Inscriptiones Græcæ vetustissimæ. Collegit, et observationes tum aliorum tum suas adjecit Hugo Jacobus Rose ..

241쪽

sint, explicaretur. Quod de praecedente marmore vere diei non potest. PriPterea si illud marmor vidisset Sponius, potius quam nostrum exscripsisset, cum multo magis notabile sit. Quod nomina attinet, tot Atheniensibus idem nomen erat, ut nihil exinde colligere possimus. Illud marmor certe Erechtheidos tribus proprium erat;

hoc autem, cum plures tribus memoret, publico sumptu excitatum esse credo. Cum autem inter se simillima sint, utrumque sorsan eodem tempore sculptum est, ut suos

tribules plures scilicet numero) Erechtheis, caeterarum autem tribuum tribules scum singulae suos honore debito prosequi aut nequirent aut nollent) respublica monumento decoraret. Sed nostro marmori titulus deest, quare nihil certi statui potest.

242쪽

Haec fragmenta praecedenti proxime subjeci, eum quod ejusdem argumenti esse videantur, tum quod eadem urbe repertae sinC Ilendose Clactius primam edidit. In meo apographo omnia, credo, fideliter expressa sunt; vix ergo operae pretium duxi Clarkii variationes notare. Vox Am Dννηρ in marmore proculdubio extat, sed liquido a recentiori quadam manu injecta. Quae sequuntur, oschedis Fourmontii in bibliotheca Regia Parisina proximo

243쪽

TAB. XVII. E marmoribus in Mus. Brit. asservatis No. 290. Ditersch. Aci, Phil. Monac. ΙΙ. p. 398. sq. Viscontius de blarm. Elgin.

Hoc marmor in Academiae campo prope Ceramicum inventum. In Ceramico καλλι- πρω θεὼρ Scilicet τῆς πολεως omnes qui in bello ceciderant, praeter Μarathone

occisos, id quod diserte testatur Thucydides'. et omnibus

notum, δημοσί p σω rim sepeliri solebant . Quorumnam in Ceramica sepulcra extiterint prolixius narrat Pausanias . Cum marmor vetusto more inscribatur, proculdubio reserendum est ad illos qui anno antequam Peloponnesiacum bellum exarserit Potidaeam concesserunt, e quorum numero, teste Thucydide', centum cum viginti et ipse Archon Callias, ante muros Potidaeae occisi sunt. Pausanias' quidem aliquos περὶ Θρακην μαχεσαμενο- nescio an ad nostros respiciens) in Ceramico sepulcro donatos testatur. Hae Omnia, Ol. LxxxvI. 4. Apseude Archonte eveneret 8c. A. C. 432. Id sane dolendum venit quodi Thue. II. 34. CL Meum. Pop. Att. Voce Κεραμεικω, item apud Gronov. Thes. Vol. IV. p. 1006. Petit. Leg. Att. p. 495. Palmer. Exerc. P. 48. Paus. I. e. 29.

' Thueyd. I. 63. Diodor. XII. 34.

Paus. I. 29. Corsiui F. A. Tom. III. p. 226. et Tom. II. p. 7 I. CL quoque Diodor. XII. 36. Dodwell. Disa. III. l. 35. Knightius autem Proteg. ad Homer. p. 82. anno seeundo belli

Peloponnesiaci haec omnia aeta esse statuit, nescio quibus argumentis se

248쪽

IN sc R. IV.J III quatuor priores lineae omnino mancae atque mutilae sint.

Viscontius quidem titulum quendam in initio inscriptionis aliquando extitisse monet et literas mol majusculis literis scriptas etiam hodie extare putat. Sed nec ipse nec amicus quidam meus ex iis aliquam praeter E qua quidem diserte legi nequit) nec illam majori forma quam

sequentes, reperire potuimus. Thierachius, animadverso marmor nostrum verisimiliter columnam suisse prope quadratam sere, ληνὶ eo ambitu ut nomina centum et quinquaginta Atheniensium caperet, haec subjicit . Ac pars quidem superior quae nomina continebat tota interiit nisi quod in fractura anguli sinistri ductus nonnulli ejus nominis quod extremo loco positum erat, emineant, ita tamen dissoluti, ut nihil inde essicias. Thierachius quidem ita quae manca sunt supplevit'.

Ex his vix opus est dicere quatuor priores lineas omnino incertus esse. Optime quae sequuntur quatuor

249쪽

it 6 fCLAss. III. lineas supplevit Τhierachius In linea nona, praeclara et certa est conjectura P. P. Dobraei,

ΔΕ ΟΣ ΕΡΕκΘΕΟΣ, nec magis dubium est ipsius Thierschii in linea decima supplementum, cum ut ille recte) ΠΡ adhuc in lapido satis liquido quivis legere possit. In linea undecima idem vir cel. Iegit tantum in lapideo Al ΔαAOEN AloNΦΣYXATA .... PPΟot postea conjecit ANTlΡΡΟΠΑ, quae vox mihi in marmore extare videtur. An recte postea OENTα EvvAκ-ΣANT' suppleverit dicere nequeo: nullum profecto ejusmodi locutionis exemplum profert, sed quod illi et Schaesero, viris certe praeclarae doctrinae, placuerit, haud meum est improbare, nisi melius aliquod haberem quod proferrem. Postea Viscontius recte proeuldubio Π ATRl-ΔEYxv ElΣAN. Idem vir cel. lineas quintam et sextam ita restituit,

Saltem debuerat ἀλαχεν, quod miror Thierschium Viscontii vineta caedentem praeteriisse. Qui plura vult de hoc marmore, appendicem conserat, ubi Thierschii dulcissimam dissertationem ex actis Philologicis Monacensibus

exscripsi. Diqitigoti by Corale

250쪽

Exτάτ haec inscriptio in schedis murmontianis, unde descripsit Bekkerus, Bockhioque dedit. Ipse apographum Fourmontianum Lutetiis anno proximo vidi. Ρrope Carbatum in Attica marmor repertum est. Quicunque animadverterit quoties quamque ridicule in Amyclaeis istis inseriptionibus lapsus sit Fourmoutius, is Certe nunquam suspicabitur hanc inscriptionem a nebulone isto fingi potuisse . Decretum est ea caussa lactum ut pecunia a Deorum thesauris mutuata redderetur. Nihil notius hoc more pecuniae a templis mutuandae . Quo anno decretum iactum sit dici nequit, quamvis a scopo haud longe aberrare possimus. Ante unarchiam factum satis patet in ipso enim decreto dicitur pecuniam Diis reddi

Longius quidem quam ego pro- Fourmonti gelten die Gelehraestengressus est meus B khius erius kuum eine Ahnung halten.' Bockh. verba exscribo. Fourmont war gu II. p. 198. Nee vliter in litorisun issend, um irgend et us gusam- MSS. Accipe plebiscitum insigne menti geodes erdictiten gu kdnnen, inter FOurmonti copias repertumgeschweige denn eine urkunde mi e quod neque ab isto Gallo neque ab die sol gendo, welelis selbst dor ge- ullo alio fingi et supponi potuisse, qui nausin Kenner der atti schen alter- Graece didicerit, intelliget.' illii mer nichi halte eminnen konneu, und worin die seinsten Regelii der Thucyd. II. 13. CL Bockh. II. spraehe besolgi sind, von denen gu p. I3O.