장음표시 사용
31쪽
res omnes in codem perseuerare statu credimus, ut probat A L C I A T v s in D. de Praesumi. regut 2. praef. 27. n. r. et hoc VSque adeo, Vt qui semel locuples fuerit, semper talis Credatur L. F. f. r. D. qui satira, cog. Itaque qui heri vixit, etiamnum vivere existimandus est. Po sumus eandem regulam etiam alia ratione demonstrare. N ouimus scilicet, seruitutem mortalitati, libertatem vero vitae comparari L. My. D. de R. I. L. II. D. deflui. L. N. in . D. de condit. et dem. Quemadmodum igitur unu quisque, donec Contrarium doceatur, liber praesumitur.
secundum illud, quod in XII. T. T. scriptum erat: Si qui in iure manum conferunt, secundum eram qui possedet: ast
quem liberali cassa mauu adserat,secundum libertatem vir dictas dato. adde L. a. f. 2 . D. deo. I. ita etiam unumquemque viuere putabimus, exCepto, si quis annum centesimum expleuerit, tunc enim mortuUS iudicatur L. m. D. de C st. Hac ratione si FiNCKELTHAvs II opinionem pronuntiemus, tolerari illa, nostro iudicio, poterit. In soro tamen recepta est alia sententia. Invaluit enim, ut absens septuaginta annis maior mortuus habeatur, quam, ne patronus ei desit, CARPZo vlo assignabimus.
f. VIII. CARPEo vlvs igitur P. 3. Const. U. def. 37. post
MENoc Aiv Min Tr. de Praesumi. M. n. 7. et nonnullos alios veteres iuris interpretes, quos apud MENOCH lv M l. c. videas, motus auctoritate Psalmiso.vrio. in quo scriptum ci : Eruut eorum anniseptuaginta et in potentatibus octoginta, et se amplius labor et dolor, absentem si ai
32쪽
A a s E N T E FACTO. asnum septuagesimum expleuerit, iam pro mortuo habemdum statuit. Hoc Canticum non Dauidi sed Mosi tri buunt. Mira prosecto res, Mosen, qui vixit centum et viginti annis Deuter. 3 . U. 7. et Cum moreretur, aegre tulisse sertur, quod iuuenis moreretur, aetatem hominis tantum septuaginta anniS terminare. Haec quomodo cohaereant Theologi viderint; nobis retulisse susscit, veteres Bononienses et apud nos c ARPZoVIVM his vombis commotos suisse, ut centum annorum spatio , quo
quondam vita humana circumscribi solebat, cum id ipsis pimis longum videretur, septuaginta substituerent. Tamia autem ibit CARPZo Vll auctoritas, ut licet F I N- cx THAsrus continula reclamaret, eius sentemtiae omnes sere Iureconsulti et Dimilcria subscriberent, ut haec ipsa iam communis et ab omnibus recepta opinio habeatur. Impium enim ac nefarium existimabant, in eligenda iuris sententia eam adoptare, quae scripturae sacrae aduersetur. Nam cum ipsi legislatores, et Ius ΤΙ- N i A N v s inprimis, quam saepissimc ad diuina oracula in condenda lege refugiant, et inde rationes petant, multo magis decere interpretos, ius diuinum in oculis habere,arg. L. r. C. de summa Trinit. MASCAR D. Tr. de Pro. bat. Mol. I. con IV. UI. n. ra. Haec igitur doctrina cum magis conuenire cum scriptura sacra videretur, quam altera, neque etiam a ratione iuris abhorreret, communi omnium sere sui fragio probata receptaque fuit. Etiamsi vero his diuinis oraculis non fulciretur, tamen satis masma causa suillet, ut adoptaretur, quia plane etiam, ut iam
33쪽
dicturi sumus, cum philosophia Romanorum, et eiulli
Nouimus enim, familiare hoc esse Iureconsultis antiquis , ut singulas vitae humanae periodos septemtio cincumscriberent, eumque, qui decimum septennium superasset, morti proximum iudicarent, et omnibus ob id nimineribus negotiisque ciuilibus exsolverent s. U. I. de exemst. L 2. D. eod. L 3. f. s. D. de mun. et hora. L. 2. g. r. D. de vacat. L. R. et L. F. 9-T. D. de iur. immun. ' Cum enim animaduerterent, septimo quoque anno insignem mutationem homine subire, a soLONE hoc docti, septuagesimo anno mortem non procul esse, iam antia quissimis temporibus agnouerunt. Neque haec arbitraria et omni ratione destituta, sed in ipsius naturae obstruatione landata est doctrina. Ecce enim puer septennis dentes mutat, altero septennio pube vestitur, tertio septennio deponit lanuginem, et ita pori Ofeptisnus quisque iamrus aetati sit m im rimit , quae verba sunt SENECAE
de benes. Lib. I. c. I. adde CENSORIN. de die nat. c. I . MACROB. Lib. I. in Somn. Scip. c. 1. VARRO de sing. lat. Lib. 1. I S I D O R. Lib. II. Orig. c. a. ARTEMI D. Lib. 2. c. 71. AURE L. GA LUAN. r. c. m. I. Io. Haec iiii natura fieri animaduertentes omnia interualla aetatum
Iurisconsulti veteres septenis annis distinguebant, et hanc ipsam ob caussam primo septennio infantiam finiri, altero
incipem pubertatem statuebant. Nec in anno solum sed etiam in mense huic septenario numero, nescio quam, a canam vim et Potestatem tribuebant, ut etiam septimo
34쪽
mense partum maturum iudicarent; quae omnia illi pri- .stini debent philosophiae SOLONIS, cuius apud P H i-LEMONEM Iudaeum Lib. 2. de mundi opificio extat de diuersa hominum aetate, et unius cuiusque septennii primario munere notabiliis elegia, quam LlLIvs GR GOR Ius ita latine reddidit: Impubes et adhuc infans, cum septa molaris Educit primum, SEPTIMUS ANNVS erit. Dumque ALIOS SEPTEM Deus huic perfecerit annos, parent pubis mollia Agua nouae. ζ TERTIA mox vestit tenera lanugivi mitis. Heu, nimis aetatis flos cito praeteriensi Iam iuuenem viresque facit tibi SEPTIMA QSA R TA, Virtutis profert, certaque Agna Viri. Coniugis aetatem maturam coe I N T A ministrae Natorum et quibus est pasteritatis amor. SEXTA homini mentem cinctos adducit ad Uur, , Qui queat ingenio rebus adesse suis. 3ΕΡ Tl M A mente valet, valet et lingua; et mi imo C TAVA, ambae annis quatuor atque decem. NON A aetate etiam mage mollia ducere quibit Virtutem ad magnam lingua etiam bt Sophia. Si quisque ad DECIMAS mensuram exegerit annos. Intempsivam non habet ille necem. Non intempestiuam, inquit SOLON, septuagenarius necem habet; unde ii, qui absentem, simulac septuagesimum
annum eXpleuerit, mortuum pracsumunt, parum a d ctrina Romanorum aberrare Videntur. . Manauerunt
35쪽
as DE sEPΤVAGENARI enim ex so Lo Nis philosophia longe plurima ad iuri prudentiam Romanam. c. I. in s. dist. T. I. ro. f. de iur. N. G. et C. MEvRSIVS m Solone et in Themid. Att. F oR
in collatione legum Atheniensum et Romanar. Haec de septimi cuiusque anni praestantia hactenus. Iam si volumus tempore et charta abuti, pollemus equidem longe plura de septenario numero, cui, nescio quam, sanctitatem
inesse credebant veteres, referre. , Ipse IVS TlN IANVS
L. a. f. i. in . L. 3. f. L. in M. C. de Cet. Hr. muel. non sine rationa ait, se pandectas in septem partes digessisse, sed subtiliter in numerorum naturam et artem respexisse et in harmoniam. Imo et B ARTO Lus, Cum iussu Caroli IV. Imperatoris Auream Bullam conderet, ad haec mysteria animum videtur intendisse; nam satis mustice in Prooemio A. B. ita scribit: Septem electores scri Imperii sunto, per quos velat septem eandelabra lucentia in Onitate
hpiritus septismuis sacrum illuminari debet imperium. Si
quis plura scire cupiat, hunc adire iubemus Diai PRAL- si Dis dissertationcm: de nume o septenario testim in t stamentis f. Q. Nobis autem hanc CarpZouianam de aetatis anno septuagesimo sententiam ulterius rationibus confirmandi, non permittit angustia temporis. Et quid opus iis sit λ cum illa iam ubivis recepta in soro et schola
dominetur, et merito communis dicatur opinio; secundum cam namque non tantum olim pronuntiarunt Soab, ni Lipsiet ses apud CARPZΟvlUM P. P c. U. d. J7. H. II. et F. I. IV. reserente B L Y E R o ad D. tit. de heredit. pe-iit.
36쪽
adeo quidem, ut etiam To RGAVI ENfES lege municipali cauerint, ut hac aetate mortui habLrentur, qui
37쪽
Nune quoniam satis diu in alto iactiti sumus, conis citato cursu ad portum nauem dirigemus, datisque velis ad singularem quandam iam speciem . quae huic dis. sertationi conscribendae Caussam dedit, properabimus. Narratio longa est, sed nos, praetermissis iis . quae ad n stram quaestionem nihil pertinent . quam breuissime potest, referamus. Radeburgi nempe, quod oppidum est Milniae, Samgerus quidam, id enim hominis nomen est,
cum iam annum ageret septuagesimum secundum, anno a Christo nato i7 r. relicta uxore, a domicilio suo senex abi rat, in patria sua, quae Hungaria erat, mori se velle perhibens. Nullus de eius morte seu vita nuncius. Cum itaque per aliq sed tempus insuisset, uxor eius Elisabetha anno i7 ψ. Cognatas quasdam in testamento heredes scribit, iisque bona, quae mobilia erant, relinquit. Morbtur. Iam adita hereditate, absenti marito curator datus testimentum uxoris ex eo Capite impugnat, quod testa trix res mobiles, quae Saxonico iure post inoris mortem marito deseruntur, testimento subtrahere et alienare nullo modo potuisset. Sane probabilis ratio, quam tamen hac via scriptae in testamento heredes subuertere conabantur, ut dicerent: maritum iam septuagenario mes
38쪽
RBSENTE F Α T α rem domo profugisse, ideoque secundum illam, omnium suffragio comprobatam receptamque sententiam, iam mortuum videri. De qua re Lipsiensium ordo cum a senatu illius loci consuleretur, absentem pro mortuo declararo merito dubitauit. Neque enim mortuum iudicare potuit eum, qui modo vixerat. Septuagenarium pro mortuo haberi, mera praesumtio iuris est, quae, simulaet de ver tac constiterit, Cessat continuo L. est. pr. D. quod meto caus L. IT. D. de iur. Di. L. 2s pc D. de probat. Quem admodum cnim sororem suam exoriens Phoebus pellit Auroram, ita sororem suam opinionem pellit fugatque Ueritas- Quam ol rem, Cum omnie& praesumtiones istum de rebus dubiis ineantur, et omne& eiusmodi coniecturae non diutius valeant, quam usque doceatur Conintrarium, sane si contra euidentiam fam, propter solam aetatem hung Radeburgensem senem mortuum iudicassent, vereor ne hoc plurimum abhorrens suisset a iuris
i Si igitur pro mortuo ne sec haberetur, iuris ratio vetabat, videamus, quaenam alia hac in rc via clige da videatur. Forte duplicanda erunt tempora arg. L. 8-D. de pom. Solci enim interdum fieri, ut, si simplum non lassiciat, duplum a peritis statuatur. Sic Iustinianus, cumvlaeapionis naturam transformaret, res immobiles intecpraesentes quidem piaescribi voluit X. inter absentes vero XX. annis. L. un. C. de usuc. trans. Idem fieri nouimus,
si testitor in plures, quam duodecim uncias, heredit
39쪽
DE SEPTUAGENARIo atem suam lmiserit. Tunc enim in designandis portioni bus duplicati debet maciarum numerus, ut ex asse dupondium fiat, et si dupondium etiam exhaustum, tripondium 8. L de hered. inst. L. S. D. eod. Itaque idem se ciendum in septuagenario absente facto , videri poterat., ut quasi dupondium annorum fieret. Uerum hoc nimis aperte iniquum. Nam si haec tempora velimus duplicare, nimis longum tempm, nimirum I o. anni prodibunt, ad quam aetatem nemo mortalium unquam peruenire potest. Itaque alia ratio quaerenda. Ac initio quidem Octoges lim annum expectandum existimabam. Nam cum CARPZovit sententia, quam omnino recepimus, tota his Psalmi verbis innit, tur : dies annorum nostiurum sunt anni LXX. quibus sta- tim subiicitur: Et si alicui contingat vita lomaeua, TUM OCTOGINTA. anni erunt, non inepta videbatur sentemtia, quae in eo, qui septuagenarius cum ess et, demum disparuerit, octogesimum annum expectandum esse, dictitaret. Sed in aliam non immerito sententiam tuerunt Ic ti Lipsienses Mens Febr. i 48. utpote qui hac in
causa centesimum aetatis annum megerunt. Cuius
unciati, cum mihi Dn. Praeses copiam secerit, operae pretium est, ut illud lectoribus nostris pariter impertii mur.
40쪽
Atque haec sententia iusto omnino nititur sui , mento, nec destituitur ratione. Nam cum duae, praecaeteris omnibus, opiniones in foro plausum meruerint,
una FINCKELTHAUSII Centesimum, altera CARP-
et o v ii septuagesimum aetatis annum vitae finem statuet iis, quarum haec illa receptior est, caeterorum vero qui E . . alia