Theologia universa ad usum sacrae theologiae candidatorum. Auctore r.p. Thoma ex Charmes ... Tomus primus sextus. Tomus secundus. continens tractatus de Deo uno, trino

발행: 1779년

분량: 389페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

, de Deo , ct Attributis. 29sad Giam fortiter ,, , disponit omnia suavitar

i Et cap. q. tuo autem, Pater V providentia guini bernat . Mati. 29. unus passer non cadet δε-l per torram sine Patre vestro : vestri autem e ,

, pilli eapisis omnar numerati fundi : atqui illi F textus generaliter loquuntur, nihil excipiunt imo res vilissimas comprehendunt ergo omnes i

l res, etiam vilissimae , subjiciuntur divinae pro

videntiae. .

Prob. v. Ex PP. D. Damasceno , lib. 2. de fide orthod. μασε est , inquit , eundem es eo xum qua funx, factorem is provisorem. Nam, quis operator negligit operis fui euram' ait inu

cum ρravidentiam sustulit , i etiam Deum negavit esse . . . . alterum enim sine altero, nec esse

ρνὸσus , nec latelligi potest . . , ' Prob. 3- ratione . Si nulla s: providentia nulla quoque erit religio , si non prasidet divin' na providentIa νεbus humanis , nihil est δε νει ione satagendum ; ait D. August- ἡ atqui tamen religio omnium.. animis, ac natura insita est Ergoia ΦSolvuntur objectiones. ObjIesar x. Si esset in Deo, providentia oniani uin rerum, nihil casu & sertuito fieret; a totai multa casu δe sertuito fiunt; ergo. Re'. dist. min. Multa casu fiunt respectu nostri , qui ignoramus causas multorum efferi tuum , ct finem ad quem ex intentione Dei diriguntur cone. respecta Dei , nego min. ni hii i

lli) L. 1. de Veii S, eap. Ι3 li a L. de ira Dei, cap. 9.ck . L. de utilitate eredendi , cap. is.

342쪽

w4 Tractatis , 'hil hi omnino, nisi Deus illud, vel voluerit, vel permiserit, & ad bonum finem dirigat.

Inst. Multa fiunt frustra in rerum natura , ergo illa non subjacent divine providentil. Res . disi. ant. Multa fiunt frustra, resperi ve ad causas particulares quq non raro detaciunt, conc. respective ad provisorem generalem, nego ant. Illa enim. quq frustra fieri videntur, ad decorem universi ordinantur , scut umbra

βd ordina placerat . . objicies m. Sapiens provisor removet nutum

ab eis quorum curam gerit ἰ atqui Deus a rebus singulis malum non excludit, ut sunt mala naturi, & mala poen*s ergo. Reo. nego maj. Bonus provisor Particular1sason c. generalis , nego maj. Proviseris enim g neratis ratio non postulat , ut removeat omniae mala d imo par est, ut permittat , tum mal naturi, quς indire te conducunt ad pulchritudinem universi; tum mala culpς, ne destruat laribertatem sine qua non eluceret meritum bonorum. Instit. Bonus provisor generalis non permittit

justos opprimi, & impios prosperare, atqui tamen hoc permittit Deus; ergo. Resp. nego maj. Nam in hoc & malis providet Deus & bonis ; malis quidem , ut sosadducat ad poenitentiam, & ut virtutes moraries, si quae sint in eis, compenset: bonis vero.

ut expientur in hac vita peccata eorum ut virtus eorum probetur, exerceatur , dc Persici tur 3 ut, praesentem vitam contemnentes, Deum mrdentius quaerant ut eorum merces augea tur, &c.

objiei dicitur : Et dieis .... nubes latibulum ejus, nec nostra considerat. Ergo.

343쪽

de Deo, ct Alretatis. 29s

nego emoq. Haec enim verba calumni .

se ab EIipha Themanite imponuntur Iobo quasi negaret Dei providentiam, dicens, c. I x. mare impii viυώnt 8 quod certe , non ex du

bitatione , sed magis ex zelo justitiae divinae , ut dixit Iob, qui de illis impiis , quibus hac

in vita omnia succedunt , ait I Ducunt in bo nis dies suos , ct in puncto ad inferna descenisdunt . . t. Objietes 4. Apost. t.' CorIth. s. ait: Nunia quid da bobus eura est Deo λ Ergo Deus non habet curam brutorum.. Resp.: dist. conseq. Non habet curam de bra. tis tam specialem , quam de hominibus, eone. nullam prorsus de illis curam habet , nego Nam , Matth. 6. legitur et Respica volatilia eaiati, quoniam non ferunt a noque metunt, nequν .eongregant in horrea et Pater vester cales is passis illa'. Vult ergo Apostolus solummodo Deum non providere bobus propter ipsos, sedia hominum gratiam & commodum.. I p. I. D. Hieron. m, ait : Absurdum sad hoe Dal deducere maJestatem , ut sciat per momenta singula quot nascantur euisces, quot que moriantur . Ergo si non novit illa vilissima, nec etiam eorum curam habet. Reo. ds. conseq. Si non novit nullo modo, eone. si non novit successive, nego . Hic itaque D. Hieta excludit duntaxata Deo cognitionem, quae cum successione habetur, quae cum sit imis parfecta , merito tanquam indigna removeti ra Deo. Est hic verus D. Hieron. sensus, qui, in vita D. Pauli Eremitae, docet , sine Dei nu-su, nec folium arboris defluere . imsit. a. D. Thom. n ὶ ait: Licea Daus sciat

344쪽

Tractatus . numerum omntum Individuoνum , non tame .uamarus vel boum , vel culuum, est, isc. est persa praordinatus a Deo. Ergo.

Resp. nego cono . Nec enim D. Thom dicit numerum boum non praeordinari, i sed non praeor dinari per o , seu propter se, quod verissimum est , providentur enim propter utilitatem hominis.' Ob ieies s. Si Deus Oinnibus provideat , actus creaturae etiam liberae , a Deo provisi , erunt necessarii ergo divina providentia non potest stare cum hominis libertate, Reo. nego ant. Cum enim divina providentiae ἐisponat omnia Daviter , res necessarias necessario , res vero liberas. libero modo regit &

gubernat. '

Inst. Quς sunt a Deo provisa & ordinata , fient neces lario; ergo actus a Deo provisi erunt

necessarii .. Reo. 4s. ant. Fient neeessario, necessitate hypothetica , eone. necessrtate absoluta, negoant. Cum itaque divina providentiae non miast falli , necesse est, consequenter & hypothetice, eae evenire , quς Deus priscivit & providit . illa autem necessitas. hypothetica nouscit libertati . .

ARTICULUS II. ,

m clearim divina Providentia ta l. Ugritur hie , utrumque Providentia divina finem suum semper asse. quatur; circa quod di ta z. Duplex distingui potest finis nempe θεrialis, qui est rei cujuscumque proprius ut respecta hominiς ςterna beatitudo & eom- amunis, seu generalis, qui est Dei attributorum manifestatio ..CΟN

345쪽

Providentia Dei non o a' asyliq;. .ra emoecialem rerum qua ei subfun s bene vero feminpιν assequitur sinem suum generalem l . Prob. prima pars ia Οmtin homines ad aeternam beatitudinem,i tanquam ad finem tibi proprium, a divina Providentia ordinantur ; atqui omnes homines ad eum finem non perveniunt, multi enim sunt reprobi; ergo. P ολ fecundo pars . Finis providentiae communis,. ad quem Providentia divina res, omnes ordinat, est manifestatio divinae bonitatis, aliorumque attributorum; atqui Providentiae divinabune finem semper an equitur; ergo,. εcc. - Prob. min. Tria sunt divinae Providentiae munera. I. Praefinire unicuique creaeturae certum finem v. gr. 4ro es beatitudinem aeternam. Praeparare certa media ad finem illam asse. quendum .. 3.. Sinere creaturam, illis mediis pro arbitrio uti , quibus fi utatur , aeterna gloria donatur, & sie Providentiae assequitur, tum fisaeem particularem, . tum finem communem , qui est manifestatio divinae, bonitatis ire aeterna be .lorum gloria ; si vero illis non utatur aeter num perit, de sic Providentia, licet excidat a fine particulari ,. assequitur tamen finem con, munem , qui est tmnifestatio justitiae divinae , in aeterna ejus damnatione . ergo Providentia divina semper assequitur finem generalem. .

Da pradestinatione, Nota rc DR aedestinatio, est vox composita ex A particula , pra, quae antecessionemis,

346쪽

non quidem meritorum, sed existenilae illius, qui in aliquem finem supernaturalem destina tur 3c ex nomine desinatio , quod ordinationem, seu decretum significat. Unde praedestinatio nihil aliud est, quam destinatta hominum in aliquem finem; antequam ipsi existant: illa Porro praevia destinatio quandoque sumitur Ia- te pro qualibet Dei ordinatione ab aeterno 1acta , sive ea in honum sit , sive in malum ἐquo sensu Cone. Valentinum III. Can. 3. ait: Fidenter fatemur pradestinationem electorum ad vitam , ct ρνadestinationem impioνum ad mo stam . Communiter tamen sumitur proe ordinatione ad gloriam , & gratiam , qua , tanquam medio, gloria obtinetur . Unde . Nota Praedestinatio sumitur dupliciter ;ri in eo lete , pro praedestinatione, vel ad gratiam nude & solitarie sumptam , vel ad gi aiam nude item & solitarie sumptam; 2. eompleta , pro P destinatione ad gratiam simul &gloriam, seu quatenus non tantum respicit gloriam aeternam , sed etiam omnia gratiae dona, quibus ereatura rationalis ad gloriam perduc tur: haec ergo gratiam specialem , Persevera tiam timul oc glariam complectitur . --ad gratiam solitarie spectatam, ea voluntas divina, absoluta, & essicax, dare. di gratiam.' Prae stinatio ad gloriam solitarie spectata , est voluntas divina, absoluta, & effinx . daniadi gloriam . , ' a

Praedestinatio complete sumpta definitur am Augin. - --ntia is praeparaisso bene-

347쪽

de Deo Anysiatis.

DIeἰtur I. pr eientia , quo nomine non ad

telligitur scientia simplicis intelligentiae , cum haec versetur circa mere possibilia , sed intelligitur scientiae visionis , praesuponens scientiam conditionatorum , tum quia D. August. illam, scientiam praeponit decreto absoluto Prata ara'tionis beneficiorum gratiae & gloriae; tam quia, I .. eiusdem libri de Deo, ait D. Doctor z. Namque in sua , falli , mutaxique non potes , prascientia, opera sua futura disponere 3 id omnino, nec aliud quidquam , est pradestinta re. Ergo illa praescientia , de qua D. Augiistinlaquitur , antecedit decretum Dei absolutum , cujus di rectiva est, & quam subsequitur scie tia absoluta & visionis, quae, nostro concipiendi modo, Dei decreto posterior est. Dicitur praparatio , id est praeordinatio

in Deo existens ab aeterno, antequam effectum suum consequatur in tempore. IDicItur 3. beneficiorum Dei , per quod alii gratiae solius, alii gloriae solius, alii tum grδ-tiae , tum gloriae dona intelligunt , . quod nobis verisimilius videtur.

Dicitur 4. quibus .eertIsme luerantur nem Pst a peccato per gratiam essica in , & a misseriai per gloriam aeternium isDIeitur F. quicumque liberantur , quia praedestinatio, non ad omnes homines, sed ad aliquos tantum exleoditur, per quod differt a pro νvidentia , tum naturali , tum supernaturali , . quae est voluntas dandi gloriam antecedens &condi tionatiuis Nora 3. Quae praedestinationis materiam spectant, quatuor articulis concludemus . Primus erit de illius existentia . Saetindus de illius causa meritoriae. Terditus , de illius effectibus

inarius , de illius proprietatibus, i

348쪽

: DRaedestinatibnena in Deo. negaverunt L 3.. Valentiniani, Basilidiani & Μa .cionitae , docentes unumquemque hominem natura sua bonum vel malum salvandum vel reia' probandum, nasci Pelagiani, & Semi-pelagiani , eo quod arbitrarentur praedestinationem. esse fatalem quandam necessitatem , quaei creatam libertatem, extingueret de ad omne meritum viam. praecluderet , ut docet D. August. lib. dono perseverantia, cap. I.3.. contra. quos sit: Ἀ

CONCLUSI O.

Exste vera ex parte Dei pravistinatio . Propis est de fide. - - - ς Prob. I. Ex Script.. Matth. Venisa , . be- .nedicti Patris. mei , po data paratum vobis regnum, a eo lautione mundi. Et ad Rom. s. quos, pradesinaυit L hos vocavit , &c. quam

Ecclesiae fidem sine errore negari non posse anflamat D. Aug. I. de dono persever. cap. I9. me Icio, inquit , naminem contνa sam pradestinationem , quam seundum Ser turas fanctas defendimus , nisi errando , disputare posse . . C. Moonsentit D. Prosper φὶ dicens: 'adestinationem Dei nullus. Catholicus negato.

Prob. 2. ratione : Qtita quidquid Deus facit in tempore illud ab aeterno facere praeordinavit ac decrevit; atqui, nonnullis hominibus dat gloriam in tempore a ergo i illam dare ab aeter no decrevit, atque, illud decretum , est praeordinatio ad gloriam ergo, dcc..

c p In responc 3. ad objectionra Gallorum ..

349쪽

. Dues: Doctrina praedestinationis omnem sol vit de procuranda. salute vigilantiam & curam hominesque conjicit , vel in temerariam praeis sumptionem vel in desperationem ; ergo illa non est admittenda. Prob. ant. SD detur praedestinatis , valebidi istud dilemmarii fum pra destinatus vel non: si μην prodestinastus , eertissime falvabor 3 nec proindε- ulla mihἱ debet esse de ρνocuranda, fatuin is follicitudo , si vero noni sum pradestinatus quidquid boni egero , aternum peribo idi solus qui Pope praedestinatus salvari potest : Ergo , &c. 'Reo. ds. ant. Illud enim dilemma , est m. tidum Sophisma, quod diale hici vocant a falso opponente , supponit enim Deum electos ad gloriam praedestinare absque operibus , cum ta- men nemo ad gloriam praedestinetur , nisi quia praevidetur facturus bona opera quae ad eam comparandam sunt necessaria , ut tradit Div.. Gregor., ' in quemadmodum enim Deus non statuit finem concedere, nisi per idonea media, V. gr. sanitatem per medicinam , uberes messis fructus per agriculturam s. sic de praevidit &eonstituit, salutem aeternam consequendam Peropera I bona, quapropter fratres monet: D. Petrus, .: cap. I. maois se agΠe , . ut per bona. ope να- certam, meseram vocationem is electionem faciatis . sit enim abundanter, min*rabitur vobis introitus, in aternum- regnum Domini no-gγι θ Salvatoris I. . C. .

De eausa Pradestinationis morali ct merἰtoria..

MON est hie quaestio de praedesti-

350쪽

Tractatus

acturi sumus in Tractatu de Gratia, ubi, contra Pelagianos 3c Semipelagianos , dicemus . cum omnibus Orthodoxis, praedestinationem ad gratiam esse omnino gratuitam , juxta illud Ephes. I. elegit nos in ipso, id est, per ipsum ,

ute mundie, constitutionem ut essemus fanat.

Nota Nec - est quaestio de praedestinatione independenter a praevisione meritorum Christi, constat enim elecios , in hoc statu naturae la-Psae ,, a Deo non praedestinari independenter meritis Christi , sed agitur de' praevisione.-ritorum ab ipsis adultis cum gratia Christi conia

summandorum.

Nosa a. Noa est quaestio de praedestinationdi parvulorum post baptismum ante usum rationis morienti vin constat enim eos ex selis Christi meritis praedestinari ad gloriam , non vero, ex

suis propriis, quorum sunt incapaces . -

Nota 4. Nec est quaestio de praedestinatione ad gloriam simul S gratiam, certum est enim, quod illa conglobata praedestinatio, sit ante praevisa merita , ideo non est universiaiker v rum, quod praedestinatio illa completa, sit post Praevisa naerita , cum in ea contineatur illa , quae est ante praevisa merita; &ideo Ioqiamur solum de praedestinatione ad gloriam nude &solitarie spectatam , & prout condistinctam ae praedestinatione ad gratiam. Nota 1. Praedestinatio ad gloriam nude δέ solitarie sumptam , spectari potest vel secu dum ordinem intentionis , vel secundum ordinem executionis. . Primo modo spectata , est

actus divinae voluntatis ab aeterno decerne tis alicui dare gloriam . Seeundo modo specta ta , est ipsa actualis gloriae retributio. Hic quaestio non est de praedestinatione secundum ordinem executionias certum est enim praedestia nationem sic sumptam habere rationem mere

SEARCH

MENU NAVIGATION