De Anthologiae Graecae epigrammatis quae ad artes spectant

61쪽

XXXIV, 74. Cresilas uolneratum deficientem, in quo poου sit intellegi quantum restet animRP, ot Olympium Periclen dignum cognomine, mirumque in hac arte est quod nobilis uiros nobiliores secit. 76. Demetrius - Mineruam qua myctica appellatur draconos in Gorgono ius ad ictus

citharae tinnitu resonant .

77. Euphranoris Alexander Paris est, in quo laudatur quod omnia simul intellegantur, iudex eavum, amator Helena et tamen Aehillis interfector. 78. Eutychides Eurotam, in quo artem ipso amno liquidiorem plurumi dixero 79. Leochares aquilam sentientem quid reptat in Ganymede et cui ferat parcentemquo unguibus etiam per uestem puero ). 80. Naucorus luctatore anholant ' . 8l. Styppa - celebratur planchnopte, orielis Olympii vernula hic fuit extra iocrensignemque oris pleni spiritu accendens.

I cs. IX, 709 epigramma hilippi: Evρώταν ως αρτι διάβροχον ἔν τε έεεθροις εῖλκυσ' ἡ τεχνίτης ἐν πυρι λουσάμενον πῆσι γαρ ἐν κωλοις δατουαενος utpινενευκεν ἐά κοοοφῆς ἐς ακρους γροροῶν ονυχας. δε τέχνα ποταus συνεπηρικεκ- τίς ὁ πεισας χαλκὸν κωαάζειν γ υδατος υνο οτ ερον; ra es XII, 22 epigramma Stratonis: Στεῖχε πρὸς αἰθερα διον, ἀπέρχεο παιδα κοώζων, αἰετέ, τὰς διφυεῖς ἐκπετάσας πτέρυγας. στεῖχε τὸν ἄβρον ἔχων Γανομηδεα, μηδε εθειης τὸν Βιὸς ηδίστων οἰνοχόον κυλίκων. φείδεο δ αιμάξαι κουρον γαμψώνυ χι ταρσω, ρινὶ Ζευς αλγήση, τουτο βαρυνόμενος. ἀνερχε in primo uersu cs Ialin arch. oitr. p. 20, qui comparat Nonn. 15, 280, Martiat. 1, 6, 1.

62쪽

XXXIV M. Silanio Apollodorum fudit nec hominena ex aere fecit, sed iracundiam. D. Incorti auctori. statuax morculis tunicati, sola eo habitu Romae, torva acie sentiensque Suprema tunicae. - 0. Aristonidas artisec cum exprimere uellet Athamantis furorem Learcho filio praecipitato residentem paenitentia, os serrumque miscuit, ut robigine eius per nitorem aeris relucente exprimeretur uerecundiae rubor. - 4 l. Ferreus Hercules, quem fecit Alcon laborum do patientia inductus.

XXXV, 9. Polygnoti est tabula in porticu Pompei,

quae ante curiam ius uorat, in qua dubitatur an ascendentem cum clipeo pinxerit

an descendentem.

63. Zeuxis socii et Ponelopen, in qua pinxisse

mores uidetur. 69. Parrhasius pinxit demon Atheniensium argumento quoquo ingenioso estondebat namque varium iracundum iniustum incontinentem, eundem exorabilem clomentem misericordem Oxcelsum humilem, forocem sugacemqueo omni pariter. 70. Parrhasius pueros duos, in quibus spectatur securitas et aetatis simplicitas. 7l. Parrhasi duae pictura nobilissimae, optites in certamino ita decurrens, ut Sudare uido atur, altor arma deponens, ut anhelare

sentiatur.

7 . Timanthis in operibus intellegitur plus

semper quam pingitur et, cum sit ars summa, ingenium tamen ultra artem est pinxit ethoron absolutissimi peris artem ipsam conplexus viros ingendi. Diyiligo b Corale

63쪽

-56XXXV, 78. Aetionis Semiramis ex ancilla regnum api- Scens, noua nupta verecundia notabilis. D. Apelles pinxit et heroa nudum, eaque pictura naturam ipsam prouocauit. 98. Aristidis oppido capto ad matris morientis ex uolnero mammam adrepens infans, in t pl- legiturque sentire mater et timere, noemortuo lacte sanguinem lambat Τ). 99. Aristides pinxit supplicantem paene cum

voce.

IM. secitque in pictura Protogenis sortuna na

turam.

106. Protogenis Satyrus - est, quem napauo monon uocant, ne quid desit temporis ius securitati, tenentem tibias. 138. Antiphilus laudatur lanificio in qu properant omnium mulierum pensa. XXXVI, 3. Bupali o Athonidis in ipsa Chio narrataos - Dianae tacies in sublimi posita, cuius uoltum intrantes tristem, abeuntes hilaratum putant. 2 l. Praxitelis Veneris effigies dea sauente ipsa, ut creditur, acta. 24. Praxitelis laudatum est Pergam symplegma nobilo digitis corpori uerius quam marmori impreSSis. In his omnibus o offerre nobis sales epigrammatum certatim do artibns actitatorum uel obiter lustranti patet. Nam ipsius lini ingenio lumina illa deberi ideo negandum est, quod, ut sinius I. l. p. 32 obseruat, talibus locutionibus,

i es. VII, 623 epigrauima Aemiliani: Ἐλκε, ταλαν παo μητρος ο ουκετ μαων ἀμέλξεις, ελκυσον στάτιον ναμα καταφθιμενης. Iδη γα ξιφεεσσι λιποπνοος αλλὰ τα μητοὸς φίλτρα καὶ εἰ χων παιδοκομειν ἔμαθεν.

64쪽

qualibus utitur Plinius , dictus est, iudicatur, uidentur, deprehendunt, in qu possit intellegi, laudatur, plurimi dixere,

spectatur, narrata est, ut creditur dilucide aliena eorum origo proditur. Ex uersibus Graecis autem ea petita osso ipse Plinius hie illi vidotur indiearo. Si dicit 34, 7 Myronem maxime nobilitatum osse bucula et obratis uersibus laudata uersus Graecos de pellis Venero commemorat 35, I; uolgatos iam pridem sales etiam carminum osse queritur 35, 4 ex carminibus Erinnae efficit Myronem socisso cieadao

ac locustae monumentum. Orum epigrammatum uero unde

notitiam hausorit Plinius, id pergratum accidit, ut coniectura assequi possimus admodum orta. Atque ex diuersis quidem, quae urunt, poetarum editionibus ipsum Plinium ea conquisiuisse uero perquam dissimile est, qua in Q neminem nobis oblocuturum esse confidimus. Neque autem Philippi eo-ronam tractauit, quippe quae, haec enim est acobsi coniectura in prologomenis p. 46 proposita vix digna hodie,

quae coniectura putetur sub finem primi p. h. n. saeculi, igitur post Plini obitum condita sit. Hinc intellegitur et cur nihil audiamus a linio do is monumontis uelutido Timomachi Medea), qua identidem in Philippi corona

celebrabantur, et cur nolint prouenire ex anthologia, quae eum Plini verbis omnibus numeris concinant, sed sola sero, quae demonstrant Plinium ipsis uetustiora, etsi simillima anto oculos habuisse. Sed abhorret otiam ab omni uerisimilitudino uastam ab e Meleagri coronam lectitatam esse, ut o indiscreto diuersissimorum carminum congestu poetarum quaedam dictoria redundaron nonnullis artis oporibus describendis utilia. Talom operam suscipiebant, qui in describendis monumentis de industria studia collocabant, non suscepit Plinius aliis disquisitionibus magis intentus et do artificum artis- quo historia raptim acturus. An ulla, si suscepisset, ratio exputatur, cur, cum reliquos fontes in indicibus suis recensuerit gloriosa sere cum diligentia, solam Meleagri coronam

misom neglexerit Inspexit igitur aliquem scriptorem, qui

65쪽

nobilissima quaeque epigrammata aut integra exhibuit, aut eorum sales excretos. te uero illo scriptor Meleagro iunioresso debuit. Iam eum Plinius in indicibus librorum 33-36 Pasitelem nominet, Pompei Magni aequalem eiusquo quinque libros mirabilium uot nobilium operum, quid, quaeso, uerisimilius quam quod Jalinius aliam ob caussam p. 24 coniecit)Pasitelem talem epigrammatum congeriem instituisse V iam Archelaus Chersonesita epigrammata collegerat in librisO ho--x siue Θαυμασι siue παραδοξα inscriptis cf. Huckerum p. l7. 8), quem multi postmodo imitabantur ). PHILODEM GADA No nullus, ut ait Jacbbsius in catalogo poetarum p. 36, Oronae Philippi poeta propius aberat amo-leagri aetate. AEius est Plan. 23 satis superque obscurum: Πισσοὐς θανατους χωρει λίθος α κεφαλα γαρμανυε τραναος Πανα τὸν αἰγοκερων.

στέρνα δε καὶ νηδυς, μακλέα ' λοιττα δε μηρων καὶ κνημης Σομῆς ὁ πτερωτους ἔλαχεν.θυειν αρν ήση, ξένε, μηκέτι του γαρ νος σοι θυματος οἱ τρισσοὶ δαίμονες απτόιμεθα. QvINTvs VCIVA SOAEvoLA, amicus illo Quinti Ciceronis quocum a. u. 695 in Asia erat uid poculiarem do eo Haupti dissertationem in Bericlito de silebs. Geselisci, de Wiss.l8 8 p. 40 seqv. in Philippi corona locum tenebat. Consecit epigramma IX, 2l7, quod G. Hemannus ido nuptium l. l. p. 4 intellexit spectar ad imaginem, in qua capellae circa

Panis simulacrum lusissent. ARCIIIAE , cuius nulla sunt in partibus coronae Philippi, carmina uidentur ex oculiari quadam collection in Constantini Cephalae anthologiam recepta osso. XV, b de Caly-I Briegerus de sontibus Plini ete. p. 54 colligit ox noto illo PIini

errore do Myrono quippe quom Graecus auctor committore nequi-uori Plinium ipsum legisse anthologias. Num uero soli Romanisostinanter legebant Nonne Pasiteles, qui Plinio pigrammnia praebuisse ponitur, rinnas epigramma uel aliam ob caussam xhibore

potuit 2

66쪽

donio apro ex aere ducto, Plan. II de Apellis Venere na-dyomena, X, T. 8 de Priapo, IX, 50 de ovibus in lapido scalptis, ΙΙ, 696 do Marsya ab arbore pendente, Plan. 9 do Herculo leonis interfectoro, omnia illa ρχίου inscripta VII, 696 tantum Archia Mitylenae tribuitur ab uno eodemque poeta et quidem Archia colebri illo poeta Antiochonorepetenda sunt. In omnibus imitatorem deprehendis ad uulgarem epigrammatum demonstrativorum stilum so applicantem. MARCva ARGENTAmus sub Augusto Roma floruit, ut omnes, quos nunc recensebimus, in PhilipH corona erat. Nosti schola secundum Eusebium circa Ol. 9I, 4 florentis euasit Graecus rhetor, qui nunquam nisi latino declamauit cf. Senec. controu. p. 265, 8 ed. Burs.). Eius est ΙX, 22 in Amorom leonibus uectum, X, 32 in Myronis buculam, Plan. 24 in

Priapum.

Ab RYOI CYZ1oENo leganti poeta, qui haud dubie Augusti aetate floruit, ni omnia fallunt, consecta sunt IX, 237 de Herculo ), Plan. 24 de Priapo propo Lampsacum posito. ALPHEUS MITYLENAEus Roma vixit, Antipatri Thessalonicensis propter epigramma X, 408 reprehensor, aequalis Ploti Macrini illius, quem ex altera Porsi Flacci satira nouimus es. O. alinium in musci Rhenani tom IX p. 26). Eius os Plan. 2i de Amor dormiente, quod imitatus est

STATYLLIVS FLACCV opigrammato Plan. II. TvLLIvM GEM1Νv Otto Jalinius ibidem perspexit consulem illum suisse a. u. 72, quem Orghesius nitens inscriptione edita a Marinio do fratr. arii. p. 72 rostituit Tacito in nun.

XIV, 50 cf. annal. do inst. XX p. 63.) Pauca tenuis illo

i In huius epigrammatis uorsu tortio quam subesso nobis persuasimus corruptelam ita removemus:

α Βουκολε, προς τῶ Πανος, ὁ φηγινος, εἰπέ, κολοσσὸς ουτος, τω σπ δεις τὸ γλάγος, ἔστι τίνος;

β τῶ λειοντοπάλα ιουνθίω. ου κλυτα τόξα, νήπιε, καὶ σκυταλην αγριελαιον ορῆς κ. τ λ. o δε τα Palat Corruptela eiusque medicitia orta est, cum oscitanter scriptum esset: ου λυτὰ.

67쪽

lingillac nobis reliquit, inter quae sunt Plan. 205, VI, 260do Praxitelis Amore, IX, 40 de Myronis bucula, Plan. Odo tristi Lysippi Herculo. Ex eiusdem Tulli Gemini epigrammate Plan. 30 oee: Xείρ με Ιολυγνωτουν Θασίου κάμεν εια δ' ἐκεῖνος Σαλμωνευς, βρονται ὀ Θιὸς ἀντεμάνην,ος με καὶ εἰν Ἀχὴ πορθεῖ πάλι, καί με εοαυνοις βάλλει, μισων uo κοὐ λαλέοντα τυπον. ἴσχε, εὐ et στῆρα, μέθες χολ- εἰμὶ γαρ απνους' ο σκοπος ἀφυχ'ις εἰκοσι μὴ πολέμει, Brunnius tomo I p. 2l et tomo II p. 26 imputauit Polygnoto

pictor de quo stupeant etiam mythologi tabulam Salmone in orco Iouis fulmino percussi. Verum hoc dicitur Salmoneus mortuus a Ioue denuo percutior, scilicet manu pictoris perpetuantis tormenta fortunae meae. Sic in pigrammato Plan. 137 Modo picta uituperatur ἀεὶ διψαν βρεφέων φονον, in epigrammate Plan. 87 Prometheus uinctus queri fingitur de statuariorum iniuria, qui ντ ευεργεσίης ipsi ολληκτον πῆu exauctandum tribuant in titulo inter rudera ueteris Sinuessae reperto corp. inscr. III p. 96 u. 5956 Venoris statua de so loquitur ξεῖνε, πάλιν πελάγους ut γον ἀνερχοuένην. sequo καὶ εἰν Atari locuti solitaria est. Nam a Leonida Tarentino in epigrammate VII, 40 dicuntur Hip- Ροnnctis πεπυρωμένα ρήματα ηυαίνειν καὶ εἰν 'Atδη ab Aemiliano in epigrammate VII, 623 de imagino infantis ad matris moriturae mammam adrepentis laudantur τα ιιπτρος φιλτρα παιδοκομεῖν καὶ εἰ 'Aῖδη Simillima habes in VII, l78 4 393, 4. Theocrit. idyll. I, 03, corp. inscr. III n. 627 a 10. Eadem ui ponuntur verba ουδε θανοντες in II,

1 Πολυκλείτου Plantides, nec tamen eum Brunnio de poetae qui sat literata aetato uixit sed do librariorum ignorantia cogitandum est.2 εω γὰρ ἄπνοος uerba eadem in sede hexametri posuit in epigrammate apud Athenaeum p. 3l b Callimachus, qui quantopere lectitatus sit uel ex talibus minutiis planum fit, L Dioscoridis uerba iuepigrammate X, 34 ἔστι γὰρ ἄπνους.

68쪽

730, 8 et ἐν χεροντι in VII, 396, 3. Atque eynius

hariolatur, qui a Tullio Gemino significari ait signum Salmone sulmine tactum in commentari ad Apollodorum p. 59editionis tertiae, item in excursu XII ad Virgili Aoneidos librum VI. DIODORI GRAMMATICI ARSENSIS, cuius epigrammata ei-gandius p. 44 a Diodori Zona Sardiani stricto secreuit, X, 776 commemorari debet scriptum de scalpta in crystallo a Satureio Arsinoa imagino, uno ad gratiam picturno Zeuxidis accedebat, non dubium enim, qui Versu terti γλυφος pro γρο α legendum sit. CRINAGORA Romae Augusti temporibus fuit. Habemus ab eo Plan. 199 do Amor uincto, Plan. 273 do imagine Praxagorae, siquidem uerum lemma epigrammatis. Plan. 40 salso porto Planudes de Crispi imagine interpretatus est, noueremur ne idem acciderit pigrammati Plan. I, quod idem dicit in imaginem conditum esse Neronis. APOLLONIDAE, qui Romae degit sub Augusto et Tiberio, mero amatoria uidentur Plan. 9 50 contra Plan. 239 agit de Priapi apud Gratiarum templum genubus innixi statua, Phylomachi uel potius Pyromachi opere, et Brunnium LP. 4 3. ANTIPHILUS BYZANTIVS post annum 17 a. u. scripsit epigramma VII, 379, ac fortasse epigrammate X, 7 celebrauit libortatem Rhodiis a Claudio Nerone restitutam cf. Tacit. Anii XII, M. Epigrammata I, 99 quod fecit cum ινοδί ex itinere redux pileum dedicaret X, 17, e quo intellegitur nauigationem iustituturus; IX, 546 quod nauigantis oblectamenta ostiue adumbrat, demonstrant poetam multum peregrinatum esse. Atque Euripum fluctus reciprocantem celebrauit epigrammate X, 73 do Protesilai tumulo agit VII, I l; nec audaciores nobis videmur, si Eleusiniis sacris initiatum agnoscimus ex pigrammato IX, 298. In Italia autem et Roma degisse eum qualia indicia apud omnes soro horum temporum poetas reperiuntur planum fit et ex admiratione portus Iuli Diyilige by Corale

69쪽

ROmneque perspicua ex epigrammato VII, 379 et quod Neronis cuius ambigituri, Sabini, Agricolite nomina profert, praeterea

δέσποτιν et νασσαν quandam in epigrammatis VI, 250. 252 alloquitur, cuius etsi nomen ignoratur, condicio tamen sine ullo ubi cum Caesaris domo coniuncta erat. Eius ut omnia

fero poematia selix atque elegans iudicium produnt, ita quae de imaginibus quibusdam scripsit, melioribus demonstrativi generis facito adnumerari debent. Ac Ledae quidem picta imago caussa erat amatori acuminis, quod nito in epigrammate V, 307 IX, 56 non possumus nisi do picta qui roiani imagino interpretari Plan. 36 os de Medea Timomachi, quam Caesar Romae dicauerat, Antiphilus procul dubio ipse uidit; Plan. Is Andromeda do rupo descendentis et Perso imaginem describit. Haec imago fortasso erat grandis illa Niciae

pictura uide Plin. 3b, 32), quam suspicionem Heynius in

commentationum Gottingensium tomo X p. 3 praeparauit. BiANORIA BITHYNi, qui Sardes terrae motu a. u. 770 calamitosas uidit atque tempora Leonida Aloxandrini attigisse nobis uidetur cf. VII, 547), unum Plan. 276 nos tangit Oce:

Eotνησεν IIερίανδρος Ἀρίονος,κονα ταυτ ην, καὶ το απολλυμένα συνδρομα νηξαμενον. αλιο δελφινα λέγει δ' ἐπ Ἀρίονι μυθοe, κτεινόιιεν ανθρωποις, ἰχθυσι σωζομεθα. Eadem ortasse, ut Iacobsius monet, hominis in delphino sedentis statua, quam ad Taenarum ab ipso Arion positam fuisse tradit Herodotus I, 24, commemorat Pausania 3, 25 7, cui inscriptum fuisse auctor est Aelianus in histor anim. 2,

5 es Bergk lyr. p. 62 hoc epigramina:

qua sui aut ficticia inscriptio aut novicia. ANTIAT SOAIANI, qui sub Nerono tribunus plebis, deinde praetor factitatis in Neronem probrosis carminibus Tac ann. 4, 8 exilio multatus est, paucula quaedam habemus, inter qua nitet non sua sed exemplaris gratia Plan. 2 3 de Priapo.Dj9jtia i Cooste

70쪽

PARMENIONIS MACEDONI eorumque qui sequentur poetae

Philippici aetas propius definiri nequit. ius si in Plan. 222 do Nomes Rhamnusia Plan. 2l de Polycleti Iunone. ADDAEI MACEDONis pigramma IX, 44 agit de Galena Tryphonis in beryllo scalpta. AEMILIANVA IOAEENAI fecit VII, 623 do Aristidis tabula insantem exhibente ad moritura matris mammam adropontem; IX, 756 de raxitolis Silonis, qui Roma orant in Asini Polionis monumentis uido Plinium se, M. QuiNT MAEC est IX, 24 de ano, Plan.

98 do more uincto: Κλαιε, δυσεκφυκτως σφιγχθεὶς χερας, κριτε δαιμον, κλαῖε μαλα, σταζων ψυχοτακη δακρυα, σωφροσυνας βριστα φρενοκλοπε λ ροτα λογισμου, πτανὸν τυο, ψυχας Τ τραυμ αορατον, Ἐρως. θνατοι με λυσις ἐστὶ γοων ό σος, κριτε δεσιμος ω σφιγχθεὶς κωφοις πέμπε λιτα ανέμοις. ον ὁ βροτοις αφυλακτος ἐνέφλεγες ἐν φρεσι πυρσον,αθρει νυν π σων σβεννυμενον δακρυων.

POLEMONIA REGI siuo patris siue fili X, 4 de inspido quae septem boues repracsentabat, XI, 38 de anaglypho, in quo

erat pera, corona, caluaria, cuius epigrammatis ultimum distichon extat hodio in gemma es Wolchorum in musci Rhenani tomo III, p. 245. Ο Ιalinium in Archllol. eitr. p. 139, corp. inscript IV n. 7298). EcvNDI TARENTINI si Plan. 2 4 do Cupidinibus deorum arma gestantibus, quod epigrammato Plan. 2i Philippus imitatus cst.

ΙIis subiungamus PHiLiPPvM THESSALONICENSEM, quem Romae uixisse nulla caussa suppetit, ut negomus. Multa lusit doartibus, sed cum imitandi arte magis quam ingeni conspicuus fuerit imitabatur autem Leonidam Tarentinum, Antiphilum, Tullium Geminum, Diodorum Zonam, Bianorem cf. Plan. I 37 et IX, 259 aliosque): ubi uor suus uidetur, cautissimo adhibendus est. Eius sunt VI, 2b do Hermogenis Herma,

1 ψοχῆς πνο, ρ. αορ. Plan. quo omnis ot sensus et metri elegantia pessundatur.