Inscriptiones Græcæ vetustissimæ. Collegit, et observationes tum aliorum tum suas adjecit Hugo Jacobus Rose ..

발행: 1825년

분량: 630페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

VAs hocce pulcherrimum in vico cui nomen Mertese prope Corinthum a Judaeo quodam effossum, viatori cele-herrimo M. Dodweli venditum est Vas e terra cocta emctum est, et, judice Dod ellio, omnium adhuc repertorum antiquissimum est. Quid de his vasis statuendum sit, expeditu dissicillimum. Passerius, Hanca rvillius aliique varias proposuere sententias, quarum nulla, me judice, audienda est. Hancurvillius quidem picturus in vasis conspectas Poene Hieroglyphica significatione donavit l, et hanc artem ante Romam conditam ' notam esse putat. Contra vir doctus R. Christie nuper diversam omnino protulit sententiam. Putat scilicet omnia quae in his vasis conspiciuntur ab Eleusin incis adumbrata esse. Prosecto Μystarum oculis horrendas quasdam species semper in Eleusiniis objici solere satis cognitum. Lesprincipaux o eis, inquit eximius quidam scriptor Gallicus, eloient des suntomes styant la figure do chien et

192쪽

CLAss. II. diverses formes monstrueus es. ' Haec quoque mira quadam luce splendescere solere multi docent, quorum sententias contraxit Meursius Exinde Christius' putat explicari posse spectaculorum Eleusiniorum veram naturam quae nil nisi picturas pellucidas esse statuit. Ex iis species invasis pictas adumbrari, et euique 'Estorren vas iis figuris quae ipsius oculis in spectaculo objectae fuerant signutum, quasi initationis symbolum, semper dari solere putat, scilicet ut omnes illud haberent, servarentque sepulchro. In sepulchris certe hujusmodi Vasa plerumque reperiuntur et Omnes ante mortem initiari debere docet Arist phanes'. Huc quoque respicere loca Apuleii ' monet vir eruditus. Etiamne cuiquam mirum videri potest, cui sit ulla memoria religionis, hominem tot mysteriis Desim conscium, quaedam sacrorum crepundis domi servaret Et postea. Et fors fuat ut ob hanc divini contumaciam non inducat in animum, Verum e8se quod dixi, methose earlier vases With blaeh figures on a red ground . p. 24. Et postea. These vases are oesy Mundin the most ancient Greek tombs, and they seem to have been deposited as a tessera or mark that the deeeasod had been initi ted, by commemorating the particularseenes os which he had Men 'Ε. πτης, or Spectator. The certificato os initiation was probably EXpre

P. 25.

Aristoph. Pae. 374. Qui non initiati suerant, in luto apud inferos

degere putabantur. CL Meurs. ubi

supra c. 18.

' Apes. Apol. p. 495. et p. 497.

Ed. Delphin.

Meurs. in Eleusin. c. I l. OP. m. II. p. 227. Christie. Disquisition on Etrus ean Vases, p. 24. En ipsius verba. We may lienee eoliret the realnaturo os these ahe s; they pro-hably consisted os trans parencies, os

preserved on Etruscan vases to the

present dv. The sh ow was transferred to the vaso stom thescenes os the theatre at Eleusis. These, it might be conceived Consistod ei ther os a dark superficies,in which transparent figures Mere placed: henes, the Etrusean vases

a tranSparent eanuas; and henco,

193쪽

sanctissime tot sacrorum signa et memoracula custodire.' 'Notat praeterea vir eruditus in his vasis aliquando conspici Graecarum literarum formas recentissimas. Ingeniosa certe haec disputatio, vereor autem ut vera sit. Hic tamen advocanda videbatur cum hujusmodi vasculorum aetatem respiciat. At si recte omnia dixerit vir eruditus, nihil est quod impediat quominus ex his vasis aliqua antiquissima esse statuamus. Ipsa enim Eleusinia inter sacra veterrima plane habenda sunt. Et mos quos

pingerent, adscribendi ex initiis picturae proculdubio petitus. A primis pictoribus lactum docet Plinius. Νec

Hujusmodi picturas subinde memorat Pausanias . Iam autem ad vas nostrum veniamus in cujus opereulo depingitur apri venatio, venatorum singulorum nomine supra caput perplexe scripto. Quem morem scribendi innuit Pausanias'. Dod ellii de vase verba in Appendice lector inveniet. Nomina quidem male intellexit vir eruditus quae hoc modo explicanda veniunt.

Φίλων ο σανδρος sive Θερσανδρος

194쪽

CLAs s. lΙΙn voce 'Aγαμεμνων, E hoc modo essingitur R : in voce Φίλων, satis liquido forma χ, elementi l vice fungitur Dubitari ergo potest an vocibus tertia, quarta eL

postrema, e vel ι legendum. Praeter notum Agamemnona, nomen apud Graecos scriptores frustra quaeres. Caetera nomina haud ejusdem aetatis esse videntur, cum ne unum quidem apud Homerum Occurrat Tres apud Pausaniam Thersandri memorantur . Duas celebres aprorum vena tiones memorat idem scriptor, Calydoniam sc et Parnassiam illam qua Ulyssem vulneratum esse dicitur Neutraharum ea esse potest quae in nostra vase conspicitur. nomina enim cum nostris haud conveniunt. Eadem materies in numero proximo tractatur. De literarum

sermis in Prolegomenis egi.

CL Pausan. II. 5. II. 20. CL Pausan. v m. 45. X. 8- III. 16. Hom. Odyss. XIX. 428 66.

195쪽

TAB. IX. Fio. II. Christic. Disquisition on Etruscan Vases, Pres. p. 5. MillinPeinture des Vases, II. p. 95. I ab. LXI.

VAs fictile Agrigenti repertum, hodie apud Dominum

Impe virum elegantis ingenii fama florentissimum se vatur. Literae perantiquae sunt, et rarissimo usu Pictor nomen suum in vase essinxit; cujus rei tria exempla frecentioris autem, ut videtur, sevi) apud Millinum observavi. Asteas' scilicet, Lasimus' et Calliphon' invidae aetatis potestatem hoc modo superare potuere. In Asteae nomine, quod notandum, Σ duplicatum est, cujus rei plura exempla infra posui. Cum inscriptionem quae prius hoc in Ioco steterit insuperiorem classem relegare magis commodum duxerim, et ita hanc paginam typographo rursus tradere sim coactus, hanc occasionem nactus, unum et alterum vas, in quod post reliquum opus impressum inciderim, hic cum

Lectore communicabo.' Millin Peinture des Uases, I. R Millin Peinture des Vases, L

p. 30. p. 88. Id. ibid. p. 88. ' CL Class. II. Inser. XIX.

196쪽

In vase fictili Agrigenti reperto , essingitur Νympha

Bacchum adhuc parvulum a Ilercurio accipiens, nominibus supra scriptis.

Vas alterum in Museo Archiepiscopi Tarentini Neapoli extat. In uno latere essingitur currus in quo ponuntur auriga et heros Amphiaraus: et haud longe ab equis abest mulier terram spectans; super heroem et mulierem scribuntur hae voces:

In altero quoque latere conspicitur currus cum auriga et heroe, cujus supra caput haec videmus. SOTst R. Hoc etiam in latere ponitur alia quaedam mulier, his verbis circa caput atque corpus scriptis'.

Vas more prorsus archaico depingitur.

observaetioni intorno a un vase observaZ. recent. pubi., intorno ali Greco Siculo dei Museo Martiniano, illustrag. di un vase Ii. Grec. eom deli Abb. Nieeolo Maggiore Pater- poste dati. Abb. Scotti Neap. I 815 .mo, I 824. CL Nilimgen Peintures Iaettera di Critobulo a Filalete Neap. des vases, Tab. XX. et XXI. I 8l4 . Ponticellius p. 62.ὶ primam De hoe vκse plurimi in lucem mulierem Callirhoen Acheloi filiam prodiere libelli. Scotti Illustinet. di et Alcmaremis uxorem esse putat; et un vase Italo-Greco dei Mus. de nomen ita legit, Καλορα, quod com-Mons. Arctvese. di Tarento Neap. modo in Κωλλιρόη verti posse dicit. 18Il. 4to . Ponticelli Simboli eho Idem in altero latere primam vocem si venono nelli scudi di Anfiarao ita explicat, ut sit Adrastvs, et pos-e Adrasto Neap. I 8 3 . I dem os- tremam Καλανοδα Dor. pro Καλλι- serv. deli. Abb. P. Pontieelli su l'il- φοδε , laeti se. augurii voco ab Eri-Iustr. di un vase Ital Greco. Neap. phyle ad Adrastum prolataὶ esse 1813 . Ctesi filo Parresiaste, Sullo credit. Diuili do by Corale

199쪽

Dod ell. Ιitu. Toni. II. p. 22 l. Gell. Argol. Tab. 7. ARGis, ut satis notum est, duae erunt arces, quarum

uni Larissae nomen. Ibi a Gellio et Dodwellio reperta est vetustissima haec inscriptio. Dudum autem ante eos viderat atque exscripserat Fourmontius, cujus apographum cum Dod xvelliano congruit nisi quod linea tertia pro AMOM legat POTAMOM. De forma literarum in Praefatione dixi. Quidnam inscriptionis argumentum esset dicere nequeo. Apud Atticos, nomina militum dum pro patria pugnarent caesorum marmoribus trudebantur. Sed hie aliquid majus, nisi fallor, memoriae mandabatur. Enominibus hic memoratis, aliqua celeberrima sunt, Hippomedon, scilicet, Sthenelaus, Adrastus, Arcesilaus, et e vetusta memoria repetita. Bockhius qui Fourmontii a graphum viderat lectu esse dissicillimam Epigraphen putat necdum quae sibi satisfaciant se reperisse dicit. Ita tamen legit

200쪽

Male quaedam explicavit Dod ellius qui nomina ita edidit. Sthenelas Ιpomedon Archemicha Adrastos - Borthanoras - Κretos - Omintonos - Destomachos. Idem praeter haec, septem praeterea nominum vestigia in lapide sibi deprehendere visus est. Aspirationem in voce Ιπ-ἄον omitti et simplieem re pro duplici poni observandum est.

SEARCH

MENU NAVIGATION