장음표시 사용
441쪽
aeuo ad censes s. cap. XVIV. Ars
eius exeommmunicari ab Episeopo R Jondetur distinguendo vel loquimur de deliciis comm sis tempore nouuiarus, vel de delictis commiss antequam Nostitius resus fuit Religionem HI Iairem hiis bentibus tractumsuccessuum a tempore ante nouitiatum primo, casu non est versopinio Henriqueet nisi Nouirius postquam eommisisset delictum tempore nouitiatus dimisisset habitum iuxta opimonem quam refert, O bequitur Diana supra resolui. 3 vel delicta commisisset extra claustra. Riceius parte 4. yraxis resolui. 238. in Duorabitibus enim multi, reniunt ane
latione Religioso m, O Religiose vis pra dictum est nequeunt ab Episcopis cem suris in casibus sim non concessis puniri. a Quod si obiicias Novitia nequeut absolute in Sententia satis probabili
multorum excommunicari a propriis Praelatis. Ergo debebunt,& porerunt
ab Episcopo addit statim dictus Alphonis de Leone loco citat. no ex eo
quod nequeat Noviiij excomunicaria suis Pra latis sequi postea, quod nequeant excommunicari ab Episcopo;
sicut nec ex eo, quod non teneantur casibus resematis Prfatorum Regularium, sequitur, quod teneantur c sibus reseruatis Episcopo, ut habet ipse Alphonsus de Leone eadem Re- colle Leitata num s 8.
3 Nec obstat etiam Nouitios subdi Episcopo, quo ad dimissorias pro o dinibus minoribus; ut tenent multi, quidquid sit de hac sententia; nam Respondetur etiam non implicare, quod subdantur in uno δε non in alio, di maxime cum subiectio quo ad O dines , sit diuersa a subiectiones quoad censuras serendas; & sic ruit argu
Λn autem Nouicti a suis Praelatis
possint excommunicari. Vide dictum 'Alphonsum de Leone loco citato, ibi enim latὸ de hocagit, & varias adducit Doctorum sententias; sed haec materia non est nostri instituti. An Episcopus possit excommunicar
Regulares impedientes reuoc tionem coniugis,qui valde fuit professus . ,
r Opinio Co ier ad verbum refertur. a multa priuilegia, ob qua Regulares non possunt excommunicari addu
Hla referam verba Coliter pari. a.
quast. s. num. Izz. nam ex eis
adequale soluitur dubium sunt hamis Episcopus potest excommunicare, er D
spedere exemptos impedientes reuocari
nem eouiugis ὲ monasterio exempto, si se eoniux non fuerit vatici professus putasne luentia alterius coniugis; vel illius in saeculo manentis nullum sit votum coni nentis,auisaltem sit temporale, nisi tameexempti priuilegium habeant, neposnt
communicari, Oe. quale habent Μω- dicantes , ut constat ex eorum compressio Hrb. exemptionum. s. re societas Iesu
ex Miti Pauli III. ipsi concessa Mns 13 9. σ ita in terminis resoluit Thomas Saso eiusdem societatis Doctor tract. de matrimonio lib. 7. disput 3 3. num. 2 I.
442쪽
ii Sed quia toto hoc capite saepius diximus, Regulares csse priuilegiatos ne interdici, excommunicari, aut suspendi possint; hic placet ad Lectoris studios commoditatem aliqua priuilegia referre ex innumeris, quae circa hoc habent Regulares. Urbanus IV. in fauorem Ciste en supponos lamin hoc dictam Religionem esse prisuilegiatam, sic habet: Mia notis exponere curavistis, quod exspectati priuilegio sedis Apostolica obtinetis, ut milli omnino hominum liceat in vos, vel vestra m nasteria, oe eat. excommunicationis, i
terdicti, seu suspensiorus sententias promulgare, m. Nos itaque υestris precatu inelinati c. est tale priuilegium apud Chrysostomum Henriqueet in priuil iis ordinis cinereiensispag. a. ω hic ordo est adeo in hoc priuilegiatus, ut nec in eius familiares setinentes, &benefactores possit excommunicartionis sententiam promulgari lege apud eumdem HenriqueΣ Privile gium Innocentia IV.pag.63. 3e si muruta alia similia indulta vis videre adire te no pigeat Cappucinum in Compe
QUO AD Aps OLUTIONES, O Di pensatιones. cap. XIX. An ReguIares subiicere se possint Episcopo in foro paenui tentiali .
I Varia hyctorum πιηionei referuntur. a Regulaus posivia Ie subore Episeopo casibus ιn quibus possunt Episcopi eos absoluere ex indulto vomtis is , o tune siue licentia Prael
3 Nee obstar dicto, etiam si facultatem a oluendι babeam Prinati Regu
4 Regulares possunt sesubdere Episcopo
de luentia suorum Praelatorum, Hab eo absola tur in casibus qui. bus eorum etiam Praeati possura
s Quando verum sit non posse Regia
6 Disantia Praelatorum non facit abs lute, quod sine eorum licentia posset se subdere Regulares πιβπιs . 7 Quando imum, O irrationabiliter e negarent hocsubditis Halati Regu- lares possentsejubdere Episcopo pro absolutione . t 8 Si Priuαι Regulares nequeant suos subitos Regulares ab oluere tunc uec cum eorum licentia possunt uiariti ui copo se subdere. 9 Distinctio, qua procedit Bordonus af
fertur Io Hanc tamen reprobat Author.
II Gicis Episcopus potest absoluere adumnas,o Peregrinos ,sic in talibus casibus Regulares. Vbi remi P an post Episcopus v3 Regulares quod potest in aduinas. I a Quaeritur; an Episcopus dum in dictis casibus absoluit Regulares faciathoe potestate delegata, seu ordis na, O diDnctio Borsim ponitur. It Quam tamen reprotat Author . iI4 Sunt Doctores, qui a mam, debere pro lati absolutione Regulares su di Episcopo loci, in quo situm in Novanerium. is Aurbor putat ad quemlibet Episc ρμm posse Regalares licentiari. ab uvando Diqitig Coosl
443쪽
quo ad Absolutiones,st missensatames. cap. XIX. AI 3
16 Quando meresanus habet aliquam potestatem in Regulares, eis expresid talis potestas datur.
I7 Etiam in illa sententia qua docet sine licentia P ararum possese Reg Iares subdere Episcopo pro avolsetione , cuilibet vi copo subdere se polym x. Vo ad Forum ps
sui sentetiae, Co- 3munior docet delicentia suorum Praelatorum Regulares posse se subdere Episcopo, ita Lauretius de Franchis in controuersjs inter Regulares quaest. 9 a. & Bordonus de Potestate
vi rapi Resolui. I 6. quares I. 6Alij dicunt etiamtine licentia posse ReguIares se subdere Episcopo,Ita Valerus, verb. Regulares Disserent. 6.qui tamen limitat, & dicit hoc valere , dum Praelatus Regularium facile adiri non poterit; Alii e contra dicunt nec cum licentia Praelatorum se posse subi)cere, quia exemptioni nequit cedere Regularis sine licentia Papae,
Inter tot ergo opinionum varietates
non est adeo facile exponere quid dicendum fit. Ego per aliquot dicta conabor resoluere, quod apud alios inuenies sese discussum. a Dico ergo pruno,R,egulares positit
se subdere Episcopo pro absolutione
in eis casibus in quibus possunt Episcopi eos absoluere ex speciali Indulto Pontificis,& hoc sine licentia etiasuorum Praelatorum, sic in casu qui habetur in capite Religioso de fiententia sexcommunicatιonis, potest Episcopus
absoluere Regulares illi se subdentes
pro tali absolutione etiam sine licen tia Praelatorum, hanc enim licentiam non requirit textus, ad quid ergo debent eam requirere Doctores λ sicuti ergo Episcopi possent acquirere tale potestatem supra Regulares cum licentia Prs latorum,cur etiam non ac
quirent hanc facultatem si illam h beant a suinmo Pontifex e Immo a sortiore hanc auctoritatem in casibus sit nilibus habebunt Episcopi. Nec obstat si tunc,etiam talem socultatem habeant Praelati scilicet absoluendi, nam hoc non facit, quod tollatur Episcopis talis facultas, vir, que enim potest conuenire , & Ep, scopis, & Prslatis fauor enim secum diis Praelatis concessus , non debet
praeiudicare Episcopis. Dico secudo,Regulares possunt se subdere Episcopo de licentia suorsi
Praelatorum , dc absolutionem ab eo
obtinere,in casibus in quibus ipsi Pr lati possunt absoluere ala plures Doctores quorum magnam cateruam
congerit Bordonus, Resolui. I 6.insius consiliis num. 3. Sylvester verb. abs
sius de Triplice Iubilai priuilegio casu Io. de ispensationein absolutione ; quia eum tali licentia fit Regularis 'exemptus subditus Episcopo,& Episcopus ipse veluti subdelegatur a Praelato Regulari Idem docet insignis docilina vir ex nostris D. Thomas dei Bene , insuo tractatu de Polamento pag.
Nec obstat dicere, non posse Re gulares renunciare priuilegia exemptionis,quae habent Ergo sita licentia
444쪽
nihil prodestinam Respondeo hira, scopi specialiter facultatem non ha- quae prohibent Regularibus renun- beant absoluendi omnes siue subdi'ciationem exemptionis , & priuile- tos, siue non subditos a dictis casibus, olorum, loquia tarde exemptione ab hoc dictum sic absolnte prolatum est odiosis, non autem a griatiosis, & Q- ρ contra Bordonum loco supra citato. uorabilibuS,cui postunt renunciare in usolui. I 6.quaeres r. qui distinguit de cassibus occurrentibus, ut docent LM impotentia absoluendi Prslatorum pus,& Anchara. in caput cum Nullus dicens; vel eit respectu casuum reser- de Temp. ordim teste Sanchen bb. uatorum intra Religionem, puta aq.cap. 3 9.num. 3 2. casibus,quos sibi alius superior maior 6 Non tamen verum est, in his cam reseruauit, ut Prouincialis respectubus ob solam distantiam. superiorum Praelati localis, vel respectu caseum Regularium posse tunc Regulares reseruatorum Summo Pontifici; ut subditos etiam sine licentia subdere sunt casus Bullae Caene a quibus f se Episcopis pro absolutione, nam lia cundum probabilem opinionem necet magna distantia operetur, ut qui queunt Prplati Regulares absoluere;
non habent super aliquem iurisdia si primo modo res se habeat dicit Sionem , illam acquirat, ut probat Bordonus; Prietati Regularis inseri Leia parte 3. Caf. a. S. Adde; & sunt ris licentia non facit , quod possint multi alii textus ad hoc, attamen in Regulares se subdere Episcopo,& ab casu nostro debet tolli etiam exem- eo absolutionem obtinere si autemptio,ad hoc, ut tribuatur per distan- sit sermo de casibus reseruatis Pont tiam iurisdictio Ita setit Bordoniis, fici asserit liccntiam prodesse subdia
loco supra n m. a. contra Lauretium tis Regularibus,ut possint ab Epist
de Franchis dicta quaestione 92. Vale- Iopo absolui Absolute tamen ego p ret tamen Regularis subditus tunc se to licentiam Superioris Regularis ni- subdere Episcopo pro tali absiolutio- hil prodesse ad hoc, ut possit ab Epi- ne in foro paenitentiali etiam sine i , scopo absolui, Probatur primo quo centia I'ta latorum suorum. Quan- ad casus reseruatos in craReligionem do iniuste Praelati denegarent talem quia inferior nihil disponere potest facultatem. Ita Thomas det Bene lo- circa casus reseruatos maioribus suisco supra qui casus vix dari potest ergo nec subditum subdete Epist
Tuc enim per Epicheia debet aestim, po, & cst. Tum quia reseruatio fruri adesse & licentiam Summi Potificis statoria tunc esset. Quo ad casus ve-N Religionis etiam,vi eo euentu Ep, ro reseruatos Pontifici si Episcopus scopus possit absoluere, & ne Regu- potest absoluere Regulares, ut docet
lares teneantur euagari. Ita Lauredi reserente Bordono , Molina tom. q. tus de Franc his locoIupra. dispul.6I .num. . Auila parae a. decens s Dico tertio, Quado Praelati Regu- e . . disput. G dub.6. SuareZ alii, lares nequctuat suos subditos Regula- quos citat Sanchez lib.ε. cap. 3 9.nuhι.
res absolucre, tunc nec cum corum 3 3 . BossiuSSec. I .casu i O.n. Is 9.de Tri-
licentia possunt recurrere ad Episco- plici Iubilat primitgio,si Episco. in qua
pum pro absolutione ab eis, si Epi. potest absoluere Regulare ad quid
445쪽
βιιο ad Absolutiones, sist Dispensationes. cap. XIX. 4 I s
requiritur , & necessaria est licentiari Praelatorum; sicuti Episcopus pintest absoluere aduenas N peregrinos, sine licentia Episcoporum, & Uiaece-
sanorum talium aduenaruin curetia
non poterit absoluere Regulares in talibus casibus, qui ei subdunturta quam aduenae,& peregrini λ Si autem quis dicat, Episcopum non habere ea iurisdictionem in Regulares quam habet in peregrinos, & aduenas, scilicet in foro paenitentiali,tunc iam Episcopus non poterit absoluere & sic superflua erit licentia Praelati, per quam nec poterit dare Episcopo illa
facultatem quam non habet; Αn autem Episcopus possit in foro paenitentiali in Regulares quod potest in
aduenas, & peregrinos, uti defendit Bordonus argumentando a sortiori
est alia quaestio, & mihi quidem placet haec Sententia,sed ex ea non colligitur esse necessariam, & requisitam PraeIatorum Regularium licentiam.
Ii Sed quaeres hic ad completam dubia intelligentiam; an quando Ep scopus absoluit dictos Regulares se ei subdentes pro tali absolutione sa-ciat hoc potellate ordinaria, vel delegata . Respondet Bordoniis, cum dis inctione locosupra num. 8. vel scilicet a
soluit Epitcopus Regularem a casu quo potest eum absoluere suus P Iatos, & tunc absoluit potestate de- Iegata ; quia illa subiectio , de licem
tia Praelati facta Episcopo nihil aliud est, quam delegatio quaedam si abso
uit in casu in quo non potest Praelatus tunc facit Episcopus potestate ordinaria, scilicet habita a iure, quod
13 illi hoc concedit. Sed haec distinctio
non adequale placet, nam etiam in casu, quo potest Praelatus absoluere suum subditum; poterit etiam Episcopus , idem facere, & hoc a iure. Unde potestate ordinaria hoc faciet exemplum sit in capite Religioso de
sementia excommunicat. in quo, dc p
tel a iure Episcopus abloluere Regularem Percutientem, &c. & etiam
per priuilegia potet hoc facere Praelatus Regularis, tunc si de licentia
Praelati subdat se Regularis subditus
pro absolutione cur absoluet Epit copus potes ate delegata, cum habeat potestatem ordinariam absoluendi.
Quaeres secundo, cui Episcopo possit se subdere Regularis pro tali absolutione in foro penitentiali. Respondent Bo onus resolutione I 6. L-sta quaest. . Floronus etiam, & alii quos dictus Doctor citat Regularem posse tantum subdi Episcopo loci, in quo degit, sed limitat hoc, quando
scilicet Praelatus Regularis, qui licentiat nequit ipse absoluere, nam tunc ad Episcopum Diaece num tantum licentiat; & ab eo solum possunt a solui.
Ego tamen puto ad quemlibet tapiscopum posse Regulares licentiari, ut absoluantur , & hoc nisi in licentia quando scilicet an requir tuo exprimatur, quod subdantur tali Episcopo determinate moueor, quia cum licentia Praelatorum dum limitata non est ad talem, postuntiam omnes Episcopi absoluere Regulares, & habent talem iurisdictionen eo enim,quo quis est Discesanus non per hoc habet in dictos Regulares
potestatem dum quaerunt absolutio nem in talibus casibus; semper enim exempti sunt;& ratione exemptionis nullam maiorem habet Potuita em
446쪽
Diaeceianus , quam ali; Episcopi. Deinde non video sundamentum contrariae sententiae . Insuper sicut Episcopus qui dat facultatem subdito,ut ordinetur ab alio Episcopo,non restrinsit, quod ordinetur ab hoc, vel illo;sea pol ad libitum a quo voluerit ordinari; sic a pari in casu nostro de Praelato Regulari respectu suorum subditorum, & sicuti Episcopus non obligatur remitetere suum subditum ad aliquem particularem Episcopum, sic nec Praelati Regularium.16 Quod fi dicas i Episcopus Diaec sanus respectu Regularium habet alia quam potestatem, & iurisdictionem, Unde videmus , quod nequeunt ordi-hari nisi ab illo Episcopo,in cuius dis-eesi situm est Monasterium, Ergo neque remitti possunt, di licentiari ad quemlibet Episcopum , ut absolua
Respondeo potius retorquendo argumentum Ideo nequeunt Regmlares mitti pro ordinibus ad alium Eiscopu, quam ad Digceianum , quia oc per summum Pontificem eis praecipitur; Vnde sublato test ordine, iam possent Regulares ad quemlibet Episcopum accedere pro Ordinibus, Sed in casu posito non adest tale Praeceptum, ergo ad quemlibet Episcopum possunt recurrere pro absol
Et Aduerte idem etiam dicendum in illa Sententia , quae sine licentia Pr latorum docet posse Regulares se subdere pro absolutione Episcopo nam cuilibet Episc po poterunt se subi,
An Regulares excommunicati a propri, Pranatis possint absolui ab Episcopo.
I Dum Regulares excommineati a suis Halatis, sunt exempti nequeunt ab Episcopo absolui. a Dum exempti non sunt Episcopus eos absoluere potes ab excommunicatione lata a Pralatis. 3 Non exempti possunt appellare ad Episcopum. Si deficerent Praelati Regulares, tunc eontrouersum Vapud Doctor es, an
ctione procedamus; vel isti Regulares exempti sunt, vel non; Si sunt exempti nequeunt absolui.Tum quia coerctio Monachi primo loco pertisnet ad Abbatem ut habet Gloss. in Caput Mnto, verb. se Praelara i Tum quia Superior tunc potest a censura Iudicis inferioris absoluere , quando plenam obtinet Iurisdictionem, in eos, qui censuris ligati sunt , qualem habet Summus Pontifex in omne ex corninunicatos, & Praelatus. Religionis Superior puta Generalem)in omnes subdi tos Praelatorum inseri rum ; ut docent in terminis Suareet, Siluester, Autla,noster Pasqualuus, citati omnes nouissime a nostro P.
Thoma det Bene doctissimo nostrae Congregationis Theologo , in suo Trahi. de Comitiis O Partamentis Dub. q. Sissest. 3 a. ω Superiore.
447쪽
4 Si autem dicti Regulares non sunt exempti , tunc nec possunt absolui ab Episcopo; Tum ob eamdem ratione, quia coerctio Monachi pertinet primo loco ad Abbatem, & patet exemplo Archiepiscopi , qui licet sit Superior Episcopo, attamen nequit absoluere excommunicatos a suo suffr ganeo, & etiam exemplo de Legato Sedis Apostolicae, qui licet sit aliquomodo Superior Episcopi; attamen non est superior in ordine ad causas subditorum, quae in prima instantia coram Episcopo terminari debent ex Concilio Trident. ergo sic dicendum in casu posito. 3 Verum quidem est,Religiosos non exemptos posse appellare a sententia Praelati ad Episcopum, ut notauit Abbas,& colligitur per sensum contrarium ex eap.ad nostram de appellat.
lati Regulares, qui absoluere possint tunc in desectum talium Regularium potest ne Episcopus absoluere Reginiares. Sylvester verb.ab adulto quas . s. num. I .docet posse ab Episcopo in Α, batis desectum absolui Regularem; di ratio est, ne Regulares sint det Horis conditionis, quam viij non xempti. Sed Τamburinus de Iure Abbatum
hoc fieri posse abEpiscopo his verbis:
Quod ego non auderem admittere eo quod lonachi non sunt peioris conritionis, etiasi ab Episcopo non abboluantur, cum ipse habeant alios Praelatos Superiores a quiabus potius, quam ab Episcopis possunt absolutionem petere, ne postea se absoluantur ab Episcopis in eorum conscientia vocetur in dubium an Episcopi p sint absoluere a censuris alterim Pratari, nempe Abbatis doctrina tamen blaestri lora estato potes amplectι eum hac limitatione scilicet, vidictum est m defectum Abbatis. ItaTam. burinus utraque opinio probabilis. An Praelati possint absoluere suos se, editos excommunicatos ab Episcopis,in casibus in quibus
et in marisam siententiam multiDo I
a Negative tamen, O melius respondera,
alis,sed non absoluia, sed eum lim, i
3 Privilegia, qua tabent Regulares de i. bent operari aliquid operantur ergo,
quod possint ab olai in foro interno Stantibus priuileg*sRegularium absolutio data Regularibus prodesset, iquo ad forum externum etiam . is casus in quibui datur facultas cens ras feretidi in Regulares a Sacro, concilio requirunt satis amonem . praestandam ilis, qui cen ras tulit.
6 sumitur 3 an dum Regulares excom-imumcantur persementiam pati Ic- .lare debeat particulariter nominara.
rius Porteli. verb. Praelati Potestas per haec verba, Possunt Pralatι Regulares absoluere suos si sint excommutucasi us minarim in foro externo fatas acta prius parte, dc SuareZ dicit lianc stacti Inapa
448쪽
ἐsse veram non solum satisfacta prius parte tela, sed etiam Iudice , qui e communicauit.Unde si de satisfacti ne, & absoliatione obtenta a suo S periore constet iam non debet amplius mole stari dictus Regularis. qx - . Sed negative respondet Alpho sus de Leone de censuris recolleZIan. 2. m. 8O3.& procedit cum Iimicatione dicens valere contrariam sententiam
in casibus in quibus supponitur,quod Regularis ilicareerit in censuram impositam a iure, vel per Pontificias Constitutiones , vel ab Episcopo& Leeato , vel a Iudice Ecclesiastico fuerit declaratus excominunicatus, tunc enim facultas absoluendi spectat ad Superiorem saatisfacta parte, & tantum debet tunc Praelatus certiorare Episcopum de absolutione data; Αt quando 'exa communicatio est noua, ut ita dicam lata ab Episcopo, vel alio Praelato in casibus in quibus ei permittitur procedere in Regulares per censuras , tunc dicit absolutionem salienum foro externo esse dandam ab eo, qui
contradictos Regulare ς tulit cCnsuras, cum enim conceditur Episicoporalis facultas, etiam conceditur, ut
saltem ab eo debeat absolui, & non ab alio, iuxta regulam , quod correlativorum cadem deber esse disparitas. Ita Alphonius de Leone, qui citat pro se SuareZ loco supra cap. 2 . n. , 3a Et aduerte hic,quod aduertit idem Alphonsus de Leone debere absolui quo ad sorum externum ab Epist po ; quia priuilegia, quae habent Regulares , ut possint absolui 1 suis Prae- 61atis debent aliquid operari, non possunt autem operari, quod absoluantur, quo ad Bruin externum a vi
probatum est, ergo quo ad forum i
ternum , di maxime cum absolutio, quo ad forum intemum nequeat tur
bare iurisdictionem ordinarii,qui tu
Sed quaeres hic; an stando in pria uilegiis, & praecipue in illo, quod re
scri Suarer cap. a s. tom. . de teligione concessuin benedictionis; per quod conceditur Praelatis , . ut absoluere possint suos subditos ab excommuni cationibus , etiam si tales cstent,propter quas consulenda esset Sedes Α-postolica; ut id tamen fiat praemissa ex parte subditorum debita satisfactione ; An scilicet dicta absolutio prodesset etiam, quo ad forum e ternum . Animaliue respondet dictus Alphonsus de Leone; attamea subdit, raro hunc casum posse accidere, cum casus pro quibus concedi tur facultas a Sacro Concilio censuras ferendi in Regulates requirant satisfactionem praestandain ipsimet qui tulit sententiam censurae, & per consequens, ut possit, quis ritE absisI-ui debet ab eo petere absolutionem, vel impetrahe,quod suo Superiori s
cultatum concedat absoluendi,ut docet pravis. SuareZ autem considerans
etiam hoc priuilegium dicit debere, tunc subditum absolutum reddere certum Superiorem a quo suit e communicatus de sua absolutione,A: satisfactione sic enim vitamur incommoda, quae ex tali priuilegio sequi posse videntur, sed responderem
hoc priuilegium intelligi de soro
Qua res etiam secuta hic obiter; an ad hoc ut Regulares excomuniccntnrper sententia particularem susticiat si in sententia sit facta mentio Regula. rium Diuitiaco by Cooste
449쪽
aeuo ad Abbolu es, ω dispensationes. cap. XIX. 4 I9
rium in genere; an debeat fieri nomianalis , & particularis nempe Regulari
Respondent opus esse , ut sint no. minatae per nae Regularium. Ita Alphonius de Leone citatus loco suprammer. 8os. & SuareZ tom. q. de Relig. cap. 2 . num . . qui dicit non sufficere nominationem talis , vel talis Rel gionis , vel Monasteri3, re omnium Religiosorum eius, sed esse necessariam expressam nominationem sinularum personarum Regularium,&oc iuxta priuilegium concessum a
Nicolao Quarto , quod refert ipso SuareE. Verba priuilegij sunt talia:
Noluit Fratres ligari aliqua sententia excommunicationis, suspensionis in interdicti hominis, rus nominatim fieret mentior orum, nec sufficeret, si diceret in semrentia Generali, ut perisci valeat, ac si essent nominatim expres,& videtur hoc etiam consorme priuilegio concesso a Gregorio XIV. Clericis ministrat tibus infirmis, in quo excipitur casus
cum Iatat essent censurae ab homine contra aliquem nominatim, & rob ratur ratione, nam quando censura sertur contra Regulares in generes vel etiam contra Regulares talisM nasterij, potius esset iudicanda per sententiam generalem , quam per sententiam specialem, a qua censura per sententiam generalem, nisi sit reseruata, possimi a
Λn ingrediens Religionem si ante ingressum fuit excommunicatus qab Episcopo debeat ab illo absolui , vel possita
I opinio Doctoru pro υtraque pote est. a Suarex procedit cum dommone. 3 Privilegiasperialia Religionum consideranda sunt.
6 Aliqui dicunt ingrediensem Religio nem posse ὀ suo P lato assolvi,
3 Ingrediens Mugionem, immo ingresesus, si fuit nominatim excommuni
eatus non potest absolui a suis P latis, sed debet absolui ab eo, qui
excommunieauit, in foro eo scientia, o in foro externo. 6 Declaratio quadam, quam adducunt aduersaris quomodo habeat locum. T Notatur quaedam opinio Doctorum.
Ebere absolui absipiscopo doceti. Vgolinus, quem refert SuareZ in Dilput. 7. de censuris sect. . num. Σ8. Fundamentum ipsius est, quia sicut
per mortem naturalem homo exco
municatus non potest absolui ab alio. Iudice . Sic nec per mortem ciuilem, qualis est ingressus Religionis. Lappus e contra Allegat. 7. .6 docet posse absolui a suis Praelatis. Fundamentum est ne detur Religi sis occasio euagandi. suarer distinguit, & dicit, vel excommunicatio illa fuit lata per sci Ec a te in Diqitigod by Cooste
450쪽
tentiam generalem , vel per particularem, si primo modo; Iam a Praelato Relibrionis poterit ille absolui, si secundo selum ab Episcopo. Intelligit autem per sentcntiam generalem il-Iam,qua Episcopus sub paena excommunicationis praecipit vitandum ali-uod peccatum futurum, vel faciei um, vide dictum Doctorem , qui se se eaeplicat loco supra, subdit tameriserius veniens ad casum posituma haec verba: Nιhιlominus consideranda ssunt Dacialia priuilegia singularam tigionum , O secundum illam erit iudiciu ferendum de Potedate absoluendι ὰ dicta
censura. Nam Menduantium Superiores
Ordinaviri priuilegium babent ad abso uendis ab omni censura ab homine lata, oecontracta ante ingressum Religionis. Dummodo talis censura generaliter lata sit. Quod Privilegium datum, est a Cl mente I U. minoribus, oe postea ab alijs Pontolaitas e firmatam, vel de nouo byi Retigionibus concessum. Sed comcludit postea, haec omnia priuilegia tantum intelligenda esse de absol tione ab excommunicatione lata Per . sententiam generalem,nam ab eXc municatione lata per sentetiam particularem praesertim nominatim, &ad sorum contentiosum deductam absolutio per priuilegia dari non potest. Ita etiam videtur sentire Le
dum dicit, possunt etiam Noaini qua rumdam Religionum absolui ἀ Praetatis sua 'ellionis a censuris excommunis rionis , suspensionis, O interium a iure, vel ab homines tem generabicr promu
6 Ali 3 vi sunt Bartholomaeus de Uechis, & Laiman relati ab Alphonio de Leone Recolle t. a. ωιm. 796. dkiit per talia priuilegia posse ingrediente Religionem absolui a suoPrilato tantum,quo ad sorum internum, no at tem quo ad forum externum. Quia absolutio vi priuilegiorum collata noextenditur ad sorum extentiosum, de sic viam planam esse remittere sic exin comm turicatum ad Iudicem, qui e communicatur, quatenus de eius lucetia absoluatur, sic expresse loquuntur de Nouiti)S. Dico ergo Regularis nominatim excommunicatus, seu alia censura ligatus , non potest absolui a suis Pra latis, sed debet absolui ab eo , qui excommunicauit. Ita Bordonus resol. 3. q. 7. qui nec in foro interno, nec etiam soro externo asserit posse dari tale absolutionem. Probatu r autem non posse Regularem nominatim excommunicatum absolui. Quia priuilesia,qus habent Regulares absoluendi ab
excommunicatione restringuntur ad censuras generaliter latas. Ergo, dcc.
sic in specie secit Gregorius XIV. dum approbauit ReligionernMinistrorupti Ιnῖrmorum; & concessit Generali dictae Congregationis, quod pois tabsoluere ab omnibus censuris reselauatis excepta cc sura nominatim dyta . Ita refert Sorbus verb. Absolutio, quo ad Fratres. Deinde certi iuris est, quod nullus potest absoluere nomia natim excommunicatiim nisi eius I
dex, aut Iudicis superior. Ergo, Neς potest Regularis sic particulariter excommunicatus in foro conscietipabsolui ab alio, qaam ab eo, a quo est iuridice excommunicatus, ut inquit Bordonus loco supra; Quia si haec pria uilegia Regularium hoc operarentur laederetur notabiliter ius alienum ;scilicet Iudicis excommunicantis ;priui