Inscriptiones Græcæ vetustissimæ. Collegit, et observationes tum aliorum tum suas adjecit Hugo Jacobus Rose ..

211쪽

nostra Epigraphe legendum suadet Rochettius , quod prosecto melius'.

Hoc summo magistratui nomini saepissime fuisse testantur Eustath. ad Odyss. Ρ. p. I 825. Polyb. e. Leg. XLVII. LiV. XXXII. 22. XXXVIII. SO. Thucyd. V. 47. Lu-eian. in Phalar. II. ad init CL Paciaud. Mon. Pelop. Tom. II. p. 137. Suid. in v e. Poll. Onom. lib. U. c. 4. R. Roehelte Deux Leti res a My rd Comis d' Aberdeen, p. 53. ' De hujusmodi formulis es. Ignarra. Palaestr. Neapol. p. I 8. Biag. Non. Nan. I. p. 33. et Truci. de Decret. Atheu. e. 17, et 27. Corsin. Fast. Att. m. II. Diss. XI. 3.

213쪽

TAB. XII. FIO. I.

Exi uix hujusce marmoris apographo donatus sum a Thoma Thorp, Collegii SS. Trin. Socio, qui summa diligentia nec minori doctrina, hujusmodi reliquias, dum per Siciliam iter saceret, conquisivit. Extat apud Baronem Judica, ab illo inter sepulcra prope ruinas Acrarum haud procul a vico Palazz-ιοὶ repertum. Μarmori Larissaeo proxime subjecissem, cum eodem modo utrumque scriptum videatur, at nonnisi post Praecedentes paginas prelo subjectas a Thorpio accepi. Liquido hieleguntur

i. e.

Notandum est Epigraphen ab inferiori linea incipere, et postea sculptorem qua veteres saepe suere in scribendo aut incuria aut levitate tres ultimas litteras in superiori linea, lapide deorsum verso, scripsisse. Nunquam nisi in hoc lapide Iatera aspiratae Et sursum producta vidi.

214쪽

VERnΑ Villoisoni exscribo quum breviter Arditi, Larillii, suumque ipsius sententiam ex Ponant. M. Michel Ardito, ancien membre de I' Academied'Herculanum a donne une dissertation sur cette inscription ΚΑ ΕΔΟΚΕΣ qu'on trouve' sur une vase Etrusque qui appartient au Rot de Napies et represente une joueuse de cithare. Ces lettres καλε κες qu'on volt a traverso di una citaristria che vi era depinta, M. Ardito Ies litκαλη nooνη et les explique V L'Onesto placer personi ato. Μ. Zarillo, conisere de M. Αrdito, rέsuta son interpretation, en 1792, u la tete de tu reimpression de in Dissertation ituli enne sur u ne meduille Καυσπαν-i publiee

Negat e eontrario Arditus erenti, sed per eonjecturam illatam hane vocem legi in vaxeulo Lo- esse ait, p. 61.V Huschhe.

215쪽

traduit pulchra videaris. Je croimis plutot que καλε - est mis p ur καλὴ δοκεῖς c 'est a dire pulchra videris. Haec ille, quae omnia Huschkius vere sutilitatis plena esse dicit levitatisque summae. Ipse refert ad Κηλε, νως de quibus Pindarus

χρυσεῖας δ εξ υπε Ου αειδον Κ ηλα, νει 'quaeque eaedem ae Sirenes Homericae fuisse videntur'.

In templo Apollinis exhibitas' putat, vel certe descriptas a Pindaro ad similitudinem ejus figurae quae cernitur in

vasculo Locrensi. Viscontius' vocem πνει nomen P prium vocativo casu positum esse statuit, atque ita epugraphen interpretatur. Puleher Orneu J Vir doctus autem cR. Christie Larillii explicationem probat, et omnes inseriptiones ubi vox καλ- vel καλε occurrit ad Eleusiniaca reserendas putat. Ea enim vox illum cujus cum nomine conjungitur initiatum esse et probatum, ut viro docto videtur, significat . Ilagochius' contra moris Graecis fuisse V docet ut nomina τῶν ερα μενων libris arborum, soliis, foribus, parietibus inscriberent, hac formula utentes,

Jam pauca de literis ipsis dicenda. Nemo jure de potest quin sint KAVE.

m. V. p. 25. Noti Christie. Disquisition on Etrusean Vases, P. 27. ' Maz h. ad Tab. Her. p. I 39. 7 CL Aristoph. Uesp. 98. Aeh. I 44. Eustath. ad Iliad. II. p. IIO. l. I 3. Diog. Laert. in vita Zen.

Cit. l. 21.

quatuor prioribus dubitare

Pindar. apud Pausan. X. 5. ecquoque Galen. T. III. p. 615. Ed. Basil. CL Eustath. ad Od. M. pp. 1689, 1709. Aliter tamen Cainub. ad Athen. VII. p. 290. Ε. CL Voss. Epist. Mythol. T. II. p. 39. Viseont. Μus. Pio-Clement.

216쪽

Secunda quidem του Δελτα sormam reseri, duabus hastis scilicet paullo inserius quam fieri soleat junctis. Quod quintam attinet, Huschkius cum ceteris Δ esse statuit. Montiauconius' quidem, ut Huschkius ingenue profitetur, Delta quadrangulum nusquam reperiri nisi in codice quodam saeculo VII. scripto dudum statuit. At ipse Ηuschkius duo exampla e vagis profert ubi eadem litera eodem modo exarata est . Idem sextam Iiteramo esse statuit. At si quid exempla auctoritasque valeant, sculptorque tabulae Huschkianae literas accurate e vase exscripserit, quinta litera est O, sexta autem Δ vel forsan P. In vetustioribus enim titulis, hae literae eodem sere modo essinguntur. Quae si vera sint, concidit omnino pulcra ista Hugehkii de Sirenibus disputatio. KOhlerus' autem se

hocce vas saepe tractasse testatur, et neminem oculis sanum et Palaeographiae peritum aliquid praeter καλῶ est in eo reperire posse contendit. Millinus post Viscontium marmoris scripturam vult corrigere, ut legatur καλεομες; sed ut vere KOhlerus, non noVR excogitanda sunt, ut quaerendum est quomodo quae in marmore extent explicanda veniant. ΚOhleri lectionem unice verum esse confirmat

Osannus'.

Cum haec ita sint, nec satis constet quomodo literae legendae sint, de interpretatione epigraphes aliquid proferre plane ridiculum esset.

Monsaue. Pal. Gr. Lib. III. p. 222. a Viseonti Miis. Piο-clem. T. II. p. 106. t. II. Κohlerus apud Bottiger. Amalila. T. l. p. 301. ' osann. apud Bottiger. Amaltil.

r. II. p. 274. Dissiligod by Cooste

217쪽

FELix Μ trillus, ' ait blaetochius, antiquissima Nolana nobilitate illustris magnam contraxit undique figlinorum vasorum copiam;-inter haec antiquissimae sunt dyotae duae. In una mulier est alata; inscribitur superne KAVOS, inferne NlKON pro N-, quia sorsan si nondum in usu erat. In dyota altera, mirum sane est, quod illud Κ on quod latus laevum obsidet, ita scribitur, ut A prope Phoenicium videatur, o vero triangulum, ut in scrip- iura Phoenicia Atticaque, postremo sibilum tunc primum' ad arcus Scythici figuram accedat. At in dextro latere litteris mere Atticis, KAv lxvta pro KAAAlKAHΣ' scribitur. Hae dyotae ΝOlae effossae suerant.

218쪽

VAS SICULUM.

TAB. XII. FIG. IV. Vi,eonti in Aetis Institui. Gall. Ηist. et Litt. Toni. IlI. p. 38.

VAs ex eorum genere quae μι-τιδες appellanturi in Sicilia repertum nunc Parisiis servatur apud Dominum Tochon d'Λnnecy. Subrubrum est, ut pleraque hujusmodi vasa, et in ea eiungitur nympha quae vestes leviter attollens ne aqua conspergantur, ad sontem accedit ut vas aquae Plenum reserat. Aqua Rutem ex ore leonis vel ejusmodi animalis profluit . Figurae omnes nigrae, nisi quod nymphae carnis candidus color sit. Verba quae in vase inscribuntur Viscontius ita legit atque interpretatur,

Accipe, serva, Posside Idem loquendi genus apud Latinos valuisse putat, haec verba e vase quodam argenteo citans, Pelegrina utere felix.

usmodi sontes imprimis apud Egyptios lacu. Leo Hori vel Solis aestivi typus erat cujus sub radiis aqua Nili e ripis emuens eam pos Egyptios semundat. HOrapoli. Hierogl. l. e. II, et 18. Coloni aegyptii in Italiam et Graeciam

hune morem induxere. Fons Artacinus eodem modo depingitur in aere apud Lircherum. Ilus. Κireh. Monum. Tab. VI. ) Viseonti.

219쪽

Quae horum verborum vera sit interpretatio prorsus nescio; quae autem dicit Viscontius ridicula sunt omnino atque absurda. Quisnam ullum vestigium formae Δεχω, ut de caeteris taceam, in Graecis literis unquam vidit Τ

220쪽

VERBORUM in hoc vase inscriptorum apta raphum humanitati summi viri R. Ρ. Κnight debeo qui de ipso vase in doctissimis in Homerum notis haec disputavit. Vir amicissimus, tam ingenii elegantia quam varia eruditione insignis, Gulielmus Stewari Rose, vas fictile pictum, quod e Sicilia reportaverat, mihi humanissime dedit, in quo scriptum inveni, literis Ionicis antiquissimis, ΣΟΥΣ-ΟΣΑΕΣ: quod more loquendi et scribendi recentiore, ΣΩΣΟY TOY ΣAHΣ reddendum videtur; nam nomen vix aliud esse potest quam quod in Simonidis

Epig. LXXIII. ed. Jac. nunc legitur ΣΩΣΟΣ; atque solita variatione quae in Smyrnaeorum nummis observata est, alia sorte dialecto ΣΩΣΟΣ legebatur. Vasculum, etsi in agro Agrigentino repertum est, in Ionia Lyciae contermina lactum esse ostendit tum dialectus tum metronymicum