장음표시 사용
421쪽
har in cap. 97 fere medio εγιγνονro δε καὶ ἄλλοι ναεοον εν πυκνὶ εκκλησίαι, corrigere occupavit utinius, nisi quod ποκνi, omissa praepositione, minus recte proposuit. ditur autem πυκνα εκκλησίαι. Cap. 10 prope suem δώ- δεον παραπλεῖDσαντες εο καὶ Λαρισαν καὶ 'A ιαξι τον κτε. Locorum situs postulat, ut transponatur: εκιον καὶ 'Aμαξιτον καὶ Ααρισαπ. Similiter cap. 10 melius scriberetur: καὶ κατιδόντες κατάχρέα πον καὶ 'Αρπάγιον τὼς ἀπο του Βυζαντίου κιευ νανς Psιουσα .
422쪽
II 3 επειργίζονr το πεδioν. Rectissime utitur verbo ἐπεργάλεσθαι, quod sollemni usu adhibetur de apris alienis eonera tua et a colendis. Hinc corrigendum videtur g 19. ἐπειργα ιενον τουτὶ το πεδίον pro ἐξειργα ιενον.
ύνει;ιε. Minus recte Hamaherus legendum proponit ντος pro υσνοῦς. Nam haud dubie delendum est participium invectum n sciolo Graecum est πορρω τῆς is εθυς ut Πυρριυ ιῆς
423쪽
φ 24. Vocabula ἐκκλζσίαν γαο - καὶ χρωμένως non Aeschini sed veteri cuidam grammatico tribuenda esse iudico Iudices enim illa, credo, docendi non erant. In eadem Iscribatur πολος 1 επαινος ἐν τῆς γῆ/ιετέρας πολεως deleto κατά ante τῆς porro τέλος ὁ παντος του συλλογου pro T. δ π T. λογον, cl. 3 12 ext r. idis ἀπαέδευτος ων καὶ πολaDων ἀυπ0mλαυενος-εξοDσως Quam ἀπαιδευσέαν hac criminatione tribuat orator Demostheni, non perspicio. An sorte dederat: ἀναιδῆς
πρεσβυτας ἀνθ ρεοπους, πρεσβεπιδας γυναικας ἀφε ιετ ιανθάνοντας τῆ ελευθερίαν Suspicor: γοιιένους παιδας
και γυναικας ε 3 πρ ανδρας, κτε Fortasse tamen, eiectis
424쪽
τε καὶ τε γνοκος δειλιο, καὶ μικρον προαγαγέυν - δεθζσε. Suspicor p. . τουτὶ προοέμιον τε κατεινον τι ἐκτεθνη- κεος δειλέα, καὶ μικρον τε Codd. 94m. προοέμισν σκοτεινον κα τεθνηκός V. π. . τι καὶ τ ekL π τε τεθνοκος τι καὶ σκοτεινον. Tandem ς π σκοτεινον τε καὶ τεθνηκός Portasse ἐκτελλοκος scit. θηρων servari potest, sed praesero constructionem ad synesin.
42 deleverim vocabula καὶ λ post verba ἐν τοσουιν χρον03. Non minus suspectum habeo articipium λεγοντες in ipso initi l 46. In vicinia dudum rescriptum oportuit φευ-GGιμι pro φευσαωζν - τας ἐλπίδας. 50 επειδὴ r ἀνεγνωσθη ναπέχετε εφη τὴν ἀποκρισιν καὶ λοιπον μi ἐς βουλεύσασθαι. Simpliciter scribendum σε χετε πιε. ut praepositionem e sequenti ἀποκρισιν male huc retractum esse suspicemur. Cum vulgata scriptura perperam comparari solet απεχειν τὴν χαριν in agm.cOm. non ap. Mein. s. 679 . Hoc enim propterea rectissime dicitur, quod Graecum est ἀποδιδονα χάριν Contra ἀποκρισιν ἀποδιδονα et cum usu pugna et cum ratione.
κce cum codice i scribe συκοφαντέα.
425쪽
DE CORONA I ex tr. ἀλλἀ καὶ το τὴ τάξει καὶ τῆ ἀπολογψ,
426쪽
postquam haec scripsi, video idem iam placuisse obraeo. Et optimo iure quidem sunt enim plane ridicula. 243 post ἀσθενουσι ιιέν dele interpretamentum τοις
cum his similitudinem reserunt verba incerti poetae apud Dion Chrrs or. XXXII p. 664 d. Reish. qua verba Mei-nekius sic constituit in Fragm. com Graec tom I p. 615: δῆμος ἄ-eto κακον καὶ ΘαLaeos πάνω ὁμοιον οῦ ἀνέ/ιου ριuiζειαι καὶ γαληνος ἐν ἐχέ προς νεομα βρου κορυσσεται κῆν τις αἰτέα γέονται ὀ πολ-υν κατέπιεν. Quo loco non ἐντυχων cum einekio, sed ἄν et υχ legendum esse, quivis facile mihi concedat. Ceterum vel sic correcti
versus mendos sunt. Subnascitur autem mihi eos comparanti cum loco umosthe- Diqiliae by Orale
427쪽
nico suspicio haec verba non comico tribuenda esse poetae, sed alicui tragico Demosthene antiquiori, cuius versus illi haec scribenti obversati sint. Quam suspicionem confirmare videntur somnis κορυσσεσθαι et κῆν. Vix autem de alio auctore quam de Euripide cogitari potest. Cum eodem loco apte Taylorus comparat, quae leguntur p. Appianum B. Civ. III c. 23 extr. : δε ijsιος ες ιν, σπερ καὶ συ verba sunt M. Antonii ad Octavium iuvenem των Ἐλλν νικων οτιδέδακτος ων ἐ/ιαθες,ἀςαθ' ινγον, σπερ ἐν Ταλάσσο κυμα κινουμενον,
ἄξια ε χειν ἐν et ala εἰσφοραῖς σε ελουσιν εἰς τον πολεμον, οἱ ἐφικνοc3ιενοι του τριζθαρχειν εχ ιιφότερα ιιῖν παρξο σι χρῆσι ιοι. Quid sibi velit istud sμφοτερα vel hebetissimus quisque statim intelligit, neque igitur opus est interpretamento καὶ τριζραρχειν καὶ εἰσφερειν, quod post χρῆσι/ιοι additur in II et editionibus.l 31 scribendum : ora πλεές φ πάντέον ἀνθρωri u γ 3ιεῖς ἐπεισάκειν isti χρυ 3ιεθα. Vulgo δε πλεές φ των πάντων ἀν9ρωαων κτε. s. de Coron. t 7 ορων ν ὁτι σίτου πάντων ἀν9ρωπων πλεές χρ thiam ἐπεισάκτω. In quibusdam codd.
428쪽
τελευτ σασι δημοσice ταφὰς ποιεισθε καὶ λογους ἐπιτα νέους, ἐν οἷς κοσμεῖτε τὰ τευ ἀγαθμ επα. Manifestum est, opinor, requiri ἐπὶ τοi ἐν πολέμq τελευτησασι κτε. Deinde recte Dindorsus, praeeunte Schaesero, correxit 3 3ιοσλποιειτε λογους ἐπιταφίους. I 49 καὶ ἐν καὶ Γειαρχοι πέντε τάλαν ἀπodovin γεγραφεν οντος ως παΠασχόλητι τοι ἐν Ιειραιε το δ ιιου. Duo ultima vocabula e proxime sequentibus perperam huc
CONTRA MIDIAM. 103 καὶ γαρ υτ' ἀνεκρέν- ταυτκην συκοφαντης κεινος, ουθ ουτος ουδενος his αυτον ἐμισθω- σατο πλj ιν ἐκκεοιτο προ των moxnusu καὶ πάντες ρεβεν, Eooζμω μυσισς γραφατο νγιοσθένη Ιαιανιε δεποτα- είου - και μοι δοκε καν προσγραφασθαι τουθ ν δε υς ει πως ενῆν, τι Μειδίου ιισθονσωυενου ost haec additur γέγραπται, merum additamentum librarii non intelligentis, e praegressis mente repetendum esse γραφατο. 129 πάντα μεν δὴ τὰ τουτε πεπραγ/ιενα υτ αν γωδυναhιr προς μῶς εἰπειν υτ αν /ιεῖς πομεέναα ἀκουειν, ουδ εί τ παο ψινοτερ o ημων δωρ παρξει προς τὰ λοισιον παν το τ λον καὶ το ostro προστεθεν ου ἄν ἐξαρκέσειεν. Lubet hariolari καὶ ουδ αν, εἰ το an' διτοτεθω ζμων δωρ - ο ιιον o) παρξειε, προς τὰ λοιπον Ἀ- ιιιαι ἐξαρκέσαι eiectis vocabulis manifesto interpolatis: το τ ιιὼν καὶ το τουτου προστεθει. 146 αλ διιεος ι κα ἐκεῖνον μετεροι προγονοι Ουδε- νος νεκα τουτογν avrcii συνεχωρ σαν βρEζειν αυτους Inserui voCabulum ad sensum plane necessarium, quod post ουδενος facillime elabi potuisse nemo negaverit.
160 Hiis καὶ τουτ διδάξω, ἄνωθεν δε HDοντ εχ ει- βοιαν τε Sic locus videtur restituendus, una litura deletis quae interponuntur: βραχυς γἀ εbFG λογος δν ς υ, καν
429쪽
Aco γε αρχεσθαι δωρ. Leguntur nempe haec θ 78 paucis mutatis; unde olim ad illustrandam locutionem ἄνωθεν . Lin margine adscripta . mox, uti liti textui se insinuasse putanda sun Aliter Dobraeus Adv. I, pari 2 pag. 464. Dindorsum in editione Oxoniensi praeterea vocabula νωθεν δέ expunxisse video dubito num recte secerit: ita enim interpolationis origo erit obscurior. k III v/ιεις γαρ - ἐχειροτον σατε τοDrον - ἔππαρχον, ἐφιππου οχεῖσθαι ἰδιου διῶ τῆς ἀγορας ἐν ταις πομπαις
οὐ δυνάμενον κτε. Uncis inclusa addidi quae excidisse suspicor, cl. 174 extr. ἱππαρχων οένον τέ οιεσθε ταλλας ιππον D tiouιησεν ὀ λαμπρος καὶ πλουσιος in ος πρH- σθαι, ἐά α ἀλλοτρέου τὰς πομπὰς ἐγεῖτο, του σὸμο-Mηλου του Παιανιε o Ἀπου quem locum adseripsi, ut mihi persuadeo, emendatiorem quam vulgo editur. Est enim vulgata lectio haec ἱππαρχευ τοίνυν τέ οιεσθε ταλλα ἀλr ιππον, ιππον υ κτε. quam lectionem duplici illographia depravatam esse nemo monitus non videt. 179 sic ego εἰ κωελόιμβανον, ἄνθρωπε, θέαν, και ἐτοις Γρυγιιασιν, ως συ με φὴς ἐπειγομ37ν, τένος ἐκ των -- ιι υνδε συ κυριος καὶ Ἀρχων αντος Pro εἰ scripsi ci etsi inserui ante κυριος, utrumque de coniectura. Praeterea nescio an non rectius scriberetur Maos αφος. 18b καὶ τους μεν πτωχους τους δε καθαρμα τους δ'ουδεν αυλ ιβύνων εἶ, αι Verior lectio servata j 99, unde haec, si nondum actum est, corrigantur.
Alterum Argumentum sic incipit: Nisi βοι biici νῆσος κτε Dittographia ιi natum esse puto ex βοω. 2 ex tr. τηνικαντα γαρ ii σεβες ξδα κολύ ειν εἰδόσινὶ εἰναι. Qui legerit praecedentia, eum cur expunxerim εἰδοσιν
latere nequit. Disilia πιν Corale
430쪽
171 35 non mirer, si vocabula καὶ ουδε ἐν τῆ ν υεμπῆ σγειν
κελευοντων των νου - συ δέδεος ἄγειν πανταχοθεν ab interpolatore, praecedentia male interpretanti prosecta sint. Confidentius in extrema deleo κακουν post Dualνεσθαι.
tum est i φερρὶ a sciolo, qui meminerat formulae ἄγειν καὶ φερειν, quae ab hoc loco prorsus aliena est. Bonum actum in hac eadem l mox recte sequi ἐκ εν δὴ τα αγ δίδωσιν ἐλαυνειν καὶ γειν, τέρα δ' - sit τουτων υ δετερον ποιειν quae verba planissime vincunt verum esse, quod e hibebam. 128 εἰ-ἐν γαρ ἐπ αλ λο τι ταυτην τῆν δειαν nati-βανε τῆν ἐκ του φηνέσυατος xi τα Κερσοβλεπτου θανατα, ττον ἄν ἐν δεινον. s. praecedentia. 142 δε δὴ αυφάκεν τινες νθρ ono γένονται δυο Θερσαγορας ὁ νουα αυτψ, θατερ φ r Ἐξηκεcος Sic ex optimis codd. edidit Behherus, quam tamen scripturam depravatam esse extra omnem dubitationem positum est. Haud sane parum tolerabilior ea lectio, quam osserunt codd. a in o λαέρτ, τυ sed tutius videtur optimorum librorum fidem sequenti, sed repetito eodem vocabulo, logere: Θερσαγορας ὁ νου civ τῶν θατερειν, θατερ δ' Hηκεςος.
μισθοῖ est Ib0, 54. 158 162, 18 et passim. 156 ολιγωρήσας των ρκων καὶ παραβὰς -τοὐς κιε. D220 extr. υπερβάς, male repetitum e superioribus, exsulato.
38 Ἀσιος ἀνων σεται καὶ συνερε si βουλῆ Φίλιππος καὶ σντιγενει καὶ ὀ ἀντιγραφεῖς αἱ τινες υλλοι, ἔπερ ἐκει