장음표시 사용
181쪽
TAB. VIII. FIG. I. Brondstedi. in libello Neapoli A. D. l820. edito eui titulus. Sopra uit' incrietione Grecha scolpita in uia elmo di bronaorinvenuto nelle mine di olimpia. V Idem in Diario Germanico Μorgenblati. 1820. in Append. Archaeolog. ΝΟ. 65. Νiebuhrin libello Romae edito 4to. Thiersch. et Bochh. Κunst-Blati. 82I. No. 26. Sillig. apud Bottiger Amalthea II. p. 231-234. Wolcher in libello eui titulus, Diem Natalem Frid. Gul. III. ab Alma Univers. Boruss. Rhen. celebrandum indicit F. Τ. Welcher. Bonnae. I 822.) p. IO.
Haec Galea Olympiae a Domino Cartwright reperta, viro nobili P. Ross Equiti Aurato dono data est. Hieronem dona Jovi Olympico vovisse quae postea, ipso mortuo, a filio dicata erunt Pausanias satis amplus auctor est . Ex his donis nostram galeam fuisse putat Brond-stedius, et sumptibus Syracusanae classis ducum partim factam esse dicit, cum Hieron auxilium Cumanis a Tyrrhenis oppugnatis adtulisset insignemque victoriam a Tyrrhenis reportasset'. Cum domum redeuntes Syracusani per Thuriam δι τυραν i. e. auctore Brondstedio διαθουριαν) iter fecissent, quo Tyrrhenorum clades magis
Pausan. VI. r. 12. VIII. e. CL Diodor. Sicul. m. I. p. 42. 442. ed. Η esset.
183쪽
innotesceret, sua nomina galeae Hieronis in curru sedentis statuae imponendae incidenda curavere t Quei Siracusanich' erano venuli da Cuma, Passando per Turia, avevano contributo at monumento parte di cui era it nostro et mo) del Ioro principe . Verba Brondstedii exscribo; ne suspicio sorte oriatur, me haec finxisse quo bonus iste Danus omnibus ludibrium debeat. Νiebulirius verba τοι δι τυραν eodem modo quo Brondstedius explicat quamvis, si fides Brondstedii Censori Italico ', aliquando conjecerat pro τυραν, ἰαράν sc. κορυθαὶ legendum. Bockhius in literis MSS. ita explicat. Iερ- Ο Δεινομενους
ficantur ex praeda Tyrrhenica' post pugnam Cumanam Olymp. LXXVI. 3. CL Diodor.' e indar. Ρyth. I. Haec certe verisimilia, quamvis nescio an Zε- Τυρρην alibi memoretur, nec placet synalaepha ista vocalis I quam nunquam in marmoribus iactam esse observavi. Iupiter autem sid quod a Pausania satis patet) Olympiae non tantum Olympius audiebat, sed multis nominibus vocabatur. Alibi ' tamen Τυραν' pro Τύρρηνα Sc. πανην καὶαλλα σκυλα) positum putat, subaudita voce ανεθεσαν, nec aliter explicant Thierechius' et Welchorus 7. In eandem quoque conjecturam incidit Leakius in literis MSS. mihi haud ita pridem datis. Hermannus', ut
Veleherus ubi supra, P. 10. Reserente Silligio quodam apud Bottiger. Amalth. Tom. II. p. 233.
184쪽
videtur, anno I 82O. Pindarum in Scholis Lipsiensibus explicavit et ad versum quendam Νemeorum Τυραν Ρω Τυραννων positum statuit, eamque ultimae syllabae omissionem in inscriptionibus, si fides Silligio, vulgarem esse dixit. Hanc postea interpretationem proposuit. Hiero des Dei nomenes Solin, und die Syrukusaner
Tyrrhenischen Erg vegen der Schlachi bei Κuma.'Κnightius Τυραν pro τυραννοι Positum eSSe Putat. Simplex N pro duplici proculdubio saepe ponitur; sed synalaepha diphthongi οι nunquam facta est. Diversae enim est sarinae εν-mαροι in Elea illa Rhetra. Probabile quidem videtur poni haec Pro εν - επωροι, sed semper et ubiqu. articula cum nomine suo erasin assicere licuit. Praeterea vetustate poene barbara Rhetra illa scripta est et minime cum serioribus comparanda. Mihi quidem, pace tantorum virorum dixerim, nulla harum rationum satis omnino facit. Sententia quidem Ioci tertiam personam pluralem verbi alicujus desiderare videtur. Pauca jam e Welckeri disputatione exscribam. Ultimus
versus est justus paraemiacus. Ρriores ad metrum anapaesticum accedunt. Specie quadam numerorum Ructores Epitaphiorum quidni aliorum titulorum itidem 3ὶ
interdum contentos fuisse annotat Jacobs '. Quod Bockhius conjicit tres tantum galeas et loricas e manu hiis Jovi aliisque Diis de more consecratas esSE PRrum, ut mihi videtur magnificum fuisset, nec in Epig. Rnathem. I3O-I32. spoliorum dedicandorum numerus finitur. octo
185쪽
spolia integra donantur ab uno Agnone Ep. 129. Huc accedit ornamenta architectonica e spoliis eleganter composita armorum copiam in templis suspensorum imitari
videri U Denique sua laude minime fraudandus Silligius L qui,
Epigraphen male explicantem reprehendere nonvult, quod illi non nisi mendosum tituli apographum videre contigerit, et postea ipse primam lineam hoc modo
Cf. Stuari. Antiq. T. IV. c. 5. ' Sillig. apud Bottiger. ubi su- Tah. X. Pirandii Raeciat. di Tempi pra. Antich. Tab. VII. Mus. Varon. missonad. in h. Class. XL. p. 237. p. MI.
186쪽
TAB. VIII. FIO. II. Archaeol. Tom. II. p. 2l6.
Hoc marmor Stuartius prope Παπιλην Athenis reperit, Smyrnamque misit. Ibi amissum est sed postea a Daniele Wray repertum in vico suburbano Finehloe in horto Jonesti cujusdam, mercatoris Londinensis. Jonesius autem a praesecto naVis, mare Mediterraneum saepe adeunti, acceperat. Μulta de hoc marmore, sed haud magni momenti chartulis commisit D. Wruy. Ipsae Epigrapho nihil notabile habet praeter Drmas literarum quarum aliae rarissimae, alias nuspiam in marmoribus nisi in hoc lapide vidi. Vere quidem, quantum sciam, Μοnt-fauconius' formam T in nummis tantum, minime autem in lapidibus vetustioribus praeter hunc Winyianum; occurrere docet. Sed nec in ipsis nummis unquam conspicitur eodem modo posita quo in hoc lapide. Formam h pro Lambdanuspiam nisi hic, in fragmento quodam ' inter Four- montiana, et in imaguncula quadam Ilusei Νaniani vidi. Rarissimo quoque usu punctum in medio literarumo et V ponitur. Quod quidem suse in Ρrolegomenis docui. Verba inscriptionis literis Constantinopolitanis ita reddenda sunt
187쪽
Αι σχυλος Cum Danieles Wray huic inscriptioni aliquam fraudis suspicionem inurere videatur, quasi literae elegantius formarentur quam in aliis inscriptionibus antiquis, ipsius verba exscribam oportet quo tollatur omnino ea suspicio '. Give me Ieave to add a word about the late of ourmarble: it is ruther singular. ΑΗ I could leam DomΜr Jones Was, that a Captain in his di esty's Νavy, who had made many voyages to Italy and the Leusint,hrought home this stone, With those others whicli Ιgaw at Finchley, some years ago; presented them tohim, and di ed soon aster. As soon as I had considered the charactere, and reduced them to What I supposed was their alphabetical order, I consulted Dr. Bernard 'sTable, republished, Willi improvementa, by οur Iearnedhrother Dr. Μοrton, to see Whether any of his alphabeis
De reduplicatione literar Σ cs. Archaeol. Tom. II. p. 220. quae in Prolegomenis dixi.