장음표시 사용
481쪽
g. 346. Antiquitas Sabbailii. 475
Potinuerit, idem do hoc die sesto exspectandum ost, inprimis cum II. Exod. 2o, 8 - 11. praeceptum his ei minis conceptum sit: momento, ut diem sabbathi sanctifices. Id confirmatur ΙΙΙ. ex oo , quod nullibi dicitur, quae hac die ommittenda, et quae agenda sint, quod arguit, haec ex consuetudinς nota suisse. IV. Sabbathi sanctificatio ante Ialam de eo legem, EX Od. I 6, 22-3o, Commemoratur. V. Hebdomas jam Gen. 29, 27. proprio suo nomine P ldi, et Gen.
7, 4. IO. 8, IO, I 2. ΡPriodus septem dierum occur-Tit, quae aliqua saltem distinctione cujuspiam diei insignis fuerit oportet. Accedit VI., doctrinam de crea
ore et creatione, illo antiquissimo aevo non posse non ex Teuplatione divina descendere, quam non ESSOilJam Cen. I, I. 2, 2.3., nulla est ratio a Tirmandi.
Denique VII. id ipsum Exod. 2o, 8 - 11. innuitur; inde genteS quam plurimae, quae Iegem Mosaicam pDofecto imitatae non sunt, hanc diem aliqua ratione distinxerunt, Io S. contra Apion. II. 39.
Se opus sabbathi Exod. IO , 8 II. SI, 12-II. repetitur ex Gen. I , I 2. S., ut solennis haec quies Osset symbolica confessio, Deum creasse universa, umque solum, Pietate et probitate Colendum ess Q.
Hinc profanationi hujus diei, ut desectioni a Deo rogo, ultimum supplicium decretum erat, En Od. 35,2. Num. II, 32 6. Huic scopo alter sub ordinatus est, nempe ut homines, praesertim mancipia, per quietem Vires recuperarent, et de Deo clementissimo
482쪽
Domino, qui hanc quietem concessit, gauderent. Exod. 23, I 2. Hac quiete liberationem quoque e Aegypto , repraesentari, Devi. 5, I 4 15. nequaquam dicitur, sed id solummodo monetur,. ut Hebraci, qui, in Aegypto oppressi, molestiam perpetui laboris Seu- Serant, eo lubentius mancipiis et jumentis hanc quietem indulgeant. Quodsi Exod. 3I , 13 - 17. et EZech - 2Ο, 2O-2i., sabbathum dicitur signum foederis Deum intor et Ireaelitas, id sibi nihil aliud vult, nisi Deum creatorem ab Hebraeis esse colendum, at quo Deum id ab Hebraeis exigere, et Hebraeos idem pro omisisse. , Iudaei recentiores quaepiam sabhatha poeuliaribus nomini bus distinguebant; ita ultimum sabbathum ante Pascha nuneupabant sabbathum magnum, Ioli. 39, 3I.c o n s. Oraeh. eha j jim p. ' 43o. et Schulchan Arue h. P. 33, 2., quia Israelitae olim in Aegypto hae die magnum miraeulum viderint; nihilominus aliud quoque quo deunque sabbathum, quod majus festum immediate sequitur, magnum compellant. Aliud hujus generis eognomen est σαββατον δευτερο πβωτον Lue.
6, t. , quod Matth. 12, 1. Marc. 2, 23. simpliciter sabbathum dieitur. Quodnam autem sit sabbathum secundo primum, difficulter expeditur; plerique cen. sent, eSse illud, quod proxime sequitur secundum diem paschalis; nam quum Iudaei a Paschale usque ad Pentecosten, dies numerarent, De ut. 36, 9. : Sabba titum primum a secunda die post Pascha, nomen S eis cun do- primum iure optimo meruisse videtur. Illud
Vero μεταξ, σαββατον, Aet. Ap. 33, 42., non est
nisi ipsa hebdomas, quae alias etiam simpliciter nomine sabbathi insignitur, prout alibi monuimus.
483쪽
s48. Dis sabbathi ommittenda. 477348. Die sabballii ommittenda.
Nomen n2s, quies, quidem innuit, hac die
Iabores esse intermittendos, quod ipsum saepius disertis quoque verbis repetitur, EX Od. 2O, O. 3 , I 4 17. 3I, I S. De ut. 5, I 2-I4. Omittendis, jam ante legem latam, accensetur collectio mannae, et postea quoque accensio ignis, Ex Od. 16, 22 3O. 35, 3. Num. 15, 32-56. Verum quaenam, alia negotia intermittenda sint, non exponitur. Ast Ι. accensendus illis Prosecto non est usus armorum in bello, ut Iudaei recentiores Opinati Sunt, I Ma CC. 2, 31. Seqq. - II. Ita quoque interdicta censeri nequit sanatio aegi Oti, aut Sumtio medicamentorum, ut quidam praeceptores Iudaeorum aetate Christi et in Thaltitude, somniarunt; vel etiam ambulatio aut iter ultra a ooo Passus geometricos, Vellicatio aliquarum spicarum ad latrantem Stomachum compescendum, Et omnia Opera necesSitatis, ut pecudibus pabulum praebere , aut eas in soVeam delapsas extrahere, M a it h.
VII. 2. , Operibus 36, quae Sabbatho interdicta esse statuunt , BC censent quoque , mnSSam farinae subigere ; unde Patet, cur deSu vitio Versum fuerit, Pulveres saliva miScuisse, et oculis coeci ille visse, J o h. 9, 1 4. - Ita quoque III. prohibita non erant opera sacra, et quae in Sacro tabernaculo aut templo peragenda erant, ut circumcisio puerorum 8va die, mactatio et coucrematio Victimarum, Lev. 6, 8.
484쪽
473 348. Die sabbathi omittenda.
23. Quia autem accensio ignis interdicta erat: anto vesperam diei Veneris Omnia ad C Oenam necessaria paranda erant; quare die S Veneris nomen η παρασκε λ praeparatio, et in dialecto Aramaea , v e- Spera κατ-, obtinuit. Meridie ipsius sabbathi, uti alias, exile erat prandium, et coena demum post Occasum Parabatur. - Denique IV. lex non praecipit prosabbathum,.quod Judaei post exilium, quibusdam horis ante solis occasum inchoabant; ast quia hoc diei tempore Omnia ad sabbathum praeparanda
erant, quaSi ne CesSarium erat legis consectarium, id unicum Carpendum , hoc a Picentioribus Judaeis nimis accurate definitum sui Sse. Marc. II, 42.
Quao ab Hebraeis die sabbathi agenda essent,
ex consuetudine nota suisse Videntur; hinc non praecipitur, nisi, ut Sacerdotes praeter Victimas quotidianas, alios duos agnos anniculOS Cum ferto, Oleo et libamine offerrent, et pane S Propo Sitionis permutarent, L e V. 24, 8. Num. 28, 9-io. EX SCOPO Sabbathi, et ex Gen. 2, 3. , ubi Deus diei septimae benedixisse, i. e. , eam faustam ct laetam pro nunc i as se resertur, Ρatet, hanc diem hilarite P agendam, et de Deo creatore et rectore universorum, Iaetandum fuisse, quod etiam JeS. 58, i3. innuitur; hinc tristitia die sabbathi symbolum magnae calamitatis e St, HOS. 2, 11. Lam. 2, 6. I Macc. i, 41. Hebraei itaque Sabbathum jucunda quiete, Con- l i iis, canticis, musica et choreis transegerint, Sic us
485쪽
ti et aliae gentes antiquae festa agebant, et de Hebraeis ipsa quoque Biliata testantur, Ex Od. 15, 2D2i. 32, 6-7. 2 S am. 6, 14. PS. 68, 26- 28. 149 ,3. I 5O, 4. Ast peculiare erat Hebraeis, apud pxOphetas convenire, et ab ipsis edoceri, 2 Beg. 4, 23. Parentes religiosi his praesertim diebus, proles suas
religionem Dei creatoris et rectoris universorum, docuerint, et ipsis antiqua admiranda beneficia et castigationes di*inas naxPaverint, ac non longe remoti sacrum tabernaculum Vel templum frequentaverint.
quemadmodum periodus p dierum sabbatho,
ita etiam periodus 7 annorum anno sabbatilico,
giori quoque temporis spatio memoriae imprimeretuF, Deum creatorem esse solum e Olendum. Initium hujus anni erat prima dies mensis septimi seu Tischri Octobris). De vervacto, quod hoc anno erat, alibi dixi-mns , C f. E X O d. 23 , IO - II. Le V. 25, I p. 36, 33-35. Festo tabernaculorum hujus anni, per Octi- duum lex in sacro tabernaculo vel templo praelegenda erat, Deut. 3I, IO-I3. Debita quidem, quia proventus non fuit, exigenda non erant, De ut. T5, 1 a , naequaquam autem , ut Thalmudici censent, abolebantur ; nam Deut. Ι5, 9. Hebraei duntaxat monentur, ne pauperibus mutuum ob propinquitatem anni sabbathici, quo exigere debitum non licebit, de negent. Neque servi hoc, sed sePtimo suae serviti
486쪽
Ita quoque septem annos Sabbathicos Seqυebatur 25, 8-D. legitur, atque Iosephus Fl. Archae Ol. III. II, 3. , Philo L. de caritate p. 4O4. et de Septenario P. Ii 78. II 88. , et Judaei, Babban ita unon minus quam Baraei , asseverant, ut adeo nihil proficiant, qui contendunt, 49num esse finnum, hac unica ratione nixi, quod vervactum ultimi anni sabbathici , nempe 49ni, et sequentis anni JObelaei, nempe 5omi, penuriam annonae aut famem attulisset; uam longius hoc Vervactum diu ante Cognitum, monobat, frumentum reponere; atque fructus arborum sponte nati, permultis alimenta praebebant, inprimis 'INum quipiam, ut ficus et sycomori, fere dimidio anno haberi, ot porro ad aliquos menSes reponi possint. Observata autem non fuisse haec Vervacta, jam monuimuS. - Ηic annus, io die mensis pini seu
Tis chri Octobris), die propitiationis, a sacerdotibus indicebatur clangore cornuum, ni eae c. ,
I. o V. 25, 8-I3. II, 24. Num. 36, 4. Je S. 6I , Ι - 2. Praete P ea, quae anno sabbathico obtinebant. etiam I. omnia mancipia originis Hebraeae, libertatem nanciscebantur, Le V. 25, 39-46. Cons. Jer. 34, 7. Seqq.; II. Omnes agri, et domus pagorum et urbium Levitarum et sacerdotum, prioribus anniS Venditae . vpnditoribus reddebantur, exceptis illis , quae annus Jobolaeus, fra) , nempό 5omus, prout Levit.
487쪽
Deo Sa Tatae, nec ante annum Jobe laetati Pedemtae fuerant L DVit. 25, io. I3-17. 24-28. 27, Ι6 2 i.
III. Ouum debitores plerumque agrum creditori in hypothecam et usum tradet ent, ut ita ager CPeditor I vendere tui , adeo quo anno JObulaeo debitori Tedde retur: debita quoque haec remissa erant, uti etiarudebita eorum, qui, quum non e Ssent Sol Vendo, in servitutem venditi suerant, et nunc libertatem nati ciscebantur. Hinc recentiori aevo generatim Vale-hat, anno JObelaeo 1ieri novas tabulas, Jose PliA D c li. III. 12, 5.
g. 352. Ne Omeniae , et festum novi anni.
Ut superstitio gentium, quae lunae sacrificabant, excluderetur, praeciΡitur Num. Io, IO. 28, 11 14., ut in neomeniiS, dis in , praeter sacri-
ficia quotidiana, offerantur Deo duo juVenci, aries, septem Oves anniculae cum ferto et libamine, in holocaustum, et hircus Pro Peccato, atque Sacevdotes hos dios argenteis tubi S sct Cris, , an nuncient, Num, io, io. P S. 81, 4., et ita chronologiae quoquo mensium pro Visum erat. Roges demum his diebus sacrificabant, I Sam. 2o, 5. 24-27., et Plentiores
Hobi aei prophetas si equentubant, 2 n e g. 4, 23. Labo Pes in neomeniis Hon erant interdicti, sola neomenia mensiS Septimi, Seu Thisclivi Octobris), iiii, tium anni oeconomici et civilis, dies erat feria, et clangore coΓnuum annunciabatur; hinc οῦ ε die k
clangoris, ri: In triar , memoriale clango-xis, dicebatur L e V, 22, 24. 25, 1O- Num. 29, I 11 li
488쪽
48ώ g. Neomeniae, ut sustum novi anni.
c. Practer sacriscia aliis neomeniis communia, Juvencus, orios, Septem OVCS anniculae, cum farina oleo persus a et libamine vini, in holocaustum, et bir- iis pro peccato Oiser Ebantur, Num. 29, 2-9.
Neomenias Non astronomice definitas, prout Iudaei Babba. nitae contendunt, Sed eas, quibus nova luna conspicitur, prout Earaei asSerunt, intelligendas esse, eX eo patet, quod Moses omnem citro nologiam, non ex astrono miri, sed ex eo, quod in terra conspicitur, Ordinavit. Accedit, quod et ipsi Mischnici de testibus novae apparitionis lunae loquuntur, et nec Iosephus, neque Philo do duplici praefinitione neomeniarum , altera astronomica et altera secundum pliasim lunae, quidpiam novit. Asiauctorem librorum Regum in Babylonia, astronomico calculo usum fuisse , negari ViX Potest; nam et Beg. 25,
27. diem urnaum decimi mensis dicit, quem Ieremias in Palaetitina, c. 52, 3 i. dicit diem 25tum. Ceterum nostri Iudaei neomenias ob 1 Sana. 2 o. 27. duobus diebus agunt.
35s. De sesti, majoribus generati m.
Ad recolenda majora beneficia divina, instituta
-runt sest a P. Seliatis. PCntCCOStiS et tabernaculorum. Pascha ot sesium tabernaculorum cum OctaVa celebrahantur, ita quidem, ut Sola Prima et ultima dies cssct is oria, qua tamen negotia, ad Cibo S parandos necessa- la ia. perinissa erant, E X O d. I 2, 16. Le V. 23, p. II, 55. Pentecostis se Stum Octa V a carebat, Le V. 23, 15 l-22. Hi S tribus festis omnes adulti Hebraei cum mu- ira evibus, quae ex secundiS decimis, secundis primo- lgenitis pecudum, et secundis p vimitiis depromenda l. iant, ad tabe aeulum vel templum con Fenicbant,
489쪽
g. 553. De sestis majoribus generatim. 48s
sacrificia offerebant, convivia relebrabant, atque Rasub canticis, musica et choreis de Deo Domi uo suo clementissimo laetabantur; choreas ipsum testorum Do mon innuit. E x O d. 23 , 17. L C V. 23, 38. Num. 29, 39. DCut. I 2, 18. 1 , 26, 16, II - p. 26, O.
Paschatis sestum ad recolendam memoriam Iibe rationis ex Aegypto, et Salutis Primogenitorum, institutum fuit. E x O d. a 2. Celebrabatur per septoni dies, a I 3 usque ad ui mensis AI,ib scia Nisan, Appilis)
α μ ων , festum a Zymo Vum, dicebKtur, Exod. 12, 18. I 3, 6. 7. 23, II. LQV, 23, 6. Num. 28, 17. - Si Deut. 16, S. Sex tantum dieS AZymorum memorantur: prima dieS, ut 1 Stum Singulare, non computatur. Vespera diei 14tae, sermonium sublatum fuit, ut per totam hebdomadem Ne quidquam do oo conspiceretur, in quo hodierni Iudaei admodum Poligiosi sunt, i Cor. 5, 7. Itaque dies prima agymorum, non modo asta, Sed etiam l4ta Abib Levit. is, 6.1 octo dicitur, quia nempe jam 14ta ante vesperam omno formentum se movebatur; hinc Iosephus sostopaschatis Arch. II. I 5, I. octo, et III. io, 5, IX. 13, 3. sed tDm die S tribuit, reapse tamen septem erant. - Decima autem jam die Abib, paterfamilias ariet cm Vel hircum anniculum separabat, Exod. I 2, 1-6., quem i 4ia hujus mensis inter duas respexus
490쪽
ante altare mactabat, D e ut. 16, 2. s. 0., et saceΓdOS Sanguinem ad Pedem altaris sparge-
hai ; prima autem vice in Aegypto sanguis per ipsos patresfamilias limini januae illitus fuit, Ex Od. I 2, 7. Hic aries Vel hircus, qui proprie in s , Nn D ,
πασνα, proiectio, dicitur, integer, baculis duobus, altero per longum, et altero ad anteriOYes pedes transversim Per Ssus , et sic quasi crucifixus , in profundo illo, superius g. 14o. II. descripto clibano assabatur, Pesachim c. 3. JOh. I9, 36. cf. g. I 42. Huic assae addebantur herbae amarae seu lactucaeogre Stes, d= s , atque carnes ex sacrifieiis aliis,
quae Deut. 16, 2-6. quoque nomine Ins Veniunt. Ad has epulas non paucio: e S IO, nec plures Io personis admittebantur, quae pxima xice in Ae Dpto suc-
cinctae et calceatae, i. e. , ad iter paratae celeriter manducabant, posthac haec adjuncta quidem omi sa sunt; quod autem Hebraei jussi erant, ne os frangerent, etsi ad Properationem perlinebat, perpetuo observatum suit, cons. Joh. 19, 36. Ritus hujus coenae Mdem sero fuisse Videntur, qui nunc in coenae Ommemorati a paseliatis , Observantur, et in libro, an cons. i Cor. II, 26.) referuntur; nam attin-
guntur in ultima coena Jesu, ubi Occurrit illa praescripta benedictio panis et vini Matth. 26, 26., et Pa- ersamilias alterum panem, quem coram Se habet, frangit et dixi dii fici cumbentibus, ut quilibet de eo Partem accipiat, quam pro lubitu, etiam jusculo intinctum , manducat, cons. Matth. a6, 23. I CY-lius calix, quem pater familias bibit, proprie dieitur