장음표시 사용
111쪽
68 CORNELII VAN BYNKERs Η Ο ΕΚ
qui uomen ἰneVisset . Constat proponi
duo nomina, ut exemplo sint, alterum
Titii, alterum Lucii Titii. Cum res, qua de agitur , accidisset. Titius dieitur Roma moratus , sudiorum gratia . Sane , quum praestantissima Docentium ingenia in Urbem Romanam evocarenis tur , atque inde Roma , ut studiorum nutricula , in exemplum memoretur in
L 18. 6 I. g. de iudic. non est, ut ejus mentio hie aliena videri possit
Romae etiam, quae bonae mentis officiis nae , Ulpianus meminit in I. I7. F deris. cred. peregrina non addo. Illi autem Titis a Magistratibus Patriae uae missa ' erat epistola eum decreto ejus
Civitatis , quod Principi porrigeret. Sed is , qui susemisset literas restituemdas, Ilusione facto, dedis Lucio Titio.
Τ iis abest a multis . libris , at, cum Florentinus habeat, servamus: nec quicquam Cujacius in contrarium obtinuit; ut respondeam , rationes ejus vix tanti sunt, quin nec res ipsa. Sufficit,&Scaevolam in L 8s. F. de hereae instit. cum
duos fratres in exemplum commemor re vellet , alterum Lucium Titium , al-xum Titiam simpliciter dixisse . Plus vero scire attinet , qui hic sint , quorum collusio memoratur ; Lucii Titii sine dubio ex parte una , sed ex altera , eujus λ ejus , inquit Modestinus , qui literas resistuendas susceperat, & post de eodem , quia eomm Vsisse videtuν is , qui non restiuis literas et , mi res tuere mandarum suse erat. Idne intelligemus de Titio studioso, qui literas cum decreto Principi offerendas suscepisset ρan simpliciter de eo , qui literas Titio restituendas λ Tabellario sorte; & hoc, praeeunte Glossa, placuit Cujacio in comm. . ad lib. a. respons Modest. in h. i. quasi ignorante Titio studioso res gesta esset inter Lucium Titium & tabellarium , ut quaiscunque lucellum , Tirio eum literis interceptum, ad Lucium Titium perveniret . Sed nisi Titius studiosus literas eum mandato suscepisset , non animadverto, qui quaeri posset , nunquid ei ad viaticum competat actio :stulta utique esset consultatio, & , ut Celsi nostri verbo utar, plusquam ridicula , quaerere , an mandari, vel qua alia actio, competat ei, qui mandatum non modo non suscepit, sed ignoravit. Alia ratio est ejus , qui suscepit , , at
alteri mandavit, tunc enim commodum quaeritur, uter perere queat viaticum ,
tui obtulit decretum , an qui offerreusceperat λ & de literis restituendis quod ait , etiam de Titio studioso intelligi
potest, quia fraus incisi nominis arguis .mento est, etiam has Principi reddendas suisse . Malim igitur inter utrum. que Titium rem gestam credere, ut ita primus decretum cum literis tradiderit secundo, quo is Principi porrigeret. Et dicitur porrexisse secundum mandata Reipublicae λ sublato. prius Titii nomine , suoque literis inlcripto ς suum nomen scripsi, est in Florentino , & serri potest , inseripsit alii libri , & rectius est. Potuit librarius Codicis Florentini omisisse in , & errasse ob easdem sere liteis ras Vbculae praecedentis ; sed ni t definio , 'nec tanti est. suaero , ait , qtii viaticum ab ea petere potuisset . Recte ita legitur , non. recte etiam aliae lectionum tricae , quas praeter Tauretinim Editores fere reliqui
hic habent ; de Republica loquitur ,
non de eo , qui literas tulit, & quo nomine is ad viaticum teneretur ρ Ceterum in his , & quae sequuntur , Verbis proponuntur, tres quaestiones, sed ad unam duntaxat Herennii Modestini responsio . sui e disi lane tripartita duas partes absolverit, huic Mesa es resare tertiam , ut Tullius dixit de ostio. lib.
a. sie & qui unam absolvit , duas reis
112쪽
stare certum est , sed in fragmentis JCtorum saepe res se habet aliter ς Variae ejus rei rationes sunt , quas nunc non en*rro. De viatiso magis est , ut
simus solliciti, quid enim ejus mentio hoc loco λ & profecto aliena videri posisset , si ea vox sumtus itineris auxiasium via , ut inquit Poeta , duntaxat complecteretur, sed alia & latior ejus significatio est . Pertinet eo locus Q. Claudii Quadrigarii ex lib. I. annat.
laudatus Gellio lib. II. cap. 2. Simia forma , factis, eisquentia, dignitate, acria monia , confidentia pariter praceuebat , ut facile intelligeretur , magnum VIATI. Μ ex se atque in se ad Rempubi eam evertendam babere . Et notat Gellius rmagnum viaticum pro magna facultatem paratu magno novi postum es , via deturque Gnaeos sequutus, qui ἐφοδιον a sumtu via ad aliarum quoque rerum
apparatus traducunt. De ε' πιδιω Grae.
eorum' res nota est, & in hane sentenis
riam quoque Dimenes Laertius de discipulis Euelidis in ejus vita δε
Idem de iisdem ait Hesyehius Illustrius
in .alexino , ubi & Hesychii interpres Iunius viat eum reddidit , quod improbat Henricus Stephanus in Annotationiabus , sed recte secundum latitudinem ejus verbi, viatieum dixit pro commea . tu , ob cujus inopiam Alexinum Ma-istrum discipuli deserebant , & disic ebant Olympia. Utque ἐφοδιου Graeci, si e Modestinus , cui Graecia similiaris, viatici vocabulo Oea omnia intellexisse potuit , quae ad rem , qua .de 3Litur , explicandam pertinent. Sane ita olim Q. ille Claudius Quadrigarius , genere quodam translationis : & sorte Mode stini aevo Vatici vox ea lignificatione
vulgo usurpata fuit, nam τι uove apud
Gellium intelligi potest de more . R ANI LIB. II. C. VIII. D.
inusitato , at reeenti . Sed video etiam aliis prolixe notatam ejus verbi latituadinem; pro pecunia, in sumtus studio. rum destinata , occurrit in ι. I g. g I. F. de judis. & ι. I7. F. de reb. cred. 3c ita hic quoque accipit Pius Ant nius Bartoliniis in Muctaris , quod vocat , tegum emendatarum . Utque id
verum sit , fingit, Rempublicam Titio studioso hujusmodi viaticum constituisse eo decreto , quod is Principi offerret . Addit Gallus , peritus etiam fingendi magister , visib. tur. In seqq. eos studiorum sumtus intelligi , quos
Μagistratus decrevit , Imperator, debitor Reipublicae, daret ei, cui id decretum offerendum miserat . Sed ita praestaret fingere, intelligendas esse expen sis , quas de viatico suo erogavit Titius Luciusve . Neque tamen id plaeet . at potius viatisi nomine ea omnia Venire, quorum, occasione oblati decre-
et . adversus Rempublicam actio petitioque est. Si Imperator Roma ablatia 'set, 'proprie ea vox posset accipi desumtibus , in eo . peregre adeundo erO-
satis , sed indieatur Romae suisse , &ibi decretum oblatum ab eo , qui Romae quoque morabatur' suae rei. gratia . Sunt qui per viaticum mercedem Operae
Intelligant, in porrigendo decreto praestitae, sed quominus his accedam, facit
regula juris Romani. , quae mercedem negat peti actione mandati, vel neg tiorum gestorum , & tamen alterutrahete agendum esset. Quapropter expen
sis intelligimus, & necessarias, & utiles . & quicquid decreti offerendi gratia
abest atque id venit in utramque , quam dixi , actionem . Fac . sportula. rum nomine, aliquid datum esse , quo aditus pateret ad Principem , vel officio admissionis , veI aliis sae ejus rei causa diutius Romae moratum, qui dein raetum offerret; nam & tunc in ξ
113쪽
titionem venient, unde se eo tempore exhibuit, puta victus impendia; liceret addere ejusmodi sexcenta. Quid autem sibi voluerit Cujacius ad cap. IO. X. de visa o' hones. Clerici non intelligo; ait : viaticum in I. non tantum signineare τῆς ὀδου , sum.
tum itinerarium, sed τῆς ὀδῆ Ῥήτιον , ut ibi, inquit , Basliea habent , ides , suscepit pro Republica sua itine. ris praeηHum Aliena , ut dixi , hie
pe iter publico nomine susceptum erat, aliena quoque itineris praemia , utique si haec sint uνήσια τῆς ὀδου, facile enim largior, mihi non constare, an & quid
Graece sit sari τιον . Nec tamen ausim reponere μνηαοτυνον , ut ut mihi peris
suadeam, apud Cujacium mendose legi μνμιον . Basilica , ut Fabrotus edidit, non ferunt hic suppetias , deest enim locus, ut ibi desunt plures, quibus usus est Cujacius ex Basilico magis integrα Herennius mdesinus respondit , T stium quidem viaticum petere non posse, sed elim . qui nomen incidiset . Editio R. Stephani Q& apud Senneto nios II 49. respondi , non respondit,
utraque locutio apud JCtos occurrit .in libris responsorum ; crediderim tamen, literam T. quae duplicanda erat ex seis luenti vocabulo, parum accurate omisisam. Deinde & illae, imo omnes Edi. tiones praeter Florentinam, & ad eam quae expressis sunt , habent indiasset. Vincet ramen Florentina , sisere nomen equidem Latine dicitur, sed pro dare, imponere nomen , quod huic loco non convenit, hic enim, qui suum nomen
inscripsit, Titii Dyulit, ut eli in veri. sublato, & vers. is qui sublato. Atque νnctasst, quod .his habet Tulcus liber, est pro I tulisset , delevisset , quemadmodum & in I. 4. 1s de his piae in est. del. & alibi locorum . Intercidere
quoque eo sensu dixit Ulpianus In L
Superest cardo rei, Modestini stilicet jurisprudentia, qua secundum ea, quae proponuntur, rei pondit, Titium quidemmiaticum petere non disse, sed eum, qui nomen incidisset . Halcedonia hie sunt Cujacio ; Iitius, inquit , a Republica viaticlim non perer, quia pro ea nihil egit ipse, sed Lucius Titius, qui Rei. publicae negotium bene & utiliter gessit, etsi ultro ,' & sine mandam , & collusione facta. Dubito an recte; quia utique mandatarius , qui alteri mandar , mandati agit cum suo mandatore; quem. admodum rursus cum eo mandatarius
secundus i. 8. 3 3. F mandat; . Reia publica mandavit Titio, Titius Lucio,
Lucius, quod expendit . a Titio reperet, Titius a Republica, uterque actio. ne mandati, quam utique Lucius contra Rempublicam non habebit , utpote
cui ab ea mandatum non est, nec enim mandati competit, cum non intercesse. rit mandatum l. 2o. f. eod. Franci Zoannetius libr. sing. resit. cap. II. neutri actionem largitur, non Titio, quia mandatum non praestitit , non Lucio , quia scaudis & collusionis eum nuntios ut & ille putat 3 suis particeps , legitque adeo , Titium quidem viaticum petere non posse, neque eum, qui nomen
indidisset . Valde perperam , cum ita nequidem sensus satis sibi constet a &vemen est, quod dixi, utrumque recte agere, sed contra Rempublicam, de qua quaeritur, Titium duntaxat. Neque obstat collusio, quominus detur ad viaticum actio et ea enim parte quid peccatum sit, alia & distincta est apud M destinum quaestio . Hae ipsa tamen mintiope viaticum Lucio negat Iacobus
Gallus in vicis. jur. p. ρ . Titio id tribueus, collusionis , ut ipse ait, igna
114쪽
oBsERVATIONUM IURIS ROMANI LIB. II. C. IX.
m. Emeruiat igitur , prolixe ante nugatus : Tirium quidem viaticum peterepse , non eum qui nomen indidiset. Non mihi emendationem persuaserit iula ratio , quod Lucio non competat actio , .sed quod non competet adversus Rempublicam , & hoc erat, ut Rhe
Quum autem Titio , ut dixi . non Lucio , qui nomen incidit , adversus Rempublicam competere videatur actio, de remedio cogitavi , quo secundum haec expediretur responsum Modestini. Et quidem primum mihi videbatur res transigi posse sine emendatione , si per Titium , in hoc verse. intelligeremus
secundum mandatarium, quem ante Lu-eium Titium v avit , minus accurate
distinctis personis . quae exemplorum sustinent , ut in JCtorum libris saepe factum diximus lib. I. ωρ. etiam Praetor, cum duos distinctos diee-e vel Ier , utrumque Luetum Titium dixit in L 3. pr. F. de liber. exbib. Sed & ita Oporteret per eum, qui nomen ineidisset, primum mandatarium intelligere , Titium scilicet simpliciter , quod durius. eulum est, cum major sit imprudentia, quam quae in sola nominum commutatioue consistat. Malim igitur ordinis vitio peccatum csse, quemadmodum &alias is in Pandectis turbatus est, cum in literis . tum in verbis. Observavimus iam id aliquoties, & ante nos alii
in aliis. Placuerat primum verba trajic re & legere hoe ordine d eum quidem , qui nomen ineidisses . Uat cum petere
non posse, sed Titium. Sed mox id displicuit, cum minori motui res possit ita extricari : Titium quidem viatieum petere posse , sed non eum , qui nomen ἰηι, disset. Nihil transpono , nisi votulam. non, quam & Gallus . hoc uno nomine mihi probatus transposuerat , at
cur ipsi perierit vocula sed , haud animadverto.
Atque haec ita , eum defendi mihi
videatur non posse recepta Iectio ; tu tur tamen eam Ioannes Robertus lib. I. ecepi. DR ev. χα disputans in primis contra Zoannerti restitutionem , quam nec ipse probo . Ceterum tamen ipso
existimat, ut & Cujacius ad Μodestianum innuit. Lueici Titio, si non manis dati , utique negotiorum gestorum comis perere. Sed non competit . ut mox diis eam , & quamvis competeret, nihil id explicaret b. ι. 36. quia ait, Titium, primum mandatarium, petere non posse, quod verum non est l. . Φ Τ mandati. Cui ut laeeurratur, ab Roberta& Cujacio urgenda erat .in his verbis; titi ρεν ἰ tim daretur υι di xerit , per ipsum , puta Titium , non
per alium, tunc enim mandare non potuit cap. 43. x de Ula. potest. Dd. deleg. & , si mandavit , quia coni
mandatum alii mandavit , neque manis dati, neque alia actione aget. At veroha n que Lucius Titius negotiorum gestorum habebit, quia nolentis nego.
tium gessit, per Titium quippe , non alium porrigi decretum voluisset Resia publiea I. 6. β 2. f. mauisati , L I β 13. F. de rei'. sumi. fun. I. uti. .
C. da negoti gest. Denique actio negotiorum oestorum nrin datur , nisi ei, quia absentis vel ignorantis negotia
gessit 3 r. IV. de Oblig. quae quasi e
contri uast. neque video absentem - dicitosse Rempublieam , quae procuratorem abebat praesentem, Titium puta , eam in rem , sciente etiam Lucio , uni
115쪽
, 3. is pro socio. Non potest non morari Lectorem
illa Ulpiani definitio, qua in ι.5ι. 3. F. pro soc. ita ait c Damna, me impruisentibus accidunt , hoc . est , damna fatalia sorii non eogentur praesare. Quis ita descripserit damna fatalia, quae imprudentibus aee dunt 8 imo quae imprudentibus accidunt, si, ut par est, eum ICtis loquamur , accidunt culpa,& hanc praestat socius i. 72. F b. tit. Mucius in l. 31. F. ad definivit, culpam esse , quod, cum a d ιigente provideri rierit , non esset βω- vijum . quod perinde est . ac si dixit set, culpam esse, quod imprudentibus accidit. Sunt qui pro imprudentibus im sunt prudentibus, advocata etiam Cois di eum MSS. auctoritate ; & sunt, qui .mprudentibur servant. & exponunt et alis de prudensibus , ad exemplum, ut ajunt, ' Virgilii, qui ιib. I. Georgic. vers. 373.
sed imprudentem pro valde prudente non est, qui dixerit ; utque ita recte id ibi impmbaverit Servius . De Codiciis bus M M. subsisto, cum , qui hoc adfirmat , auctor mihi vix videatur. idoneus, sane nemo eorum unus, qui Varias lectiones ex MSS. repraesemrarunt,& mihi sunt ad manum , edidit prudentibus , at imprudentibus omnes Basiliet simpliciter , τα τωχηρα ὁ κοι χνος έκ επιγινώσκει , ex quo de Latinorum letione nihil licet constituere. Pro iectione recepta satis argute disputat Ioannes Robertus lib. 2. rec. iam cap. 3I. Opinatur ille, praeeunte tamen Glossa , quod erat monendum , imprudentibus hele esse pro iis, qui non providerint , ut I ullius pro Sextio Bom: peium dixit imprudentem imprudent ummaiarum , quomodo & Virgilium 'aciscipit, nunquam imbrem non ante praυἱ-
sum obfuisse, idque ex auctoritate Ser. vii , de qua mox dicam . 'Alia etiam addit, ted minus ad rem , nisi si quid Imp. Alexander in t. o. C. de pigneriaci. 2uae fortuitis, inquit , easibus
c unt, CUM . PRAEVIDERI NON POTUM
RINT nullo bonae fidei iudicio praestantur. Potuisset addere sex. centa loca , in quibus imprudens simpliciter est pro insciens . ut aliquoties in Terentio , quin & alibi, & magis sorte haec opportuna dixeris , quam locus Virgilii , de quo dubitem , an reincte Servius, si Servius . Nunquam imis, brem, non ante provisum , obfuissse vel uiuis rusticus facile negaverit. Itaque. vera Servii interpretatio , Virgilium emendo, di lego.
Hoe est , non pluit, quin praevideris ,
nam, ut mox ait, . Tum cornix plena pluviam voeae improba voce.
Postquam scilicet, ut inquit Poeta aurer a V irgilio .
Horrida tempestas caelum contrarit imbres.
116쪽
Iii, cum signa recitet duntaxat, quibus sciamus , venturum imbrem , noxium , an innoxium . perinde est . Si semper noceret, imber, servarem obfuit, nunc, quia prodest magis, quam obest, rescribo adfuit, & intelligo quemcunque imbrem. Quamvis autem non nNem , imprudentis vocabulum ea signiticatione quodammodo is b. I. aeeipi posse, tamen. quia damna fatalia etiam ea sum, quae, licet praevideamur, iis tamen resimi nequit , malim apud Ulpianum levi m
nu et Damna , piae IN 'PRUDENTI Busaeeidunν hoe es , damna fatalia socii
non cogentur praestare . Et magi1 m
r , quia ea imprudentis significatio . de qua dixi ex Auctoribus peregrinis, litustra quaeritur in ilibris ICrorum . semper ibi culpam . & negligentiam,& hominis, supini vitium notat , nec ab ea notione unus Ulpianus. uno loco. recessisse putandus est, ct eo praesertim loe,
, quo a ε a. ad 6 s. quasi sede propriti
edocet . . quod socium socio ob. casum. dolum , α culpam praestate oporteat. Neque . quicquam erat facilius , quamcn .prrudentibus, scripturae Mitio , primum coalescere in inprudentibus, & mox id mutari in inprudentibus . Confirmat
me Codicis mei ΜS. fides , in quo perspicue scribitur inprudentiara , tanquam una & continua voce. Haec vero
si separes, ut mihi separanda videntur, plana erit & sententia & locutio. Dam. na satalia ita definit Ulpianus , quae etiam in prudentibus accidunt, hoc est, quae nulla prudentia possunt evitari, atque adeo in prudentissimos quosque eadune r idque provisa sint i nec ne .
dem ille Ulpianus in L x. h7. F. Gadmissiseri reri ad eivit. pera. Fortuitos. inquit, casus nullum humanum tonsilium
P ovi DERE potest; hoc est, si quid iudi-LO, vitare, cavere , ita enim protadere alii. quoties occurrit, ut Grammatici obser.
varunt, & ut omnia dicam 'Donatus ad Terentii nd. a I. I. R. 3. vers. 3. Nolim quoque duriorem, quam est. videri linitionem , auidere in prudentitas , ἰn Pandectis sunt geminae , &aecidit in te, Terentiga dirit in A. s. h. 3. vers. I 4.
Leve mendum in Institutionibus. AD Mam titul de nupti x recenia sentur species quibus liberi iapotestatem Parentum rediguntur , qui ante non erant ; de ejusmodi liberis etiam haec species est: Nee non is, quἐν muliere libera procreatus . cuius mam trimon;um . minime legibus interdictum
fuerat , M ad quam pater eonsuetudionem babueFat . postea ex nostra Co missatione dotesibus inserumentis compositis. in potestate patris effieitur. Et uditur: - s . aliis liberis, qui ex eodem ma trimonio fuerint procreati,smiliter nostra Consiturio praebuit. Haec postrema sunt in mendo. & video alios quoque non dubitare . Adeo stipes non erat Iultrunianus, ut, quod nemo nmat, vel neis
gavit unquam , sua Constitutione defruniret . leaitimos enim esse , ex justis nuptiis qui nati sunt. Omnis aevi iurisi prudentia sancivit . Sed nee id definiavit ille in L Io. C. de natur. ιiber Sunt, qui tanquam ex veteribus Ita is , ita tegunt : quod δε alii Iiberi ex eodem matrimonio &e. Sed nihil extrucat ea lectio. nam adhuc dicit, se sua Constitutione effecisse , ut liberi , ex justis nuptiis editi, sint legitimi. Η romanus ira : quod eωι nulli alii lioeia
ex eodem maινἰmonio Sc. ut respexerit Imp. ad i. I I. C. de natur. Iiberi bruinta Crissi Antonius Muretus observatatur. 6 r. sin I. cap. II. una litera me
117쪽
dicinam qQTvit , Sc ita mutae r quod cum Cujacit qualitataque rati vix aescet Haliis liberis &c. ut discerit,' quod eL conjecturam sumeiat et Nego liquere , fimuirere atas , Graeco dicensi more , uuare unquam fuerit lex Glicia , nostro ex aequo cuM aliis , quemadmoduin iis rationibus , quas tibi resutandas alios Auctores locutos probar. 'sed sumst Cu aeius a. l . cap. α r. sint haec dissiciles nugae . Ego , unam . quamquam 3: illae iuvent, sed quod do quoque litetulam mutare contentus, sic lege Glicia nihil sciamiri quisquam, lego, sensu rotundo et quod, ut aliis In nisi ex inscriptione d. ,L 4. 8c ea ire. beris , qui e eodem πιτνν--io fuerint scriptio in libris antiquis udis ' sit improcreat; , Militeν nostra Constitutis pr- eerra . di varia , ut nita tuin definiri huis. Muro 'o' in ut, proclivi. ut H- posito D Basilicis deest nomen Grii, des, vitio. Ait autem, se liberis ante tum alias nonita aescribatur Immatrimonium natis idem praebuisse sua gibus; alii legem tribuunt Gallo , alii Constitutione . quod liberis post natis- Maximo 2 mu sunt libri , vi habeat ec sane hoc est, quod praebuit in L L 'Iemm Liciam , alii M legem Lem
T. C. de natur. liber. his verbis et eam vel Leutuam. Editiones Haloandri,
ous σmnes liberos, sise ante dotasta' im aput Sennetotu's prodiit , constantee
'umenta edisi sint , sive 3ostea , una omnes r Maximus ad legem Fatiuiam ,ππ-m e lance trutinar; ., & quae se-- Μaximus scilicet ille, evius ex eodem untur. Res mihi videtur adeo liquiis. opere erim alibi exstat locus. Et pra ita, ut imber, quando pluit. ' ter Florentiniim non est Codri, qui in q. adscribat . Uro singulari ad h.
si ἱnscriptio, non est, ut cum . Panci-
DE origine vaerelae inoffetosi o, aure res esse possint . vel io Gajum , scura est dubitatio . Francisco qui ad hane scripserit ιέ rum singula-
Durareno ad 'tis. de Inosse. yestam. eam rem. Inio, si vel fuerit aliquq lis Gli-. ex Principum Constitutionibus inis eia', non e sinuo sequi. inde esse de . trochacta 'videtur; 'quod aliis etiam est inoffetota a ctionem . recte dixit Beris
vero ite . sed tamen verum non esse trando is in t '.
satis est certum , ' antequam enim ulli Est autem pr6babilω, qudi etiam 'int; Romst Prithises. . , inossitiosi queresam ficiosi neque ex lege Glicta , s sueriti Risse constat ex Valerio m. 7. eap. 7. ntque ex alia qua orram esse 'non ean. 4 a. conflat Sc aliuiae . Iacobus Cu. rum , quod querela 'inossicioli ab iuris Prius fib. a. obse . 'cap. et r. conjicit, , civilis auxilio videatur distingui in Lex lege. Glisa esse 'introductam , hac s. pr. F. de Fon. ms singis rab. quod ratione , 3c utilis quidem , quod hi dc Duareno 3Θcervatim, sed quod Pand. Florent. L η. U. deis. F. sam. nostri Auctores nunquam e lege natam, si itiscripta ' mmmm ex G19 nbriu - . ex ' eave instituendam prodanr, at Hro. uri κώ vem' Gi ei m. Quodque' Cuis ubi hoc Estendum 'erat, & me, dicere jacius ut tonjecturari, assi ut rem ceris suffecisset, aliud tamen suggerunt i mtam 'possiere ' atinis sane' imprudenter, ndo in rimi dieam . Neaeae etiam
118쪽
dataco, L ex .lege essis, Dia es finitia set quove, si tibiis commat, ut solet feri im aliis , di tamen id jure veteri
finitum non esse , nec usquequaqM ce tum , innuit L Io S. D .
aris. Opinor igirer, insaeciosi uerolam moribus; Populi Romani fuit.
juris civilis, quo furios e matur testiis menti factio. Placuit erum hoc colore
de inoffetoso agi , di i in. apud iudi
cem defendi, quasi non sanae nuntia fuerit testator, ur prolixe id. explicant l. 2. & ι. s. 6 eod. Unde fuissiiudiciam iam natur . ait Paulus in LIq. s. sis. 8e Asinius Pollio a d F bium ιH. q. Inst. ς'.. 2. .. dijseis psoris ψώm , -n- ἐ- tofina testament- reprehendimuia Huiusque coloris , saepe, adhibiti, exempla Grotius recensuit is μα 'a f. ad A. L dc. snscripserunt turpiter alis. Non a gre. autem, secundum jus civile . obtinuit, reici di testamenrum ejus. , qui quasi furi sus habesntur, & hoc quod ait I. 17. I. F. de initus res. Cum , contrat Limentum; laseisissim judicatur , usa mei . factisve- Aia isse ι utimum. creditur; ex eommento scilicet suis Toris . Plane , si, lege daretur queri rela , illa fictio non tantum non esset
tune enim lautaretur Iex ' non argue
bebitur amplius ille color , sed his, qui contra pietatem . exclusi sint . suo curretur lege , ut Fulgo recte scribunt , not vecte dimotiente Vistionik-io ad yr. IV. e iis . ια--Est nvite lex . quae huic rei forma dedit , & infinitam , quae olim suis, stata libertatem repraei: iuque adeo nunc in iis sit color insaniae. , Mimunice comparatus ad eladendam' legem antiquam , quae testamentie libertatem dabat, utcunque voluisset testator. Tota res ita videtus consti Hienda .
Quum ex lege. XII. Tabb. . ita jus es.set , tauti Paterfamilias I siue rei sem, iamnita tunc fuit inisciosi Rictio laesum quippe potestas his verbis. da. hatur, quemacmodum id explDant cupis alii , tum Pomponius in L xxo. da veta. δεμ .f. sed , inquit- ώ -erpreta
gisne coavusearum es vel rium , ve auctorisme jura constisuentium. Et mn modum sane in. causa auiquae exher dationis praeteri nisue , bepe meritos Mim excludi aquilas a'n patiebatur .
.ia zamua obstabat te di libertis, simpli teri N. indefinite a Decemviris concόει, excogitatus sest insaniae color,& receptus auctoritata jura constituen tium, hoc est, si reae vidico, Respo ss Prudentum & Rebus perpetuo ju dieatis ' an his enim & jus e sistit, in Tullius dixit evia. .cap. 28. Sic M. est e suetuda quae t is instar
obtinet , sc moribus constituta i quir is, ex solo bona de aequo, non ex his terpretatione legis: nam s verba. . tego is ita jus asso, aecepta essent tam am regiaa. quae exceptionem in zm ha iniquae exheredationis praeteritioniisve admitteret frustra ageretur M. Ga lore vesaniae ς cum ita non esset lex ,
quae obstaret . Atque illa Consuetudo maxime videtur substitisse per segem
aetatiam, ex qua Conliretudines, conmua legem XII. Tabia creduntux era tarniatae; praetextus , tamqn adtac' idem color , quem Consuetudo , aequi ratium , induatarat .
119쪽
Ad L. I s. g s. Iocati conducti. AIt ibi Ulpianus : Cum qu dem de
mctuum exlauitate quereretur, nonese rationem eius babendam , rescripto D υἰ uton ni continetur . Item alis rescripto ;ta eontinetur e novam rem deis eras , ut propter veιinatem viaearum remissio tibi detuν. Aperta videtur utriunque Rescri pii sententia , sed non aeque aperta est ratio , cur ita rescribi placuerit ; non vidi certe, qui dixetrit, quod res est. Quum ob sterilitatem detur moercedis remissio, ratio Constitutionis videbatur in promtu , neque enim fructuum parvitas, quae colonum queri coepit , sterilrtas est ' multoque minus , ii parvitas multitudine fuerit.
Compensata , ut compensatur unius anni sterilitas cum alterius ubertate 3 φδ. t. Sed hoc ita , fi ex giatatem hic intelligas de fructuum parestate ; quod
tamen mihi verosimile non est. tax rat jam Ulpianus ε 2. b. I. damno cois Ioni esse,s qua vitia hae re 'fa orianis tur,& parvitas fructuum ex arbore vel fiando est. Neque etiam fructuum pata vitatem recte dixeris sterilitatem, nisi &sertilitatem dicas solam fructuum magnitudinem , nullo licet numero, sorte si
unum alterumve pomum creverit, authisignis formae arista . Μediocris uberatas censetur vel numero frumium , vel magnitudine , veI alterutrius excessu , desectum alterius supplente e parvitas reparatur majori numero, & rursus minor numerus magnitudine. Quod si fiat, non puro quemquam colonorum adeo
resticum , ut spe remissionis impetrandae Imperatorem adeat, vel , si adierit unquam , Ulpianum haec prodituram memoriae. Ne quidem, si parvitas numero non cὀmpensetur , ob ea , qvidi
dixerat Ulpianus in L h a. & in λ6 s. frustra repeteret. δIgitur per exiguitatem qua que stus. est eolonus in b. 6 s. non intelluso fructuum parvitatem , vel inviam , sed vilitatem , per quam colono non liis cute pretium, quod speraverat, ex --.ctibus natis redigere , ideoque , remis. sonis obtinendae ergo, Antoninum adiit. Non placuit tamen illi eam causam reocipere ς quamvis enim ob vilitatem a Ductuum , aeque ac ob sterilitatem, coloni, spe sua destituet , queant deiacere . tamen ipsis non succurritur , nisi ex causa, quae praeter opinionem , &, ut alibi dicitur, λου 8ἰκ accidit: pretia autem fructuum solent in dies creisseere 3c decrescere , quintino in horas mutari : ut larga scilicet inde enasceis retur remissionum seges. Ipsa sterilitas, ut remissioni causam praeberet, iure sin-
recte; ni fallor, & Latine; nisi enim
ita quoque accipias , sensum non hais bent verba Spartiani in Severo eam Ist. Tam exigvis, inquit, vestibus usus est , Mi via tan as aliquia purpurae baberet. Ipse Horatius, ne de Latini. . rate Spartiani smus solliciti, eo verbo in hane sententiam mihi usus videtur. Ilib. 3. M. 6. Iam bis Monaeses , oe meorἰ manus Non a pisatos contudIι impetus Nostros , er adjeesse praedam
Significat enim Parthos antea viles & . paupertinos torques ex dite praeda Romanorum locupletasse . Et sic intelligo illud ejusdem lib. I. M. a Te
120쪽
τε - is terra, numeroquerentis arenae
ris , nam ingratior erit sensus, si diea. miis , parva munera parvi pulveris. n que etiam magnitudo recte pulveri eribuitur . Ipse ille Ulpianus . de cujus sermone agimus , iis L 7s. F. de tegat. nummos ex gulares dixit pro viliores, ει ex Papiniano exlauius pro vilius in . I , I. F. de tegat. I. ut argumento est ejusdem i. 39. 6 6. F. eod.s μὰ os pro pamis accipias in L L s. non conveniet d. I. I4. β I. nec . i. 39. 6 o. quum non magnirudo , sed materia nummis addat pretium. Sm
bui minoris pretii nummis , ut seste tiis . quibus , eo sensu, immensa num fmasa opponit Serenus Sammonicus de medicina cap. 338. Etiam Paulus in I. 62. F. ady. emti , exiguum modum sivae dixit , & intellexit modum vilem &minoris pretii . Sed haec de prima pa
sequitur pars seeunda , & aliud reis
striptum ais autem: Novam νω d deras , , ut propter vetustatem vinearum
remum tibi detur . Nomam rem dixit , ut novum ius dicitur , sive quod ini. quum injustumque est, sive quod neque receptum , neque etiam recipiendum ;Vide, quae de appellarione iuris nota in hane sententiam prolixe solent commenistari ad tis. F. qaod que juris in anperum flatuerit , ον ipse eodem iure uta. ur . Sed cur vinearum vetustas ad remissionem non prosit , ut sciatur , digna res est . Quia , inquit Menagius remaenis.,nciv. cap. s. vinearum diutu nior est vita , & annos tolerant. V e rem haec ratio non est ' quamvis enim longaevae sine maxime , earum tamen provectior aetas solet colonis sterilitatem afferre e quod eodem acumine erat neae gandum , at nemo id negare ausit praeis lentibus vinitoribus Seneca non tam
ex Philosophia , quam , ut ipse ait , an eis suo ita scribit epist. II1. Non quaelibet infitionem vitis patitur. Si vETUs ET mma EsT , si infirma gracia ιisque , aut non recipiet surci./um , a non alet , nee applieasis sebi , nee in
qualitatem ejus naturamque transbit .
Uerustas etiam vinearum est, ob quam de Reipublicae suae miseriis conqueruntur Flavienses in pane r. ad Consanistin. Aug. Ipsae , inquiunt , vinea , quaa
mirantuν ignarἰ, ita VETUSTATE senti 'mut , ut culturam iam pene non sen-ν ante radices enim vitium, quarum iam nescimus aetatem , millies replicando conis
gessa , & quae sequuntur. Igitur ali
ratio quaerenda est, cur colonum de vianearum vetustate quaestum non audiveis
rit Imperator , & aliam quoque dixit Menagius illo cap. 9. Menagioque prior maeius in observ. ad st. h. ι.ε s. 8c ante utrumque Glossa ad h. I.
debuisse nempe colonum nova propagi. num satione vineae vetustarem reparare,
ruod fi neglexerit, damnum, quod i e sentie , sua culpa sensisse videri. Sed nee illa ratio mihi probatur , quia vi
nitoris non magis est novas vites seminre , quam cujusque coloni ceterarum a borum novas plantare ς quod a conduinctore nemo exegerit magis , quam collapsum aedificlum restituere : praesertim quum Menagius sibi proposuerit vites, ut longaevas, sic bonas . Ne dicam , per verusalem vinearum in b. , s. qu Iemcunque intelligi, ac eam quandoqueese veteris vineae rationem, ut nec alen.