De mundo Aristotelis lib.1. Philonis lib.1. Gulielmo Budaeo interprete. Cleomedis lib.2. Georgio Valla interprete. Aristotelous Peri kosmou, pros Alexandron bibl.en. Philonos Ioudaiou Peri kosmou bibl.en. Ad haec Scholion doctiss. in Aristotelis libe

발행: 1533년

분량: 226페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

sophorum.

corpus.

non Esdem descriptarum. mippe alias earum eorpora subire mortalia, rursus, statis quibusda temaporum circuitibus inde decedere serunt: alias costi, tutionem diuiniorem sortitas ab omni terrestritu cogitatione abhorrere. At quae sint earu purisIσrnae, eas uero opinio est exceIsissimo in loco apud aetherem ipsum statione habere. Quas qui in Graeacia philosophari instituerunt, Heroas appellauere. At Moses apposito nomine usus,Nuncios appellauit, legatione uti* functitanteis at 3 internuncias: subditis quidem bonorum a principe manantiu inadices principi uero ipsi regiq;. operarum commos de sibi ab illis nauatarum. Illas porro coisoribus cocretas, perinde in corpus ut in flumen delapsas, interdum fluctuantis aquae uortice rapi dc absorbearitinterdum impetum illum eluctatas indet existentes,retro deinde subvolare.unde erant prosectae.

Alip hae quidem eorum animae sent, qui thiIoloaphiae olim studio constanter indulserunt, a princispio quidem illae ad finem commetatae de vita Piriob rem cum corpore defungenda, uitam ut adipis scatur incorpoream, interitus 3 nesciam,apud eum qui interitus ipse nestius est α ingenitus. A t uelo illae demersae, eorum sunt hominum, qui sapientiae rationem nullam habentes,semetipsos fluxis rebus

lartuitis p dedideriit. cruarum rerum nihil est quod

ad mentem pertineat aut animam, omnia uero ad emortuum illum nostrum reserantur, qui cum eo

l. imus: corpus inqua, adea' insuper quae inanismatiora sunt ipso,ad gloriam insuam,ad opes, ad magistratus atl honores: quaes alia ipsi opinio. ne sallaci circumuenti imaginantur oe pingunt, quibus haud unquam contigit ipsis ea cernere quae ad norma ueritatis pulchra sinit 2 honesta. Animas initur ec lares,sive genios α nuncios sic daemonas

62쪽

dc angelos appellant) nomine disserctes, exterum Angeli ex daunum tute idem p subiectu esse animaduertens,gra mones. uissimum onus deposueris, quam superstitione uos eamus. in emadmodum enim bonos genios mar superstitio. ios p uulgus appellatiae animas itidem bonas maesias p. sic angelorum quom alios uaticinio α praedictione dignos, quosdam uelut legatos hominu ad deum,dei 3 rurissus ad homines, sacrosanctos tu quidem excubitores existimans propter hane ipsam , innocentem honestissimam. muneris functionemralios rursus eorum profanos iudicans uaticinio indignos.non sanὸ perperam ipse iudicaueris.Huic meae sententiae hymnorum author ille astipulatur

dicens: Emisit in eos iram excandescentiae suae per nuncios prauos. Porro aute in aqua mudi opitae tum animalia finxit natalitia, tum ea quae seo ι ra, βύρρου. quasi plantanima uocant, ab natura inter animal plantam p ambigua: in terra uero animantes finxie terrestres cu stirpibus.Ueru stirpes in caput mersasserit,earui capita in imo terrae defixit. At animati tu brutaru capita ab humo retracta, in ceruices oblongas protenta.ita cu ceruicib. ipsis copegit,ut pedes anteriores scansionis uicem obtineat . Praesitati uero at 3 eκimia costitutione homo ab eo do Ηλο. natus est. Siquide cu alioru animaliu iacies ita ciracumegisset, deorsum ut uergentes in humum proaeumberent,uersa ille uice humanam faciem rectam uoluit esse, ut coelum sespiceret, stirps ille quidem existens non terrena sed coelestis, ut est uetusto discio proditu. Enimuero caeteri naturae aetheriae para Mentitem mentem esse nostram dictitantes . cognatiornem homini cum aethere copulaverut. Magnus uesro Moses se am rationalis animae nulli eoru quae genita sunt similiter nucupauit, ut qui animam esse

numinis imaginem,Deilque illius dixerit, qui ocuae . lorum

63쪽

Anima Dei

imago

Triplex

corpus.

Halitus. Sensius.

lorum ipse obtutum nullum admittit: signum probum,quo imago expressa est,re eo ille quidem esse ratus,quod eius sani sorma est alip nota. semapiterna ratio. Inspirauit inquit deus in faciem eius spirationem uitae. Atqui eum qui admittit,ad exemplar affingi necesse est emittentis. Quo fit ut hominem factum ad imaginem Dei aiant, non etiam ad alicuius eorum quae genita sunt. Age iam hunc denuo sermonem explanationis gratia ita exordiamur,ut corpora quaedam habitum, quaedam natu ram induisse, quaedam animam dicamus, quaedam delaissi animam rationalem. Lapidum igitur α lia unorum,quae abstracta sunt a coalitu, uinculum ualidissimum Deus fecit habitum,qui spii itus est conaversa reflectes in seipsum. Incipiens enim a mediis in extrema tenditur: eum, supremam attigerit sua perficiem,reflectitur rursus quoad eodem loci pera uenerit,unde primum profectus erat. Atque hic est circularis cursus habitus. Naturam autem Deus iis attribuit quae radicibus haerent,eam, attribuit cum e plurimis facultatibus attemperatam, tum uero altrice vi 2 genitrice. Animam etiam fictor ipse triabus rebus finxit a natura differentem, sensu, uiso Sic φαντασίαν uocant impetu. Etenim cum si apes earum rerum exortes sint. unuquod p animans frequeter iis asscitur. Sensus porrὁ ut nonae ipsum indicat graecum)illatio quaedam est in mentem eo rum quae apparent re uidentur. At uisum impressu est in anima. Simul enim sensus aduentilium quip piam sigillatim importauelit, uisum continuo an . nuli modo aut signi notam suam imprimit.impresa sem, effigiem asseruat penes sese, quoadusis oblis uio memoriae aduersaria,sormam ipsam uel exoleatam reddat interlinendo . uel prorsus euanidam. . Ipsum etiam uisum quod imaginem insculpsit, ina , terdum

64쪽

DE MUNDO.

terdum animam proprie, interdum alio quoda mo do afficit: quae anima affectio impetus appellatur, Impetus. uel animi appetitio: ορμου graece dicitur. Dam qui

finire uolunt,primum animi motum esse dicut. His tot rebus animalia praestantiis quae radicibus hae rent. Age uero uideamus quinam praestat hormo caeteris animantibus: nimirum eximio muneare,quam mentem appellamus, qua mente omniv. Mem. 'ipse naturas comprehendere solet tum corporum, tum rerum. Quemadmodum enim in corpore uia

sus est longe omnium princeps id quod in uniuersi se natura luminis obtinuit ita eorum quae in nos 'his sunt animus imprimis bonitate censetur. ipape qui animae sit oculus propr is ille quidem splens doribus circuisses, queis multa caligo alta discutitur, quam rerum ignorantia offudit. Haec animae Aminaei Metlarma elementis non isdem ficta est, e quibus caea teria. tera quo F persecta sunt, puriore uero potiorem sortita est ipsa materiam, eκ qua scilicet naturae dia I uinae procreatae sunt. Quamobrem QIus ipse in nobis animus interitus immunitate merito donatus esse uisiis est: quippe quem λlum parens eius ae s tor libertate dignatus sit, necessitatis. uinculis reumissit liberum esse nexu pilutum siuerit, donato illi pinnore tum decentissimo, tum maxime accoma inodato,Liberi scilicet arbitrii, ea sorte qua ille ad, Liberum arbimittere poterat oe capere. Siquidem alia animalia. trium. quorum in animis non est animus in libertate assertus, α uehiculis ista quidem iunctainfrenis cohibia ta,ad obsequium hominibus mancipata sunt ut seruitia dominis. Homo uero sensum mentis sortitus arbitru sui praerogativa ac sua sponte praeditum. 'actionibus4 fungens a proposto proprio mananstibus, non immerito male audit ob ea, quae sciens prudens secus agit . ut bene viceversa ob ea quae .c s recte

65쪽

r HILO

recte atu ordine tacit. Nam qui uoluntarium moatum diuinitus accepit.eol nomine assimilis Deo factus est, e grauis ipse dc perquam molestae dominae

hire ac mancipio uindicatus in libertatem,huic nismirum par est uitio ut uertatur,cum assertorem susum non colit α obseruat,dignum eum quiuis merito iudicarit, qui in fraudem incidat, quae aduersiis ingratos libertos prodita est,summoto omniu desprecatore. de causa corpus humanum arrecta iacie conlarmatum, oculos attollit in ecesum & in,

tendit,quae pars lucidissima est uniuersi,ut eo quod oculis perceptum est at 3 animaduersum, id quoqnon dubie comprehendatur quod oculis subducta est. Quadoquidem autem fieri nequit,ut mentis humanae sequacitas erga id quod est,nisi ab iis dema uideatur, qui ad illud ipsi seruntur Siquidem quo qui is mouo assiciatur Ipse imprimis noult qui assi, citur iccirco euidens simulachrum oculi inaspecta oculus. bilis oculum corporis Deus finxit, qui potest aethera contueri. Nant oculi cum e materia interitura compaeli,eo illa sursum tollantur,ut a situ terreno ad coelestem locum Ocursent tanto interstitio a nobis abscedentem, eius, fines attingant : cuius tanadem esie modi oculorum animae cursum existimare

debemus, qui prae ingenti ipsi desiderio perspicue cernendi illud unum,quas alites facti,non ad aethera modo summum contendunt. sed uel insta se utrcunq; relinquentes uniuersi muci extrema, ad illud ingenitum pernici cursis seruntur: ' Ita* cum sua per praecipuis mundi stirpibus commentati instite. rimus,uideamus nunc quonam modo Deus omnia Homo miuor sapientia eumulatus.suas etiam hominis quq s minor est mundus arbores molitus est. Iam primum η - ' igitur in corpore nostro tanquam in agro quodam. 1μt -sdecundi sic ipse sensus nostros finxit.vias quaedam

66쪽

dam humoris conceptacula: deinde uelut planatas singulas mansietas ct fructuosas singulis ima posuit , auditum in auribus, uisem in oculis , ollas ctum in naribus , alios que itidem sensus in Iocis

cognatis atque accommodatis. Cuius rei testem

saudare diuinum illum uirum promptum est, qui in psalmis ita inquit: Num qui aurem serit non ausdit et ' qui oculum fingit non inspicit in oc cunactas partes ad crura usque manus 'que pertinensteis,alias que partes corporis, generosas esse constigit propagines atque viviradices. mibus o Principatus ipsis praestantiores ille atque persectiores principar animi, et ei ad tui affibratas adnexuit, qui medius est ipse,longe, haerentia

mictuossimus omnium. Hae autem sitnt intelligentia, comprehensio, coniiciendi rectitudo, coma 'mentationes, memoriae, habitus, assectiones, aratium genera multiplicia, certitudo scientiarum,apa prehenso speculaminum uniuersae uirtutis, quam desere obIiuio non potest. Horum omnium nuta tum alius nemo potest intus instar plantae pangere aut serere:unus uero omnium simul artistic ingeniatus, qui non solum olim haec finxit plantaria, sed quotidie etiam fingit simul ut singuli oriuntur lio, mines. His consentanea sent ea quae de paradisi Paradisus.

consitione monumentis literariim prodita sunt.

Conditus est inquit ille paradisus in Edem ad oratum Solis, collocauit, ibi Deus hominem ab se fiactum . Quod si uites olearum 3 oc malorum α puanicarum stirpes, atque alias huiusmodi illie L: isse exaudias: multa haec sit utique deplorata Vrue stula . titia. Ne quis uero arbitraretur fictorem ipsum maiuspiam eorum quae fingebantur usum dereiderare. Mosses necessario eκclamauit:Dominus seculoru regnator Uc in secuIa porro . Deus enim re pater ocopifex curator, reuera est retu omniu quae in coea

lo qua

67쪽

Io.quael in orbe terrarum sunt. Porrὁ autem sutu ,ra umbra posteri temporis occuluntur,breui interadum,interdu Ionginquo interuallo. At opistic temporis Deus, ut qui parens sit eius patris: siquidem Deus paterest mundus Parens est temporis . cuius motum Deus.

mundi mutas esse statuit. Ita nihil apud Deum fit

'turum est: utpote qui temporum fines redegerit in rempoΠ potestatem. Ne 3 uero ipse tempus est sed pri. migenia forma temporis at 3 exempIar. At in aeter. no nihil nec praeteriit nee uenturum est, extitit uea. Tres philose: ro tantum at p in natura rerum est. Verum cum

phori; optiuo, rebu3 satis explicatum sit, uidendum iam de I I; mundi conditione immuni ab interitu. Qua de re. ηπ ος M opiniones apud studiosos philosophiae etalite

ortu O mi i runt:esiis perpetuum esse mundum statuentibus, ortu tus 3 exortem α obitus: at is contra genitum esse opinantibus atl interitum. Fuerunt etiam qui utrorun* opinionem ita exciperent, ut ab his natalem mundi,aeternitatem ab illis mutuarentur:inde ueluti cinnum temperatum ex utrosy, scitum p msXtu relinquerent, genitum esse mundum, non item oes Democritus. casurum. Et Democritus quidem Epicurus sque ac plera 3 Stoicorum multitudo genituram mundi ina teritum, prodiderunt,tametsi non similiter. Eor enim partim complureis mundos deliniantes,ipsis rum ortum attribuunt eo usculis indiuiduis inviacem offensantibus in occursu implicitis . Interistum autem tum statuunt, cum mundi concretisse enati. collisi inter se fuerint occursu α conflicta. Stoici. ti At Stoici mundum unum ponentes, ortus eius authorem faciunt deum ait causam: non item interitus. Caeterum uim quandam in rebus existentem interitus causam esse uolui, ab Ais rebus oriundam quae labori non cedunt, longinquis temporum ci raeuitibus omnia ad se colligentem: ex qua rursus in stauratilium

68쪽

DR MUNDO. -

-miuratinum mundi natalem cosistere artificis proauidentia. Aristoteles perpetuum mundum ingenis Arsioteles. tum p esse censuit, nefariae. impietatis eos esse insimulandos existimat,qui his contraria disseruere,ut qui tantu opus Dei nihilo praestare censuerint operibus manufactis. Opinio est autem, a Platone in Plato. Timaeo , mundum esse genitum plane sgnificari. Sunt rursus qui captiose disputent mundum Platonis opinione ita ede genitum,non ut ortus ille quidem auspicatu acceperit, quatenus uero ita est coagmentatus,ut non aliam uti* compagem accepturus fiterit si contigisset eum nasci, genitum esse diu Oum: aut quia in ortu ct comutatione partes eius uideantur. Caeterum satius 2 uerius eth priori sena. tentiae assentiri. Id, non ideo tantum, quὁd in to , t4 ille opere parentem,labrum, opificem,diuinum illum fictorem: hunc autem mundum concinnum, affabrefactum dc oriudum uocat,ab eXemplari priumigenio intelligibili sensibilem effigie, omnia quae in illo sunt intellectu percepta, in seipsin sensia coma prehensa continentem. absolutissimum ad mentis persectionem, simulachrum expressum ad sensiim. Sed etiam quod Aristoteles hoc de Platone testimcatur, qui cum et et philosbphiae reuerentia imbustus,nequaquam commisisset ut uanitatis crimine se Ubstringeret. Huius uero decreti Platonici parens tem nonnulli Hesiodum poeta esse putant, ab eo 3 Hectosis. arbitrantur genitum mundum esse dictum, nec tane dem occasurum. Et genitum quidem ditim ob id Putant, quod ita scripserit: Principium rerum unitum chaos, edita tellus, . tibitus si cunctis ccrtissimus, aptus in alium. Non occasurum uero iccirco quoniam dita uationem cius α corruptionem non indicauit. Caesterum Chaos Aristoteles locum ideo esse censuit, Chaos. quia

69쪽

quia locum in retia natura prius editum cae quam corpus necesse est. Mundit igitur genitu esse apud Moser. Heliodum clarissime patefactum cit. Multis autε aetatibus antὸ Moses apud Iudaeos legum coclitor. dixit in sacris scriptis genitum esse mundum, interitus, immune. Sunt enim quin F numero libri. quorum primu Genesim nominauit, quem ita exorsiis est In principio creauit deus coelum 2 terram. Mundum late Verum eam disputationem quae mundum ortus ritus exortem oe interitus exorte astruit, satius est ut Ioco primo comemoremus, consentaneo ipsi Mordio utentes 2 . cohaerenti. Omnibus igitur quae corruptione ad μα mimi*i mittunt,duas internitioiais causas imminere suppoc y . situm est, alteram intestinam, extrinsecus altera adruenientem. Etenim ferrum, aes,alias eiusmodi naturas compertum habemus sua ipsas sponte exolescere, cum scilicet aerugo gliscens exest ipsa instar morbi serpentis: ab externis autem causs, cu uel aedes

uel urbem flagrantem di tui contingit ignis incabitu uiolento. Sicut animatibus quo p mors aduonit, morbis quidem e semetipsis, cxtrinsecus autem cum aut iugulantur, aut Iapidatione obrii utur, aue uruntur, aut suspendio intereunt foedo genere mortis. Gamobrem si mundus necessitati interiaeus non exemptus est, aut ab aliqua externa ui insteribit,aut ab aliqua intus mistente. Atureus eius modi est. causam ut comminissici eius nequeas. Staquidem extra mundum nihil est, cit omnia ad complementum eius in unum coierint. Sie enim euenit ut unus esset re totus, nec senectute sentiens. Unus α totus, propter causam iam dictam: nec senectua tem nec morbum sentiens, iccirco quod ea corpoara quae morbis α senio corripititur, caloribus re istigoribus aliis p noxis euertuntur, quae extrinsecus

uehementer incumbunt. Atqui nullius earum ineuabitum

70쪽

DE MUNDO.

hitum insidus sentit seras se proripientis mundu

ambientis, eum nulla pars mundi ab eius compae se desciscat, integra intus omnia cohibeantur.

Quod si est aliquid latis,prorsus id aut inane sit necesse est, aut natura quaedam quae assici non possit, quaeqν nec actum nec passionem admittat. Necuearo ab ulla causarum di luetur, quas intra se continet:alioqui pars maior esset α ualidior toto, quod absurdissimum. Nan* mundus cum ui insuperae hili praeditus sit, ducit secu omnes partes, a nulla ducitur. Et haec ratio prima. Deinde cum duae sint

causae internicionis rerum. una intestina,aItera maeraria,quaecunq; unam earum serre possunt, ea alteram etia admittere prorsus apta sunt. Cuius rei ara metu esse potest huiuscemodi. Bos enim equus. nomo,α alia eiusde modi, quonia natura ita coparata sunt ut serro interimatur, morbo ite ipsa commes est ut pereat. madoquide igitur nulla ab causa extraria mudu pereptu iri demonstratu est,cu nihil laris sit reliquu,nec ab ulla quide uti re interna perimetur. Obstat enim antecedens demonstratio, qua collectu est nobis, id demti esse obnoxiu alterueri cauta interitus, quod naturae costitutione cap est alterius. Accedunt etia argumenta eiusmodi dTimaeo Platonis, ut aegrotationis mudu corruptionis, experte credere debeamus. Principioru quas tuor unuquodip totu coagmentatio mundi concespit:quippe quae migne omni, omni aqua,omni aere,oe denil omni icrra ita si coagmentata a codiatore, nulla ut pars ullius, nulla uis extra relicta stab illo. Id quod eo cosilio agere instituit, primu,ut animal illud totum quam maxime persectum persectis e partibus esset. Deinde ut unu esset, nullis scilicet reliquis superantibus principiis e quibus aliud tale nasci posset. Denique ut senectutis 2 morbi

pera

SEARCH

MENU NAVIGATION