장음표시 사용
621쪽
ex caus eo Medat , ekm ipse prae ea teris, ne sit oecus
tantorum Ecelsae malorum , abstinere debeat. Hoc Ametum Pragmatica in Gallia senstio confirmavit, tomisisque Ecclesiae clamor tandem essecit, ut in Concilio Tridentino S . xxiv. eap. I9. Exspectativae medio tollerentur. ' Cessarunt sic gratiae Exspectativae, sed nomine tenus. Nam earum locum subiverunt Coalutoriae sine causa cum futura successione, quae ipsissimae Exspectati ae
LXXXV. Amnes Exspectativis sunt Reservatines
beneficiorum vacantium, quae una cum illis , uti Gomesius, Tract. de Grat. Expur. n. 7. scribit, coeperunt in Priviis Romano audiri , is earum materia foveri , quod evem
tum sit , habere iliam in se lac , lanam , elisae , S camo , ides, abundantiam temporalem ubi ea dici Romani pereeperunt plus lucri ex illa quaeri , quam ex qualibet alia , dium sege majus in ea posuerκnt addiscenda, quam in materia de paenitentiad milibus. Primus Innocentius ΙΙΙ. nepotem quendam subdiaconi cujuspiam sui apud sedem Apostolicam defuncti , de patrui sui praebenda in Ecclesia Cremonensi , facta libera collatione, providit. Inde Clemens III. aliis IV. praemissa declaratione supremae suae in beneficia potestatis, praetextiique usus, quod sedis Apostolicae sit providere , ne ullis Ecclesiis idonei P stores desint, primam bencficiorum generalem reservario nem fecit, qua, uti C. liere Melesarum de prae . S dign.
in 6. habetur, decrevit, ut beneficia omnia in Curia vaca tia , ad liberam Papae collationem pertinerent. Quam rem servationem post Bonifacius VIII. innovavit, δc extra Curiam ad loca propinqua extendit: Johannes XXIV. ampliavit , & ad omnia beneficia, quae vacarent ex pluriDate non omissa, extendit, & fructus sede vacante collectos Camerae Apostolicae consecravit. Mnedictus XII. Omnibus
- - . curialium Diqitigod by Corale
622쪽
curialium Mncficiis Sessi Apostolicae reservatis, probavit,
donec regulae Cancellariae I. a. 3-8. tantas reservationes se
cerunt , ut praeter indigitatas illas generales ad collationem Papae paulatim reductae lint Cathedrales omnes , ac GMonasteria, S omnia beneficia Carrinalium S eorum familiarium , colle ectorum , S sub Hectorum , cubiculariorum , cursorum , ac generalisme , quaecunque alia beneficia ubique terrarum octo anni mensibus vacant , vel ex gratia concessa alternatio. Discopis , ut ad summum sex certis
mensibus vacantia ab ipsis conferantur ,si ipsi sint illorum
locorum ordinaris coliatores S resideant. Praeterea, quaecunque conferuntur ab Ordinariis, non servata forma Concilii Tridentini ad sedem trahuntur Apostolicam , ut ab eo conserantur. Pius etiam IV reservavit omnia beneficia v cantia ex collatione Simoniaca: Pius V. omnia beneficia propter crimen haereseos vacantia: Gregorius XIII. benescia quae dantur personis propter genus, vel suspicionem haeresiis , prohibitis. Sicut autem Exspectativas, ita etiam Reservationes Concilium Basileense Sess. 23. S 3 I. compescere striduit, statuens Reservationes etiam particulares , quae ηque fuerint beneficiorum vacaturorum , tam per Romanos Pontifices , quam per Legatos Sedis postolicae , de caetero nullae sint ipso facto. Indulget tamen Pontifici, ut unum beneficium reservare possit, ubi decem sunt, & duo, ubi sunt quinquaginta. Basileense Concilium secuta Ecclesia Gallicana', habito conventu generali Bituricensi , Clero & populo omni consentiente, ipsoque Rege subscribente, Pragmatica Sanctione A.
MCCCCXXXVIII. confirmata, Reservationes, ex quibus
a Regino Galliae ingens pecuniae vis quotannis Romam defluxit. sustulit, seustra Pio ΙI. Sixto IV. 6c Julio IV. innitentibus, ut sanctio illa aboleatur , donec Leo X. OPportunitatem nactus cum Francisco I. Concordata univit, qui-
623쪽
quibus magna licet Sanctionis illius parte mutata, Exspectativae tamen 6c Reservationes generales, tribus illis exisceptis , quae sunt in corpore juris, uti statuta Basileensia praeceperant, & Pragmatica sanctio continebat, in Regno eo sublatae sunt. Quod vero sic Regno Galliae Concessit, cur reliquis Ecclesiis, quas captivas adhuc retinet , non aequE concedat, ipse Viderit, inprimis cum concordato illo haud obscure fateri coamis sit, collationem benefici rum ad se jure non pertinere. Alias enim haud dubie jus sibi integrum mordicus, facto licet concessis, retinuisset.
νεν ἰαινει- LXXXVI. Tot reservationibus contra omne jus Dbvinum & humanum usurpatis non contenta Romana Cu- ealitam, ria, Pluralitates ctiam & Uniones beneficiorum introduxit. Satis equidem, ut paulo altius rem repetamus, C
stat, initio Ecclesiae bona Ecclesiastica spectasse ad omnes, dc ex communi massa sumtum, quantum ad victum M ami-inim pauperum ac ministrorum Ecclesiae sufficeret. Dein unica illa massa in quatuor partes distributa est, quarum infima pauperibus cessit. Quae massae unius separatio, dissectio, appropriatio, dc beneficiorum institutio secula inprimis duodecimo cum maxima disciplinae Ecclesiasticae relaxatione, obtinuit. Mox excluso ab Ecclesia populo,&solo clero illud sibi nomen vendicante,&ulasfructus, dc dominium cessit in paucos, quod prius erat omnium, dc quae prius a cura spirituali ministeria vocabantur , &secularia inprimis spectare, & beneficia nominari coepe
runt. Vigentibus tamen adhuc antiquis canonibus, quibus non liccbat unum in duos titulos ordinari, nemo unus
nisi unicum beneficium obtinere micrat. Attritis deinceps per Varias bellorum calamitates bonis ccclesiasticis, ut ad ministrorum victum aegrδ sufficerent, famim est , ut beneficium conserretur in cum, qui jam aliud obtineiat, dummodo utrique Ecclesiae satis prospiceret, necessitate
624쪽
urgente, idque non tam in gratiam Ministri, quis Ecclesiae, Ministro proprio destitutae. Hoc deinceps colore itum est ad plura beneficia, etiam non postulante necessitate uni conferendo, tandemque posita pedetentim larva, puditum non est in gratiam Ministri, seu Sacerdotis facere , quod ante fiebat bono Ecclesiae, adhibita tamen ad fu- cum populo faciendum, tum distinctione inter beneficiamcompatibina , quae residentiam postulabant , & compatibilia , quae eam non postulabant, quae & seorsim, ecsimul cum aliis retineri poterant: tum glossa illa Canonistarum ,ρIura uni benescia deferenda non esse , nisi quando unum cIMinistro alendo non sincit. Qtiantum autem satis esset uni, longo pede metiri soliti, non personam , sed qualitatem personae , consanguineorum familiam, equos, famulos, statum &c. respexerunt. Neque credubile est, quam larga manu Episcopo portionem suam aD signarint Pontifices, ut dignitatem & pompam suam iis tueri possent. Cardinalibus vero, quos Rcgibus Curia
Romana aequiparat, nullus apparatus aut reditus nimius
videbatur , nisi qui Regium superaret. Consuetudine, quae tyrannus est, sic invalescente, Pontifices Romani mbi solis reservarunt potestatem dispensandi de bonis incompatibilibus, & cceteris ctiam , ut plura duobus beneficiis , unus obtinere posset. Cumque nimiumabusus illi in Ecclesia jam grassarentur, Pontifices, Innocentius III. in Concilio Lateranensi, Gregorius X. Bonifacius VIII.
Clemens V. Johannes XXII. ipsumque Concilium Tria
rum , sed verborum potius forma , quam vi ulla. Omnes enim prohibitioncs hae per Romanas dispensati*nes ,& repagulum clausulae illius , Non ob antiri :, quΡTridentini Patres , Praesulibus nonnullisae adnitentiabus licet, abolere non potuerunt , nec non per restri.
625쪽
MYSTERI U. Mctiones ipiis Brasilibus relictas eluis , irritaeque redditae
- LXXXVII. - Operae pretium Desit de hac ροψ talitateia, nundinationem beneficior. , in vicissam mrroducta es abominatione, quo Aas Gersonis de Francisci marent audire. Et Gersen quidem min. de defin. num. U. sae scribit : Iterum' quid expedis, t uid utititatis Ecelesia confert , ram mam a Fr-pum gista tam δειγμα -- - π ----va, ut quasi se homines esse se re faci-tδει pisurique abominatio , quia unus tener ducenta, alter re emta beneficia Eccles Mica y Noaise Me eri innus diminuitur i, Eoc ae depauperantur , vaseinibvs Viris S Do risus 'rivahitur , fidelibus mala exemia dantur JEt post nam. I. :- est , inquit , φοι - -- utinam mediocriter dortas , tenet quatuor, qu que , sex vel om beneficia Ecclesiastica , quo um noues dignus, quibus octo systentari possint , domi ais ,-ticininus, Ἀ viminis laudibus in entes δ ttoritae, an poetiis hodis equi, canes , ames , superflua Eoia sis reum familia patrimosium Me me emedere de beant , quam pauperes ori 8 S quam ad-- rus ampliationem, V pro insidiatam eonver e, aut ista μοδε pietatis operibus , modis eourmura expendem dum Ist y hi sermone coram Alexandro III. hini tot mGerson sic exclamavit : Videas alios novem ordinabas m mimitos , mn enim noveris beneficiis suu -- mr , tamdiu 'novos hiatus pandere , quandiu in ut seonseriere domum ad domum , aurum agro reputire, 'κ
626쪽
unne in issentia posse spuritas colidere , nunc ante omnes Z nitate consequi , nunc ad 6'ros ordines non compelti, is misie alia rebis legibus vetita. Franciscus marenus de S. Minist. EccL S Benef. lib. vj. . sic abusum eundem detestatur: Ingrati personarum magis qu- Eectes beneficia coacervare , quamvis S genereμdoctrina allas teresiant , se ni resinxempli , antiquis eanonibus cimninis contraria est. Itaque pratia, borum eaxonum isseis Pontifice Romano, estis votimia roratione habetur, fieri posse , δε-I. de Praeb. Udign. eonstitutum est. Graque ita uouespris 'ectepugnotes invicem concitia ip e videntur , quamvis alii Miser nodum di solvant Sc. Hin i, ut captatores beneficiorum Romam certatim cum silent, praetextu literatarae , aut nobili tis , venia id Pontifice impetraturi quae nemini , quamlibet indigno nebuloni , mods is numeret , denegari consuevit. . ex re tanta Ecclesiae deformatio exorta est, S, propo diaxerim , vis humani ingenii a d am dignitatem exprimendam δε laias. Prodigiosa saηὸ res si in Ecclesia haee beneficioru- cumlatio . quae sine δε- lectu passis recipitur a nee misiss mihi monstros μου tur , qui tot perfin, in Ecclesia sustinen i , quam Bri reus illa , qui centum manus habuit , ars in fabulis p aut Gerson , quem trium fui is creporum perhibent. 3. LXXXVIII. Ad pluriatatem hanc beneficioriim palliandam via facta est Commendis , rumpo Babyloni iram technarum generi. Olim quidem besto, pestilentia ; aut alia causa sic per regionem aliquam grassante , ut in Minustri vita itincti locum alius statim eligi non posset, is, prines quem regimen erat Ecclesiasticae administrationis , va , cantem Ecclesiam homini idoneo commendabat', ait prae, Rer Ecclesiae propriae curam vacantem etiam administraa. ret, donec de proprio ei ministro prospiceretur. Qixit
627쪽
men non aliam in Ecclesiae facultates potestateis exerce bant, quam ut Cas rith gubernaret & conservaret. Proincedente tempore,commendatarii necessitatem vel hon statem praetexentes , fructus occuparunt , Utque diutius iis fruerentur , varia impedimentat, quominiis Ecclesiae aliter prospiceretur, oli runt. Cui malo ut iretur o, viam , sancitum est, ne commoda ultra sex menses dur rent. Pontificibus vero visum ex plenitudine potestatis, multo longiori tempore Qusmodi Ecclesias commendare , tanderique eo deventum , ut commendatio ad finem usque vitae duraret, & ut praeter impens necessarias em lumentis Omnibus utendi, fruendi, facultas esset. Sic, quod necessitas de usus introduxit , cum a prima institutione degenerasset, corruptis temporibus ad pluralitatem prohibitam honesto aliquo velamine obtegendam adhibitum est, ctim ei, qui beneficio fruebatur, aliud beneficium , aut plura etiam commendarentur, servato ten re legis , ne uni personae, nisi unicum beneficium coge retur, sed legis mente negleiihi, Cum commendatarius ad. vitam usque ab eo , qui cum titulo possidebat, solo nomune, non re differret. Et in immenso illo beneficiorum commendatorum numero adeo foedὰ turpiterque ab ossicii
tramite exorbitatum est, ut A. Mnxxxv. ipso Reformationis tempore, Clemens VII. non erubuerit Hippodro Medicaeo Cardinali , Nepoti suo, omnia per totum O bem heneficia Regularia & Secularia, dignitates & rectoratus, simplicia εc curata vacantia , commendare spatio sex mensum, ab eo die, quo in possessionem eorum mixtendus esset, computandorum , cum plena potestate defrustibus omnium arbitratu suo disponendi , eosque in usum suum liberrime convertendi. De eo iterum Franciscum Duarenum audiamus, sic de S. Eces. Min.
nesse. lib. N. 8. quiritantem: Nam qui ver Caunes nosticet
628쪽
IDet praefici Eccles iis aut Monaseriis , moribus comparatum est , ut eisdem Ecclesia. I Gnona steria in pers tuum , S quandiu vivunt , commendentur. Atque ita concipitur formula hujus commendationis in diplomatibus Pontificiis, ut Iibera non solum H sensatio rerum , sed etiam consumtio atque dissipatio ipsis permisssa intellum tur. Et sane mirum est , homines ingeniosos , qui sucum
hunc commenti sunt , tantae corruptelae non alium colorem
quaesivisse , ne tam apertὰ despici canones , S palam Iudibrio haberi viderentur: quasi verὸ consitiam eorum non cuivis notum , persperitamque sit, qui hac arte S impo-
sura corruptelam omnium , quae unquam in Ecclesiam imrepserunt , maximam tueri Et adumbrare conantur , qui verbis decoris ob reunt vitium. Haec ille. LXXXIX. Eidem beneficiorum pluralitati , quodam tegendae, inventa earundem est. Haec quo- bresci que antiquitus bono fine usurpata est , uti quidem ex Concilio Toletano XVI. Io. 3. cap. Unio liquet, ubi decretum est, ut Ecclesia , quae usique ad decem mancipia habuerit ,si pris se sacerdotem habeat: quae verὸ minus . decem , alii conjunsantur Ecclesiae. Inprimis ejus usus tum erat, quando Ecclesia aliqua vel eversa, vel obventionibus suis privata, quod erat reliquum, ad vicinum beneficium una cum onere transferebatur, ut ex duobus unicum conflaretur. Coeteriim, Curialium industria famim
est, ut cessante qusmodi necessitate, plura in unum beneficia conjungerentur, cujus collatione pluralitas tegi poterat , fi forth in gratiam Cardinalis, aut viri cu)uspiam illustris triginta vel quadraginta beneficia, etiam in diversis orbis Chtistiani locis sita unirentur. Quia tamen incommodum, & Curiae ac Cancellariae ipli nox1um visum est, sic beneficia imminui, dc uni factam gratiam cum multis succedentibus gratiam illam nec meritis, nec ρο-
629쪽
scentibiis, communicari , huic malo obviam stum est sitatili & arguta solertia uniendi in unum corpus, quot bene. ficia Papae aequum videretur ι idque durante solummodo ejus, in quem conserebatur,. vita, cujus obitu Unio illa ipso facto soluta, & beneficia in pristinum statum restit in intelligerentur. Hae inventionum via, argutiis Simo. niacis aditus patefactit x est , collato in speciem unico be,
neficio, sed quod reapse plura , bc qualisque innumera
secum traheret, W, s zicsoque garaderer , verba S. P
lani Hist. C. T. lib. y. Ias . , raras ia ea demmodum peccata sya consi teri , aruo is , qui sacerdoti fuam se furto abstuli e faenum equi, reticuis raterim , fraeno huic auigatum Disse caballam. v
XC. Taceo Permutationes beneficiorum , quas omnes nevolasi . Ordinariis surreptas , Romana Curia ad se pertraxit , necta f. . Devolutiones collationis beneficiorum. Veluti si conferatur beneficium nondum legitimam aetatem habeati, si si electio, vel collatio ultra tres, ves in minori sc...ι beneficiis ultra sex menses differatur. His enim casibus d vomitur collatio . ad superiorem, ω tandem ad ripam
Taceo denique Prasimes maximas, quas Papa vel Episco pi Cardinalibus, Curialibus, amicis, propinquis, absque ullo merito, ministerio, onere, sive spirituali live temporali, solo favore erga personam, & prisextu falso merit rum , quae nulla sunt, vel inopiae, vel infirmae vesctudinis largiuntur. Quas quidem iniquitanas esse, ipsimet Can nis , alias pron anteis, quὸd Papa , cum fit v. D mmus omnium beneficiorum , assignare possit pensiora , eiacuaque placueris , etiam Me causa , fameri quandoque cogantur. Gygas enim , aliique apud eum Datores is
Pen . q. 96. esse l. earum a te- esse contra reguiarem
juris i Sionem , eum ex tuis detur set in beneficiis. I etenim , inquiunt, συαμ atiis , quam certa pom
630쪽
iis ex beneficio separata ad tempus; S imponere pensionem beneficio, est ii servitutem injungere: Spenso es aga foetida ex percussione nervi eccles asicae disciplis . simitituri rie in ecta. Et: Pensionis insidiis es odiosa,
quia es contra charitatem. Nam qui non servit adiari , non debet de altari vivere. Et sub titulo privilegiorumpensionis numerat Paulus de Roma ibidem absurda tura
pissima. Primum est, inquit, sensio est beneficium siue obligatione Eccosiastici ordinis. Secund) , qu)d inpensione gratia indebitum resutatur, contra illud Pamti; quia nimirum Papa Sci dinales hujusmodi pensionibus suis Curialibus servitutis Mi prae titae stipendia a
bita solvunt , S mercedes miser beneficiarius, quod ex gratia Sue eleemo dira solvere δεω , cogitur ex debito filuere. Tertia , quia Pensionarius fructus beneficii sine labore manducat , contra sententiam soli. Gartis, quia Pensiouarius frangit justitiae aequalitatem. Honores etenim S commoda dividi debent secundum qualitates Imborum. quintis , quia sensio es praemium siue opere , quia ut non servit auari , inde vivere non debet , nec praemium consequi ; S Bovi trituranti os algigatur. Sexto ,
vid sensio μ seges sine vomere S aratro , lis messis ne
semine , quia Pen onarius merit , ubi non seminavit. δε- μὸ , quia presio es merces sine custodia, ad quam Pastor de jure tenetur. Octavi , quia es beneficium i eonere, lis es medulta tritici , S adeps frumenti , butyrum
de armento , lac de ovibus , meraci imus sanguis , metis petra , oleum de saxo duri mo , videlicet de Patrimonio Christi. Haec illi, simul flantes, Veritatem vel imrito pectore propalantes, simul sorbentes, vomitum scis licet illum suum, quo Papae, ceu supremo omnium bene neficiorum Domino, liberoque collatori, assentati prius