장음표시 사용
611쪽
mam et completorium, et quae incipii: Confiteor Deo omnipotenti et c. Bans indicat eleemosynam, et omnia
opera misericordiae. Benedicens comprehendit varias benedictiones olei, vini, cereorum, templorum, cinerum, vestium etc., imo et benedictionem, quae datur in tonsura clericali, in regum et abbatum eonsecratione etc., quo etiam referri potest signum crueis, quod in benedictionibus semper
adhibetur Reele autem observant nonnulli theologi , orationem et eleemosynam non esse ritus ab Ecclesia institulos, sed virtutum actus a Christo praeceptos, et ideo minus recte ad saeramentalia referri, nisi sorte eatenus. quatenus ex speciali praecepto, aut nomine Ecclesiae perficiantur. - Si de effectibus sacramentalium quaeratur, certum est, quod non conserant gratiam sanctificantem eae opere operato: haec enim emicacia propria est Sacramentis, quae Ecclesia non potest instituere. Negari autem non potest, qu0d Sacramentalia salutares producant essectus, quia alias vana et superstitiosa foret eorum institutio. Porro, esseclus sacramentalium alius est communis cum aliis caeremoniis,
quod nimirum aliquid spirituale signi-ὴcent; sic aqua lustralis ablutionem
internam, panis henedictus unionem charitatis, consessio internum animi dolorem, benedictio sacerdotalis henedictionem a Deo datam, cinereS podini lentiam et mortali talem hominis significant. Deinde, ad instat aliarum caeremoniarum sunt actus meritorii, utpote a virtute religionis imperati. Praeterea habent effectus suos speciales, uti patet ex usu Ecclesiae, quae in henedictione eorum speciales a Deo esseelus postulat, unde ex precibus Ecclesiae peculiarem vim oblinent ad speciales essectus producendos, quintam primus est collatio gratiarum a ART. IX. 6l tu alium, per modum impetrationis hinmiti et fiduciali mente repraesentando Deo preces Ecclesiast in eorum benedictione lasas; secundus est expulsio sit eo lithitio daemonis, ne noceat, tum per moduin impetrationis secundum datam explicationem, tum per modum
imperii ob potestatem Ecclesiae traditam a Christo daemonibus imperat di , tertius aliqua utilitas temporalis,
ex. gr. Sanitas, remotio mali impendentis per grandines, locustas etc.; quod sacramentalia iterum praestant vel per viam impetrationis, Vel per
modum adiurationis, quast constat tum invocatione divinae virtutis, ut usui harum rerum assislat, tum imperio iadaemones, ne noceant; quartus est remissio peccatorum venialium ; et quinfus demum est remissio poenae
temporalis pro peccatis mortalibus et venialibus quoad culpam deletis adhuc debitae, applicando ex thesauro Ecclesiae satisfactionem aliquam Christi pro poena delenda, quae ideo remissio sit per modum indulgentiae. Quaestio
inter theologos agitatur, qua ratione per sacramentalia peccata venialia remittantur ' - Iuxta communiorem autem sententiam sacramentalia remittunt peccata venialia ex opere Opmrantis, in quantum excitant motus detestationis illorum, aut reverentias in Deum et res sacras, quibus motibus remissio venialium obtinetur: hiatu modi autem motus excitant non solum obiective, sicut cruces, saerae imagines, bona exempla etc., sed etiam impetratorie, quatenus ad hi hentur nomine Ecclesiae, quae maiorem habet vim impetrandi, quam persona particularis saepe eni in princeps concedit precibus totius communitatis, quod denegat precibus unius particularis, et quanta promissa sint orationi publicae, ex S. Scriptura constat fi
612쪽
6 2 PAns iv SECTIO II. euoniam autem gratiae actuali humana voluntas deesse, aut resistere potest, Sacramentalia nequaquam in- allibiliter suum essectum producunt, sicut sacramenta valide et sino ohice suscepta. Patet tamen ex dietis, sacra mentalia maiorem vim et ellicaciam habere, quam eae tera quae ad excitandos quidem pius motus apta, Sed
Sacramentalia non sunt. Pro coronid
audiendus est S. Thomas, qui nil aliae de re loquitur: ε Triplici ratio noaliqua causant remissionem venialium perratorum. Uvo mndo, in quantum
in eis infunditur gratia . quia per insu-sionem gratiae tolluntur venialia peceata, ut supra dictum est: et hoc modo per eucharistiam Pl exiremam un-elionem, in quibus consertur gratia, peccata venialia remittuntur. Secundo, in quantum sunt cum aliquo motud fleslationis peccatorum; et hoc mindo consessio generalis, tunsio pectoris et oratio dominica operantur ad remissionem venialium peccatorum. Tertio modo, in quantum sunt cum aliquo motu reverentiae in Deum et
ad res divinas. Et hoc modo benedictio Episcopalis, aspersio aquae benedictae, quaelibet sacratnenialis un-elio, oratio in Ecclesia dedicata, etsi aliqua alia sunt huiusino di, op rantur ad remissionem venialium peccat rum. aEt ibid. e aperte docet, per Satramen lalia duplici modo poeta la venialia rem illi: ait senim : ε Per praedieta tolluntur- peccata venialia quantum ad culpam, tum virtute alicuius satisfactionis, tum etiam in virtute eliaritatis, cuius motus per praedicta
excitatur. 2 Monet tamen per Sacra mentalia non semper totum remitti
sal CL Billi ait ilo sacram. Disa. I. art. 4.sci ram, lusi. theol. dogm . . I sas et seq.mus Metrinae de Meramentis in genere.
I 523. 1. Ex sacramentorum insti. lutione maxima relucet divini Redμmploris nostri bonitas eicie mentia, qua non gratiam Solum necessariam lamgiri dignatur, sed et signa adiungemyubiecta sensi hus nostraeque infirmitati convenientia, ut de divinae gratiae participatione certiores redderemur. Praestantissimi et emeacissimi nobis aperti sunt gratiarum sontes, quibus a miseriis nostris peccato originali contractis liberari, validisquo viribus repleri possumus. ut honum
certamen certantes, fidem Serva tales, cursum feliciter consummantes cor nam iustitiae consequamur. Profecto
igitur dignum et iustum est, aequum et salutare. nos Christo semper et ubique gratias agere pro tam psticacium mediorum salutis benigna institutione. 2. Gratias etiam Deo agere debemus, quod Ecclesiae catholicae mombra simus, quae a suis ineunabulis usque ad praesentem diem septem sacramenta credidit pi administravit: haec igitur Ecclesia efficacia salutis media pro omni hominum flatu et conditione suppeditat; haec Septem lucernis tabernaculi candelabro superpositis illustratur ; haec septem panibus a Christo multiplicatis alitur;
haec Septem columnis Sustentatur; haec septorii donis Spiritus sancti repletur. Imo in Ecclesia catholica sacramenta talibus rilibus administrantur, qui ad reverentiam erga Sacro saneta mysteria excitandam eordisque devotionem fovendam aptissimi Surit. - Protestantium igitur coetus,
qui plura salutis media a Christo institula ropudiant, inagna commisera. tione deflentes, et ad Ecclesiam unam Sanctam, catholicam et apostolicam respicientes, cum Petro exclamemus
613쪽
Domine, bonum est, nos hie esse l . Nam, quod et praecipuum est, in hac tantum Ecclesia sacramenta utiliter recipiuntur. et Quamvis enit n. ait S. Bouarens urg 2l, apud haereticos sint
Sacramenta vera, non tam sen recipien
tibus sunt utilia, nisi ad Ecclesiae uni latern redeant. Unde S. Augusti-3itu i 3ὶ ait:. Ecclesia comparata paradiso iudicat, posse baptismum homines et soris recipere, Sed salutem non tenere. Nam et stumina de paradisi sonise largiter manaverunt, non tamen in Mesopotamia, nec in AegSplo, quo illa flumina pervenerunt, est felicitas vitae, quae de paradis0 commemora
3. Egregium monitum doctrinae de sacramentis adnectit cl. Consensonii dicens: c sicut in omnibus vitae Christi m Isteriis miseentur humana divinis. et in rebus visibilibus invisibilia exercentur negotia, quia Christud, inquit Chrysologus S , si in suis mun-sisset virtutibus, commune cum hominibus nihil habere1: et si non implesses earuis ordinem, carnis in illo esset otiosa suscep io: ita in omnibus, quae in nos effundit, beneficiis ita sua
temperat dona, ut dum vilitatem nostram Supra modum evehit, una nostrae consulat humili tali, sine qua et bona illa subtraheret, quae donavit. Unde sicut placuit Deo per stultitiam
praedicationis Salvos sacere creden- es, et in ligno crucis evacuare chirographum decreti, quod erat contra nos, ac per despicabilem carnis as- Sumptae paSsionem et mortem nos
transferre in gloriam filiorum Boi: sic sensibilibus elementis voluit nobis coelestia charismata imperiiri, ut ex una parte gratiarum aquas in sontibus Salvatoris hauriremus, et ex alia, ne
ART. IX. 613 tot bonorum beatissima eopia elati, gratiarum profluvio obicem poneremus ingrati. - Ne mirare, lector. si minimis et abiectis rebus nos subiecerit, cum tota sortitudo nostra sitia- sirini latis propriae in veritate cognitis. et in humilitate consessio, atque ut ad Clesiphontem ait Hieronymus: Haec una praesentis visae perfectio est, uι te infirmum eι imperfectum cognoscas. Infirma mundi elegit Deus, sortia confusurus, ut nihil nostris meritis tribuamus, ut totos nos Deo permittamus. quia etsi nos nihil, omnia tamen Deus potest . qui his vilibus tot mirabilia operatur. Ergo si cogitas sacramentorum uberes fructus percipere, Si aves christiani aedi sieti labricam erigere. de sundamento prius cogita humilitatis; sit in medio tui humiliatio tua; alioquin nullo poterit
pacto in anima tua virtutum Structura con Surgere, nisi prius iacta suerint verae humilitatis solida firmamenta, quae persectionis valeant culmina sustinere. Et certe in una suae infirmit, iis notitia infirmitatem inveniet Christianus, postquam infirmitati erucis, et despicabilium elementor am signis lotam claristianae vitae sortitudinem
alligavit Christus, dicente Augustino Fortitudo Christi te crearit, infirmitas se recrearit: sortitudo Christi Deit, ut quod non erat esset ; infirmitas Christi sedit, ut quod erat non periret o lsi .
4. Idem ibid. Ij ita loquitur: ε Sacramentorum auctor Christus est, homo minister. Ergo quicunque tanto ministerio dignaris, vide quid sis vide cuius sis, vide quid agas. Agnosce dignitatem,perpende ministerium tuum et quod tractas, imitare . Sane sicut Christi instrumentum es, ut alioS San-
614쪽
etifices; ita divinam in te Christi sanctimoniam quadan tenus aemulari, et pro virili parte exprimere teneris, ut non sola potestate, sed etiam sanctitate Vice-Christus iure dicaris. Etsi enim mali ministri, quoniam non Sua, sed Christi virtute sacramenta consitiunt, sacramentorum ellicientiam iniquitate non impediant: - altam nnisi ministri, ut animata Servatoris instrumenta. quam landunt. sanctitatem sectentur, pureque ad sacramenta administranda accedant, sed posthabitu moruin integritate et vitae munditia, Sacramenta polluto corde consciant, in nefandum illos sacrilegium incurrere, ministerium inhonorare: et Deum ipsum iniquitatibus suis sacere servire, nemo inscias it. Attendant ergo sacerdotes, se ministerio quidem suo infinitam quadan-lenus dignitatem tenere. sed ad eximiam sane litatem teneri. Nihil est in De saeculo eaecellen ius sacerdotibus.
ait s. Ambrosius il . si quod sumus
professi0ne, acιione potius, quum uinmine demonstremus, ut nomen construaι vetioni, actio respondeat nomini o ne siι honor sublimis, visu deformis: ne si deitica professio eι illicita
5. Praecipua ossicia, quae pastoribus animarum respectu sacramentorum incumbunt, his verbis proponit Cateehismus romanus icti: et Pastores duo potissimum efficere omni studio
conentur. Primum est, ut fideles intelligant, quanto honore et cultu, et veneratione haec divina et coelestia munera digna sint; alterum Vero, ut, quoniam a elementissimo Deo ad communem omnium saluti' in proposita sunt, iis pie et religiose u tantur, atque ita christianae persectionis desiderio exardescant, ut si poenitentiae praesertim , et eucharistiae salia herrimo u Su aliquamdiu careant, plurimum damni se secisse existiment. Haec autem facile pastores assequi poterunt, si quae de sacramentorum divini late et fructu supra dicta sunt, auribus fidelium saepius inculcabunt: primum a Domino Salvatore nostro , a quo nihil nisi persectissimum proficisci potest, instituta esse; praeterea cuin ministrautur, Spiritus sancti intima cordis nostri permeantis efficacissimurn numen praeSto esse ; deinde admirahili et Certa curandarum animarum virtute praedita esse ; tum per sta immensas illas dominicae passionis divitias alnos derivari; postremo vero OSlendant, lotum christianum aedificium - nisi verbi Dei praedicatione ei S cramentorum usu undique sulciatur,lnaximopere verendum Esse, ne ma
gna ex parte labefactatum concidat; ut enim per sacramenta in vitam suscipimur, ita hoc veluti pabulo ali iur,
conServamur, augemur. 2 2ὶ P. 2, e. t. n. 32.
615쪽
passa I 4l . III. Polost homo gratia aclualladiutiis. ante adeptam iustificationeni acturi honos et supe naturales elicere, et ideo non omnia peccatorum opera sunt Deccata
IRTICULUS III. Variae quaestiones de necessitati gratiae mi. De ustri lalisius cognoscendis a m
et division 'S. ibid. I M. I. Notingratiast stipornaturalis a II 413. IV. Di m nlatinniram Ilire Ois Trior I 403. ll. Di τisiones gratiae Superua-ῆ 420. V. De peeeatis venialibus vlla disturalis
616쪽
IRTI ULUS I. I 438. De distributionis erat larum modo . . . . past. 23 3 439. I. Gratia omnino gratuito a Deo
440. II. Gratia vario et multiplicini do a Deo consertur . a 2 3IRO PLUS II. 3 44l. De distributionis gratiarum am-hitu . . . . . 'ut 4sq. l. De iustis ... s 2 9 ε 3. ll. De peccatoribus nondum Oh duratis 260I 44ι. Ill. De peccatoribus excaecatis
I 445. A. Doceatoribus excaecatis et induralis multae gratiae Sul trahuntur ... a 270 g 446. B. Doceatori hus ohduratis et excaecatis gratiae vere sumisci 'nios conseruntur pro loco et tempore, quihux a peccatis r , sipiScere possint . . a 273 n. lV. De infid 'libus . . . dil
I 449. VI. De inaequali gratiae men-
Aura . . . . a 2973 450. Usus doctrinae de gratiae distributione .... 299cAPUT V. I 45l. De gratia sanctificante, de iu
I 452. De gratia sanelisseanle . s 302S MM. I. De gratiae sanctificantis existentia ibid.3 454. II. De gratiae sanctificantis excellentia 306I 4 M. ill . uuaestiones theologicae de gratia Sanelisi ante . sal I 456. 0U EST. I. An malia sanctificans sit aliquid homini intrinsece inhaerens per modum habili 3 . ibid. I M7. PDAEM. ll. Utrum gratia Sanctineans distinguatur a charilalpΤ. 3l53 458. stu Em. lli. An gratia Sanctificans sit ipse Spiritus sanetus 3 . 3l8s 459. Usus doetrinae de gratia Sanctificante . . . a 320 Inricram II. I 460. De natura iustificationis peccatoris . . . . a Mi
non leguntur solum. aut Θxtri ficte tondonantur. Sed vere r
mittuntur, ae prorsus delentur pass. 324I 462.ll. lmplias non iustificatur per ex- temam imputationem lustitiae Christi, sed per internam gratiae sanetisseantis insusionρm s 333I 463. Usus doctrinae de natura lusit
scationis . . . ν 342 InrICULUS III.
3 46s. De dispositioni hus ad iustiste
lionem requisitis . . a Mag 465. I. Fides ad iusti scationem requisita non ea est. Qua Dereator firmiter eredit peccata Rihi propter Christum pSsp r missa. sed qua firmum amensum Dra het iis. quae a Deo revelata sunt 347I 486. II. Sola fidess non iustifical. sed ad iustificationem eonSeque clam praeter fidem aliae disse silioties, seu opera bona requiruntur . . . . v 355
IRTICULUS ITI 468. De proprietatihus iustificationis a 380 3 469. l. Nemo, alisque Speciali re latione, certus PSSe potest te titudine susti de sua iustisseation , nec fide proindo lonetur crederΡ. Ses Psso iustificatum . Mig 470. I l. Accopia iustitia conservatur et augetur coram Deo per bona opera; non est propterea in Omnibus a qualis . . DII 4Tl. III. lusiitia ei gratia sanctifi
mortale amitti potest . . Mis 472. Usus doctrinae de proprietatibus iustificationis . . a 4 4 IarICULUS r. ς 473. De morito bonorum operum s 4 SI 474. I. Nolio honi operis . sibid. g 47b. II. De honorum operum possibilitate et existentia . . a 4 is 3 476. lil. De bonorum operum neees
Silate . . . . . 'li 47T. IV. De honorum operum merito a sesI 478. V. De conditionibus ad meritum requisitis ... a 4353 479. A. Conditiones a Novatoribus ad meritum requisitae relelluntur a Mo
617쪽
l 480. P. Condition s a Catholicis ad I 503. IV. De intentions ministri pag. 523
meritum requisitae cleclarantur. k ,. A. De obiecto intentionis mi- . t Drobantur . . . Past. 438nistri . . . . a Mil Mi. Vl. De aeli hiis spei. seu de op 3 505. B. De qualitate, seu gradu i
ribus intuitu aeternae mercessilentionis ministri Masus Pptis . . . νεα
3 50r. l. De gratia, quam Sacramenta I 484. R. obieetum meriti de congruo a 45,3 485. Usus doctrinae de merito hon
5ll. Do Subiecto sacrampniorum s 576I MI. De saeramen iis in genere a 458 IRIIcULUS I. I bl 2. I. De dispositionibus ad validam Sacramentorum susceptionem renuisitis . MI 488. Dct natura saerampntorum s 4603 513. II. De dispositionibus ad licitam I s. i. Saeramenti di finitio . sibi d.
I sis. De ministro sacramentorum a MII 522. ll. De utilitate caerem larum. 9 D M. I. De persona ministri , εχ et eas onservandi oliligatione , MII 50 i. it. De probitate ministri . 5023 523. Usus e trinae de sacramentis. Iiar. III. De uae ministri silim genere sila