장음표시 사용
231쪽
pro patria pugnarent caesos sempiternae memoriae traderet. Quod ad locum attinet, nullus dubitat Corsinus quin hoc Marmor in exteriore Ceramico nempe in urbis pomoerio) postium fuerit. Illic enim solenne suit milites omnes qui in bello sublati fuerant, certis
ritibus sepelire, ipsoru inque et Ducum nomina murmoreis monumentis inscrthere '. Quod aetatem marmoris attinet, multa multi ex variis auctoribus protulere. Instar omnium nobis sit Thucydides , qui aliquando uno eodem quo anno Athenienses
in Cypro, tum in vpto, deinde ad Haliens, mox in AEgina, tandemque in Megarensi agro dimicasse tradit. Eundem quem Thucydides in proeliis recensendis ordinem
servare nostrum marmor notandum est . Ex his duo
contigisse, Philocle Archonte. nnno secundo Olympiadis LXXX, Μegarense autem bellum anno tertio ejusdem olymp. auctor est Diodorus'. Nihil ergo in causa est
quominus cum Bimardio', hoc marmor eodem anno, i. e. anno tertio Olymp. LXXX, excitatum esse sta
In ipsa inscriptione nihil est quod vel indoctis moram injicere posset nisi vox MEAARO, quae mirum in modum omnes interpretes cruciavit. MEAAPol extat apud Mont-sauconium, Masseium, Corfinium. MEAAROlΣTE legendum confirmat Bimardius, quod quidem dedit Lanetius.' Fast. Au. p. Ib8. CL Pausan. in Att. c. 29. Thucyd. P. I 05. 3 CL Corsin. F. A. I. p. 162. Diodor. XI. c. 78. Dris. I. p. 43. apud Murator. y Nescio quid sibi velit Mont- sui conius, qui nunc, flagrante bello
Peloponnesiaro, nunc, anno A. C. 45in marmor positum esse ditat.
Pal. Gr. lib. II. c. iv. p. I 34. De aetate hujus marmoris alii quoque iitubliunt.
232쪽
Certo autem certius est, id quod latetur Bimardius, nullam post MEAABo literam in Marmore hodie extare. Quendam e tribu Erechtheide, cui Μegaro nomen esset, suo sumptu hoc marmor ponendum curasse putat Ilont-sauconius et λήθηκεν intelligendum monet, quae ne Atheniensum mos, nec inscriptionum leges, nec linguae Graecae indoles patiuntur. Masseius postremas tituli voces ita conjungit: Μεγαρος
εν τερ αυτεμ ενιαυτεμ Στρατηγων' quod neque verum, neque,
si res ita se habuisset, quare in hoc marmore memoraretur,
nos docuit Vir Cl Praeterea quid tali Syntaxi durius excogitari potuit ΤΡropius ad veritatem accedit Bimardius' qui, cum Thucydides eodem anno quo in Cypro, AEgypto, apud
Halleas et in AEgina, Megaris etiam pugnatum esse tradat, nullus dubitat quin in marmore Megarensis. quoque pugna memorata suerit. Quod autem dicit, fuisse proculdubio in marmore MEAAROlΣTE, id nullis argumentis confirmati Νon nisi unius literae in marmore extat vestigium ;quae Sigma, necne esset, omnino dubium. MEAARO ergo legendum puto, quae vox legitur apud Aristophanem et Platonem'. Conjunctioni σε, ut recte Μasseius non opportunus hic locus et dictio Μοαρωι σε, in Megaride, apte loquendo non significaret.'omnes libri ad unum ante To AHO ENlAYTO,
EN dedere, quam vocem in marmore nunquam extitisse dudum notaverat Ilasseius L atque idem meum apographum confirmat Μasseius autem suae sententiae oblitus
Dim. I. p. 42. ' Mus. Veron. p. ccccxl. Aristopla. Acharn. 758. Ubi supra.' Ρlati Theaetet. p. 142. C. sed. Serrain.
233쪽
turam sibi raro constare notaret, nostrum marmor exempli gratia protulerit. Baudelotiana prima pro in τιν, primum ἐν τοι deinde ἐν τo.' Hic autem - αὐτοενιαυτο pro του αντον ενιαυτου, linguae Graecae indoli convenienter, scribitur'.
Lacuna, quae ante literas TEAON exint, eodem modo ab omnibus expletur: ΣTRATEAON sc. scribunt, quod quomodo Μasseius explicet, jam dixi. Montiauconius eodem modo quo Masseius vocem ΣTRAT ON Latine reddit, longe aliter autem loci sententiam constituit, cum Cimonem hic innui putet, quem, cum ei tunc temporis summa rerum Atheniensium demandaretur, in omnium tribuum σ-λαις memoratum verisimile esse arbitretur. Quod quibus argumentis fretus protulerit Vir. Cl. haud equidem video. Quod si hic ΣTRATEAON legendum, proculdubio Ducum, vel E ducibus vertendum est. Exempla enim participii στρατηγων nude pro στροτνους positi desiderantur. Nec si aliter res sese haberet, sententia ita constituta expeditu sacilis esset. Sed satis notum est e more Atheniensium esse plures pari jure eidem exercitui praeficere unde nota illa apud Thucydidem
δεκατος αυτ ος, πέτος αντος, et similia. Hic ergo innui possunt Φάνυλλος, Axρυπτος ' quorum nomina in eadem
linea ac Στρατσγων posita sunt) quippe qui exercitibus' Apud Donat. Suppl. Murator. aut Bolus, aut preterea Acryptus, Nov. Thes. Veti Inser. lib. III. quum dueis munere jungeretur, in eap. L p. 79. Cf. quoque Placent. bello perierat; quod optime signifi-Εpiti Palaem. p. XXIV. catur, praemisso ΣτρατWγων parti- CL Matth. Tom. II. p. 528. eipio. Aπιθα- -Στρα- aegre concedam Στρατηγων duxqvum raset.' Aug. Bockh.
esse genitivum pluralem. Phanyllus in literis MSS. Duiliaco by Corale
234쪽
ea nomina censenda quae vocem Στρατηγων Proxime
sequuntur ut postea prope finem Epigraphes.
Verba Epigraphes a se invicem separantur, tribus punctis interpositis, cujus rei exempla praebent inscriptio Sigeu. Elea Rhetra, aliaeque complures. Praepositi Ouutem a casu quem regit nunquam disjungitur. Ita in Delphico lapide quem supra exhibui, BoloTlΟΣ:EκΣΞΡxo ENOY. Quod nomina attinet, summa cura omnia exscripsi. Natali apographum inter prius edita optimum est sed et illud foedis mendis respersum, quae tamen hic non notavi, cum in marmore omnia satis sint liquida atque manifesta. Memorandum videtur, literas haud eadem serma ubique in marmore essici. Vore de litera A Barthelemius V Ce qu'il y a de certain c'est que te Rho avec tu uste angulatre, et tu petite queue, se trouve toriours dans Iapremiere inscription de Nointei, de I 'an 457, exceptε dans les dernieres lignea de Ia premiere colonne, ou ilpar3it fous cette forme P dans les mota TAYΡΟΣ et Φ PYNΟΣ. ' Hodie quidem in illis vocibus cauda literin P conspicitur, quod quomodo effectum sit explicat Dacterius . En marquant de muge les caracteres decette inscription, placee Ru blusee Νapoleon, on adon ne a tori Ia forme s au Rho dans te mot rimos;
235쪽
IIO CLAs s. lΙΙ.en l'examinant de plus pres, on volt que la petite queuedii P n 'est pus indiquee par une trait fuit avec te cisenu, mais seulement avec la couleur rouge. L'observationdone de M. 1'Abbe Barthelemi n 'est donc inexacte, commele pourroit se ire penser uti coup d'cuit superficiet jetesur I'inscription. Antequam orationi finem imponam, hella hujus Epigraphes versione a Muratorio consecta, pulchro scilicet munere, Lector donandus.
Ex Erectheide Tribu. Qui in bello mortui sunt, in Cypro, in AEgypto, Re
' Eodem Anno. 'Quae sequitur nota, ipsa versione praestantior. In Mara. Mo. nisi sit In Eleusi
Thesauri p. DCCCLXXIX. Diss. Ν. p. 164. CL. Corsin. Fast. Att. Ρ. I. Monum. Pelop. I. p. 65.
237쪽
239쪽
240쪽
TAB. XV. Spon. Misceli. p. 3l5. Masset. Mus. Veron. p. CCCCVM.
Hoc marmor eodem loco quo prius Athenis repertum, cum eo in Museo Regio asservatur. Utrique eadem species. eadem latitudo, eadem scripturae ratio. Sponius qui primus edidit, in eodem loco ' alia duo fragmenta Pandionidis et Leontidis. tribus, in quibus nuda leguntur tribulium nomina eodem modo πλγρας ουμε-, V. 9.
docet. Unde cum haec nomina in praecedente marmore extent, Omnes una voce Sponii verba, alia duo fragmenta, ad illud marmor cum alio quodam jam amisso respicere statuunt. Quibus multa impediunt quominus omnino assentiar. Sponius enim in fragmentis illis Pandionidis et Leontidis tribus tribules memorari dicit, at ne verbum quidem de tribu Erechtheide profert. Nomina quoque nuda in illis marmoribus inesse a Sponio discimus, quo vocabulo, si quid ego videam, vult vir doctus nominibus nihil praeire quo quare marmori tradita