Inscriptiones Græcæ vetustissimæ. Collegit, et observationes tum aliorum tum suas adjecit Hugo Jacobus Rose ..

251쪽

II 8 CLAss. III. posse, cum jam tria melia talentorum in thesauro congeτantur. Quod certe post anarchiam fieri nequivisse omnes sciunt. Jam quaecunque pecunia a Pericle congesta fuerat, eam omnem vel magna ex parte proculdubio in Peloponnesiaci belli prima parte, ante pacem Sc. quae Niciae vocatur, e thesauris haustam esse nemo inficiasiverit. Sed post eam pacem iactam, cum tributa ex insulis adhuc ullata essent, multa pecunia thesaurum Atticum ditatum esse satis patet, et ad hanc rem Athe nienses tunc temporis, rei necessitate et venientis belli providentia inductos, animum advertisse testatur Thu

Pax Niciae iacta est Ol. LXXXIX. 3. et hac pace durante, septem millia talentorum congesta sunt'. Pax autem sex annos duravit. Hoc decretum ergo Ol. XC. I. vet. s. sorsan factum est .

Quod initium decreti attinet, multa loca advocavit Bockhius quorum ope omnia hic e solenni more Atheniensium facta esse videmus'. Bockhius quoque τον 'Επιστατην hic memoratum, Senatus non plebis 'Eπι--τὴν esse ex Aristophanis et Plutarchi locis supra advocatis colligit. Nec contra facit decretum apud Thucydidem, quamvis plebiscitum sit; quodcunque enim a plebe scitum erat, id a senatu ratum esset Oportebat.

praeter loca quae advocat Bockhius Biag. de Decret. Allien. S. II. COrsin. Fast. Att. I. p. 283. IV. Proleg. p. XII. Petit. ad Leg. Att. I 86, I 87. Uan. Datu. Diff. de Strateg. et Scrib. p. 424.

252쪽

L. I. Fourmontius, ad finem hujus lineae scripserat MNEΣlΟΕΟΣΣΕ. Alterum Sigma delevi.

L. 7. και - εκ τῆς δεκατης ἐπειδὰν πραθῆ. Quaenam

δεκαγη hic innuatur, haud facile dictu. Δε-τη Byzantina Primum Ol. Xcri. 3. soluta est, qui annus nostrae Constitutioni temporis Epigraphes haud convenit. Bockhius agros aliquos a republica decima parte valoris esse locatos, reditusque ab iis omnibus venientes, Redemptori cuidam venditos esse πραθῆναι) putat. Res haud vero absimilis, nulla autem auctoritate nititur. Postea fallitur omnino Bockhius cum in voce φυτον semper dipthongum in marmoribus repertam esse dicat. Infra Sect. II. Inscr. III. l. II. habemus TOTON. I. 12. Tino.

respiciens intra quos rationes reddi Athenis oportebat. Quod si verum sit, corrigendum istud HOΣ; ώς τρια-ντα emo nihil est nisi Rationes reddantur circa triginta adhine dies. EΣo forsan legendum putat Bockhius Hermogenem advocans. Idem monet eandem rem aIiquando significari nulla particula adhibita'. Nescio annon hic legendum Hos TPlAκONTA HOi EPNYN sc. Logistae et Euthynae cum Paredris). Eodem modo

infra dicitur. Παρὰ δε των νυν ταμων καὶ των επιστατωνκ. r. λ. οἱ νυν διαχειρίζουσιν. Logistae certe decem, Euthyni pares numero', et forsan Paredri quoque decem erant. Praeterea minime video quemnam intra triginta dies rationes reddere Logistis oportuerit; et nimis a ductu literarum abscedimus legendo HEM EPON.

253쪽

Quod scripturum To voAlΣTON attinet, dixi in

L. 8. AKΡ. Σ. Legendum manifesto AXPlΣ. Quod verba βουλὴ αὐτοκρατωρ attinet, satis notum est magistru-tibus Atheniensibus eam aliquando potestatem datam esse, ut sine populi auctoritate multa agerent . Spanhemius paullo aliter explicat, ut qui άwrοκράτορες, hi ἀνυ πευθυνοι sint. Quod verum esse videtur, si de magistratibus est

sermo.

L. II. Πινακια. Hypothecae sunt aut cerae aut saxo truditae : γραμματεια autem libri, in quibus haec omnia scripta suere.

possunt.

L. t 9, et 2O. Ex his colligo thesauros omnium Deorum praeter Minervam, post hoc decretum in unum esse contructos et in Opisthodomo servatos. Iam ipsam inscriptionem literis minusculis expressam ante oculos lectorum sistam.

255쪽

122 CLAss. ΙΙΙ.Νotandum est, summa inconstantia aspiratam nunc scribi nunc omitti, quae res exscriptoris forsan incuriae

partim tribuenda est. Semper in hac inscriptione prpro et χσ pro B seribitur quod solum omnem suspicionem fraudis huic inscriptioni auferret. Fourmontii enim aetate, omnes libri ad unum pro vir, et vi pro is positum esse docuerunt. Lineas praecedentis paginae lineis ipsius inscriptionis

respondere raetor monendus est.

256쪽

marmore confirmatur. Ibi enim, ut mox videbimus.

CL insin Inser. Chois. II. Corain. F. Λ. Tom. II. p. 254. Diodor. Lib. XIII. e. M.' Lys. Apol. Δωροδ. orat. XX. Dionys. in Lysia.

258쪽

TAB. XVIII. Barthelemi. Μem. de l'Acad. des Inser. Tom. XLvIII. p. 337- T. Bockh. uber die Sinathavshaltvng der Athener. Bd. II. S. 161. ATHENIs hoc marmor repertum vir ceIeberrimus

Comes de Choiseul-Goussier A. S. 1789 Lutetiam misit. Fuse de eo egit d. J. Barthelemius et nuper Rmicus meus Augustus Bockh. Sed graviter in his explicandis lapsus est Barthelemius, quodque jure mireris, quamvis marmor ipse inspexerit, ab utroque latere esse insculptum haud intellexit. Quae res Bockhio haud vitio vertenda, cum illi marmor inspicere nunquam contigerit. In altero

latere duae quidem inscriptiones sunt, quarum alteram cum ejusdem aetatis ac nostra sit nuper ipse Parisiis exscripsi ; altera recentior est, cum in ea longae vocales usurpentur. Inscriptio, quam nunc tangimus, recensio est pecuniae e thesauris Minervae, in varios usus, ex

auctoritate plebisciti, archonte Glaucippo, haustae. Glau- cippus autem Archon erat Olymp. XCII l. et, ut Corsinus notavit', a Diodoro', Lysia' et Dionysio' memoratur. Lysias quidem diserte testatur in Glaucippi archontis annum Panathenaea Magna incidisse, quod a nostro marmore confirmatur. Ibi enim, ut mox videbimus,

Diodor. Lib. XIII. e. M.' Lys. Apol. Δωροδ. oria. XX. - Dionys. in Lysia. Cf. infra Inser. Choia. II. Comin. F. Λ. Tom. II. p. 254.

259쪽

I 24 fCI. Ass. III. memoratur, pecuniam e thesauris Minervae traditam esse in sumptus Panathenaeis τοῖς μεγάλοις suppeditandos. Anni Atheniensium civilis post Olymp. LXXXVII. I. Hecatombaeon i. e. Julius) primus mensis' erat. Quae ergo in hoc marmore memorantur, ea omnia RCta fiunt inter Julium A. c. 4IO. et Julium A. C. 4O9. anno RC. ΡeIoponnesiaci belli vigesimo secundo.

Haud raro in his inscriptionibus praemittitur hujusmodi

sententia quae rem tractandam proponat. Ita in Μarm. Sandv. δε επραξαν 'Ampικτυονες Αθηναίων c. v. λ. ; et in plurimis Atheniensibus. Τάδε παρεδοσαν αἱ τετ παρες ἀρχαιαὶ εδίδοσαν τὸν λογον. Tum in voce-ει n) desideratur H quod saepe alibi libelli nostri Lector animadvertet. Κλεγενει falso, ut videtur, pro Κλεογενει; quod quare dicam statim RPParebit. Πρωτος ήγραμμάτευε, scriba erat ejus tribus quα prima praesidebat. 'Siquidem, V ut Corsinus animadvertit 3, Ρrytania quaelibet unicum solum Scribam P habebat, ut testatur Pollux': et sicut in Prytaniarum' serie una tribus alteri succedebat, ita quoque unus V etiam scriba alterum sequebatur. V Jam vero tribui amantidi primum tunc temporis locum in Prytaniarum ordine

decretum exhibet, quo quemvis tyrannidem assectantem impune occidere licuit, hoc modo conceptum E O

260쪽

ipso Andocide satis patet hoc decretum ad tempus a nostri marmoris tempore haud longinquum reserri debere. Similis decreti post triginta tyrannos expulsos facti meminit Lycurgus' quod idem esse cum Andocideo statuere Petitus et alii haud satis idoneis argumentis freti. Verba enim decreti a Lycurgo prolata cum decreto apud Andocidem minime congruunt. Andocideum ergo decretum eo anno quod respicit nostra inscriptio factum esse Barthelemio et Bockhio visum est. A quibus ego non dissentio. Legendum ergo, ut Rntea dixi, Κλεογενες

L. 2. Ηιερῶν χρηματιον. Quod mutationem elementi ν in γ ante χ attinet cf Ρraefationem. 'Drere . Vectigal annuum quod templo pendebatur hie innui putant Bartheloinius et Bockhius. Vocem quidem hoc sensu non agnoscunt Lexica, quod effecerat ut de alia prorsus interpretatione in sequentibus inscrip tionibus cogitarem, quod cum Bbckhium monuissem, his

Corsinus quod in illo miror

ultima pessime vertit. Incipit hujus decreti tempus. Senatus es quingenti fabarum sus agio electres e V Debuit autem Senatus quingenti scilieet fabarum dre. vel Senatus quingentorum. Praeter quingentos enim quia alius erat Senatus Sed nihil hae locutione vulgarius ἡ βουλη, οἱ πει Dcomm pro ἡ βουλὴ

των πεντακοσιων. Locus autern ipse

mihi corruptus videtur. Quid enim sibi volunt ista Ἀρχει χρο- τωὐδεψηφιουματ Quid si legeremus.

Aρχει χρονου τουδε ψηφίσματωνι βουλαν οἱ . πεντακοσιοι at. τ. λ. me decretum vim habet eae quo Novus quingentorum 3enatus, tribuis antide praesidente Clemeneque scriba munere fungente, habitus ait. S. Petitus quidem Leg. ait. III. T. I l. p. 232. eodem sera 'modo locum, ut nunc exhibetur, vertit. Incipit tempus hujus Psephismatia ex quo, quingentorum Ematu 3orte capto, Cleogenes primum acriba