장음표시 사용
441쪽
g. si . Aetas harum sectarum. 435
ligione militabbiit; et 2 Maec. 14, 6. Oinnes mi Iites Judae, dici et σι δαιους , coris. 1 Macc. 7, IS Josephus quoquo Areb. XII, IO, 3. ασιδαιους non compellat Pharisaeo S , Sed αγα Θους και οσιους τουε θνους. - Quod in Pirhe Abolli do Zaddoli ot B, i thos, discipulis Antigoni Sochaei, auctovibus Sadduca corum, Pesertur, eo minus Probari potest, quod Josepho Flavio ignotum est; id modo vevum subesse videtur, aetate Antigoni Sochaei discipuli Simeo nis justi, et paulo post, i. c., circa initium vel
modium seculi III. ante Chr., ba S Sectas natas fuisse. Esseni corto orti sunt in Aegypto, quam suo vitae in- Etituto produnt, et ingens eorum in hac vegione mulatitudo et Philonis quoque testimonium de Vit. con te m p l. , comprobat, qui ESSEROS seu Essaeos .
et Therapeutas, d εραπευτας , quidem distinguit, scd diglinctio in minutiis quibusdam versatur. Utrumque nomen significat m e d i e o S , quia medicinam non solum corporis, sed etiam animi profitebantur.
S. si 8. Doctrina theo retica Pharisaeorum.
Pharisaei se, ob accuratam legis et religionis cognitionem, Deo acceptisSimos esse gloriabantur, J o s up li. ΑΓ chaeo l. XVII. 2. 4. de B. J. II. 8 , i 4. Luc. II, 52. 18 , II. Sententias autem eorum duuin taxat eas, quae in N. F. attinguntur, exponemus; I. docebant cum Stoicis fatum, seu immutabilem re. aum ordinem a Deo decretum, Seu Si ita placet, di in vivam Pro identiam, a qua autem actiones humanae
442쪽
450 318. Doci ina theoretica Pharisaeorum. tantum eatenus dependeant, ut divina providentia iisdem cooperetur, et nequaquam penitus arbitrio h minis relictae Sint; nam actionum quoque humana. rum ordinem quempiam Deus ab aeterno decrovit,
Joseph. Axch. XIII. 5, 9. XVIII. I, 3. de B. LII. 8. 14. Ac t. ΑΡ. 5, 38-39. - DOCebant II., antimos hominum esse immortales, et in receptaculo quopiam Subterraneo asSerVari; animos improborum quidem Poenis aeternis excruciari. et in hac texra homines epilePSia, insania, furore et melancholia 3 exare, ΡYOborum Vero animos praemiis si ut, et demum in alia corpOxa humana transire, Joseph. Arch. XVIII. 1, 3. de B. J. II. 8, 14. III. S. 5. Matth. I 4, a. 16, 14. JOli. 9, 2.34. Resurrectionem corporum, Josephus non memorat, ast ab ipsis creditam fuisse, ex N. F. liquet, Matth. 22, 24 4. Marc. 2, I 8-23. L u L. LO, 27 6. J O h. II, 24. 2Macc. 7, 9-II. 14. 25. 29. 36. 12, 4O 5. - DO-cebant III. existere angelos, Seu eminentioreS spiritus bonos et malOS; Summus bonovum credebatur
increatus, et, in libris saltem recentioribus dicitur Mittataeon; malorum Voro princeps dicebatur diabolus, Samael, Ascli me dat seu tentator, mendax et homicida ab initi O, serpens antiquus, et Px inceps hujus Seculi, qui homities apud Deum accuset, et mOTtem eorum postulet,
cal. 12, 9. 2Ο, 2. II ebr. 2, 14. Omnes hos spiritus credebant esse ministros Dei in hoc orbe texrarum, Hlque aliquem eorum cuilibet regno et homini esse
443쪽
g. 3I8. Doetrina theoretica Pharisaeorum. 43
praesectum, qui interdum etiam appareat, Matti . 4, 18. IO, 6. LN c. 4, 1 o. II ebr. 2, 5. Ac t. Ap. 32, 15. 23, 8-9. Deniquo IV. contendebant, Deum jure stricto teneri Iudaeis benefacere, et BOS Omnes regni Messiae participes reddere, justificare, et aeternum beatos reddere, nec ullum possct damnare, Caussam justificationis vero ex meritis Abrahami, ex cognitione Dei, ex circumcisione, et ex oblatis sa crificiis repetebant, Jos. FΙ. Arch. XVII. 2, 4. de D. I. II. 8, 4. Iustinus Dialog. cum Tryphone. Pirke Aboth. BOm. I-II. Η br. IO, I-I 8
g. 319. Pharisaeorum disciplina morum.
Pharisaei morum quidem probitati studebant
iuxta sectae suae disciplinam, quae autem magna e Parte PerVerSa et Iaxa erat; nam I. plura, quae a Mose, ad majus malum vitandum, civiliter permissa fuerant, etiam moraliter recta esse statuebant, ut PQ-Pudium uxoris ex quacunque caussa, et jus talionis,MRtth. 5, 31. e q q. I 0, 3. S eqq. - II. Leges quas-
piam Mosaicas ad literam Ρremebant, et ad suam philosophiam contorquebant; ita legem do amore proximi, de solo amove amici exponebant, et Odium inimici licitum esse docebant, Mitth. 5, 43. Cons Luc. Io, 33.; jusjurandum, in quo nominatum non esset nomen Dei, non obligare pronunciabant, aut saltem minutiis deputabant, Matth. 5, 23.; prohibebant sabbatho evellere paucas spicas, Sanare aegrotum, etc. Matth- 12, I. Seqq. Luc. 6, 6. Seqq. 14, I. Seqq. III. Leges naturales, quas Moses nulla
444쪽
438 Pharisaeorum disciplina morum.
poena sanxit, mandatiS parvis seu minutiis accense bant, quibus leges ceremoniales, tanquam mandata magna, longe praeserebant, Matth. 5, 19. 22, 34. I 5, 4.; atque alia, quae nequaquam erant mandata, commmendabant; hinc iram absque caussa, et impudica desiis doria pnrvi faciebant, Matth. 5, 2I-22. 27 O. proselytos facere studebant, parum curantOS, ut mo res eorundem emendarent, Matth. 23, 15.; selicitatem in hac vita, et divitias maximi pendentes, opes per fas et nefas corradebant, Μ atth. 5, 1 - 12.23, 4. Iacob. 2, I-8. Luc. I 6, 14. IOSEPh. 'Arch. XIII. 3, 4 .; vanae gloriae cupidi, preces
in omnium oculis, non sine sensu sanctitatis suae,
Peragebant, Matth. 6, 2, 5. I 8, D. Luc. I 8, II., et sepulcra prophetarum ornare amabant, Matth. 23, 29.
g. 3uo. De traditionibus Pharisaeorum.
Quam plurimas observabant traditiones seu deineret a majorum, quae ex parte ab ipso Mose repetebant, et logibus divinis non modo aequiparabant, sed etiam praeserebant, Matth. I 5, 2.3. 6, Mare. 7,s-13. Τhalmud nos ob has chana p. I9, I. Zeb achim p. tot, i. Joseph. Arch. XIII. IO, 6. Haeo decreta demum collecta et aucta sunt in Thalmiade, ex quo aliqua, in N. F. Obvia, eXPO nemus. Lotionem manuum ante mensam, quam mos, cibos
digitis ex patina in os inserendi, postulabat, in ossi cium religionis vertobant, quia si quis inscius -- mundum quidpiam tetigisset, illotus ciboa quoqRe
445쪽
g. suo. De uaditionibus Pharisaeorum 430
contaminaret. Omissionem hujus lotionis, statuebant esse crimen fornicationi aequale, et exterminatione
Ρ. 2O. 2. Cons. Matth. i5, i. Si quis domum non fuerat egressus, praecipiebant, ut manus sine distensione digitorum, aqua perfundantur, et domum Ole Ventur, quo aqua ad cubitos defluat; dein, rursus asfusa aqua, demittantur, ut aqua ad digitos defluat.
erant, se balneo abluebant, aut saltem manus distensis digitis in aquam immergebant. Id Marc. 7, 4. di Qt RV εαν D: βαπτιωνται et a Babbinis nuncupatuΓHaec mundatio vasis quoquo ante Sabbathitan Contingebat, Marc. 7, 4. Buxtor L Lex. Chald. Thaim. Rabb. co I. 849. Ad purificationes hujusmodi spectarunt illae hydriae, quae JOh. 2, 6. memorantur. Ab his distinguenda est symbolica lotio manuum Deut. 2I, 6. Ps. 26, 6. Matth. 27, 24. - Ita etiam potum percolabant, ne inscii animalculum immundum deglutironi, Matth. 23, 24. De immunditio adeo anxii erant, ut non tantum ethnicis, Sed etiam illis Iudaeis, qui negotium invisurn tractabant, uti portitoribus et publicanis, nequaquam conVeSCPrentur, et more philosophorum, Omne S, qui non c5sent Pharisaei, spernerent, et peccatoribuS accenserent, quibuS, ne contaminarentur, non communica-
446쪽
Mo seto. traditionibus Pharisaeorum. Matth. 9, II. - Per hebdomadem bis iciunabant,nompo die Jovis, quo Mosen ascendisse montem Sinai arbitrabantur, et die lunae, quo eum descendissse credebant, Thaanith II. 9. p. Schab b. I. 24. Cons. Luc. 18, 11. Fimbrias superindumenti, et Phylacteria gestabant majora, Matth. 23, 5. Fimbrias illas supra g. 122. descrip Simus ; phylacteria Vero, quae ex EXOd. 13,' 6. De ut. 6, 8. II, 18. ex SculpSerunt, erant membranae, quibus quatuor loca, EX Od. I 3, 1 - IO. II - I6. De ut. 5, 4 - 9. H, 13 --2 I. inscripta erant, dein in formam literarum vocis convoluta, capSulis coriaceis imponebantur, et loris exteriori parti manus Sinistrae supra carpum,
Pharisaei itaqus erant eorruptum genus hominum ast id non de omnibus et singulis valet; occurrunt inter illos attrimorum probitate conspicui, Matth. 27, 23. Marc. 15, 43. Luz. 2, 25. 23, 5 I. JOh. 19, 38. Ast. AP. 5, 34. Hoe ipsum eolligitur etiam ex utroque Thalmude ; nam Thalmud Jerosolymitanum refert Berachoth p. 13, 2. SO-ta p. 2o, 3. , et Babylonicum Sota P. 22, 2. , Septem Pharisaeorum genera valde dissimilia, quorum duo duntaxat reseremus, nempe Pharisaeos,qui dicebantur Sichemitae, qui Pharisai sinum ob eommoda temporalia
yro fit obantur, Matth, 23, 5. 14.; et eos. qui disciplinae moralis studiosi, et ad exequenda officia promti erant, unde
Pharisaeus qui dieit : se ire volo, quod sit ossi-ς tum meum, ut illud praestem, eoas. Luz 38, ιδ.
447쪽
g. 32 i. Galilaei et Zelotae. 4 ig. 3ai. Galilaei et Zelotae.
Anno Christi iamo, quo Archelaus relegatuS fuit, nova ex Pharisaeis prodiit secta Galilaeorum; nam quum sub Quirino praeside Syriae, cui Judisca nunc provincia Romana, attributa fuit, censuS ageretur: Iudas Galilaeus, etiam Gaulonites dictus, Za-dulio Sadducaeo junctus, publice docuit, id genus tributi repugnare legi Mosis, ex qua Iudaei non nisi Deo rogi subsint. Tumultus, quos cievit, Suppressi quidem sunt, Ac t. Ap. 5, 37.; ast discipuli ejus qui Galilaei dicebantur, doctrinam hanc propagabant, et praeterea etiam a proselytis Omnibus exigebant, ut circumcidantur. Cons. Joseph. Arch. XVIII. 1, 6. de D. I. II. II, 7 9. VII. 8, I 6. 9, 1-2. Hinc Matth. 22, 17. Seqq. Jesu proponitur captiOsa quaestio, an liceat dare censum Caesari, Galilaei, quos Pilatus Luc. 13, 1-2., in templo occidit, hujus sectae fuisse videntur. - Inter Apostolos Iesu Luc. 6, 15. Simon dicitur κανανιτης , βψ u , et Act. Ap. 2I, 2O. 2a, 3. Sunt etiam inter Christianos Ierosolymis Zelotae; ast hi solummodo observationem legis Mosaicae urgebant, et nequaquam ita
exorbitabant, ut illi Zelotae, quos in historia belli Iudaici deprehendimus.
Sadducaeorum sententiae singulares erant, I. praeter Deum nullum existere spiritum bonum vel malum, et animOS quoque hominum cum corporibus emori, nec resurrecti0nem exspeetandam esse, et
448쪽
44- 1. Aia 2. Sudducaei. ne quid om fieri posse Matth. 22, 23. Λct. A p. 23 , 8. ; II. non esse fatum, vel providentiam, sed omnia a liberis hominum actionibus pendere; III.
traditioncs Pharisaeorum, seu decreta majorum non
obligare, Iosephus Arch. XIII. 5, 9. IO, 6. XVIII. 1, 4. et do B. Jud. II, 8, 14. Alias quidem quaspiam opiniones fovebant, sed non larvide propugnabant . neque arctam societatem inter se colebant. Solum autem Pentateuchum suscepisse et reliquos libros Pejecisse, Iosephus Arch. XIII. IO, 6. non dicit; nam Legem hoc loco non opponit reliquis libris , scd traditionibus non scriptis, quas Sadducaei repudiabant; hinc in Thalmude ex aliis libris non solum oppugnantur. Sed etiam ipsi pro suis sententiis argumenta depromunt, Sanhedrin p. 9o, 2. C h Olin. Ρ. 87. I.
Sadducaei temporis progressu existentiam angelorum, Et im. mortalitatum animi suscepisse videntur, ut seculo VIII. 3 solas jam traditiones reiicerent, unde demum Karaei dicti sunt; quidquid sit, Κ araeos esse recentiores, ipsum Iosephi de illis silentium affatim eomprobat. Nihilomi. nus Dr. Rosenmulier in Analeetis III Stueli S. 63-i 6. ontendit, scribam Marc. Iς, 38. seqq. suisse KAraeum
3. 32s. Essent et Thera petitae.
Discrimen praecipuum Esse nos seu Essaeos inter et Therapeutas, erat, quod illi fuerunt Iudaei Hebraei, seu Aramaeam loquentes, hi autem Judaei Graeci, prout innuunt ipsa nomina incis et πευταt. Esseni praesertim in Palaestina, Τheraperi-
449쪽
g. 323. Essent et Therapeutae. 443
ac vero inprimis in Aegypto morabantur, et rigidiores erant quam Essent, qui majores duntaxat urbes fugiebant , pagos vero et oppida inhabitabant, et agri
culturam , artes et opificia solis, quae arma parabant, exceptis) exercebant; Therapeutae autem omnia loca habitata sugiobant, in desertis, campis aut hortis commorabantur, et contemplationi vacabant. Essent et Therapo utae quidem omnia habebant communia , et ex gagophylacio communi vitae necessaria recipiebant; sed candidati Essonorum sua societatio Terebant, Therapeutarum autem ea propinquis Telinquebant , et utrique post annos probationis Proses.sionem integerrimae probitatis emittobant. Essent ante solis ortum fundebant preces, post quas quilibDt a praeposito ad agri culturam Vel artem suam mittebatur. Hora undecima ad panem et pulmentum conveniebant, et ad operationem Suam Te- mittebantur. Vespere similis erat coera a communi Ante et post mensam sacerdos preces voce praeibat.
I te Sabbathi in synagoga Legis praelectionem et allegoricam explicationem audiebant, atque etiam singuli, privatim libros legebant. - Arcana nomina angelorum habebant, quae prosanis evulgare, nefas erat. Integri vitae scelerisque puri, inprimis veraeitatem colebant, quare jusjurandum reprobabant, nec jurabant nisi emit lendo professionem ordinis sui. Servitutem repugnare naturae , asserebant. Quipiam donum prophetiae sibi arrogabant. Matrimonium non
inibant, nisi Essent alicujus classis singularis, neque tamen hi cum uxore congrediebantur, quamprimum
450쪽
444 g. seta. Essent et Therapeutae.
gravidam esso animadvertebant. Reliqui erant coelibes, non quod matrimonium damnabant, sed quod Deminas omnes Censebant esse adulteras. Qui do quopiam crimine convictus erat, e Societate excludebatur. -- Doctrina eorum sere cadem erat, quae Pharisaeorum. I. Deum dicebant auctorem omnis boni , non autem mali, Seu cooperari ad bona, non autem ad mala; ΙΙ. animos statuebant esse immortales, et post mortem, probos in insulis beatorum transmare, pYaemia recipere, improbos vero sub terra poenas subire aeternas; III. sacrificia cruenta reprobabant; quare templum non frequentabant, Joseph. Archaeo l. XV. Io, 5. XVII. I3, 3. XVIII. I, 5. IO,
5. de B. J. II. 8, 2-12, Philo quod omnis pro-hus liber p. 867. S e qg- Therapeutae inplerisque cum Essenis laciebant;
ast omnes erant coelibes; suscipiebant quidem in o dinem suum puellas, sed hae manebant Virgines, Dieandem vitae rationem tenebant. Solo die sabbathi communem habebant mensam, ubi viri a dexteris, virgines autem separatae, a SinistriS sedentes, solo Pane et sale, atque intordum hyssopo VescebantuP. Nocte sabbathi vigilias agebant, et, ut olim Israelitae Post transitum sinus Arabici, hymnos cantabant, et sacras choreas ducebant. Philo de Vit. con
Hellenistae, qui Aet. Ap. 6, I. 9, 29. II, 2O. Dc e Grunt , dicebantur illi Judaei, qui non solum in