장음표시 사용
41쪽
batur, dicebat; Non prophetabo, neque nominabo nomen Domini. Et David saeptiis exprobrationem deploiat. Et Elatas post multa, haec deprecatur, dicem. C. probrium homi um ne timueritis,c .isnprobit πιι illor tim ne siccabueritu.
Insuper & Chcistus discipulis dicit.
driando dixerint omne malum verbum utra vos, mentiemes; gaudete O exaltate, quia merces vestra multa est in eatu.
Alicubi autem dicit ιαρτίου ri, id est cum laetitiagestibus qώibusdam exhIιate. Non autem tantam posuisset mercedem , nisi magnum esset certamen. Nam in tormentis qui dein , corpus diuidit cum anima dolores: est enim corporis N animae labor. Ille autem lolius est animae. Vnde multi proptet has lotas ceciderunt, ct animas luas perdiderunt. Etenim Beato Iob. amicorum opprobria, verinibus& ulceribus molestiora visa sunt : nihil enim est dolentibus intolerabilius, se mone qui animam lacerare potest. Propterea cum peliculis& sudoribus, etiam
haec ponit, dicens per gloriam ct ignominiam. JHaec S. Chi ostomi ratio, ad prohρndam calumniae acerbitatem, videri potest minus firma. Nam diuisio illa crucia-
tuum in corpus & animam, ratione cuius est acerbitatem tormentorum mitiorem
videri , non est reuera diuisio doloris in
partes duas , quarum una corpus, altera animam excruciet. Si enim ex eadem summa ac veluti cumulo doloris , portio una corporis, alia antiruae obtingeret,vere fieret doloris imminutio in utraque facultate dolorem excipiente. At non ita res habet in tormentotuin irrogatione,
quicquid in contiarium supponat D. Chrylostomus. Fat enim ibi diffusio &extensio doloris ad binas facultates s quarum una animae in existit corpori altera. Vnde non sequitur doloris imminutio in alterutra secultate, sed .drifusio exicn- diua ec. novi doloris ex protensione a cretio, durius diuexans. Sicut in damnatis, cum resument corpora non minuetur poena animae, sed extensiue augebitur damnatorum dolor, accedente noua poena sentus, ascitis in doloris lociciat cineorum corporibus , ut recte statii it Durandus in A. d. 49. q. p. num. I s. Continget enim Proportione damnatis, sciit beatis. Hi relu mentes corpora,pui hc Izntur accessu nouae gloriae accidentalis. Damnati autem per iteratam animae cum corpore confertionem , nouo sensibilis
supplicij auctario, absque prioris crucia
tus loli animae inexistentis imi Dinuta ne cumulabuntiir. Quae cauta est , chir damnati interdum legantur restigete resurrectionem,& eius appiulientione ciu-ciari. Indidemque Pacies petunt caulam iuste constitutae corporum reluriecti O-nis, ut Nyssenus Orat. 3. de resurr. ad
finem S. DionIsius c. 7. Ecclei. hier Malij. Unica via e st, qua communicatio doloris interni cum corpore dici polliat eum minuere. Si nimirum perceptio doloris
per corporeain secultatem, auerteret alio vites internas anima, ita ut non pateretur uniuersas exiligi a voluntate sola cristante. Qua ratione expetimur animam cum variis sensibus cooperantem, minus ad unumquemque intendete ita ut Oper tio in veroque lentu sit debilior, nec raris in aliquo lenia fiat iustitium. At haec
via nun uendi dololem animae non hahet locum in irrogatione tormento rum, cum qua S. Chrylostomus componebat acerbitatem caluniniae. Nam pio- tensio illa doloris ad leniunt, non auCrtit ad aliud genus operationis, quando quide actio quς in utraque secultate exercetur,aeque est tristitia etiamsi in corpore non denominetur sed dolor, si voces ad vigorem usus iecepti exigantur. Praetet ea ratio cur auersio siue distractio animae ad aliam operationem corpoream,1minuat functionem anime in alia cor-
42쪽
porea Dcultare, ex eo ducitur,qubd non suppetat animae satis virium, ut cooperetur utrique facultati corporeae, ad cuius utriusque functiones, exiguntur spiritus animales, qui lὰ pe non adeo abundant, ut pollini ad vanas illas operationes thia ficere, de aeqxie plene comtiari ad utramque corporcam facultatem. Itaque ea ratio, de quae ex ea ducitur imminutio operationis, non babet locum, nisi silermo sit de duabus facultatibus corporeis operantibus interuentu spirituu animalium. At in ratioGnatione D. Chrysostomi qua
excutimus, dolor loliis animae confertur cum dolore enato in corporea facultate, vi tormentorum. Quare declinatio tacta argumenti in uana ratiocinationem intorti , non est accommodata ἱ manetque vestiganda commodior ratio, exponendi
Id velo facile ac solide praestare licebit , consilerando malum quod homini
infertur irrogatione calumniae; Acerbitas enim doloris, ad metienda est malo quod ad uela itur, re facultate mali sensum iub-Cunde pet cipitur. Constat autem malum quod calumnia irrogat, esse longe maximum inter humana mala, quippe exscinden; bonum , cui apex humanorum honorum iuxta multorum aestimationem , sine dubio de dignitate concedit. Opes enim propter commoda quae subminiistrant passim censentur occupare bonorum verticcm. Vnde eadem si ib- ductio centetur ingens malum, & multi moeroris conciliativum. Atqui iudice Spiritu sancto, nomen bonum quod per calumniam violatur , melius est quam diuitiae multae. Itaque infamatio callimni Ola qive est boni nominis dilapidatio, acerbior esse debet', quam quaevis opum dircptio . cui tamen adiungi acerbissimilio doloris lentum , nihil attinet docere. Neque ex eo quod tanti boni de-riitio a calumnia proficiscatur, minuitur
detritionis illius aculeus : unq augeri
videtur & molestiti sodicare, quam si infamatio non fieret per calumniam. Nam tametsi infamatio non calumniosa ata etiam iusta , dolorem infert; tamen eoi plo quod iusta est , minori cum fastidio
concoqitituri quia quod quis sibi intriuit, minus disticulter absumit, agnoicens se id esse commeritum, nec inficiari audens, quin iustum sit ut qui fecit quod non debuit,audiat quod minime vellet: con sentanee ad illud , Et nos quirim iustδ. nam digna factu recipimus. At cuius per calumniam fama profligatur, non ignorat nitorem tuum. Hinc qile S. Chrys stomiis iub finem libit terti j de Sacerdot. inseri, nihil elle procliuius, nisi validum gratiae piaesidium stippetat, quam homunem calumniis appositum concidere animo , vel impatientia frangi. Etenim
qui meritis inculatiir, sacile tulerit eum a quo inculatur : Quippe cum accusator, minus quam conicientia ipsa in selliis sit, e sucitur, ut quoties ab ea quae Omnium
inolestissima est , deprehensi conuictique pilus fuerimus, accusatores extraneos tanquam mani iactiores, facile postea patia imir. Porto qui nullius sibi culpae conscius est , dum iniuste accillatur, contilauo ad iram propensus semir, nec non
animum facile despondet , nisi idem sic
se prias animo comparatacrit, praepara- uetitque , ut multoriana ita sipientiam patientissime se iat. Ficti enim vix potest, ut qui te temere calumniam pati atque inique damnari intelligit , non aliquomodo aduersus tantam hominum iniquitatem , atque absurditatem commoueatur J Videt nimirum qiuisa immerito
audiat quod audit, quam piocul stabimpacta sibi labe. Obleruauit id quoque Apuleius Apol. priore aggrediens ad depulsionem imparitiam tibii vi causa
rur,) calumniose probrorum, rationem
soluti silentij reduit; i Eit enim pii Π-
43쪽
etiam ij qui sibi delicti alicuius conscij
sunt, tanauncum male audiunt,impendioc6 moueantur& obirascatur. Quanquam exinde viai malefacere coeperiit, coiticuerint male audire. audd si a caeteris silentiuest, tamen ipsi sibimet conici j iunt, pot- se se merito increpati. Enimueto bonus de innoxius qui que, rudes & imperitas
aures ad male audiendum habens,& laudis assuetudine columeliae insolens,inulto tamen ex animo laborat, ea sibi immerito dici, quae ipse possit aliis vere obie
ctive. J Quid quod Christianus innoxius,c quo Apuleij qui epe D. Augustino teste
de plani nocentissimi, & Ethnici cogitatio non peruasit ) suam vicitationem cum Dei gratiae autoris iniuria damnosiro nexa coniungens, habet unde cumulet moeroris siti acerbitatem. Quare
calumnia cst malum acerbissimuli, , &quidem innoxio inflictum , ac proinde virulentassimum. Nec ille aculeus praetereundus est, qui ex plagae pet calumniam illatae dis- fusione progignitur.Cum enim alia damna & mala , uno certo tempore ac loco definiantur; maliam per calumniam illarum , etiam post mortem eius qui violatus est , perseuerare integrum poteste nec illo uno loco in qno est illatum concluditur , sed nihil facilius quam ut orbe toto pervagetur. Metito igitur homo qui immortalitatis est cupidus, nec probrysiam apud posteros, vel alibi dum superstes est,sortiri nomen desiderat, aegerrime fert de honinationem falli probri assistione maligne inustam , qua videt se tot locis ac temporibus, nomen bonum , rem utique pretiosissimam &cum nullis externis rebus conferendam,
Ablatio famae per calumniam , coniuncta est cum ablatione amicitiae , quae
num est dulcissimum nullo pretio aestimandum. Notauit hoc Hippias, Plura cho teste. Mirabatur enim nullum aduersiis calumniam statutu esse seps licium, sicut aduersus furtum : cum tameticalumnia amicitiam depraedetur, bonum utique Luctuosissi intim. Quis enim amore prosequi inducat in annuum perio nam, cuius improbitatem calumnia utilis garit de Sane obiectuin amoris cst bonuiti,ta nemo probus velit amicus audite illius quem calumnia pro faciliorolo ac scelesto traducit, metuens afflicare sibi cius probra , eademque fuligine denigrari. Recte igitur assu inebat Hippias, c. alumniam duplaedari amicitiam ; indeque Inferebat, furem licet maleficus sit& limi-riam inserat, iustiorem tamcn , id ust, minus iniustum elle quam , calumniatorem ἱ quia bonum longe optabilius depraedatur calumniator, abyllenando omnium animos ab eo quem delionestat, sicque omnium cum eo amicitiam profligando. Quid si hoc quoque t pectabat Agesilaus, com illaei et, calumniatores maiore odio prosequendos elle , quam fures λIure itaque amarissima censetur calumnia , tam pleriosis bonis exturbans hominem nihil tale commeritum); dc oppositis malis eum assiciens, redigeniaque ad vastitatem maiorem , quam possit fur aut quantumuis importuniis graia seror : Vt mirum non sit, prae tanta calumniae acerbitate, etiam sapientes quos alia damna noti mouerint, conturbari,& humanum aliquid pati ad irrogati nem calumniae. Iob sane , ad omnes latanae plagas fuit adamantinus, ut loquit ut S. Clini. stomus homil. 3. de patientia Iobi. Non illum sertunarum dissipatio , non filiorii in obtritio, non ux tis abalienatio non ulcera quibus toto corpore scatebat, de arce.mentis & pr ponti constantia deiecerunt, succutiunculam tantum nonnullam vitus est excipere, cum amicorum calumniis est pulia
satus ; itavi qui ad alias plagas perstabat plancinunotus agnoscens diuinam
44쪽
num , fixusque ab unius Dei nutibus
pendere ; Tamen appetitus amicorum male pro Deo satagentium calumniis, longas texuerit apologias , probra diluens, seque iniuria calumniis grauarum, studiose demonstrans. Tam durum, tam que acerbum est, calumnia onerari, nullius probii sibi conicium ac immeren
Quae ergo adeo amaros fructus procreat calumnia, Sc dulcedinem conicientiae hominis innoxij tanto acore corrumpit , radix amaritudinis set iniquitatis, quo nomine Apostolorum Princeps summa crimina denotat, audire merit , debet. Nec sunt ab huiusmodi amara radice fi uchiis dulces expectandi, quales spondebat ex amara istudiorum radice Tullius. Literarum siquidem studia, ob
adiunctas extrinsecus dissicultates, radicem a maiana habere dicuntur,cuius amatities euictis dissicultatibus abstergitur; tulicque innata lite iis dulcedo se prodit. Aliter res habet circa calumniam, cuius Intima veluti sit bstantia , te terrimi & insuauiis mi amaroris malignitate vitiatiir. Quod mitum est, Achilles Statius Alexandrinus lib. 6.de Amor.Clitophontis &Leticippes, inesse simul calumniae acerbitatem lummam cum fallaci delinitione contestatur. Ait enim. η' ξίφους
εςι h. e. Calumnia ente acutior, igne ardentior, quibus nihil ad cruciandum & exciendum acerbum , essicacius ;ὶ & Sirenibus ad Suadelam potentior, Dulcedo verborum Sirenes , adeo decantata est , ut Philostratus in Isocrate, dulcedinem ab oratione eius manantem exprimens, dixerit, Sirenem linguae eius inledisse. Hanc ergo fallacem & illecebrosam dulcedinem,
qua omnes capiuntur , calumniae in tanta eius amaritudine de acerbitate consociari, tradit Achilles, quae mira sane est
alignitas cassumnia, veBigata ex
poenarum atrocitate, calumniatoribus omni Iuresaluta. Dignum plane ac iustum est, calumniatorem , qui tanta amaritudine Macerbitate perfundit innoxium , tepensa acerbitate, & amaritudine per poenarum irrogationem , mulctari. Id quod in praesentia coli siderandu suscipio,qilia ad detegendam calumniae virulentiam non parum conducere potest. Neque enim le-sislatores adeo concitati cilent aduerius calumniam eiusque autorem, nisi virus calumniae, plusquam vulgare esse deprehendit sent. Uctum est, non ubique similiter seruere studium mulcti indi grauibus poenis calumniato es. Nec deesse Iudices, etiam lacros S: Ecclesiastico s m praesectos, qui torpeatu in plectendis
calumniatoribus; nec raro cum eis dissimulent atque conniueant, ne sit accus
tionum parcitas ; expostulat Segum in
dilectorio Iudicum Eccles. Pa. t. 2. cap. . num. s. In omni tamen hene constitura Republica , viguisse sella per contrarium virum Aristoteles testis est, lib. 6. polit. cap. s. ipsumque Domitianum . tame si trucem & barbarum aduersus pestem calumniatorum egisse exactissime, docemur ex Suetonio in Domitiano
Ut autem monstremis , calumniam
omni iure damnari , ac multiplicibus poenis assici : attingenda sunt quae iure citi ili non Romano duntaxat, ted aliarum quoque gentium , in itumque iure Canonico & diluino positiuo , In hanc rem praescripta leguntur, libando quae pluribus prosecuti sunt Menoch. lib. 2.
de arbitrar. casu. 312. CottaII. 2. Vari cap. 9. Farinac. lib. I. titill. 2. qtiaest. 16.
45쪽
quaest. 2 i. Bossius trach. de caus. criminal titu L calumniator. mim. 8. S passim ab iurisperiti, agentes de poenis criminum , aut in particulari de pinna calumniae , ad titui. C. de calumnia. Iure igitur Civili Romano , statuta erat Calumniatoribus poena inustionis fontis inlctipta initiali litera nominis Calumniator , ut dixi in tractatione de stigmatismo sech. 2.c. 3. Eoque spectabat, quod apud Papinianum l. I 3. ff. de ιυι-
homo calumniae damnatus opponItur homini frontis integrae. Eodem Pertinet, quod apud Tullium orat. pro Roscio Amerino , in te litat ut calumniatoribus, affigenda ad caput ipsorum litera. Hoc Camodorus in Piat 7 i. ad versum A. videtur accepisIc de nuda condemnatio- Iione. Ait enim, antiquos Iudices literam K apponere solitos in signum condemnationis. Vetuiri id quidem. Nam etiamsi alibi traditur, Iudices ad damnan dum adhibuisse litetam C. sicut ad abloluendum literam A. & ad ampliandum literas N. L. tamen literae C & Κ. saepe confundebantur. Itaque vere ait Cassiodorus, Iudices literam Κ. prodam nationis tessera adhibuisse. Sed quod inde factum addit, ut calumniator litera K. notetur, non cst accommodatum: quia ca damnandi nota , communis erat Omnibus condemnationibus, ut videre
est apud Polletum, Sigonium ,& alios de Iudiciis agentes, ex quibus Hermannus Hugo lib. de ptima scribendi origine
cap. 22. quod est de notis Iudiciariis. At Κ. calumniatorum s onti astixum , erat peculiare corum supplicium , quo frontes eorum surro candenti , sol ma litterae K. in urcbantur. Duplex ΚΚ. eo serro impressum , volunt Petrus Diaconus l. de notis & Aldus Manutius libello eiusdem argumenti: ita exponentes illud ΚΚ. cI K. C. ut sonet Calumnia causa. Olim quippe vox Citammiae exarabatur per K.
yt Lipsius annotauit l. a. Elcctor. cap. I
2IDe hac apud Romanos calumniatoris poena , videndi Cuiacius tom. 1. ad titui. qui testam . facere pol s. leg. v cui. Pithoeus in compalatione Legum Mosaic rum N Romanarum. litui. q. s. sine ca- Iumniae poena , adducens Iuliani Antiochicum, de Hermannus Hugo , t upia
c. I9. Praetet ea vero calumniator, dcic-
ctus quandoque e laxo Tarpeio legitur vi est apud Gellium leg. 2 o. cap. I. Item obnoxius fiebat poenae etegis Memmiae aut Rii cinnatae , quae est prima iii titui. st. ad S. C.Turpilia. Quae lex ferebat , ut qui falso oldinarium crimen a minpegillet , poena talionis plecteretur,1 ubiens iupplicium in cuius di. crimen coniecti set alium Liso accusatum. Qui autem fati uua crimen extraordinarium malitiose impegerat Iudicis arbitrio plectendus extia ordinem decernebatur. ci-dem noxae flagella & traductionem per Amphitheatri arenam indixit Titus apud
Exilium apud Romanos calumniatoriqiiandoque illatum elle, liquet ex Tacito lib. s. Annal. Quod autem Corrasius leg. I. epistol. cap. I s. existimauit non aliam apud Romanos constitutam suille poenam calumniatori , quam infamiae, est contra omnia proxime dicta, neque recte a Corrasio stabilitur autoritate Tullii qui l. de divin. dixit. Nulla latus
Rci publicae maior est , quam cos qui aIterum accusant, non minus de laude, de honore , de fama sua, quam illos qui accusant ut de capite, ac fortianis suas pertimescere. Hoc vere a Tullio dictum est, & consentanea est lex 3. C. de calum. ubi calamniatori in Amia irrogatur. Nihilominus tamen aliae praeterea p*nae
constitutae erant calumniatori, ut prae
misimus , videreque est apud Paulum Manutium leg. de leg. Rom. C. Pol- letum l. 4. histor. sori Rom. c. s. Apud Graecos , calumniatores exquisite plectebantur. Quid Charondas in eos sta-
46쪽
tuisset, adductum est cap. a. ex Diodorole g. l2. cluivi in palam ab eis qtiandoque futile in calumniatos e S poenam talion IS, de moniliat lib. . ubi Idaea , Phineos Thracum Regis uxor, pIihi ignoscat illoniata , comperta calumniae, ni uictata est infossione , post acrem verberationem :quam poenam , in priuignos innoxio Sipla deuocarat.
Aliet gentes diuersimode mulctatur caluitiatores & plerunque in crucio lupplicio, ted cuius tanta esset infamia ut mors pollet videri mitior, quod de poena Calumniatori conitituta a Charonda dixit Diodorus. lib. I a. Nec aliter apud alias aliquas gentes usu receptum constat. Poloni certe ut scribit Cromerus lib. II.
referens Gne uossj Dale uicij calumniam in He diuit gem Vladinai Regis Uxorem adulter ij cum Gulielmo Ausitio insimulatam, & lib. I 6. narrans calumniam a Clemente Molcoro uio Craco utensi Praefecto, impactam damnabant calumniatorem retractatione publice ficta, qua
calumniator, se mentitum esse, clara voce profitebatur, adiuncto canino latratu subter icamnum edito. De quo rursus in-ha agendo de calumnia adulteri impacta
Huduigi Polonae. Hoc apud illam gentem ad eb acerbum est calumniatori vemors minus amaresceret. Mahumetis lege, calumniator, ut refert Ioannes Antonius Menauinus lib. 2. c. 6. & ex coPetrus Folletius Tract. de contract. Cen
nebatur auersa ad caudam facie eaqueproloro prehensa, amictus putrida equi bo-uiive pellem,urbe circum errare adigebatur, pueris coenum & lannas iactantibus in miserum, cui denique frons,& utraque mala stridulo cauterio in urebatur. Ius ecclesiasticum quibus poenis assiciendum decernat calumniatorem, intelligere licet, cum ex Clementis constitutionibus tum ex Vulgato Iuris C a.
nonici corpore, &-Postificum ec-
clesiae Rectoriam decretis. Clementis qUidem constitutiones propter mixturas, adultera troia es, quibus ab Haereticis lune deformatae ut cit in Cano. a. Trullano, non iunt tanti, ncc sic tulit certam fidem sciatus antiquae Ecclesiae. Tamen nc gari non pcrdit quin apud veteres magni ne
re tu idque laltem cli incit, qui pro illlii Soperis defensione lollieitissime egit Thirriamis. Itaque non i nutiliter, vel incongrue, poenas in veteri Ecclesia calumniatoribus decretas , ex illis conititutionibus, tanquam Iuris antiqui ecclesiastici
aliquali promptuario repetemus. Ibi igitur l. 2. c. 42.& 43. sic statuitur L Vox
Pastores cum Diaconis, cognoscetis eum qui proximum suum per calumniam mendacis testimonio, accusauit ,& ostendetis eum es Ie calumniatorem, in uidum, interfectorem, tuis repugnantiis perturbantem, ut malitiosum, fermone inconstantem , dictis tuis contrarium, &Oris sui verbis captum. Fuerunt enim ei laqueus sortis labia sua ; quem tu postquam falsitas restimonij eius conuicta erit, iudica rigidὸ , & gladio ignis trade, facque ei quod ipse proximo suo scelerare machinatus est. Quantum enim in eo fuit, satrem occidit, aures iudicis ocescupando, &c. Itaque elice eum ex Ecclesia, tanquam fratris intersectoiem. Deinde interuallo temporis, si dixerit, poenitet e se, premite elim ieiuniis: ac postea per manus impositionem recipite, cauentes tamen Illi, ne quem iterum turbet. Quod si rursus ingressus , similitet
Ieditionem & discordiam concituit, ne-que desinat turbare α conuicia siceio fratii, Vitupcraticinthus ex contentione nequiter studens, elice eum tanquam
pestilentem, ne Ecclesiam Dei vitiet dcscedet. Qui enim iiiiiii modi est , turbas conflat ciuitatibus idemque tametsi intra Ecclesiam est, tamen quia Ecclesiam dedecorat, superuaculis & inanis est:qui
quidem quantum in se est,corpus Christi sordidat.J
47쪽
sordidat. J Pergit monstrare, quomodo
calumniator si membrum superuacuum, de Ecclesiae corpus dehonestans , per calumnias quae sunt Diaboli opera: ad quae exercenda, ab ipso Diabolo est electus. Itaque eum iterato abscissum vult a corpore Ecclesiae quam confirmat reciso hoc inutili dc superuacuo ac probroso membro, sore venustiorem. Non potuit durius excipi calumniatori:l quandoquidem excommunicatione, quae summum verticem occupat in poenis Ecclesiasticis,multandus decernitur. Cur autem CX- communicationem vocaverit Clemens, gladium ignu, expotui in opere de monitoriis parte a. c. s. n. q. comparan S ex communicationem cum electione Adami e paradito per romphaeam igncam, quae cit multorum Patrum allegotia, ut ibidem retuli.
Sed dimisib iure apocrypho constitutionum Clementis, nouum ius canonicum maioris poenae dignum pronuntiat calumniatotem , quam alium quemvis noxium, ut videre est apud Innocentium de Abbatem ad c. vltimum de calumniator. Notanda nominatim in hanc rem sunt aliquot capita apud Gratianum , ut cap. qui ιn alteraus dc cap. quidam maligni 23. q. 6. & cap. deteriores 6. q. I. nec non cap. Epiphanium 3. q. ac denique cap. Delatori ibidem. His locis, calumniatores fiunt infames, de castigandi ver
beribus ; ossicioque& heneficio si quod
habeant, stiliandi decernuntuI I ac etiam omni communione Christiana extorres habendi, pronuntiantur. Linguam e tum capulari debere, aut caput amputari, Aditanus Papa sanxit. Pius V. constitutione uin V. in nouauit in calumniatorem pinnam talionis, ut notauit Farina cius q. illa I 6. num. s. Quid ad has poenas addere posset ius Canonicura, coetcioqui mite, equidem non video.Causam autem cur adeo in calumniatores si con--citatum, inde repetit Menochim casu
illo 3o a. quod alia tametsi atrocia crimina, non rarb, imo sere temper impetu quodam animi, aut ob fragilitatem, vel necessitatem aliqiram admittuntur, ut homici dum prae irae seruore, blasphemia ex impetu linguae lubricitatem abripiente ; furtum ob indigentiam. Sola calumnia, ex deliberatione , &.mera malitia concinnatur innoxio itaut vere redoleat modum peccandi Diabolicum ; in quo non fragilitas, non indigentia, non cincias impetus propellit ad teccandum, sed mera malitia. Vt fortassis hanc ob cau-
iam, Satan p:al. II. calumniatoru nominest antonomastice insignatus.
Diuino iure positivo, quod prostax
Dcliter. i 0. sic decernitur contra calumniatorem. Si steterat testu mendax contra hominem, accusans eam Frauaricatioηis,
stabunt ambo quorum causa es ante Dominum, in coxoediti Sacerdotum ct Iudicum qui fuerim in diebus illis Cumque diligen-rissime perseratames, ivuenerint , falsium testem dixisse contra statrem setium mendacium , reddent ei sicut statrisu acere cogitauit, O auferes malum de medio tui , audientes cateri timorem habeant, ct nequaquam talia audeant facere. Non miserebem eiuου , sed animam pro anima, oculam pro oculo, dentem pro dente, manum
pro manu, pedem pro peise exiges. Haec est poena. talionis, qua scilicet tale rependitur, quale illatum est, vel inferendum. fuit, calumniam passo. Aristoteles s. Ethic. e. F. excussiis lib. 3.de virtv. num. a 76. appellat talionem, contrapassum siue ut habet alia interpretatio, repassum: e
que aduocat illud Radamanthi, siquas-cis,patiatinctim,rectum fuerit iudieitim. Pugnat pro huius legis iustititia Soto l. 3. de iustit. q. s. articulos 4. Quod vix necessarium est, cum eo ipso quod lex a Deo est lata, non possit de eius iustitia de cinctitate dubitari. Imb Disse humanitatis resertam, tradit S. Isdo. Pelus.l. .
48쪽
peram aliquos ex eo quod lex talionis a
Deo siu lata contra calumniatorem inferre modo eam poenam esse de iure diuino. Non enim ita est, quandoquidem ea lex non erat moralis de rura: naturae , sed iudicialis; cuiuimodi leges iunt a Christo abrogatae, saluis isolis praeceptis moralibus quae erant de iure naturae. Nunc certe, poena talionis vix vllibi retinetur, abiitque sere in desuetudinem. ut habetur Instit .dein tua. Aloena dc tradunt Omnino multi D D. quos adducit Menochius catu illo 3o a. num. s. ac Farinaciusq. I 6 citata num. 3. necnon Iulius
Clatus dictu q. 8 I. num. 3. ubi allegato Matthaeo de Afilictis Mimante, hodie
poenam talionis calumniatori iure constitutam, non esse sublatam ; addit Cl rus, spectaris iuribus, etiam nouissimis, poenam illam hodieque habere locum, ut patet ex l. fin. C. de acculat. iuncta l. qua non C. de calumniator; Attenta tamen consuetudine , poenam talionis olim calumniatori constitutam, hodie sere ab leuille, quod omnino multorum Docto .rtim suffragio confiritur. Et ratio abolitae sere per contrariam consuetudinem legis
p aedictae, ea passim refertur ἱ quod plerique veriti atrocitatem poenae , retral
rentur ab accusando : ne si contingeret, ipsos in probatione deficere, haberentur pro calumniatoribus ; ac capitis sui periculo, noxarum punitionem urgerent, ex quo ficiet, videlicta. interclusis accusationibus, impunita remanerent. Haud ta
men ita abolita censeri debet lex talionis, calumniatori olim constituta , te prisca V visigotorum lege firmata, ut nunquam habeat locum. Sunt enim euentus aliqui iure expressi, in quibus poena talionis iuxta ius ciuile etiamnum viger I puta in euentibus tituli T. quod quisque iuris.
Et cum quis reuincitur, innocentis vitae falla acculatione insidiatus, ut notat Petrus G tegorius I 3I.syntagm. c. IO. num.
. . Deus ipse, v t 2Iurimum, talione repenso,mulctat, cdmolios noxios ut lath prosequitiit Antonius Guclfius in opere
de Tatione,) tum nominatim calumniatorem , quod historiae probatae quas copiose in f a reseremus, satis lupeiq iecorificiarant. Optabatque Paulus Glii: landas
Train. de relax. carcerator. Tir.de calumniator. c. 2. num. 4. IlIstaurari incalumniatorem, tute humano , hanc legem ut fons malorum Obstrueretur. Ex tanta poenarum mole calumniato oribus constituta, pei spicue habetur, malignitatem calumniae omnino insgnemelle. Neque enim legissatores ex eorum numero sunt, qui vi Hustibertus dixit, muscam vultui molestam, impacta valid Esecuri repellunt, saeuientes ultra omnes
iusti ac decori leges : sed qua fit erunt
aequitate atque prudentia, admensi sunt poenas sceleris malignitati ac virulentiae. Ac proinde cum poenis omnino grauibus calumniatorem multarint, censendi sunt calumniae malitiam, & cladein quam in
fert, habuisse perspectissimam.
GPuer rim quidem loquendo, assere.
re licet, fontem calumniarum Omnium esse coecitatem humani generis, ut
bene vidit Lucianus in calce libelli de
non temere credendo caluimiae. Multa enim praeloclitiis de virorum bonorum appetitione. per calumniam , & muli rum leui credulitate, addit: At verbliorum . Omnium causa , una est ignorantia, te ive iraeque illae quibus suae cuiusque hominis rationes , moresque ab- uolutimur. Iam si Deorum quispiam vitae nostrae lumen afferat, fututum est ut euanescat calumnia, fugiatque in altum barathrum , vel usquam inhumanis locum
inueniat, reddita nobis luce omniu vitae studioru Diqiligod by Corale
49쪽
studiorum , veritatis beneficio. J Hoc
quamuis vere dicatur, tamen alios iac calumniae sontes quaerinius , & specialio. res ac i e tenentes ex parte caluinniatoris; cum ignorantia vel potius obicuritas innocentiae quae in viro probo delitescit, teneat se ex parte passi , iitque potius occasio cur calumnia concinnari possit, . m fons dc causa eius. Qui igitur ex
parte calumniatoris se teneant, α rationem caulae vere habeant , ties cccnosos calumniae fontes , ct caulas originis eius remotas, late aperit Caelius Calaagninus toro commentario de calumnia.
Primus est inuidia. Secundus odium vel vitio iniuriae acceptae. Postremus utilitas sperata ex alterius dehonestatione. Aliu si tamen alium, nam per inuidiam ic tet, in aperit S. Ambrosius seimone. i 6.in Psal. II 8 .ad versuiu 2. nempe ii perbiam. Attingamus lutulentos hos fontes; quod ad penitius peripiciendam callimniae steditatem Sc maligni ratem , erit peroppor tunum. Certum quippe est, de fonte ccx-noso, fiustra puros latices expectari. Livor & inuidia , tabificum malis venenum, fons calumniae plerianque cxistit. Dum enim splendore alieno praestrictus initidus , cincutientes oculos suos liberare satagir , lucis ab altero offusae ubertatem diluere mendacio sollicitus,
letiamen sibi a calumnia petit, impactis falsis probris denigrans, quem efferri supra se dolet. Sane primae omnium & antiqui ssimc caluniae,qua Satan Deum apud
homines oppetit lapiens , initia ab inuidia reperi t, proselliis, mortem inuidia Diaboli subiisse orbem terrarum. Per inuidiam ergo, qua ex hominis apud Deugratia cruciabatur, factum est, ut implanando ac euertendo homini, Satan c Iumniam strueret, qua Dei sanctitatem nitentissima decoloraret. Christit immanibus calumniis proscissum a Iudaeis, ex inuidia qua in eum exardescebant, Euangelista notauit, docens compertum suil-
se Pilato, quM Principes Hebraeorum, per inuidiam tradidit sent eum. Egregie veth Petrus Blesensis Epist. 87. agens de calumniis quibus Gulielmus Cliensis
Episcopus gradu motus laetat, de hoc calumniatum fonte di sierit in huc modum i Praesens eram, vobisque praedixeram. qualiter aemuli vestri iam contra vos arma iniquitatis in inuidiae fornace conflabant. Inuidia est, quae Christum in mortem tradidit. Inuidia Cain armauit in fratrem , Saul in David, Ioab in Abner &δ malam. Per inuidiam dicit Salomon, mors intrauit in Orbem terrarum. Haec est bestia saltus quae deuorauit exercitum Abialon. De illa lapiens dicit, non ambulci ct non comedati cum hamine inuiri. Comede.bibe , diceι tibi, ct mens era
non erit tecum. In octilis tuis , dicit Ecclesiasticus, lacrymabitur, ct quassi adiuuans si odiet plantas tua. . J S. Anielmus l. I. isto. s q. calumnias Hugoni Priori ex inuidia irrogatas describit De huius sontis coenositate , fiustra dicerem. Conclamant in inuidis foeditatem Patres passim, presertim vero Cyprianus opusculo de Zelo & liuore , ac Basilius hom. de inuidia, omnino multa & praeclara , intorquentes in tabificum hoc venenum. Quς& alia nunc missa facio, contentus indicasso, quanta virulentia in scaturiginem huius fontis derivetur, monstrato obiter
principij vitio; Calcagninus opulculo
citato,multus est in aperienda derivatione calumniae ex inuidia.Sed hoc puto noegere illustratione; cam satis notum sit, inuidum rebus alterius opimis macrescentem, conari tenuare proximi bona , tanquam sibi incommoda. Quod autem per veritatem non licet, procliue est ut obcoecatus inuidia animus, per mendacia & calumnias consequi moliatur. Fontem secundum calumniae, statuebam odium , vel ultionem iniuriae acceptae. Qui enim ab alio violatus est, inde-
50쪽
que odio in illum flagrat, nisi animum,
patientia obduret , de odium excutiat, procliue est ut ad explendam ultionis cupiditatem , nectat hosti calumniam. Nee id mirum de calumnia esse deber, cum Apostolus ipse testetur, omnem qui odit fratrem suum , homicidam elle.
Hoc Autor libri de Malis Doctoribus Sixto Papae male adscripti , ita accipit , ut sit senius 3 osorem statiis et se homicidam ; quia quisquis odio fi grae , habet homicidij affectum, concupiscens mortem eius , quem odio habet , tametsi necdum illi sicam intentat. Id quod seiὶ etiam ait sanctus Hieronymus Epistol. 36. Quia tamen omne odium proximi , non habet le- cum adiunctum alienae caedis affectum ; videtur potius dicendum , ολ- tem fraetis dici homicidam , quia ex genere tuo, odssim augeri potest vique ad proximi caedem: 8c ideδ mature extinguenda est scintilla, ne in immane surgat incendium. Mirum igitur esse non debet, quod ex odio existat calumnia, cx quo aptum est progerminare homicidiu. Nempe usque adeo excaecat odium, praestitim anteriore iniuria, ut sere fit, exacerbatum; ut dum m ultionem improuidhfertur ac coeco impetu, furor improbus arma iniqua plerunque ministret.Liquidbid cernimus in hera Iosephi, quae impatiens repullae quam sancte Iolepho i
letat, amore in rabiem verse,ultura praetensem contemptionem , innocentissimo iuueni struxit calumniam, suas in eum Erdes maligne referens. Idem videmus in spinetis senibus, qui verbum malum de S. Susannadilleminarunt , iustissimam repulsam
vituri. In tertium calumniarum sontem initio assignatum , nempe spem commodi ex alterius dehonestatione, multis conclamat S. Ambrosius. l. 3. ossic.
cap. N A. destionstrans , quam im
dignum sit , ut quis captet comm dum tuum, per alienum incon modum. C im tamen humanitas specialis & domestica virtus hominis , omnino aliud ferat , nosqlic piovocet ad iuuandos omni ope alios, nocendum nemini. Sicut humus, sinde nomen lumpsimus omnes,& inde appellata est humanitas, P nihil
cuiquam eripit, sed omnia largitur ori nibus. Urget etiam S. Ainbroilus,pari iueiusdem corporis unanimem varierarem,
apprimὶ officiosam adinvicem, itavrnutilum membrum alteri sit noxae aut fraudi, alterum vero alteri deferat, seque inuiscem iuuent citra omnem inuidia. Ostendit denique ferinum esse, & contra naturae iura, alieno incommodo, suo commodo prospicere. Igi alde turpe est. alterius decremento salsiloquiis ac impost uris inducto , crementum affectam, quod tamen est frequentissimum calu-niarum principium, dum motrales praenimio sui amore, ut deturbent alios faciantque depontanos, impactione filio rum probrorum non abstinent; tantum
accedere sibi gloriae rati, quantum decedit alienae ; & per aliorum prostrarionem scandulas sibi ad gloria de commoda captata machinantes. Hi ac maxime ex caumsa, Regum ac Principum aulas scatetem
lumniis, dum quisque Palatinoriim per socij deiectionem sua commoda & subuectionem curae, dicam infra ex Lucia no dialo. de non temerE credendo in
Ad hunc tertium calumniae Antem, pertinat cupiditas immoderata; qua in- teidii ci Fidus sertur ad euertendos alios sertunis tuis per calumniam. Quo ex capite , iunimates ipsi portantes orbem,ut suppetat semper unde prodige in aliquos effundant, exsugunt alios per calumnia. Notatum id I Victore Uticensi in Huneri col. 2. persec. Vandal. sinatis.Ait enim, eum coetera principio laudabilemia