Inscriptiones Græcæ vetustissimæ. Collegit, et observationes tum aliorum tum suas adjecit Hugo Jacobus Rose ..

22쪽

QUAE IN HIs TABULIs EDUNTUR

CATALOGUS. I. Inscriptio Sigea. 2. Inseriptio Burgoniana. 3. Inscriptio Leucadia. 4. Galea Olympica. 5. Inscriptio Didymea. 6. Μarmor Samothracium. 7. Vas Hamiltonianum, No. 2. S. Inscriptio Elea 9. Inscriptio Deliaca. IO. Galea Olympica I. II. Galea Olympi ea II. I 2. Lebes Cumanus. 13. Galea Olympica III. Id. Μarmor Wrayanum. I S. vas Dodwellianum.16. Inscriptio Larissaea. I7. Sigillum Νanianum.

8. Tabula Petiliana I9. Inscriptio Delphica.2O. Inscriptio Νointelliana .

In hac inscriptione plures errores irrepsisse dolens video. D se. haud suo loco ponitur, et S pro Σ scribitur.

23쪽

ΝoNNULLA sunt, L. B. quae de instituto meo praesuri velim, ut ratio operis reddatur, intelligasque quid mihi essiciendum proposuerim. Quicunque ad vetustiorum literarum Graecarum studium sese Rccinxerint, quantulumcunque lucis suis laboribus Μarmora effundant, illud omne summa diligentia hauriunt atque amplectuntur: quod quidem effecit ut in his Athenis ornandis multi et illi quidem satis docti elaborarint, quorum tamen e laboribus si unum cum altero sorsan excipias) minimus certe fructus, et ille quidem nonnisi summo labore adhibito, colligi potest. Omnia enim omnium temporum monumenta congessere Bique in unum eo ecere, unde quid sua reserat Criticus vix summo labore eruere potest atque extricare. Quae quidem ad rem PhiloIogi cum revera iaciunt, Pauca sunt, nimium pauca, et, id quod satis patet. ex ima vetustate repetita; quae autem

sui vestigia vetustas modo ita loqui liceat) junior reliquit, ea plurima sunt, ne infinita dicam. An vere dixerim, illorum sit judicium qui Graeciae antiquae

24쪽

II PRO LEGOMENA .

monumenta quaerentes, Gruteri, Μuratorii, vel Donati monstra illa horrenda vel oculis perlustrarint. Νec ingentis tantum molis, sed plurimi quoque numero libri evolvendi sunt, quorum quidem si nomina exseribere vellem, nescio plane ipse quem finem laboris habiturus

essem. Et praeter Inscriptionum sarragines, quaerenda sunt quoque Itineraria omnium qui in Graecia nuper peregrinati sunt, cum nostrae aetatis homines summam diligentiam in vetustis monumentis exscribendis posuerint. Sed horum omnium librorum ne unum quidem nisi magno pretio, plurimos autem vix uc ne vix quidem

apud bibliopolas vel Londinenses vel Parisinos reperire possis. Quod idem de libris Teutonicis et Italicis nuper editis dictum puta, quorum, quamvis et doctrina et utilitate uberrimi sint, ne dimidia quidem pars Bri-

modum accidit, quod nullam sere ακρίβειαν aut ipsi in exscribendis marmoribus aut in apographis certae fidei comparandis' adhibuerint Plerique sarraginum coactores.

Ρrelium operae est notare haec Eadem conqueri Burmannum in P Lad Gruteri Thesaurum. Pluribus libris' ait. quibus continentur inscriptiones, ob pretium et earitatem docti virid earere coguntur.' Hoe nomine ante alios reprehendendi veniunt Pocockius, Sponius. Whelerus et Muratorius, qu rum opera foedissimis mendis scatent.

Poeockius quidem nullam sere inseriptionem tetigit quum non corrupit: quod idem de plurimis a Whelero exseriptis vere diei potest. Ut Sp

nium expendas, es. tres inscriptiones in eadem pagina, T. III. p. l . Quod Muratorium attinet, cf. in

scriptionem apud eum II. 576,

et ejusmodi millia reperies. Sed ut melius intelligas L. B. quas delicias in hujusmodi scriptoribus peris legendis experiri possis, accipe Epi

gramma a Montiauconio viro tamen

plurima doctrina reserto in Diur. Ital. p. 428, et a Muratorio II.

25쪽

Quae cum ita sint, spero me non ingratum Lectoribus doctis esse facturum, si quaecunque exploratae fidei vel

Aeeipe o nobilis erius nobilis tumulus situ Viator et viso tumulo transeas; Genuit me Glaueus pater peperitque mater Chrysogono Cleom is sed nihil mihi profuit, Proeul enim patria Bithynia animam amisi. Nautiea me Cygrane ha t illustris Jaeeo autem ad littus maris ventosi

26쪽

marmora, vel alia longaevae vetustatis monumenta hodie maneant, ea ex Omnibus ad quos mihi pateat aditus son-

MuRATOR. Basilides annorum XXIII.

Scire cupis hospes quis Sina et quis me genuerit, Accipe parumper stans pro tumulum. Genuit me Glaucus pater, peperit me vero mater Chrysogone sed me infelicem nihil profuit Rc. &c. &e. Iam autem, quod jure mireris, Cyri acus a quo, nisi fullor, uterque suum apographum sumpsit, recte omninoeXScripSerui, uno tamen atque altero verbo omisso. Cf. Cyriae. An n. P. XX. Inscr. I 35. Recte quoque ediderat Maritus Mus. Veron. LXV. nisi quod in prima linea Πυνθάνεαι τις εφυν, ξενε, σι ν δ' ἐγεννηροὶ unum pedem deesse haud animadverterit. Aliud autem exemplum forem nota bilius extat quod Corfinius notavit. Iom. I. p. 380 sq. Eni ejusdem inscriptionis finem prout a Grutem, p. 464. 7, a Muratorio, p. 560. I, e schedis suis et Cyriaci Bur-berinis, ' ab oodem, p. 567, e mu seo Κemplano, a Sponio Iun. Tom. III. p. 18, qa Cyriaeo in Inscript. P. 73. No. IO. Sed pauca hie

27쪽

tibus hausta atque petita in unum haud nimiae molis nec nimii pretii volumen contraham. Attamen ut certi quidam

fines laboribus constituerentur, mecum statui ut nonnisi ad Euclidem Archontem Opus perducerem, vel eas tantum inscriptiones adjicerem, quae, post illum summo magistratu functum sculptae, vetustam sere orthographiam retinuerint, marmor dico Sandvicense cum paucis aliis, quae si

omitterem, opus forsan mancum atque mutilum videretur.

orthographia quidem quae postea invaluit haud ubique

eodem anno admissa est; sed cum, Euclide archonte, nuctoritate quadam publica stabilita sit, haud ineptam metam illum annum duxi, ubi rivos clauderem. Recentiores quidem inscriptiones, haud aeque ac vetustae. Graecae lingua studiosis prosunt, cum, quod orthographiam attinet, raro a librorum M S. fide et nonnisi in parvi momenti rebus discedant. Haud equidem is sum qui contra inscriptionum recentiorum utilitatem pugnem, si rem vel Historicam vel,

addenda ut omnes intelligant qua doetrina instructus ad hare studia accesserit Muratorius. In nota illa inscriptione Notnipliana v

In maritimis navigationibus nisi sit in Eleusi. Voces ἐκκλησία κυρία hoc modo transfert, Concio Senatoria.'-Cum quoque aliquis in Delphi eo amphitheatro nota illa oraculi Croeso responsa e primo Herodoti libro scripsisset, eaque uviatore aliquo exscripta ad Muratorium allata essent, edidit in Thesauro, his verbis additis. Quid sibi velint areana haec mysteria, et sintne lusus, an aliquid sorii, illis qui talibus delectantur, perpenden dum relinquo. Plura adjicere haud opus est. Quod inseriptionum exisseriptores attinet, verissime proculdubio Gorius sin Praes. Inser. Antiq. in Etrur. urb. exstant. In exscribendis Vetustis lapidibus, prin

ter summam fidem, summum ue

diligentiam et laborem omnium

aerumnosissimum, optime noveram, praecipua quadam opus esse doctrina, usu, exercitatione, niiquae insuper orthographiae, Variorumque charae

terum eximia peritia.

28쪽

Viquod aiunt, Antiquariam spectes. Multum ad institutorum notitiam, multum ad juris Graecorum peritiam prosunt; Graecae linguae haud item : cui rei soli me in hoc libello

inserviro Lectores intelligant. Ante autem quam ad ipsum opus me Recingam, Pauca forsan de veteri scribendi more, sed breviter. praesari proderit. Contraham scilicet eximias aliorum observationes, pauc que e Penu meo, sed minoris illas momenti, depromum. Opus tum caetera dissicile est, tum praecipue molestum quod virorum, quorum doctrinae millesimam partem nec attigi nec ultingam, titubationes Iapsusque cum in hac re tractanda tum per totum opus notandi sunt atque castigandi. Quos si reprehendam, iterum atquctiterum Lectorem rogo, ut me nonnisi rei necessitate adductum ingratum hoc opus suscipere existimet. Satis scio viros illos doctissimos non errasse nisi quod ipsorum aetate propter paucitatem monumentorum aditus ad recte judicandum haud tam late quam hodie pateret. Atque utinam ea sors illis contigisset ut hanc hodiernam monumentorum copiam viderent, quod si ita sese habuisset, aliquis profecto ex eorum numero meas Athenas, multo lautius quam ipse quae est mea doctrina) Possum, ornavisset; sed ea ante nostram aetatem aevi vetustioris monumentorum paucitas erat, ut, si centum eum viginti annos respicias, Μonisau conium audire possis se nunquam in marmore Digamma vidisse testantem, si septuaginta, Da esium E pro EI unquam scriptum esse negantem. Sed ad rem nostram

veniamus.

Quod scribendi genera attinet, initio επὶ γὼ λοιδ

29쪽

εκ δεξιων, deinde λυστροφαμόν, postea, quo hodie solemus more, Graecos scripsisse vix opus est ut memorem. Primae rationis exempla quaedam infra ponuntur; alterius plura atque ea omnia intra centum fere Brinos reperta; ΜOntlauconius enim, cujus Palpeographia Graeca prodiit A. S. I7OS, sua aetate nulla marmora βου Ῥοφηδόν Seripta extare testatur. Quaecunque de Cadmo artem scribendi Graecise adhuc literarum rudi inserente, vel contra, de literis Graecis longe ante Cadmi adventum notis, disputaverint V. V. D. D. . en Omnia sciens, volens,

praetermitto. Nimium enim temporis ipse in illis nugis consumpsi quam ut Lectoris patientia eodem modo abuti velim. Quid si Boherium,' 'nullo pulmones agitante cachinno, Diodori deliramenta de Graecarum literarum monumentis Deucalionis diluvio perditis atque deletis laudare, Eustathiumque' mira quaedam de Pelasgis divinis dictis quod soli post diluvium literas servassent halbutientem inducere videamus 8' Quid si Salma-

libello Galli cujusdam, cui nomen Raoul-Rochette, nuper edito exseriobam. Doux Letires a my LOrd leComta d'Aberdeen, p. 65. J'Observerat que l'opinion qui attribuoli Cadmus I 'introduction du premier alphabet dans la Grece, a Pitur ga

runt unique u ne conjecture exprimee

par Herodote V. 58. Mus la formedu dou te, et repet re par des derivainsposteri eum avec te ton de l'assurante. J' ouismi qu'une assertion preci sement contraire est satis par Diodore

de Stella inuasi iste vel minimum de hac re scire potuisset qui dit que

Pal: Gr. Lib. II. cap. I. p. II 8. Verum hare scribendi genera vetusti rarique admodum usus fuere, ita ut nulla eorum 8uperatnt vestigia. ' Fallitur Masseius Art. Lapid. iv. II. Eap. I. 8.

Ibid. No. II.' Ut leetores intelligant quantum vel hodie valeant nugae istae, pauca e

30쪽

sium,' de Graecae linguae ortu disserentem, magno conatu et longis ambagibus quaerere an Deucalionis cataclysmus in Thessalia vel in Peloponneso lactus sit, quomodo e Deucalione et Pyrrha renovatum sit genus humanum, et millia ejusdem farinae tractanda proponere audiamuS. Νec mehercle ego a tironibus quibusdam et inficetis temere dicta malevolus profero: idem enim furor, eadem insania omnes, doctos pariter atque indoctos, agitat, simul utque ad hanc materiem tractandam accedant. Herodotum et Thucydidem vel ea quae aut ipsi scire, aut fando accipere

tion indigene: Di . V. 57. 74 .

que cette tradition est confirmee parte temoi mage d'Homere, autour plus cien et probablement in ieux instruit eneOre qu' Herodote, qui donne aux Pelasges ou Grem primitiis.

parceque svivant Ruomnum si Diis placeti an Homerum t minimel ut Eustathel iis avolent, sevi S a prἰ s

rkures su siecte de Caduus f tellosque celle que portoit probablementio iovi au do Corebus u Megares, monument que Pausanias qui l'avolt tu, estime te plus ancien qui existat dans la Grece, comme e tant de Pan I 678 uvant notre cret que te mhme

Pausanias ei te encore en d'autres endrotis des monumens en unciens

curacteres ou leti res altiques t quasi hae literie uniec meianae ement lettres Ogalomoni mention nees par Demosthene et par Diodore, lettres doni s eruit servi raneten Linus pitur composer Res ouum si et doni tessorinos et ient do I aveu de Taei te et de Pline prosque semiaabies licelles quavolent du leur temps test et tres Latines, &c. &e. &c.' Haesc. eaedem sunt literae quae in pleris us antiquis inscriptionibus reperiuntur: quae tamen quo tempora inventae sint, nec Rochettius nee

alius quivis dicere potest. Quis autem nisi his vorbis perlectis hodie quidem quemquum eSSe credidisset qui quibus

literis Linus usus Eit, sese Stire Prosteretur, vel de monumentis ante-

Cadmeianis a diluvio deletis loqueretur Salmas. de Hellen. p. 338.