장음표시 사용
41쪽
lum intentetur a .mandante , cui id malum repraesentandi viressunt. f. 17. Equidem sunt viri docti , qui circa hanc sententiam de mera exsecutione dubium moveant , eo moti argumento, quia ordo imperandi incipita ἀψino imperio, cui omne humaxum imperium subjungitur subjungendo com jungitur. Quod autem in ordinesub alio ita conss.
ruitur, ut ab eo modum, seim, deci accipiat: i li pugnare isti supremo , unde suum ordunem . Pllam accipit, nonpotes: auisi repugnat, id e sell
.--, suum, quodnon nisita ordyne instit tu, oper eum us est. Verum hoc nobis semper fuits,ersuasissimum, nullam inesse vim obligandi, id
est,conscientiis intitiisecant aliquam necessitatem
injiciendi, quorumvis hominum mandatis divi mo juri repugnantibus, & omni crimine carere, qui illis obsequi neglexerit. Alia autem videtur quasio ; an non exsecutionem alieni peccati, dicto supra modo, potius suscipere debeam, quam vitam meam nulli usiai prodigere ; & annon illi exsecutio tali in casu citra proprium peccatum sui scipiatur ΘΜulta cnim sunt, ad qriae nequaquam intrinsece obligamur, quae tamen recte a nobis, urgente necessitate, suscipi possunt; adeoque ad praesentem quaestionem argumentum sirpra adductum non quadrat. Neque stringit nos illud γύ. S. ep. 3. ubi memorat, Senatui sese adprobasset etiam ministerium crimen esse. Isti enim, in quos Peror λveratires, non fuerant meri exsecin
42쪽
cs alieni facinoris,sed calumnias innocentibus Critarant, ut Proconsuli occaso foret in opes Um invadendi. Etilli delationes exercebanto tanquam actum alienum,sed tanquam suum, L stio nomine reum criminis insintulabant, non consulis nomine & velut ab ipso jussi. Neque to mortis ad calumnias exercendas adigeban- . Equidem dicebant, se es proqinciales, ad νυο perium Proconsutam metu cogi. Sed loni probabilius erat, ex cupidine lucri ipsos talia tracte ; & ut sorte minas in detrectantes adhi-iisset Proconsul , non tamen credibile est,pri mortis periculum ipsum intentas. , quod sinandi nulla facultas foret. Illustriando e fi , Pliniano aliqui adserunt illud Luciani l. V. si πεμ ques nquinat, aquat. Quod tumultuans laesarismiles jactabat, quasi nullo jure si invi ir ipsius imperium agnoscere. RHeni mihi Caesar dis Dux erist, hic secius. Parere ipsi teneba- r exercitus, quamdiu autoritate S. P. R. bel-
ξ gς ς ς 3 sqd ut ipsum in patriae viscera vires
entem sequeretur, inanis illa lascium species Aidquam movere eum debebat. Sed neque ioc ad nostrum casum quid lacit. Denique nec egi exemplum I. Gmnet aa. nos ferit. NaaΠk ipsi expresse hoc addimus,ut quis quant un pom st tale ministerium deprecetur ; id quod lauda-iliter fecerunt caeteri satellites Saulis. Sed Doe- sille promto animo ad exsequendum Regis iussum, cui nulla comminatio adjuncta legitur, rosiliit ue cum antea innocentibus viris latam B 4
43쪽
crimen impegisset, quasi clandestina consilla cum' Davide in Regem miscuissent. . Nam selsa quaedam ipsiuni detulisse ex Pselmo, satis adparet. g. I8. De caetero. non posse aliquem jussu superioris suscipere actionem tanquam suam, qUae conscientiae rectae dictamini repugnat, nemo, . cui aliquis pietatis sensus est, negabit.. Inde maximo se 1 celere obstrinxere judices illi, de quibus est .Reg. ra.. qui jussu Iezabelis duos testes, homines nequam , subornabant, falsi criminis Na-
bodum insimulaturos , ud oc casio praeberetur ipsum e medio, tollendi. Pronunciabant enim sententiam non tanquam a Rege proe imperio
dictatam,sed tanquam liquido crimine ab ipsa justitia suggestam.Par scelus illorum testium erat.
Idem judicandum de delatoribus , qui calumniis
viros potenteS aut opulentoS onerant, ut malis Principibus occasio nascatur eosdem subvertem, dia Inter quos. quondam non obscurum filii nomen Marcellus Eprius, Τhraseae delator sam sus,.qui in excusationem sui apud Ticis. H. me.δ.adfert, magi ua orationeThraseam quam Dacio Senams .i fum Quod erat crimen communicare,. non purgare. seruum Nercinu persujusmoδ imagines ii sisse.Sed nimirum, ut tu potissimum eum mimum instrueres, subigebat Duaritia, & libido praepostera via ad honoreS gras sandi.. Alii, qui eandem artem factitaVerant, e cusabant,ejusmodi operis dbnisaeemauisalutem sese redemisse.. Q rum defensiones , quod scΘlicellerdere alios, quam perata lari iasi malMe
44쪽
rion ideo censet Montanus V. t. - . quod omni eos crimine vacare seat ; sed per figuram quaedam concedit, ut re eo gravius urgeato Nec injuste Senatus o I Aerone, 'delatores ct ministros more majo- niendos flagitabat, genus hominum pubi xcraes repertum oraco A RIo. Quibus de-- Condignam, repraesentarunt poenam Titus
in Unus, quorum ille ipsbs in foro flage is ae
-r, Arenampartim subici inperkos 9 qenire e seir , partim in asserrimin insulas asee tro . TD .c. - sic quassis navigiis impositos,pestatibus abserbendiss , aut: in desertos sc los impingendos attribuit Plin. Paneg. JU. ἀὲ occulta Tiberii maniata Cn. Pi nem non rebant crinisne necati Germanici, si modo istera mortis ritis causa.. Ac ut maxime ea pro psset apud Patres, in pudorem quidem Tibe- ni dedisset, cui non relinquebatur , quomodo idicaret scelus a se )ussum: Patribus tamen i irinii erat reum damnare ; quia. in eo perpe-uido non jussum Principis prae se tulerat, sed e potius quae honeste juberi non poterant, I susceperat, ut flagitio Tiberium sibi obno- uni haberet. Tae A. Hi se Recte quoque Pa manus, quod Getae dem excusare detrecta addito ceIeberrimo illo dicto ; non ram facit parricidium excusari puse , quam fieri. Alii diderunt, dictare noluisse orationem, qua in- endum erat in fratrem, causarum 3 Miud esse
45쪽
parricidium , ace sere innocenetem occisum. ratamen rejecit Spartianus in Carricia , c.-. ea ratione, quod ipse utpote praefectus non potueraedicta e orationem : etsi quo minus hoc ipsi e
tra ordinem injungi potuerit non adparet; Saddit, constare, quod occisus sit tanquam fautor Getae. Quicquid tamen hujus sit, recte quis i genium suum sceleribus defendendis commod re detrectat, etiamsi alieno sub nomine id scriptum sit promulgandum. Nam subtilis excogiatatio speciosbrum argumentorum pro pura eXsecutione alieni actus haberi nequit. Secus tamen
videtur sentiendum, si ejusmodi orationem abs se aut alio compositam Caracallus cuipiam in Senatu recitandam injunxisset, constituta in detreinctantem capitali pinna. f. 19. Sed quid dicemus de Catone,iam rigido officii exactore, qui exsecutionem legis Clodiae, qua Cyprus confiscabatur, suscepit λ Horrus
sane Ls. legem non obscure iniquitatis damnat. M bo l. ι .se n. ab ingratitudineRegis &avaritia causam confiscationis arcessit,quod cum de Clodio, quem piratae ceperant, redime do solicitaretur , perexiguum miserit pretium, adeo ut piratae id accipere erubescerent, & pec nia remissa Clodium sine lytro dimitterent. Eam rem ulturus Clodius, in tribunatu per legem regno Ptolomaeum exuit. Sed an haec causa sufficit ad regnum alicui eripiendiun Nam liberalitatem duntaxat fuisse autumo , quod illo tempore nobiles Romanos a piratis captos socii sua
46쪽
nia redemerint. Vid. Casaubon. ad Sueton. e. Plutarchus in Catonis inemo
Clodium initio id muneris Catoni privatime, sed post recusantem jussu populi ad idipiendum adegisse., An igitur coaeo putavit vidiam & reatum ejus lacti unice redundare utorem lePs ; dc si quod isti exsecutioni ii . nsit, id non esse tanti, ut abs ipso prolatriam tur exemplum, quocunque praetexto jussaiae detrectandi 3 An satius ducebat, postquam no spoliandus erat Ptolomaeus, seu minjuriae integrum pervenire ad patriam, alterius avaritia delibari Θ Ηuc speciat quod re svi Aristide-: si di
in mento adegeris, 2 Atheniensium nomine Gerit ipse. PoΠquam res coriret , ut se m -- i intenderent, cohortarm Arheniensis eH - r m in ipsῖm Qerterent, ath immerium u- rent, proutpostularet usus. Areis LM,e ω i ait Theophrastus in rebuspriistis es erga eL in ejustum, is republiomen multa ad rem is patriae,quissimulta iniqua illa flagitarer,pem
lasse Quod quidem an probari possit valde do. . Sed quidquid sit de horum factis,id potius ciendum ; An injustum bellum gerenti pa-
fauxilium ferre fas sit Θ Equidem communis Ententia, ubi apertum est, injusta arma a cia te alteri inferri, haut fas esse civi, ut sit sate celerum. In dubio autem sequendam esse em tutiorem, quae sit, abstinere bello. Caute en ista temperanda, ne exinde vis imperii ci
47쪽
.vilis destruatur Equidem ubi ad deliberationes quis admittitur, &suffragii serendi jus habet , si
citra consensiam proprium caeterorum decretoi
non obligatur, ne id quidem,de quo dubitat, recte poterit suscipere. Quid si autem uti plerumque fit, plurium suffragia etiani stringant eos, qui dissenserunt λ Ηeic igitur arbitramur, upud omnes gentes , quess aliqua honesti cura est, in deliberationibus de bello suscipiendo semper praesupponi causam belli justificam Hoc qui
lacere negligunt, apuiu illos de conscientia nequidquam disputaverim.. Circa hoc autem deliberatur 3 an heic & nunc expediat Reip. ex tali praetexto bellum alteri inferre ρ Ηeiet cum praesumatur, plurea clarius perspicere, quid en ulu sit Reip. quam pauciores ; non video, quo obtentu quis justa civitatis detrectare queat, nisi imperii. Vim coactivam experiri, aut civitate migrare Velit. Enimvero iste sis upusus inprimis homines tenero contaentiae sensu solet urgere 3 ata noris, posita quamvis alterius injuria, praestet exercer virtutem humanitatis aut magnanimitatiS.&condonare aut contemnere injtiriaim, quam stri rio jure exsequi Z Ηeicquid ex sublimioris pri Upii dictatis sit statuendum, aliorum est docere.. hantum ratiocinando possumus consequi, non. videtur sufficere haec causa, quare civis possit -- perio civili obsequium denegare, ejuSque H fena in se irritare; quod judicet, ab eo adversus a
rerum. non. exerceri virtutem aliquam cui vis
duntaxadimperfectae obligationisinest.. Quia
48쪽
ad deliberationes publicas non adhibetun is, adhuc minore cum haesitatione statuere - stiminum imperium suffcienti ex causa ac immore bellum suscipere ; de quo ut cuivis pri di liquido adpareat neque semper feri potest, lue necessum est . Quod si autem bello inva-1r civitas, cui ipsa causam praebuit, dum da lim injuria illatum pensare abnuit ex hoc
tamento recte civem satriae auxilia ferre pos-btumant, quod hostis communiter non intra triar acceptae modum taviani aut. in eoS tan-l , a. quibus illa es prosecta.. Ideo ne quis prae nexitum plectatur, armae tanquam- in propria α multorum innocentum. defensionem; proia expedirv posse, postquam, quantum in set omnia fecit, ut jiusto hostis postulato satis-
us dictiis' i itiir adparet, qua restrictione e- illud, quod est deciam. Ce
MA. omni licere pro patria. Idem sensas. iis argute expriimitur ab p. Seneci excerp. con-
im, -ς. quidquam non sit legitime pro legibus Zid' istum casum, qui li. dd. proponitur,id bene
leversus patriam in corpus & vitam nostram rat, dispiciamus.. Equidem'. vulgo jactatur linem non esse dominum vitae suae.. Quo
u ergs is Oligatione: abs se suscepta alterit jus dare in rem, ulterius quam ipsus inem Potestas se extendit λ Sed id dicterium B et expla-
49쪽
explanatione indiget. Sane enim homo non eramodo est dominus vitae suae,ut earum rerum,quaS pro arbitrio consumere,perdere, aut abjicem p test. Naturaliter tamen ad quemque fisa vita pro
xime pertinet, & quatenus quis in libertate constitutus intelligitur, operationes inde pendentes lpro arbitrio adplicare potest. Et si quisque sui tantum causa conditus foret, non video, quaxe non vitae hujus commodis sibi indultis , quando placitum , renunciare posset, nisi sorte peculiari Conditoris dege prohiberetur. Verum quia ad cietatem colendam sumus destinati,inde vel 1b'la ratio satis ostendit, non esse quidein nobiS ita temere projiciendam vitam , ut nulli usui pere mus , qui aliis quoque nati sumus. Qua tamen non solum certae actiones vires hominis ita atterunt, ut maturius senium ingruat ; sed etiam fie- penumero aliorum vita non potest servari, nispro iis alii talem subeant operam, ex qua in pro- lbabile vitae periculum incursuri sint: ideo hactenus quoque dominus vitae sitae quis intelligitur,
ut in aliorum usus maturius eam absiamendam
locare queat, & pro aliis discrimini exponere, &ad id praestandum perfectam obligationem suscipere. Sapienter facere dicuntur in riptori ad H Uennium L M. qm malun pro multisperire, quam cum multu. Cum porro finis civitatum requirat,
ut summae in iis potestati competat jus armaridi, congregandi,& uniendi tot cives in omni perieulo & occasione, quot pro viribus hostium ad communem defensione opus visum fuerit; inde etiam,
50쪽
civitati sese alicui adjungit, obligationemi trahit jussu summi imperii rma capessendi,&lnia militaria obeundL Horum exactio non nerito exquisitissima dilciplina constat,quippen in bello exiguam ob negligentiam sepe de
inia rerum sit actum. Inde cum alias toga-
, apud judicem affectibus, qui animum homi- Mehementer percellunt , sicilius venia soleatu eri; inter militaria judicia id nod aeque oblatuta Heic etiam 1 e capite plectitur,qui ut
stem effugeret,assignatam stationem deseruit. ivissimis quoq; alicubi poenis coercitum, mi , in subterfugere. Arrius enander in L λ de Fe misi. cui Ad delecto olym non retribunt, ut prodisores Mertatis in rem trabanne . Sed mutato stat Vibria, raecelsumn tisparse est s puta errums eoluntario in numer sententuria Et quanquam in plerist civitatibus quidam cives alias per aetatem & s ad arma gerenda idonei immunitate a milisaudeant, vel ob vitae genus, vel ex singulari ultu civitatis: id tamenprivilegium eo que quoad caeteri cives, aut alii socii vel condu- praesto sint , qui civitati defendendae sufficiant. iterum ubi summa necessitas ingruit, etiam hunes illi pro aris de socis arma capient, &stlat ut eorum privilegia tantisper quiescant,im ut propter eorundem Intempestivam reli
nem civitas pereat. Hocant extremo pericu
t cunctos. Sed quid si captivus ab hoste destus, ut dimitteretur, hoc promiserit, quod