장음표시 사용
21쪽
dea, mihi L. Paris. 2877, ehartacetis, Saeculo I Ieaaratus, Olina Boulellerianua, continens inter alia Theogoniam cum Glossis inter linearibus et Scholiis quibusdam marginalibus non magni momen io Sculum quoque Ber ulla. Conspirat in multis cum Paris. A. Eorum Gineum colla i ac et ad Loesnerianam Editionem, Parisini quidem L. a Boissonadis, ceterorum aulem omnium a Georgiari. Adhibita quoque a me collatio Codicum in Anglia servatorum, tum eorum, quibus Robinsonus usus est, Bodleiani et
Regiae Societatis Londinensis, mihi B l. et Reg. Soc. vel R. Sin tum, cuius per Gai orsim prima ad nos notitia pervenia, Cantabrigiensis Collegii Emmanuelis mihi Einna.),
cuius tamen ab eo lectiones a versu demum 537 commemorantur. Uid. me zeli. L. II. c. 2. p. 159 c. 8. s. 10. Neque a me neglecta est collatio Codicis, Belidigerant dicti a quondam possessore eius Thoma Rehingero, quam debemus viro doctissimo G. Marehac stelio, a sectam abuse praefationi ad Hesiodi, Eumeli, Cinaellionis, Asti et Carminis Naupactii fragmenta, quorum ab eo curata Editio prodiit Lipsiae a. 1840. 8 3. Scriptus ille Codeae in Italiae Patavino, vel Veneto tractu, Saeculo XV eamnis. Vid. d. praef. p. XI. Seq. δε horum Codicum e iam minutiis notandis diligentior fui, cum mihi videretur inde quoque posse a alui de illorum pretio ac dignitate, deque librariorum vel Ide ac peritis , vel negligentia aut stupore.
Editiones usurpavi veteres ac recentiores Omnes, quarum
22쪽
praeter Iuntinam anni 1515, quam neque mihi videre contigit, unde acquiescere debui in citatis eius Variis Lectionibus in Gesneriana Ed. , ubi depromptae exstant ex Ah. Pe r. Schmidii ad novam carminum Heriodi editionem, quam is mediaabatur, reparatu. Vid. Loesner. in Praef. Sed adfuit mihi, quam Irielmellius non vidit, Frobentaria. Scilicet Ioannes Frobentus, qui iam a. 1518, Hesiodi isera et Dies cum Nic. Vallae translatione Dersibus heroicis edidera , idem Hesiodi isera omnia edidit Basileae a. 152 I, 8 η , cuius cum exemplum haberem, eius quoque Varias Lectiones mihi notandas duoei, unde constitit mihi, Frobenianam non nisi in paucis disserre ab Aldina, ut vix videatur Frobentus aliquem Codicem adhibuisse. m autem Varias Codicum et Editionum Lectiones, ita , quam potui, diligentissime etiam illas notavi, quas in citatis apud Veteres Scriptores Theogoniae locis eas antes reiseri. His igitur Cod um atque Editionum subsidiis, nonnunquam etiam, tame si rarius, eertioribus mihi τisis Boci
rum Virorum coniecturis ad constituendum contextum uSus
In illo non nisi paucos a me appositos uncinos anarer Enemo mirabitur, qui supra a me scripta legerit. Neque εane videbam qui, post Grumium praesertim, pluε quam
nongentos versus e Theogonia reaecantem, constituendus iam esset tintanis modus. Tum eo minua necessario1 uncinos
Putavi, quod locorum, quos suspectos aliqua de causa Viri Docti habuerant, satis plane esset a me factum indicium in
23쪽
Vta equidem sperare audeo, fore, ut quae in illo Commenlario contra inveteratam iam magis magisque opinionem de factis in Hesiodeo carmine interpolationibus, deque variis eius recensionibus disputavi, multos ab Opinione illa deducant, sed tamen futurum spero, ut me dissentientem ab se Viri Docti ferant, utque adeo quibusdam meum illud vetera Velerumque auctoritatem tuendi institulum
aliquam habere videatur α novitate gratiam, cum certe no-
Dum id υideri debeat, pridem in alia omnia digressis eruditorum hominum plerisque. Hac prosigata mihi in Theogoniam opera, porro Sine dilatione me conferam ad ea, quae parata habeo in reli qua Hesiodi carmina et fragmenta, item iam accommodanda editioni: mihiqtie inprimis est in votis, ut possim duntaxat yesiodes Carminis de re rustica, quo mihi Primum et maxime commendatus poeta fuit, editionem absolvere. Puod, vel alia deinceps, conantem si mors occvaverit, mea mihi blanditur, fore, ut propterea non prorsus perituri sint labores mei, sed amica manus idem iis praes itura sit officium, quod ipse praestiti Boschianis ac Sanienianis. Scr. Amstelodami, ipsis Kalendis Decembribus anna Cloio CXLIII. Diuilirso by Corale
24쪽
VARIAE LECTIONES.vs. I. καί τἐπὶ κρ. Par. C. et sie exemplaria Libantior. XIX. T. III. p. 3521 seqq. , sed deberi id librariis, non au in Clori, docent sequentia ibid. 14, 15. ἀπαλοῖσι Flor. C. s. 4. ὀρχούντm Flor. F. et sic habet Schol. Victor. ad Il. Z. apud Heynium T. VII. p. 804. Vulgatum tuentur I.ibanius loco prius citato et Lucianus de Saliatione g. 24 T. II. p. 82.
tingit, Stephani margo; τερμησάla Flor. E. F. Vat. Par. A. D. G. 1l. Rclid. Ald. Iuni. l. 2. Frob. Dasii. , ubi interpres etiam, ut Mombrilius, Termessi. Docent Scholia Venela περιιουσοῖο scriptum fuisse in Zenodoleis exemplis; Cratetis autem in Boeoticis testimonio constare, su-vium ab Heliconis ac lis vocari consuΟ-visse Πάρμησον. Recepit Goeti lingius T μεσσο . quod hoc nomino nuvius memoratur apud Pausaniam IX. 29. Me ero, ut cum aliis II non T voeabuli initio scriberem, maximo movit cum ille Crateiis aetate noliconis accolarum usus, tum auctoritas Nicandri Ther. 12. Strabonis IX. p. 407. 409, at in primis etiam Latinorum poetarum. Contulit iam Muet rellius, cuius cst copiosissima de hac re disputatio do Empnd. Theogonia p. 33, Virgilianum illud Ecl. VI. 64. Permessi ad sitiminia, ubi vid. Servius, ac Statianum Theb. VII. 283 tuque, O Permesse, canoris et bellae Hormis vadis, in quibus Statio obversalus videtur hic Hesiodi locus. Vult Metilingius τερμησσὸν dictum esse suvium, quod esset Η - liconis τερνι-. Sed potest similis olymologia a περω. πέρημ. unde πέρας etiam formae Περμησσὸe assingi. Secundum Schol. Von. ad h. i. et Schol. margin . Par. G. Te 'ερος, οὐ ποταμ e. Fuit utique mons B otiae.
25쪽
VARIAE LECTIONES.Υευμησσὸς et dictus, de quo mullis egit Valchen. ad Euripidis Phoen. 110 . Is quorundam Pronunciatione pro Τελμησὸe etiam dictus suisso τιρμη e potest, nec veri specio carebit opinio, hominos non Boeotos et procul a Boeotia degentes, quod moniis nomen erat, in fluvium transtulisse: Aod ab areolis fluvii profecto non iam Deilo Περμησὸe in τελμησὸe, vel eontra pronunciatione mutari potuit, quam Περμησὸς in Παρμησις. Itaque lectio Cod. Flor. B. h. l. ei quorundam Nicandri
Codd. l. c. Παρυ, erco vel Παρνησσ socorrupta ex Παρμησσso videri potest: quam formam adeo Nicandro tribuit Sγl-hurg. ad Pausaniam l. e. quemadmodum etiam o vetustissimorum librorum fide Parmessiaci 9timitia fontes apud Martianum Capellam L. IIII. p. 2II. Grol. reponendum ait Mucietellius i. e. quamvis h. l. Περμησσala luens. Fuit Περ- σο e haud dubie seriptura antiquior: sed pronunciatum Περμησσόe suisse La liuorum usus docri, ac videtur pridemoliam in his voeabulis postrema acutis ut Ταφοσσὸς . 'Aλικαρυασσὸe. Λυκα- in seri hendo duplici litora nota ius suisse sibilus. Cum autem antiquiorem in uomoro et Hesiodo seripiuram ibique restituero nemo facile possit, non est eius, qui constare sibi velit, in uno id alterove loco sacere. vs. 6. y VIππου κρήν, et sic disiunctim Flor. A. Taur. ven. Par. C. . F. G. II. I. Bolid. Ald. Frtih. Iuni 1. 2. Trine. Steph. margo, savel avo
huie scripturao tum Callimachi illud
Il. in Lau. Pall. II 'Iππω ἐπι κράνα 'Eλικωva. lum ipsa de sontis origino historia, luculento ab Arato tu primi, proclila v. 2l 5 seqq. ubi bis, v. 2li; ei 220, item di iunctim seriplum P .slal. ἡ ' λι aios scribore malui cum Par. B. Ald. Frob. quam cum celerisss. et Edd. 'Ολε σιού. lum, quod Epiet post l, produeendum libentius ad . spiratum ponunt, lum ob Sialii locum supra etialum, in quo nolui equidem Bormie, quod hahel etiam Lactantius, eum IIemsterhusio mutare in mimie, eum 'Ορμειξέ verius esse nomen γ-
luerit magno impetu 33 ruentis su-vii , quod solemni illa litorarum ρ et λpermulatione factum sit 'Ολμειὸe. vel promiscuo iam olim dieius esse suvius ' ρμιιoe vel 'Ολμιὸe de monio ruens et voluius. Ε locis Voterum, qui prae aer Sicilium huius fluvii mentionem se. erunt, vix est, ut solvatur de spiritu in nomine quaestio. Namque apud Sira-
Strabon. p. 1265. Lucianun adv. ind. c. I
ibique Sehol. Nonnum VII. 25s, iam
omnes a Nuctrollio p. . 45 docto hane quaestionem tractante citatos, vel variani libri , vel incertum videri potest, qua auctoritato librarii hunc vel illum spiritum praetulerint. Nonnus quidem ipse penu recentior est, quam ut hae in ro aueloritalem habeat. Valet idem in Arcadio p. 44 ih. ei nos3ehio, apud quem adeo seriptum legitur 'ολι ιιὸe eonira Arcadii praecoplum postremum aeui iubeniis. Recentior etiam Λueior Libelli περι πνευμάτων post Ammonitim Valevenarii p. 232 lenem usurpandam in h. v. praecipiens. Noque mullum movoro nos debel, qui
26쪽
VARIAE LECTIONES.upud Schol. Ven. et Schol. Par. F. ad h. l. dicitur 'Ολμειὸe ποταμος ἰν 'E-λικωνι τῆς Βοιωτίας απὸ 'ολμί- Σισυφ- παιδα. eum illo Sisyphi filius Oλ dictus in Schol. Ven. ad Il. B. 511. et Codd. Pausaniae II. ε, in eiusdem Codd. IX. 24. 34. 30 modo 'ολμος, modo 'Aλμος vel dicatur, unde Us ore vel Λλμωνες Populus. Cons. Sehol. Paris. ad Apollon. Ith. III 1094ae pulo equidem cum H uellem in Orchomeno, p. 134 in nota, ipsum fluvii nomen induxisse nonnullos, ut Sisyphi filium huc traherent et accolam Heliconis fingerent, aliis rectius ei sedem tribuentibus ad orientem lacus GDI-dis: vid. Pausanias IX. 24.
-χρο correptam , quae apud Homerum Il. T. 34, Od. P. II, I. 528 producta ob. Bervatur, ut est longa semper prior in γαῖα. Itaque γε-χον rescripsit Her- mannus in Praes. ad ΗΥmn. HOm. p. xiv. seq. adstipulante Meckhio not. erit. ad Pindar. p. 224. Ποσειδάωται δεχον Metilingius, invitis omnibus libris et Etγmol. M. P. T2I. II. Πσσειδάμα habent Ald. Frob. Bas. Ε- quidem . si quis a vuIgari eonsuetudine eotis. a Muetaellio p. 22 et citatus Eustalli. ad Od. p. 1592. 233 ot tantum non omnium Codicum ieetione diseo dendum hic putat, ei reeipiendam censeo coniecturam Hermanni, plano firmatam a Flor. B. et cuius haud dubio non nisi corruptela est, quod e B loiano Cod. Robinsonus enotavit. γενε-
27쪽
Τονδε δέ με πρωτιστα θεαὶ προρ μυθον ξειπον
χον. Sed mihi quid in non recedendum C. Par. I. in is vorsu 'Hω τ' Λld. Iuni. vlixi a vulgata, cum ex hoc ipso, quod l. 2. Frob. Bas. primus Trine. recto γατα in γε contractum et inde orta ilia r. Vid. Schol. Ven. ad Il. B. sint γε, μόροe, γε-πειος et Fimili , 2G2. I. 40. Pro λαμπρίου τε Goclii Oolligi mihi posse videatur, diphthongi seripsit λαμπρο τε rum Ilermanno, Fed αῖ in γαῖα et dorivalis hanc misso na' lite in Goelii. eons. priore illa opinione iuram, ut satile so pronuntiando cor- sita reiecta iam hic, quam infra V. II i. ripi palo lur, multorumque usu γαι-- I 2ὶ servandum λαμπράν latuit, quod exue abiret. Ae Potuit, tum Codd. mei quidem omnes) ulro quo limporc primum scripta haec sue - quo loco exhibent, tum cilanios v. XIl.
runt, diphthongus hic in scriptura ser- sar 2ὶ firmant Schol. ad Eurip. Phoen. ari, quamvis non amplius longae vim 1 II. ad Apoll. Rh. IV. 54 et sic est 3llabae in pronuntiatione retineret, ut λαμπρά τε Σελήνη in Ilom. Epigr. I. rei inuit in Homeri locis ellatis. Certe ex α,. 19. ι, bost a Par. M. Λητω τε lomeri usu non continuo reformanda 'taseris σε ἡδὲ Κν. legitur apud Ari- est in nexi eis lectio. o. 18, 1s, si idem T. II. p. 569. Εd. Iebb. Est inverso ordine, ut a Volso exhibiti ἡδὲ Κν. etiam in Flor. B. 'Iάπετόν τ' ἡδὲ sunt, leguntur in Flor. A. D. E. F. κν. eorrigebat Iloyn. in ΕΡ. ad Wols. Taur. Ven. Vat. Melli. Par. c. D. L. Placuit idem Bonileio. Mihi post com-F. G. n. I. Relid. Ium. l. 2. Trine. Col- ma minus habere videtur offensionis
ligit hinc Hermannus in tens. Goell- hiatus. lingianae, versum 18. serius additum us. 20. THαν δὲ, 'nae. Vat. Par. E. suisse, cui sedem ipse iustam fuisse con- vs. 24. TAG δὲ Flor. F. Par. A. n. set post v. 20. Sed, ut recto animad- Ald. Bas. sed interpres hoc auteνει. πρῶτα criit Muciaeli. p. 69, series ab univer- Par. D. G. νειπω praeserendum duxi eum horum Deorum memoria concinnius post IIeynio in Ep. ad Vols. et seculo hunc Ia polum et Saturnum ad omnium rerum Diudorso, exhibentibus illud Flor. c. D. primordia duritur. At si v. 1 R. a Flor. L. F. Neap. Par. C. G. H. I. Iuni. l. 2.
28쪽
30 και μοι σκηπτρον ἔδον, δαφνης πιθηλεος ουν, δρε νασθαι θηητον, Dεπνευσαν δε μοι αυδεν
ii in in quibusdam libris γηρύσασθαι. Onvenit luo Paullinus Cod. Morellii in Volsi Analectis II. p. 26 et est glossa hace τού μυθήσασθαι in Par. C. Vulgaio praestabilius id visum Graevii, in Leeli Dibus uesi eis, o usuronli ρ Εργ. 25I-qq. ei esse Epicis frequentalum γηρύεσθαι docet Muota si . p. 56 1. citans u. llom. in Mere. 425 seq. Apollon. Bh. II. 88 seq. oraculum apud Pori 1r do Vii a Plotini p. 15. D. neuehium v. γηρύεον ara
et 3πα γηρύοντες, tametsi parem osso putat vulgarao conditionem. Nobis ipsa simplicitato sua magis arridot vulgala, quam int ii morietis usus passim si mai.
maluit in coniuxtum recipere, quum latebat anica lana sie correctum Uluisse Iorii num in Diblioth. Britanu. T. VII. p. s. Recepit idoni Diud.
Nobis sana visa Psi Codicum lanitituit uti omnium lucito δρεψασθαι, firmata ei iam ab Aristide T. II. p. aro. Mus infra Commentarius. θειητον Flor. F. Neap. Par. Λ. H. D l. Ald. s. Frob. Iuril. l. 2. θνητὸν Flor. D. Par. F Interpres in Basil. reddens uecerpendum moris i in suo exemplo idetur habuisse ινητίp. vs. 52 Eata, γνα κλειοιμι lectionum ecteris praeserendam duximus. τυα κλεί- ωμι τα τεσσήμενα πρό π έοντα. uinosi ea citat Aristides i. c. Apud Lucianum, in Disp. cum Hesiodo pr. alloquentem poetam. OSi μως κλειοις. Εxsicit ilona κλειοιμι in Codd. Flor. E. F. ap. Par. Λ. n. v. l. sol iam in C.
29쪽
ex corr.) D l. Vat. Goelii. et sic Ald. Frob. Das. Iuni. l. 2. Mam vi Par. F. τυα, quod apud Aristidem logitur, C d. fere omnes exhibent, ut Ald. Prob. Bas. Iurat. 1. 2. Steph. margo. Quod autem post Trinovellum plerasquo Εdd. Occupavit, probatum item Gnreto, Mirra κλυριμι legitur in Ven. Flor. A. Par. C. g. ρα κλυριμιι in Flor. B. Correxit Me κλε Ἀμι Slepi, nus, adopiarunt l, deineops nobilis. Mols. Gaiss. Misson. Dind. Coelii. Quod in omnibus Edd. est 3as v, exstat item in Florentinis meis omnibus, Vat. Par. A. D. E. G. II. I. sod est 3atas in Parisinis reliquis, Neap. Bodl. R. S. et hoc postulat s quens ουα; eumque a satas dixerit Hesiodus Εργ. 224 , potest etiam h. l. dixisse θεῖαν. Apud Aristidem et Lucianumll. cc. eius, ni fallor, explicatio est θεσπεσίεω : nam paullo servidius uuet Eell. p. II 8 ita reperisse eos in suo Hesiodi exemplo statuit, itaque veram
B l. αἰοντων Flor. D. vs. 54. abest τa a Flor. C. F. Par. F. - το, quod ab Volso common datum in conlexium recepit Dindorsus. Codicum unus exhibet Flor. B. sed correctum manu antiqua ex z-ρον. Is mannus in cens. Coeill. Dindorsi laetum probans, in rebus eonstante usu firma
iis nihil esse debere momenti ait in Codicibus praesertim uesiodi. Mihi
contra non recedendum videtur a le-etione , quam a vulgari consuetudine diversam tot numero Codicos tuentur. ἴστατου quidem librariorum, opinor, nemo saei te in zσTapes mutasse . αιὸν abest a Taur. vs 56. τηυη vitium est Frobenianae. vs. EI. υμνευες a Frob. μεγα vooν Flor. C. αἰὸν 'Oλυμπου Trine. ineor. um, an cx Codice .us. 58. εἰρεύσαι ex εἰρούσαι Par. I.
30쪽
vs. 4 l. ἐρ γδουπου Flor II. eas, sor- distinctionem, quae vulgo in Edd. inam Boeoticam cum Sehol. Cantabr. oblinet, post ἀρχες sustuli. Γα α τε pleriquo exhibeni C. u. θε Flor. Λ. και Ουρ. Flor. F. Val. Par. E. ii. C. Vat. Coelii. Ven. Paull. Trine. Iuni. l. 2. Imare sinterpretis in Bas incus Vat. genuerunt) quod post Minierion iiiii Edius. 42. κ δυαμευη Flor. B. Par. B. tores recipiendum duxerunt, unus habet F. νιφρευτα D l. Par. Ε. - κτε Flor. Λ. B. F. Par. D. vs. 43. Δωματα τ'αθανατων. Sic F. G. I. reliqui gminas, firmantqlio Flor. A. Ven. Par. B. C. et ita eor- hoe Sehol. Viet. et L. ad Il. Λ. sos rexerat Uinterlonus, quom secuti sunt p. 45 M. MLLor. , ubi citantur pos-Gaiss. Diud. Coeill. probanio correcti- teriora huius versus cum initio εο-onem illam ei iam Ilermauno in Ep. que Diis. ad Ilgen. p. x v. δαματ αθαναταν vs. 46. δατ ρες Par. C. E. nolid. Flor. D. F. Pauli. noli I. Ald. Iuni. 1. Ald. Frob. Das. Iuni. l. 2. ἐα,υ2. Frob. Bas. Trine. δαμ ατα αθαυατων Par. F. euieri sS. et Eud. Correetiovom sibi us. 47. πατερα Par. A. Ald. non probari indicans Muctroll. p. 20, vs. 48. ε'ύμνεσσι θεαι cur probari nequeat, longa ait oxpli- ληγουσαι τ αοιδη e. Pro tersione haecaliono indigero. Num offendii eum, faciunt ium Seholia, tum savid. soroquod sie diversa memorantur κάρη υιφ. Omnes. Versus est Epondiacus, A. et δώματα αθαυατοψω Sed simi- in dis,llabum contracto, quod quin te est Il. E. 598 προιο δῶμια Διoe καὶ fieri potuerit, dubitare nos non sinit μακρὸs μολυ agrov. ιεισαι. Par. B. D. recentior huius vocabuli forma M. F. G. quae iam exstat Hom. Il. in Cer. 49 vs. 4 1. θ. γε voe α.δo 9 cum lunt. in Ap. 20. Itaque retio hae ratiotio 1. 2. Goetit. praeserendum duximus vulgatum luili sunt Helias. Erebs. Wolf. secundum Par. n. F. vulgato αιδοχυ. Boisson. ad h. l. Arnald. obis. Crit. vs. 35. eum Wolso secundum Seholia p. o. niihi Len. ad II. nom. in Bacch. 5.