Exercitationes criticae

411쪽

152ετε νυκτα καὶ αυτ το περίορθρον, ἐχωρουν - μοικιων in αυτουί. Nempe requiro: ἔτι νυκτος κατ αυτ οτ περ ἐορθρον ἐχεύρο- κτε. Ad τω σωτες intellige τους Θωαιους, et iunge verba: επι χωρουν cum sqq. Intelligitur autem ea pars noctis, quae describitur a poeta Iliad. V ΙΙ, 33:'μιος - - ω ν ως, τὸ ν ἀμφιλυπι νυς. Cap. II med. τεῆ τεθει πεπτωκότι καὶ οἰκοδομουμεν s.

Lege κανοικοδομον ιεν v.

Cap. II 8 4 codd. haud dubie reponendum των ἀπο ου Νισαίου pro vulgatisci των παρῶ του Λίσου. Cap. 25 O: περ φαεῖ μεγάλα ερατευματα ἀσαφως ἐκπλμνυσσαι Lege υσπε φαε κτε. Cap. 29 med. ἐχωρουν ἐς τους Μενδαέους Imo ἐπὶ κτλIbidem 4 καὶ ἐς λέγον ἀφικετο παν το ολευμα των Ἀροναμ νιμ ναι. Vide an reponendum sit καὶ παρ' o λέγον ἀφέκετο-νικηθῆναι i. e. parum abfuit, quin vi

ceretur.

Cap. 130 expunge aut Μώ- aut ποικCap. 135ssa του γἀ κωδωνος παρενενεχθέντος ουτως - διάκενον ἡ πρόσθεσις γενετο. Iam obetum Mnem.

p. 385 verissime monuisse video: παρενεχθέντος ἐν zοσουτου in vulgatis delitescere. Lis V.Cap. 2 et ait δε πεοιεπεμφε δεκα ἐς τον μενα πεδειπλεiνJ. Similiter dubito an πεδειπεμφθεισαι genuinum sit Cap. 3 και αἱ νῆες αμα πεDλλεον ἐς τον λ ιενα πεοιπεμφθεισαιJ nisi sorte scribendum αἱ πεοιπεμφθεῖσαι. Cap. 6 expunge duo additamenta υνδο ν ἀποικία et τὴν Θασico ἀποικέω Illud e V c. 88 extr. hoc e IV c. 107stolide huc retractum est. Posterius arguitur articulo male apposito. In eiusdem capitis requiritur: το ν πλωικον βοιμαν ἐθροις pro ictonis , ut recte sequitur τοίχαro. Cap. 9 καὶ υμεῖς, εὐνοε ρυφιμαχοι, ἀκολουθήσοτε ἀνδoεέως. Memoratur e Lugdunensi codice portentosa lectio

412쪽

γρ. Mi ὁρεδευς γενδρείως, corrupta haud dubie ex hacce γενναέως, quam reperi in codice quem contuli arisiis. Cap. I 2 καθέςαντο, τι αυτοις ἐδοκε ιιν batis ε χειν.

ζοντες σφισι xj Λογείων δομοκρατέαν αὐτοις ολιγαρχουιιένοις ἡσσον ξυιιφορον εἶναι τῆς Αακεδαιμονίων notiιειας Goellerus interpretatur quod a Laeedamonii contemnerentur. Ideone, hone, aliquis quiescat, quod contemni se ab adversario intelligat Accedit, quod hoc sensu Graecum est περορ si E- νοε Quid delitescat, non contendo me reperisse monstrum alicertissimum est. Cogitavi de reponendo πολυωρουιιενοι. Cap. 35 init expungatur emblema οι τε Act v/αιοι καὶ οἱ

Cap. 50sa: pro ἀποιιoσαι- 4ιῆν ἀποδωσειν, ego ἐποιιόσαι κτε Aristophanes καὶ νὴ in ἀποδιυσειν ἐπευιινυς τους θεους. Cap. 1 ultimum vocabulum ἐτελευτα exsulato idem valet de capite 56. Cap. b prope finem abiectum velim ' γεέοις et init ea 60

Cap. 60 excidisse quaedam suspicor sic redintegranda: τον τε Θρασυλον καὶ τον Ἀλκέφρονα -ν ρξαντ λενει

413쪽

κα ὀ μεν ποθ', σκει, ὀ δε κω ρυγων περιγίγνεται. Nempe vix intelligitur, cur Thrasylum lapidibus obruant, dum ne verbum quidem fiat de Alciphrone eidem crimini obnoxio. Et in proxime praegressis utrumque intelligit scribens: τι ἐν που.*--ον ala, θοα-τους σπεισαμενους. Cap. 61 med. πεέσαντες ἐκ των λογον τους ξυριμάχονς. Lege διά. In vicinia non expedio haec: οντο ν διιεος και

τοι ἰλγον, nisi expuncto ςεnoν, legatur καὶ αυτοὶ ἰλγον. Cap. 63 versus fin.: orq γαρ ἀγαθέι δυσεσθαι τὰς αἰτέας ρατευσ-ιενος ξ τοτε ποιειν ai τους ἔτι βουλονται. Vocula in TOTE, dittographia natum e sequenti OIEm deleverim. Ρraeterea nescio an non scripserit huc. quod in ea re dici olet: Dr p γἀ ἀγαθω ἀπολυσεσθαι τὰς αἰτίας. Cap. 65. Sine damno mitti potuerunt verba: δηλῶν τῆς ξ Αργους ἐπαιτίου ἀναχωρησεως τὰ παρουσαν ἄκαιρον Προροθυμέαν ἀνάληφιν βουλοιμενην εἰναι, quamvis latendum est, ora tionem tum bene Graecam esse tum probe Thucydideam. v Idnunc dubito, an recte ea suspecta habuerim Iudicent alii. Contra persuasissimum mihi est, mox verba του - γεέους καὶ τους ξυμμάχους ab interpolatore esse invecta neque Scholiastes ea agnovisse videtur. Ibidem malim βοηθῆσοντος

τευμα.

414쪽

Cap. 75 καὶ is τουτω ξυγκαταιποοες απαν et ες ψτειχέσματι Dουραν. Deleverim πακτες cum cod. B. Cap. 7 init expunge alterum ἀποδιδοντας. Cap. 80 init pro γεγένη pro requiro Lor. γένετο, s. 78 extr. Cap. 98extr.: τοῖς δε ιιηδε μελλήσοντας γενέσθαι scit. πολεμέους ἄκοντα επηεσθε. Imo vero μελλοντας γεν σεσθαι Error natus videtur ex huiusmodi scriptura ἐλλον- τας γενέσθαι, corrupta in hanc ιέλλοντας γενέσθαι.

ι - ουνο ια τοια εχοντος, υτως Λαλέανεπωνομάσθη. Cap. IV Dd Γέλαν - ποίκους ἀγαγονιες - οισαν. X codd. receptum oportuit ἀποίκους. Nam ποικοι ii dicuntur, qui deductae iam coloniae postmodo accedunt. Cap. 6 οἱ εLνοι κτιοι γρακοσέους παγόμενοι κατειθγον Lege παγαγο/ιενοι. In eadem l pro Mag θεωροντες requiro διαφθειραντες cum Stephano, qui ita Vallam legisse recte suspicatur.

ν re cum aliis libris, expuncto interpretamento ἔσως In sqq. , addito αν, malim πριν αν, ἐν χομεν, βεβαιωσωsιεθα. Cap. I 4 ex tr leges καὶ κων εἶναι ιννδε βλάφη pro Θεκων κε ἐ.

415쪽

156 Cap. 26 induxerim vocabula, πρασσειν ν ἄν orni δοκῆειρις εινα la ναίοις, quippe interpretamentum praegressi: A κραιπας reu Si genuina sunt, certe scribendum καὶ

περι ρατιας τε πλμους καὶ κτε.

πραγμενvi. Nam legendum est: ἐπὶ νεωτερισμου συνωμο- σι κτε.

Cap. 2s di τορας ἐνιεντες, et λεγον νυν με πλεῖν amo πιε. Post Πλειν vide, an non exciderit δειν. In I init. καὶ ἐπε ιαρτερετ ιιν ἀπονιος περι αυτου διαβολας οδεχεσθαι, expuncto pronomine, scribas μὴ ποντος περιδιαβολὰς κτε. Cap. med. tio δ' ἰδιοπων ὁ τε περὶ το εὐριά τις καὶ τριηραρχος ες τὴν ναυν ἀναχαυκει. Repetitis duabus literis, scribam: καὶ ριηραρχος, ω ἐς τὴν ναυν τε.Cap. 33M 2 προφασιν με Ἀεςcilio συι μαχέ κτε. mo: εα - κιε. b. non minus turpi errore legitur: i οτι ιεγάλου οὼρ ἐπερχονται, ν εὐφελεῖς ἀλλά-πολλῶ ει- νον Non ore in hac sententia ψιεένονες absurdius quam est ἀνωφελεις, pro quo scriptum portere ἀνωφελές paene pudet me significare. Initio is certum est, huc dedisse ii σπερ

pro περ quidquid obloquitur oppo similesque huic criti-

castri.

416쪽

57 In fine legitur ne ι γἀ ἀσπίδες καὶ δορατος ελ 9εσαν τας

ποιπὰς ποιειν Corrigerem πωπειν vel ποιεισθαι, nisi haec vorha vetus scholium potius quam hucydide esse putarem. Cap. 6 exfr post vocabula: ετὰ του cii του λόγου eorum interpretamentum καὶ si ξυνωυοσως επὶ τ si ξυωdelendum est, scripto deinde να κεένου δοκε πραχει ναι. Ρaucis interpositis, lege: ποος Βοιομους Ποαοοοντες, expuncta vocul a , quae originem debet sequenti literae, in nucis- σο'ες Mox lege καί τινες pro τινα μων νοκια πιέ. Cap. 6 init. επὶ τον αυτον ἀγωνα. Lege επὶ τοιουτον εὐνα. b. vers. nem lege σπε ἐυῶς, expuncto καl. Cap. 72 init inverso ordine malim: ες Κατάνην καὶ δε αεον. Cup. 80 init dele osιo et mox scribe: εἰ καὶ μὴ πείσουεν, inserto αἱ emendo τιυ σοι ra pro Fut. Pass. τι/Πὶ σο ιαι. Cap. 87 extr. D inireto παρακληθενεε δενῆκειν. Cap. 92 med et νγ o υκ Dσαν ἀνακτῆσθαι dici nequit Scribe

Cap. 96 vocabulum ultimum παοαγίγνων α mutetur in

417쪽

Cap. 52 prope finem: ἀπο ιιβάνουσι κἀκεῖνον ἐν του κοιλ κ ei ιινχει του λιμενος. s. VII cap. 4. Cap. 3 prope finem expunge ἐν ναυν post ἀφεῖσαν, nam intelligitur e praegressis vada, Capra 2: ιγινῆται οι τοτε ιγιναν εἰχονJ, καὶ τι ιαιῆς οἱ ἐν Ευβοψ μέαιαν οἰκουντες ἄποικοι ὀντες et εσρωευσαν. Ibid. Io/ριῆς ἐπὶ Λωοιας ετ fA9ηναἐωνJ1 ὐνων ν κολουθο- quo emblemate periit omnis orationis nitor. Cap. 58 surcis expelle magistelli nescio cuius additamentum quod ipso sermonis colore se prodit: Dναται δε et νεοδα-ti υδες ἐλευθερον ν δ' εἶναι An sorte putas Nostri aequales ignorasse, quid hoc vocabulum significare, Aut cur Lih. 44 ubi de illo hominum genere primam mentionem fecit, idem docere dedignatus est Sunt autem huiusmodi additamenta mimprimis nomine perniciosa, quod veterum scriptorum a quibus ea prosecta esse vel eruditi credunt, fidem arrogare sibi solent et auctoritatem. Verum esse, quod autumo, documento sint quae Goellerus disputat ad V cap. 34. Cap. 69: πατρο in τ' ἐπονουά ων καὶ αυτ δευς νotiari

καὶ φυλὴν Quid orationis hoc est An igitur etiam tribum appellabant πατρογεν Apage ineptias et Thucydidi redde:

Cap. 73M 3 καὶ οὐκέτι πειθεν α os ς' ιιοκρμης. Perperam e codd. hanc lectionem in ordinem receperunt editores, quum antea rectissime ederetur καὶ D επειθεν. articula τι diuographia nata est ex duabus primis literis vocabulissequentis Quod enim hodie vulgatur, significaret Herinocratem primo quidem persuasisse ducibus, deinde vero non amplius. Cap. 75 init pro ν ἀνά ca σις scribendum videtur γῆ πα-νώzασις. Nam νάzασις est, qualis describitur . . Lib. II cap. 4 extr. σπανlzασctu contra sollemni usu dicitur de exercitu , qui re insecta abducitur. Cap. 7 init lege: ὀ tiis μιας οραυι παρακελευου FUN.

418쪽

Vulgatur τοιάδε. Utriusque vocabuli, quamvis certum et constans est apud veteres Atticos discrimen, requens est in codd.

confusio.

ποιεισθαι, Locutionem hic obviam non possum non vocare

in dubium. Cogitavi de reponendo ἐς ἀσφάλειαν τέθεσθαι. Sed retinet me cogitatio, in ea re Graecos dicere solere ἐν ἀσφαλει. Videndum igitur an sorte huc dederit καὶ τἀτέον σι φιάχεον ἀσφάλειαν ποιεισθαι, deleta praepositione, quae originem debeat initio sequentis vocabuli, ut sensus sit et quod ad oeios attinet aeeuritatem aibi comparare. Malim tamen Ἀλο . . ἀσφάλειαν ποιεῖσθαι. i. e. a goetis. Etenim socii Atheniensium post cladem Siculam ad adversarios deficere coeperant, deque ea re in proxime praegressis scriptor loquitur.

ἀφεκνειται. ropter ductuum similitudinem post ἀφικνειται facile exidere potuit τι ἀφlςαται, vel τι pin ere. Ita forma orationis similis erit uice I. 1) ῆλθε τοῖς 'Aθγναέοις ευγνων ἀγγελέα τευ πολεων οτι ἀφεςῶσι. Fortasse

tamen nihil novandum. Cap. 26 med. κατέπλευσαν ἐς εοον πουπον τὴν πo m ι-λσου νῆσονJ. Huiusmodi additamenta geographica magna ex parte a sciolis iam antiquitus veterum scriptis invecta esse satis constat. Hic interpolatio eo luculentior est, quo certius novimus erum insulam non pro Mileto sed prope carum et Pathmum sitam suisse. Interpolator autem Ladon insulam in codice suo legisse videtur, nisi sorte memoriae hunc lapsum esse credere mavis. s. autem cap. 17 extr. et 2 init. Solus liber Vat. servavit εοον, unde Behherus recepit. Reliqui K λεον, variis accentibus spiritibusque. Cap. 28. ut onyx; ζέοντα λαβονεες IIισσουγνου νογον ἐον, ἀτείωτα δε βασιλέως Delevi male repetita e cap. V. In sqq. quod ad αοεικον additur . arion suspectum est: et procul

419쪽

160 dubio interpolata sunt in fine capitis vocabula ἐς τὴν Μίλωτον addita nimirum ad illustrandum Genitivum loci Drou

qui opponitur vocabulis ἐς τῆν πιον.

Cap. 29 extr. ἐς γἀ πέντε ναυς καὶ πεντηκοντα τρω τάλαντα ἐδίδου του μ ος. Vocabula καὶ πεντήκοντα delent unanimi sere consensu viri docti. Multae in h. l exstant coniecturae, quas singulas refellere longum est. Vocab καὶ πεντήκοντα continent veram lectionem , dum πένr male repetitum est praegressis. Pro τρω contra requiritur τριάκοντα, ut recte coniecit ei boomius. ego ἐς an πεντr κοντα ναυς τριώκοντα τάλαντα ἐδίδου του μηνος. Ita salva res est, nam subductis rationibus videbis singulos milites accepisse 3 l, obolos, cui rei optime conveniunt quae modo dixerat: /ιανς δε παραπέντε ναυς i. e. πλον έ νε υν Schol. πλεῖν ἀνθοὶ κός uri, o εις οβολο l. Universum enim navium numerum 5 mvium fuisse novimus, de quo si quinque, quae excepta suerant, demseris, restant illae L naves, quas Thucydidi restituimus. Cap. 56 init. καὶ βασιλει ξειναι ἀεὶ ἐπὶ τους at)του λυπζρον τους τερους γειν. Usus requirit: . . . ἐπὶ τους εὶ at τεῆ λ. . . . Init. cap. sequentis: καὶ τ uJβασιλεῖ. Cap. 68 med. βασιλει τ' οὐκ εὐπορον εῖναι καὶ IΠελοπον

pro ivrio coniecit ἰσχνοντέον. go vel graviore vulnere locum laborare iudico. Nil amplius requirerem, si scriberetur: LIελοπ amissi ον V ιολογοDiένως θαλασσοκρατο οντων καὶ

420쪽

procul a fine καὶ αντ-ειν ςιν ουδεν προς τους χοντας

Cap. 72M 2 οἱ γαρ οτε - Σαμέων ἐπαναςαντες τοις δυνατοις καὶ νιε δῆμος ιιεταβαλλομενοι αυθις κτε. Non minus certum est y5 vocabula ε νηὶ πλεοντας, quae stupide et ignoranter adscripta sint ad Παραλους, quanto styus esse expellenda Leviter ea scilicet suspecta suerunt Abreschio. Cap. 4 init.: γῆν δε παραλον ναον κτε. Ib. I 2: ους 1 αλλους φελμενοι ζ ναυν καὶ μετεμβι- βασαντες ἐς LλvνἈρ- λιν ναυν ειαζαν φρουρεi κτε. Cap. 77 ons πο των τετρακοσέων πεμφθέμες ἐς γυν citio ν οἱ δεκα πρεσβευταίθους aura πιε.

ναυμαχησείοντας Scribe δὴ τους. Minus recte Reiskius proposuit αυ τους, nam voculae, hic locus non est. Cap. 804 2 καὶ - καὶ το Bi αντιον ἐπεκζρυκευσο αυτοῖς άποςῆναι Ultimum vocabulum mihi suspectum est. besse certe malim.

Cap. 4 initio: το πλῆθος οἱ ναυταιJ. Quin obtemperamus Naachio manifestum emblema expungi iubenti ΘCap. 89 n. r. rco νέζετο ουν εἷς καςος oro πρωνος ἰπρος της οὐ δήμου γενεσθαι Expula X πρ υτος, quippe prognatum e vocabuli aequentis capite. Praeterea requiro ν γωνιζοντο. Cap. 904 1 πρεσβεις, απεςωον σφων ἐς ζ Αακε- μέμονα. Pronomen errore repetitum est e proxime praegressis κυπειδὴ ταν et 1 Mia ρ σφεον ἐς ωιωματέαν qui error fuit eo proclivior, quod utrobique eadem sequitur praepositio. Cap. 9 initio omnino probandum, quod iam Dukerum video conlocisse ευς ἐγγελθη pro u Similiter quod suspica

ta Diqitigo b c Orale

라틴어 텍스트