Hesiodi Theogonia librorum mss. et veterum lectionibus commentarioque instr uxit David Iacobus Van Lennep

31쪽

VARIAE LECTIONES.

Iunt. l. 2. Frob. Dall. Slepliani margo. Citat cliam sic Turneb. Adv. VI. I. sed ait tu nota Stephanus esse ανα λσυθσου hoc ἀρχιμαι υμνευσε και λεγουσιν αοιδης, nisi subaudiamus Participium hoc modo: αρχ. ύμν. καὶ ληγουσιν αοιδῆς υμνεύσαι. At esse unico verum λέγo-ι subaudito hoc participio putat Hermann. in Cons. Goetii. ct iam antea idem placuerat Ernestio ad Callim. T. I. p. 260. Proba luinquo sibi sic Gaissordius λέγου in contextum rccepit. GuSetus item, sed de coniectura, pracserens ληγ- , intellectum volebat mcentra, quam lityraestaruissimus. Nilii vix surcnda huiusmodi ellipsis videtur. Lenncp. ad Coluth. p. 2 vulgatam haud minus sensu, quod miror, quam metro laborare arbitratus, hinc lentavit λέγουσί τ'ἀσιδῆ, ut intelligatur ZNνὸς, parum item, me iudico, probabiliter. Dindors. coniecit χει-M θ ύμνεύσιν, ιδὲ λέγουσαι ἀοιδῆς probabili sensu, sod invitis Codd.llecto ia in Wolf. contulit Theomidea Dr. n ma, A ropcoa, Διὸς τεκος, σύ-

seulit Sehol. Cant. p. 2l9. Scilicet suisse aliqui videntur, qui poetae suas tribucn-les argutias ludere cum voluisse crudi in derunt in Μνημοσυνη λησμοσαν. vs. 56. Morro Flor. Il. Mul. --τα Dind.

32쪽

VARIAE LEGIONES.

s. II. ἀπαοπιάτων Rehd. aIς ἀνα- vs. 65. D θαλίαις Flor. B. Wolfius βαίνων Trinc. distinctione post uxo-ιν posita post θα-va. 58. δέ x νην Iνιαννὸς Vat. Par. λίης sustulit. διὰ στόμωτ' o ais Taur. E. H. Iunt. l. 2. Frob. ἔτραπεν Flor. quem seculus est Goelii. Sed nihil est, II. ἔτρεπ Ven. ἐύραι Par. C. cur vel numerus singularis, vel hiatusus. 59. ἔτελε θην Flor. C. Par. A. D. ussensionem hic laciat. Conser etiatum F. G. Rehd. Ald. Bas. a aluetacilio p. 212. Apollon. I h. III. vs. 60. ἡ ν ἔτεκ. Par. C. . κε lunt. 410. 496. ιεῖσαι Par. D. F. G. u. I. Rehd. l. 2. Frob. Misae primus recto Gatis. Vs. GG. cum seq. abest a Flor. C. Λntiquiores Edd. et SS. omnes κουρας. D. Pauli. Vat. G til. Par. C. νομοῖς vs. Gl. μελλεται ἐν Flor. F. Neap. Ven. Trinc. ἡδεα καλα Vat. sed supra Par. A. II. Ald. Das. Frob. Iunt. I. 2. Wripium κεδνα. μελλετ' ἐν Par. B. μέλβεται ἐν Par. F. vs. 67. κλεί-σαι o Flor. E. Taur. μενοι r' ἐν Par. C. Trine. μεμηλεται ἐν Par. D. G. ut epico sermoni convenien- Pauli. lius cum Ilermanno in Cens. Goetit. vs. 62. τυτθον ἐπ' Par. l. Schol. Bas. recipiendum duxi pro κλείουσ . ut ha- P. 2l9. sed ibid. seq. pag. τυτθον απ'. bent cum plerisque SS. omnes Edd. va. 65. recipiendum Mα σφι λιπα- κλαίουσαι Belid. tilam etiam hic Par. νώ τε duximus e Par. B. D l. proba- F. G. II. lumeliam Muetrellio p. 22I. Pronuncia- vs. 68. ὀπη vitioso Iunt. l. 2.batur σψιλλιπαροί, quod recentiores us. 69. ἀμβροσια Flor. D. περὶ δ' cum lateret, hi de metro sollicili σφιν σιαχε Trine. περι δι' Me Iunt. 1. πε- scripserunt. νιδίαχε Iunt. 2. Guvcto scribendum vi

33쪽

debatur περὶ δὸ σψεας ιρεχε γρεια με - Ἀνα. Sed sie versus fit iusto longior. Fortasse d telum voluit μέλαινα. At vero inieelo σφέαe nihil indigemus. nisi versum ita reformalum malis oh

equidem serendum puto. vs. Tu. ὐποδούποe Flor. C. E. Par. I. υπὸ δ. nehu vs. I . νισαμένωs Flor. Λ. C. Ven. vυσσομεν- Trinc. νεισομέν- , quod primus Stephanus invexit, adoptarunt Helias. Graev. ei iam Caiss. et Dind. , in nullo Gilire inveni, nee tacito probabitur conserentibus, quos citat Iluet-reli. p. II. Ei3m. M. p. 606. 15. Mq. Gud. p. 410. I. R. νισσομενῶν malebat Wolfius . . e ἐου Par. D. G. Belid. obpπιον Taur. Par. E. n. lunt. 1. ἐμβασιλις Neap. Par. Λ.

eum. Equidem pono in id inclino, ut proseclum a poeta putem εἶ δὲ ὲκαστα 'A3-άrie λέταξε νήμους και επεφραδ. τιμας ob versum supra sis et Epγ. 2 4. eonstruetione simili uomericae Il. Λ. 11. Od. T. 592 seq.vs. τε. και πέψραδε Theophilus i. e. quem Musti rellius p. IRI legitimos et

genuinos servasse numeros statuit, cum

altera sorma aπεφραδε commodam interito podo sedem habens sui infra 362. Od. T. 250. Apollon. Ith. IV. 1459 vix serenda sit in quarto. Sod codd.

34쪽

I. η -ι πιν. lO. Diacon. p 552, 12. δε Par. A. C. ut Das. Celeri ἡ δ , ut vulgo Edd. Quod apud Stobaeum Serui. XLVI. p. 526 legitur Καλλιιν ,3 recentiori correctione τεἴδει, probabiliter Muetetellius p. 38 ι corruptelam

csso censet vulgatae. Commcndalum ab IIcrmanno in praes. ad IlImn. P. XVII 6 in conscxlum recepit Dindors. qui lamen postea praeserendum ἡ δὴ cen

vs. 80. η γὰρ καὶ . ut habent Dio Chrysost. Or. II. do It gno T. I. p. 80. et Themistius Or. IX p. 122. D. quodque smaro videtur Aristides T. II. p. 98, exhibent etiam Codd. tantum non Omnes

et Edd. usquc ad Lecitum, qui primus η μὲν γαρ edidit, ut legitur apud Sto-haeum l. c. Plaeuii hoc inde Graevio et paucis quibusdam aliis. Apud Plutarchum T. II. p. I 46 D. p. 80l Ε.anto βασιλευ- est δῆ, priore loco extra

venum . poslcriore ut pars Versus c-dilum. αιδοία v Flor. D. Trinc. s. 8 l. Pro τιμήσουσι, quod habet cum Dione, Aristide, Stobaco ll. cc. Themistius Or. XXXI exlr. apud euu-dem Or. IX l. c. τιμμωσι legitur, paritorque hoc exstat in Par. D. Flor.

F. ex correetione) et Dionis IISS. Morelli, potestque accommodatum id vi-dori ad sequens ἐσιδδε . itaque recepit post Dindorfium G illingius, neque

improbavit huc Herinaunus. Mihi reli-ncnda visa altera plurimorum Codicum lectio, cum habeat magis definitam mansuri quoque in posterum his regibus honoris promissionem.

s. 82. γιγνεμενω Aristides, sed ibi ist. γινόμενον, ut habent Themistius, Stobaeus, Flor. A. Frob. Iunt. 1. 2. Ceteri SS. et Od. γειν μενον. Cons. Hem. ad Il. Υ 128. τ' ἐπίδωσι Flor. L.

Pauli. Par. C. τε Προυσι Stobaeus. vs. 85. τού μὸν Themistius. γλωσ-er se Par. D. γλ ω m Aristidis Coll. nova et Bar. I. Flor. B. ut Λ-ristides et Themistius, sed Aristidis d. Coisi. et Coll. nova νωσιν, quae forma est antiquior. χύουσιν Par. F., sed cum H superseripto ; προχεο ιν Si Ohaeus ; ἀοιδiis Aristides, Stobaeus, Flor.

A. D. F. Vcn. Par. A. B. E. N. Dodi. margo, Ald. et antiquiores Edd. omnes. At εερσην Themistius, Flor. B. C. E. Neap. Taur. Vat. Gelli. ct meu&, Dodi. Rebd. Par. D. F. G. I. Et sic Seho-liasles legerat. IIoc a Graevio proba tum primus in contextum recepit Clericus, quem seculi sunt recentiores.

Altamen Molsius disputatis a Graevio quid regibus eur/i eantilena obiici posse Achillis censuit exemplum. Sed recto animadvertit Muci rellius p. 286 proximos versus nullam cantationum h. l. cogitationem admittere. Quod autem ipso ἀοιδὸν interpretatur Draιionem numerosam atque temperatam vellem eius

35쪽

ἰθεινα δίκη τιν' ὁ δ' ὀασφαλέως αγορεύων

VARIAE LECTIONES.liae significationo vocabuli exempla exopieis protulisset; quodque .apos elegaui iam osso putat scrioris aetatis, lu- mero ab illa in Hesiodum invectae, Pia. ost contra aliquis censere, αριδῆν glossam esse invectam ab eo, qui melao mouiem haud satis perspectam haberii. No quidem iudico et convenientius diiscitur χείουσιν ἐερσην, quam χειουσιναοιδήν, quacunquo signifiealione hoe oeabulum accipias et Optimo iunguntur τιλ μ ω ἐπι γλώσση γλυκερο κει- ουσιν aερσην lcem rorem s. roscidia mella assui uni tinouae9 ei ros δ' εxa' εκ στοματoe ιεῖ μείλιχα.vs. Al l πη εκ στ. SlObaeus. In plerisque Aristidis libris vaea excidii; iutino est τού δ' α/α ὰκ OI δ. 6 λαοὶ Λristides et Themistius. vs. 85. iac αυτον Flor. D. Vat. vs. 86. Maidim Λristidis Cod. Dar. Ici Coll. tiova; mssiarm Taur. margo. δίκησι Steph. ἡ δ' ἀυσκιωe Aristides, quem hine colligas de memoria ei lasgo; iam vulgatam cum Siobam omnes ha-tioni Codd.

s. 8 . κατεπαυσο Flor. Λ. Vat. καταπαυσε Trino.

vs. 88. τούνεκε, αρ' Aristides T. li. p. s'. oi νεκα γὰρ Ald. ούνεκεν αλλοις Slobaeus XI VI. p. 326. sed ozυεκα λαola LXX v. p. 468. λαοῖσι Par. Λ. Λld Bas. Trinc. vs. 89. ἀγορῆc Par. C. τε ga ι Flor. A. τελοῖσι Aristides. vs. so. παραψάμνοι Aristidis coli. nova, Bar. I. Ald. Frob. Das. lunt. l. 2 Trine. παρεψάμεvoa Dodi. ἐπέεσσι Flor. B. D. xs. si. θεὸν θ' iae Flor. A. Ven. ut Trine. Ceterum Codd. mei Omnes veris sum, ut edidimus, exhibent. Vnus Par. F. in margine additum habet γρ. ἀγαυοe. Voluit ἀγῶνα. quemadmodum Sebolia habere librarius viderat. In Basil. quoquo reddidit interpres ince-Mnsem vero per coetum populi, eliciiquo Coelius Rhodiginus Leeit Antiq. XVIII. I. ut uesiodi ιρα-νου δ' ἀω' ἀγῶνα. uane, quam Seholiasios ut moliorem loetionem assert, agnoscit quoque et quodammodusirmat Schol. Mosquensis ad Il. n. l. p. si . Ed. Bevh. παρα δὲ Βοιωτο ἀγων η ἀγορα καὶ τὸν ἀγοραve uos ἀγω -

36쪽

Praeserendum hine ais' ἀγῶνα duxit Grachius ad h. l. et M. 5 2. Nihi luidem, ut Muci rellio p. 559. 58 I seq. illud corium esse vid tur A ἀγῶνα doctae antiquitatis memoria a mullis ot probatis auctoribus suisso in Carmino ixo loctum, sive repositum, quod etiam bono conveniat sequentibus: arra σὲ πρέπει ἀγρομενοι m. Sed eum ἀνα ἄστυ non minus bonum sit et auctoritato Homorici Oxempli eum supra allati, tum Od. II. G9 seq. confirmetur, hoe, quod tanto consensu Codd. os rutilot in suo exemplo Scholiasios iani invenerat, equidoni haud temero deserendum duxi. vs. 92. πρέποι Flor. D. Relad. ἀγρο- μενοι σι Flor. C. vs. 95 et 24. inverso ordino exhibet Flor. D. vs. 93. ola τε vel oti τε vel σια ocimnos sere Codd. ota τε etiam Ald. Frob. Bas. Iunt. l. 2. Omissum τε in

quod vitium hi De Trinovellianam et alias heno multas Mil. occupavit. Simul duntaxat metri causa recipienda suerat eiusdem Florentini Cod. leelio. Μουσέων, ut factum video a Boissona.dio, tametsi vereor, ut ori Posteriore longa sit uesiodi. Cons. M. s. τοίη Μουσάων, quae Guyeti correctio est, in contextum recepta a P interlono, Gaiss. Di . probata etiam Lenncpio ad Cotulli. p. 5l. Wolfio ad h. l. et M uetaollio p. 8ι. nullius. quod sciam, au-etorii alo Codicis firmatur. Attamen redditum iam a Das. interpreto Pule Musarum ingens numtis hominibus. quem

secuti hinc alii. Seo, vel si illo sie Ox m. reddiderit, unius huius Codicis

auctoritas non satis ponderis habet e n-tra tantum aliorum consonsum, ut Prisola τε substituamus τοι, . ac pulo οἰατε locum suum lila lucri posse. Eviris. infra Comment.

vs. si abest a Pauli. Iti Par. C. versum ad marginem seripsit idem librarius, qui Scholia. εκ γάρ τοι Μου- σά- Schol. A. D. ad Il. Λ. 1 G. Ed. Bekk. Sehol. minora ad cund. locum Ed. Ald. p. II. B. Sehol. Pindari ad Prth. IV. 153. Nem. IlI. l. Schol. Cantabr. et Ven. ad Theog. 30. Flor. B. C. D. Ven. Taur. Par. D. F. D l. Rehil. Iunt. l. 2. quod ferri possit receptis Μουσεων, ut incit Boissonadius: sed, excepto, quod in C . Golt. Scholiorum ad Pindari rith. l. e. item Μουσέων exstat, constans in Codd. et apud au. ciores citalos lectio est Μουσάωv. Cum Themistio li. G. Eustathius p. Isi. εκ μὲν Μουσίαν : cui lamen variationi non nimium tribuendum pulo: at Themistii utroque loco lectionem καὶ 'Aπήλ σος ἐκμοιο in contextum recipere non dubitavi , cum vulgata καὶ ἐκηβόλω 'Απύλ-λa oe in digamma peccet, altera autem etiam apud nomerum elausula inveniatur Il. II. 85. T. 285. II. in Ap. l. et aliis locis. Quod in Schol. Ven. et Par. ad Th. 50. legitur καὶ

37쪽

ει γαρ τις καὶ πένθος νεοκηδδε θυιαῶ

vs. 95. ναθιν Flor. F. Ald. Frob. Iunt. l. 2. Trinc. Habet etiam Par. C. supra Fatim scriptum tr. Scholia Veneta voeabulum omittunt ἐπὶ χθονὶ . probatum Guyeto ait h. l. et Ilerinanno praes. ad Hymn. p. xlx., cum sit item in Hom. Il. in Musas, exhibent Schol. ad Pindari Pyth. l. e. Sehol. Ven. ad h. l. et C . Par. C. Vulgatam luitus est Selia sor. ad Longum p. 42 I. confirn antque eam similia Th. 187. 550. Εργ. 505. Neglexit haec vocabula in citaliono Themistius, pariterque Eustath. l. e. Apud Cornutum c. 32. sic exstat versus Io δρες

cet Cornutus, ita versum citans. memoria magis tenebat ea, qua orsum antecedunt , quam, quod proximo Requitur, ἐκ δὲ Διὸς βασιλῆre. Cornulum expressit Eudoeia p. 9.vs. 96. ἐκ Διὸς omisso δὲ Flor. D. vs. BI. φιλῶνται, quod cum Dii id. recepimus, probatum I. II. Vossio et lemanno ad IIom. II. in Cor. 11 exhibent Flor. A. c. D. E. cliam B, sed

ex eorrectione manu antiqua ex φιλεύν-

ται Ven. Pauli. Taur. Vat. meus et Gelli. Par. D. E. . l . nolid. Celeri, ulvulgo Edd. φιλευνται, Pro quo iam Nilse herlich. ad Η. in C r. l. c. fieribendum censuerat φίλπται, quod prima in φιλέω, os τι sero brcvis, in φίλοι et autem longa sit. Accodit, quod φιλεύνται passivam, ut formam, ita significationem habet, eum ψίλεσθαι activa significatione comprobet Homerieum

φιλατο Il. Ε. 6 l. Si obaei Codd. pari ut hic, discordia alii φιλῶνται, alii φιλεAou. Sed II. in Musas a Codd.

habens. οὐκετι κηδέων Par. n. F. vs. 10I. ταχέως γλρ παρετρεπε Par. I; .

38쪽

καὶ ποταμιοὶ καὶ ποντος απειριτος ἀἴδματι θυων,

li 0 αττρα τε λαμπετόωντα καὶ οὐρανὸς ευρυς υπερθεν, οἱ τ εκ ταυ εγενοντο θεοὶ, δωτῆρες ἐαων, ὼς τ' αφενο e δασσαντο καὶ se τιμιας διέλοντο,

VARIAE LECTIONES.vs. 106. OI PM τ ἐἴ γένοντο Flor. B vs. 10I. Nυκτος τε δνοφερης maluimus eum Gaiss. Dind. Goctil. oblatum a Theophilo ad Aulol. II. o. p. 85. Flor. A. C. Vat. meo et Goelli. ur. Par. A. B. G. D. F. Bodl. Ald. s. Trinc. Steph. νυκτός τε καὶ δου. Iunt. l. νυκτὸς δη δν. Par. I. Nυκτὸς καὶ M. Flor. B. E. Opor. IIcins. Grae . ceteriquo ante Gaiss. ori xἁλμυροe Par. II. Iunt. l. 2. Frob. σὼς αλμυρος Theophilus Flor. E. Par. B. I. B l. ἔτρεπε Iunt. l. 2.vs. 108. Lisso Med. in meorum Florentinorum nullo repperi. ε'ῶς Par. II. Frob. γένοιτο Par. A.

vs. 109. ἀίδρωem Flor. D. ἀίδι--Par. Η. Οἶδμα τε πόντου origones in Philos . e. 26 p. 174.

λεπτωτα Origenes I. e. vido Supplementum M. Wolfianae P. 48. vs. 11 l. omissus cst ab Origene, vel potius librariorum s ordia pra tormissus in citatione,cum ad narrationem absolvendam omnino requiratur, δοτηρες Par. C. E. Vat. Rehd. Iunt. l. 2. ἐααν Par. l. vs. 112. Amr' noς Par. A. C. Vat. Ald. ως στεφανον δασαντο Origenes I. e. Nam λασαντο ibi merus est I. Gmnovit error, testo Salvinio Supplem. l. e. In ροέφαν, latet fortasse Geτμενον, ut habet Flor. D. Idem MiB. δώ-το, ut Origenes. MOX και ως Par. A. C. L. Ald. v . 113. etiam Me Vat. Ald. vs. 115. καὶ Tπειτα μι περ πρῶτοvγενετ' αὐτῶν Origenesi. e. quibus Muel Eoll. p. 392. eum dissolvisso poetae orationem statuit, cum Iac. Gronovius in iis veram ac veterem lectionem censuisset καὶ Ψπειθ' μι πρῶτον γένετ'αυτιοῦν, qua recepta evitaretur ineptissima et inutilis abundantia us. 108 σιπατε. vs. 114 μπετε, vs. I 5 Hπαθ'. Sed ἔπειτα mullo magis hic ineptum est.

39쪽

i, ii Aristoteles Metaph. I. l. Physic.

Auseuli. IV. 1. quom locum transscripsit Iustinus Martyr . Aristot. Dogn . A vers. D. 1ai. Omnium, quo I sciam, uesiodi iudicum lectionem ἡτοι confirmant voris Rum Pitantes Cornutus c. 1 . Plutarch. Conv. Quaest. V. I. p. si 8. F. Aquano,

an Ign. p. 955 Ε. Sext. Empir P. II. IlI. s. s. 12 l. 125. adv. PhS . I. s. I. II. 11 et 18: Achilles Tat. Isag. ad Ara . e. I. Origenes Philos. c. 26. P. 1 II. Clemens nomanus Hom.IV.I. Theophilus ad Autol. II. 5. p. 90. Slobatus Edd. Phys. I. 10. Proclus et Philo apud Lo-beck. Aglaoph. p. 470 seq. Simplicius ad Aristot. de Coelo I. 364. B. C d. Taur. apud Peyron. Empedoelis et Parmenidisse .p. 16.Videtur mihi quidem eum P. Petilo Nise. Obs. c. 18. Aristoteles πί-- scripsisse non, quod sic in suo Hesiodi exemplo invenisset, sed ut rebus antecedentibus, quae ab omni parte declarant melao iudicium, brevitatis musa praetermissis, leni mulatione omnem eius sententiam illustraret. In Sehol. ad Il. Σ. 2ι6. --- πρῶταν non nisi explicatio est τον πρώτισω. Eodem modo loeutus Aristoteles de Xenophanc c. I. Cons. Muet Ecll. p. 396. κτοι μὲν γὰρ πρῶτα Sext. Enip. P. II. l. C. Sed, ut alii, ἡτοι μὲν πρ ad .Phvsie. l. r. Pro γένετ in Bodl. est γμετ .vs. 1 T. Γαῖα δ' εὐρ. linii l. vδoe Par B. G. II. I. Relid.

so in citatione loci scriptum est apud Comulum p. II. Sed est Θροειτα ibid. seq. pag. Apud Stobaeum I. c. p. 20Εd. Heerenὶ item vitiose nonnulli exhibuerunt ἡρέον ra. Apud Origenem au

potest. Sed omnes Hesiodi Codd. h. l. constanter kvorin hahcnt, firmantque lectionem hanc Th. 682. 721. 56. 807. et cum Cornuto a Theophilo Plutarch. do Primo Frigido p. 984 F. Addo etiam citatos a Muetrellio p. 400. Schol. Von. ad Il. A. 312. Eustath. p. 108. 25. Εtym. N. p. 520. I l. Choero seus in Εtym . Gud. p. 514. 15. μυχμ Flor.

A. Bodl. Trinc. Voluerunt, Puto, μυχον, ut legisse videtur Cornutus P. 174. Feribens τα υρωτα τάρταρα. ω σκ μυχον γῆς indμασεν ὁ προειρημένος ποι rs e. Eandem ex optimis Stobaei Codd. Ie-elionem produxit Iloer n. l. e. vs. 120. Aristoletos Notaph. et do Xonophane Il. cc. sic citat: ἡν Epoe, ee πάντεσσι νοταπρέπει ἀθπιατοισιv, quod Muel rellius p. 402. non dubitat, quin pro verae discrepantiae exemplo habendum sit. Nihi videtur Aristoteles domemoria cita se, dicti sensum magis. quam verba recordatus. Sext. Empiriciis quidom, in coloris Aristoteloni

40쪽

VARIAE LECTIONES.cxprimens l. e. versum posuit, ut cum exhibent tum codd. quod sciam. Omnes, ium liam Cornuius, Origenes, Thcophilus, Alohaeus. Ερωce vulgari usu Par. 1 . Behil. vs. 122. δαμ να o Val. Codices autem Origonis Mediecum et Taurinonsem δαμινα τε exhibere a uetor est Salvinius Supplomoni. ad Wolf. p. 48. Pulo equidem δαμυα τε Vaticani orium esse ex pronunciatione τα , ται in δάμναται, tuae librarium dictata Oxeipientem in orrorem induxerit: quod cum item passus esset operam origeni dans librarius, postea laclum esse, ut solertior alius scripturam manifesto vitiosam eorrexerit 9s Ta. laboranto tamen si e versu , cui medela porro facienda erat seribendo δαμ- τ as στηοεμ, ut scribendum statuit Ilermannus in Cens. Goeiil. ei lans Od. A. 22 l. atque idem praece

etenda sunt. An sic voluerit Bas. interpres, dubitari potest. Certe δαμναται legit, non δα ava F, reddens domat, non murque. varia autem est in antiquis Edd. interpunetio. Ald. et Trine. post θιῶσι vs. 120. maiorem distinetionem habent, vorsu 121. eomma post λυσιμε- λης. non post ανθρώπω . Basil. aulem comma post OroAm , ut item in us. 121 post θεῶν et αυθρώπαυ. Ah Iuniinis et Froh. omnis interpunelio abest. Commoda quidom secundum Ald. construelio est versuum 121 et seq. sed incommodo sic, servato δαμνατα . tollitur nexus cum superioribus. vulgo autem recepta interpunctio commodum salis omnium nexu in Exhibet, modo τε post prius παντων non de moro ad sequens τε resoras, sed pro και aecipias, quod lamen durius seri non temero dietum est ab Hermanno. Sed huius rursum rationi vereor no hoc obsiet, quod si no xemplo si vocabulo λυσιμλῆe tribui

lur vis substantivi, cum sit nomen merci

adiectivum , tum in versibus Sapphus et Archiloelii apud Hephaest. p. 42. 90. Gaia. , tum Th. sit. Od. T. 5 . 343. Eurip. Suppl. 46. Iiaquo tuentibus Ilesi. odi Codd. tantum non omnibus cum imitato locum hune Arehilocho δαμναται. in vulgala quoquo inierpunctione loci aequiescendum mihi duxi. --sam Flor.

vs. 124. abest a Flor. D. δ' αἶ AIMὸν Flor. C. Behd. τ' αἴτ' AIθην Par. C. ἡμερω legitur apud Ammonium v. Haερα vitio non ipsius, sed librariorum: quaaps apud Elγm. M. p. 429, 25 seq. et Sehol. Iraiisl . ad Pindar. Ol. II. 58.

s. 125. κισσαμένη Flor. A. B. Ald. 'πιπισσαμένη Trinc. κυσσάμενος Flor. I . κυσαμεν η eum altero ae superaddito Par.