Vitae solitariae sive pure monasticae utilitas tam in ecclesiam quam in Rempublicam dilucidè demonstrata ex sanctorum authoritatibus sacrísque historiis, & c

발행: 1711년

분량: 127페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

de civit.

eui stu

Epist.

v. a.

I o 3 De vita Soli in iis , misereatur. Su pra enim ex Bernardo allinam est Monachos esse constitutos ut pro tota Ecclesia orent, & Augustinus reprobat otium quo proximi utilitas non cogitatur. Insuper quoque dona solitudinis atque austeritatis a quibus Evangelii praedicatio incepit, in Ecclelia Dei serventur oportet,& si Abbati Ne-steroti, a S. Thoma caeterisque Theologis la dato & diversitatem actuum in membris Ecclesiae etiam alleganti creditur, irritos necessari. Conatiu impendit humana fragilitas , si divers rum prosessionum studia ac virtutes imitari gestist,quassiquis voluerit pariter assectare,in id eum incidere necesse est,ut dum omnes sequitur, nudam integram consequasur, magisque ex hac mutatione ac varietate Uendium capiat quam profectum. Multis enim viis ad Deum tenditur, I ideo unusiquisque istam quam semelare puerit, irrevocabili sursus sal intentione conmciat , uisit in qualibet pro tone perfect- ; in

qua vocatione vocatus est in ea permanens , ne violetur vel perturbetur pulcherrima illa inter membra Ecclesiae harmonia, & contra dispostationem divinam praesumat humana temeritas, Donec veniat tempus quo erit Deus omnia in omnibus. Dominus enim ac Salvator noster,i quit S. Hieronymus, nunc omnia non est in omnibus,sdpars in Deutis. Verbi gratia, in Sals-mone sapientia,in David bonitas, in sub patientia,in Daniele cognitio futurorum, in Petromvit,in Phinees o Pauis De , in hanne viet

uitas

112쪽

nitas in cateris catera. Cum auum rerum om

nium finis ad erit , tunc omnia in omnibus erix,ut singuli anctorum omnes virtutes beant , insit Christus totusta cunctis.

CONCLUSIO.

D oculum . ni fallor sub brevitate monstratum est, Ecclesiae atque Reipublicae non parum utilitaris accedere per ordinem p ὰ Monasticum , sive in solitudine Mariae

pMtos amplexum, quem Magnus ille Graecorum Theologus vocat Religionis Chrisiana S. Greg. columen , populi decus, mundi fundamentum. Ad rem velo illam solidius fulciendam. rationi Apolia.& exemplis,quae pauca ex multis adducta sunt, Sanctoiu Authoritates supposuimus. Quo nihil in Ecclesia Catholi salubrivisieri. Docet Aug. . . . Ex quibus authoritatibus cula irrefragabiliter pateat, fideles Omnes unum corpus emcere, &Velut commembra inter se connexos esse;sequi-' 'tur quoque quod dum legitimo alicui statui in utilitatis vel alterius vitii nota affigitur, non solum antiquis ejusdem iustituti & observantiae sanctis quorum per consequens in hoc saeculo fuit par utilitas vel inutilitas) injuriam fieri ;verum etiam peccari in totam Ecclesiam caeteraque membra ipsius spiritu animata. Non potest membrum membro dicere, inquit Ambro- supra. sius ex Apostolo , non es mihi nece .rium consequenter multo minus , non es mihi utile θquin etiam ipsa qua videmur infirmιora mem- , bra

113쪽

Ii o De vita Solitaria, bra esse, multo magis necessaria sunt. . ...'siquid dolet membrum unum ceMatiuntur ei membra omnia. Unde equamg est ut detrahamus aliquid ei cui nos compati oportet, cui debemus confortium ministerit,e rauius noxa simus ' haec itaque lex natura est , qua nos ad omnem strineis humanitatem , ut alter alteri

tanquam unιus partes corporis invicem des ramus. Nec desrahendum gusquam putemus, cum contra natura legem sis non juvare.... jam si in uno membro totum corpus violatur, utique in uno homine squanto magis in uno statu tot millia honainuin complectenti) communio totius humanitatu solvitur,violatur natura gene

ris humani, cssancta Ecclesia congregatio, qua

in unum connexum corpus atque compactum

unitat Mei cs charitatis assurgit. Christus quoque Dominus , qui pro universis mortuus est, mercedemsanguinis sui evacuatam dolebit, &c. Hinc aliis judicandum relinquitur, an non omnibus fidelibus incumberet eoinpescere eos qui Monachos inutiles clamant. Et quam insuper periculosum est couletian re eos, quos Christus promisit associare sibi judices t verum cum his non obstantibus sint quibus displicent quocumque vertunt se Monachi , ne haec audientes vel videntes adhuc fortassis non audiant nec intelligant pro cor

nidὸ addere liceat illud, quo sanctissimus venetiarum Patriarcha Laurentius Justinianus diu post introductos plerosque activae ritae Ordi.

114쪽

Pure Monastica. III ordines, Laudes&Librum suum de vita soliataria ineipit,Prooemium in quo tales invenient, faciant verbis suis stateram, vel ori suo Easi s ia se seras avrs,nos rectos ; caeteri vero h bebunt unde sepiant aures suas stinis , ne lin

guam nequam auiuant.

PROLOGUSS.LAURENTII IUSTINIANI

In Librum suum de vita Solitaria. Uemadmodum nullus a nati- vitate caecus , quamvis natu-

ratis ingenii acumine polleat,

non nisi opinative valet decoloribus judicare: ita neque de spiritualibus potest ad plenum sensum

proferre, quisquis eorum extiterit inexpertus. Nam si aliorum assertionibus eruditus pronuntiet veritatem , erit tamen qui loquitur tanquam aeramentum sonans aut Cimbalum tinniens.

Hinc OPortune sanis quorumdam impu

dentium est crinnia loquacitas , qui absque experimento interioris dulcia

115쪽

IIL De vita Solitaria,

nivraesumunt solitarie degentium lac

rare vitam, arbitrantes eos penitin esse

inutiles , quoniam foris η me vagan-rur , neque se curis temporalium impli-Cant ut coeteri. quibus hos dixerim fmiles, nisicaecis, qui lumine privati importunis sermonibus conantur videmtium acta da sere, alitque recte gra dientiumsubsannare itinera O si interurioris hominis suiliaberentnotitiam scirent utique selitariae vitae excellentiam, quanta ejus sint lucra, quamve in se sit decora, secura&gaudens. Herum

cum ignorent se , mirum non est , si

etiam remotae conῬermionis nequeant

indagare mysteria hac de causa si md iciansque negligunt, atque obtrectationibus laniare non Nerentur. Hoc

quoque agunt quoniam ad ipsius a FG quendam persessionem non se videm

idoneos , tametsi illam sanctorum auctoritatibus & vita norint esse prob

eam. Tantum quodissis libet laudant ,

116쪽

quoilque intentioni eorum congruis s

praeconiis commendare non cessant. Sta

tus uuisesospraeter proprium detesta ι- , asic si idorum tantum esset Deus M

non etiam aliorum. Non enim statuum aut persbirarum acceptor est Deus, sed

omnes qui simplici corde legis inandata custodiunt accepti sunt illi. Meminerinteis odi detractores Domini tunicam Liss e inconsutilem atque desuper Contextam per totam.Meminerint,inquam, omnem gloriam filiae Regis Ecclesiae esse ab intus in fimbriis aureis, circumami tiam varietatibus;est etiam spiritus multiplex propter diversitatem statum con ditionumque mortalium. Proinde Do minus , qui Electorum suorum novitna turas 5 mores, varios distinxit in Eccle sta gradus , quatenus quod cuique pi prium est, tribueret singulis, faceretque Corpus suum, quamvii discretum in sta

tibus , in uniformitate tamen intentio nis Charitate compactum. Desinant itaque qui solitariae vitae derogant unita tem scindere, & auratam vestem varie

117쪽

Is vita Solitaria,nes Christo Regi foeculorum im mortali& invisibili famulantes venerentur ae colarit. Deum in sanctis suis laudent, qui

conversantes cum hominibus protegit ne cadant, certantes adjuvat ne succumbant, atque remote degentes visitat ne tepesCant. Hos per amplius quam caeteros spiritualibus consolationibus visitari credendum est, utpote qui pro divinitatis amore contempserunt humanas.

Non igitur parvi pendendi sunt , quos Deus ab hominibus segregatos interno nutrit pabulo. Herum quamius videantur g ti' per exteriorem exercitatio

nem corpori Ecclesia minuur cui , illi tamen multifarie prosunt. Ipsum quip

pe continuis orationibus vegetant, a temtationibus defendunt, pro delinquentibus deprecantur, suisque exemplis temporalia docent esse spernenda. Eadem autem contemnunt, Conversationes fugiunt , atque remote vivunt, non ducti

ignavia seu inedia eompulsi, sed conditoris sui illecti desiderio. Unde in eorum Is s . pQrsona propheta ait. Elongavi fugiens omoseinsolitudine. Expectavi eum quis

118쪽

Pure Monaclica. II s

vum me fecit a 'filianimitate spirisus es

tempestate. Est itaque eorum fuga commendabilis dum declinant noxia, pericula praevident, delictorum evitant Caiulas, aeterna desiderant, Deoque inseparabiliter adhaerere concupiscunt. Hinc Q-litudinis secreta perlustrant, ut Deo Vacantes , ab humanis conturbationibus

divina sint protectione securi. Quemadmodum de ipsis psaltes Domino cecinit dicens : Mycondes eos in absiondit aciei tua a conturbatione hominum proteges eos in tabernaculo tuo a contradicitone linguarum t Qtroties per mentis eleVationem contemplationi indendunt caese-stium , ab hominum conturbatione teguntur. Caeterum cum per sui custodiam munditiae Cordis & puritati conscientiae invigilant a linguarum fiunt contradictione securi. Duplici ex hoc testimonio sblidantur , spiritus videlicet M conscientiae. Ipse nam que di

cente Apostolo 2 testimonium reddit stir, i nostro quod fili Deisumus. AF vero

beatus ille veridica voce inquit. Gloriansra hac est , testimonium conscientia no-Ma. Secure igitur & cum exultatione

119쪽

ar g De vita Solitaria, Pure Monasti .

si iritus in sblitudine perseverandum est. non pertimescendae sunt oblocutiones malorum , neque daemonum formidandi insultus ; quoniam de corporali romotione ad requiem , &de spiritualiquieto consummato huius peregrin rionis cursu transitur ad Patriam , sit men utraque usque ad finem laudabili exercitatione ta- .neatur

120쪽

INDEX CAPITUM

IN qua ostendi itur Virtutem magno semper

in pretio fuisse habitam: Vitam Monasticam nihilominus a quibusdam etiam Christianis, sed malis, fuisse contemptam. Et tandem exortis in Ecclesia vitae activae ordinibus ab horum aliquibus professeribus fuisse impetitam, sed immerito. Adeoque similium dicteriis nullum ab am plectendo instituto Monastico deterreri , Monachos vero in eodem sortiter persistere debere ; cum Christus ipsi

met voluerit audiri inutilis quod tamen non impedit quin talia improperia, utpote animatum saluti nimium perniciosa retundantur. Incidenter quoque refellitur altera contra V terem monachismi observantiam calumnia, nimium scilicet debilitatae naturae humanae.

CAPUT I. Si Monachi inutiles serent

merito exterminari debuissent sed contrarium ostendit nimia eorum etiam fgnis a Deo approbata multitudo, 3c item communio Sanctorum,quae in quo sita sit, brevia ter ostenditur. 9. Lb. II.

SEARCH

MENU NAVIGATION