장음표시 사용
31쪽
x8 PRA FATI aequam tantum mentem Potus in acerbissimo eo ca
su tolerando servavit, verum praeterea ita se gessit, ut nihil ejus virtute, & sapientia admirabilius, quemadmodum testatur Sadoletus ad Conta renum ita
scribens: Potus collega noster, optimus atque amplissimus vir, dignissimus illa fortuna in qua erat natus, non bae quie nune illi obsat, graviterque infecta es, iter faciens in Hispaniam, Carpentoracte ad me divertit : suoque mibi adventu eum non mediocrem dolorem, tum magnam etiam attulit moluptatem. Videre enim
oe aspicere bominem eum , quem summe diligo , oessari praesentem, quem absentem desiderare sum
litus , in igni quadam laetitia me assicit , audire autem ex eodem acerbos familiae suae casus, ct nobil I-mam immanitate teterrimi tyranni pene extinctam G mum intelligere, Iane usque eo mibi miserum oe crudele visum est, ut nisi 00dem PoLi , cui erat illa Calamitas inficta, mirtute oe Iupientia lenitus essem, mo dum meo dolori fucturus non fuerim. Verum ille, qua Dis in rebus omnibus animi constantia o moderatione est, cum Deo semper se subjiciens, atque illius πο- tavrati obtemperare paratus, de Dis acerbissimis rebui , tanquam de alienis loqueretur, si um domesti-cHm quidem incommodum fortiter ferebat, de publico vero Gristiani nominis incommodo gravius commOTebatur. Et in Epistola ad Cardinalem Alexandrum Farnesium: POLus tuus inquit vir fortissimi animi, virtuti que non eximiae holum , verum etiam admirabilis , quod ipse oe alias sepe , o nunc cum maxi
32쪽
me in bae iniquitate fortunae , acerbi que suorum eventibus declaravit)summa mea cum voluptate nune est Carpentor acti. Itaque ab omnibus colitur, ct in bonore babetur, ut non bominem nostri temporis,sed quasi e coelo dem sum , aut ab autiquitate nobis redditum, mideantur intueri. Tanta est sapientia , modestia, bu-manitate , religione : quod quidem etiam in gloriam mestri nominis cedit; cum videant hae nationes , cujusmodi Cos viros ad Sedis Apostolis e gubernacula acciendos esse putaῬeritis. Quid ni3 PotuM ipsum de eo familiae suae excidio loquentem audiamus. A disii ita ipse in Epistola ad Conta renum posita num. LXXXIII. ) credo de mea matre ad mortem consilio publico damnatam , idest ad vitam , ct eam aeternam, nisi enim ego ita vere interpretarer, ne vivere quidem
possem, o ne cum illa quidem firmissima animi persuasisne Diem intueri possem, nisi sub petra latitarem,
O in foramine illo me abyconderem , ubi gloriam Domini transtuntem expecto. Nec etero Iolam damnatam
mulierem seeptuagenariam , qua nulla , excepta filia propinquiorem babet, di, ut ille ipse , qui eam damna-mis , sepe dicere bolebat, nee regnum illud functiorem bubuit feminam , sed eum nepote suo ,flio fratris mei, puero, sipe reliqua sirpis nostrae. Vide quo est progressa baec tyrannis, quae incoepit a Sacerdotibus, in quorum ordine nonnisi optimos consumpsit , deinde ad Nobiles , ω illis omnium optimos similiter perdidit,
tandem ad mulieres es perventum, oe ad pueros innocentes , nec enim mea mater sola condemnatur , sed
33쪽
conjux etiam illius Marebionis , qui cum meo fratre
est interfectus, quae ipse bonitatis fama apud nostros fuit maxime insignis, quam flius parvus ejus est sequuturus . Deinde vero totus est in publico Christiani nominis incommodo deplorando , questusque de Caesaris in eo vindicando seu inertia , seu celsatione, his tandem verbis animi sui tranquillitatem
testantibus, Epistolam illam concludit: Ad eum ergo, qui solus potest, preces fundamus, effuseque πο-luntatem cum patientia expectemus . Huic consilio, voluntatis scilicet divinae cum patientia expectandae, totum se POLUM dedisse, postquam inanem operam a se apud utrumque Principem sumi intellexit, aperte dignoscimus ex pluribus ejus literis, quibus enixe studuit, ut licentia a publicis omnibus negotiis cessandi, degendaeque vitae ab hominum Octalis, & convictu remotae, sibi a Pontifice indulge . retur. In LXXXIII. ita scribit Contareno : Cum omnes via ad serviendum eau t, ut Ῥideo , interclusae , Me quidem opto, quod sola ejus Sanctitas mibi eoucedere potest, ut secedere ad tempus a negotiis δε- ceat, ut orare liceat, ut lugere. me Memibi concedat in bis locis, Me in Italia, ubi procul ab urbanis negotiis vivere posm , quia celebritatem illam aniamu= reformidat, me in moluntate quidem illius Sanctitatis pono , sed , ut fecedere liceat , hoe in meis precibus, in quibus eo plus juris babere videor, quo magis in dies audio quae me, ut sub petra me abycou-dam , oe ut in absconditum tabernaculum ejus fugiam,
34쪽
cujus causa a figor, impellunt. Religiosis hisce sen.
sibus, maximopere dissitis ab ea impotentis animi effraenatione, qua Principes ad arma adversus Henricum sumenda POL Us concitasse accusatur, optime etiam respondisse vitae rationem, quam iste, dum Legati ad eosdem munere fungeretur , sectandam sibi duxit, apertissime nobis constat ex indubiis plurimarum Epistolarum monumentis. Quod spectat ad pias Poci , sociorumque ejus in Carpentor ctensi domicilio exercitationes , eas ipse testatur
ad Conta renum Epistola LXVIII. haec scribens: Mi de Pliolo etiam , & de Beccatello loquitur per la nostra consola one mutua bavemo cominciato a conferire in seme si Salmi di quel grande Propbeta e Re , si quale Dio avem eletio secundum cor suum,ed bovi eramo arrivati a quel Salmo ebe comineta :Salvum me fac Domine quoniam defecit sanctus, quoniam diminutae sunt veritates a filiis hominum. Vana via ov. Reliqua nosti. E certo ebi prattica coibuomini, δε quanto e bifogno a negar Dio di guar- daret, e di ring 'iar quando trisa in quakbuno illam prudentem simplicitatem, ebe convisne cosὶ bene
at servi di Dis, e di questo posso dar testimonio ,e di
uno, e deli altro piu ebe mal ,per L prattica ebe Diomi ba farto baυere in quecto negogis di tuite due mis. Io non posso dir altro, ebe sia laudata S. M. deI ιutto; e per tante discollari cbe sono mostrate in quem ea a di Dis , non rectaro pero manco mente di τeder buona resoluetjone ali' onor di S. M. Iunonendo
35쪽
questo, ebe tulte quasi is grandi imprest in natura manno per grandi descultari, e te cose perve ono au' bonore vero di Dis per la mauior parte per impos-bilita, Iecondo quel ebe pare a not. Quam sancte
autem idem PoLus , Belgica Legatione fungens, diei horas partiretur in Leodiensi commoratione, fidem facit Prioli Epistola ex eadem ad Becea tellum data, in qua haec habentur: La mattina En uno bisa uella sua camera 'o a uis bora e meet a inuangi prango, nesia quat' bora convenimo in una cite o la domestica , ed in seme cantiamo te ore more T bea linico seneta cauto. Monsig. di Herona e si nostro me.
fro di capella . Det te se bore, si ode Messa , e pocodanoi si disna: a parte delia mensa si lene S. Ber-
nardo; pol si ragiona. Postquam vero exempta fames epulis &c. ii Hesουο lene ordinariamente tin Capito A ae Eusebio de Demonitratione Evangelica:si continua , e ripiglia danes qualebe onesio e grato ragionumento ebe dura μο a una , o dot bore dopo me D
si sta sino a uis ora, e megga innanqi cena : a quesi' bora cantiamo Vespero , e Completa; e dappol ii rimo Legato si ba tandem lasciato exorare di seuerci leuistote di S. Iriolo alternis diebus ; ed ba iuramineiam dulla prima a Timoleo, con Jomma fodis glane det Vescουo, e di tuiti not. Hominem tam impensae erga sacras istas exercitationes voluntatis furiis mentem efferam gestasse , Vatiniano scilicet, S: novercali odio ad verius Principem suum instam
36쪽
matam, hoc profecto quicumque assirmaverit, omni primum pietatis sensu, deinde etiam communi carere , nisi jure ac merito censeatur, quidnam sint sensus i Ili, minime me intelligere profiteor. Hactenus de Epistolis hoc Volumine comprehensis. Nunc ad ea veniendum, quae illis in eodem praemittuntur. Primum locum tenet Epistola altera Cl. Jo: Georgii Schel hornii cum meis ad ea nisdem Animadversionibus. Omnem ille in ea lapidem movet, ut ostendat, POLUM, dum binas superius memoratas Legationes obivit, animum gessisse belli in Regem Henricum ciendi cupidissimum , ac propterea maximopere curasse, ut Carolus Caesar,re Franciscus Rex, odii , & inimicitiarum armis uterentur, quibus eundem Opprimerent, atque spoliarent. Schel hornium illa scribentem Andabatarum more pugnare, praeterquam pervici profecto,
aequi cujusque hominis judicio , in meis illis Animadversionibus , & in iis etiam, quas primae ejus Epistolae, primo hujus Collectionis Volumini insitae, apposui, multo adhuc clarius dignoscent quotquot Epistolas a PoLo de earundem Legationum negotiis exaratas perlustrabunt . Quod quum primum faciet Schelhornius, non dubito quin & ipse intelligat, se longissime a veritate aberrasse , quippe qui avem in serpentem , agnum in tygridem transformare non dubitavit. Miros ille exciverat antea tumultus adversus librum de Unitate Ecclesiastica a PoLocompositum , de ab ipso transmissum ad Regem
37쪽
gem Henricum , praesertim vero adversus Oratio. nem ad Caesarem conVerum , quae in eodem continetur; at nuperam Epistolam suam, de qua hic agitur, scribens, entem quodammodo illum vagina texisse censendus est, dum ad compescendos ejus tumultus argumentationes a me in prioribus illis Animadversionibus adhibitas, in pauca ista conferens verba: Tu autem, Domine, ut maculam bane a P .LI nomine abstergas, regeris Orationem ad Caesarem conversam, in ejus opere pro remedio adhibitam a Po-Lo fuisse, ut Hemicus periculum amittendi Regni, in quod Je conjecerat, offensis summis in Orbe terrarum Pote viatibus declinaret, eam vero Caesari fulsetransimi tendam, non autem libro ad solum Regem transmisso in.
sereudam, si ad exitium Regis, potius quam ad salutem ejusdem Mectuset, paulo post haec alia subjungit,
Lubens largior animum Poto , eum opus suum con, clunaret, baud fuisse, oe exteros Principes , ω A1ι ghie populum ad arma contra Henricum capienda DLIicitare. aque lubentem largiturum modo spero, pellustratis scilicet Epistolis, quae in hoc Volumine exhibentur, eundem animum a PoLo pariter abfuisse, dum Legationes exercuit. Has unice in
invidiam pertrahit in Epistola ista sua, qui tamen
usurpatam a Po Lo in eo libro scribendo rationem mulio graviori, quam Legationes illas, censurae subjecerat in Amoen. Tom. I. Hist. Eccl. Liter. animad-Vertens p. I 7 h. eundem in Epistola ad Eduardum Regem conatum quidem fuisse, eas Legationes de-Diuitiaco by Gorale
38쪽
fendere, at intacta reliquisse, quae operi illi suo ad excitandum in Henricum,& subditum ipsi populum, & extraneos Principes inseruerat, cum tamen sinquit )ea, siquid judico, virgula censoria sint
omnium dignissima; idque consentanee iis, quae p. I 28.
ejusdem Tomi scripserat hisce verbis : Scripsit ita contumeliose in Algem, ut valde dubitem, an ab orbe condito unquam ullum scriptum injuriosius in Regem, oe Magistratum Dum a quodam in lucem emissum sit. Scripsis denique hoc animo, ut oe' ejus imperio Iubjectos adseditionem, oe potentissimos Principes ad bellum Regi suo inferendum concitaret . Invisus itaque olim homini illi PoLi liber, multo magis quam ejus Legationes, si postea ejusdem judicio culpae expers censendus foret, dummodo Legationes abfuissent, istas quoque eidem innocuas in posterum viis
sum iri, perlustiatis , ut dixi , hujus Voluminis Epistolis, cur non confidam 3 Addam , me non videre , quo pacto ab eo Scriptore simul componi pollini verba illa, Lubens largior &c. atque ea, quae statim sequuntur, Si iis monitis , ae reprehensisniabus fuis locum dans s Henricus Pontificis Primatum in Anglia iterum sabilire , seque oe suum Ranum
ejus dominationi in sacris denuo hubmittere non recu. Iaret, componi, inquam, possint cum odio noveris cali, cujus labem adeo frequenter , & praefervide POLO idem Schelhornius inurit. Certe nec Vir ille doctus , nec alius quivis sanae mentis homo, dixerit', jactas a filio in scelestum parentem, etsi vehemen-Vol. II. ills.
39쪽
tissimas, reprehensiones, seu a medico in aegrotum de vita periclitantem, seu a Consessario in poenirentem vitiis inquinatum , ex odio proficisci, siquidem ad eorum, in quos illae jaciuntur, bonum, &commoda unice referantur; qua ratione Henrici Regis incolumitatem , & felicitatem POLUs in eo libio styli acerbitate usus , unice persequebatur. Non ita profecto odisse didicerunt novercae privignos suos. Tandem obtervo , verba , quae paulo an te recitatis subdit Schel hornius: Si vero res aliter
cecidistis si Poto scilicet auscultare Henricus renuis 4set tum in antecessum jam satis superque animum tumultus , ae belli in Regem ciendi cupidissimum prodidit , consiliere nec ipla posse cum superioribus, quibus ille diserte affirmaverat, eum animum a PoLoabfuisse, cum opus suum concinnaret . At nihil in eo Schel hornii convicio mirabilius, quam quod ad illud probandum utitur POLI Oratione ad Caesarem conversa, ea ipsa , quam Caesari fuisse trans mittendam , non autem libro ad solum Regem transmisso inserendam , si ad exitium Regis, potiusquam ad salutem ejusdem, spectast et, me praeeunte adnotaverat, indeque adductus fuerat ad munifice largiendum, quod verba illa, Largior libenter , de
Post Schel hornii Epistolam subsequitur in hoc Volumine Diatriba, cujus Epistola illa vestibulum reputari potest. In ea Diatriba, Lector, invenies recenseri Epistolas singulas ipsius Voluminis, ea
40쪽
rumque loca illa praesertim , seu recitari, seu ad n tari , ex quibus enitescat Romanae Ecclesiae ea aetate, ad quam eaedem Epistolae spectant, conspectus, indeque constet, injuste ab eadem Sectarios defecisse. Mea ista lucubratio , ut superius prodidi, haud refugi, quin ejusdem Schelhornii oculos, &judicium lubiret pluribus mensibus antequam in vulgus spargeretur. Prodidi pariter, quam ungulari humanitate ab eodem excepta fuerit, & quonam ipsum desiderio affecerit perlu strandarum Epistolarum , quarum recensioni,& elucidationi destina. tur. Addam modo, haec mihi ab eodem ingenue
scripta fuisse , Haud equidem deessent quae de Pau-A III. alisque e genuinis biso riarum monumentis re gerere possem,sed iis Tibi, quem observantissime veneror, gravis ess e nolo. Haud equidem gravis mihi Vir ille eruditus, Rhumanus fuisset , si honesti
censoris animum sumens, tradita a me in Diatriba ista mea ad examen revocare suscepisset, nec abnuissem quotquot ejus admonitu de sine pondere M honore indigna in eadem comperissem , movere loco, etsi intra penetralia Vestae versari quodammodo viderentur post appositum iisdem Typ graphicum veluti sigillum . At si vetitus est homo ille mihi lima sua gratificari, Velim tamen ,ut comiter, & gratiose excipiens opusculum, ex ea ipsa Dia- triba nuperrime procreatum , citoque ad ejus manus perventurum, libellum , inquam, de Pauli III. Geisitis, eo saltem perlecto , mecum libere commu-