Tractatus de exemptione regularium tam ex iure antiquo, quam ex nouo desumptus. In quo omnes fere quaestiones, & controuersiae, quae inter episcopos, & regulares oriri solent, doctorum auctoritate, & rationibus breuiter resoluuntur. Auctore P.D. Fran

발행: 1647년

분량: 676페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

βιιο ad pesti, sist Ieiunis. cap. XX. η r

niatiue respondent scilicet teneri vi

Becanus in Summ. Theologra para. Σ.tra Etat. 3.cap.6.quaest. I l. m. 3 .apud Dianam de Legιbus tractat. I o. pari. I. res lat. II. Negative vero docent Grana-do in p. 2.rom. 1 .controuers. 7. tractat. s. pari. I. Lorca in primam a. tom. a.dψρu tat.25 .membr.νltimo Suareχ de Legibushb. q. cap. 2 P. ππ.9. Salas de legibus tr

ctat. I 4 . fec q. & alio apud eumdem Dianam, qui omnes docent Religiosos teneri solum ratione scandali, si

scandalum ex non obseruantia ori tur, seruare tales leges, & haec opinio iuxta supra dicta a nobis amplectenda est, ut consequenter loquamur, Scloquens particulariter de Ieiuniis in dictis ab Episcopo Portet. Dub. Regis Dr.verb. lex num. I. tradit ad dicta Ieiunia in conscientia non teneri Regulares , nisi ratione scandali, & nisi in usu, & consuetudine acceptata sint adictis Regularibus, qui citat pro se Suare 2 loco supra,idem docent quam plures aliJ . Sed urgere quis posset contra Doctrinam uniuersaliter traditam statim ac Princeps, & Superior aliquis condit legem cum lex illa bonum

commune respiciat itis naturae dictat seruandam csse ; ergo vi directiva tenentur omnes illam legem seruare, quia tenentur omnes se conformare in eo, quod r. cta naturae ratio dictat,

non prout est a Superiore, sed prout

est a natura. Respodeo tenetur omnes se coso mare,&c. qui sunt de corpore Reipu-

cae concedo, qui non sunt de codipore, nego: tales sunt Regulares, qui non sunt de corpore comunitatis supra quam est ordinarius; ergo. Hinc videmus, quod leges Principum,quae ob publicam necessitatem, de bonum imponunt gabellas non tamen oblia stant Clericlais ut magis recepta Doctorum sententia docet; quia Clerici ob exemptionem non sunt de corpore,& hoc non solum coactiue in hoc enim dubium non eli in sed nec directive. Et go sic a pari de Regularibus

dicendum.

Quod si dicas cum Iosepho de Ianuario resolui. 66. non obligantur Clerici directive talibus legibus soluendi

tributa, & gabellas; quia sunt contra immunitatem Ecclesiasticam,bene tamen obligantur aliis legibus; quae publicum bonum respiciunt, & eorum statui conuenientes sunt; ergo non valet paritas; Respondeo negando tales leges soluendi tributa,& ga Llas ob publicam necessitatem esse co-trarias immunitati,qua fruuntur clerici, nam cum ius naturae dictet in casu necessitatis omnes partes corporis debere operari ad leuandam talem necessitatem, iam haec immunitas in eo casu non debet habere vim illa e rum,que sunt de iure diuino aliqua do cessant esse talia ob aliquas causas: dicendum ergo cst non teneri Cler

cos talibus statutis soluendi gabellas;

quia non sunt partes corporis Reip blicae policitae; ob quam ratione nullis etiam legibus tenentur Principis saecularis.Hoc idem proportionaliter

dico de Regularibus respectu legum ordia

472쪽

M Moniales teneantur seruare Iei

nia indicta ab Episcopo. Dub. CCCXIII.

I U Iximus superius ; quid dicendu 3I de Regularibus viris, quo ad

haec Ieiunia indicta ab Episcopo,m do ut clarius in hoc tractatu prOc damus sequens remanet resoluendum dubium, Quo ad Moniales . Nollar eximius doctrina vir P squaligus in exactissimo tractatu deIeiurio, mouet dubium in terminis, decis I97. & habet sic: C ertum est teneri se Episcopus intendat eas obligare, atrque intentionem suam maristit,

quia eum ipsi subqciantur potes eisdem

ponere ea onera, quae eapedire iudu verit. Solum di*cultas es; an teneantur ad ieiunia, quae imponuntur uniuersaliter pro ciuitare, aut etιam pro tota Diaes abstrue eo , quod fiat specialis mentio de 2 Ionialιbus exιLlimo autem vales probabile non teneri ad huiuimodi ieiunia qua-do υmuersaliter indicuntur ab Episcopo ita ur nullum signum appareat,quod πω luerit 'ecialiter obligare etiam 2 Iom a les. Ratio est; quia lex, aut praeceptum non ullat,nisi eos ad quos dirigitur,cum non excedat in obligando intentionis praecipi mi sucX autem lata,aut praeceptu positam in νniuersati no dirigitur ad Noniale ; tam quia intentio non dirigitur emtra eos, pro quibus intenditur finis, O iatali casu cum finis ieiun3 sit bonum spirituale communi tatis, aut in ordine ad gratiarum actionem, aut ex alio moιιuo non fertur intentio emra eos, qui sunt de communitate Nomales autem non sunt de communitate, cum coninruant dolvictum

Orinem, O distinctam Communit rem, oee. Haec Pasqualigus, quae licet docte scripta mihi tame propositam difficultatem, clare, & distincte re-Ibluere non videntur, nam videtur ibi este sermo de Monialibus non exemptis tantum. Vnde

Dico, vidistinctius exponam quid sentiam; si sit sermo de Monialibus subditis Episcopis luc probabilis m, hi videtur sentetia Pasqualio, scilicet non teneri nisi maniassetur intentio Episcopi volentis illas ad dicta iei nia obligare ob rationes ibi adductas a Pasqualigo ; si autem sit sermo de

Monialibus exemptis timc idem puto dicendum, ac de Regularibus dictum eli ob easdem rationes an dictas enim Moniales illam tantum iurisdictionem habet Episcopus, quam ese primit Consectius, pag.mibι Τ 93. per haec verba: silctimonialium Ecclesias, O earum Monasteria, O domos sub cura Regularium existentes, quo ad cultu Diuinis, ct clausura conseruanda tu eambus eis e ess,acetia quoad personascuram animarum Ecclesis annexam exemeentes se qua immineat, ct demum, quo

ad Satramentorum administrationem imsi saeularibus dumtaxat Episcopi auctoritate Apostolica armis singulis visitare, eorrigere, O sicut de Fratrιbus ictum est, ct in praedictis, quae viderint exped

re decernere, σ ordinare rasent, in res,

quis vero casibus nullo est super illis xemptis attributa potestas. ergo idem Disitirco by Cooste

473쪽

aeuo ad Festi, γ' Ieiunia. CV. o. 443

eis dicendum . ac de Regularibus

exemptis. An Episcopus possit cogere Regulares , ut in eorum Ecclesijs p blicent , se ita , & ieiunia . Dub. CCCXIV. SUN NARIUM et contraria sunt in hoc Doctorumsentemtiae, negatiuam sequitur Aulbor. α Obiectιovis satisfit

3 Episcopus non potest prohibere Regia ribus , quod publicent festa, oe i

x A Ffirmative respondent Rodri-queZ qq. Regular. tom. I. quaesii 3 .art.7. Portet. vem Epist pus num. I. Bamosa in Seg. . Coneιμ deseruandis vitandis in celebratione Missarum, σde Potestate Episcopi allegat. 24. numeri a I. Rubeus in Aphorismis Episcoporum Nerb. Festumnum. 6. Bordonus Res

Negatiuὸ e contra resipondet pa- squali gus Tru.de Ieiunio decis o. m. 3. & haec sententia probabilior mihi videtur; tum quia opposita sententia non colligitur ex Tridentino , citata sSessone,nam ibi tantum Episcopi sunt delegasi Sedis Apol olice in his qua spe hint ad celes,rat ouem Missarum; annuciare autem Ieiunia, & sella populi6 1 brtinet ad iii tutionem p pulorum. Deinde lictonus jncumbit Palloribus;Ergo nequeunt ad hoc coin

2 Nec obncias, ut aduertit ibi ma

dum non accedunt ad Parrochiam nequeunt habere notitiam ieiuniori & sic ad euitandum hoc inconuenies, poterunt cogi Regulares ad annui clanda festa, & ieiunia. Nam respondet optime ibi Pasqualigus non obligari Regulares ad hoc, quia priuilegium illis esset onerosum si postea per illud subderentur Episcopis. Insuper nec euitaretur incommodum; nam nec in singulis missis publicarentur festa, & ieiunia; sicut videmus no publicari in Parrochia;& sic populus, qui abesset non haberet talium sultorum Mieiuniorum notitiam. S ed quςres hic e contrario; potos ne Episcopus cogere Regulares ne publicent sella, & ieiunia in suis si clesiis, Respondeo non posse,Ita sere

communiter Doctores Bordonus, in suis consiliis Resolui. 7..de exemptione σsubiectιone num. I o 3. Barbosa in cap. 8. Sess. 1 2. Tridentin.num. 3 7.& in Cap. I a. Sess. a s .m .7. Petrinus tom. a. ad co situtionem 7. Pi1 U. num. II. qui adducit aliquas declarationes Sacrae Congregationis quas accepit Eminentissimus Cardinalis Lodouisius Archiepiscopus Bononig , Inter quas una talis est, Ad primam,

Regulares non probriberi in eorum G ,

clesiis dies

stos, ct ieiunia a

. nunciare .

474쪽

DVO AD EIECTOGET AMOSTATAE cap. XXI. An Regularis eiectus debeat Iobedire Episcopo. Dub. CCCXU. I Regularis iuridies eiectus es subditus Episcopo.

a mimum n est apud Doctores,an t matur Episcopo obedire ex vi τοti obedientiae. 3 1 gularis eiectus non tenetur ex vi ν uobedientiae obedire Episcopo. Bectus dum eiectus est actue est reli- 2giosus, ed impeditur quo ad votum Obedientia. s Etiamsi votum obedientia fies sumo Pontifici non per hoc bene a guttur, quod etiam fiat sese pis. - 36 Regularis promotus ad beneficium se cutime eum debitis conditi ibus t netur obedire Episcopo laut alij ri nisi beneficiari.

7 Episeopi, O Ordinarii non possunt dias mare eum bis eiectis ad hoc , ut promoueantur ad ordines, vel Omdines exessu tur.

8 Non possum Praelati Regulares in Medispensare cum eis iis o Hecti dispensiti debens s spere Ord,

nes ab Episcopo Originis. I O statim, ac eiectι sunt tenentur Praelati noti ficare ordinario expulsonem .ri suo habitu teneantur incedere tales eιecti.

ra Episcopus potest perquirere , an dicti eiectis iuste vel iniuste ab Orive qeiecti sint seeundum aliquos i 3 Eiecti quidquid aliqui sentire victa

tur nequeunt ad altiores Ordines promoueri.

Egularem iuridice eiectum, dic. esse sub unEpiscopo, sicut sunt alisClerici seculares,

est commune

piid Doctores, patebit infra ex decreto de eiectis, postatis,sub Vrbano VIII. sed dubium positum est; an teneatur ex voto obedientis obe. dire Episcopo, sicut tenebatur, dum erat in Religione obedire Praelatis. Affirmative respondet SuareZ to. . de Resu. b.3 p.6.m . Sed negative respondet Franciscus peκ Taxedo in siris Controuersi s u. a. duo. 1.tract. I. controuersia 9. & pono conclusionem,&Dico Regularis eleetias non tenetur ex voto obedientiae obedire Episcopo , sed tantum ei subditur, ut alii subduntur Clerici, & probatur; Quia Religiosius ex vi voti obedientiae in tum tenetur obedire ei, cui obedire promisit, qua ratione Religiosus non tenetur ingredi Religionem, quam

non vovit,ergo non tenetur ex vi vinti obedire usiopo. secundo, vel Relietiosus eiectus Episcopst tenetur obedire ex vi voti obedientiae emissae in professione,yel non. Si prsemine go etias a dum est in Relisione tenetur obedire Episcopo. Si secundum ergo tantum tenetur obedire, ut alia clerici cum nullo speciali voto ob gientiae,Episcopo obligetur. O u vis sicctus manet verus RG

475쪽

ario ad Eiector, ω Apostatas. cap. XXI. 4 s

tigiosus etiam dum est eiectus, ergo tenetur obedire; Respondeo manet Religiosus,sed impeditus quo ad hoc

votum obedientiat, nec hoc est in- conueniens, quod scilicet nullum habeat cui obediat ex vi voti .s obiicit SuareZ, votum obedietitiae, quod emittunt Regulares non solum fuit Praelatis internis, sed etiam eraternis, ergo, & Episcopis. Respondeo,nego antecedens; nam etiam si votum obedientiae fiat Summo Pontifici non per hoc bene arguitur fieri etiam Episcopis , ut patet consideranti. 6 obii. secundo Religiosus promintus ad saeculare beneficium cum debitis requisitis , &c. tenctur obedire Episcopo , ergo a sortiori eicctus . Respondeo, nego antecedens ἰ nam promotus ad beneficium saeculare tenetur tantum obedire Episcopo sicut alii Clerici; & sic solutum remunet dubium, sed multa hic notanda sunt circa hos eiectos, quae subiectio nem, vel non subiectionem Episcopo demon strabunt. Primo, ordinarios non posse dispensare cum his eiectis ad hoc, ut promoueantur ad ordines,vel Ordianes exequatur,ad quos iam sunt proin moti ; sed hoc debet fieri cum facii tate Sedis Apostolicae. Ita clare ex decreto Sacrae Congregationis Concilii de Regularibus eiectis, ct Apostatis S. I o.An autem in hoc positiat Praelatis Regulares dispensare, & tollere di ctum impedimentum nolo hic disputare. Lerana habet quaestionem breuiter resolutam in Summ. υerb. eiecti Regulares ab ordine num.3. dc negaritiErespondet; quia licet tales eiecti adhuc sint aliquo modo subiecti Rel, gioni , adhuc tamen indigni sunt fauoribus Religionis. 9 Sςcundo , dato quod dispensentur in tali impedimento, quo ad ordines suscipiendos debent suscipere ordines ab Episcopo suae originis in communiori sententia. Ita Sancher, Nauarrus, Barbosa omnes relati a Le- rana loco supra nu. 3. Io Tertio statim, ac Regulares eiecti sunt tenentur Superiores ordinario loci notificare expulsionis sentet tiam. Ita ex decreto de eiectis,in s

statis S. T.

II Quarto, tales eiecti tenentur habitu Clericali incedere donec ad Religionem redierint; ex eodem decreto per liqc verba eodem Sse ver) ei cti quamdiu non redierint ad Religionem iv habitu Clericali incedant, hoc tamen

intellige de eiectis, qui in ordinibus

Sacris, etiam minoribus sunt constituti, nam alis,qui ordines adhuc non

susceperunt possunt in habitu Laicali

incedere, LeZanain Summ. verb. eiecti Regulares num.8. Haec omnia debent

considerari, quo ad subiectionem, &dependentiam , quam habent eiecti ab Episcopis, alia etiam habes in hoc

opere Lector annotata cap. quo ad Conciones cap. quo ad ordines.

I a Quinto, notandum ad Episcopuna etiam pertinere perquirere; an dicti eiecti iuste, vel iniuite sint eiecti ab ordine. Ita Lauretius de Franchis in

suis Controuersijs inter Episcopos,ρυ- gulares pag. mihi a I9.ιn quas. 3. r sponso adducit Cardinalem in Clement. g. quia Veia verb. addo . quod est notandum cum multi eiciantur culpa sua, ut laxiori inodo vitiant, in quo casu videtur cis patrocinari pro prius dolus , quod cit contra

476쪽

3 Sexto scias, quod licet superius

num. I .dixerim tales eiectos, qui iam erant aliquo ordine insigniti non posse ad altiores, & Superiores ordines promoueri, attamen Lauretius de Franchis loco μ' cit.ad quaestionem 8.cotrarium videtur sentire, dum dicit rcertissimum es, quod eiectι si erant su

diaconi, aut aliquo ordine insigniti nisi aliud obstaret poterant ad alios Sacros Omdines promoueri. Hac conclusio erat certa, manifesta, ct communi usu comprobata , de ea ut credo nemo est, qui dubitet, aut dubitare possit,videatur haede re Nauarrus,oec.Addens infra,quod

ciusmodi promotio ad Sacros ordines promotio fieri debet de licentia propriorum Episcoporum, quibus per expulsionem ab ordine fiunt subiecti , est tamen contra hoc LeZana

verb.eiecti numer. . Tum quia cui v tita est functio ordinis, vetita etiam est illius susceptio, cum ordines suscipiantur, ut exerceantur. Tum quia sunt irregulares, cum sint infames

saltem infamia facti sunt enim eiecti ob incorrigibilitatem. Haec opinio probabilior mihi videtur, quam nec absolute negat dictus Laurettias de Franchis si alia circa huiusmodi eiectos videre cupis , quae tamen propria non sunt institutae materiae , lege dictum Lauretium de Franchis, qui adducto decreto Socrat Congregationis 2 I .quaestiones

mouet,

i. & resoluit breuiter,& docte suo

more

An Regulares habitu Religioso pria uati , & ad triremes damnati subsint Episcopo. Dub. CCCXVI.s V IARIUM. I ia firmativa sententia, o subdi v scopo originis docet opimo atiquο-

rum .

a Diffcopus originis facultatem pote ldare tali Religioso transeunt ad amtium Episcopatum. 3 Subduntur tales Regulares Episcopo, cui subduntur triremes. Regulares ob paenitentiam relegati in aliquo loco remoto Summo Pontifici subduntur. Regularis damnatus ad triremes ob delictum cum consensu Episcopi potest reponi in triremibus Principis

saecularis. 5 Negativa tamen sententia tenenda es.7 uuaeritur cui acquiras Regularis ad

triremes damnatus.

CVm hi quoque Regulares spe

rium aliquam habeant eiecto rum , hinc de eis agendum hoc capite . Assirmative ergo dubio posito respondentCartharius deris 38 .num. l8. Nauarrus in commentar. a. de Regularibus post num. H.νersqvastio tamen noua oritur,qui Doctor supponens tamquam certum, tales Regulares damnatos ad triremes subdi Episcopo, quaerit solum, cui Episcopo subdatur& docet subdi Episcopo originis, Primo, quia domicilium originis immutabile est,nec deperditur per accessorium Diuitigod by Coosl

477쪽

aeuo ad Eiectos, ω Apostatas. cap. XXI. 4 7

rium dignitatis; quae non auseri, sed cumulat domicilium leg. Senatores isse Senatoribus. Secundo, quia domicilium quaesitum per Abbatiam non durat, nisi quo adsuerit Abbas Mon chus, &c. Tertio, quia domicilium ratione habitationis tollitur pertranslationem eius in alium locum. et Aduertit tamen dictus Nauarrus,

Episcopum originis, posse dare tali Religioso facultatem transeundi ad alium Episcopatum, ubi alteri Episcopo subesset. Unde sine hac facultate docet non posse dictum Regularem ad libitum transire, quia dependet ab Episcopi voluntate talis mutatio,cum adhuc Religiosus sit. 3 Addit tamen postea haec verba:

cui autem subiiciantur, O acquirant Regulares exauinorati, o habitu Religioso priuatι, O ad triremes damnati, si quid in eis quaerant commisso aliquo praebo na- Suali, vel inde fuga, vel pretio redempti, vel in partes ignotas deuenientes quaesii nis implexa υidetur,oe satis aqvd responderi posset ei dem viscopis subiectos fore,

quibus triremes imae, O alq eis addicti

suberunt, donec in eis manserint,postea υ τὸ sinito tempore iti remanent, vel rodempti debent redire ad Episcopatus sua rum originum, O subesse illi russicopis, vel impetrare ab ms facultatem transire ad alio perinde ac alii simpliciter debent eosdem adire argumento ab eodem defisumρ.iuxta lag. Illud, nsadi. Aquil. c. a.

de translationibus Praelatorum . Haec

Nauarrus ex quibus habes ni fallor lector tanti Doctoris clare senten

tiam .

6 Sed quaeres hic; an etiam illi Regulares , qui ob psnitentiam relegantur a suis Praelatis in aliquo loco a 6 Prouinci)s diliami,& remoto subdam tur Episcopo loci illius, vel originis, ut diximus superius de damnatis ad

triremes. Negative respondet Nauarrus loco supra, scilicet non subdi at μcui Episcopo; Quia illi sunt subiecti

soli Pontifici, & sic ea, quae acquirunt

Summo Pontifici acquirunt; subdie

tamen postea dictus Nauarrus haec verba : Quamuis ex quadam aequitate , O tacita mente Papa si longὰ ab Urbe exterminarentur satisfacerent, forte suis conscientiis delegando aliquem

Episcopum cuius Episcopo obedirent argumento eq.Nibιl de elestione. Unde concludit sic se consuluisse duos Regulares eiectos, & relegatos a Superioribus in Indi)s, qui ad Urbem venerunt Ut scilicet sitam infelicitatem narrarent Papae, de peterent a Summo Po-tifice facultatem vivendi sub obedientia alicuius Episcopi. Quaeres secundo; supposito quod Regularis damnatus ad triremes subdatur Episcopo possit cum eiusdem consensu pollea reponi in triremibus Principis saecularis , Habet dubium interminis Riccius loquens de Clericis

saecularibus par. . deris 367.dc pro asefirinatiua, quod scilicet cum consensu Episcopi hoc possit fieri videtur esese primo. Quia nostra ea facimus,

quibus auctoritatem noliram impa timur exleg. I. g. omnia, C. de Ueter. Iur. enuclando, & quando Princeps aliquod confirmat posse dare videtur, pro hac sententia adducit dictus D

ctor Phabansuis Derision. Lusitanis, δε- cf. 27. 3c confirmatur hoc, quia det, nens Clericum de licentia Ordinarii non incidit in excommunicationem, ex cap.Nuper, Vbi Abbas, & Doctores id dicunt communiter. Pro negati ua tamen parte est concludendum exspecia-Disilired by Corale

478쪽

4 8 Tram de Exempl. Reguti

speciali littera Sixti V. data in hoc casu , qua praecipit Clericos non esse ad regias triremes mittendos, etiam si hoc fiat aluctoritate Episcopi non enim sapit decentiam, & honestatem litteram Sixti testatur idem Riccius adesse. Quaeres tertio; Cui acquirat Rel, giosus damnatus ad triremes, Graμtius I. par. decis lib. 3. p. D m. 82. docet acquiri Episcopo cui triremes subiectae sunt, Nouatius tamen in Summ. Bullarum; sic distinguit De Re- rgularium condemnatione xiv. I . vel diacius Regularis damnatus ad triremes perpetuo est ad illas damnatus, & cusit seruus, de degradatus debet acquirere illi cui acquirunt serui; Uel est condemnatus ad tempus, & illo elapso, non reuertitur tamen ad Resiagionem, sed tamquam eiectus est habitu religioso spoliatus ι & tunc quς-rit illi; cui acquirunt eiecti, vel est ad

tempus damnatus cum hoc, quod lapis tempore redeat ad sua1n Rel gionem;& tunc tenetur secum acquisita portare. Ita Ioannes Antonius Novarius loco supra.

Quid possit Episcopus in Regulares

I TO G Regulares Apostata earcerari ab Episeopis, debens tamen tradi suis Superiorιbus. a Doctores referuntur,qui docent,quales 3

debeant omari Apostata. o fugitivi. 3 A'on possunt a Praelatii excommunicari visivi ob detentionem Apostatarum, O fugitimorum, oe quare. Incitum tamen DD. Episcopi detine tes hos apostatas in paevas Constitutionis Nicolai U. Etsi Cunctorum fidelium .s Quomodo Episcopi sint priuilegiati pere ut Quia Periculosum. 6 Quaeritur an P ἰαι Regulares po texcommunicare Episicopos, qui eorum iurisdictionem perturbant.

ΡRimo, Possunt carcerari ab Episcopis; consignari tamen debent suis Superioribus, ut eos puniant secundum regularia instituta patet ex

decreto de Amstatis,o eiems g. per haec verba: Rursus statuit, ut fugitivi er apostata, siue babitu Regulare deferant, siue m noni, ac debeant ab Episcopo loci

ubi mora trahunt in carcere eoniici,ae S perioribus Regularibus consignari secum dum Regularia instituta puniendi, usque ipsi Superiores teneantur eos perquIreres oe ad Religionem reducere, atque oecere, H apprehendantur,salua tamen in omnibus factistate Ordinariorum cap. 3. fesso. de Reform.

Qui autem dicantur fugitivi, & postat si vis videre lege inter alios

Ioannem Antonium Nouarium in Summaullarum de nectis, postatis, o de Apostatis, oe nectis a Religione, ibi enim multos adducit casus quia bus Regularis dicatur, vel non dic tur Apostata, vide etiain Leranam in Sun-.νreb. Apostata, O Apostasia. Nam si hic vellem eos recensere m- cederem a materia proposita. Secundo , Scias iuxta opinionem

Petrini in Constitutionem rati, II. Undecimam, & Ioannis Antoni; Nouaria in D m. Iuliar. loco supra, non posse

479쪽

Episcopos excommunicari a Praelatis Regularium ob detentionem Aposta- tartim, & fugitiuorum ipsis inuitis, uuia habent in iure pritulegium Episcopi 'ne possint cxcommunicari, nisi de cis expressa mentio habeatur in

concessione excommunicandi, sic in cap. quia periculosum de sententia erieommunicat. in 6. in quo habetur. Nos deliberatione prouida duximus statuendum, ut Episcopi, O alis Saperiores P lati nullius e motutionis occasio sentemtiae si uὰ mandati praevictam incurrant sei tentiam ullatenus ipso iure,nisi in inis de Episcopis expres1 a mentio babeatur,ex ita ex hoc capite colligunt plures Doctores, quos refert Barbola in Colle- sctan.supersextum Decretalium in dictum 6 caput, cum tamen in hoc casu videantur Episcopi sibi usurpare iurisdicti

nem Praelatorum Regularium. Hinc

est, quod putem dictos DD. Episcopos incidere in psnas , quae habentur in Constitutione Nicolai V. quae incipit, Et si eunctorum Fidelium, in qua sic

statuitur ad fauorem Minorum, &consequenter omnium Regularium in priuilegi)s communicantium. Nos igitur volentes eisdem Imnistro, O ' tribus praesidio subuenire, per quod huiusmodi personarum praesumptio retardatur, O eisdem Arebι piscopis, E scopis, O ficialibus, O aliis Orinaνηs antedictis praecludatur aditus similia committendi huiusimodi supplicationibus inclinati auctoritate Apostolica praesenti irrefragabili constitutiones ituimus, adamus, quod nulla persona cuiustumque ignitatis, status, gradus, vel conditionis existat de emtero eosdem Fratres molestare, perturba- 6 re, capere, carcerare, vel de eorum domibus aηtedictis inuitos expellere quoquo

eontra bane nostram Constitutionem terre venire praesimpserit, ct ab ipsis fratrι

bus monitus ὀ praemissis resipiscere qὶ,

quomodo contempseris excommunicationis paenam ipso facio incurrat, cinc. Ecce

quomodo ipsi ctiam Episcopi incia

dunt in excommunicationem, dii inperturbare intendunt iurisdictionem Praelatorum Regularium, adest otiam priuilegium Sixti IV. & Pauli U. Congregationi Sanctε Maris Fuliensis, tot te nostro Peregrino in Compendio pag. mibi9 I .lit.excptio, tui sic habet, Si vero Ecclesiarum Praelati velli ni tuos moles re erunt ipso facto excommunieati post

momtionem.

Sed aduerte Episcopos quidem ex c. supra adducto, quia periculosum esse priuilegiatos ne possint interdici, aut suspendi , nisi de eis specialis mentio fiat, & hoc rationabiliter, ut aduertit

Duardus in Bullam Canali. 2. Canon. 2.qu. 3 . n. a. nam cum Episcoporum OL

ficium consistat in Chrismate, rilinui collatione, Ecclesiarum, & Altarium cosecratione magnum periculum csset in frequenti ipsorum suspensione, unde cum Pontifex non tam Epist . pis, quam subditis intendat prouidere, iam cximit Episcopos a Generali interdicto, & suspensione, non autem sic sunt priuilegiati ab excommunicatione generaliter lata, & propter cam contrahunt,etiam si non sint expressi. Priuilegia cnim cum sint stricti iuris debent tirictu interpretari, ut minus derogetur iuri communi , quam sit postibile ex cap. cum Diloctus

de consuet. Ita Duardus loco. rupra niι. 6.

Sed auid dicendum, an Praelati Regulares possint excommunicare Episcopos, qui eoru in iurisdictioncm perturbant in terminis non vidi Do-

480쪽

ctores,qui hoc agant nominado Epia scopos, si sit sermo de ali)s.Taburinus tom. a.de IureAbbatum quaest. 3 .disp. I dicit omnes Praelatos posse proprias personas, & bona , ac iura defendere per censuras extraiudicialiter nullo ieruato iuris ordine per caput Dilecto& caput Venerabilibus, g. vi tamen, &citat plures Doctores datque rati nem cur extraiudicialiter latum pos sit procedere, nam cum quis in causa propria Iadex esse nequeat, quia est Iuspectus, non potest Delatus inducialiter suam iurisdictionem contra tales exercere, extendit insuper diactam doctrinam, ut etiam in non se ditos,& exemptos sic procedere posesiit tales Praelati; de Episcopis vcro , nec verbum dicit, Videtur ergo dicendum non posse Episcopos a Prae- Iatis excommunicari in casu posito, tum ob Episcopalem dignitatem,qua ab omnibus venerandam testatur Giagas de Episcopis quaest. 8. Unde Episc pus in sua Dia cesi honorari debet etiam ab Archiepiscopo Bal. cons. a a. vol. I.immo etiam a Cardinalibus f cundum Capyc. decis 27. num. 24. Oseq. Secundo, si par in parem non ira het imperium a sortiori Praelatus in serior non poterit, &c. Contrarium tamen etiam suaderi posset primo,

quia in sententia aliquorum, si Episcopus delinquat in aliena Diarcesipotest puniri ab EpiscopoDisceano. Immo Archiepiscopus ipse si delinquat in Diecesi suffraganei potest puniri ab eo secia . Capel. Thol. qa 3.

de constitur. in 6. & ibi Archidiacon. aeu. 3. Abbas in caput fari col. 2. de foro comperent. & sic in tali sententia Metropolitanus iacidit in excolumulum

cationem latam a suo suffraganeo:

secundum multOS contra Clarum ,

quast. 3 s .is .vlterius quaero. Quod vero nequeant Episcopi excommunicari in casu posito consequenter ad ducta doceret sorte Riccius, & merito, nam si ipse putat nullo pacto posse Episcopum excommunicari ab alio Episcopo si in eius Discesi dolinquat, sic a sortiori dicet de P elatis,motus eodem fundamento, nam si post Tr, dent. causae criminales Episcoporum resertiantur iudicioSummi Pontificis

cum causae censurae sint criminales, iam Summo Pontifici reseruatς erut. Vide Riccium p. a. 'am, resolui. a M. vltiiriae Uenetae impressionis.

constitutiones. cap. XXII.

Quid possit Episcopus in Regulares post Bullam Gregori; XU. quae incipit Sanctissimus in Christo Pater de Conseruatorib. Dub. CCCLVIII. s V M N A R. I U N.

t Bulla ad verbum inferitur. a Postquam Regulares elegerunt Coi sematores Episcopi non habent imνisdictionem in negulares, quo ad

3 An Trident. deroget cap. r. de priuileg. in 64 υguti es post electionem Connem toras non possinu eum amouere sine

s si non dent post electioneConseruatoris documentum in curia viscopali , tune fecundum aliquos debent R

gulares conueniri coram ordinaris. 6 contrarium tamen tenendum es ob multu rationuω iiii od by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION