장음표시 사용
451쪽
2, 524. Hellenistae. Aegypto, Asia minori, Graecia , sed ubicunque locorum vernacula utebantur Graeca, ideoque non sunt
prorsus iidem, qui JOh. 7, 35. Jae. I, I. I Petr. I, I, δις ορα των ελλη γ compellantur ; nam Hellenistae etiam Jerosolymis erant, Act. Ap. 6, I.; atquo inter Graecos dispersi quoquo erant Iudaei Hebraei, qui Aramae a dialecto utebantur, uti ipse Paulus, Tarso oriundus, 2 COP. II, 12. PhiliΡΡ. 3, 5. Nempe Aramaeam loquentes se hoc aevo Judaeis Graecis longe praestare Wbitrabantur, ideoque eo tendebant in aliis quoque lociS, Vernaculam suam Λramaeam ad Posteros pxopagare. - Ηellenistis Onias filius Oniae III., ut supra diximus, in Aegypto Leontopoli, circa annum I 49 ante Chr. , templum exstruinxit, in quo sacerdotes de genere Aliaronis, et Levi. tae ministrabant, et omnia erant eadem, quae Ierosolymis cernebantur, nisi quod candelabrum aureum non insistebat basi, sed catena aurea in aere pendebat, Ioseph. Areli. XIII. 3, I m. Onias hoc ausu suo innitebatur quidem loco JeS. I9, IS. Seqq. , qui vero nequaquam ita ad literam capiendus est. Templum itaque hoc exat illegitimum, nec ab aliis Helle. nistis, nisi Aegyptiis et Cirenensibus frequentabatur, qui tamen non raro quoque templum Ierosolymitanum invisebant, Ac t. AP. 6, 9. Thaim. Ierus. Megilla p. 73, 4. Propter tumultus Iudaeorum tem plum hoc, anno ra post Chr., mandato Caesaris Vespasiani, clausum fuit, Iose Ph. de D. I. VII. io, 4. Archaeo l. XX. Io, I.
452쪽
Proselyti, προσηλυΘοι, ad Venae, Σπο του 77 99ς-sAηλυθεναι dicti, Olim memorantur sere duntaxat in itinere per Arabiam, ot domum in Palaestina sub Davide et Salomone; a Mose dicuntur , si domo carerent; n Vero, si domum haberent.
Aetate autem Christi et Apostolorum ubique terrarum erant frequentes, et quidem vel circumcisi,
I roselyti justiti ac, vel in circumcisi proselyti portae, in Ν. F. G 2βεις, ευσεβεις, τε Τομενοι τον Θεον, colentes Duum, et φοβου-lιενοι τον Θεον, timentes Deum, nuncupantur Λ c t. A P O s t. 2, 5. Io,2. 22. IS, I 6. I 8, p. c On f.
V Π e g. 5 , 17-10. His antiqui illi Henitae et Bochabitae posteri Cliobab, levivi Mosis) accensendi sunt;
tium unum quidem Verum Deum coluisse, sed legem Mosaicam minimo observasse videntur, Num. Io. 29. Jud. I, 16. 4, D. I Sam. a 5, 16. Jer. 35. Judaei aiunt, his proselytis Observanda suis Se praecepta, quae dicunt Noachica, nempe, I. ab idololatria abstinere; II. solum verum Deum coleve; III. ab incestu abhorrere; IV. homicidium non committe Dc; V. non lavari aut praedari; VI. homicidam morte puni-xo; VII. sanguinem, et omne, in quo Sanguis est, ut buffocatum, non manducave. Ceterum cum Judaeis Synagogas frequentabant, et quamvis ubique Deo saevisi caro potucrint, tomplum tamen Icrosolymitanum in Visebant, ct per sacerdotes sacrificia OTorchant. Proselyti justitiae autem non solum circum Cisione
453쪽
genti Iudaicae inserebantur, sed etiam, Sunato circumcisionis Vulnere, praesentibus tribus testibus seu patrinis , baptietabantur, seu aquis immergebantur, in Symbolum, eos non modo a sordibus idololatriae esse Purgatos, sed etiam quasi in aquis Sepultos, n VOS homines resurgere, Seu regenerari tanquam silios
Abrahami, J o b. 3 , 3. seqq. Judaei hunc proselyto .
xum baptismum jam Exod.', IO. 14, 24. et Gen. 55, 2. commemoraΓi, Et necessarium esse, atque per eum proselytos fieri Omnino novos homines aSserunt, ut omnis cognatio cum carnalibus propinquis, Pereat, et proselytus propriam matrem ducere pOSSit uxorem, Cons. I COr. 5, I. Seqq. Baptismum hunc Christus Job. 3, IO. , Ponit esse notissimum, et Nicodemus id Muicum non comprehendit, Judaeos quoque, qui natiosant filii Abr,hami, per baptismum Pursus regene-xandos esse. - Post baptismum Proselytus sacrificium duorum turturum vel pullorum columbae, Offcrobat. Ad hanc oblationem et ad baptismum, etiam foeminae, quae logem Mosaicain suscipiebant, tenebantur. Sel denus de Iure Nat. et Gent. II. 25. c. 4. P. II 8, 3 e q q.
Coloni, a Salmanassare et Assarrhadone ex Cu-
ha, Avva, Hamath et Septiarvaim in regionem tribus Ephraim et Μanasse missi. 2 B e g. II, 24. Ear. 4,
2 1i., cum relictis Israelitis in unum populum coa-IveLunt, atque a metropoli Samaria, dicti sunt Sama-xitani. Primum quidem deos Patrios colebant ; quum
454쪽
autem in regione desolata, a leonibus lacessiti, causissam mali in Deum hujus regionis, quem non coluisbant, refunderent: receΡerunt a Tego Assyriae exulum sacerdotem Israeliticum, qui, fixa in Bethele, antiquo vituli aurei sacrario, sede, eos ex libris Mosis cultum Jellovae, dubio procul sub emgie vituli, edocuit, ut nunc quidem Jehovam et idola simul colerent, a Beg, II, G6 4. cons. a Para I. 3O, I IO. Hebraeis, Post reditum ex captivitate, templum aedificantibus, se socios Obtruserunt; quia Vero m&gis beneficiorum a Cyro concessorum, quam templi et religionis Communionem quaerebant, neque diis
patriis valo dixerant, repulsam passi sunt, ideoque implacabili in Judaeos Odio concepto, templi restaurationem, quantum in ipsis erat, impediebant, atque per obreptionem a pseudo-Smerde interdictum aedilicii impetrarunt. Judaei vicissim exacerbati, et simul timidiores facti sunt, ΕΖr. 4, 4-24; quare demum , sub Dario Hystaspis templum aedificantes, ab
Haggaeo et Zacliaria saepius, magno animo esse, jubentur. Nehemia moenia Ierosolymorum restituente, Samaritani, ut Opus impedirent, irrito conatu Omnem lapidem movebant, unde aversio Iudaeorum aucta fuit, Ne h. 6. 1 - 14. - quum autem Nehemias, Circa annum 4OS ante Chr. , uxores alienigenas, Ob periculum seductionis, e Populo submoveret: Manasisses , filius summi sacerdotis JOJadae, uxorem suam,
filiam Sanballati praesecti Samaritanorum, dimittere
nolens, ad Samaritanos tranSiVit, Ne h. I 3, 28. , et
natibariat, impetrata a Dario Notho facultate, Saul -
455쪽
326. Samaritani. 449ritanis templum in monte Garigim aedificavit, ac ii.
Ium transfugam Judaeum , generum suum, Sacris ΡΥRe fecit. Hoc summo sacerdote agente, Samaritani id0lolatriam dimisisse Videntur; quare deinceps plures Judaei, legis transgressores, ut poenas effugerent, ad illos transibant, unde odium utrinque augebatUT.
De erroribus , quos Iosephus huic historiae interpo fuit, vido Archaeol. Germ. P. II. Vol. II. g. 63. p. 2 8-28o. - Sub Antiocho Epiphane, 167 ante Chr. ,
Samaritani templum suum JOVi CODSecrarunt, a Ma CC.
ad religionem Mosaicam redierunt. Anno Butem I 29. ante Chr. Johannes Hyrcanus templum eorum evertit,
Josepti. XIII. 9, 1. Ceterum ubi poterant, Judaeos vexabant et laedebant, Iosephus Arch. XII 4, i. XVIII. 2, 2. Unde odium mutuum perpetuo aleiabatur; quare aetate Christi nullum erat horum populorum commercium, Luc. II, 16- JO h. 4, 9. S e si q. , , ut Iudaei, ex Galilaea Jerosolyma proficiScentes, non facile per Samariam transirent, Sed trajecto JOrdano iter per Gile ad convcerent, et ad Iericho xursus IOP-danem trajicerent. Judaei hoc odio impulsi, nomen urbis Sichem, cum nomine Sichar,
ebrius, commutarunt, JOh. 4, 5. Controversia autem erant, quod I. Samaritani solum Pentateuchum, quem ab illo, ex Assyria miSSO Sacerdote Teceperant, venerabantur, ΜDSSiam tamen Prophetam exspoetabant, Joh. 4, 25, S e q q. , Probabilius Gen. 12, 13. 18, 18. 2a, 18. 26, 4, 28, 24. et aliis quibusdam locis nixi; II. quod contendebant, locum adorationis,
456쪽
45υ ρ. 227- locis saeris generatim. nequaquam JeruSalem , Sed montem esse Garizim iJoh. 4, 2 O. Joseph. XIII. 3, 4.
De locis saCri S. S. 327. De t ocis sacri S generatim.
A ovo antiquissimo Deus sine diserimino locorum eo. Iobatur, ubicunque homines interno religionis sensu movebantur, praesertim Vero in locis, in quibus prosperum successum, aut saVΟΓem Dei experti, aut ps viculo orepti fuerant , et alias sub umbra frondosaxum arborum, et in collibus et montibus. - Primum altare, quod occurrit, est Noachi, G e n. 8, 2o.: Abraham, Isaac et Jacob plura in Canaan exstruxe-xunt, praesertim in locis, in quibus eis revelationes divinae obtigerant, Gen. I 2, 7. I 3, 4, 18. 26, 25.53, 2O- 35, l. 3. 7. - ΜοSes et puctor libri Josuas commemorant idola, altaria, et lucos; do templis vexo silent; primum Stelle mi, deo Baal - Berith dedicatum, sed jam turri munitum, legitur; quare Omnium primum putandum non est, J u d. 9, 4. Moses quidem, etsi in Aegypto templo fuerint, in itinere tamen per Arabiam exstrnere non Poluit aliud, nisi quod de loco in locum transferri posset.
457쪽
f. 327. Iocis sacris generatim. 451 Sacrum nempe tabernaculum, hoc ipsum qu0que non fuisse omnium primum, ex Amoso 5, 26. colligitur, uti et Carthaginenses, saltem in expeditionibus bellicis, sacrum tentorium habuisse leguntur. Ast Moses nequidem mandavit, ut demum in Canaan templum odificaretur, sed David hoc sponte sua cepit consi- Ilium , quod dein Salomo exsecutuS est. g. 328. Sacrum tabernaCulum. Locus itaque publicus divini cultus, a Mose usque ad Solomonem , erat Sacrum tabernaculum, quod IA , tentorium, ,habitaculiam,
Sanctuarium, , domus, ni v Up- habitaculum gloriae Iehο vae, fretent Orium Jellovae, et 'Inn , s vel
n Pri tentorium congregationis, et nonnunquam etiam palatium, dicitur. Tripartitum erat: prima pars erat Vestibulum, area
quadrata, 1 oo cubitos longa, et 3ο lata, undique sipariis byssinis, altitudine quinque cubitorum, cincta Sipario, d P p , pendebant ex perticis argenteis, quae columnis, , innitebantur, et hac in plaga australi et aquilonari erant, ubique sto, in plaga occidentali ot orientali ro, dubio procul ex lignis acacia1rum concinnatae; ne Vero ab humoribus terrae sa-cile laederentur, aeneis basibus, insistobant.
In capite autem argentei uncini, adaptati orant, quibus perticae argenteae, Siparia sustinentes , ins gebantur. Ostium erat ex plaga orientali, Io cubitis patens, ubi siparia, a , quatuor columnis innixa,
458쪽
4 32 g. 328- Sacrum tabernatulum.
opere Phrygionico ornata seu aucupicta erant, et qui dem colore hyacinthino, purpureo, coccineo et albo; ut ingressus pateret, attollebantur, EX Od. 27, 9 i9- 38, 9-2O. In medio Iateris occidentalis huius areae erat
sanctuarium, seu tabernaculum, quadratum oblon
gum, undique coopertum , ab occidente in orientem so cubitos longum, ab aquilone in austrum io cubi-sos latum. Parietes compoSiti erant 48 asseribus. , qui ex lignis acaciarum, longitudine to cubitorum, et latitudine cubiti et dimidii, parati, et i minis aureis obducti, basibus argenteis innitebantur, vectibus deauratis jungebantur, et ita dispositi erant, ut in latere occidentali 6, in latere aquilonari et australi utrinque uo asseres, et duo quidem in duobus angulis duplicati essent, latus vero Orientale pateret,
Ex Od. 26, I 5 - So. - ΗOc Oblongum quadratum, asseribus constructum, quatuor operimentis conte-etum erat, quorum primum Seu intimum strictissimo
dicitur lῆς p ; erat byssinum, et cherubinos color
purpureo, hyacinthino, coccineo et albo acupictos exhibebat; in lateribus sero cubito a terra distabat,
EX Od. 26, 1-6. Secundum operimentum, strictissime, dictum, ex pilis caprinis contextum, undique fere usque ad terram pertingebat, EX Od. 26. 7-I3. Tertium operimentum ex rubris pellibus arietum , et quartum ex pellibus caeruleis, VeIjuxta alios phocarum compositum erat, et utrum- quo In P , appellatur. Laius Orientale apertum , SI Pario seu vel O gossipino acupicio claudebatur, quod
459쪽
g. 328. Sacrum tabernaculum. 453 ex perticis argenteis, per quinque columnaS deaurataS Sustentatis, pendebat. - Interius sputium bifariam divisum erat; primum ao cubitos longum, et IO I tum et altum, ab intimo, quod cubus Io cubitorum Crat, Separabatur per siparium acu pictum, quod ex quatuor columnis aureis pendebat, et δευτερον κατα- πετασμα dicebatur, Ex Od. 26, 36-37. Primum conclave est E p, SAEnctum, σκηνη πρωτη- HebVs , 2. ; intimum Vero seu adytum nuncupabatuvαγια ἀγιων, Sanctum Sancto Tum, seu sanctis Simum, σκηνη δευτερα.
In media fore area exteriori erat altare, ,
altus, et 5 longus et latus, ex lignis acaciarum in formam cistae ita constructus, ut inferior pars quatuor tantum columnis ceu pedibus insisteret, et latera aeneo opere reticulato clausa essent, tibi sanguis Victimarum effundebatur. Superior pars, parietibus ligneis aere obductiS conclusa, replebatuP terra, Super qua ignis ardebat. Quatuor anguli eminebant superius instar cornuum; in medio autem altitudinis columnis quatuor annuli aenei, aequali i tervallo inserti erant, per quos perticae, D=' 2, trajiciebantur , ut altare commode portari posset. Ascensus ex parte meridionali erat clivus ex terra aggestus. EX Od. 2Ο, 23. 24, 4. 27, I 8. 38, I 7, LQV. 9,
460쪽
829. Altare et labFum aeneum. ad deportandos cineres; p=, palae ad ci-vcres colligendos; naz l , pelves ad excipiendum et Spargendum sanguinem Viacti maxum; mam , fuscina a ad vertendas
bula seu vaSa ad recipiendas prunas, et alia instr menba aenea, EX Od. 27, 3. 38, 3. - Inter altare et Sanctum, aliquantum versus meridiem, erat labrum, quod una cum basi sua, is, ex speculis aeneis, quae matronae obtulerant, forma rotunda su- Sum erat, unde m in dicitur, E x o d. 3o, i 8. 4o, 8. Ex hoc labro sacerdotes, obituri sunctionos, manus Pedesque lavabant.
Lychnuchus scu candelabrum aureum , n m v,
in primo conclavi sanctuarii, ad latus australe positum , inSistebat basi, , ex qua stipes , 'θῖ, line Tecta in altum surgebat; utrinque aequalibus distantiistros rami, Ota , linea incurva procurrebant in ean- dom cum stipite altitudinem, ut Iudaei dicunt, IS palmarum, cum latitudo esset a 2 palmarum. Stipes et rami globis, floribus, aliisque Ornamentis aureis condecorati erant. Septem extremitates, totidem portabant lampades aureas, quae noctu Omnes, inte diu autem tantum tres ardebant, Exod. SO, 8. Num. 34, 3. Joseph. Arch. III. 8, 3. Sacerdos manis Di Vespere lampades forcipibus aureis, , di-
3Ponebat, et sordes in vasis aureis, ni inΣ , est erebat. Aurum totius IIchnuehi oppendebat iolentum,