanam, liquet. omitto illud Ioannis. 8. de Diabolo ille homicida erat ab initio, ubi Petilianus reserente D. Augustino l. 2. contra eum c. I . legebar, alle accusator erat ab initio. Quam lectionem ut insolitam carpit S. Augustinus. Hoc igitur omitto , ut probatos textus adducam. Sic Apocal. I 2. Proiectis est accusator fratram nostrorum qui accusabat istos ante cons ectum Dei nostri, die ac
nocte. Vbi videtur alludi ad librum Iobi
c. 1.& 2. in quo narratur accusatio calumniola Satanae aduersus virum san-
uni. Et ex eo loco S. Gregorius alio.
ral. c. s. declarat, quomodδ Satan dicatur nos accusare die ac nocte , quatenus nos accusabiles ostendere nititur in utraque sortuna. Quod enim erga Iobum fecit , aeque seruat erga pios Omnes. Ait ergo. S. Gregorius f Scriptura lacra i ephdiem pro prosperis, noctem autem pro aduersis ponere conlueuit: In die ergo &nocte accusare non desinit : quia modonos in prolpetas, modo in aduersis accusabiles ostendere contendit. In die accusat, cum prosperis male nos uti insinuat: Iii nocte accusat , cum in aduersis nos non habere patientiam demonstrat. Beatum ergo Iob, quia nec dum flagella attigerant ; quasi adhuc unde in nocte ac iaculare pollet , omnino non habebat. Quia velo in prosperis magna lanctitate vigue Iar,pio ei idem prospeiis bona illum egisse simulabat: veiluta assertione mentiens, quod non ad usu Domini substantia possideret; led ad usum substantiae,dominum coleret. Sunt enim nonnulli, qui ut fruatur Deo, dii pensatori E utuntur hoc saeculo. Et sunt nonnulli, qui ut fruantur hoc saeculo transitoith uti volunt Deo. Cum ergo bona diuini muneris narrat,
putat quod sortis operari j facta leuiget:
ut cuius vitam reprehendere de ope libus non valet, eius mentem, quasi excogitationibus addiscat. Mentiens quod non amore Domini, sed temporalis prosperitatis appetitione seruierit, omne quod innocvε exterius vixit. J Praemiserat c. 8. S. Gregorius , quam accuratus de intentus accusator noster sit Satanas. Antiquus sinquit Aduersali us, cum quae
accuset mala, non inuenit , ipsa ad malum inflectere bona quaerit Cumque deoperibus vincitur, ad accusandum verba nostra perscrutatur. Cum nec in verbis
accusationem reperit, intentionem cordis fuscare contendit, tanquam bona sacta bono animo non fiant, de idcirco perpendi a Iudice bona non debeant. Quia enim fluctus arboris essς, dc Iin aestu viria B des
34쪽
des conspicit, qius vermem ponere ad radicem quaerit. lNon ab hii iusmodi accusationabus tr etum est Diaboli nomen , sed ab aliis iuxta S. Basili tun hom. quod Deus non sit autor malorum sub snem. Cum enim praemisisset, cur Angelus apostata dicatur Iato , Subdit . t Diabolus vero dicatur, quoniam idem & in peccato nobis
cooperatur, & accusator noster cst. Gaudet ex interitu nostro , nosque eorum gratia quae commilia fiant, traducit. J En S. Basilius, ex eo Satana nome accusatoruadscribit,quod criminetur de incuset nos ob peccata quae iplomet suadente com mittimus. Impellit enim quantum potest in foveam; tum de nostro calii gaudet,&poen .as a Deo expolcit. At haec est simplex accusatio et quaequanimis possit esse maligna , si ex odio alioue malo affectus at, tamen non est Calumnia , quia non
est impostula probri seis. Vnde idem S.
Basilius Epist. 77. huiusmodi accuset orem a calumniatore ac Diabolo diserte secernat , rogans ut qui infestus ipsi eise
vellet, eiu que culpas vituperare . non est et Diabolus, ted accusator : cuius est
culpam noxij urgere apud Iudicem citra calumniam S nisi probri impactionem. Nihilominus S. Basilius facile accommodati potest ad ante dicta, ita ut sensus eius iit,Diabolum dici ab acculatione cumulata mendacio,aliqua taltem ex parte. qua ratione epist.7 F. accusationem accepit ; com dixit ictitans ad Neocaelari enses. t Aperta iunt aures Jc expositae calumniari conantibus. Itaque tanto altius ingemiscere debeo, quanto magis, quod illi se tegerunt enectum elle video. Quandoquidem relationis opus , manifestum habet magistrum ac doctorem, qui cum ex multis sit maleiactis notus, ab ista tamen deserendi malitia deponatur ;itavi de hoc peccato nomen Inuenetit. Vos veto mihi permittite ut libere loqx t vitasque aures delatoribus no-
stris reseratis, ac quidquid illi ad vos deferunt, sine omni examinatione admittistis, nemine existente , qui nisum a verodi: cernat. Quis unquam in accul indis vi liis nemine contradicente deseci ta Quis deserendo, mendaciI conuictus est, non coram constκuto eo, quem Diso detulit 3
Quid quani dici potest quod credibile
non sit aut cultantibus, si dum criminatori aut allerit habere contendit, criminis accusatus nec adest, nec cattanias audi id Delatorem & accusatorem S.Basilius hoc loco, aperte confundit cum criminatore
nisum probrum imponente. 6e inde petitum ait nomen Diaboli Calumniatum parentis. Ac proinde non distentit ab ea
notione accusatorω, ex qua tractum nomen Diaboli confirmabam, & rectὶ aisserit iu a Ruperto l. I. de Victor. verbi
Quod addebam, Satanam , latinE in actu signato, Calumniatorem quandoque dictum in Scriptura; habetur ex piat. I. ubi Daii id praenunciae, Christum suo ad uentu humiliaturu callimniatorem,quod Theodoretus,& passim Graeci ibidem, nec
non S. Augustinus, & S Bernardus serm. I . in Cant. 6c ali J communiter, exponunt de Satana in quem nomen Calumωniatoris antonomastice cadit. Eum autem
Christus sua humilitate de deiectione
tantopere humiliavit, imb contriuit, ut caput deinceps non potuerit sustollere. Τciplicem calumniam , a qua Satan dictus est eo nomine, secernere licet cum Toleto in cap 6. Ioan . annot. 36. Prima est qua Deum apud homines calumni tus est. Secuda,qua homines apud Deum calumniatus semper est, a mundi exordio. Tertia, qua hominibus apud homines, texuit texitque etiamnum calumnias. De Calumnia qua daemon Deum apud ho- .mines falsb insimulauit inuidiae dc mendacis, extat exemplum protritum Gen. 3.& ab ea calumnia it m e1Ie Diaboli appellationem, S. Iustitius in Para: --
35쪽
eauit. Haec ea Dei apud homines per Satanam calumnia obscura est, quam S. Chrysostomus obseruauit hom. a. in a. ad Cor. nempe quod Deum falso apud homines insimulauerit incuriae & improuidentiae erga res humanas. Et similes multae calumniae notari possunt,quoad omnia Deo erga nos filso negata, aut faIsb adscripta. Omnes quippe illae impost arae,iunt partus Satanae Deum Calumniantis. Sed ea maxime eminet, qua in Deum reserens sui ex iiij causam , te iustum, iniustum vero Deum ab initio sui Iaplus mentitur, ut notat Rupertus l. I. de victor. c. 26. Calumniae qua Satan homines apud
Deum calumniatur, luculentum exemplum est quod resertur in Iobi historia, ut expendit S. Chlysostomus homilia illa 2. in a. Cor. de ho m. 3. de Patie n. Iob. nec non S.Atigustinus in plaim. 7 I. Nam Satan impoluit Iobo apud Deum , quod
ex amore tantum concupiscentiae, ac Intuitu mercedis, pie t e gessilet; desecturus illico si prosperitate excideret.Tertiae denique calumniae qua hominibus apud homines salsb ac maligne famam det rit, exem prostant ubiuis in Christiana histona , si agatur de calumniis per suffectos sibi cooperatores iniquitatis adornatis. Nec de lunt exempla calumniarum quas sitan hominibus apud homines struxit per se ipsum. Insigne est quod
ex actis S. Hieronymi refertur a Radero pari. 3. Virid. c. I. g. I 1. de Sylvano, cuius externam formam daemon est ementi tua , ut ei infamiam crearet apud
Ex omnibus igitur quae hactenus sunt disputata , quibus Diaboli genium c
lumniatorium expressimus, & quomodo inde Diaboli, & ac scrom , ac calumniareris nomen traxerit, peti picuum esse
videtur, recte calumniam dici peccatum Diabolicum: de qui calumniam loquum
tur peros Diaboli loqui , iuxta modum
loquendi S. Chrysostomi hom. 79. in
Matth. ubi multa praelocutus de iis qui separantes pretiosum a vili, sunt quasi os Cluisti, loquentes ut Christus, nec nisi
mansuetudinis , humilitatis , charitatis verba profundentes, qualia Christus loquebatur ; addit e contrario, esse qui os Diaboli habeant , & linguam Satanae, quia loquutur quae Satanas loquitur,maledicentes , conuiciantes , peierantes, &icilicet calumniantes. Haec enim loqui, est os implere eodem coeno verbOIum lutulentorum, quae familiare est Drahol O profundere; quod idioma negata Christo intelligendum esse, cum ante eius tribu
nal Mablinus. i Quemadmodum enim ii
Romanus fuerit forte Iudex , non percipiet rationes tuas, nisi latine loquaris: licet iam Christus non audit neque attendi ζ,
nisi lingua tua utaris. J Linguam vero Diaboli, quae mendaciis & commentis in aliorum damnum structis continetur, Christus ab ea in ulu luo alienis limus, non intelliget in eo iudicio. Haec mihi ad perspiciendum virus calumniae quasi intensivum, quod explicandum susceperam . videntur per quam apta. Operae pretium verb insuper est,calumniae natales & tetros effectus, considet re . Vtrinque enim , eius malignitas &virulentia admodum expedite deprehendetur. Natales optime expressu Apellest ictor, apud Liicianum, fere tantas dia-ogi, de non temere credendo calumniae. Quod enim ab aemulo Antiphilo reus actus esset proditionis, quae Tyri aduer-ssis Ptolemaeu autore Theodota Phoeniciae praefecto ficta erat; quanquam neque Theodotam nouerat Apelles, neque Tyrum unquam viderat;) insidiis calumniantis Antiphila eo deductus est,ut aegCrrime discrimen euaserit; donec Rege e rorem dedocto,uelles Antiphili calumniam, hac expressione de imagine calumniae , est ultus. f Ad dexteram considet quispiam , auribus praelongi insignis; B a quales
36쪽
porrigit procul accedenti calumniae. Circumstant eum mulierculae duae, Ignorantia ni fallor, ac suspicio. Adit aliunde propera calumnia , eximie compta , vultu ipso & gestu corporis esteram rabiem Seiram aestuanti conceptam pectore prae leserens, sinistra facem tenens flammiuoniam: dextra tecum adolescentem capillis prehensum,manus ad superos tendentem , protestantemque immortalium Deorum fidem rapit. Anteit vir pallidus. in speciem impurus . acie oculorum minime hebeti, caeterum plane iis similis, qui sor dido aliquo morbo contabuerunt. Hunc facile coniicias liuorem et se. Quin& mulierculae aliquot , Calumniam le-quuntur comites, quarum est munus, instruere , comere. Interpres picturae aiebat insidias , ac fallaciam ei se . A tergo lugubri habitu , pullata laceraque , Poenitentia subsequitur , qua capite in tergum deflexo , cum lacrymis ac piidore procul venientem veritatem excipit. Hac Apelles tabula caliis suos lusit. JEx parte Luctantis, inter reserendum hanc Apellis picturam, expotuit quid eius externa species praeferret. Nimirum quae sint adiumsta calumniae , qui administri, quae arma & tela, eorumque intorquendorum modus. De armis haec inferius subiicit, exponens similitudine urbis ob sellae , qua parte petantur a calumniat ribus , quos calumnia adoritur. I Arma sitne istis aduersum absentem, fallacia, mendacium, periurium, supplicium, impudentia: denique innumerae imposturae, ac malitiosae cautiones. Omnium maxime praesens & longe essicacissima alsentatio , Calumniae cognata , imo sorror, Quippe nemo lio manum tam generoib. est pectore , etiam adamantino leptus muro, qui cum calumniae cor tendat,non idem,ailentatione vincatur. Haec soris
recti iudicii , leu sundamenta suffodit ac subrint, intus coniurata cum hostibus
proditores , irruentes aditulant, manus PDrrigunt, portas aperiunt, & modis omnibus connituntur, ut ausculeatorem calumnia sibi ieruum faciat. Sunt aute inpioduo res , de quibus dico, nouandi cupido , natura humanis ingeniis conlita; praelentium item nitidium I sequax e rum animus , quorum admiratione capitur. Nescio enim qui fit, ut Emnes amore sui immodico admiratio furtim rapiat,
de iuspicionibus illectet. JQuid boni ex his calumniae natalibus exi stere possi i isti stra quaeiatur. Imb vero
ex tam distorta & a recto auella peruei sio. ne, non nisi sum ni itas quaedam malitiae expectari potest. Nec minorem in calumnia malitiae gradum arguunt ellectus. Hic enim est gladius, quavis bipenne penetrabilior , ut optime docet S. Chtyio- stomus in psa L s i. statuens quae de DoccIduinaei valentissimi calumniatoris malitia damnositate , ac denique calamitate ibi dicuntur,ad omnem aequὸ calumniatorem pertinere. f Quemadmodum enim ventatis praeco sermone suo, Innumeris hominibus talutis causam praebeta eodem modo is quoque, qui in iniquitate potens est, eadem iei monis Me facultate, mortem plerisque ac pernici in accersit, praecipitationis verba proferens , ac sermonis gladio ad hominum exitium ab urens . Ac praelestim cum per calumnias suas, non tantum corpora sed etiam ipsas animas interimit; nimirum per Daudi tentam linguam ad salsas de impias opiniones eas deiiciens , Vnde etiam quodam loco dictium hominum dentes eorum arma oe sagittae, I .lingua eorumgladim acutiu. Qui quidem maiore studio, ac diligentia cauendi uint , quam qui in calamitaribus inserendis scelerate ac fraudulenter se gerulit. JHaud alit et S. Athanasius Apolog. ad Constantium sic scribens de sti age quam infert calumniator. Qui lapide feritur, quaerit Mediuum: ichus autem calumniis, grauius Diuiti by o li
37쪽
grauias quam lapides feriunt. Est enim
calumnia clava, de gladius , & iaculum inciriabile, ut dixit Salomon. J Vbi hoc
Salomon 3 Haud dubie Prouerb. 1 F. cum ait: Iaculum , O glassius, ct sagitta acutat, homo qua loquιtur contra proximum su-, falsum testimonium. Hoc enim testimo
nium falsum nihil est necesse in iudicio ferri, sed quiuis imposior, eo ipso quo
faIsum crimen impingit , testimonium filium loquitur, quo homo innoxius, in priuato saltem auditorum iudicio,
caula cadit. Talis ergo criminator falsil quus eth iaculum. 7 o. vocem adhibent quae latina voce claua exprimitur. Et sicut clauae vius est ad contundenduila, ac comminuendum caput, ita calumnia in primis mentem S intellectum annoxij quem petit . misele evertit. Adeo namque illum obnubilat de confundit,ve suid consilij capiat, prorsus ignoret. In luper habet rationem gladii, quo gut
tur desecatur. Qui enim calumniam patitur, ita pleriunque impeditur, ut vix verba suppetant quibus innocentiam
suam tueatur. Ad extremum sicut sagitta acuta pectus corque transfigit, ita ca- Iumni. ator innocentis cor transfodit, de ad vitae usque ereptionem trant uerberat.
Secernit tria ista damnorum genera in illis Salomonis verbis Ian senius, quanquam simplicius sortassis, germani usque dixerimus, omnibus illis vocibus diuersimode exprimi eandem calumni ualignitatem nocentissimam,& supra quae-uis tela acuta serientem. Haec sunt mali gnarum tela lingitarum . quae inter Christianos post extinctos ignes, & retulum Ethnicorum scarum, perlecutionum saeuitiam lupplent, ut optime dixit S. Leo
epist. 9 2. Disserit quoque perbelle de iu-dem telis,& eorum extimescendo acumine Valerianus Cemel. ho m. s. Et iactauit quidam apud Aristophanem in Pluto. Seplasiarius medium aduersus omnia
uersus ictum Sycophantae non inelie pharmacum exiiij per haec tela tians figentia inuecti; reus est calumniator, ut non sit proinde ambiguum, quIn'exitialis sit calumniae culpa, & veluti ad lummum prouecta malitiae ac damnolitatis
Vidit hoc inter Ethnicos Charondas
Turius, quem Diodorus i. I 2. in calumniatorem , tanquam in apicem iniquorum omnium animaduertille scribit. fCalumniae sinquit leu fallae criminationis
coniectio,hanc poenam in ogauit, ut myrica coronati per urbem circui adiicerentur,qia o manifeste ad summum nequitiae gradum illos peruentile ciuibus appareret. Nonnullos ergo ob hoc flagitium condemnatos, quod tantae ignominiae dedecus perseire non pollent, violentis sibi manibus sponte vitam obrupis te tia-dunt. J Petrus Gregorius. l. 2. Syntagm. c. io . hanc Charondae legem referens, transsormauit in myrtum. bed perperam: Cum textus Diodori diserte myricam ad has calumniatorum coronas dicat adhibitam , de myrtus studiit ac virore perenni commendetur, baccatque habeat suauissimas. Quibus de causis myrtus olim
Veneri sacra erat,&Vius eius ciet erramus. Coronas myrteas non Ouantes modo, ted
triumphantes quoque gestabant, ut Pi niu S. l. I. cap. 19.annotauit λ addens pleraque alia ad myrti decus facientia, de quibus distu se alis plantarum TractatoIesu. At myti ivt alia huc non facientia pi teream, eodem l linio teste l. a . cap. i lignum est infelix & illatumque
in domos, mortes miseras convehere &dissiciles partus cociliate proditur. Quod
est plane contrarium virtuti lymbolum, cuilis fluctus Philo voce latinis inadaequabili μοκαρπου - tanquam omni Paste , estos appellauit. Itaqtie infelicitas& omnis boni elongatio a c. lumnia, Optime exprimitur myricarum lymbolo:
idque attendetates Petiarum sacerdote',
38쪽
x t Strabo l. rs. seripse, quoties aliquem
diris diuturnis feriebant, tenuium virgarum nayricinarum fisciculum tenebant manibus. Corona autem ut multis illustrat Paschalius in opere de Coronis si immum cuiuique rei gradum, de veluti apicem notat ut propterea infamissimi quique, praecellentiae in sceleribus notam
de teitcram praeserrent coronam V. g. Xenocrates apud Laertium ob longam com . potationem processit coronatus. Et de voluptatum lenonibus apud Sybaritas, idem tradit Athenaeus l. 12. Quare quod Cliarondas, calumniatores coronari myricis voluit, recte a Diodoro acceptu est, de lumniae in eis nequitiae expressione. Quamuis auteni verissimum sit, quemcunque calumniatorem ad luminum iniquitatis verticem prouectum videri ; tamen si in i plo vertice locus aliquis eminentior 5: veluti ui premus apex cogitari potest . adscribendus omnino est sanctorum calumniatoribus , iuxta docti inam S. Gregorij. Is . Merai. c. is . sic scribentis. f Grauius est si quis iustis potias
quam peccatoribus noceat. Unde&per Prophetam dicitur. Sanguis eius in medio eius est super limpidissimam petra effudit illam 'Non effudit illum super terram , ut possit operiri puluere. Per terram videlicet de puluerem, peccatores; per petram vero
limpidissimam iustum signans qui grauibus peccatorum contagiis non exas peratur. Sanguis ergo super limpidissimam petram estunditur, quando malitia cruentae mentis in afflictione iustae animae grassatur . J Contrahit haud dubie calumnia sicut ex causa efficiente, iuxta Saluianum l. 4. de prouid; ita ex subiecto quoque, seu passo malignitatem. Vnde quhquis est iustior, ac proinde dignior veneratione , eo indignius est illum impeti salsis probris, dc calumniis grauari. Estque ea noxa apud Deum valde grauis, de poenis acerbissimis ut noxia , ut dicam an Tropologia.
Hanc tantam calumniae malignitatem, non ignorarunt solo naturae lumine ducti ethnici , ut ex nonnullis quae praemisimus dc ex aliis quae lubiiciemus, constare poterit. Neque refert quod ethnici quidam Calumniam recensuerint inter numina ut Lilius Gyraldus Sintagm. I. histor. Deorum notauit , allegato Theophrasto apud Diogenianum. Idque est est quod Zenobius Centur. q. num.
Theophrastum adducit libro de Legibus
reserentem Athenienses contumeliae ac impudentiae aras potuisse. Fana iisdem Athenis sit licta Tullius l. 1. de Legibus dixit, addens ita factum luadente Epimenide. Id quod etiam memorat Clemen&Alexandr. in Protreptico. Et quanquam Graeca Zenobia non habent διαί, ἐν sed κριν , tamen per excellentiam calumnia iniuria absolute dichae nomine designari potuit. Igitur tametsi ethnici quidam caluinniae aras de fana posueruiat, non sunt centendi malignitatem eius igno rasse decernendo ei diuinos honores. In more enim fuit ethnicorum, etiam teter rima quaeqile habere pro numinibus, veratum est de Febri ex multis quos adducit Iunius l. 3. Animaduers. c. a. dόque pavore ex Liuio lib. I. Item de suriis ex Plutarcho in Solone & Clemente in Pr ereptrico quorum sic Dei seueras, ille Deas venerabile t dictas testatur. Haec de alia huiusmodi numina non colebantur de pro numinibus habebantur ut prodessent , sed ne obessent. Similiter itaque incensum numinum venit calumnia, quod tametsi feralis est ac exitialis, tamen placandam ac veluti mulcendam centurentave abscederet, essentque ab ea indemnes. Quo iplo eius potios atrocitatem de expauescendam virulentiam profitebantur,
quam supplices deprecarentur de omni studio auersam vellent. Vt in simili de aliis plerique Diis notare metu ini in m.
Harumis quasi intensiua calii inniae malitia.
39쪽
Virus os' malignitas calumniae.
malitia. Superpondi una vero eius aliquod elle videtur, malitia extensilia per diffusionum ad tam multos. Sicut enim bonum quo diffusius eo melius, ita malum eo nequius censeti debet, qui, est protensius. Nam quasi vites acquirit eundo,' & propagatione ac multiplicatione, non tantum sobolescit, sed acuitur etiam atque perficitur eius virulentia. At cum caetera peccata ad certum.quoddam genus passolum fere teliringantur, furtum enim erga diuites tantum admittitur,inuidia erga solos ut blimes, intactis abiectis, taedes non est nisi corporum nec concupiscuntur, nisi quae visu pulchra;& ita in similibus : calumnia tamen , in Omne aeque perionarum genus grassatur, malas & bonas, luperiores& intaiores,
superstites & vita functas, locupletes &egenas. De Philosophis& quibus uis inter Ethnicos eximiis, per calumnias de honestatis, insigniter Dio. orat. 37.&Iulianus Apostata orat. 7. Sed dimittamus ea caliginoia lumina. sunt sancti lucernae t upra candelabrum, & ciuitates
supra montem positae. sed quae unq*am Civitas ait Rupertus in vita S. Heri-berti c. x.ὶ sic super Montem posita, non inuidiam passa & oppugnata est, a ciuitate Cain terrena & in valle posita,cuius Princeps est Satanas λ aut quae unquam lucerna sic super candelabrum posita fuit,& nullus ei nequam oculus inuidit ZQuod ut iam mani sestius dicam, quis unquam sanctorum aedificatus in monte virtutum , verboque & exemplo lucens ad aedificationem videntium & audientium, nallam ab ingratis & inuidis passus est tribulationem 3 Quis intcr supernarum gaudia gratiarum, propriam non habuit mensuram eiusmodi lacrymarum,
quas iaci ut filiis lucis habitatores Cedar, id est tenebraru;Na hoc est quod in Psalmo gementes singuli dicunt : Heu me, quis 1ncolatus metu prolonginus est, habitaui eum babitaruibus Cedar, maliam incola fuit anima mea. Cum his qui oderunt pacem eram paci si cru, cum loquebar altis,3mpugnabant me gratis. J Christus ipse de se valere hunc Pi altis verticulii in , pi
nuntiauit Ioan . I s. quia verε tametsi sanctus, innocens, impollutus, ac segregatus a Peccatoribus, tamen tinniensis calumniarum molibus obrutus cst, ac secundum carnem oppressus. Audivit vorax & potator vini, audiuit seductor S: commotor populi, blasphemus, furiosus, inuasor diuinae filiationis, ac reus morti S. Quς omnia latum a vero ac recto abeiant quatum Christus a nox' atque adeo fuerunt immanes callinis quibus ab iniquis odio illu gratis habetibus, est appositus. Quid mirum Deum ita humanitate nobiscum vetiantem , patuisse ca-liumniae , cum indis nissimi honuili , Deo in sua maiestat et pectato obstrepere sint ausi, de in eum quoque totius Sanctitatis sontem pellucidissimum, calumniosa ora armarint Fuit qui otiolum Deum & rebus humanis nullum, menti. retur. Non defuit qui illi circa orbis rectionem obstreperet, calumniatus rerum ordinem , quo nihil reuera concinnius,
nihil elegantius, cogitatione pingi potuit. Sed hoc sibi licere noluit in Alph
so Rege humana peruersitas, ut Dei ea in parte decreta, vocaret ad examen,& tanquam incongrua& absona, calumniaretur. In his leculorum secibus, extremum
Satanae excrementum calumniatorum,
per os Caluini vomuit Erebus. Aulus quippe est ncquram ille M planus in probissimus, Deum calumniari malignissime , amorem illum se ciens sceletum omnium , quae mortales prae affectu aliquo incondito abstracti & illecti admittunt. Omnes inquam innoxiorum caedes ad quas horrescimus, omnia periuria ar-que blasphemias, omnes turpitudines quantumuis sacrilegas vel incestas, &ipso naturae lumine horrendas, quicquid denique usquam impium ac immane Disitiroci
40쪽
signatur ; heu infelices aures nostras,
quas talia audiendo incestati contigetiei Deus vi caula primaria ac pr*potenter adigens, per mortales ut instrumenta , velint, nolint, obsecundantia, Calui no iudice, ab initio mundi ad hanc vique diem est operatus, ac etiamnum operatur. En vere vestigii im peccatoris.
Satan quod supra ex Iustino in Paren. admonebam, in Deum calumniatus est tanquam inuidum scientiae boni & mali in primis parentibus. Quod proximum
erat, sed a Satana intentatum, primogenitus latanae non ita pridem aulus est, calumniam Deo impingens acti in foveam hominis,adlcribendo numini inobedientiam quam vetuit, & meriti lii md vindicauit: quod est te terrimum omnino probrum, & iniustitia crudelitate macerata formatum. Cain in stat rem innoxium in- iurgit, Deus parricidalis facti calumniam sustinet. Ammon lororem sex dat, Deus turpitudinis auctor iactatur. Fratrem Absalon sit per epulas mactauit,vini crateres permiscens sanguine, & Deus reus fit per Caluini calumnias. Absisto prolixiore in semium propudiorum recensione, nec stercus calumniarum quo lectissimum illud latanae organum Deum ipsum contaminauit , sortius emove parcens piis auribus. Hinc tame perspicue habetur, non esse
quod quis lectaritate sibi a caluitiis spondeat: cum Deus ipse per impioru nequitiam indemnis non euaserit. f Quid mirum si grauare homines potest, qui pervicaci spiritu nec Deo cedit 3JAit S.Ambi
sus se . I 6. in psal. I I 8. agens de summo calumniatorum. Itaque de extensiuae summa calumniae malignitate, non est relictus dubitandi locus. Atque ita utcunque explicata & euoluta videri possunt duo illa quae exponenda receperam, malignitatis in calumnia capita, videlicet dignitatis quasi intensiuae & exten-
suae. Quod hic desideratur ad vitulen.
tiam calumniae perspiciendam sigillatim reliqua uniuersa tractatio supplebi di Hic
enim generatim duntaxat, rem istam executi sumus.
Eodem calumniata ex acerbitate qua immeren
O Vandoquidem ex virulentia effecti tum pronuntiare licet de malignitate causarum merito scrutantes m lignitatem calumniae, illum eius fructum teterrimum specialiter cosiderandum suscipimus, qui acerbitate, immerenti actuito , certe innoxio , malitiose illata continetur. Calumnia enim ei inuritur
qui purus et 1 ac mundus a probro sibi per malitiam impacto, Qui quamuis alia ex
parte, bonus est ac iustus. At Deus m xime exosam habet iusti vexationem et ita ut Ezechielis Is . expostulet quod moerere fecissent iustum, quem ipse non contristallet. Et c. I 8. praemium non vulgare decernae et , qui iustiim non conti istauerit, ac moerore perfuderit. Ex eo igitur quod catamnia iustum sauciet atque transfodiat, pertingens ad interio a ventris animae , deprehendere licet, quam retium sit eius viciis, quantaque malignitas. Ac proinde consequenter ad antedicta , de hac acerbitate innoxio pereatumniam irrogata, agendum venit. Acerbitatem calumniae , agnoscit S.Chtylostomus homil. I a. in a. Cor. ad
illud per infamiam ct bonam famam. Non enim tinquit de S. Paulo in solum
generose serebat quae corpori accidebant, ut pote amictioncs, & qiue enumerat, sed etiam ea quae animam angebant. Non enim haec parum turbare solent. Vnde Hieremias multis tentationibus